Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Σε ποιον αναφερόταν ο Ιεχωβά ως “έναν από εμάς” στο εδάφιο Γένεση 3:22;

Ο Ιεχωβά Θεός προφανώς αναφερόταν στον εαυτό του και στον μονογενή Γιο του όταν είπε: «Ο άνθρωπος έγινε σαν ένας από εμάς στο να γνωρίζει το καλό και το κακό». (Γένεση 3:22) Ας δούμε γιατί.

Ο Ιεχωβά είπε αυτά τα λόγια αφού απήγγειλε την καταδίκη του πρώτου ανθρώπινου ζευγαριού. Μερικοί έχουν εκλάβει την έκφραση «ένας από εμάς» ως πληθυντικό μεγαλειότητας, ακριβώς όπως ένας ανθρώπινος βασιλιάς θα μπορούσε να πει «δεν ευαρεστούμαστε» αναφερόμενος μόνο στον εαυτό του. Όσον αφορά, όμως, τα εδάφια Γένεση 1:26 και 3:22, ο Βιβλικός λόγιος Ντόναλντ Ε. Γκάουαν λέει: «Η Π[αλαιά] Δ[ιαθήκη] δεν υποστηρίζει τις περισσότερες από τις προτεινόμενες ερμηνείες: το βασιλικό “εμείς”, το “εμείς” της περισυλλογής, τον πληθυντικό της πληρότητας ή κάποια ένδειξη για περισσότερα του ενός πρόσωπα στο Θεϊκό Ον. . . . Καμία από αυτές τις ερμηνείες δεν φαίνεται ιδιαίτερα λογική στο εδάφιο 3:22, το οποίο μιλάει για “έναν από εμάς”».

Μήπως αναφερόταν ο Ιεχωβά στον Σατανά τον Διάβολο, που είχε φτάσει στο σημείο να αποφασίζει μόνος του για «το καλό και το κακό» και ο οποίος είχε επηρεάσει τους πρώτους ανθρώπους ώστε να κάνουν το ίδιο; Αυτό δεν είναι λογικό. Ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε εδώ την έκφραση «ένας από εμάς». Ο Σατανάς δεν ανήκε πλέον στο πλήθος των πιστών αγγέλων του Ιεχωβά και επομένως δεν ήταν δυνατόν να συμπεριληφθεί σε εκείνους που ήταν με το μέρος του Ιεχωβά.

Μήπως αναφερόταν ο Θεός στους πιστούς αγγέλους; Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα. Ωστόσο, η ομοιότητα των εκφράσεων στα εδάφια Γένεση 1:26 και 3:22 μας δίνει κάποια ένδειξη. Στο εδάφιο Γένεση 1:26 διαβάζουμε ότι ο Ιεχωβά είπε: «Ας κάνουμε άνθρωπο κατά την εικόνα μας, σύμφωνα με την ομοίωσή μας». Σε ποιον απηύθυνε αυτά τα λόγια; Αναφερόμενος στο πνευματικό πλάσμα που έγινε ο τέλειος άνθρωπος Ιησούς, ο απόστολος Παύλος είπε: «Αυτός είναι η εικόνα του αόρατου Θεού, ο πρωτότοκος όλης της δημιουργίας, επειδή μέσω αυτού δημιουργήθηκαν όλα τα άλλα πράγματα στους ουρανούς και πάνω στη γη». (Κολοσσαείς 1:15, 16) Ναι, φαίνεται λογικό ότι στο εδάφιο Γένεση 1:26 ο Ιεχωβά μιλούσε στον μονογενή Γιο του, τον “δεξιοτέχνη εργάτη”, ο οποίος ήταν δίπλα του κατά τη δημιουργία των ουρανών και της γης. (Παροιμίες 8:22-31) Η ομοιότητα της έκφρασης στο εδάφιο Γένεση 3:22 υποδηλώνει ότι ο Ιεχωβά μιλούσε και πάλι στο πιο κοντινό του πρόσωπο, στον μονογενή Γιο του.

Ο μονογενής Γιος του Θεού προφανώς γνώριζε «το καλό και το κακό». Από τη μακρά πείρα της στενής σχέσης του με τον Ιεχωβά, είναι βέβαιο ότι είχε μάθει καλά τον τρόπο σκέψης, τις αρχές και τους κανόνες του Πατέρα του. Πεπεισμένος για την εξοικείωση και την όσια συμμόρφωση του Γιου του με αυτά, ο Ιεχωβά μπορεί να του είχε παραχωρήσει κάποια ελευθερία για να χειρίζεται διάφορα ζητήματα χωρίς να Τον συμβουλεύεται άμεσα σε κάθε περίπτωση. Επομένως, μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο Γιος θα μπορούσε να έχει τη δυνατότητα και τη δικαιοδοσία να καθορίζει τι ήταν καλό και τι ήταν κακό. Εντούτοις, ανόμοια με τον Σατανά, τον Αδάμ και την Εύα, εκείνος δεν έθεσε κάποιον κανόνα που συγκρουόταν με τον κανόνα του Ιεχωβά.