Νεαροί, να Περπατάτε Αντάξια του Ιεχωβά

ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ Χριστιανοί νεαροί χρειάστηκε να ζήσουν προσωρινά μακριά από την οικογένειά τους και από την εκκλησία στην οποία είχαν μεγαλώσει. Μερικοί το έκαναν αυτό προκειμένου να επεκτείνουν τη διακονία τους. Άλλοι αναγκάστηκαν να φύγουν από το σπίτι τους λόγω της ουδέτερης στάσης τους απέναντι στις υποθέσεις αυτού του κόσμου. (Ησαΐας 2:4· Ιωάννης 17:16) Σε κάποιες χώρες, ο “Καίσαρας” έχει καταδικάσει νεαρούς τηρητές ακεραιότητας σε φυλάκιση ή σε προσφορά κοινωνικής υπηρεσίας. *​—Μάρκος 12:17· Τίτο 3:1, 2.

Ενώ εκτίουν ποινές φυλάκισης λόγω της ουδετερότητάς τους, αυτοί οι νεαροί μπορεί να βρίσκονται περιορισμένοι μαζί με κακοποιά στοιχεία για παρατεταμένες περιόδους. Όντας μακριά από το σπίτι τους για άλλους λόγους, διάφοροι νεαροί έχουν παρόμοια αναγκαστεί να εργάζονται σε ακάθαρτο περιβάλλον. Πώς μπορούν αυτοί οι Χριστιανοί νεαροί ή άλλοι που είναι αναγκασμένοι να βρίσκονται σε μια τέτοια κατάσταση να αντεπεξέρχονται στις πιέσεις και στις απαιτήσεις που αντιμετωπίζουν καθώς αγωνίζονται να “περπατούν αντάξια του Θεού”; (1 Θεσσαλονικείς 2:12) Πώς μπορούν να τους βοηθήσουν οι γονείς τους να προετοιμαστούν για οποιεσδήποτε δυσάρεστες καταστάσεις;​—Παροιμίες 22:3.

Ιδιαίτερες Δυσκολίες

«Το ότι βρισκόμουν μακριά από την προστατευτική φροντίδα των γονέων μου, καθώς και από τη στοργική επίβλεψη των πρεσβυτέρων που με γνώριζαν καλά, ήταν δύσκολο και με τρόμαζε», λέει ο 21χρονος Τάκης, ο οποίος υποχρεώθηκε να περάσει 37 μήνες μακριά από το σπίτι του, και προσθέτει: «Μερικές φορές, αισθανόμουν εξαιρετικά ευάλωτος». * Ο 20χρονος Πέτρος, ο οποίος χρειάστηκε να μείνει μακριά από το σπίτι του για περισσότερο από δύο χρόνια, παραδέχεται: «Για πρώτη φορά στη ζωή μου, έπρεπε να παίρνω εντελώς μόνος μου αποφάσεις για την ψυχαγωγία και τις συναναστροφές, και οι επιλογές μου δεν ήταν πάντοτε σοφές». Στη συνέχεια σχολιάζει: «Μερικές φορές αισθανόμουν άβολα με τη μεγαλύτερη ευθύνη που συνεπαγόταν η αυξημένη ελευθερία». Ο Τάσος, ένας Χριστιανός πρεσβύτερος ο οποίος έρχεται τακτικά σε επαφή με Χριστιανούς νεαρούς που βρίσκονται σε τέτοιες καταστάσεις, παρατήρησε: «Η ακάθαρτη ομιλία, το στασιαστικό πνεύμα και η βίαιη συμπεριφορά των μη ομόπιστων συνομηλίκων μπορεί να επηρεάσουν τους απρόσεκτους και ευάλωτους νεαρούς».

Ενόσω ζουν και εργάζονται με άτομα που δεν σέβονται τις Γραφικές αρχές, τέτοιοι Χριστιανοί νεαροί χρειάζεται να φυλάγονται από τον πειρασμό να μιμηθούν τις ανήθικες και αντιγραφικές οδούς των συνομηλίκων τους. (Ψαλμός 1:1· 26:4· 119:9) Το να διατηρούν ένα καλό πρόγραμμα προσωπικής μελέτης, παρακολούθησης των συναθροίσεων και υπηρεσίας αγρού μπορεί να φαίνεται δύσκολο. (Φιλιππησίους 3:16) Το να θέτουν πνευματικούς στόχους και να εργάζονται για την επίτευξή τους μπορεί επίσης να μην είναι εύκολο.

Οι πιστοί Χριστιανοί νεαροί ασφαλώς θέλουν να ευαρεστούν τον Ιεχωβά με τη διαγωγή και την ομιλία τους. Προσπαθούν με οσιότητα να δίνουν προσοχή στην έκκληση του ουράνιου Πατέρα τους: «Γίνε σοφός, γιε μου, και κάνε την καρδιά μου να χαίρεται, για να έχω τι να απαντήσω σε εκείνον που με εμπαίζει». (Παροιμίες 27:11) Αναγνωρίζουν ότι η ευπρέπεια και η συμπεριφορά τους έχουν αντίκτυπο στο πώς θεωρούν οι  άλλοι τον Ιεχωβά και το λαό του.​—1 Πέτρου 2:12.

Είναι αξιέπαινο το ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους νεαρούς κάνουν το καλύτερο που μπορούν ώστε να μοιάσουν στους αδελφούς τους του πρώτου αιώνα για τους οποίους ο απόστολος Παύλος προσευχήθηκε: “Να περπατάτε αντάξια του Ιεχωβά με σκοπό να τον ευαρεστείτε πλήρως καθώς καρποφορείτε όσον αφορά κάθε καλό έργο . . . ώστε να υπομένετε πλήρως και να είστε μακρόθυμοι με χαρά”. (Κολοσσαείς 1:9-11) Η Γραφή παρέχει αρκετά παραδείγματα θεοφοβούμενων νέων οι οποίοι κατάφεραν να περπατήσουν αντάξια του Θεού μέσα σε ξένο, εχθρικό και ειδωλολατρικό περιβάλλον.​—Φιλιππησίους 2:15.

«Ο Ιεχωβά Ήταν Μαζί με τον Ιωσήφ»

Σε τρυφερή ηλικία, ο Ιωσήφ, ο αγαπημένος γιος του Ιακώβ και της Ραχήλ, βρέθηκε πολύ μακριά από την προστατευτική φροντίδα του θεοφοβούμενου πατέρα του. Πουλήθηκε ως δούλος στην Αίγυπτο. Ο Ιωσήφ έθεσε εξαιρετικό παράδειγμα ως εργατικός, αξιόπιστος και ηθικός νεαρός. Παρότι ήταν δούλος του Πετεφρή​—ενός ανθρώπου που δεν λάτρευε τον Ιεχωβά—​ο Ιωσήφ ήταν ευσυνείδητος και επιμελής, πράγμα που οδήγησε στο να του εμπιστευτεί ο κύριός του τελικά όλες τις υποθέσεις του σπιτικού του. (Γένεση 39:2-6) Ο Ιωσήφ διακράτησε την ακεραιότητά του στον Ιεχωβά και, όταν αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ριχτεί στη φυλακή, δεν σκέφτηκε: «Ποιο το όφελος;» Ακόμη και στη φυλακή, εκδήλωσε εξαιρετικές ιδιότητες, και μέσα σε λίγο καιρό άρχισε να φροντίζει για πολλές λεπτομέρειες αναφορικά με τη λειτουργία της φυλακής. (Γένεση 39:17-22) Ο Θεός τον ευλόγησε και, όπως αναφέρεται στο εδάφιο Γένεση 39:23, «ο Ιεχωβά ήταν μαζί με τον Ιωσήφ».

Πόσο εύκολο θα ήταν για τον Ιωσήφ, όντας απομονωμένος από τη θεοφοβούμενη οικογένειά του, να διαμορφώσει τη διαγωγή του σύμφωνα με τη διαγωγή των ειδωλολατρών που ζούσαν ολόγυρά του, προσαρμοζόμενος στον ανήθικο τρόπο ζωής των Αιγυπτίων! Απεναντίας, εκείνος προσκολλήθηκε στις θεϊκές αρχές και διακράτησε την καθαρή του υπόσταση παρά τους ισχυρότατους πειρασμούς. Όταν η σύζυγος του Πετεφρή τον πίεσε επανειλημμένα να έχει σχέσεις μαζί της, η αποφασιστική του απάντηση ήταν: «Πώς . . . θα μπορούσα να διαπράξω αυτό το μεγάλο κακό και να αμαρτήσω εναντίον του Θεού;»​—Γένεση 39:7-9.

Σήμερα, οι νεαροί Μάρτυρες χρειάζεται να δίνουν προσοχή στις Βιβλικές προειδοποιήσεις για τις ακατάλληλες συναναστροφές, την ανήθικη ψυχαγωγία, την πορνογραφία και την εξαχρειωτική μουσική. Συνειδητοποιούν ότι «τα μάτια του Ιεχωβά είναι σε κάθε τόπο, παρατηρώντας κακούς και αγαθούς».​—Παροιμίες 15:3.

Ο Μωυσής Απέφυγε την «Απόλαυση της Αμαρτίας»

Ο Μωυσής μεγάλωσε στο ειδωλολατρικό και φιλήδονο περιβάλλον της αυλής του Φαραώ. Η Γραφή λέει για αυτόν: «Μέσω πίστης ο Μωυσής . . . αρνήθηκε να αποκαλείται γιος της κόρης του Φαραώ, επιλέγοντας να υφίσταται κακομεταχείριση  με το λαό του Θεού μάλλον παρά να έχει την προσωρινή απόλαυση της αμαρτίας».​—Εβραίους 11:24, 25.

Η φιλία με τον κόσμο μπορεί να αποφέρει ορισμένα πλεονεκτήματα, αλλά είναι βραχύβια. Στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να διαρκέσει μόνο όσο ο περιορισμένος χρόνος που απομένει για αυτόν τον κόσμο. (1 Ιωάννη 2:15-17) Δεν θα ήταν καλύτερα να ακολουθούμε το παράδειγμα του Μωυσή; Η Γραφή λέει ότι εκείνος «παρέμεινε σταθερός σαν να έβλεπε τον Αόρατο». (Εβραίους 11:27) Διατήρησε τη διάνοιά του προσηλωμένη στην πνευματική κληρονομιά των θεοφοβούμενων προγόνων του. Κατέστησε το σκοπό του Ιεχωβά σκοπό της ζωής του, θέτοντας ως στόχο του την εκτέλεση του θελήματος του Θεού.​—Έξοδος 2:11· Πράξεις 7:23, 25.

Όταν οι θεοφοβούμενοι νεαροί βρεθούν μέσα σε ασεβές και εχθρικό περιβάλλον, μπορούν να ενισχύουν την προσωπική τους σχέση με τον Ιεχωβά μέσω προσωπικής μελέτης, ώστε να γνωρίσουν καλύτερα «τον Αόρατο». Ένα πλήρες πρόγραμμα Χριστιανικών δραστηριοτήτων, μεταξύ των οποίων είναι η τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων και η συμμετοχή στην υπηρεσία αγρού, θα βοηθήσει αυτούς τους νεαρούς να διατηρούν τη διάνοιά τους προσηλωμένη στα πνευματικά πράγματα. (Ψαλμός 63:6· 77:12) Πρέπει να προσπαθούν να καλλιεργούν τόσο ισχυρή πίστη και ελπίδα όσο και του Μωυσή. Θα ήταν καλό για αυτούς να έχουν ως επίκεντρο των σκέψεων και των πράξεών τους τον Ιεχωβά, νιώθοντας ευτυχισμένοι που είναι φίλοι του.

Χρησιμοποίησε τη Γλώσσα της για να Ευλογήσει τον Θεό

Άλλο ένα νεαρό άτομο που αποδείχτηκε υποδειγματικό ενόσω βρισκόταν μακριά από το σπίτι ήταν κάποιο κορίτσι από τον Ισραήλ το οποίο αιχμαλωτίστηκε από τους Συρίους στις ημέρες του προφήτη του Θεού, του Ελισαιέ. Έγινε υπηρέτρια της συζύγου του λεπρού Σύριου στρατηγού Νεεμάν. Αυτό το κορίτσι είπε στην κυρία της: «Μακάρι να βρισκόταν ο κύριός μου μπροστά στον προφήτη που είναι στη Σαμάρεια! Τότε θα τον θεράπευε από τη λέπρα του». Λόγω της μαρτυρίας της, ο Νεεμάν επισκέφτηκε τον Ελισαιέ στον Ισραήλ και καθαρίστηκε από τη λέπρα. Επιπλέον, ο Νεεμάν έγινε λάτρης του Ιεχωβά.​—2 Βασιλέων 5:1-3, 13-19.

Το παράδειγμα αυτού του κοριτσιού τονίζει την ανάγκη που υπάρχει να χρησιμοποιούν οι νεαροί τη γλώσσα τους με τρόπο που τιμάει τον Θεό, ακόμη και όταν βρίσκονται μακριά από τους  γονείς τους. Αν αυτό το κορίτσι συνήθιζε να χρησιμοποιεί «ανόητα λόγια» ή «χυδαία αστεία», θα αισθανόταν άνετα να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα της αποτελεσματικά όπως το έκανε όταν της δόθηκε η ευκαιρία; (Εφεσίους 5:4· Παροιμίες 15:2) Ο Νίκος, ένας νεαρός λίγο πάνω από 20 χρονών, ο οποίος φυλακίστηκε λόγω της ουδέτερης στάσης του, θυμάται: «Όταν ήμουν μαζί με ορισμένους άλλους νεαρούς αδελφούς σε κάποια αγροτική φυλακή, μακριά από τον έλεγχο των γονέων μας και της εκκλησίας, παρατήρησα ότι η ποιότητα της ομιλίας μας εκφυλίστηκε. Σίγουρα δεν έφερνε αίνο στον Ιεχωβά». Ευτυχώς, τόσο ο Νίκος όσο και άλλοι έχουν βοηθηθεί ώστε να προσέξουν τη συμβουλή που έδωσε ο Παύλος σχετικά με αυτό: «Πορνεία και ακαθαρσία κάθε είδους ή απληστία ούτε να αναφέρεται μεταξύ σας, όπως αρμόζει σε αγίους».​—Εφεσίους 5:3.

Ο Ιεχωβά Ήταν Πραγματικός για Αυτούς

Η εμπειρία των τριών Εβραίων συντρόφων του Δανιήλ στην αρχαία Βαβυλώνα πιστοποιεί πόσο αληθινή είναι η αρχή που ανέφερε ο Ιησούς σχετικά με το ότι η πιστότητα στα μικρά πράγματα θα έχει ως συνέπεια την πιστότητα και στα μεγάλα. (Λουκάς 16:10) Όταν αντιμετώπισαν το πρόβλημα που αφορούσε τη βρώση φαγητών τα οποία απαγορεύονταν από το Νόμο του Μωυσή, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ως δικαιολογία το ότι ήταν αιχμάλωτοι σε μια ξένη χώρα και επομένως δεν είχαν άλλη επιλογή στο εν λόγω ζήτημα. Τι ευλογία έλαβαν, όμως, επειδή πήραν στα σοβαρά ακόμη και κάτι που μπορούσε να φαίνεται μηδαμινό! Αποδείχτηκαν πιο υγιείς και πιο σοφοί από όλους τους άλλους αιχμαλώτους οι οποίοι έτρωγαν τα εδέσματα του βασιλιά. Η πιστότητα σε αυτά τα μικρά πράγματα αναμφίβολα τους ενίσχυσε ώστε, όταν αντιμετώπισαν τη μεγαλύτερη δοκιμή η οποία αφορούσε την προσκύνηση μιας ειδωλολατρικής εικόνας, αρνήθηκαν να συμβιβαστούν.​—Δανιήλ 1:3-21· 3:1-30.

Ο Ιεχωβά ήταν πολύ πραγματικός για αυτούς τους τρεις νεαρούς. Παρότι βρίσκονταν μακριά από την πατρίδα τους και το κέντρο λατρείας του Θεού, ήταν αποφασισμένοι να παραμείνουν ακηλίδωτοι από τον κόσμο. (2 Πέτρου 3:14) Η σχέση τους με τον Ιεχωβά παρέμενε τόσο πολύτιμη για αυτούς ώστε ήταν διατεθειμένοι να θυσιάσουν τη ζωή τους για χάρη της.

Ο Ιεχωβά Δεν θα σας Αφήσει

Όταν οι νεαροί βρίσκονται μακριά από εκείνους τους οποίους αγαπούν και εμπιστεύονται, μπορεί δικαιολογημένα να αισθάνονται ανασφαλείς, αβέβαιοι και ανήσυχοι. Ωστόσο, μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δοκιμασίες τους έχοντας πλήρη πεποίθηση ότι “ο Ιεχωβά δεν θα τους αφήσει”.  (Ψαλμός 94:14) Αν αυτοί οι νεαροί “υποφέρουν για χάρη της δικαιοσύνης”, ο Ιεχωβά θα είναι κοντά τους για να τους βοηθάει να εξακολουθήσουν να περπατούν «στην οδό της δικαιοσύνης».​—1 Πέτρου 3:14· Παροιμίες 8:20.

Ενεργώντας με συνέπεια, ο Ιεχωβά ενίσχυσε και αντάμειψε πλούσια τον Ιωσήφ, τον Μωυσή, τη μικρή Ισραηλίτισσα δούλη και τους τρεις πιστούς Εβραίους νεαρούς. Σήμερα, χρησιμοποιεί το άγιο πνεύμα του, το Λόγο του και την οργάνωσή του για να στηρίζει όσους “αγωνίζονται τον καλό αγώνα της πίστης”, θέτοντας ενώπιόν τους την ανταμοιβή της “αιώνιας ζωής”. (1 Τιμόθεο 6:11, 12) Ναι, είναι δυνατόν να περπατάτε αντάξια του Ιεχωβά και αυτό αποτελεί τη σοφή πορεία ενέργειας.​—Παροιμίες 23:15, 19.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 25]

ΓΟΝΕΙΣ—ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!

«Σαν βέλη στο χέρι ενός κραταιού άντρα, έτσι είναι οι γιοι της νεότητας». (Ψαλμός 127:4) Το βέλος δεν πετυχαίνει το στόχο τυχαία. Πρέπει να στοχεύσει κάποιος με επιδεξιότητα. Παρόμοια, τα παιδιά δεν θα είναι προετοιμασμένα να αντιμετωπίσουν τις πραγματικότητες της ζωής μακριά από το σπίτι χωρίς την κατάλληλη γονική καθοδηγία.​—Παροιμίες 22:6.

Οι νεαροί έχουν την τάση να ενεργούν αυθόρμητα ή να ενδίδουν στις «επιθυμίες που χαρακτηρίζουν τη νεότητα». (2 Τιμόθεο 2:22) Η Γραφή προειδοποιεί: «Το ραβδί και ο έλεγχος δίνουν σοφία· αλλά το αγόρι που αφήνεται αχαλιναγώγητο θα φέρνει ντροπή στη μητέρα του». (Παροιμίες 29:15) Αν δεν τεθούν όρια στη νεανική συμπεριφορά, το παιδί μένει απροετοίμαστο απέναντι στις απαιτήσεις και στις πιέσεις που έχει η ζωή μακριά από το σπίτι.

Με ξεκάθαρο και υπεύθυνο τρόπο, οι Χριστιανοί γονείς πρέπει να επισημαίνουν στα παιδιά τους τις δυσκολίες, τις πιέσεις και τις πραγματικότητες της ζωής σε αυτό το σύστημα πραγμάτων. Χωρίς να είναι απαισιόδοξοι ή αρνητικοί, μπορούν να περιγράφουν τις δυσάρεστες συνθήκες που είναι δυνατόν να αντιμετωπίσει ο νεαρός αν χρειαστεί να ζήσει μακριά από το σπίτι. Αυτή η εκπαίδευση, μαζί με τη θεόδοτη σοφία, θα “δώσει στον άπειρο οξυδέρκεια, στον νέο γνώση και ικανότητα σκέψης”.​—Παροιμίες 1:4.

Οι γονείς που ενσταλάζουν θεϊκές αξίες και ηθικές αρχές στην καρδιά των παιδιών τους τα καθιστούν ικανά να τα βγάζουν πέρα με τις προκλήσεις της ζωής. Η τακτική οικογενειακή μελέτη της Γραφής, η ανοιχτή επικοινωνία και το γνήσιο ενδιαφέρον για την ευημερία των παιδιών τους θα καθορίσουν το κατά πόσον θα υπάρξει επιτυχία ή αποτυχία. Οι γονείς πρέπει να παρέχουν θεοσεβή εκπαίδευση με ισορροπημένο και εντούτοις θετικό και λογικό τρόπο, προετοιμάζοντας τα παιδιά τους να σταθούν στα δικά τους πόδια αργότερα στη ζωή. Με το προσωπικό τους παράδειγμα, οι γονείς μπορούν να διδάξουν τα παιδιά τους ότι είναι δυνατόν να βρίσκονται μέσα στον κόσμο χωρίς να αποτελούν μέρος του.​—Ιωάννης 17:15, 16.

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Ορισμένοι Χριστιανοί νεαροί χρειάστηκε να φύγουν από το σπίτι τους

[Εικόνες στη σελίδα 24]

Αντιστεκόμενοι στον πειρασμό, οι νεαροί μπορούν να μιμούνται τον Ιωσήφ και να παραμένουν ηθικά καθαροί

[Εικόνες στη σελίδα 26]

Να μιμείστε τη μικρή Ισραηλίτισσα δούλη, η οποία χρησιμοποίησε τη γλώσσα της για να φέρει δόξα στον Ιεχωβά