Ναι, Μπορείτε να Πιστέψετε ότι η Γη θα Γίνει Παράδεισος

ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ την ιστορία, εκατομμύρια άνθρωποι πίστευαν ότι θα άφηναν τελικά τη γη και θα πήγαιναν στον ουρανό. Μερικοί διακρατούσαν την άποψη ότι ο Δημιουργός μας δεν είχε ποτέ σκοπό του να είναι η γη η μόνιμη κατοικία μας. Οι ασκητές προχώρησαν ακόμη περισσότερο. Για πολλούς από αυτούς, η γη και όλα τα υλικά πράγματα είναι κακά​—αποτελούν εμπόδιο για την πραγματική πνευματική πληρότητα και τη στενή σχέση με τον Θεό.

Όσοι ανέπτυξαν τις παραπάνω αντιλήψεις είτε δεν γνώριζαν τι είπε ο Θεός σχετικά με την παραδεισιακή γη είτε επέλεξαν να το αγνοήσουν. Στην πραγματικότητα, σήμερα πολλοί δεν ενδιαφέρονται καθόλου να εξετάσουν τι ενέπνευσε ο Θεός μερικούς ανθρώπους να καταγράψουν γύρω από αυτό το θέμα στο Λόγο του, την Αγία Γραφή. (2 Τιμόθεο 3:16, 17) Αλλά δεν είναι σοφό να εμπιστευόμαστε το Λόγο του Θεού αντί να υιοθετούμε θεωρίες ανθρώπων; (Ρωμαίους 3:4) Στην πραγματικότητα, είναι ουσιώδες να το κάνουμε αυτό, εφόσον η Γραφή μάς προειδοποιεί ότι ένα ισχυρό αλλά αόρατο πονηρό πλάσμα έχει τυφλώσει τους ανθρώπους πνευματικά και τώρα «παροδηγεί ολόκληρη την κατοικημένη γη».​—Αποκάλυψη 12:9· 2 Κορινθίους 4:4.

Γιατί Υπάρχει Σύγχυση;

Οι συγκρουόμενες αντιλήψεις για την ψυχή έχουν επιφέρει σύγχυση στους ανθρώπους σχετικά με το σκοπό του Θεού για τη γη. Πολλοί πιστεύουν ότι έχουμε αθάνατη ψυχή—κάτι ξεχωριστό από το ανθρώπινο σώμα το οποίο επιζεί από το θάνατο. Άλλοι πιστεύουν ότι η ψυχή υπήρχε προτού δημιουργηθεί το ανθρώπινο σώμα. Σύμφωνα με κάποιο εγκυκλοπαιδικό σύγγραμμα, ο φιλόσοφος Πλάτων θεωρούσε ότι η ψυχή «βρίσκεται φυλακισμένη μέσα στο σώμα ως τιμωρία για τις αμαρτίες που διέπραξε στην ουράνια κατάστασή της». Παρόμοια, ο θεολόγος του τρίτου αιώνα Ωριγένης είπε ότι «οι ψυχές αμάρταναν [στον ουρανό] προτού ενωθούν με το σώμα» και «φυλακίζονταν [σε εκείνο το σώμα στη γη] ως τιμωρία για τις αμαρτίες τους». Υπάρχουν δε εκατομμύρια άτομα που πιστεύουν ότι η γη είναι απλώς ένας τόπος όπου οι άνθρωποι δοκιμάζονται καθ’ οδόν προς τον ουρανό.

Επικρατούν επίσης διάφορες αντιλήψεις σχετικά με το τι συμβαίνει στην ψυχή όταν πεθαίνει ο άνθρωπος. Σύμφωνα με το βιβλίο Η Ιστορία της Δυτικής Φιλοσοφίας (History of Western Philosophy), οι Αιγύπτιοι ανέπτυξαν την άποψη ότι «οι ψυχές των νεκρών κατεβαίνουν στον κάτω κόσμο». Αργότερα, οι φιλόσοφοι ισχυρίστηκαν ότι οι ψυχές των νεκρών δεν κατέβαιναν σε κάποιον σκοτεινό κάτω κόσμο αλλά, στην πραγματικότητα, ανέβαιναν σε ένα ανώτερο πνευματικό βασίλειο. Ο φιλόσοφος Σωκράτης λέγεται ότι υποστήριζε πως κατά το θάνατο η ψυχή «αναχωρεί προς [μια] αόρατη περιοχή . . . και περνάει το υπόλοιπο της ύπαρξής της με τους θεούς».

Τι Λέει η Αγία Γραφή;

Ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, δεν λέει πουθενά ότι οι άνθρωποι έχουν αθάνατη ψυχή. Διαβάστε οι ίδιοι την αφήγηση στο εδάφιο Γένεση 2:7, όπου αναφέρεται: «Ο Ιεχωβά Θεός έπλασε τον άνθρωπο από χώμα της γης και φύσηξε στα ρουθούνια του την πνοή της ζωής, και ο άνθρωπος έγινε ζωντανή ψυχή». Αυτό είναι σαφές και ξεκάθαρο. Όταν ο Θεός δημιούργησε τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, δεν έβαλε κάποιο άυλο συστατικό μέσα του. Όχι, γιατί η Γραφή λέει ότι «ο άνθρωπος έγινε ζωντανή ψυχή». Ο άνθρωπος δεν φιλοξενούσε κάποια ψυχή μέσα του. Ήταν ο ίδιος ψυχή.

Όταν ο Ιεχωβά δημιούργησε τη γη και την ανθρώπινη οικογένεια, δεν είχε ποτέ σκοπό του να πεθαίνει ο άνθρωπος. Ο σκοπός του Θεού  ήταν να ζουν οι άνθρωποι στη γη για πάντα σε παραδεισιακές συνθήκες. Ο Αδάμ πέθανε μόνο επειδή παρήκουσε το νόμο του Θεού. (Γένεση 2:8, 15-17· 3:1-6· Ησαΐας 45:18) Όταν πέθανε ο πρώτος άνθρωπος, μήπως πήγε σε κάποιο πνευματικό βασίλειο; Όχι! Εκείνος ο άνθρωπος—η ψυχή Αδάμ—επέστρεψε στο άψυχο χώμα από το οποίο δημιουργήθηκε.​—Γένεση 3:17-19.

Όλοι μας έχουμε κληρονομήσει την αμαρτία και το θάνατο από τον προπάτορά μας τον Αδάμ. (Ρωμαίους 5:12) Αυτός ο θάνατος είναι η διακοπή της ύπαρξης, όπως συνέβη στην περίπτωση του Αδάμ. (Ψαλμός 146:3, 4) Μάλιστα, σε κανένα από τα 66 βιβλία της δεν συσχετίζει η Γραφή τους όρους «αθάνατος» ή «αιώνιος» με τη λέξη «ψυχή». Τουναντίον, οι Γραφές δηλώνουν ξεκάθαρα ότι η ψυχή—ο άνθρωπος—είναι θνητή. Η ψυχή πεθαίνει.​—Εκκλησιαστής 9:5, 10· Ιεζεκιήλ 18:4.

Είναι τα Υλικά Πράγματα εξ Ορισμού Κακά;

Τι θα λεχθεί για την αντίληψη ότι τα υλικά πράγματα, μεταξύ αυτών και η γη, είναι κακά; Μια τέτοια άποψη είχαν οι οπαδοί του Μανιχαϊσμού, ενός θρησκευτικού κινήματος που ιδρύθηκε στην Περσία στη διάρκεια του τρίτου αιώνα Κ.Χ. από κάποιον ονόματι Μάνι. Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (The New Encyclopædia Britannica) λέει: «Ο Μανιχαϊσμός γεννήθηκε από την οδύνη που είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη κατάσταση». Ο Μάνι πίστευε ότι το να είναι κανείς άνθρωπος αποτελούσε κάτι «ξένο, αφόρητο και ριζικά κακό». Πίστευε επίσης ότι ο μόνος τρόπος για απαλλαγή από αυτή την «οδύνη» ήταν να διαφύγει η ψυχή από το σώμα, να αφήσει τη γη και να φτάσει σε πνευματική ύπαρξη σε έναν πνευματικό κόσμο.

Σε αντίθεση με αυτά, η Γραφή μάς λέει ότι κατά την άποψη του Θεού «καθετί που είχε κάνει» όταν δημιουργούσε τη γη και την ανθρωπότητα ήταν «πολύ καλό». (Γένεση 1:31) Εκείνον τον καιρό, δεν υπήρχαν φραγμοί ανάμεσα στους ανθρώπους και στον Θεό. Ο Αδάμ και η Εύα απολάμβαναν στενή επικοινωνία με τον Ιεχωβά, όπως και ο τέλειος άνθρωπος Ιησούς Χριστός απολάμβανε στενή σχέση με τον ουράνιο Πατέρα του.​—Ματθαίος 3:17.

Αν οι πρώτοι μας γονείς, ο Αδάμ και η Εύα, δεν είχαν ακολουθήσει μια πορεία αμαρτίας, θα απολάμβαναν στενή σχέση με τον Ιεχωβά Θεό σε μια παραδεισιακή γη αιώνια. Η ζωή τους άρχισε στον Παράδεισο, επειδή οι Γραφές μάς λένε: «Ο Ιεχωβά Θεός φύτεψε έναν κήπο στην Εδέμ, προς τα ανατολικά, και έβαλε εκεί τον άνθρωπο που είχε πλάσει». (Γένεση 2:8) Σε αυτόν τον παραδεισιακό κήπο ήταν που ήρθε σε ύπαρξη η Εύα. Αν ο Αδάμ και η Εύα δεν είχαν αμαρτήσει, τόσο οι ίδιοι όσο και  οι τέλειοι απόγονοί τους θα μπορούσαν να εργάζονται μαζί ευτυχισμένα μέχρις ότου ολόκληρη η γη θα γινόταν παράδεισος. (Γένεση 2:21· 3:23, 24) Ο επίγειος Παράδεισος θα ήταν το αιώνιο σπίτι της ανθρωπότητας.

Γιατί Πηγαίνουν Μερικοί στον Ουρανό;

“Αλλά”, μπορεί να πείτε, “η Γραφή μιλάει για ανθρώπους που πηγαίνουν στον ουρανό, έτσι δεν είναι;” Ναι. Αφού αμάρτησε ο Αδάμ, ο Ιεχωβά έθεσε ως σκοπό του να εγκαθιδρύσει μια ουράνια Βασιλεία στην οποία ορισμένοι από τους απογόνους του Αδάμ θα “κυβερνούσαν τη γη ως βασιλιάδες” μαζί με τον Ιησού Χριστό. (Αποκάλυψη 5:10· Ρωμαίους 8:17) Εκείνοι επρόκειτο να αναστηθούν σε αθάνατη ζωή στον ουρανό. Ο τελικός τους αριθμός είναι 144.000 και οι πρώτοι από αυτούς ήταν οι πιστοί μαθητές του Ιησού κατά τον πρώτο αιώνα.—Λουκάς 12:32· 1 Κορινθίους 15:42-44· Αποκάλυψη 14:1-5.

Ωστόσο, ο αρχικός σκοπός του Θεού για τους ευθείς δεν ήταν να αφήνουν τη γη και να πηγαίνουν στον ουρανό. Μάλιστα, όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, δήλωσε: «Κανείς δεν έχει ανεβεί στον ουρανό εκτός από αυτόν που κατέβηκε από τον ουρανό, τον Γιο του ανθρώπου». (Ιωάννης 3:13) Μέσω “του Γιου του ανθρώπου”, του Ιησού Χριστού, ο Θεός προμήθευσε ένα λύτρο το οποίο καθιστά την αιώνια ζωή εφικτή για όσους ασκούν πίστη στη θυσία του Ιησού. (Ρωμαίους 5:8) Αλλά πού θα ζήσουν αιώνια εκατομμύρια τέτοιοι άνθρωποι;

Ο Αρχικός Σκοπός του Θεού θα Εκπληρωθεί

Αν και ο Θεός έθεσε ως σκοπό του να πάρει ορισμένους από την ανθρώπινη οικογένεια για να υπηρετήσουν ως συγκυβερνήτες με τον Ιησού Χριστό στην ουράνια Βασιλεία, αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι καλοί άνθρωποι πηγαίνουν στον ουρανό. Ο Ιεχωβά δημιούργησε τη γη ώστε να είναι το παραδεισιακό σπίτι της ανθρώπινης οικογένειας. Πολύ σύντομα, ο Θεός θα εκπληρώσει αυτόν τον αρχικό σκοπό του.—Ματθαίος 6:9, 10.

Υπό τη διακυβέρνηση του Ιησού Χριστού και των ουράνιων συγκυβερνητών του, η ειρήνη και η ευτυχία θα κυριαρχούν σε όλη τη γη. (Ψαλμός 37:9-11) Εκείνοι που βρίσκονται στη μνήμη του Θεού θα αναστηθούν και θα απολαμβάνουν τέλεια υγεία. (Πράξεις 24:15) Λόγω της πιστότητάς τους στον Θεό, οι υπάκουοι άνθρωποι θα λάβουν αυτό που έχασαν οι πρώτοι μας γονείς—αιώνια ζωή με ανθρώπινη τελειότητα σε μια παραδεισιακή γη.—Αποκάλυψη 21:3, 4.

Ο Ιεχωβά Θεός ποτέ δεν αποτυγχάνει να εκπληρώσει το σκοπό του. Μέσω του Ησαΐα του προφήτη του, διακήρυξε: «Όπως κατεβαίνει η δυνατή βροχή και το χιόνι από τους ουρανούς και δεν επιστρέφει εκεί, μέχρι να διαποτίσει τη γη και να την κάνει να παραγάγει και να βλαστήσει, και να δοθεί σπόρος στο σπορέα και ψωμί σε αυτόν που τρώει, έτσι θα είναι και ο λόγος μου ο οποίος βγαίνει από το στόμα μου. Δεν θα επιστρέψει σε εμένα χωρίς αποτελέσματα, αλλά θα εκτελέσει οπωσδήποτε αυτό που με ευχαριστεί, και θα έχει βέβαιη επιτυχία σε εκείνο για το οποίο τον έχω στείλει».​—Ησαΐας 55:10, 11.

Το Γραφικό βιβλίο του Ησαΐα μάς δίνει μια πρόγευση του πώς θα είναι η ζωή στην παραδεισιακή γη. Κανένας κάτοικος του Παραδείσου δεν θα λέει: «Είμαι άρρωστος». (Ησαΐας 33:24) Τα ζώα δεν θα αποτελούν κίνδυνο για τον άνθρωπο. (Ησαΐας 11:6-9) Οι άνθρωποι θα χτίζουν όμορφα σπίτια και θα κατοικούν σε αυτά, και θα φυτεύουν και θα τρώνε μέχρι χορτασμού. (Ησαΐας 65:21-25) Επιπλέον, ο Θεός «θα καταπιεί το θάνατο για πάντα, και ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά θα εξαλείψει οπωσδήποτε τα δάκρυα από όλα τα πρόσωπα».​—Ησαΐας 25:8.

Σύντομα, η υπάκουη ανθρωπότητα θα ζει κάτω από τέτοιες ευλογητές συνθήκες. «Θα ελευθερωθεί από την υποδούλωση στη φθορά και θα έχει την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού». (Ρωμαίους 8:21) Πόσο θαυμάσιο θα είναι να ζούμε για πάντα στον υποσχεμένο επίγειο Παράδεισο! (Λουκάς 23:43) Μπορείτε και εσείς να είστε εκεί αν ενεργήσετε σε αρμονία με την ακριβή γνώση των Γραφών και ασκήσετε πίστη στον Ιεχωβά Θεό και στον Ιησού Χριστό. Μπορείτε δε να έχετε την πεποίθηση ότι είναι πράγματι λογικό να πιστεύει κανείς πως η γη θα γίνει παράδεισος.

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Ο Αδάμ και η Εύα ήταν σχεδιασμένοι ώστε να ζουν για πάντα σε μια παραδεισιακή γη

 [Εικόνες στη σελίδα 7]

Στον επίγειο Παράδεισο . . .

θα χτίζουν σπίτια

θα φυτεύουν αμπέλια

θα έχουν την ευλογία του Ιεχωβά

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 4]

U.S. Fish & Wildlife Service, Washington, D.C./NASA