Γιατί Πηγαίνουν στην Εκκλησία

«ΣΤΗ Δημοκρατία της Κορέας υπάρχουν τώρα σχεδόν τέσσερις φορές περισσότεροι Πρεσβυτεριανοί από ό,τι στην Αμερική». Αυτή η δήλωση στο περιοδικό Νιούζγουικ (Newsweek) μπορεί να εξέπληξε πολλούς αναγνώστες, επειδή οι περισσότεροι θεωρούν την Κορέα Κομφουκιανική ή Βουδιστική κοινωνία. Σήμερα, ο επισκέπτης θα βρει εκεί αρκετές «Χριστιανικές» εκκλησίες, οι οποίες συνήθως ξεχωρίζουν επειδή έχουν έναν φωτεινό σταυρό από κόκκινο νέον. Τις Κυριακές, είναι συνηθισμένο φαινόμενο να βλέπει κανείς ανθρώπους να πηγαίνουν δυο δυο ή τρεις τρεις στην εκκλησία με τη Γραφή στο χέρι. Σύμφωνα με μια έρευνα του 1998, σχεδόν το 30 τοις εκατό των Κορεατών πηγαίνουν είτε σε Καθολική είτε σε Προτεσταντική εκκλησία—περισσότεροι από όσους ισχυρίζονται ότι είναι Βουδιστές.

Στη σημερινή εποχή, είναι ασυνήθιστο να βλέπει κανείς οπουδήποτε ένα τόσο μεγάλο ποσοστό ανθρώπων να πηγαίνουν στην εκκλησία τακτικά. Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Κορέα αλλά και σε άλλες ασιατικές χώρες, καθώς και στην Αφρική και στη Λατινική Αμερική. Γιατί εξακολουθούν να υπάρχουν τόσο πολλοί που ισχυρίζονται ότι έχουν πίστη στον Θεό ενώ η απάθεια και η αδιαφορία για τη θρησκεία φαίνονται να σαρώνουν τη γη; Γιατί πηγαίνουν στην εκκλησία;

Κάποια δημοσκόπηση αποκάλυψε ότι οι μισοί και πλέον εκκλησιαζόμενοι Κορεάτες αναζητούν ειρήνη διάνοιας, περίπου το ένα τρίτο ελπίζουν να ζήσουν αιώνια μετά το θάνατο και 1 στους 10 αποβλέπει σε καλή υγεία, πλούτη και επιτυχία.

Πολλοί άνθρωποι στην Κίνα συρρέουν στις εκκλησίες με την ελπίδα να βρουν κάτι για να αναπληρώσουν το πνευματικό κενό που έχει προκύψει καθώς οι καπιταλιστικές επιθυμίες εκτοπίζουν σταδιακά την κομμουνιστική ιδεολογία. Κάθε χρόνο, εκατομμύρια αντίτυπα της Αγίας Γραφής τυπώνονται και διανέμονται στην Κίνα, και οι άνθρωποι φαίνεται ότι τη διαβάζουν όπως διάβαζαν το μικρό κόκκινο βιβλίο του Μάο.

Μερικοί Καθολικοί στη Βραζιλία, κυρίως από τη νεότερη γενιά, δεν είναι ευχαριστημένοι με την υπόσχεση για ευτυχία στη μέλλουσα ζωή—θέλουν να δουν την εκπλήρωση τώρα. Το ειδησεογραφικό περιοδικό Τούντου (Tudo) παρατηρεί: «Αν η θεολογία της απελευθέρωσης ήταν αυτή που υποκινούσε την καρδιά και τη διάνοια στη δεκαετία του 1970,  η θεολογία της ευημερίας είναι εκείνη που το κάνει αυτό σήμερα». Σε μια έρευνα στη Βρετανία ζητήθηκε από εκκλησιαζομένους να αναφέρουν κάτι που τους άρεσε σχετικά με την εκκλησία τους. Στις απαντήσεις τους, η συντροφικότητα κατείχε σταθερά την πρώτη θέση.

Όλα αυτά δείχνουν ότι, αν και ένας υπολογίσιμος αριθμός ανθρώπων εξακολουθούν να πιστεύουν στον Θεό, η πλειονότητα ενδιαφέρεται περισσότερο για το τι μπορεί να αποκομίσει τώρα παρά για το τι θα φέρει το μέλλον—ή ακόμη και για τον ίδιο τον Θεό. Ποιος νομίζετε εσείς ότι είναι ο ορθός λόγος για να πιστεύει κάποιος στον Θεό; Τι λέει η Γραφή σχετικά με αυτό το ζήτημα; Θα βρείτε την απάντηση στο επόμενο άρθρο.