Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός

Κύρια Σημεία από το Βιβλίο της Γένεσης—Β΄

ΑΠΟ τη δημιουργία του πρώτου ανθρώπου, του Αδάμ, μέχρι το θάνατο του Ιωσήφ, γιου του Ιακώβ, η Γένεση καλύπτει 2.369 χρόνια ανθρώπινης ιστορίας. Τα πρώτα 10 κεφάλαια, καθώς και 9 εδάφια του 11ου κεφαλαίου, τα οποία καλύπτουν την αφήγηση από τη δημιουργία μέχρι τον πύργο της Βαβέλ, εξετάστηκαν στο προηγούμενο τεύχος αυτού του περιοδικού. * Αυτό το άρθρο εξετάζει κύρια σημεία από το υπόλοιπο βιβλίο της Γένεσης, σχετικά με την πολιτεία του Θεού με τον Αβραάμ, τον Ισαάκ, τον Ιακώβ και τον Ιωσήφ.

Ο ΑΒΡΑΑΜ ΓΙΝΕΤΑΙ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

(Γένεση 11:10–23:20)

Περίπου 350 χρόνια μετά τον Κατακλυσμό, γεννιέται στη γενεαλογική γραμμή του Σημ, γιου του Νώε, κάποιος που αποδεικνύεται πολύ ξεχωριστός για τον Θεό. Το όνομά του είναι Άβραμ και αργότερα αλλάζει σε Αβραάμ. Με εντολή του Θεού, ο Άβραμ εγκαταλείπει τη χαλδαϊκή πόλη Ουρ και γίνεται κάτοικος σκηνών σε μια γη την οποία ο Ιεχωβά υπόσχεται να δώσει σε εκείνον και στους απογόνους του. Λόγω της υπακοής και της πίστης του, ο Αβραάμ αποκαλείται τελικά «φίλος του Ιεχωβά».—Ιακώβου 2:23.

Ο Ιεχωβά αναλαμβάνει δράση ενάντια στους πονηρούς κατοίκους των Σοδόμων και των γύρω πόλεων, ενώ ο Λωτ και οι κόρες του διασώζονται. Μια υπόσχεση του Θεού εκπληρώνεται όταν γεννιέται ο γιος του Αβραάμ, ο Ισαάκ. Χρόνια αργότερα, η πίστη του Αβραάμ δοκιμάζεται όταν ο Ιεχωβά τού δίνει την οδηγία να προσφέρει το γιο του ως θυσία. Ο Αβραάμ είναι έτοιμος να υπακούσει αλλά τον σταματάει κάποιος άγγελος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Αβραάμ είναι άνθρωπος πίστης, και λαβαίνει τη διαβεβαίωση ότι μέσω του σπέρματός του όλα τα έθνη θα φέρουν ευλογία στον εαυτό τους. Ο θάνατος της αγαπημένης του συζύγου, της Σάρρας, προκαλεί μεγάλη λύπη στον Αβραάμ.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

12:1-3—Πότε τέθηκε σε ισχύ η Αβραμιαία διαθήκη, και για πόσο καιρό; Η διαθήκη του Ιεχωβά  με τον Άβραμ, σύμφωνα με την οποία «όλες οι οικογένειες της γης οπωσδήποτε θα φέρουν ευλογία στον εαυτό τους μέσω [του Άβραμ]», προφανώς τέθηκε σε ισχύ όταν ο Άβραμ διέσχισε τον Ευφράτη καθ’ οδόν προς τη Χαναάν. Αυτό πρέπει να συνέβη στις 14 Νισάν του 1943 Π.Κ.Χ.—430 χρόνια προτού ελευθερωθεί ο Ισραήλ από την Αίγυπτο. (Έξοδος 12:2, 6, 7, 40, 41) Η Αβραμιαία διαθήκη είναι «μια διαθήκη που θα ισχύει στον αιώνα». Παραμένει σε ισχύ μέχρι να ευλογηθούν οι οικογένειες της γης και να καταστραφούν όλοι οι εχθροί του Θεού.—Γένεση 17:7· 1 Κορινθίους 15:23-26.

15:13—Πότε ολοκληρώθηκε η προειπωμένη 400ετής ταλαιπωρία του σπέρματος του Άβραμ; Αυτή η περίοδος ταλαιπωρίας άρχισε το 1913 Π.Κ.Χ. όταν ο γιος του Αβραάμ ο Ισαάκ απογαλακτίστηκε σε ηλικία περίπου 5 ετών και ο 19χρονος ετεροθαλής αδελφός του, ο Ισμαήλ, τον «περιγελούσε». (Γένεση 21:8-14· Γαλάτες 4:29) Τελείωσε με την απελευθέρωση των Ισραηλιτών από τα αιγυπτιακά δεσμά το 1513 Π.Κ.Χ.

16:2—Ήταν σωστό να προσφέρει η Σαραΐ την υπηρέτριά της, την Άγαρ, ως σύζυγο στον Άβραμ; Η ενέργεια της Σαραΐ εναρμονιζόταν με το έθιμο της εποχής—ότι μια στείρα σύζυγος ήταν υποχρεωμένη να προμηθεύσει στο σύζυγό της κάποια παλλακίδα προκειμένου να παραγάγει κληρονόμο. Η συνήθεια της πολυγαμίας εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη γενεαλογική γραμμή του Κάιν. Τελικά, έγινε έθιμο και υιοθετήθηκε από μερικούς λάτρεις του Ιεχωβά. (Γένεση 4:17-19· 16:1-3· 29:21-28) Ωστόσο, ο Ιεχωβά δεν εγκατέλειψε ποτέ τον αρχικό του κανόνα περί μονογαμίας. (Γένεση 2:21, 22) Ο Νώε και οι γιοι του, στους οποίους επαναλήφθηκε η εντολή να “είναι καρποφόροι και να γεμίσουν τη γη”, ήταν προφανώς όλοι τους μονόγαμοι. (Γένεση 7:7· 9:1· 2 Πέτρου 2:5) Επιπλέον, ο Ιησούς Χριστός επιβεβαίωσε αυτόν τον κανόνα περί μονογαμίας.—Ματθαίος 19:4-8· 1 Τιμόθεο 3:2, 12.

19:8—Δεν ήταν εσφαλμένο να προσφέρει ο Λωτ τις κόρες του στους Σοδομίτες; Σύμφωνα με τα ήθη και τα έθιμα της Ανατολής, ο οικοδεσπότης είχε την ευθύνη να προστατεύει τους φιλοξενουμένους του, υπερασπίζοντάς τους ακόμη και μέχρι θανάτου, αν ήταν αναγκαίο. Ο Λωτ ήταν έτοιμος να το κάνει αυτό. Με θάρρος βγήκε έξω στον όχλο, έκλεισε την πόρτα πίσω του και τους αντιμετώπισε μόνος του. Όταν ο Λωτ πρόσφερε τις κόρες του, πιθανώς είχε ήδη αντιληφθεί ότι οι φιλοξενούμενοί του ήταν αγγελιοφόροι από τον Θεό και ίσως σκέφτηκε ότι ο Θεός μπορούσε να προστατέψει τις κόρες του, όπως είχε προστατέψει τη θεία του τη Σάρρα στην Αίγυπτο. (Γένεση 12:17-20) Πράγματι, όπως εξελίχθηκαν τα γεγονότα, ο Λωτ και οι κόρες του διαφυλάχτηκαν.

19:30-38—Μήπως παρέβλεψε ο Ιεχωβά το γεγονός ότι ο Λωτ μέθυσε και έκανε γιους με τις δυο του κόρες; Ο Ιεχωβά δεν παραβλέπει ούτε την αιμομειξία ούτε τη μέθη. (Λευιτικό 18:6, 7, 29· 1 Κορινθίους 6:9, 10) Στην πραγματικότητα, ο Λωτ θλιβόταν για τις “άνομες πράξεις” των κατοίκων των Σοδόμων. (2 Πέτρου 2:6-8) Το γεγονός και μόνο ότι οι κόρες του Λωτ τον μέθυσαν υποδηλώνει πως αντιλαμβάνονταν ότι εκείνος δεν θα δεχόταν να έχει σεξουαλικές σχέσεις μαζί τους όσο ήταν νηφάλιος. Καθώς, όμως, παροικούσαν ως ξένοι στη χώρα, οι κόρες του πίστευαν πως αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί η εξάλειψη της οικογένειας του Λωτ. Η αφήγηση βρίσκεται στην Αγία Γραφή για να φανερώσει τη σχέση των Μωαβιτών (μέσω του Μωάβ) και των Αμμωνιτών (μέσω του Βεν-αμμί) με τους απογόνους του Αβραάμ, τους Ισραηλίτες.

Μαθήματα για Εμάς:

13:8, 9. Τι θαυμάσιο υπόδειγμα θέτει ο Αβραάμ για το χειρισμό διαφορών! Ποτέ δεν πρέπει να θυσιάζουμε τις ειρηνικές σχέσεις για χάρη του οικονομικού κέρδους, των προσωπικών προτιμήσεων ή της υπερηφάνειας.

15:5, 6. Όταν ο Αβραάμ άρχισε να γερνάει και δεν είχε αποκτήσει ακόμη γιο, μίλησε με τον Θεό του σχετικά με αυτό. Ο Ιεχωβά τού έδωσε κατόπιν τις ανάλογες διαβεβαιώσεις. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ο Αβραάμ «έθεσε πίστη στον Ιεχωβά». Αν εμείς ανοίγουμε την καρδιά μας στον Ιεχωβά με προσευχή, αν δεχόμαστε τις διαβεβαιώσεις του από τη Γραφή και αν υπακούμε σε αυτόν, η πίστη μας θα ενισχύεται.

15:16. Ο Ιεχωβά συγκράτησε την εκτέλεση της κρίσης του εναντίον των Αμορραίων  (δηλαδή των Χαναναίων) τέσσερις γενιές. Γιατί; Επειδή είναι υπομονετικός Θεός. Περίμενε μέχρις ότου χαθεί κάθε ελπίδα βελτίωσης. Όπως ο Ιεχωβά, έτσι και εμείς χρειάζεται να είμαστε υπομονετικοί.

18:23-33. Ο Ιεχωβά δεν καταστρέφει ανθρώπους αδιακρίτως. Προστατεύει τους δίκαιους.

19:16. Ο Λωτ «χρονοτριβούσε» και οι άγγελοι χρειάστηκε σχεδόν να σύρουν τον ίδιο και την οικογένειά του για να τους βγάλουν από την πόλη των Σοδόμων. Είναι σοφό από μέρους μας να μη χάσουμε το αίσθημα του επείγοντος καθώς περιμένουμε το τέλος αυτού του πονηρού κόσμου.

19:26. Πόσο ανόητο είναι να αποσπάται η προσοχή μας από τα όσα έχουμε αφήσει στον κόσμο ή να κοιτάμε προς τα πίσω με λαχτάρα αυτά τα πράγματα!

Ο ΙΑΚΩΒ ΑΠΟΚΤΑΕΙ 12 ΓΙΟΥΣ

(Γένεση 24:1–36:43)

Ο Αβραάμ διευθετεί το γάμο του Ισαάκ με τη Ρεβέκκα, μια γυναίκα που έχει πίστη στον Ιεχωβά. Εκείνη γεννάει δίδυμα, τον Ησαύ και τον Ιακώβ. Ο Ησαύ καταφρονεί τα πρωτοτόκιά του και τα πουλάει στον Ιακώβ, ο οποίος λαβαίνει αργότερα την ευλογία του πατέρα του. Ο Ιακώβ καταφεύγει στην Παδάν-αράμ, όπου παντρεύεται τη Λεία και τη Ραχήλ και φροντίζει τα ποίμνια του πατέρα τους περίπου 20 χρόνια προτού αναχωρήσει με την οικογένειά του. Από τη Λεία, τη Ραχήλ και τις δύο υπηρέτριές τους, ο Ιακώβ αποκτάει 12 γιους καθώς και κόρες. Ο Ιακώβ παλεύει με έναν άγγελο και λαβαίνει ευλογία, το δε όνομά του αλλάζει σε Ισραήλ.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

28:12, 13—Ποια ήταν η σημασία του ονείρου του Ιακώβ σχετικά με τη «σκάλα»; Αυτή η «σκάλα», η οποία μπορεί να έμοιαζε με μια σειρά από πέτρινα σκαλοπάτια, υποδήλωνε την ύπαρξη επικοινωνίας μεταξύ γης και ουρανού. Το ότι οι άγγελοι του Θεού ανέβαιναν και κατέβαιναν σε αυτήν έδειχνε ότι οι άγγελοι διακονούν με κάποιον σημαντικό τρόπο μεταξύ του Ιεχωβά και των ανθρώπων που έχουν την επιδοκιμασία του.—Ιωάννης 1:51.

30:14, 15—Γιατί παραιτήθηκε η Ραχήλ από μια ευκαιρία να μείνει έγκυος, με αντάλλαγμα μερικούς μανδραγόρες; Στους αρχαίους καιρούς, ο καρπός του μανδραγόρα χρησιμοποιούνταν στην ιατρική ως ναρκωτικό καθώς και για να αποτρέπει ή να καταπραΰνει τους σπασμούς. Αυτός ο καρπός επίσης θεωρούνταν ότι είχε την ιδιότητα να διεγείρει τη σεξουαλική επιθυμία και να αυξάνει την ανθρώπινη γονιμότητα ή να βοηθάει στη σύλληψη. (Άσμα Ασμάτων 7:13) Αν και η Γραφή δεν αποκαλύπτει το κίνητρο της Ραχήλ για αυτή την ανταλλαγή, εκείνη μπορεί να σκέφτηκε ότι οι μανδραγόρες θα την βοηθούσαν να μείνει έγκυος, τερματίζοντας έτσι το όνειδος της στειρότητάς της. Ωστόσο, πέρασαν μερικά χρόνια προτού ο Ιεχωβά “ανοίξει τη μήτρα της”.—Γένεση 30:22-24.

Μαθήματα για Εμάς:

25:23. Ο Ιεχωβά έχει την ικανότητα να διακρίνει τη γενετική προδιάθεση των αγέννητων ατόμων καθώς επίσης να ασκεί την πρόγνωσή του και να ξεχωρίζει εκ των προτέρων ποιον εκλέγει για τους σκοπούς του. Εντούτοις, δεν προκαθορίζει την τελική κατάληξη των ατόμων.—Ωσηέ 12:3· Ρωμαίους 9:10-12.

25:32, 33· 32:24-29. Το γεγονός ότι ο Ιακώβ ενδιαφερόταν να αποκτήσει τα πρωτοτόκια και το ότι πάλεψε όλη τη νύχτα με έναν άγγελο για να λάβει ευλογία δείχνει ότι εκτιμούσε πραγματικά τα ιερά πράγματα. Ο Ιεχωβά μάς έχει εμπιστευτεί αρκετά ιερά πράγματα, όπως τη σχέση μας μαζί του και με την οργάνωσή του, το λύτρο, την Αγία Γραφή και την ελπίδα της Βασιλείας. Είθε να αποδειχτούμε σαν τον Ιακώβ σε ό,τι αφορά την εκδήλωση εκτίμησης για αυτά τα πράγματα.

34:1, 30. Το πρόβλημα που “επέφερε εξοστρακισμό” στον Ιακώβ ξεκίνησε επειδή η Δείνα έκανε φιλίες με άτομα που δεν αγαπούσαν τον Ιεχωβά. Εμείς πρέπει να επιλέγουμε τις συναναστροφές μας σοφά.

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΕΥΛΟΓΕΙ ΤΟΝ ΙΩΣΗΦ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ

(Γένεση 37:1–50:26)

Η ζήλια υποκινεί τους γιους του Ιακώβ να πουλήσουν τον αδελφό τους τον Ιωσήφ ως δούλο. Στην Αίγυπτο, ο Ιωσήφ φυλακίζεται επειδή προσκολλάται με πιστότητα και θάρρος στους  ηθικούς κανόνες του Θεού. Με τον καιρό, βγαίνει από τη φυλακή για να ερμηνεύσει τα όνειρα του Φαραώ, τα οποία προλέγουν εφτά χρόνια αφθονίας ακολουθούμενα από εφτά χρόνια πείνας. Ο Ιωσήφ γίνεται κατόπιν διαχειριστής τροφίμων στην Αίγυπτο. Οι αδελφοί του έρχονται στην Αίγυπτο ζητώντας τροφή λόγω της πείνας. Η οικογένεια ξανασμίγει και εγκαθίσταται στην εύφορη γη Γεσέν. Στην επιθανάτια κλίνη του ο Ιακώβ ευλογεί τους γιους του και αναφέρει μια προφητεία η οποία δίνει βέβαιη ελπίδα για μεγάλες ευλογίες στους αιώνες που θα ακολουθήσουν. Η σορός του Ιακώβ μεταφέρεται στη Χαναάν για ταφή. Όταν πεθαίνει ο Ιωσήφ σε ηλικία 110 ετών, ταριχεύουν το σώμα του για να μεταφερθεί τελικά στην Υποσχεμένη Γη.—Έξοδος 13:19.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

43:32—Γιατί ήταν απεχθές στους Αιγυπτίους το να γευματίζουν με τους Εβραίους; Αυτό μπορεί να οφειλόταν κυρίως σε θρησκευτική προκατάληψη ή φυλετική υπερηφάνεια. Οι Αιγύπτιοι επίσης απεχθάνονταν τους ποιμένες. (Γένεση 46:34) Γιατί; Οι βοσκοί προβάτων μπορεί απλώς να βρίσκονταν κοντά στο κατώτατο επίπεδο του αιγυπτιακού συστήματος καστών. Ή, εφόσον η διαθέσιμη γη για καλλιέργεια ήταν περιορισμένη, οι Αιγύπτιοι ίσως καταφρονούσαν όσους αναζητούσαν βοσκοτόπια.

44:5—Χρησιμοποιούσε πράγματι ο Ιωσήφ κάποιο ποτήρι για να διαβάζει οιωνούς; Το ασημένιο ποτήρι και τα όσα λέχθηκαν για αυτό αποτελούσαν προφανώς μέρος ενός τεχνάσματος ή στρατηγήματος. Ο Ιωσήφ ήταν πιστός λάτρης του Ιεχωβά. Δεν χρησιμοποιούσε στ’ αλήθεια το ποτήρι για να διαβάζει οιωνούς, όπως και ο Βενιαμίν δεν το έκλεψε στην πραγματικότητα.

49:10—Ποια είναι η σημασία “του σκήπτρου” και “της διοικητικής ράβδου”; Το σκήπτρο είναι ένα ραβδί το οποίο κρατάει κάποιος άρχοντας ως σύμβολο βασιλικής εξουσίας. Η διοικητική ράβδος είναι ένα μακρύ μπαστούνι το οποίο υποδηλώνει τη δύναμη που έχει εκείνος για να διοικεί. Η αναφορά του Ιακώβ σε αυτά έδειχνε ότι η φυλή του Ιούδα θα κατείχε σημαντική εξουσία και δύναμη μέχρι την έλευση του Σηλώ. Αυτός ο απόγονος του Ιούδα είναι ο Ιησούς Χριστός, εκείνος στον οποίο ο Ιεχωβά έχει παραχωρήσει την ουράνια διακυβέρνηση. Ο Χριστός έχει βασιλική εξουσία καθώς και τη δύναμη για να διοικεί.—Ψαλμός 2:8, 9· Ησαΐας 55:4· Δανιήλ 7:13, 14.

Μαθήματα για Εμάς:

38:26. Ο Ιούδας έσφαλε όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε στη χήρα νύφη του, τη Θάμαρ. Ωστόσο, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με την ευθύνη που έφερε για την εγκυμοσύνη της, ο Ιούδας παραδέχτηκε ταπεινά το σφάλμα του. Και εμείς επίσης πρέπει να αναγνωρίζουμε γρήγορα τα λάθη μας.

39:9. Η απάντηση του Ιωσήφ στη σύζυγο του Πετεφρή δείχνει ότι ο τρόπος σκέψης του εναρμονιζόταν με τον τρόπο σκέψης του Θεού στα ζητήματα ηθικής και ότι η συνείδησή του καθοδηγούνταν από τις θεϊκές αρχές. Δεν πρέπει και εμείς επίσης να προσπαθούμε να κάνουμε το ίδιο καθώς αυξάνουμε σε ακριβή γνώση της αλήθειας;

41:14-16, 39, 40. Ο Ιεχωβά μπορεί να αντιστρέψει τις περιστάσεις εκείνων που τον φοβούνται. Όταν πλήττουν συμφορές, είναι σοφό να θέτουμε την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά και να παραμένουμε πιστοί σε αυτόν.

Είχαν Ακλόνητη Πίστη

Ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, ο Ιακώβ και ο Ιωσήφ ήταν όντως θεοφοβούμενοι άνθρωποι πίστης. Η αφήγηση για τη ζωή τους, η οποία περιέχεται στο βιβλίο της Γένεσης, είναι πραγματικά ενισχυτική για την πίστη και μας διδάσκει πολλά πολύτιμα μαθήματα.

Μπορείτε να ωφεληθείτε από αυτή την αφήγηση καθώς ασχολείστε με την καθορισμένη εβδομαδιαία ανάγνωση της Γραφής για τη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. Αναλογιζόμενοι τα παραπάνω, θα έχετε στο μυαλό σας ολοζώντανη την αφήγηση.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Ο Αβραάμ ήταν άνθρωπος πίστης

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Ο Ιεχωβά ευλογεί τον Ιωσήφ

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Ο δίκαιος Λωτ και οι κόρες του διαφυλάχτηκαν

[Εικόνα στη σελίδα 29]

Ο Ιακώβ εκτιμούσε τα ιερά πράγματα. Εσείς τα εκτιμάτε;