Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Ο Ιεχωβά Προμηθεύει για τις Καθημερινές μας Ανάγκες

Ο Ιεχωβά Προμηθεύει για τις Καθημερινές μας Ανάγκες

Ο Ιεχωβά Προμηθεύει για τις Καθημερινές μας Ανάγκες

«Μη βρίσκεστε σε αγωνιώδη αβεβαιότητα· διότι . . . ο Πατέρας σας γνωρίζει ότι τα χρειάζεστε [αυτά τα πράγματα]».—ΛΟΥΚΑΣ 12:29, 30.

1. Πώς προμηθεύει ο Ιεχωβά για τη ζωική κτίση;

ΕΧΕΤΕ παρατηρήσει ποτέ ένα σπουργίτι ή κάποιο άλλο πουλί να τσιμπολογάει σε ένα μέρος όπου φαίνεται να υπάρχει μόνο χώμα; Πιθανώς αναρωτηθήκατε τι βρίσκει να φάει τσιμπολογώντας στο έδαφος. Στην Επί του Όρους Ομιλία του, ο Ιησούς έδειξε ότι μπορούμε να αντλήσουμε ένα μάθημα από τον τρόπο με τον οποίο προμηθεύει ο Ιεχωβά για τα πουλιά. Ο Ιησούς δήλωσε: «Παρατηρήστε προσεκτικά τα πουλιά του ουρανού, επειδή δεν σπέρνουν ούτε θερίζουν ούτε μαζεύουν σε αποθήκες· και όμως ο ουράνιος Πατέρας σας τα τρέφει. Δεν αξίζετε εσείς περισσότερο από αυτά;» (Ματθαίος 6:26) Με υπέροχους τρόπους, ο Ιεχωβά προμηθεύει τροφή για όλα τα πλάσματά του.—Ψαλμός 104:14, 21· 147:9.

2, 3. Ποια πνευματικά μαθήματα μπορούμε να αντλήσουμε από το γεγονός ότι ο Ιησούς μάς δίδαξε να προσευχόμαστε για το καθημερινό μας ψωμί;

2 Τότε γιατί συμπεριέλαβε ο Ιησούς στην υποδειγματική προσευχή του το αίτημα: «Δώσε μας σήμερα το ψωμί μας για αυτή την ημέρα»; (Ματθαίος 6:11) Βαθιά πνευματικά μαθήματα μπορούν να εξαχθούν από αυτό το απλό αίτημα. Πρώτον, μας υπενθυμίζει ότι ο Ιεχωβά είναι ο Μεγάλος Προμηθευτής. (Ψαλμός 145:15, 16) Οι άνθρωποι μπορούν να φυτεύουν και να καλλιεργούν, αλλά μόνο ο Θεός μπορεί να κάνει οτιδήποτε να αυξάνει, από πνευματική και από φυσική άποψη. (1 Κορινθίους 3:7) Αυτά που τρώμε και πίνουμε είναι δώρο από τον Θεό. (Πράξεις 14:17) Το να του ζητάμε να καλύπτει τις καθημερινές μας ανάγκες τού δείχνει ότι δεν θεωρούμε δεδομένες αυτές τις προμήθειες. Βεβαίως, ένα τέτοιο αίτημα δεν μας απαλλάσσει από την ευθύνη να εργαζόμαστε αν είμαστε σε θέση να το κάνουμε αυτό.—Εφεσίους 4:28· 2 Θεσσαλονικείς 3:10.

3 Δεύτερον, το να ζητάμε «το ψωμί . . . για αυτή την ημέρα» δείχνει ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε υπερβολικά για το μέλλον. Ο Ιησούς δήλωσε περαιτέρω: «Ποτέ μην ανησυχήσετε και πείτε: “Τι θα φάμε;” ή “Τι θα πιούμε;” ή “Τι θα φορέσουμε;” Διότι όλα αυτά είναι τα πράγματα που επιδιώκουν με λαχτάρα τα έθνη. Διότι ο ουράνιος Πατέρας σας ξέρει ότι τα έχετε ανάγκη όλα αυτά. Εξακολουθήστε, λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του, και όλα αυτά τα άλλα πράγματα θα σας προστεθούν. Γι’ αυτό, ποτέ μην ανησυχήσετε για την επόμενη ημέρα, γιατί η επόμενη ημέρα θα έχει τις δικές της ανησυχίες». (Ματθαίος 6:31-34) Η προσευχή σχετικά με «το ψωμί . . . για αυτή την ημέρα» θέτει το υπόδειγμα για να ζούμε απλή ζωή “θεοσεβούς αφοσίωσης μαζί με αυτάρκεια”.—1 Τιμόθεο 6:6-8.

Πνευματική Τροφή Κάθε Ημέρα

4. Ποια περιστατικά στη ζωή του Ιησού και των Ισραηλιτών τονίζουν τη σπουδαιότητα της λήψης πνευματικής τροφής;

4 Η προσευχή μας για το καθημερινό ψωμί πρέπει επίσης να μας υπενθυμίζει την ανάγκη μας για καθημερινή πνευματική τροφή. Αν και πεινούσε πολύ ύστερα από μακρά νηστεία, ο Ιησούς αντιστάθηκε στον πειρασμό που του έθεσε ο Σατανάς να μετατρέψει τις πέτρες σε ψωμί, λέγοντας: «Είναι γραμμένο: “Ο άνθρωπος πρέπει να ζει, όχι μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Ιεχωβά”». (Ματθαίος 4:4) Ο Ιησούς παρέθετε εδώ από τον προφήτη Μωυσή, ο οποίος είπε στους Ισραηλίτες: «[Ο Ιεχωβά] σε ταπείνωσε . . . και σε άφησε να πεινάσεις και σε έθρεψε με το μάννα, το οποίο ούτε εσύ ήξερες ούτε οι πατέρες σου ήξεραν· για να σε κάνει να γνωρίσεις ότι ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε έκφραση από το στόμα του Ιεχωβά ζει ο άνθρωπος». (Δευτερονόμιο 8:3) Ο τρόπος με τον οποίο παρείχε ο Ιεχωβά το μάννα προμήθευε στους Ισραηλίτες όχι μόνο υλική τροφή αλλά και πνευματικά μαθήματα. Ένα από αυτά ήταν το ότι έπρεπε “κάθε ημέρα να μαζεύει ο καθένας όσο του αναλογούσε”. Αν μάζευαν περισσότερο από όσο ήταν αρκετό για την ημέρα, το περίσσευμα άρχιζε να μυρίζει και να βγάζει σκουλήκια. (Έξοδος 16:4, 20) Ωστόσο, δεν συνέβαινε αυτό και την έκτη ημέρα οπότε έπρεπε να μαζεύουν ποσότητα διπλάσια από την ημερήσια ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες τους για το Σάββατο. (Έξοδος 16:5, 23, 24) Έτσι λοιπόν, το μάννα εντύπωνε στις διάνοιές τους ότι έπρεπε να είναι υπάκουοι, καθώς και ότι η ζωή τους δεν εξαρτόταν μόνο από το ψωμί, αλλά από «κάθε έκφραση από το στόμα του Ιεχωβά».

5. Πώς μας προμηθεύει ο Ιεχωβά καθημερινή πνευματική τροφή;

5 Και εμείς παρόμοια χρειάζεται να τρεφόμαστε καθημερινά με την πνευματική τροφή που παρέχει ο Ιεχωβά μέσω του Γιου του. Προς αυτόν το σκοπό, ο Ιησούς έχει διορίσει έναν “πιστό και φρόνιμο δούλο” προκειμένου να παρέχει «τροφή . . . στον κατάλληλο καιρό» για το σπιτικό της πίστης. (Ματθαίος 24:45) Αυτή η τάξη του πιστού δούλου δεν προμηθεύει απλώς άφθονη πνευματική τροφή με τη μορφή βοηθημάτων για μελέτη της Γραφής, αλλά και μας παροτρύνει να διαβάζουμε τη Γραφή καθημερινά. (Ιησούς του Ναυή 1:8· Ψαλμός 1:1-3) Όπως ο Ιησούς, έτσι και εμείς μπορούμε να συντηρούμαστε πνευματικά προσπαθώντας καθημερινά να μαθαίνουμε για το θέλημα του Ιεχωβά και να το εκτελούμε.—Ιωάννης 4:34.

Συγχώρηση Αμαρτιών

6. Για ποια χρέη ζητάμε συγχώρηση, και υπό ποιους όρους είναι ο Ιεχωβά πρόθυμος να τα διαγράφει;

6 Το επόμενο αίτημα στην υποδειγματική προσευχή είναι: «Συγχώρησέ μας τα χρέη μας, όπως και εμείς έχουμε συγχωρήσει τους χρεώστες μας». (Ματθαίος 6:12) Ο Ιησούς δεν αναφερόταν εδώ σε χρηματικά χρέη. Είχε υπόψη του τη συγχώρηση των αμαρτιών μας. Στην αφήγηση του Λουκά σχετικά με την υποδειγματική προσευχή, αυτό το αίτημα έχει ως εξής: «Συγχώρησέ μας τις αμαρτίες μας, γιατί και εμείς συγχωρούμε όλους τους χρεώστες μας». (Λουκάς 11:4) Συνεπώς, όταν αμαρτάνουμε, είναι σαν να δημιουργούμε ένα χρέος απέναντι στον Ιεχωβά. Αλλά ο στοργικός μας Θεός είναι έτοιμος να “εξαλείψει”, ή αλλιώς να διαγράψει, αυτό το χρέος αν εμείς μετανοήσουμε ειλικρινά, “μεταστραφούμε” και του ζητήσουμε συγχώρηση με βάση την πίστη στη λυτρωτική θυσία του Χριστού.—Πράξεις 3:19· 10:43· 1 Τιμόθεο 2:5, 6.

7. Γιατί πρέπει να προσευχόμαστε για συγχώρηση καθημερινά;

7 Από μια άλλη άποψη, αμαρτάνουμε όταν αστοχούμε όσον αφορά τους κανόνες δικαιοσύνης του Ιεχωβά. Λόγω της κληρονομημένης αμαρτίας, όλοι σφάλλουμε σε λόγο, πράξεις και σκέψεις ή δεν κάνουμε κάτι που οφείλουμε να κάνουμε. (Εκκλησιαστής 7:20· Ρωμαίους 3:23· Ιακώβου 3:2· 4:17) Συνεπώς, είτε έχουμε συνειδητοποιήσει ότι αμαρτήσαμε στη διάρκεια της ημέρας είτε όχι, χρειάζεται να συμπεριλαμβάνουμε στις καθημερινές μας προσευχές κάποιο αίτημα για συγχώρηση των αμαρτιών μας.—Ψαλμός 19:12· 40:12.

8. Τι πρέπει να μας υποκινεί να κάνουμε η προσευχή για συγχώρηση, και με ποια ωφέλιμα αποτελέσματα;

8 Η προσευχή για συγχώρηση πρέπει να ακολουθεί την ειλικρινή αυτοεξέταση, τη μετάνοια και την ομολογία, με βάση την πίστη στη λυτρωτική δύναμη του χυμένου αίματος του Χριστού. (1 Ιωάννη 1:7-9) Για να αποδεικνύουμε την ειλικρίνεια της προσευχής μας, πρέπει να υποστηρίζουμε το αίτημά μας για συγχώρηση με «έργα που αρμόζουν στη μετάνοια». (Πράξεις 26:20) Μπορούμε κατόπιν να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος να συγχωρεί τις αμαρτίες μας. (Ψαλμός 86:5· 103:8-14) Το αποτέλεσμα είναι ασύγκριτη ειρήνη διάνοιας, «η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη», η οποία στη συνέχεια «θα περιφρουρήσει τις καρδιές [μας] και τις διανοητικές [μας] δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού». (Φιλιππησίους 4:7) Αλλά η υποδειγματική προσευχή του Ιησού μάς διδάσκει ακόμη περισσότερα πράγματα σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε ώστε να συγχωρούνται οι αμαρτίες μας.

Για να Λαβαίνουμε Συγχώρηση, Πρέπει να Συγχωρούμε

9, 10. (α) Ποιο σχόλιο πρόσθεσε ο Ιησούς στην υποδειγματική προσευχή, και τι υπογράμμιζε αυτό; (β) Πώς κατέδειξε ο Ιησούς περαιτέρω με μια παραβολή ότι είναι ανάγκη να είμαστε συγχωρητικοί;

9 Είναι ενδιαφέρον ότι το αίτημα «συγχώρησέ μας τα χρέη μας, όπως και εμείς έχουμε συγχωρήσει τους χρεώστες μας», είναι το μόνο τμήμα της υποδειγματικής προσευχής το οποίο σχολίασε ο Ιησούς. Αφού ολοκλήρωσε την προσευχή, πρόσθεσε: «Διότι αν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, ο ουράνιος Πατέρας σας θα συγχωρήσει και εσάς, ενώ αν δεν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, ούτε ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα παραπτώματά σας». (Ματθαίος 6:14, 15) Με αυτόν τον τρόπο, ο Ιησούς κατέστησε εντελώς σαφές ότι το αν θα μας συγχωρεί ο Ιεχωβά εξαρτάται από το αν εμείς είμαστε πρόθυμοι να συγχωρούμε τους άλλους.—Μάρκος 11:25.

10 Σε κάποια άλλη περίπτωση, ο Ιησούς ανέφερε μια παραβολή που έδειχνε την ανάγκη να είμαστε συγχωρητικοί, εφόσον αναμένουμε να μας συγχωρεί ο Ιεχωβά. Μίλησε για κάποιον βασιλιά ο οποίος διέγραψε γενναιόδωρα ένα τεράστιο χρέος που είχε δημιουργήσει κάποιος δούλος. Αργότερα, ο βασιλιάς τιμώρησε αυστηρά τον ίδιο άνθρωπο όταν εκείνος αρνήθηκε να διαγράψει το ασύγκριτα μικρότερο χρέος ενός συνδούλου του. Ο Ιησούς ολοκλήρωσε την παραβολή του λέγοντας: «Με όμοιο τρόπο θα σας φερθεί και ο ουράνιος Πατέρας μου αν δεν συγχωρήσετε ο καθένας τον αδελφό του από την καρδιά σας». (Ματθαίος 18:23-35) Το μάθημα είναι σαφές: Το χρέος της αμαρτίας που έχει συγχωρήσει ο Ιεχωβά στον καθένα μας είναι ανυπολόγιστα μεγαλύτερο από κάθε παράπτωμα που μπορεί να έχει διαπράξει οποιοσδήποτε εναντίον μας. Εκτός αυτού, ο Ιεχωβά μάς συγχωρεί καθημερινά. Σίγουρα, λοιπόν, μπορούμε και εμείς να συγχωρούμε τα περιστασιακά σφάλματα που κάνουν οι άλλοι εναντίον μας.

11. Ποιες συμβουλές του αποστόλου Παύλου θα ακολουθούμε αν αναμένουμε να μας συγχωρεί ο Ιεχωβά, και με ποια θαυμάσια αποτελέσματα;

11 Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Να δείχνετε καλοσύνη ο ένας στον άλλον και τρυφερή συμπόνια, συγχωρώντας ανεπιφύλακτα ο ένας τον άλλον όπως και ο Θεός μέσω του Χριστού συγχώρησε ανεπιφύλακτα εσάς». (Εφεσίους 4:32) Η αμοιβαία συγχώρηση συμβάλλει στο να επικρατεί ειρήνη ανάμεσα στους Χριστιανούς. Ο Παύλος έδωσε την εξής επιπρόσθετη προτροπή: «Ως εκλεγμένοι του Θεού, άγιοι και αγαπημένοι, ντυθείτε την τρυφερή στοργή της συμπόνιας, την καλοσύνη, την ταπεινοφροσύνη, την πραότητα και τη μακροθυμία. Να ανέχεστε ο ένας τον άλλον και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον ανεπιφύλακτα, αν κανείς έχει αιτία για παράπονο εναντίον κάποιου άλλου. Όπως ο Ιεχωβά σάς συγχώρησε ανεπιφύλακτα, έτσι να συγχωρείτε και εσείς. Και εκτός από όλα αυτά, ντυθείτε την αγάπη, γιατί αυτή είναι τέλειος δεσμός ενότητας». (Κολοσσαείς 3:12-14) Όλα αυτά υπονοούνται στην προσευχή που μας δίδαξε ο Ιησούς: «Συγχώρησέ μας τα χρέη μας, όπως και εμείς έχουμε συγχωρήσει τους χρεώστες μας».

Προστασία Όταν Αντιμετωπίζουμε Πειρασμό

12, 13. (α) Ποιο δεν θα μπορούσε να είναι το νόημα του προτελευταίου αιτήματος που γίνεται μέσω της υποδειγματικής προσευχής; (β) Ποιος είναι ο μεγάλος Πειραστής, και τι εννοούμε όταν προσευχόμαστε να μη φερθούμε σε πειρασμό;

12 Το προτελευταίο αίτημα στην υποδειγματική προσευχή του Ιησού είναι: «Μη μας φέρεις σε πειρασμό». (Ματθαίος 6:13) Μήπως ο Ιησούς εννοούσε ότι πρέπει να ζητάμε από τον Ιεχωβά να μη μας υποβάλει σε πειρασμό; Δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, διότι ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση: «Κανείς όταν περνάει δοκιμασία να μη λέει: “Από τον Θεό δοκιμάζομαι”. Διότι ο Θεός δεν μπορεί να δοκιμαστεί με κακά πράγματα ούτε και αυτός δοκιμάζει κανέναν». (Ιακώβου 1:13) Επιπλέον, ο ψαλμωδός έγραψε: «Αν παρατηρούσες σφάλματα, Γιαχ, Ιεχωβά, ποιος θα μπορούσε να σταθεί;» (Ψαλμός 130:3) Ο Ιεχωβά δεν μας παρατηρεί περιμένοντας το κάθε μας λάθος, και είναι βέβαιο ότι δεν προσπαθεί να μας κάνει να σκοντάψουμε. Συνεπώς, τι σημαίνει αυτό το τμήμα της υποδειγματικής προσευχής;

13 Εκείνος που προσπαθεί να μας κάνει να σκοντάψουμε, να μας κάνει να πέσουμε μέσω πανούργων πράξεων, και μάλιστα να μας καταβροχθίσει, είναι ο Σατανάς ο Διάβολος. (Εφεσίους 6:11, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Αυτός είναι ο μεγάλος Πειραστής. (1 Θεσσαλονικείς 3:5) Προσευχόμενοι να μη φερθούμε σε πειρασμό, ζητάμε από τον Ιεχωβά να μη μας αφήσει να πέσουμε όταν αντιμετωπίζουμε πειρασμό. Του ζητάμε να μας βοηθήσει να μην «εξαπατηθούμε από τον Σατανά», να μην ενδώσουμε στους πειρασμούς. (2 Κορινθίους 2:11) Η προσευχή μας είναι να παραμείνουμε «στο μυστικό τόπο του Υψίστου», λαβαίνοντας την πνευματική προστασία που χορηγείται σε όσους αναγνωρίζουν την κυριαρχία του Ιεχωβά σε οτιδήποτε κάνουν.—Ψαλμός 91:1-3.

14. Πώς μας διαβεβαιώνει ο απόστολος Παύλος ότι ο Ιεχωβά δεν θα μας εγκαταλείψει αν εμείς αποβλέπουμε σε Εκείνον όταν αντιμετωπίζουμε πειρασμό;

14 Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι αν αυτή είναι η ειλικρινής μας επιθυμία, η οποία εκφράζεται μέσω των προσευχών και των πράξεών μας, ο Ιεχωβά δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ. Ο απόστολος Παύλος μάς διαβεβαιώνει: «Πειρασμός δεν σας έχει καταλάβει εκτός από αυτόν που είναι κοινός στους ανθρώπους. Αλλά ο Θεός είναι πιστός και δεν θα σας αφήσει να πειραστείτε πέρα από αυτό που μπορείτε να αντέξετε, αλλά μαζί με τον πειρασμό θα προμηθεύσει και τη διέξοδο για να μπορέσετε να τον υπομείνετε».—1 Κορινθίους 10:13.

«Ελευθέρωσέ μας από τον Πονηρό»

15. Γιατί είναι πιο σημαντικό από ποτέ να προσευχόμαστε για απελευθέρωση από τον πονηρό;

15 Σύμφωνα με τα πλέον αξιόπιστα χειρόγραφα των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, η υποδειγματική προσευχή του Ιησού τελειώνει με τα εξής λόγια: «Ελευθέρωσέ μας από τον πονηρό». * (Ματθαίος 6:13) Η προστασία από τον Διάβολο είναι ακόμη πιο αναγκαία σε αυτόν τον καιρό του τέλους. Ο Σατανάς και οι δαίμονές του διεξάγουν πόλεμο με το χρισμένο υπόλοιπο, «οι οποίοι τηρούν τις εντολές του Θεού και έχουν το έργο της επίδοσης μαρτυρίας για τον Ιησού», καθώς και με τους συντρόφους τους από το «μεγάλο πλήθος». (Αποκάλυψη 7:9· 12:9, 17) Ο απόστολος Πέτρος συμβούλεψε τους Χριστιανούς: «Να διατηρήσετε τη διανοητική σας διαύγεια, να είστε σε εγρήγορση. Ο αντίδικός σας, ο Διάβολος, γυρίζει σαν λιοντάρι που βρυχιέται, ζητώντας να καταβροχθίσει κάποιον. Αλλά ταχθείτε εναντίον του, στερεοί στην πίστη». (1 Πέτρου 5:8, 9) Ο Σατανάς θα ήθελε να βάλει τέλος στο έργο μαρτυρίας που κάνουμε, και μέσω των οργάνων του στη γη—είτε αυτά είναι θρησκευτικά είτε εμπορικά είτε πολιτικά—προσπαθεί να μας εκφοβίσει. Αλλά αν εμείς σταθούμε σταθεροί, ο Ιεχωβά θα μας ελευθερώσει. Ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε: «Υποταχθείτε, λοιπόν, στον Θεό· αλλά εναντιωθείτε στον Διάβολο, και θα φύγει από εσάς».—Ιακώβου 4:7.

16. Ποια μέσα έχει ο Ιεχωβά στη διάθεσή του για να βοηθάει τους υπηρέτες του όταν αντιμετωπίζουν δοκιμασία;

16 Ο Ιεχωβά επέτρεψε να αντιμετωπίσει ο Γιος του πειρασμό. Αφού όμως ο Ιησούς εναντιώθηκε στον Διάβολο, χρησιμοποιώντας το Λόγο του Θεού ως προστασία, ο Ιεχωβά έστειλε αγγέλους για να τον ενισχύσουν. (Ματθαίος 4:1-11) Παρόμοια, ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί τους αγγέλους του για να μας βοηθάει αν εμείς προσευχόμαστε με πίστη και τον κάνουμε καταφύγιό μας. (Ψαλμός 34:7· 91:9-11) Ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Ο Ιεχωβά ξέρει να ελευθερώνει ανθρώπους θεοσεβούς αφοσίωσης από δοκιμασία, αλλά να φυλάττει άδικους ανθρώπους για την ημέρα της κρίσης ώστε να εκκοπούν».—2 Πέτρου 2:9.

Η Πλήρης Απελευθέρωση Πλησιάζει

17. Δίνοντάς μας την υποδειγματική προσευχή, πώς παρουσίασε ο Ιησούς τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση;

17 Στην υποδειγματική προσευχή, ο Ιησούς παρουσιάζει τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Το πρώτιστο μέλημά μας πρέπει να είναι ο αγιασμός του μεγαλειώδους και ιερού ονόματος του Ιεχωβά. Εφόσον το μέσο για να επιτευχθεί αυτό είναι η Μεσσιανική Βασιλεία, εμείς προσευχόμαστε να έρθει η Βασιλεία για να καταστρέψει όλες τις ατελείς ανθρώπινες βασιλείες, ή κυβερνήσεις, και να διασφαλίσει ότι το θέλημα του Θεού θα γίνεται πλήρως όπως στον ουρανό έτσι και πάνω στη γη. Η ελπίδα μας για αιώνια ζωή σε μια παραδεισιακή γη εξαρτάται από τον αγιασμό του ονόματος του Ιεχωβά και από το να αναγνωριστεί σε όλο το σύμπαν η δίκαιη κυριαρχία του. Αφού πρώτα προσευχόμαστε για αυτά τα κεφαλαιώδη ζητήματα, μπορούμε κατόπιν να προσευχόμαστε για τις καθημερινές μας ανάγκες, για τη συγχώρηση των αμαρτιών μας και για την απελευθέρωση από τους πειρασμούς και τα τεχνάσματα του πονηρού, του Σατανά του Διαβόλου.

18, 19. Πώς μας βοηθάει η υποδειγματική προσευχή του Ιησού να παραμείνουμε άγρυπνοι και να διατηρήσουμε την ελπίδα μας «σταθερή μέχρι το τέλος»;

18 Η πλήρης απελευθέρωσή μας από τον πονηρό και το διεφθαρμένο του σύστημα πραγμάτων πλησιάζει. Ο Σατανάς γνωρίζει καλά ότι του έχει απομείνει μόνο «μικρό χρονικό διάστημα» για να διοχετεύει το «μεγάλο θυμό» του στη γη και ιδιαίτερα στους πιστούς υπηρέτες του Ιεχωβά. (Αποκάλυψη 12:12, 17) Στο σύνθετο σημείο «της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων», ο Ιησούς προείπε συναρπαστικά γεγονότα, μερικά από τα οποία βρίσκονται ακόμη μπροστά μας. (Ματθαίος 24:3, 29-31) Καθώς θα τα βλέπουμε αυτά να γίνονται, η ελπίδα μας για απελευθέρωση θα καθίσταται ακόμη πιο λαμπρή. Ο Ιησούς δήλωσε: «Καθώς αυτά θα αρχίσουν να γίνονται, ανορθωθείτε και σηκώστε τα κεφάλια σας, επειδή πλησιάζει η απελευθέρωσή σας».—Λουκάς 21:25-28.

19 Η περιεκτική υποδειγματική προσευχή που έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του μας παρέχει έναν αξιόπιστο οδηγό όσον αφορά το τι να συμπεριλαμβάνουμε στις προσευχές μας καθώς πλησιάζει το τέλος. Είθε να παραμείνουμε πεπεισμένοι ότι, μέχρι το τέλος, ο Ιεχωβά θα εξακολουθήσει να προμηθεύει για τις καθημερινές μας ανάγκες, τόσο τις πνευματικές όσο και τις υλικές. Το να διατηρούμε την επαγρύπνησή μας μέσω προσευχής θα μας καταστήσει ικανούς να «διακρατήσουμε την πεποίθηση που είχαμε στην αρχή σταθερή μέχρι το τέλος».—Εβραίους 3:14· 1 Πέτρου 4:7.

[Υποσημείωση]

^ παρ. 15 Μερικές παλιότερες Άγιες Γραφές, όπως η Μετάφραση του Βάμβα, ολοκληρώνουν την Κυριακή Προσευχή με μια δοξολογία (έκφραση αίνου προς τον Θεό): «Διότι σού είναι η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα εις τους αιώνας· αμήν». Το Βιβλικό Σχολιολόγιο του Ιερώνυμου (The Jerome Biblical Commentary) δηλώνει: «Η δοξολογία . . . δεν υπάρχει στα πλέον αξιόπιστα [χειρόγραφα]».

Ως Ανασκόπηση

• Ποια πράγματα υπονοούνται όταν ζητάμε «το ψωμί . . . για αυτή την ημέρα»;

• Εξηγήστε την παράκληση: «Συγχώρησέ μας τα χρέη μας, όπως και εμείς έχουμε συγχωρήσει τους χρεώστες μας».

• Τι εννοούμε όταν ζητάμε από τον Ιεχωβά να μη μας φέρει σε πειρασμό;

• Γιατί χρειάζεται να προσευχόμαστε: «Ελευθέρωσέ μας από τον πονηρό»;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνες στη σελίδα 15]

Πρέπει να συγχωρούμε τους άλλους αν θέλουμε να λαβαίνουμε συγχώρηση

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 13]

Lydekker