Αποτελεί η Θρησκεία τη Ρίζα των Προβλημάτων της Ανθρωπότητας;

«ΟΤΑΝ η θρησκεία δεν υποδαυλίζει τις προστριβές, λειτουργεί σαν ναρκωτικό το οποίο αμβλύνει την ανθρώπινη συνείδηση και γεμίζει το μυαλό του ανθρώπου με ψευδαισθήσεις που τον αποπροσανατολίζουν από την πραγματικότητα. . . . Κάνει τους ανθρώπους στενόμυαλους, δεισιδαίμονες, γεμάτους μίσος και φόβο». Ο πρώην Μεθοδιστής ιεραπόστολος που έγραψε τα παραπάνω πρόσθεσε: «Αυτές οι κατηγορίες είναι αληθινές. Υπάρχει κακή και καλή θρησκεία».—Ίδρυσε τη Δική σου Θρησκεία (Start Your Own Religion).

Ίσως ορισμένοι πουν ότι αυτές οι επικρίσεις είναι άδικες. Ποιος όμως μπορεί να αρνηθεί τα ιστορικά γεγονότα; Η θρησκεία, η οποία ορίζεται ως «υπηρεσία και λατρεία του Θεού ή του υπερφυσικού», έχει δημιουργήσει ένα υπόμνημα που στο μεγαλύτερο μέρος του είναι αποτρόπαιο. Θα έπρεπε να μας διαφωτίζει και να μας εμπνέει. Συχνότατα, όμως, αυτό που όντως κάνει είναι να γεννάει προστριβές, αδιαλλαξία και μίσος. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Ένας “Άγγελος Φωτός” που Παροδηγεί

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, η απάντηση είναι πολύ απλή. Παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως «άγγελο φωτός», ο Σατανάς ο Διάβολος έχει παροδηγήσει εκατομμύρια ανθρώπους κάνοντάς  τους να ακολουθούν τις δικές του διδασκαλίες αντί για τις διδασκαλίες του Θεού. (2 Κορινθίους 11:14) Ο απόστολος Ιωάννης έδειξε ότι η επιρροή του Σατανά είναι τόσο εκτεταμένη ώστε «ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται στην εξουσία του πονηρού». (1 Ιωάννη 5:19) Ο Ιωάννης γνώριζε ότι ο Σατανάς «παροδηγεί ολόκληρη την κατοικημένη γη».—Αποκάλυψη 12:9.

Ποιες είναι οι συνέπειες; Ο Σατανάς έχει αναπτύξει θρησκευτικά συστήματα τα οποία επιφανειακά φαίνονται άγια. Έχουν «ένα προσωπείο “θρησκείας”» αλλά οι κακοί καρποί που παράγουν εκθέτουν την πραγματική τους κατάσταση. (2 Τιμόθεο 3:5, Τζ. Μπ. Φίλιπς [ J. B. Phillips]· Ματθαίος 7:15-20) Αντί να συμβάλλει στη λύση των προβλημάτων της ανθρωπότητας, η θρησκεία γίνεται στην ουσία μέρος του προβλήματος.

Μη βιάζεστε να απορρίψετε αυτή την άποψη θεωρώντας την υπερβολική ή παράλογη. Θυμηθείτε πως η ουσία της απάτης είναι ότι αυτός που εξαπατάται δεν το αντιλαμβάνεται. Ο απόστολος Παύλος έδωσε ένα παράδειγμα όταν έγραψε: «Αυτά που θυσιάζουν τα έθνη τα θυσιάζουν σε δαίμονες και όχι στον Θεό». (1 Κορινθίους 10:20) Εκείνοι οι άνθρωποι πιθανότατα θα συγκλονίζονταν στη σκέψη ότι λάτρευαν δαίμονες. Νόμιζαν ότι λάτρευαν κάποιον καλό θεό, ή θεούς. Ωστόσο, στην πραγματικότητα είχαν εξαπατηθεί από «πονηρές πνευματικές δυνάμεις στους ουράνιους τόπους», οι οποίες υποστηρίζουν τις προσπάθειες που καταβάλλει ο Σατανάς για να παροδηγεί την ανθρωπότητα.—Εφεσίους 6:12.

Ας εξετάσουμε, για παράδειγμα, πώς κατόρθωσε ο Σατανάς να εξαπατήσει και να παροδηγήσει πολλούς καθ’ ομολογία Χριστιανούς που προτίμησαν να αγνοήσουν την προειδοποίηση του αποστόλου Ιωάννη σχετικά με αυτή την κακή επιρροή.—1 Κορινθίους 10:12.

Αυτά που Δίδασκε ο Ιησούς Προέρχονταν από τον Θεό

«Αυτά που διδάσκω εγώ», είπε ο Ιησούς Χριστός, «δεν είναι δικά μου, αλλά είναι εκείνου που με έστειλε». (Ιωάννης 7:16) Ναι, αυτά που δίδασκε προέρχονταν από τον Παντοδύναμο Θεό. Κατά συνέπεια, οι διδασκαλίες του Ιησού ασκούσαν ισχυρή, ενισχυτική επίδραση σε αυτούς που τον άκουγαν. Δεν “άμβλυναν την ανθρώπινη συνείδηση ούτε γέμιζαν το μυαλό του ανθρώπου με ψευδαισθήσεις που τον αποπροσανατόλιζαν από την πραγματικότητα”. Απεναντίας, οι διδασκαλίες του Ιησού απελευθέρωναν τους ανθρώπους από τη θρησκευτική πλάνη και από τις ανθρώπινες φιλοσοφίες τις οποίες παρήγε ένας κόσμος που βρισκόταν «στο σκοτάδι διανοητικά» εξαιτίας της απάτης του Διαβόλου.—Εφεσίους 4:18· Ματθαίος 15:14· Ιωάννης 8:31, 32.

Αυτό που χαρακτήριζε τους αληθινούς Χριστιανούς δεν ήταν απλώς μια δήλωση ευσέβειας αλλά η πίστη που αντανακλούσε τις υπέροχες ιδιότητες τις οποίες παράγει το άγιο πνεύμα του Θεού. (Γαλάτες 5:22, 23· Ιακώβου 1:22· 2:26) Ξεχωριστή θέση ανάμεσα σε αυτές τις ιδιότητες κατέχει η ανυπέρβλητη ιδιότητα της αγάπης, που είναι το διακριτικό γνώρισμα της γνήσιας Χριστιανοσύνης.—Ιωάννης 13:34, 35.

Προσέξτε όμως το εξής κρίσιμο σημείο: Ούτε ο Ιησούς ούτε οι απόστολοί του περίμεναν να διατηρήσει η Χριστιανική εκκλησία τη μορφή με την οποία ιδρύθηκε αρχικά. Γνώριζαν ότι επρόκειτο να αναπτυχθεί η αποστασία, η οποία θα επισκίαζε την αληθινή θρησκεία για κάποιο διάστημα.

Η Αληθινή Θρησκεία θα Ήταν Κρυμμένη για Κάποιο Διάστημα

Με μια παραβολή που αναφερόταν σε σιτάρι και σε ζιζάνια, ο Ιησούς προείπε ότι η αληθινή θρησκεία θα έπεφτε στην αφάνεια για κάποιο διάστημα. Διαβάστε την αφήγηση στα εδάφια Ματθαίος 13:24-30, 36-43. Ο Ιησούς έσπειρε σε έναν αγρό σιτάρι, τον «καλό σπόρο», που εξεικόνιζε τους πιστούς μαθητές του οι οποίοι θα αποτελούσαν την αρχική Χριστιανική εκκλησία. Ο ίδιος προειδοποίησε ότι ένας «εχθρός», ο Σατανάς ο Διάβολος, θα έσπερνε αργότερα πάνω από το σιτάρι  «ζιζάνια», δηλαδή ανθρώπους που ισχυρίζονταν ότι ακολουθούσαν τον Ιησού Χριστό ενώ στην πραγματικότητα απέρριπταν τις διδασκαλίες του.

Πολύ σύντομα μετά το θάνατο των αποστόλων του Ιησού, εμφανίστηκαν άτομα που αποδείχτηκε ότι ήταν «ζιζάνια», καθώς προτιμούσαν διεστραμμένες ανθρώπινες διδασκαλίες αντί για «το λόγο του Ιεχωβά». (Ιερεμίας 8:8, 9· Πράξεις 20:29, 30) Κατά συνέπεια, εμφανίστηκε στην παγκόσμια σκηνή μια διεφθαρμένη, κίβδηλη Χριστιανοσύνη. Κυρίαρχο ρόλο σε αυτήν έπαιζε εκείνος που η Αγία Γραφή αποκαλεί “άνομο”—μια διεφθαρμένη τάξη κληρικών που ήταν και η ίδια βουτηγμένη σε «κάθε άδικη απάτη». (2 Θεσσαλονικείς 2:6-10) Ο Ιησούς προείπε ότι αυτή η κατάσταση θα άλλαζε «στην τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». Οι όμοιοι με σιτάρι Χριστιανοί επρόκειτο να συγκεντρωθούν με ενότητα και «τα ζιζάνια» τελικά θα καταστρέφονταν.

Αυτή η κίβδηλη Χριστιανοσύνη φέρει την ευθύνη για τους «αιώνες απόλυτης βαρβαρότητας» και για το πνευματικό σκοτάδι το οποίο κάλυψε το Χριστιανικό κόσμο στους αιώνες που ακολούθησαν. Προβλέποντας το γεγονός αυτό και όλες τις άλλες εξαχρειωτικές και βίαιες πράξεις που έγιναν έκτοτε στο όνομα της θρησκείας, ο απόστολος Πέτρος σωστά προείπε ότι «εξαιτίας αυτών [των καθ’ ομολογία Χριστιανών] θα λέγονται υβριστικά λόγια για την οδό της αλήθειας».—2 Πέτρου 2:1, 2.

«Θεολογία Οργής και Μίσους»

Σίγουρα δεν ευθύνεται μόνο ο Χριστιανικός κόσμος για την κακή φήμη της θρησκείας. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τις φονταμενταλιστικές εκδοχές περί «μαχητικής ευσέβειας» που, όπως λέει η πρώην μοναχή Κάρεν Άρμστρονγκ, έχουν προκύψει από «κάθε κύρια θρησκευτική παράδοση». Σύμφωνα με την Άρμστρονγκ, μια καθοριστική δοκιμή για κάθε θρησκεία είναι το κατά πόσο οδηγεί σε «πρακτική εκδήλωση συμπόνιας». Ποιο είναι το ιστορικό των φονταμενταλιστικών θρησκειών σε αυτόν τον τομέα; «Η φονταμενταλιστική πίστη», γράφει η Άρμστρονγκ, «είτε είναι Ιουδαϊκή είτε Χριστιανική είτε Μουσουλμανική, αποτυχαίνει στη δοκιμή αυτή αν μετατρέπεται σε θεολογία οργής και μίσους». (Η Μάχη για τον Θεό—Ο Φονταμενταλισμός στον Ιουδαϊσμό, στη Χριστιανοσύνη και στον Ισλαμισμό [The Battle for God—Fundamentalism in Judaism, Christianity and Islam]) Μήπως όμως μόνο το «φονταμενταλιστικό» θρησκευτικό ρεύμα έχει αποτύχει σε αυτή τη δοκιμή και έχει γίνει «θεολογία οργής και μίσους»; Η ιστορία δείχνει κάτι διαφορετικό.

Στην πραγματικότητα, ο Σατανάς έχει δημιουργήσει μια παγκόσμια αυτοκρατορία ψεύτικης θρησκείας, η οποία χαρακτηρίζεται από οργή, μίσος και σχεδόν αδιάκοπη αιματοχυσία. Η Αγία Γραφή δίνει σε αυτή την αυτοκρατορία την ονομασία «Βαβυλώνα η Μεγάλη, η μητέρα . . . των αηδιαστικών πραγμάτων της γης», και την εμφανίζει ως πόρνη που ιππεύει στη ράχη ενός πολιτικού συστήματος όμοιου με θηρίο. Είναι αξιοσημείωτο ότι θεωρείται υπόλογη για «το αίμα . . . όλων εκείνων που σφάχτηκαν στη γη».—Αποκάλυψη 17:4-6· 18:24.

Δεν Εξαπατήθηκαν Όλοι

Ωστόσο, η ιστορία αποδεικνύει ότι δεν εξαπατήθηκαν όλοι. Ακόμα και στις πιο σκοτεινές εποχές, τονίζει ο Μέλβιν Μπραγκ, «πολλές υπέροχες ψυχές έκαναν το καλό όταν οι περισσότεροι γύρω τους ήταν ασεβείς». Οι γνήσιοι Χριστιανοί εξακολούθησαν να «λατρεύουν [τον Θεό] με πνεύμα και αλήθεια». (Ιωάννης 4:21-24) Αυτοί ξεχώριζαν από ένα παγκόσμιο θρησκευτικό σύστημα που είχε εκπορνευτεί ως «υποστηρικτής της στρατιωτικής ισχύος». Αρνήθηκαν να εμπλακούν σε μια σχέση συνεργασίας μεταξύ Εκκλησίας και Κράτους η οποία, όπως αποκαλύπτει η ιστορία, ήταν «συμφωνία που έκλεισε ο Σατανάς και όχι ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ».—Δύο Χιλιάδες Χρόνια—Η Δεύτερη Χιλιετία: Από το Μεσαιωνικό Χριστιανικό Κόσμο στην Παγκόσμια Χριστιανοσύνη (Two Thousand Years—The Second Millennium: From Medieval Christendom to Global Christianity).

Σε πιο πρόσφατους καιρούς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι γνωστοί για τη θετική επιρροή που ασκούν. Προκειμένου να μη μολυνθούν καθόλου από την ψεύτικη θρησκεία, βασίζουν τις πεποιθήσεις και τις πράξεις τους αποκλειστικά στον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. (2 Τιμόθεο 3:16, 17) Επίσης, όπως και οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, τηρούν την εντολή του Ιησού να μην είναι «μέρος του κόσμου». (Ιωάννης 15:17-19· 17:14-16) Στη ναζιστική Γερμανία, για παράδειγμα, αρνήθηκαν να συμβιβάσουν τις Χριστιανικές αρχές, γι’ αυτό και δεν ήταν αποδεκτοί σύμφωνα με τη ναζιστική ιδεολογία. Ο Χίτλερ τούς μισούσε για αυτό. Ένα σχολικό  βιβλίο λέει: «Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά . . . ακολούθησαν τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής που απαγορεύει τη χρήση όπλων για οποιονδήποτε λόγο. Γι’ αυτό, αρνούνταν να υπηρετήσουν στο στρατό ή να έχουν οποιαδήποτε σχέση με τους ναζιστές. Ως αντίποινα, οι Ες-Ες φυλάκισαν ολόκληρες οικογένειες Μαρτύρων του Ιεχωβά». (Γερμανία—1918-1945 [Germany—1918-45]) Μάλιστα, εκατοντάδες Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γερμανία πέθαναν ως αποτέλεσμα του ναζιστικού διωγμού.

Βέβαια, και άλλοι θαρραλέοι άνθρωποι από διάφορες θρησκείες υπέφεραν για τις πεποιθήσεις τους. Αλλά οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κράτησαν αυτή τη στάση ως ενωμένη θρησκευτική κοινότητα. Η συντριπτική πλειονότητα έμεινε σταθερή στη θεμελιώδη Γραφική αρχή: «Υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους».—Πράξεις 5:29· Μάρκος 12:17.

Η Ρίζα του Προβλήματος

Άρα λοιπόν, η άποψη ότι η θρησκεία αποτελεί τη ρίζα όλων των προβλημάτων της ανθρωπότητας είναι εν μέρει σωστή. Ισχύει για την ψεύτικη θρησκεία. Ο Θεός όμως σκοπεύει να εξαλείψει κάθε είδους ψεύτικη θρησκεία πολύ σύντομα. (Αποκάλυψη 17:16, 17· 18:21) Σε όσους αγαπούν την κρίση και τη δικαιοσύνη δίνει την εξής εντολή: «Βγείτε από αυτήν [δηλαδή τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας], λαέ μου, αν δεν θέλετε να συμμετάσχετε με αυτήν στις αμαρτίες της και αν δεν θέλετε να λάβετε από τις πληγές της. Διότι οι αμαρτίες της συσσωρεύτηκαν μέχρι τον ουρανό, και ο Θεός θυμήθηκε τις άδικες πράξεις της». (Αποκάλυψη 18:4, 5) Ναι, ο ίδιος ο Θεός αισθάνεται βαθιά προσβεβλημένος από τη θρησκεία που “υποδαυλίζει τις προστριβές, αμβλύνει την ανθρώπινη συνείδηση, γεμίζει το μυαλό με ψευδαισθήσεις που το αποπροσανατολίζουν από την πραγματικότητα και κάνει τους ανθρώπους στενόμυαλους, δεισιδαίμονες, γεμάτους μίσος και φόβο”!

Στο μεταξύ, ο Θεός συγκεντρώνει εκείνους που αγαπούν την αλήθεια και τους οδηγεί στην αγνή θρησκεία. Αυτή είναι η θρησκεία που μένει πιστή στις αρχές και στις διδασκαλίες του στοργικού, δίκαιου και συμπονετικού Δημιουργού. (Μιχαίας 4:1, 2· Σοφονίας 3:8, 9· Ματθαίος 13:30) Και εσείς μπορείτε να γίνετε μέλος της. Αν θα θέλατε περισσότερες πληροφορίες για το πώς μπορείτε να προσδιορίσετε την αγνή θρησκεία, μη διστάσετε να γράψετε στους εκδότες αυτού του περιοδικού ή να ζητήσετε βοήθεια από οποιονδήποτε Μάρτυρα του Ιεχωβά.

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Άνθρωποι κάθε προέλευσης έχουν βρει χαρά στην αγνή θρησκεία