Συνέλευση στον «Ομφαλό του Κόσμου»

Έχετε ακούσει ποτέ τα λόγια «Τε Πίτο ο Τε Χένουα»; Στη ράπα νούι, την τοπική γλώσσα που μιλιέται στο Νησί του Πάσχα, σημαίνουν «ο Ομφαλός του Κόσμου». Γιατί μια συνέλευση που έγινε εδώ ήταν τόσο ξεχωριστή;

ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟ, μυστηριώδες, εξωτικό. Αυτές είναι μερικές λέξεις που περιγράφουν συνήθως το Νησί του Πάσχα, ή αλλιώς Ράπα Νούι όπως το αποκαλούν οι κάτοικοί του. Πρόκειται πράγματι για μια απομονωμένη περιοχή που βρίσκεται στα ανοιχτά του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού, 3.790 χιλιόμετρα από το Σαντιάγο της Χιλής. Έγινε επαρχία της Χιλής στις 9 Σεπτεμβρίου 1888.

Αυτό το τριγωνικό νησί έχει έκταση 166 τετραγωνικά χιλιόμετρα και αποτελείται βασικά από τρία σβησμένα ηφαίστεια. Στην πραγματικότητα, όπως πολλά νησιά του Ειρηνικού, σχηματίζεται από τις κορυφές τεράστιων υποθαλάσσιων βουνών. Ολόκληρο το νησί έχει ανακηρυχτεί φυσικό μνημείο. Αναμφίβολα, είναι ξακουστό για τα μυστηριώδη πέτρινα αγάλματά του, που ονομάζονται μοάι. a

Εκτός από τα ελκυστικά τοπία και τα ιστορικά αξιοθέατα, το Νησί του Πάσχα προσφέρει μια ποικιλία από εξωτικές λιχουδιές. Η γη παράγει φρούτα όπως ανανάδες, αβοκάντο, παπάγιες και εννιά διαφορετικά είδη μπανάνας. Η θάλασσα επίσης παρέχει μεγάλη ποικιλία ψαριών και άλλων θαλασσινών.

Ο καιρός είναι ήπιος στο Νησί του Πάσχα, με τακτικές βροχοπτώσεις και ουράνια τόξα, πράγματα τα οποία προσφέρουν στους επισκέπτες καθαρό αέρα και φαντασμαγορική θέα. Επί του παρόντος, υπάρχουν περίπου 3.800 κάτοικοι. Οι σημερινοί κάτοικοι κατάγονται από τους πρώτους αποίκους, οι οποίοι αναμείχθηκαν με Ευρωπαίους, Χιλιανούς και άλλους. Εκατοντάδες τουρίστες από την Ευρώπη και την Ασία επισκέπτονται το νησί, κάνοντας τον τουρισμό ένα σημαντικό μέρος της οικονομίας του νησιού.

Φυτεύονται οι Πρώτοι Σπόροι της Βασιλείας

Το Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 1984 ανέφερε: «Για ένα διάστημα είχαμε μια  μεμονωμένη ευαγγελιζόμενη στο Νησί του Πάσχα. Αυτή η αδελφή έπαιρνε πνευματική βοήθεια μέσω αλληλογραφίας με μια ιεραπόστολο αδελφή του τμήματος [στη Χιλή]. Αν και τώρα έχει επιστρέψει στην ηπειρωτική χώρα, έχουμε συνδρομητές της Σκοπιάς σ’ αυτό το νησί. Για μεγάλη μας έκπληξη, τον Απρίλιο του 1980 πήραμε ένα τηλεφώνημα από ένα ενδιαφερόμενο άτομο εκεί που ήθελε να μάθει πώς να γιορτάσει την Ανάμνηση. Αργότερα τον ίδιο χρόνο, ένα παντρεμένο ζευγάρι από το Βαλπαραΐζο μετακόμισε εκεί και διεξάγουν Γραφικές μελέτες με ενδιαφερόμενα άτομα. Τον Απρίλιο του 1981 έγινε σ’ αυτό το νησί για πρώτη φορά η Ανάμνηση με 13 άτομα παρόντα. Πόσο χαρούμενοι είμαστε που τα “καλά νέα” διατρέχουν κι αυτή την απομονωμένη περιοχή!»

Αργότερα, στις 30 Ιανουαρίου 1991, το γραφείο τμήματος έστειλε ένα ζευγάρι ειδικών σκαπανέων στο νησί, τον Ντάριο και τη Γουίνι Φερνάντες. Ο αδελφός Φερνάντες θυμάται: «Ύστερα από μια πεντάωρη πτήση φτάσαμε στο πιο απομονωμένο μέρος του πλανήτη, σε έναν πολιτισμό καλυμμένο με πέπλο μυστηρίου». Οργανώθηκαν αμέσως οι συναθροίσεις και το έργο κηρύγματος με την υποστήριξη ενός ντόπιου αδελφού και μιας αδελφής που είχε φτάσει πρόσφατα στο νησί με τα δυο της παιδιά. Παρά τις οικογενειακές πιέσεις, το θρησκευτικό φανατισμό και ορισμένες ιδιάζουσες συνήθειες του πολυνησιακού πολιτισμού—είδαν την ευλογία του Ιεχωβά στις προσπάθειές τους. Ο αδελφός και η αδελφή Φερνάντες δεν είναι πια ειδικοί σκαπανείς, αλλά παραμένουν στο νησί, όπου μεγαλώνουν το γιο τους ο οποίος γεννήθηκε εκεί. Σήμερα, υπάρχουν 32 χαρούμενοι διαγγελείς της Βασιλείας. Ανάμεσά τους είναι ντόπιοι κάτοικοι του Ράπα Νούι, καθώς και άτομα που εγκαταστάθηκαν στο νησί ή μετακόμισαν σε αυτό το μέρος για να υπηρετήσουν εκεί όπου η ανάγκη για διαγγελείς της Βασιλείας ήταν μεγαλύτερη.

Προετοιμασίες για μια Συνέλευση Περιοχής

Λόγω της μεγάλης απόστασης μεταξύ του νησιού και της ηπείρου, τρεις φορές το χρόνο η εκκλησία λάβαινε βιντεοκασέτες του προγράμματος της ημέρας ειδικής συνέλευσης, της συνέλευσης περιοχής και της συνέλευσης περιφερείας. Ωστόσο από το τέλος του 2000, η Επιτροπή του Τμήματος στη Χιλή άρχισε να εξετάζει την ιδέα να γίνει εκεί για πρώτη φορά μια συνέλευση. Τελικά, αποφασίστηκε να διεξαχθεί μια συνέλευση περιοχής το Νοέμβριο του 2001, και η πρόσκληση για την παρακολούθηση αυτής της ειδικής περίστασης απευθύνθηκε σε έναν περιορισμένο αριθμό αδελφών, αντρών και γυναικών, από διάφορα μέρη της Χιλής. Λόγω του προγράμματος των αεροπορικών πτήσεων, η συνέλευση θα διεξαγόταν Κυριακή και Δευτέρα.

Οι 33 εκπρόσωποι που προσκλήθηκαν ήταν ενθουσιασμένοι με τη σκέψη ότι θα ταξίδευαν στο νησί για να συμμετάσχουν στην πρώτη συνέλευση περιοχής που θα διεξαγόταν σε εκείνη την απομακρυσμένη περιοχή. Ύστερα από μια μεγάλη πτήση πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό, ένιωσαν ανακούφιση όταν τους καλωσόρισαν οι ντόπιοι αδελφοί που τους περίμεναν στο αεροδρόμιο. Αυτοί υποδέχτηκαν τους εκπροσώπους με όμορφα περιδέραια φτιαγμένα από πέταλα λουλουδιών, ένα χαρακτηριστικό νησιώτικο δώρο. Κατόπιν τους μετέφεραν στα καταλύματά τους και, έπειτα από μια σύντομη περιήγηση στο νησί, όλοι όσοι θα συμμετείχαν στο πρόγραμμα της συνέλευσης συναντήθηκαν στην Αίθουσα Βασιλείας.

 Δημοσιότητα από μια Απροσδόκητη Πηγή

Ενώ κατευθύνονταν στη συνέλευση, μερικοί εκπρόσωποι έμειναν έκπληκτοι ακούγοντας στο ραδιόφωνο τον τοπικό ιερέα να κάνει σχόλια για την επίσκεψή τους. Ανέφερε ότι τουρίστες από την ήπειρο θα επισκέπτονταν τα σπίτια για να μιλήσουν σχετικά με το επερχόμενο τέλος του κόσμου. Παρότι σύστησε στους ενορίτες του να μην ακούσουν τους επισκέπτες, η ανακοίνωσή του συντέλεσε στο να γίνει δημόσια γνωστή η παρουσία μιας μεγάλης ομάδας Μαρτύρων του Ιεχωβά στο νησί. Αυτό δημιούργησε κλίμα αναμονής ανάμεσα στους νησιώτες. Στη διάρκεια των επόμενων ημερών, οι εκπρόσωποι μετέδωσαν με διακριτικότητα σε αυτούς το ενθαρρυντικό άγγελμα των καλών νέων.

Η Συνέλευση Αρχίζει

Την Κυριακή το πρωί, οι ντόπιοι αδελφοί περίμεναν στην είσοδο της Αίθουσας Βασιλείας για να καλωσορίσουν τους εκπροσώπους που κατέφθαναν για την πρώτη ημέρα της συνέλευσης. «Ιοράνα Κόε! Ιοράνα Κόε!» «Καλωσορίσατε!» Μερικές αδελφές φορούσαν παραδοσιακές ενδυμασίες και είχαν στολισμένο το κεφάλι τους με όμορφα λουλούδια σύμφωνα με το αυθεντικό πολυνησιακό έθιμο.

Ύστερα από την ευχάριστη μουσική εισαγωγή, περίπου εκατό φωνές ενώθηκαν για να ψάλουν τον ύμνο «Να Είστε Ακλόνητοι, Αμετακίνητοι!» έτσι όπως δεν είχε ακουστεί ποτέ προηγουμένως στο νησί. Οι ντόπιοι αδελφοί δάκρυσαν όταν ο εισηγητής απηύθυνε ένα θερμό καλωσόρισμα στην τοπική τους γλώσσα, τη ράπα νούι. Στη διάρκεια του μεσημεριανού διαλείμματος, τρεις καινούριοι Μάρτυρες συμβόλισαν την αφιέρωσή τους στον Θεό με το βάφτισμα. Όταν τελείωσε το πρόγραμμα της πρώτης ημέρας, όλοι ένιωθαν ακόμη πιο κοντά στον Ιεχωβά και σε ολόκληρη την αδελφότητα.—1 Πέτρου 5:9.

Πρωινή Μαρτυρία

Εξαιτίας ειδικών περιστάσεων που υπήρχαν στο νησί, το πρόγραμμα της δεύτερης ημέρας της συνέλευσης περιοχής άρχισε μετά το μεσημεριανό φαγητό. Γι’ αυτό, οι εκπρόσωποι επωφελήθηκαν από την κατάσταση και χρησιμοποίησαν το πρωινό για να συμμετάσχουν στη διακονία αγρού. Τι εμπειρίες τούς περίμεναν;

Κάποια ηλικιωμένη με οχτώ γιους και κόρες είπε στους Μάρτυρες ότι δεν μπορούσε να συζητήσει μαζί τους επειδή ήταν Καθολική. Αφού της είπαν ότι ήθελαν να της μιλήσουν για τα προβλήματα που όλοι αντιμετωπίζουμε, όπως η χρήση ναρκωτικών και οι οικογενειακές δυσκολίες, συμφώνησε να ακούσει.

Μια ντόπια ηλικιωμένη κυρία υποδέχτηκε ψυχρά ένα ζευγάρι Μαρτύρων. Τους είπε να πάνε και να μιλήσουν στους ανθρώπους της ηπείρου που φέρονταν τόσο σκληρά στους άλλους. Το ζευγάρι τής είπε ότι το άγγελμα των “καλών νέων της βασιλείας” προσφέρεται στον καθένα και ότι ο σκοπός του ερχομού τους στο νησί ήταν να παρακολουθήσουν μια συνέλευση η οποία θα βοηθούσε όλους να αναπτύξουν αγάπη για τον Θεό. (Ματθαίος 24:14) Τη ρώτησαν αν θα της άρεσε μια μακρόχρονη ζωή σε παραδεισιακές συνθήκες, παρόμοιες με αυτές που υπήρχαν στο νησί αλλά χωρίς την αρρώστια και το θάνατο. Αφού της ανέφεραν το επιχείρημα των ηφαιστειακών κρατήρων στο νησί οι οποίοι υπάρχουν επί τόσο πολλά χρόνια, εκείνη συλλογίστηκε τη μικρή διάρκεια της ζωής και ρώτησε: «Γιατί εμείς ζούμε μόνο  τόσο λίγο;» Έμεινε κατάπληκτη όταν διάβασε το εδάφιο Ψαλμός 90:10.

Εκείνη τη στιγμή, οι Μάρτυρες άκουσαν ξαφνικά φωνές από τη διπλανή πόρτα. Μολονότι δεν καταλάβαιναν τα ξεφωνητά, η ηλικιωμένη κυρία τούς είπε πως οι γείτονες ξεστόμιζαν βρισιές και έδειχναν ξεκάθαρα με αυτόν τον τρόπο ότι δεν ήθελαν να τους επισκεφτούν Μάρτυρες. Ωστόσο, εκείνη η γυναίκα ήταν η νούα, δηλαδή η μεγαλύτερη κόρη της οικογένειας. Εφόσον ο πατέρας της είχε πεθάνει, ήταν δικό της καθήκον να αποφασίσει τι ήταν για το καλύτερο συμφέρον της οικογένειάς της. Ενώπιον των συγγενών της, υπερασπίστηκε τους αδελφούς στη μητρική της γλώσσα και δέχτηκε με ευγένεια τα έντυπα που της πρόσφεραν. Αργότερα την ίδια εβδομάδα, ενώ περνούσε με αυτοκίνητο δίπλα από τους Μάρτυρες, είπε στον αδελφό της να κάνει μια στάση. Παρά την εμφανή του δυσαρέσκεια, εκείνη αποχαιρέτησε τους αδελφούς και τους ευχήθηκε να έχουν επιτυχία στη διακονία τους.

Παρότι μερικοί νησιώτες αρχικά φαίνονταν να απορρίπτουν το άγγελμα που κήρυτταν οι Μάρτυρες από την ήπειρο, έγινε φανερό στους επισκέπτες ότι οι Ράπα Νούι είναι εκ φύσεως καλοσυνάτοι και φιλικοί. Οι περισσότεροι από αυτούς άκουσαν ευχαρίστως τα καλά νέα. Μάλιστα, 6 από τους 20 Μάρτυρες που έχουν βαφτιστεί στο νησί είναι ντόπιοι κάτοικοι. Ο ένας έμαθε αρχικά τη Γραφική αλήθεια ακούγοντας από το διπλανό δωμάτιο τη Γραφική μελέτη που διεξαγόταν με τη σύζυγό του. Αυτός και η σύζυγός του είναι τώρα βαφτισμένοι Μάρτυρες, ενώ ο ίδιος είναι διακονικός υπηρέτης στην εκκλησία.

Το Πνευματικό Πρόγραμμα Συνεχίζεται

Μετά το μεσημεριανό φαγητό, άρχισε το πρόγραμμα της δεύτερης ημέρας. Και πάλι, οι 32 ντόπιοι αδελφοί και αδελφές και οι 33 εκπρόσωποι είχαν μαζί τους αρκετούς ενδιαφερομένους. Σχεδόν εκατό άτομα άκουσαν το πρόγραμμα, περιλαμβανομένης και της δημόσιας ομιλίας «Πώς Νικάει τον Κόσμο η Αγάπη και η Πίστη». Στην πραγματικότητα, οι παρόντες έβλεπαν μια ζωντανή εκδήλωση της αγάπης που υπάρχει ανάμεσα στο λαό του Ιεχωβά, ακόμα και μεταξύ αυτών που προέρχονται από διαφορετικούς πολιτισμούς.—Ιωάννης 13:35.

Στα πλαίσια του διημέρου της συνέλευσης περιοχής, ο επίσκοπος περιοχής και ο επίσκοπος περιφερείας διεξήγαγαν μια ειδική συνάθροιση με τους σκαπανείς. Μαζί με τους τρεις τακτικούς σκαπανείς από το νησί παρευρέθηκαν εκπρόσωποι οι οποίοι ήταν είτε τακτικοί είτε ειδικοί σκαπανείς. Όλοι ενθαρρύνθηκαν πάρα πολύ.

 Την επομένη, με τη βοήθεια κάποιων ντόπιων αδελφών που εργάζονται ως ξεναγοί, οι εκπρόσωποι περιηγήθηκαν το νησί. Επισκέφτηκαν ένα λατομείο όπου λαξεύονταν τα μοάι, καθώς επίσης κάποια ηφαίστεια στα οποία διεξάγονταν αρχαίοι αγώνες και, φυσικά, την όμορφη παραλία Ανακένα με τη χρυσή αμμουδιά, όπου αποβιβάστηκαν οι πρώτοι άποικοι του νησιού. b

Η τελευταία ευκαιρία για να βρεθούν οι εκπρόσωποι με τους ντόπιους αδελφούς ήταν στη Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας. Μετά τη συνάθροιση, οι ντόπιοι Μάρτυρες έκαναν έκπληξη στους φιλοξενουμένους τους με ένα γεύμα χαρακτηριστικό του νησιού. Αργότερα, φορώντας τοπικές ενδυμασίες, παρουσίασαν μια θαυμάσια επίδειξη παραδοσιακών χορών. Οι εκπρόσωποι, καθώς και οι αδελφοί και οι αδελφές από το Ράπα Νούι, ήταν βέβαιοι ότι οι προσπάθειες που έγιναν για την προετοιμασία της συνέλευσης άξιζαν τον κόπο.

Όλοι όσοι είχαν έρθει ως εκπρόσωποι δέθηκαν πολύ με τους απομονωμένους αδελφούς και αδελφές τους, με τους οποίους είχαν περάσει μια συναρπαστική εβδομάδα. Τους ήταν δύσκολο να φύγουν από το νησί. Θα θεωρούν πάντοτε πολύτιμους τους καινούριους τους φίλους καθώς και την πνευματική ενθάρρυνση που έλαβαν. Στο αεροδρόμιο, οι ντόπιοι αδελφοί στόλισαν το λαιμό των εκπροσώπων με περιδέραια από κοχύλια τα οποία είχαν φτιάξει οι ίδιοι.

Καθώς οι εκπρόσωποι έφευγαν, υποσχέθηκαν: «Ιοράνα! Άου χε χόκι μάι ε Ράπα Νούι εέ», το οποίο σημαίνει: «Αντίο! Θα ξανάρθω σε εσένα, Ράπα Νούι». Ναι, λαχταρούν να ξανάρθουν για να επισκεφτούν τους καινούριους τους φίλους και πνευματικούς αδελφούς στο εξωτικό, απομονωμένο, μυστηριώδες και φιλικό Νησί του Πάσχα!

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 24]

Μαρτυρία στο Νησί του Πάσχα

Περίπου δύο χρόνια πριν από αυτή την αξιομνημόνευτη συνέλευση, κάποιος επίσκοπος περιοχής και η σύζυγός του επισκέφτηκαν το νησί και απόλαυσαν πολλές ευχάριστες εμπειρίες. Παραδείγματος χάρη, φανταστείτε την έκπληξή τους όταν η αδελφή η οποία τους πήγε στο κατάλυμά τους τούς θύμισε ότι είχαν μελετήσει τη Γραφή μαζί της στη νότια Χιλή τον καιρό που εκείνη ήταν έφηβη, σχεδόν 16 χρόνια νωρίτερα. Αργότερα, αυτός ο σπόρος καρποφόρησε στο Ράπα Νούι.

Είχαν επίσης την εξής διασκεδαστική εμπειρία: Ο ιδιοκτήτης ενός καταστήματος με σουβενίρ δέχτηκε τη Μετάφραση Νέου Κόσμου της Αγίας Γραφής και το βοήθημα για μελέτη της Γραφής Γνώση που Οδηγεί στην Αιώνια Ζωή, τα οποία είναι εκδόσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Όταν τον επανεπισκέφτηκαν, τους είπε ότι δεν μπορούσε να διαβάσει εκείνη τη Γραφή. Του είχαν δώσει γαλλική Γραφή αντί για ισπανική! Το πρόβλημα λύθηκε αμέσως, και εκείνος διαπίστωσε, με τη βοήθεια των ντόπιων Μαρτύρων και, βέβαια, με μια Γραφή στη δική του γλώσσα, ότι τελικά η Αγία Γραφή δεν είναι τόσο δυσνόητη.

[Χάρτης στη σελίδα 22]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

ΧΙΛΗ

[Εικόνες στη σελίδα 23]

Δύο από τα άτομα που βαφτίστηκαν στη συνέλευση περιοχής

[Εικόνες στη σελίδα 25]

Η πλαγιά του ηφαιστείου Ράνο Ραράκου· ένθετο: Στο νησί ευδοκιμεί ένας άγριος καρπός που ονομάζεται γκουαγιάμπα