Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Τι θα πρέπει να κάνει μια οικογένεια Χριστιανών αν το παιδί τους είναι αναγκασμένο να πηγαίνει σε σχολείο όπου η διδασκαλία των θρησκευτικών είναι υποχρεωτική;

Οι Χριστιανοί γονείς δεν επιθυμούν την κατήχηση των παιδιών τους στις διδασκαλίες της ψεύτικης θρησκείας. Αλλά ίσως να υπάρξουν περιπτώσεις στις οποίες τα παιδιά δεν μπορούν να αποκλείσουν την παρουσία τους στην τάξη κατά τη διδασκαλία των θρησκευτικών, αν και δεν θα συμμετέχουν σε πράξεις ή τελετές της ψεύτικης θρησκείας.

Ο φίλος του Θεού, ο Αβραάμ, έθεσε θαυμάσιο υπόδειγμα όσον αφορά τη θρησκευτική εκπαίδευση των παιδιών. Μεγάλωσε τα παιδιά του στη Χαναάν, όπου περιβάλλονταν από θρησκευτική πλάνη και απεχθείς «ιερές» συνήθειες.  (Παράβαλε Έξοδος 34:11-15· Λευιτικό 18:21-30· Δευτερονόμιο 7:1-5, 25, 26· 18:9-14.) Παρ’ όλα αυτά, εκείνος ήταν η πηγή της θρησκευτικής εκπαίδευσης για την οικογένειά του. Ο Θεός ήταν βέβαιος ότι ο Αβραάμ επρόκειτο να «διατάξει τους γιους του και το σπιτικό του έπειτα από αυτόν ώστε να τηρούν την οδό του Ιεχωβά για να εκτελούν δικαιοσύνη».—Γένεση 18:19.

Ως νεαρός, και ο Ιησούς επίσης ωφελούνταν από την οικογενειακή και την εκκλησιαστική εκπαίδευση στην αληθινή λατρεία. Με αυτόν τον τρόπο, «συνέχισε να προοδεύει σε σοφία και σε σωματική ανάπτυξη και σε εύνοια από Θεό και ανθρώπους».—Λουκάς 2:52.

Στα περισσότερα μέρη της γης, οι Χριστιανοί νεαροί λαβαίνουν κοσμική εκπαίδευση σε δημόσια σχολεία. Δεν είναι όλα όσα διδάσκονται σε πλήρη συμφωνία με τη Βιβλική αλήθεια και τα επιβεβαιωμένα γεγονότα. Για παράδειγμα, πολλές γενιές Χριστιανών νεαρών έχουν παρακολουθήσει μαθήματα φυσικής και βιολογίας ως μέρος του κανονικού τους προγράμματος διδασκαλίας. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν εκτεθεί έτσι στις επικρατούσες θεωρίες της εξέλιξης και στις συναφείς απόψεις σχετικά με τη «φυσική» προέλευση της ζωής στη γη.

Αυτό, ωστόσο, δεν έκανε εκείνους τους Χριστιανούς νεαρούς να γίνουν υποστηρικτές της αθεϊστικής θεωρίας της εξέλιξης. Γιατί; Επειδή στο σπίτι τους και στις Χριστιανικές συναθροίσεις είχαν λάβει από πριν ακριβείς πληροφορίες βασισμένες στον εμπνευσμένο Λόγο του Θεού, πράγμα που βοήθησε να γυμνάσουν τις “δυνάμεις της αντίληψής τους για να διακρίνουν και το ορθό και το εσφαλμένο”. (Εβραίους 5:14) Πολλοί γονείς είχαν μελετήσει με τα παιδιά τους την ισορροπημένη ανάλυση της εξέλιξης που περιέχεται στο ενισχυτικό για την πίστη έντυπο Ζωή—Πώς Βρέθηκε Εδώ; Από Εξέλιξη ή από Δημιουργία; a Έχοντας τέτοια κατάρτιση, εκείνοι οι μαθητές δεν ενστερνίστηκαν την εκπαίδευση που έλαβαν στην τάξη σχετικά με την εξέλιξη. Εντούτοις, αποδείκνυαν με τις απαντήσεις τους στην τάξη και με τα διαγωνίσματά τους ότι πρόσεχαν και μάθαιναν τις λεπτομέρειες που παρουσιάζονταν. Μερικοί μάλιστα είχαν την ευκαιρία να δώσουν εναλλακτικές εξηγήσεις σύμφωνα με τα γεγονότα που παρουσιάζονται στη Γραφή από τον Δημιουργό του ανθρώπου.—1 Πέτρου 3:15.

Τι θα λεχθεί, όμως, σχετικά με τις διδακτικές ώρες που είναι αφιερωμένες σε μαθήματα σχετικά με την επικρατούσα τοπική θρησκεία ή ακόμα και με τη θρησκεία γενικά;

Είναι απίθανο να παρουσιάζεται αυτή η διδασκαλία ουδέτερα, ως απλή πληροφόρηση. Ο εκπαιδευτικός μπορεί μάλιστα να ανήκει σε αυτή τη θρησκεία και ως εκ τούτου να προσπαθεί να επηρεάσει τη διάνοια και την καρδιά των μαθητών. Γι’ αυτό, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προτιμούν να εξαιρούνται τα παιδιά τους από την παρακολούθηση του μαθήματος των θρησκευτικών. Αυτό μπορεί να παρέχει τη δυνατότητα στα παιδιά τους να χρησιμοποιούν το σχολικό χρόνο επωφελέστερα προκειμένου να ολοκληρώνουν τις εργασίες για άλλα μαθήματα ή να μελετούν στη βιβλιοθήκη του σχολείου.

Σε μερικά μέρη, ωστόσο, έχουν απορριφθεί τέτοια αιτήματα. Το σχολείο ή η κυβέρνηση μπορεί μάλιστα να απαιτούν από όλα τα παιδιά να παρακολουθούν και να ολοκληρώνουν το μάθημα των θρησκευτικών προκειμένου να αποφοιτήσουν. Κάθε οικογένεια πρέπει να αποφασίσει προσωπικά τι θα κάνει σε αυτή την περίπτωση.

Μερικοί υπηρέτες του Θεού στο παρελθόν βρέθηκαν άθελά τους σε καταστάσεις στις οποίες ήταν αναγκασμένοι να υπομείνουν την έκθεση σε θρησκευτικές διδασκαλίες ή πράξεις ενώ παρέμεναν όσιοι στον αληθινό Θεό. Κάτι τέτοιο συνέβη πιθανότατα με τον Μωυσή. Εκείνος ανατράφηκε σαν εγγονός του Φαραώ της Αιγύπτου και «διδάχτηκε όλη τη σοφία των Αιγυπτίων». (Πράξεις 7:20-22) Αυτό ενδέχεται να περιλάμβανε σε κάποιον βαθμό τις πεποιθήσεις και τις θρησκευτικές συνήθειες που ήταν κοινές στην Αίγυπτο. Αλλά τον Μωυσή τον προστάτεψε η υπέρτερη εκπαίδευση που προφανώς είχε λάβει από την οικογένειά του, ίσως δε και από άλλους Εβραίους.—Έξοδος 2:6-15· Εβραίους 11:23-26.

Σκεφτείτε επίσης το παράδειγμα των τριών  νεαρών Εβραίων, των συντρόφων του Δανιήλ, οι οποίοι έλαβαν ειδική εκπαίδευση στη Βαβυλώνα και έγιναν κυβερνητικοί αξιωματούχοι. (Δανιήλ 1:6, 7) Δεν είχαν την ελευθερία να κάνουν ή να αρνούνται να κάνουν κάτι σύμφωνα με τη θέλησή τους. Σε μια περίπτωση ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ διέταξε να συναχθούν μαζί με άλλους αξιωματούχους μπροστά στη χρυσή εικόνα που είχε στήσει στην πεδιάδα Δουρά, όπου θα λάβαιναν χώρα πράξεις εθνικιστικής αφοσίωσης. Πώς αντέδρασαν οι τρεις Εβραίοι; Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα προτιμούσαν να μη βρίσκονται εκεί, αλλά αυτό δεν ήταν δυνατόν. b Ωστόσο παρέμειναν πιστοί στις πεποιθήσεις τους και στον Παντοδύναμο Θεό. Η θεοσεβής συνείδησή τους τούς επέτρεψε να είναι παρόντες, ενώ παράλληλα αρνήθηκαν αποφασιστικά να συμμετάσχουν προσωπικά σε οποιαδήποτε πράξη που σχετιζόταν με την ψεύτικη θρησκεία.—Δανιήλ 3:1-18.

Όταν είναι υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές να είναι παρόντες στο μάθημα των θρησκευτικών, ίσως μάλιστα και να μάθουν όσα χρειάζεται για να μπορούν να περάσουν τις εξετάσεις, τα παιδιά από οικογένειες αληθινών Χριστιανών μπορούν να είναι παρόντα, όπως έκαναν εκείνοι οι τρεις νεαροί υπακούοντας στη διαταγή του Ναβουχοδονόσορα. Αλλά οι Χριστιανοί νεαροί θα βάζουν τον Θεό στην πρώτη θέση. Δεν είναι ανάγκη να αντικρούουν κάθε εσφαλμένη δήλωση ή κάθε αντιγραφική συνήθεια στην οποία συμμετέχουν οι άλλοι, όπως και οι τρεις Εβραίοι δεν προσπάθησαν να παρέμβουν όταν οι άλλοι προσκυνούσαν τη χρυσή εικόνα. Ωστόσο, οι Χριστιανοί νεαροί δεν θα συμμετέχουν οι ίδιοι σε πράξεις λατρείας, ομαδικές προσευχές, θρησκευτικούς ύμνους και παρόμοια πράγματα.

Αυτοί οι νεαροί θα πρέπει να καταβάλλουν σθεναρές προσπάθειες σε άλλες περιστάσεις για να λαβαίνουν εποικοδομητική γνώση από “τα άγια συγγράμματα, τα οποία μπορούν να τους κάνουν σοφούς για σωτηρία μέσω της πίστης που είναι σε σχέση με τον Χριστό Ιησού”. (2 Τιμόθεο 3:15) Μέσω επικοινωνίας με τα παιδιά τους, οι γονείς θα πρέπει να ελέγχουν συνεχώς το περιεχόμενο της διδασκαλίας που παρέχεται στην τάξη. Αυτό θα βοηθάει τους ενήλικους Χριστιανούς να διακρίνουν τι χρειάζεται να διορθωθεί ή να διασαφηνιστεί από τη Γραφή ώστε τα παιδιά τους να μην μπερδεύονται ούτε να παροδηγούνται.

[Υποσημειώσεις]