Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Γιατί λέει το εδάφιο 1 Κορινθίους 10:8 ότι 23.000 Ισραηλίτες έπεσαν σε μία ημέρα επειδή διέπραξαν πορνεία, ενώ ο αριθμός τον οποίο δίνει το εδάφιο Αριθμοί 25:9 είναι 24.000;

Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες στους οποίους μπορεί να οφείλεται η διαφορά στους αριθμούς που δίνουν αυτά τα δύο εδάφια. Ο απλούστερος θα μπορούσε να είναι ότι ο πραγματικός αριθμός βρίσκεται κάπου ανάμεσα στις 23.000 και στις 24.000, πράγμα που θα επέτρεπε τη στρογγυλοποίησή του είτε προς τη μία είτε προς την άλλη κατεύθυνση.

Σκεφτείτε μια άλλη πιθανότητα. Ο απόστολος Παύλος ανέφερε την αφήγηση σχετικά με τους Ισραηλίτες στη Σιττίμ ως προειδοποιητικό παράδειγμα για τους Χριστιανούς στην αρχαία Κόρινθο, μια πόλη διαβόητη για τον ακόλαστο τρόπο ζωής της, και έγραψε: «Ούτε να πορνεύουμε, όπως πόρνευσαν μερικοί από αυτούς, απλώς και μόνο για να πέσουν, είκοσι τρεις χιλιάδες σε μία ημέρα». Ξεχωρίζοντας εκείνους που θανατώθηκαν από τον Ιεχωβά επειδή διέπραξαν πορνεία, ο Παύλος έδωσε τον αριθμό 23.000.—1 Κορινθίους 10:8.

Ωστόσο, το 25ο κεφάλαιο των Αριθμών μάς λέει ότι «ο Ισραήλ . . . προσκολλήθηκε στον Βάαλ του Φεγώρ· και ο θυμός του Ιεχωβά άρχισε να ανάβει εναντίον του Ισραήλ». Κατόπιν, ο Ιεχωβά πρόσταξε τον Μωυσή να θανατώσει «όλους τους επικεφαλής του λαού». Ο Μωυσής, με τη σειρά του, διέταξε τους κριτές να εκτελέσουν εκείνη την εντολή. Τελικά, όταν ο Φινεές ενήργησε εσπευσμένα και θανάτωσε τον Ισραηλίτη που έφερε μια Μαδιανίτισσα στο στρατόπεδο, “η μάστιγα σταμάτησε”. Η αφήγηση ολοκληρώνεται ως εξής: «Εκείνοι που πέθαναν από τη μάστιγα έφτασαν τους είκοσι τέσσερις χιλιάδες».—Αριθμοί 25:1-9.

Ο αριθμός που αναφέρεται σε αυτή την περικοπή προφανώς περιλάμβανε «τους επικεφαλής του λαού» οι οποίοι εκτελέστηκαν από τους κριτές καθώς και όσους εκτελέστηκαν απευθείας από τον Ιεχωβά. Μπορεί κάλλιστα να ήταν χίλιοι εκείνοι οι επικεφαλής που θανατώθηκαν από τους κριτές, ανεβάζοντας τον αριθμό στους 24.000. Είτε αυτοί οι επικεφαλής, ή πρωτοστάτες, διέπραξαν πορνεία είτε συμμετείχαν στις εορταστικές εκδηλώσεις είτε έδωσαν τη συγκατάθεσή τους σε εκείνους που τα έκαναν αυτά, ήταν ένοχοι “προσκόλλησης στον Βάαλ του Φεγώρ”.

Σχετικά με τη λέξη “προσκόλληση”, κάποιο Βιβλικό σύγγραμμα εξηγεί ότι μπορεί να σημαίνει «το να δεθεί κάποιος με ένα πρόσωπο». Οι Ισραηλίτες ήταν λαός αφιερωμένος στον Ιεχωβά, αλλά όταν «προσκολλήθηκαν στον Βάαλ του Φεγώρ» διέρρηξαν τη σχέση αφιέρωσης που είχαν με τον Θεό. Περίπου 700 χρόνια αργότερα, μέσω του προφήτη Ωσηέ, ο Ιεχωβά είπε για τους Ισραηλίτες: «Αυτοί πήγαν στον Βάαλ του Φεγώρ και αφιέρωσαν τον εαυτό τους στο επαίσχυντο πράγμα και έγιναν αηδιαστικοί σαν το αντικείμενο της αγάπης τους». (Ωσηέ 9:10) Όλοι όσοι ενήργησαν έτσι άξιζαν τη δυσμενή θεϊκή κρίση. Γι’ αυτό, ο Μωυσής υπενθύμισε στους γιους του Ισραήλ: «Τα ίδια σας τα μάτια είδαν τι έκανε ο Ιεχωβά στην περίπτωση του Βάαλ του Φεγώρ, το ότι ο Ιεχωβά ο Θεός σου αφάνισε από ανάμεσά σου κάθε άνθρωπο που βάδισε ακολουθώντας τον Βάαλ του Φεγώρ».—Δευτερονόμιο 4:3.