Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Λευιτικού
Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός
Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Λευιτικού
ΔΕΝ έχει περάσει ακόμη χρόνος από τότε που οι Ισραηλίτες ελευθερώθηκαν από την αιγυπτιακή δουλεία. Τώρα, οργανωμένοι σε ένα νέο έθνος, βρίσκονται καθ’ οδόν προς τη γη Χαναάν. Σκοπός του Ιεχωβά είναι να εγκαταστήσει εκεί ένα άγιο έθνος. Ωστόσο, ο τρόπος ζωής και οι θρησκευτικές συνήθειες των Χαναναίων είναι πολύ εξαχρειωτικά. Γι’ αυτό, ο αληθινός Θεός δίνει στην εκκλησία του Ισραήλ διατάξεις οι οποίες θα την ξεχωρίσουν για την υπηρεσία του. Αυτές καταγράφονται στο Γραφικό βιβλίο του Λευιτικού. Γραμμένο από τον προφήτη Μωυσή στην έρημο του Σινά, προφανώς το 1512 Π.Κ.Χ., το βιβλίο καλύπτει περίοδο όχι μεγαλύτερη του ενός σεληνιακού μήνα. (Έξοδος 40:17· Αριθμοί 1:1-3) Ο Ιεχωβά παροτρύνει επανειλημμένα τους λάτρεις του να είναι άγιοι.—Λευιτικό 11:44· 19:2· 20:7, 26.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα δεν βρίσκονται υπό το Νόμο που δόθηκε από τον Θεό μέσω του Μωυσή. Ο θάνατος του Ιησού Χριστού κατάργησε αυτόν το Νόμο. (Ρωμαίους 6:14· Εφεσίους 2:11-16) Εντούτοις, οι διατάξεις που περιέχονται στο Λευιτικό μπορούν να μας ωφελήσουν, διδάσκοντάς μας πολλά σχετικά με τη λατρεία μας προς τον Θεό μας, τον Ιεχωβά.
ΑΓΙΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ—ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ
Μερικές προσφορές και θυσίες του Νόμου ήταν εθελοντικές, ενώ άλλες υποχρεωτικές. Η προσφορά ολοκαυτώματος, παραδείγματος χάρη, ήταν εθελοντική. Το ολοκαύτωμα προσφερόταν εξ ολοκλήρου στον Θεό, όπως ο Ιησούς Χριστός έδωσε οικειοθελώς και ολοκληρωτικά τη ζωή του ως λυτρωτική θυσία. Η εθελοντική θυσία συμμετοχής διαιρούνταν σε μερίδια. Ένα μέρος της προσφερόταν στον Θεό πάνω στο θυσιαστήριο, ένα άλλο το έτρωγε ο ιερέας, και ένα ακόμη το έτρωγε εκείνος που έκανε την προσφορά. Παρόμοια, για τους χρισμένους Χριστιανούς, η Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού είναι γεύμα συμμετοχής.—1 Κορινθίους 10:16-22.
Οι προσφορές για αμαρτία και οι προσφορές για ενοχή ήταν υποχρεωτικές. Οι πρώτες παρείχαν εξιλέωση για αμαρτίες που είχαν διαπραχθεί από λάθος, δηλαδή ακούσια. Οι δεύτερες ικανοποιούσαν τον Θεό όταν είχε καταπατηθεί κάποιο δικαίωμα ή αποκαθιστούσαν συγκεκριμένα δικαιώματα στο μετανοημένο παραβάτη—ή και τα δύο. Υπήρχαν επίσης οι προσφορές σιτηρών οι οποίες γίνονταν σε αναγνώριση της γενναιοδωρίας του Ιεχωβά. Όλα αυτά τα ζητήματα μας ενδιαφέρουν, επειδή οι θυσίες που απαιτούνταν υπό τη διαθήκη του Νόμου έστρεφαν την προσοχή στον Ιησού Χριστό και στη θυσία του ή στα οφέλη που απορρέουν από αυτήν.—Εβραίους 8:3-6· 9:9-14· 10:5-10.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
2:11, 12—Γιατί δεν ήταν το μέλι αποδεκτό στον Ιεχωβά «ως προσφορά που γίνεται με φωτιά»; Το μέλι που εννοείται εδώ δεν θα μπορούσε να αναφέρεται σε εκείνο που παράγεται από τις μέλισσες. Παρότι απαγορευόταν να δοθεί «ως προσφορά που γίνεται με φωτιά», περιλαμβανόταν “στους πρώτους καρπούς από . . . τα προϊόντα του αγρού”. (2 Χρονικών 31:5) Αυτό το μέλι ήταν προφανώς ο χυμός, ή αλλιώς το σιρόπι, των καρπών. Εφόσον μπορούσε να υποστεί ζύμωση, δεν ήταν αποδεκτό ως προσφορά στο θυσιαστήριο.
2:13—Γιατί έπρεπε να φέρνουν αλάτι «μαζί με κάθε προσφορά»; Όχι για να νοστιμεύουν τις θυσίες. Σε πολλά μέρη του κόσμου, το αλάτι χρησιμοποιείται ως συντηρητικό. Πιθανότατα έφερναν αλάτι μαζί με τις προσφορές επειδή αυτό αντιπροσωπεύει ελευθερία από τη φθορά και τη σήψη.
Μαθήματα για Εμάς:
3:17. Εφόσον το πάχος θεωρούνταν το καλύτερο ή το εκλεκτότερο κομμάτι, η απαγόρευση της βρώσης του προφανώς εντύπωνε στους Ισραηλίτες ότι το καλύτερο κομμάτι ανήκε στον Ιεχωβά. (Γένεση 45:18) Αυτό μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να δίνουμε στον Ιεχωβά το καλύτερο που έχουμε.—Παροιμίες 3:9, 10· Κολοσσαείς 3:23, 24.
7:26, 27. Οι Ισραηλίτες δεν έπρεπε να τρώνε αίμα. Από την άποψη του Θεού, το αίμα αντιπροσωπεύει τη ζωή. «Η ψυχή [ζωή] της σάρκας είναι στο αίμα», αναφέρει το εδάφιο Λευιτικό 17:11. Η αποχή από αίμα παραμένει ο κανόνας για τους αληθινούς λάτρεις σήμερα.—Πράξεις 15:28, 29.
ΣΥΓΚΡΟΤΕΙΤΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ
Σε ποιους δόθηκε η ευθύνη να φροντίζουν για τα καθήκοντα που περιλάμβαναν τις θυσίες και τις προσφορές; Αυτό ανατέθηκε στους ιερείς. Σύμφωνα με την κατεύθυνση του Θεού, ο Μωυσής διεξήγαγε μια τελετή καθιέρωσης για τον Ααρών, τον αρχιερέα, και για τους τέσσερις γιους του οι οποίοι θα ήταν υφιερείς. Η τελετή διήρκεσε προφανώς εφτά ημέρες και το ιερατείο άρχισε να υπηρετεί την επομένη.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
9:9—Τι σημαίνει το ότι έχυναν το αίμα στη βάση του θυσιαστηρίου καθώς και το ότι το έβαζαν πάνω σε διάφορα αντικείμενα; Αυτό καταδείκνυε ότι ο Ιεχωβά δεχόταν το αίμα για εξιλέωση. Ολόκληρη η διευθέτηση περί εξιλέωσης βασιζόταν στο αίμα. «Σχεδόν τα πάντα καθαρίζονται με αίμα σύμφωνα με το Νόμο», έγραψε ο απόστολος Παύλος, «και αν δεν χυθεί αίμα δεν γίνεται συγχώρηση».—Εβραίους 9:22.
10:1, 2—Τι μπορεί να περιλάμβανε η αμαρτία των γιων του Ααρών, Ναδάβ και Αβιού; Σύντομα μετά το συμβάν κατά το οποίο ο Ναδάβ και ο Αβιού ελευθερίασαν ενώ εκτελούσαν τα ιερατικά τους καθήκοντα, ο Ιεχωβά απαγόρευσε στους ιερείς να χρησιμοποιούν κρασί ή μεθυστικό ποτό ενόσω υπηρετούσαν στη σκηνή της μαρτυρίας. (Λευιτικό 10:9) Αυτό υποδηλώνει ότι οι δύο γιοι του Ααρών ίσως βρίσκονταν στην προκειμένη περίπτωση υπό την επήρεια αλκοόλ. Ωστόσο, ο πραγματικός λόγος του θανάτου τους ήταν το ότι πρόσφεραν «ανάρμοστη φωτιά, την οποία δεν τους είχε ορίσει [ο Ιεχωβά]».
Μαθήματα για Εμάς:
10:1, 2. Οι υπεύθυνοι υπηρέτες του Ιεχωβά σήμερα απαιτείται να συμμορφώνονται με τις θεϊκές απαιτήσεις. Επιπλέον, δεν θα πρέπει να είναι αυθάδεις καθώς φροντίζουν για τις ευθύνες τους.
10:9. Δεν πρέπει να εκτελούμε τα θεόδοτα καθήκοντά μας υπό την επήρεια αλκοολούχων ποτών.
Η ΑΓΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ ΑΠΑΙΤΕΙ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ
Οι διατροφικές διατάξεις σχετικά με τα καθαρά και τα ακάθαρτα ζώα ωφελούσαν τους Ισραηλίτες με δύο τρόπους. Αυτές οι διατάξεις τούς προστάτευαν από μολύνσεις τις οποίες προκαλούσαν επιβλαβείς οργανισμοί και ενίσχυαν το φραγμό μεταξύ εκείνων και των ανθρώπων από τα γύρω έθνη. Άλλες διατάξεις είχαν να κάνουν με την ακαθαρσία από νεκρά σώματα, τον τελετουργικό καθαρισμό των γυναικών μετά τη γέννα, τις διαδικασίες όσον αφορά τη λέπρα, καθώς επίσης την ακαθαρσία που προέκυπτε από τις αντρικές και τις γυναικείες σεξουαλικές εκκρίσεις. Οι ιερείς ήταν αυτοί οι οποίοι έπρεπε να μεριμνούν για ό,τι είχε σχέση με την ακαθαρσία στην οποία περιέρχονταν διάφορα άτομα.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
12:2, 5—Γιατί καθιστούσε «ακάθαρτη» μια γυναίκα η γέννα; Τα αναπαραγωγικά όργανα φτιάχτηκαν για να μεταβιβάζουν τέλεια ανθρώπινη ζωή. Ωστόσο, εξαιτίας των κληρονομημένων αποτελεσμάτων της αμαρτίας, μεταβιβαζόταν στους απογόνους ατελής και αμαρτωλή ζωή. Οι προσωρινές περίοδοι «ακαθαρσίας» που σχετίζονταν με τη γέννα, καθώς και άλλα ζητήματα, όπως η εμμηνόρροια και οι σπερματικές εκκρίσεις, επανέφεραν αυτή την κληρονομημένη αμαρτωλότητα στη διάνοια. (Λευιτικό 15:16-24· Ψαλμός 51:5· Ρωμαίους 5:12) Οι διατάξεις περί του απαιτούμενου καθαρισμού θα βοηθούσαν τους Ισραηλίτες να κατανοήσουν την ανάγκη που υπήρχε για μια λυτρωτική θυσία η οποία θα κάλυπτε την αμαρτωλότητα της ανθρωπότητας και θα αποκαθιστούσε την ανθρώπινη τελειότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο Νόμος έγινε “ο παιδαγωγός τους που οδήγησε στον Χριστό”.—Γαλάτες 3:24.
15:16-18—Τι είναι η «έκκριση σπέρματος» που αναφέρεται σε αυτά τα εδάφια; Προφανώς αυτός ο όρος αναφέρεται στις ονειρώξεις καθώς και στις γαμήλιες σεξουαλικές σχέσεις.
Μαθήματα για Εμάς:
11:45. Ο Ιεχωβά Θεός είναι άγιος και απαιτεί από εκείνους που του αποδίδουν ιερή υπηρεσία να είναι άγιοι. Πρέπει να επιδιώκουν την αγιότητα και να παραμένουν σωματικά και πνευματικά καθαροί.—2 Κορινθίους 7:1· 1 Πέτρου 1:15, 16.
12:8. Ο Ιεχωβά επέτρεπε στους φτωχούς να προσφέρουν πουλιά αντί για κάποιο πρόβατο, που ήταν πιο δαπανηρό, ως θυσιαστική προσφορά. Αυτός δείχνει στοχαστικό ενδιαφέρον για τους φτωχούς.
Η ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΑΙ
Οι πιο σημαντικές θυσίες για αμαρτίες προσφέρονταν την ετήσια Ημέρα της Εξιλέωσης. Για τους ιερείς και για τη φυλή του Λευί προσφερόταν ένας ταύρος. Για τις μη ιερατικές φυλές του Ισραήλ θυσιαζόταν ένα κατσίκι. Κάποιο άλλο κατσίκι το εξαπέστελλαν ζωντανό στην έρημο αφού πρώτα γινόταν ομολογία των αμαρτιών του λαού πάνω σε αυτό. Τα δύο κατσίκια θεωρούνταν ενιαία προσφορά για αμαρτία. Όλα αυτά έστρεφαν την προσοχή στο γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός θα θυσιαζόταν και ότι θα αφαιρούσε επίσης τις αμαρτίες.
Οι διατάξεις σχετικά με τη βρώση κρέατος και με άλλα ζητήματα μας εντυπώνουν την ανάγκη που υπάρχει για αγιότητα καθώς αποδίδουμε λατρεία στον Ιεχωβά. Ήταν ευνόητο ότι οι ιερείς έπρεπε να διατηρούν τον εαυτό τους άγιο. Οι τρεις ετήσιες γιορτές ήταν ευκαιρίες για μεγάλη χαρά και για την απόδοση ευχαριστιών στον Δημιουργό. Ο Ιεχωβά έδωσε επίσης στο λαό του διατάξεις όσον αφορά την κακή χρήση του αγίου ονόματός του, την τήρηση των Σαββάτων και του Ιωβηλαίου, τη συμπεριφορά απέναντι στους φτωχούς και τη μεταχείριση των δούλων. Οι ευλογίες οι οποίες θα απέρρεαν από την υπακοή στον Θεό αντιπαραβάλλονται με τις κατάρες που θα τους έπλητταν σε περίπτωση ανυπακοής. Επιπλέον, υπήρχαν διατάξεις για προσφορές που αφορούσαν ευχές καθώς και την αποτίμηση αυτού που πρόσφερε ο ευχέτης, όπως επίσης διατάξεις για τα πρωτότοκα των ζώων και για την προσφορά κάθε δεκάτου ως «κάτι άγιο για τον Ιεχωβά».
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
16:29—Με ποιον τρόπο έπρεπε να “ταλαιπωρούν τις ψυχές τους” οι Ισραηλίτες; Αυτή η διαδικασία, η οποία λάβαινε χώρα την Ημέρα της Εξιλέωσης, επικεντρωνόταν στην επιδίωξη της συγχώρησης των αμαρτιών. Η νηστεία που τηρούνταν τότε σχετιζόταν προφανώς με την αναγνώριση της αμαρτωλότητας. Πιθανότατα, λοιπόν, η “ταλαιπωρία της ψυχής” αναφερόταν στη νηστεία.
19:27—Τι εννοείται από την εντολή σύμφωνα με την οποία δεν έπρεπε να “κοντύνουν ολόγυρα τα μαλλιά στα πλάγια του κεφαλιού” ή “να καταστρέψουν την άκρη” της γενειάδας; Αυτός ο νόμος δόθηκε προφανώς για να εμποδίσει τους Ιουδαίους να κόβουν τις γενειάδες ή τα μαλλιά τους με τρόπο που θα έδειχνε ότι μιμούνταν κάποιες ειδωλολατρικές συνήθειες. (Ιερεμίας 9:25, 26· 25:23· 49:32) Ωστόσο, η εντολή του Θεού δεν σήμαινε πως οι Ιουδαίοι δεν μπορούσαν να κόβουν καθόλου τις γενειάδες τους ή τις τρίχες του προσώπου τους.—2 Σαμουήλ 19:24.
25:35-37—Ήταν πάντοτε εσφαλμένο για τους Ισραηλίτες να χρεώνουν τόκο; Αν το δάνειο προοριζόταν για επιχειρηματικούς σκοπούς, ο δανειστής μπορούσε να χρεώσει τόκο. Εντούτοις, ο Νόμος απαγόρευε τον τοκισμό δανείων που αποσκοπούσαν στην ανακούφιση των φτωχών. Το να βγάζουν κέρδος εκμεταλλευόμενοι την οικονομική δυσπραγία του πλησίον τους ήταν εσφαλμένο.—Έξοδος 22:25.
26:19—Πώς μπορούν να γίνουν οι “ουρανοί σαν σίδηρος και η γη σαν χαλκός”; Λόγω της ανομβρίας, οι ουρανοί πάνω από τη γη Χαναάν θα αποκτούσαν όψη όμοια με σκληρό, συμπαγή σίδηρο. Χωρίς βροχή, η γη θα είχε χαλκόχρωμη, μεταλλική λάμψη.
26:26—Τι εννοείται με τη φράση “δέκα γυναίκες θα ψήνουν ψωμί σε έναν και μόνο φούρνο”; Συνήθως, κάθε γυναίκα θα χρειαζόταν έναν ξεχωριστό φούρνο για όλα όσα είχε να ψήσει. Αλλά αυτά τα λόγια δείχνουν ότι θα υπήρχε τόση έλλειψη τροφής ώστε ένας φούρνος θα ήταν αρκετός για όλα όσα είχαν να ψήσουν δέκα γυναίκες. Αυτή ήταν μια από τις προειπωμένες συνέπειες που θα προέκυπταν αν οι Ιουδαίοι δεν διατηρούσαν αγιότητα.
Μαθήματα για Εμάς:
20:9. Το κακεντρεχές και εμπαθές πνεύμα ήταν τόσο κακό όσο ο φόνος στα μάτια του Ιεχωβά. Ως εκ τούτου, εκείνος όρισε για όποιον εξύβριζε τους γονείς του την ίδια ποινή με εκείνη που θα του επιβαλλόταν αν τους δολοφονούσε. Δεν πρέπει να μας υποκινεί αυτό να δείχνουμε αγάπη για τους ομοπίστους μας;—1 Ιωάννη 3:14, 15.
22:32· 24:10-16, 23. Το όνομα του Ιεχωβά δεν πρέπει να ονειδίζεται. Αντίθετα, πρέπει να εξυμνούμε το όνομά του και να προσευχόμαστε για τον αγιασμό του.—Ψαλμός 7:17· Ματθαίος 6:9.
Πώς Επηρεάζεται η Λατρεία μας από το Λευιτικό
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα δεν ζουν υπό το Νόμο. (Γαλάτες 3:23-25) Ωστόσο, εφόσον αυτά που λέγονται στο Λευιτικό μάς δίνουν ενόραση για την άποψη του Ιεχωβά σχετικά με διάφορα ζητήματα, αυτό το βιβλίο μπορεί να επηρεάσει τη λατρεία μας.
Καθώς κάνετε την εβδομαδιαία ανάγνωση της Γραφής προετοιμαζόμενοι για τη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας, σίγουρα θα σας εντυπωθεί το γεγονός ότι ο Θεός μας απαιτεί αγιότητα από τους υπηρέτες του. Αυτό το Γραφικό βιβλίο μπορεί επίσης να σας υποκινήσει να δίνετε στον Ύψιστο το καλύτερο που έχετε, διατηρώντας πάντοτε αγιότητα για το δικό του αίνο.
[Εικόνα στη σελίδα 21]
Οι θυσίες που προσφέρονταν υπό το Νόμο έστρεφαν την προσοχή στον Ιησού Χριστό και στη θυσία του
[Εικόνα στη σελίδα 22]
Η Γιορτή των Άζυμων Άρτων ήταν περίσταση μεγάλης χαράς
[Εικόνα στη σελίδα 23]
Οι ετήσιες γιορτές, όπως η Γιορτή των Σκηνών, ήταν ευκαιρίες για την απόδοση ευχαριστιών στον Ιεχωβά