Φροντίδα για τους Ηλικιωμένους​—Μια Χριστιανική Ευθύνη

«Και μέχρι τα γηρατειά κάποιου εγώ είμαι ο Ίδιος· και ως τον καιρό των γκρίζων μαλλιών του εγώ θα εξακολουθήσω να βαστάζω».​—ΗΣΑΪΑΣ 46:4.

1, 2. Πώς διαφέρει η φροντίδα του ουράνιου Πατέρα μας από τη φροντίδα που παρέχουν οι ανθρώπινοι γονείς;

ΟΙ ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΟΙ γονείς φροντίζουν τα παιδιά τους στη βρεφική ηλικία, στην παιδική ηλικία και στην εφηβεία τους. Ακόμα και όταν οι νέοι ενηλικιώνονται και έχουν δικές τους οικογένειες, οι πατέρες και οι μητέρες τους εξακολουθούν να τους δίνουν στοργική προσοχή και υποστήριξη.

² Αν και αυτά που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι για τα παιδιά τους έχουν όρια, ο ουράνιος Πατέρας μας μπορεί πάντοτε να δίνει στους πιστούς υπηρέτες του στοργική προσοχή και υποστήριξη. Απευθυνόμενος στον εκλεκτό λαό του των αρχαίων καιρών, ο Ιεχωβά δήλωσε: «Και μέχρι τα γηρατειά κάποιου εγώ είμαι ο Ίδιος· και ως τον καιρό των γκρίζων μαλλιών του εγώ θα εξακολουθήσω να βαστάζω». (Ησαΐας 46:4) Πόσο καθησυχαστικά είναι αυτά τα λόγια για τους ηλικιωμένους Χριστιανούς! Ο Ιεχωβά δεν εγκαταλείπει εκείνους που παραμένουν όσιοι σε αυτόν. Απεναντίας, υπόσχεται ότι θα τους ενισχύει, θα τους υποστηρίζει και θα τους καθοδηγεί σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, ακόμα και όταν γεράσουν.—Ψαλμός 48:14.

3. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

³ Πώς μπορούμε εμείς να μιμούμαστε το στοργικό ενδιαφέρον του Ιεχωβά για τους ηλικιωμένους; (Εφεσίους 5:1, 2) Ας εξετάσουμε ορισμένους τρόπους με τους οποίους τα παιδιά, οι επίσκοποι στην εκκλησία και οι Χριστιανοί ατομικά μπορούν να φροντίζουν για τις ανάγκες των ηλικιωμένων μελών της παγκόσμιας αδελφότητάς μας.

Η Ευθύνη που Έχουμε ως Παιδιά

4. Ποια ευθύνη έχουν απέναντι στους γονείς τους οι Χριστιανοί;

⁴ «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου». (Εφεσίους 6:2· Έξοδος 20:12) Με αυτή την απλή αλλά γεμάτη νόημα παράθεση από τις Εβραϊκές Γραφές, ο απόστολος Παύλος υπενθύμισε στα παιδιά την ευθύνη που έχουν απέναντι στους γονείς τους. Πώς όμως εφαρμόζονται αυτά τα λόγια στη φροντίδα των  ηλικιωμένων; Ένα συγκινητικό παράδειγμα από την προχριστιανική εποχή θα μας βοηθήσει να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα.

5. (α) Τι δείχνει ότι ο Ιωσήφ δεν είχε ξεχάσει τα καθήκοντά του ως γιος; (β) Τι σημαίνει το να τιμούμε τους γονείς μας, και ποιο θαυμάσιο παράδειγμα έθεσε ο Ιωσήφ ως προς αυτό;

⁵ Επί 20 και πλέον χρόνια, ο Ιωσήφ δεν είχε καμιά επικοινωνία με τον ηλικιωμένο πατέρα του, τον πατριάρχη Ιακώβ. Ωστόσο, ο Ιωσήφ προφανώς δεν είχε χάσει την αγάπη που ως γιος έτρεφε για τον Ιακώβ. Μάλιστα, όταν ο Ιωσήφ αποκάλυψε την πραγματική του ταυτότητα στα αδέλφια του, ρώτησε: «Είναι ο πατέρας μου ακόμη ζωντανός;» (Γένεση 43:7, 27· 45:3) Εκείνη την εποχή, η γη Χαναάν μαστιζόταν από πείνα. Γι’ αυτό, ο Ιωσήφ έστειλε μήνυμα στον πατέρα του, λέγοντας: «Κατέβα σε εμένα. Μην καθυστερήσεις. Και θα κατοικείς στη γη Γεσέν και θα παραμένεις κοντά μου . . . Και εγώ θα σε εφοδιάζω εκεί με τροφή». (Γένεση 45:9-11· 47:12) Ναι, το να τιμούμε τους ηλικιωμένους γονείς περιλαμβάνει το να τους προστατεύουμε και να τους παρέχουμε τα αναγκαία από υλική άποψη όταν δεν είναι σε θέση να φροντίσουν τον εαυτό τους. (1 Σαμουήλ 22:1-4· Ιωάννης 19:25-27) Ο Ιωσήφ αποδέχτηκε με χαρά αυτή την ευθύνη.

6. Πώς εκδήλωσε ο Ιωσήφ γνήσια αγάπη για τον πατέρα του, και πώς μπορούμε εμείς να μιμούμαστε το παράδειγμά του;

⁶ Με την ευλογία του Ιεχωβά, ο Ιωσήφ είχε γίνει ένας από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους ανθρώπους της Αιγύπτου. (Γένεση 41:40) Δεν θεωρούσε όμως τον εαυτό του τόσο σπουδαίο ή πολυάσχολο ώστε να μην μπορεί να τιμήσει τον πατέρα του που ήταν 130 ετών. Μόλις έμαθε ότι πλησίαζε ο Ιακώβ (ή αλλιώς Ισραήλ), «ο Ιωσήφ έβαλε να του ετοιμάσουν το άρμα του και ανέβηκε για να συναντήσει τον Ισραήλ τον πατέρα του στη Γεσέν. Όταν εμφανίστηκε σε αυτόν, έπεσε αμέσως στο λαιμό του και ξέσπασε σε κλάματα πάνω στο λαιμό του ξανά και ξανά». (Γένεση 46:28, 29) Αυτό το καλωσόρισμα δεν ήταν απλώς τυπική επίδειξη σεβασμού. Ο Ιωσήφ αγαπούσε πολύ τον ηλικιωμένο πατέρα του και δεν ντρεπόταν να εκδηλώνει την αγάπη του. Αν έχουμε ηλικιωμένους γονείς, εκφράζουμε και εμείς αφειδώς τη στοργή μας σε αυτούς;

7. Γιατί ήθελε ο Ιακώβ να ταφεί στη Χαναάν;

⁷ Η αφοσίωση του Ιακώβ στον Ιεχωβά παρέμεινε ισχυρή ως το τέλος της ζωής του. (Εβραίους 11:21) Λόγω της πίστης του στις θεϊκές υποσχέσεις, ο Ιακώβ ζήτησε να ταφεί η σορός του στη Χαναάν. Ο Ιωσήφ τίμησε τον πατέρα του εκπληρώνοντας το αίτημά του, αν και αυτό συνεπαγόταν υπολογίσιμο κόστος και κόπο.—Γένεση 47:29-31· 50:7-14.

8. (α) Ποιο είναι το κυριότερο κίνητρο που μας υποκινεί να φροντίζουμε τους ηλικιωμένους γονείς μας; (β) Τι έκανε ένας ολοχρόνιος υπηρέτης προκειμένου να φροντίσει τους ηλικιωμένους γονείς του; (Βλέπε  πλαίσιο στη σελίδα 17.)

⁸ Τι υποκίνησε τον Ιωσήφ να φροντίσει τον πατέρα του; Ενώ κάποιοι παράγοντες που έπαιξαν ρόλο ήταν η αγάπη και το αίσθημα του χρέους απέναντι στον άνθρωπο που του είχε δώσει τη ζωή και τον είχε μεγαλώσει, ο Ιωσήφ αναμφίβολα ένιωθε και έντονη επιθυμία να ευαρεστεί τον Ιεχωβά. Έτσι θα πρέπει να αισθανόμαστε και εμείς. Ο Παύλος έγραψε: «Αν κάποια χήρα έχει παιδιά ή εγγόνια, ας μαθαίνουν αυτά πρώτα να ασκούν θεοσεβή αφοσίωση μέσα στο ίδιο τους το σπιτικό και να αποδίδουν την οφειλόμενη ανταμοιβή στους γονείς τους και στους παππούδες τους, γιατί αυτό είναι ευπρόσδεκτο ενώπιον του Θεού». (1 Τιμόθεο 5:4) Πράγματι, η αγάπη και ο ευλαβικός  φόβος για τον Ιεχωβά θα μας υποκινούν να φροντίζουμε τους ηλικιωμένους γονείς μας, οποιεσδήποτε δυσκολίες και αν περιλαμβάνει αυτό. *

Πώς Δείχνουν οι Πρεσβύτεροι ότι Ενδιαφέρονται

9. Ποιους διόρισε ο Ιεχωβά για να ποιμαίνουν το ποίμνιο, περιλαμβανομένων και των ηλικιωμένων Χριστιανών;

⁹ Προς το τέλος της μακρόχρονης ζωής του, ο Ιακώβ αναφέρθηκε στον Ιεχωβά με τα εξής λόγια: «Ο αληθινός Θεός . . . με ποιμαίνει σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξής μου μέχρι αυτή την ημέρα». (Γένεση 48:15) Σήμερα, ο Ιεχωβά ποιμαίνει τους επίγειους υπηρέτες του μέσω των Χριστιανών επισκόπων, ή πρεσβυτέρων, υπό την καθοδηγία του Γιου του, του Ιησού Χριστού, που είναι «ο αρχιποιμένας». (1 Πέτρου 5:2-4) Πώς μπορούν οι επίσκοποι να μιμούνται τον Ιεχωβά καθώς φροντίζουν τα ηλικιωμένα μέλη του ποιμνίου;

10. Με ποιον τρόπο έχει παρασχεθεί υλική βοήθεια σε ηλικιωμένους Χριστιανούς; (Βλέπε  πλαίσιο στη σελίδα 19.)

¹⁰ Λίγο καιρό μετά την ίδρυση της Χριστιανικής εκκλησίας, οι απόστολοι διόρισαν «εφτά αναγνωρισμένους άντρες . . . γεμάτους πνεύμα και σοφία» για να επιβλέπουν την «καθημερινή διανομή» τροφής στις άπορες Χριστιανές χήρες. (Πράξεις 6:1-6) Αργότερα, ο Παύλος έδωσε στον επίσκοπο Τιμόθεο την οδηγία να βάζει τις υποδειγματικές ηλικιωμένες χήρες στον κατάλογο εκείνων που δικαιούνταν να λαβαίνουν υλική βοήθεια. (1 Τιμόθεο 5:3, 9, 10) Παρόμοια, οι επίσκοποι στην εκκλησία σήμερα συντονίζουν πρόθυμα την παροχή πρακτικής βοήθειας στους ηλικιωμένους Χριστιανούς όταν αυτό είναι απαραίτητο. Ωστόσο, η φροντίδα των πιστών ηλικιωμένων περιλαμβάνει περισσότερα.

11. Τι είπε ο Ιησούς για την άπορη χήρα που πρόσφερε μια μικρή συνεισφορά;

¹¹ Προς το τέλος της επίγειας διακονίας του, ο Ιησούς κάθησε στο ναό και «άρχισε να παρατηρεί πώς έριχνε το πλήθος χρήματα στα χρηματοφυλάκια». Τότε ένα άτομο τράβηξε την προσοχή του. Η αφήγηση λέει: «Ήρθε . . . μια φτωχή χήρα και έριξε δύο μικρά νομίσματα ελάχιστης αξίας». Ο Ιησούς φώναξε τους μαθητές του και τους είπε: «Αληθινά σας λέω ότι αυτή η φτωχή χήρα έριξε περισσότερα από όλους όσους ρίχνουν χρήματα στα χρηματοφυλάκια· διότι όλοι έριξαν από το περίσσευμά τους, αλλά αυτή, από το υστέρημά της, έριξε όλα όσα είχε, ολόκληρο το βιος της». (Μάρκος 12:41-44) Από χρηματική άποψη η συνεισφορά της χήρας ήταν μικρή, αλλά ο Ιησούς γνώριζε πόσο πολύτιμες θεωρεί ο ουράνιος Πατέρας του τέτοιες ολόψυχες εκδηλώσεις αφοσίωσης. Παρά την ηλικία της φτωχής χήρας, ο Ιησούς δεν παρέβλεψε αυτό που έκανε εκείνη.

12. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να δείχνουν την εκτίμησή τους για τη συμβολή των ηλικιωμένων Χριστιανών;

 ¹² Σαν τον Ιησού, οι Χριστιανοί επίσκοποι δεν παραβλέπουν αυτά που κάνουν οι ηλικιωμένοι για να προάγουν την αληθινή λατρεία. Οι πρεσβύτεροι έχουν λόγους να επαινούν τους ηλικιωμένους για τη δράση τους στη διακονία, για τη συμμετοχή τους στις συναθροίσεις, για τη θετική τους επιρροή στην εκκλησία και για την υπομονή τους. Μια ειλικρινής έκφραση ενθάρρυνσης μπορεί να βοηθήσει τους ηλικιωμένους να βρίσκουν «λόγο για αγαλλίαση» στην ιερή υπηρεσία τους, αποφεύγοντας έτσι τις αποκαρδιωτικές συγκρίσεις με αυτά που μπορούν να κάνουν οι άλλοι Χριστιανοί ή με αυτά που έκαναν οι ίδιοι στο παρελθόν.—Γαλάτες 6:4.

13. Με ποιους τρόπους μπορούν οι πρεσβύτεροι να αξιοποιούν τις ικανότητες και την πείρα των ηλικιωμένων;

¹³ Οι πρεσβύτεροι μπορούν να αναγνωρίζουν την πολύτιμη συμβολή των ηλικιωμένων Χριστιανών αξιοποιώντας την πείρα και τις ικανότητές τους. Οι υποδειγματικοί ηλικιωμένοι μπορούν κατά καιρούς να χρησιμοποιούνται σε επιδείξεις ή συνεντεύξεις. «Το ακροατήριο δίνει πραγματικά μεγάλη προσοχή όταν παίρνω συνέντευξη από έναν ηλικιωμένο αδελφό ή μια ηλικιωμένη αδελφή που ανέθρεψε παιδιά στην αλήθεια», παρατηρεί ένας πρεσβύτερος. Οι πρεσβύτεροι κάποιας άλλης εκκλησίας αναφέρουν ότι μια σκαπάνισσα 71 ετών έχει βοηθήσει με επιτυχία ευαγγελιζομένους της Βασιλείας να γίνουν τακτικοί στην υπηρεσία αγρού. Τους παροτρύνει επίσης να κάνουν τα «βασικά», όπως το να διαβάζουν την Αγία Γραφή και το εδάφιο της ημέρας και μετά να στοχάζονται αυτά που διάβασαν.

14. Πώς έδειξε κάποιο πρεσβυτέριο εκτίμηση για έναν ηλικιωμένο συμπρεσβύτερο;

¹⁴ Οι πρεσβύτεροι εκτιμούν επίσης τη συμβολή των ηλικιωμένων συμπρεσβυτέρων τους. Ο Ζοζέ, ο οποίος είναι μεταξύ 70 και 80 ετών και υπηρετεί ως πρεσβύτερος εδώ και δεκαετίες, πρόσφατα έκανε μια σοβαρή εγχείρηση. Καθώς είχε μπροστά του μια μακρά περίοδο ανάρρωσης, σκέφτηκε να παραιτηθεί από το προνόμιο του προεδρεύοντα επισκόπου. «Η αντίδραση των άλλων πρεσβυτέρων με εξέπληξε», λέει ο Ζοζέ. «Αντί να δεχτούν την εισήγησή μου, ρώτησαν ποια πρακτική βοήθεια χρειαζόμουν ώστε να εξακολουθήσω να φροντίζω για τις ευθύνες μου». Με τη βοήθεια ενός νεότερου πρεσβυτέρου, ο Ζοζέ μπόρεσε να συνεχίσει να υπηρετεί  χαρωπά ως προεδρεύων επίσκοπος, και αυτό έχει αποτελέσει ευλογία για την εκκλησία. Ένας συμπρεσβύτερός του λέει: «Οι αδελφοί εκτιμούν πολύ το έργο του Ζοζέ ως πρεσβυτέρου. Τον αγαπούν και τον σέβονται για την πείρα του και το παράδειγμα της πίστης του. Αποτελεί κεφάλαιο για την εκκλησία μας».

Φροντίζουμε ο Ένας τον Άλλον

15. Γιατί θα πρέπει να ενδιαφέρονται όλοι οι Χριστιανοί για την ευημερία των ηλικιωμένων που βρίσκονται ανάμεσά τους;

¹⁵ Το ενδιαφέρον για τους ηλικιωμένους δεν αποτελεί ευθύνη μόνο των παιδιών τους και των διορισμένων υπηρετών. Συγκρίνοντας τη Χριστιανική εκκλησία με το ανθρώπινο σώμα, ο Παύλος έγραψε: «Ο Θεός συνέθεσε το σώμα, δίνοντας τιμή πιο άφθονη στο μέρος που είχε έλλειψη, ώστε να μην υπάρχει διαίρεση στο σώμα, αλλά τα μέλη του να δείχνουν την ίδια φροντίδα το ένα για το άλλο». (1 Κορινθίους 12:24, 25) Προκειμένου να λειτουργεί η Χριστιανική εκκλησία αρμονικά, κάθε μέλος πρέπει να ενδιαφέρεται για την ευημερία των ομοπίστων του, περιλαμβανομένων και των ηλικιωμένων.—Γαλάτες 6:2.

16. Πώς μπορούμε να δείχνουμε ενδιαφέρον για τους ηλικιωμένους όταν παρακολουθούμε τις Χριστιανικές συναθροίσεις;

¹⁶ Οι Χριστιανικές συναθροίσεις παρέχουν θαυμάσια ευκαιρία για να δείχνουμε το ενδιαφέρον μας για τους ηλικιωμένους. (Φιλιππησίους 2:4· Εβραίους 10:24, 25) Αφιερώνουμε χρόνο για να συζητάμε με τους ηλικιωμένους σε αυτές τις περιστάσεις; Ενώ ίσως είναι κατάλληλο να ρωτάμε για τη σωματική τους ευημερία, μήπως θα μπορούσαμε “να μεταδώσουμε κάποιο πνευματικό δώρο”, ίσως με το να μοιραστούμε μαζί τους μια ενισχυτική εμπειρία ή μια Γραφική σκέψη; Εφόσον ορισμένοι ηλικιωμένοι κινούνται με δυσκολία, θα ήταν ένδειξη καλοσύνης να τους πλησιάσουμε εμείς αντί να περιμένουμε να έρθουν εκείνοι σε εμάς. Αν έχουν πρόβλημα ακοής, ίσως χρειάζεται να μιλάμε αργά και με καθαρή άρθρωση. Και αν θέλουμε να γίνει πραγματικά «ανταλλαγή ενθάρρυνσης», πρέπει να ακούμε προσεκτικά αυτά που μας λέει το ηλικιωμένο άτομο.—Ρωμαίους 1:11, 12.

17. Πώς μπορούμε να δείχνουμε το ενδιαφέρον μας για τους ηλικιωμένους Χριστιανούς που είναι περιορισμένοι στο σπίτι τους;

¹⁷ Τι μπορεί να γίνει αν ορισμένοι ηλικιωμένοι δεν είναι σε θέση να παρακολουθούν τις Χριστιανικές συναθροίσεις; Το εδάφιο Ιακώβου 1:27 δείχνει ότι είναι καθήκον μας “να φροντίζουμε τα ορφανά και τις χήρες στη θλίψη τους”. Το ρήμα «φροντίζω» σε αυτό το εδάφιο αποδίδει τη λέξη ἐπισκέπτεσθαι του πρωτότυπου κειμένου, μια έννοια της οποίας είναι «κάνω επισκέψεις». (Πράξεις 15:36) Πόσο εκτιμούν οι ηλικιωμένοι τις επισκέψεις μας! Όταν ο «ηλικιωμένος» Παύλος ήταν  φυλακισμένος στη Ρώμη γύρω στο 65 Κ.Χ., βρέθηκε ουσιαστικά μόνος του. Λαχταρούσε να δει το συνεργάτη του τον Τιμόθεο και έγραψε: «Κάνε το καλύτερο που μπορείς για να έρθεις σε εμένα σύντομα». (Φιλήμονα 9· 2 Τιμόθεο 1:3, 4· 4:9) Αν και δεν είναι κυριολεκτικά φυλακισμένοι, ορισμένοι ηλικιωμένοι είναι περιορισμένοι στο σπίτι τους λόγω προβλημάτων υγείας. Στην ουσία ίσως λένε: “Σας παρακαλώ, κάντε το καλύτερο που μπορείτε για να με επισκεφτείτε σύντομα”. Ανταποκρινόμαστε εμείς σε τέτοιες εκκλήσεις;

18. Ποια οφέλη προκύπτουν όταν επισκεπτόμαστε τους ηλικιωμένους;

¹⁸ Ποτέ μην υποτιμάτε τα οφέλη της επίσκεψης σε έναν ηλικιωμένο πνευματικό αδελφό ή αδελφή. Όταν κάποιος Χριστιανός ονόματι Ονησίφορος ήταν στη Ρώμη, αναζήτησε με επιμέλεια τον Παύλο, τον βρήκε και έκτοτε “του έφερε πολλές φορές αναζωογόνηση”. (2 Τιμόθεο 1:16, 17) «Μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω παρέα με νεότερα άτομα», λέει μια ηλικιωμένη αδελφή. «Εκείνο που μου αρέσει περισσότερο είναι ότι με αντιμετωπίζουν σαν μέλος της οικογένειάς τους. Αυτό μου αναπτερώνει το ηθικό». Μια άλλη ηλικιωμένη Χριστιανή λέει: «Το εκτιμώ πραγματικά όταν κάποιος μου στέλνει μια κάρτα, μου κάνει ένα ολιγόλεπτο τηλεφώνημα ή έρχεται για μια σύντομη επίσκεψη. Είναι σαν να αναπνέω καθαρό αέρα».

Ο Ιεχωβά Ανταμείβει Εκείνους που Παρέχουν Φροντίδα

19. Ποιες ευλογίες απορρέουν από τη φροντίδα για τους ηλικιωμένους;

¹⁹ Η φροντίδα για τους ηλικιωμένους αποφέρει πολλές ευλογίες. Και μόνο το να συναναστρεφόμαστε μαζί τους έχοντας τη δυνατότητα να ωφεληθούμε από τη γνώση και την πείρα τους αποτελεί προνόμιο. Εκείνοι που παρέχουν φροντίδα νιώθουν τη μεγαλύτερη ευτυχία η οποία πηγάζει από το να δίνουμε, καθώς και ένα αίσθημα ικανοποίησης και εσωτερικής ειρήνης επειδή εκπληρώνουν τη Γραφική ευθύνη τους. (Πράξεις 20:35) Επιπλέον, όσοι φροντίζουν τους ηλικιωμένους δεν χρειάζεται να φοβούνται μήπως εγκαταλειφθούν οι ίδιοι αργότερα στη ζωή τους. Ο Λόγος του Θεού μάς βεβαιώνει: «Η γενναιόδωρη ψυχή θα παχυνθεί, και όποιος ποτίζει άλλους άφθονα θα ποτιστεί άφθονα και ο ίδιος».—Παροιμίες 11:25.

20, 21. Πώς βλέπει ο Ιεχωβά εκείνους που φροντίζουν τους ηλικιωμένους, και για ποιο πράγμα θα πρέπει να είμαστε εμείς αποφασισμένοι;

²⁰ Ο Ιεχωβά ανταμείβει τα θεοφοβούμενα παιδιά, τους επισκόπους και άλλους στοργικούς Χριστιανούς για το ότι φροντίζουν ανιδιοτελώς για τις ανάγκες των ηλικιωμένων ομοπίστων τους. Αυτό το πνεύμα βρίσκεται σε αρμονία με την εξής παροιμία: «Αυτός που δείχνει εύνοια στον ασήμαντο δανείζει στον Ιεχωβά, και τη συμπεριφορά του Εκείνος θα του την ανταποδώσει». (Παροιμίες 19:17) Αν η αγάπη μάς υποκινεί να δείχνουμε εύνοια στους ασήμαντους και στους φτωχούς, ο Θεός το θεωρεί αυτό σαν δάνειο το οποίο ανταποδίδει με ευλογίες. Μας ανταποδίδει παρόμοια και για τη στοργική φροντίδα που παρέχουμε στους ηλικιωμένους συλλάτρεις μας, πολλοί από τους οποίους είναι “φτωχοί όσον αφορά τον κόσμο αλλά πλούσιοι σε πίστη”.—Ιακώβου 2:5.

²¹ Πόσο γενναιόδωρα ανταποδίδει ο Θεός! Η ανταπόδοσή του περιλαμβάνει αιώνια ζωή. Για τη συντριπτική πλειονότητα των υπηρετών του Ιεχωβά, αυτή θα είναι αιώνια ζωή σε μια παραδεισένια γη, όπου οι συνέπειες της κληρονομημένης αμαρτίας θα εξαλειφθούν και οι πιστοί ηλικιωμένοι θα βιώσουν την αποκατάσταση του νεανικού τους σφρίγους. (Αποκάλυψη 21:3-5) Ενόσω αναμένουμε εκείνον τον ευλογητό καιρό, ας συνεχίσουμε να εκπληρώνουμε τη Χριστιανική ευθύνη που έχουμε να φροντίζουμε τους ηλικιωμένους.

[Υποσημείωση]

Ποιες Είναι οι Απαντήσεις Σας;

• Πώς μπορούν τα παιδιά να τιμούν τους ηλικιωμένους γονείς τους;

• Πώς δείχνουν οι πρεσβύτεροι εκτίμηση για τα ηλικιωμένα μέλη του ποιμνίου;

• Τι μπορούν να κάνουν οι Χριστιανοί ατομικά για να δείχνουν το γνήσιο ενδιαφέρον τους για τους ηλικιωμένους;

• Ποιες ευλογίες απορρέουν από τη φροντίδα για τους ηλικιωμένους Χριστιανούς;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

 [Πλαίσιο στη σελίδα 17]

Όταν οι Γονείς του Χρειάστηκαν Βοήθεια

Ο Φίλιπ υπηρετούσε ως εθελοντής το 1999 σε ένα έργο οικοδόμησης στη Λιβερία όταν τον ειδοποίησαν ότι ο πατέρας του ήταν σοβαρά άρρωστος. Βέβαιος ότι η μητέρα του δεν θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα μόνη της, αποφάσισε να επιστρέψει στο σπίτι του ώστε να φροντίσει για την ιατρική περίθαλψη του πατέρα του.

«Δεν ήταν εύκολο να γυρίσω πίσω», θυμάται ο Φίλιπ, «αλλά πίστευα ότι η κυριότερη υποχρέωσή μου ήταν απέναντι στους γονείς μου». Μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, φρόντισε ώστε οι γονείς του να μετακομίσουν σε ένα πιο κατάλληλο σπίτι και, με τη βοήθεια των τοπικών συγχριστιανών του, το διαρρύθμισε έτσι ώστε να εξυπηρετούνται οι ιδιαίτερες ανάγκες του πατέρα του.

Η μητέρα του Φίλιπ είναι τώρα καλύτερα προετοιμασμένη για να αντιμετωπίζει τα σοβαρά προβλήματα υγείας του πατέρα του. Πρόσφατα, ο Φίλιπ μπόρεσε να δεχτεί μια πρόσκληση για να υπηρετήσει ως εθελοντής στο γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στα Σκόπια.

 [Πλαίσιο στη σελίδα 19]

Δεν Αγνόησαν τις Ανάγκες Της

Όταν η Έιντα, μια 85χρονη Χριστιανή από την Αυστραλία, περιορίστηκε στο σπίτι της λόγω κακής υγείας, οι πρεσβύτεροι έκαναν διευθετήσεις για παροχή βοήθειας. Οργάνωσαν μια ομάδα ομοπίστων που θα μπορούσαν να τη βοηθούν. Αυτοί οι αδελφοί και οι αδελφές χαίρονταν να φροντίζουν για δουλειές όπως η καθαριότητα, το πλύσιμο, το μαγείρεμα και διάφορα άλλα.

Αυτή η διευθέτηση για παροχή βοήθειας ξεκίνησε πριν από δέκα περίπου χρόνια. Μέχρι τώρα, πάνω από 30 Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν συμβάλει στη φροντίδα της Έιντα. Εξακολουθούν να την επισκέπτονται, να της διαβάζουν Γραφικά έντυπα, να την κρατούν ενήμερη για την πνευματική πρόοδο των μελών της εκκλησίας και να προσεύχονται τακτικά μαζί της.

Ένας τοπικός Χριστιανός πρεσβύτερος σχολίασε: «Εκείνοι που φροντίζουν την Έιντα το θεωρούν προνόμιο να τη βοηθούν. Πολλοί έχουν ενθαρρυνθεί από την πιστή υπηρεσία της στη διάρκεια των δεκαετιών, και είναι αδιανόητο για αυτούς να αγνοήσουν τις ανάγκες της».

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Είμαστε γενναιόδωροι σε εκδηλώσεις στοργής προς τους ηλικιωμένους γονείς μας;

[Εικόνες στη σελίδα 18]

Όλοι μέσα στην εκκλησία μπορούν να εκδηλώνουν την αγάπη τους για τους ηλικιωμένους ομοπίστους