Ιεχωβά, το “Φρούριό μας σε Καιρούς Στενοχώριας”
Ιεχωβά, το “Φρούριό μας σε Καιρούς Στενοχώριας”
«Η σωτηρία των δικαίων είναι από τον Ιεχωβά· αυτός είναι το φρούριό τους σε καιρό στενοχώριας».—ΨΑΛΜΟΣ 37:39.
1, 2. (α) Τι ζήτησε ο Ιησούς για τους μαθητές του μέσω προσευχής; (β) Ποιο είναι το θέλημα του Θεού για το λαό του;
Ο ΙΕΧΩΒΑ είναι παντοδύναμος. Έχει τη δύναμη να προστατεύει τους πιστούς λάτρεις του με όποιον τρόπο επιθυμεί. Θα μπορούσε μάλιστα να ξεχωρίσει κυριολεκτικά το λαό του από τον υπόλοιπο κόσμο και να τον θέσει σε ασφαλές και ειρηνικό περιβάλλον. Ωστόσο, αναφορικά με τους μαθητές του, ο Ιησούς προσευχήθηκε στον ουράνιο Πατέρα του: «Δεν σε παρακαλώ να τους πάρεις από τον κόσμο, αλλά να τους φυλάξεις εξαιτίας του πονηρού».—Ιωάννης 17:15.
2 Ο Ιεχωβά επέλεξε να μη μας πάρει «από τον κόσμο». Απεναντίας, το θέλημά του είναι να ζούμε ανάμεσα στους ανθρώπους αυτού του κόσμου για να διακηρύττουμε το δικό του άγγελμα ελπίδας και παρηγοριάς σε άλλους. (Ρωμαίους 10:13-15) Εντούτοις, όπως υπονοούσε ο Ιησούς στην προσευχή του, καθώς ζούμε σε αυτόν τον κόσμο είμαστε εκτεθειμένοι στον “πονηρό”. Η ανυπάκουη ανθρωπότητα και οι πονηρές πνευματικές δυνάμεις προξενούν πολύ πόνο και οδύνη, και οι Χριστιανοί δεν είναι άτρωτοι στη στενοχώρια.—1 Πέτρου 5:9.
3. Ποια πραγματικότητα πρέπει να αντιμετωπίσουν ακόμα και οι πιστοί λάτρεις του Ιεχωβά, αλλά ποια παρηγοριά βρίσκουμε στο Λόγο του Θεού;
3 Καθώς αντιμετωπίζουμε τέτοιες δοκιμασίες, είναι φυσικό να περνάμε περιόδους αποθάρρυνσης. (Παροιμίες 24:10) Το Βιβλικό υπόμνημα περιέχει πολλές αφηγήσεις σχετικά με πιστά άτομα που αντιμετώπισαν στενοχώριες. «Πολλές είναι οι συμφορές του δικαίου», λέει ο ψαλμωδός, «όμως από όλες αυτές τον ελευθερώνει ο Ιεχωβά». (Ψαλμός 34:19) Ναι, ακόμα και στον “δίκαιο” συμβαίνουν κακά πράγματα. Όπως ο ψαλμωδός Δαβίδ, κατά καιρούς ίσως “παραλύουμε και συντριβόμαστε τρομερά”. (Ψαλμός 38:8) Ωστόσο, είναι παρηγορητικό να γνωρίζουμε ότι «ο Ιεχωβά είναι κοντά σε εκείνους που έχουν συντετριμμένη καρδιά· και σώζει εκείνους που έχουν καταθλιμμένο πνεύμα».—Ψαλμός 34:18· 94:19.
4, 5. (α) Σε αρμονία με το εδάφιο Παροιμίες 18:10, τι πρέπει να κάνουμε για να επωφεληθούμε από την προστασία του Θεού; (β) Ποια είναι μερικά συγκεκριμένα βήματα που πρέπει να κάνουμε για να λάβουμε τη βοήθεια του Θεού;
4 Σε αρμονία με την προσευχή του Ιησού, ο Ιεχωβά όντως μας φυλάει. Αυτός είναι “το φρούριό μας σε καιρό στενοχώριας”. (Ψαλμός ) Το βιβλίο των Παροιμιών χρησιμοποιεί παρόμοιο σχήμα λόγου όταν λέει: «Το όνομα του Ιεχωβά είναι ισχυρός πύργος. Μέσα σε αυτόν σπεύδει ο δίκαιος και λαβαίνει προστασία». ( 37:39Παροιμίες 18:10) Αυτό το εδάφιο αποκαλύπτει μια βασική αλήθεια σχετικά με το τρυφερό ενδιαφέρον του Ιεχωβά για τα πλάσματά του. Ο Θεός παρέχει προστασία ειδικά στους δικαίους που τον αναζητούν ενεργά, σαν να σπεύδαμε σε έναν ισχυρό πύργο για να βρούμε καταφύγιο.
5 Όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα που μας στενοχωρούν, πώς μπορούμε να σπεύδουμε στον Ιεχωβά για προστασία; Ας εξετάσουμε τρία ζωτικά βήματα που μπορούμε να κάνουμε για να λάβουμε τη βοήθεια του Ιεχωβά. Πρώτον, πρέπει να στρεφόμαστε στον ουράνιο Πατέρα μας με προσευχή. Δεύτερον, χρειάζεται να συνεργαζόμαστε αρμονικά με το άγιο πνεύμα του. Τρίτον, πρέπει να υποτασσόμαστε στη διευθέτηση του Ιεχωβά επιδιώκοντας να συναναστρεφόμαστε με συγχριστιανούς μας που μπορούν να απαλύνουν τη στενοχώρια μας.
Η Δύναμη της Προσευχής
6. Πώς θεωρούν οι αληθινοί Χριστιανοί την προσευχή;
6 Ορισμένοι ειδικοί σε θέματα υγείας συνιστούν την προσευχή ως θεραπεία για την κατάθλιψη και το άγχος. Ενώ ίσως αληθεύει ότι μια ήσυχη στιγμή περισυλλογής και προσευχής μπορεί να ανακουφίσει από το άγχος, το ίδιο ισχύει και για ορισμένους ήχους της φύσης ή ακόμα και για ένα μασάζ στην πλάτη. Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν μικροποιούν την προσευχή θεωρώντας την απλώς θεραπεία που φτιάχνει τη διάθεση. Θεωρούμε την προσευχή ευλαβική επικοινωνία με τον Δημιουργό. Η προσευχή συμπεριλαμβάνει την αφοσίωση και την πεποίθησή μας στον Θεό. Ναι, η προσευχή είναι μέρος της λατρείας μας.
7. Τι σημαίνει το να προσευχόμαστε με πεποίθηση, και πώς μας βοηθούν τέτοιες προσευχές να αντέξουμε τις στενοχώριες;
7 Οι προσευχές μας πρέπει να συνοδεύονται από αίσθημα πεποίθησης, δηλαδή εμπιστοσύνης, στον Ιεχωβά. Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Αυτή είναι η πεποίθηση την οποία έχουμε προς αυτόν, πως ό,τι και αν είναι αυτό που ζητάμε σύμφωνα με το θέλημά του αυτός μας ακούει». (1 Ιωάννη 5:14) Ο Ιεχωβά, το Υπέρτατο Ον, ο μόνος αληθινός και παντοδύναμος Θεός, δίνει πραγματικά ιδιαίτερη προσοχή στις ένθερμες προσευχές των λάτρεών του. Απλώς και μόνο το να γνωρίζουμε ότι ο στοργικός μας Θεός μάς ακούει όταν του μιλάμε για τις ανησυχίες και τα προβλήματά μας είναι παρηγορητικό.—Φιλιππησίους 4:6.
8. Γιατί δεν πρέπει ποτέ να ντρέπονται ή να νιώθουν ανάξιοι οι πιστοί Χριστιανοί όταν πλησιάζουν τον Ιεχωβά με προσευχή;
8 Οι πιστοί Χριστιανοί δεν πρέπει ποτέ να ντρέπονται, να νιώθουν ανάξιοι ή να μην έχουν πεποίθηση όταν πλησιάζουν τον Ιεχωβά με προσευχή. Είναι αλήθεια πως, όταν απογοητευόμαστε με τον εαυτό μας ή καταβαρυνόμαστε από τα προβλήματα, ίσως δεν έχουμε πάντα τη διάθεση να πλησιάσουμε τον Ιεχωβά με προσευχή. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι καλό να θυμόμαστε ότι ο Ιεχωβά «δείχνει ευσπλαχνία στους ταλαιπωρημένους του» και ότι «παρηγορεί τους καταβεβλημένους». Ησαΐας 49:13· 2 Κορινθίους 7:6) Ιδίως σε καιρούς οδύνης και στενοχώριας, χρειάζεται να στρεφόμαστε με πεποίθηση στον ουράνιο Πατέρα μας ως φρούριό μας.
(9. Ποιο ρόλο παίζει η πίστη όταν πλησιάζουμε τον Θεό με προσευχή;
9 Προκειμένου να ωφελούμαστε πλήρως από το προνόμιο της προσευχής, πρέπει να έχουμε αληθινή πίστη. Η Αγία Γραφή λέει ότι «εκείνος που πλησιάζει τον Θεό πρέπει να πιστέψει ότι αυτός είναι και ότι γίνεται μισθαποδότης σε εκείνους που τον εκζητούν ένθερμα». (Εβραίους 11:6) Η πίστη δεν περιλαμβάνει απλώς το να πιστεύουμε ότι ο Θεός υπάρχει, ότι «αυτός είναι». Η αληθινή πίστη περιλαμβάνει την ισχυρή πεποίθηση ότι ο Θεός μπορεί και επιθυμεί να ανταμείψει την πορεία ζωής που ακολουθούμε υπακούοντας σε εκείνον. «Τα μάτια του Ιεχωβά είναι στραμμένα πάνω στους δικαίους και τα αφτιά του προς τη δέησή τους». (1 Πέτρου 3:12) Το να έχουμε διαρκώς στο νου μας το στοργικό ενδιαφέρον του Ιεχωβά για εμάς προσδίδει ιδιαίτερο νόημα στις προσευχές μας.
10. Τι πρέπει να αληθεύει για τις προσευχές μας προκειμένου να λαβαίνουμε πνευματική ενίσχυση από τον Ιεχωβά;
10 Ο Ιεχωβά ακούει τις προσευχές μας όταν τις αναπέμπουμε με πλήρη καρδιά. Ο ψαλμωδός έγραψε: «Φώναξα με όλη μου την καρδιά. Απάντησέ μου, Ιεχωβά». (Ψαλμός 119:145) Ανόμοια με τις τελετουργικές προσευχές πολλών θρησκειών, οι δικές μας προσευχές δεν αναπέμπονται μηχανικά ή με μισή καρδιά. Όταν προσευχόμαστε στον Ιεχωβά με “όλη μας την καρδιά”, τα λόγια μας είναι γεμάτα νόημα και σκοπό. Έπειτα από τέτοιες ένθερμες προσευχές, αρχίζουμε να νιώθουμε την ανακούφιση που έρχεται όταν “ρίχνουμε στον Ιεχωβά το βάρος που σηκώνουμε”. Όπως υπόσχεται η Γραφή, “αυτός θα μας στηρίξει”.—Ψαλμός 55:22· 1 Πέτρου 5:6, 7.
Το Πνεύμα του Θεού Είναι ο Βοηθός Μας
11. Ποιος είναι ένας τρόπος με τον οποίο ο Ιεχωβά μάς απαντάει όταν “εξακολουθούμε να ζητάμε” τη βοήθειά του;
11 Ο Ιεχωβά, όχι μόνο ακούει προσευχή, αλλά απαντάει κιόλας. (Ψαλμός 65:2) Ο Δαβίδ έγραψε: «Την ημέρα της στενοχώριας μου θα σε επικαλεστώ, γιατί θα μου απαντήσεις». (Ψαλμός 86:7) Γι’ αυτόν το λόγο, ο Ιησούς παρότρυνε τους μαθητές του να “εξακολουθήσουν να ζητούν” τη βοήθεια του Ιεχωβά επειδή «ο Πατέρας που είναι στον ουρανό θα δώσει άγιο πνεύμα σε εκείνους που ζητούν από αυτόν». (Λουκάς 11:9-13) Ναι, η ενεργός δύναμη του Θεού δρα ως βοηθός, ή παρηγορητής, για το λαό του.—Ιωάννης 14:16.
12. Πώς μπορεί το πνεύμα του Θεού να μας βοηθήσει όταν τα προβλήματα φαίνονται ανυπέρβλητα;
12 Ακόμα και όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες, το πνεύμα του Θεού μπορεί να μας εμφυσήσει τη «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό». (2 Κορινθίους 4:7) Ο απόστολος Παύλος, ο οποίος υπέμεινε πολλές πιεστικές καταστάσεις, είπε με πεποίθηση: «Για όλα τα πράγματα έχω τη δύναμη χάρη σε αυτόν που μου δίνει δύναμη». (Φιλιππησίους 4:13) Παρόμοια, πολλοί Χριστιανοί σήμερα έχουν αισθανθεί ανανεωμένοι πνευματικά και συναισθηματικά ως απάντηση στις δεήσεις τους. Πολλές φορές, όταν έχουμε λάβει τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού, τα προβλήματα που μας στενοχωρούν δεν φαίνονται τόσο ανυπέρβλητα. Λόγω αυτής της θεόδοτης δύναμης, μπορούμε να λέμε όπως ο απόστολος: «Πιεζόμαστε με κάθε τρόπο, αλλά δεν είμαστε στριμωγμένοι σε βαθμό που να μην κινούμαστε· βρισκόμαστε σε αμηχανία, αλλά δεν έχουμε μείνει χωρίς καμιά διέξοδο· διωκόμαστε, αλλά δεν μένουμε αβοήθητοι· μας ρίχνουν κάτω, αλλά δεν καταστρεφόμαστε».—2 Κορινθίους 4:8, 9.
13, 14. (α) Πώς έχει αποδειχτεί ο Ιεχωβά φρούριό μας μέσω του γραπτού Λόγου του; (β) Πώς έχει βοηθήσει εσάς προσωπικά η εφαρμογή των Γραφικών αρχών;
13 Επίσης, το άγιο πνεύμα ενέπνευσε και διατήρησε το γραπτό Λόγο του Θεού προς όφελός μας. Πώς έχει αποδειχτεί ο Ιεχωβά φρούριό μας σε καιρούς στενοχώριας μέσω των σελίδων του Λόγου του; Ένας τρόπος είναι με το να μας παρέχει πρακτική σοφία και ικανότητα σκέψης. (Παροιμίες 3:21-24) Η Αγία Γραφή εκπαιδεύει τις διανοητικές μας ικανότητες και βελτιώνει τη δύναμη της λογικής μας. (Ρωμαίους 12:1) Μέσω τακτικής ανάγνωσης και μελέτης του Λόγου του Θεού, καθώς και μέσω εφαρμογής αυτού του Λόγου, μπορούμε να έχουμε “τις δυνάμεις της αντίληψής μας γυμνασμένες για να διακρίνουμε και το ορθό και το εσφαλμένο”. (Εβραίους 5:14) Ίσως έχετε προσωπική εμπειρία τού πώς οι Γραφικές αρχές σάς βοήθησαν να πάρετε σοφές αποφάσεις όταν αντιμετωπίσατε δυσκολίες. Η Αγία Γραφή μάς δίνει οξυδέρκεια η οποία μπορεί να μας βοηθήσει να βρίσκουμε πρακτικές λύσεις για τα προβλήματα που μας στενοχωρούν.—Παροιμίες 1:4.
14 Ο Λόγος του Θεού μάς παρέχει άλλη μια πηγή δύναμης—την ελπίδα της σωτηρίας. (Ρωμαίους 15:4) Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι δεν θα συμβαίνουν κακά πράγματα επ’ αόριστον. Οποιεσδήποτε θλίψεις υπομένουμε είναι προσωρινές. (2 Κορινθίους 4:16-18) Έχουμε την «ελπίδα αιώνιας ζωής την οποία ο Θεός, που δεν μπορεί να πει ψέματα, υποσχέθηκε πριν από καιρούς μακρόχρονους». (Τίτο 1:2) Αν χαιρόμαστε σε σχέση με αυτή την ελπίδα, έχοντας συνεχώς στο νου μας το λαμπρό μέλλον που υπόσχεται ο Ιεχωβά, μπορούμε να υπομένουμε στη θλίψη.—Ρωμαίους 12:12· 1 Θεσσαλονικείς 1:3.
Η Εκκλησία—Έκφραση της Αγάπης του Θεού
15. Πώς μπορούν να αποτελούν οι Χριστιανοί ευλογία ο ένας για τον άλλον;
15 Μια άλλη προμήθεια του Ιεχωβά που μπορεί να μας βοηθήσει σε καιρούς στενοχώριας είναι η συντροφιά που απολαμβάνουμε στη Χριστιανική εκκλησία. Η Αγία Γραφή λέει: «Ο αληθινός σύντροφος αγαπάει πάντοτε και είναι αδελφός που γεννιέται για καιρό στενοχώριας». (Παροιμίες 17:17) Ο Λόγος του Θεού παρακινεί όλους όσους είναι μέλη της εκκλησίας να τιμούν και να αγαπούν ο ένας τον άλλον. (Ρωμαίους 12:10) «Ο καθένας ας επιζητεί, όχι το δικό του συμφέρον, αλλά του άλλου», έγραψε ο απόστολος Παύλος. (1 Κορινθίους 10:24) Το να έχουμε αυτή τη νοοτροπία θα μας βοηθήσει να επικεντρώνουμε την προσοχή μας κυρίως στις ανάγκες των άλλων και όχι στις δικές μας δοκιμασίες. Όταν δίνουμε από τον εαυτό μας στους άλλους δεν βοηθάμε μόνο εκείνους αλλά επίσης απολαμβάνουμε σε κάποιον βαθμό ευτυχία και ικανοποίηση που κάνουν τα δικά μας βάρη πιο υποφερτά.—Πράξεις 20:35.
16. Πώς μπορεί κάθε Χριστιανός να είναι ενθαρρυντικός;
16 Οι πνευματικά ώριμοι άντρες και γυναίκες έχουν τη δυνατότητα να παίξουν σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση των άλλων. Για να μπορούν να το κάνουν αυτό, φροντίζουν να είναι προσιτοί και διαθέσιμοι. (2 Κορινθίους 6:11-13) Η εκκλησία ευλογείται πραγματικά όταν όλοι βρίσκουν χρόνο για να επαινέσουν τους νεαρούς, να εποικοδομήσουν τους καινούριους πιστούς και να ενθαρρύνουν εκείνους που είναι καταθλιμμένοι. (Ρωμαίους 15:7) Η αδελφική αγάπη θα μας βοηθάει επίσης να μην έχουμε πνεύμα καχυποψίας μεταξύ μας. Ας μη βιαζόμαστε να συμπεραίνουμε ότι οι προσωπικές δυσκολίες είναι ένδειξη πνευματικής αδυναμίας. Ο Παύλος παροτρύνει κατάλληλα τους Χριστιανούς να “μιλούν παρηγορητικά στις καταθλιμμένες ψυχές”. (1 Θεσσαλονικείς 5:14) Η Αγία Γραφή δείχνει ότι ακόμα και οι πιστοί Χριστιανοί αντιμετωπίζουν στενοχώριες.—Πράξεις 14:15.
17. Ποιες ευκαιρίες έχουμε για να ενισχύουμε το δεσμό της Χριστιανικής αδελφότητας;
17 Οι Χριστιανικές συναθροίσεις μάς δίνουν Εβραίους 10:24, 25) Αυτή η στοργική αλληλεπίδραση δεν περιορίζεται στις συναθροίσεις. Απεναντίας, ο λαός του Θεού αναζητάει επίσης ευκαιρίες για υγιή συναναστροφή σε ανεπίσημες περιστάσεις. Όταν προκύψουν καταστάσεις που μας στενοχωρούν, θα είμαστε πρόθυμοι να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον επειδή έχουν ήδη εδραιωθεί ισχυροί δεσμοί φιλίας. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Να μην υπάρχει διαίρεση στο σώμα, αλλά τα μέλη του να δείχνουν . . . φροντίδα το ένα για το άλλο. Και αν ένα μέλος υποφέρει, όλα τα άλλα μέλη υποφέρουν μαζί του· ή αν ένα μέλος δοξάζεται, όλα τα άλλα μέλη χαίρονται μαζί του».—1 Κορινθίους 12:25, 26.
μια θαυμάσια ευκαιρία να παρηγορούμε και να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον. (18. Ποια τάση πρέπει να αποφεύγουμε όταν νιώθουμε αποκαρδιωμένοι;
18 Κατά καιρούς, ίσως νιώθουμε τόσο αποκαρδιωμένοι ώστε νομίζουμε ότι δεν μπορούμε να απολαύσουμε τη συναναστροφή με τους συγχριστιανούς μας. Πρέπει να καταπολεμούμε αυτά τα αισθήματα ώστε να μη στερούμαστε την παρηγοριά και τη βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν οι ομόπιστοί μας. Η Αγία Γραφή μάς προειδοποιεί: «Εκείνος που απομονώνεται θα επιζητεί τη δική του ιδιοτελή επιθυμία· θα στρέφεται ενάντια σε κάθε πρακτική σοφία». (Παροιμίες 18:1) Οι αδελφοί και οι αδελφές μας αποτελούν έκφραση του ενδιαφέροντος του Θεού για εμάς. Αν αναγνωρίζουμε αυτή τη στοργική προμήθεια, θα βρίσκουμε ανακούφιση σε καιρούς στενοχώριας.
Να Διατηρείτε Θετική Στάση
19, 20. Πώς μας βοηθούν οι Γραφές να απορρίπτουμε τις αρνητικές σκέψεις;
19 Όταν μας πλήττει η αποθάρρυνση και η θλίψη, είναι εύκολο να κάνουμε αρνητικές σκέψεις. Για παράδειγμα, όταν αντιμετωπίζουν αντιξοότητες, μερικοί ίσως αρχίζουν να αμφιβάλλουν για την πνευματικότητά τους, συμπεραίνοντας ότι τα δεινά τους είναι ένδειξη της αποδοκιμασίας του Θεού. Να θυμάστε, όμως, ότι ο Ιεχωβά δεν δοκιμάζει κανέναν με «κακά πράγματα». (Ιακώβου 1:13) «[Ο Θεός] δεν ταλαιπώρησε ούτε λυπεί από την καρδιά του τους γιους των ανθρώπων», λέει η Γραφή. (Θρήνοι 3:33) Αντίθετα, ο Ιεχωβά θλίβεται βαθιά όταν οι υπηρέτες του υποφέρουν.—Ησαΐας 63:8, 9· Ζαχαρίας 2:8.
20 Ο Ιεχωβά είναι «ο Πατέρας του τρυφερού ελέους και ο Θεός κάθε παρηγοριάς». (2 Κορινθίους 1:3) Νοιάζεται για εμάς, και θα μας εξυψώσει στον κατάλληλο καιρό. (1 Πέτρου 5:6, 7) Το να έχουμε διαρκώς στο νου μας τη στοργή που νιώθει ο Θεός για εμάς θα μας βοηθάει να διατηρούμε θετική στάση, και μάλιστα να χαιρόμαστε. Ο Ιάκωβος έγραψε: «Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά, αδελφοί μου, όταν αντιμετωπίσετε διάφορες δοκιμασίες». (Ιακώβου 1:2) Γιατί; Ο ίδιος απαντάει: «Επειδή, όταν γίνει επιδοκιμασμένος, θα λάβει το στεφάνι της ζωής, το οποίο υποσχέθηκε ο Ιεχωβά σε εκείνους που τον αγαπούν».—Ιακώβου 1:12.
21. Άσχετα με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, ποια εγγύηση δίνει ο Θεός σε όσους αποδεικνύονται πιστοί σε αυτόν;
21 Όπως μας προειδοποίησε ο Ιησούς, στον κόσμο θα έχουμε θλίψη. (Ιωάννης 16:33) Η Γραφή, όμως, υπόσχεται ότι καμιά «θλίψη ή στενοχώριες ή διωγμός ή πείνα ή γύμνια ή κίνδυνος» δεν θα μας χωρίσει από την αγάπη του Ιεχωβά και την αγάπη του Γιου του. (Ρωμαίους 8:35, 39) Πόσο παρηγορητικό είναι να γνωρίζουμε ότι οποιαδήποτε στενοχώρια περνάμε είναι προσωρινή! Στο μεταξύ, ενόσω αναμένουμε το τέλος των ανθρώπινων παθημάτων, ο στοργικός μας Πατέρας, ο Ιεχωβά, μας φυλάει. Αν σπεύδουμε σε αυτόν για προστασία, εκείνος θα αποδειχτεί «ασφαλές ύψωμα για κάθε συντετριμμένο, ασφαλές ύψωμα σε καιρούς στενοχώριας».—Ψαλμός 9:9.
Τι Μάθαμε;
• Τι πρέπει να αναμένουν οι Χριστιανοί ενόσω ζουν σε αυτόν τον πονηρό κόσμο;
• Πώς μπορούν οι ένθερμες προσευχές μας να αποδειχτούν ενισχυτικές όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες;
• Με ποιον τρόπο αποτελεί βοηθό το πνεύμα του Θεού;
• Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθάμε ο ένας τον άλλον;
[Ερωτήσεις Μελέτης]
[Εικόνα στη σελίδα 18]
Πρέπει να αναζητούμε τον Ιεχωβά σαν να σπεύδουμε σε ισχυρό πύργο
[Εικόνες στη σελίδα 20]
Τα ώριμα από πνευματική άποψη άτομα αξιοποιούν κάθε ευκαιρία για να επαινέσουν και να ενθαρρύνουν τους άλλους