Γιατί Πολλοί Αμφιβάλλουν για το αν η Θρησκεία Μπορεί να Ενώσει την Ανθρωπότητα

«ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ τον πλησίον σου». (Ματθαίος 22:39) Πολλές θρησκείες επικροτούν αυτόν το βασικό κανόνα διαγωγής. Αν αυτές οι θρησκείες κατάφερναν να διδάξουν τα μέλη τους να αγαπούν τον πλησίον τους, τα ποίμνιά τους θα ήταν συσπειρωμένα και ενωμένα. Ωστόσο, παρατηρείτε εσείς να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Αποτελούν οι θρησκείες ενωτική δύναμη; Σε μια πρόσφατη έρευνα στη Γερμανία υποβλήθηκε η εξής ερώτηση: «Ενώνουν οι θρησκείες τους ανθρώπους ή τείνουν να τους διαιρούν;» Από τους ερωτηθέντες, το 22 τοις εκατό πίστευαν ότι οι θρησκείες ενώνουν τους ανθρώπους, ενώ το 52 τοις εκατό πίστευαν ότι τους διαιρούν. Ίσως οι άνθρωποι στη χώρα σας έχουν την ίδια άποψη.

Γιατί αμφιβάλλουν πολλά άτομα για το αν η θρησκεία μπορεί να ενώσει την ανθρωπότητα; Ίσως εξαιτίας όσων γνωρίζουν από την ιστορία. Αντί να συσπειρώσει τους ανθρώπους, η θρησκεία πολλές φορές τους έχει διαιρέσει. Σε μερικές περιπτώσεις, η θρησκεία έχει αποτελέσει το κάλυμμα υπό το οποίο έχουν διαπραχθεί οι πιο απαίσιες ωμότητες. Εξετάστε ορισμένα παραδείγματα από τα τελευταία 100 και μόνο χρόνια.

Επιρροή της Θρησκείας

Στα Βαλκάνια, κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, οι Ρωμαιοκαθολικοί Κροάτες και οι Ορθόδοξοι Σέρβοι βρίσκονταν στα μαχαίρια. Και οι δύο ομάδες ισχυρίζονταν ότι ακολουθούσαν τον Ιησού, ο οποίος δίδαξε τους ακολούθους του να αγαπούν τον πλησίον τους. Εντούτοις, οι συγκρούσεις τους οδήγησαν σε «μία από τις πιο αποτρόπαιες εμφύλιες σφαγές που είναι γνωστές στην ιστορία», σύμφωνα με κάποιον ερευνητή. Ο κόσμος συγκλονίστηκε με το θάνατο 500.000 και πλέον αντρών, γυναικών και παιδιών.

Το 1947, στην ινδική υποήπειρο κατοικούσαν περίπου 400 εκατομμύρια άνθρωποι—σχεδόν το ένα πέμπτο της ανθρωπότητας—κυρίως Ινδουιστές, Μουσουλμάνοι και Σιχ. Όταν διχοτομήθηκε η Ινδία, γεννήθηκε το Ισλαμικό κράτος του Πακιστάν. Τότε εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και από τις δύο χώρες κάηκαν, ξυλοκοπήθηκαν, βασανίστηκαν και πυροβολήθηκαν σε μια σειρά θρησκευτικών σφαγών.

Και σαν να μην έφταναν τα προαναφερθέντα αρνητικά παραδείγματα, η χαραυγή του νέου αιώνα έφερε στο προσκήνιο την απειλή της τρομοκρατίας. Σήμερα, η τρομοκρατία έχει θέσει όλο τον κόσμο σε επιφυλακή, και πολλές τρομοκρατικές ομάδες ισχυρίζονται ότι έχουν θρησκευτικούς δεσμούς. Η θρησκεία δεν θεωρείται  υποστηρικτής της ενότητας. Αντίθετα, συνδέεται συχνά με τη βία και την έλλειψη ενότητας. Δεν προξενεί απορία, λοιπόν, που το γερμανικό ειδησεογραφικό περιοδικό ΦΟΚΟΥΣ (FOCUS) παρομοίασε τις κύριες θρησκείες του κόσμου—Βουδισμό, Ινδουισμό, Ιουδαϊσμό, Ισλαμισμό, Κομφουκιανισμό, Ταοϊσμό και Χριστιανισμό—με μπαρούτι.

Εσωτερικές Διαμάχες

Ενώ μερικές θρησκείες μάχονται μεταξύ τους, κάποιες άλλες μαστίζονται από εσωτερικές διαμάχες. Παραδείγματος χάρη, τα πρόσφατα χρόνια οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου έχουν διχαστεί λόγω συνεχιζόμενων διαφωνιών γύρω από δογματικά ζητήματα. Κληρικοί και λαϊκοί ρωτούν: Επιτρέπεται ο έλεγχος των γεννήσεων; Τι θα λεχθεί για την έκτρωση; Πρέπει να χειροτονούνται γυναίκες ως ιερείς; Πώς πρέπει να θεωρεί η εκκλησία την ομοφυλοφιλία; Πρέπει η θρησκεία να επιδοκιμάζει τον πόλεμο; Με αυτή την έλλειψη ενότητας, πολλοί αναρωτιούνται: “Πώς μπορεί μια θρησκεία να ενώσει την ανθρωπότητα αν δεν μπορεί να ενώσει ούτε τα ίδια της τα μέλη;”

Σαφώς, η θρησκεία γενικά δεν έχει καταφέρει να αποτελέσει ενωτική δύναμη. Αλλά χαρακτηρίζονται όλες οι θρησκείες από διαιρέσεις; Υπάρχει κάποια θρησκεία που είναι διαφορετική—η οποία να μπορεί να ενώσει την ανθρωπότητα;

[Εικόνα στη σελίδα 3]

Αστυνομικοί τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια συγκρούσεων μεταξύ θρησκευτικών ομάδων στην Ινδία το 1947

[Ευχαριστίες]

Φωτογραφία από Keystone/Getty Images