Αινούμε τον Ιεχωβά με τη Μουσική

ΠΟΛΛΟΙ είναι οι τρόποι με τους οποίους μπορούν οι υπηρέτες του Ιεχωβά να τον αινούν. Χωρίς αμφιβολία, ανάμεσα στους πιο ωραίους από αυτούς, οι οποίοι φέρνουν μεγάλη χαρά στην καρδιά του, είναι το να “ψάλλουμε σε αυτόν και να του αναπέμπουμε μελωδία”. (Ψαλμός 105:2) Έχει παρατηρηθεί σωστά ότι η μουσική ανήκει στα «ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης».

Η μουσική έχει χαρακτηριστεί επίσης ως «μοναδικό δώρο για τον άνθρωπο, το οποίο προωθεί τη δημιουργικότητα αλλά και ψυχαγωγεί». Τα ζώα, είτε άγρια είτε ήμερα, δεν έχουν μουσική ικανότητα. Είναι αλήθεια ότι μερικά πουλιά κελαηδούν ωραία, αλλά αυτό συμβαίνει εξ ολοκλήρου από ένστικτο. Δεν εκτιμούν τη μουσική περισσότερο από όσο καταλαβαίνουν οι παπαγάλοι τις λέξεις που μπορεί να είναι εκπαιδευμένοι να λένε. Αλλά μέσω της ωραίας μουσικής, εμείς μπορούμε να φτάνουμε στην καρδιά των άλλων, όπως μέσω του λόγου μπορούμε να επικοινωνούμε με τη διάνοιά τους.

Ναι, η μουσική είναι δώρο από τον Δημιουργό προς την ανθρωπότητα, και τι δώρο είναι αυτό! Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι τα βρέφη, ακόμη και πριν από τη γέννηση, δείχνουν ποια μουσική τους αρέσει—η απαλή και μελωδική—και ποια μουσική δεν τους αρέσει—η δυνατή και θορυβώδης, όπως η ροκ. Έχει λεχθεί επίσης ότι το αγέννητο παιδί μπορεί να αναπτύξει μουσικό ταλέντο καθώς ακούει ωραία μουσική. Συνεπώς, η μουσική τέρπει τους ανθρώπους, όχι μόνο από την κούνια ως τα βαθιά γεράματα, αλλά ακόμη και από την κοιλιά της μητέρας τους ως τα βαθιά γεράματα! Εφόσον η μουσική γενικά δεν θεωρείται απαραίτητη για την ύπαρξη των ανθρώπων, το γεγονός ότι ο Δημιουργός τούς έδωσε την ικανότητα να συνθέτουν μουσική και να την απολαμβάνουν είναι άλλο ένα παράδειγμα της σοφίας και της αγάπης του. «Οι Εβραίοι ήταν κατ’ εξοχήν μουσικός λαός», όπως αναφέρεται. Είναι δε πράγματι αξιοσημείωτο ότι, από πολύ νωρίς στην ανθρώπινη ιστορία, η μουσική ξεχώρισε, μαζί με τη γεωργία και την κατασκευή διαφόρων αντικειμένων, ως μία από τις κύριες ασχολίες του ανθρώπου.—Γένεση 4:20-22.

Επιδράσεις της Μουσικής

Ωστόσο, ας μην παραβλέπουμε ποτέ το γεγονός ότι η μουσική μπορεί να είναι είτε εποικοδομητική είτε εξαχρειωτική. Η καλή μουσική συνδυάζει ευχάριστους ήχους που χαρακτηρίζονται από μελωδία, αρμονία και ρυθμό. Κεντρίζει ό,τι ευγενές υπάρχει στον άνθρωπο. Αλλά η κακή μουσική κεντρίζει τις ξεπεσμένες τάσεις του ανθρώπου. Έχει χαρακτηριστεί ως «η ανίερη τριάδα της . . . βίας, του σεξ και του θορύβου».

Δυστυχώς, μερικοί μουσικοί που ισχυρίζονται ότι υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό έχουν αστοχήσει σε αυτόν τον τομέα. Ορισμένοι προσλήφθηκαν για να παίξουν σε γάμους και έδειξαν έλλειψη εκτίμησης για τις Γραφικές αρχές με το είδος της μουσικής που έπαιξαν. Η μουσική τους ηχούσε τόσο δυνατά ώστε ήταν αδύνατο να γίνει κανονική συνομιλία. Φαίνεται ότι ξέχασαν εντελώς πως οι προσκεκλημένοι δεν ήρθαν πρωτίστως για να ακούσουν μουσικούς να επιδεικνύουν τα ταλέντα τους.

Η καλή μουσική εξυπηρετεί πολλούς χρήσιμους σκοπούς. Η απαλή μουσική υπόκρουση μπορεί να είναι αναζωογονητική και χαλαρωτική. Πολλά κομμάτια που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «έξοχη μουσική», όπως κομμάτια συμφωνικής μουσικής και όπερας, μπορεί να κεντρίσουν τη διάνοια ή να διεγείρουν τη φαντασία και τα συναισθήματα. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε και τα ορατόρια, που είναι βασισμένα συνήθως σε Γραφικά θέματα και ερμηνεύονται από μεγάλες ορχήστρες και χορωδίες. Ένα από τα πιο γνωστά είναι ο «Μεσσίας» του Χέντελ.

Η μουσική μπορεί να αποτελέσει ευλογία για τους ηλικιωμένους, όσους είναι καθηλωμένοι στο σπίτι και τους ασθενείς. Έχει χρησιμοποιηθεί για να αγγίξει παιδιά με νοητική υστέρηση όταν όλες οι άλλες προσπάθειες απέτυχαν. Υποστηρίζεται ότι ορισμένα είδη μουσικής μπορεί να έχουν χρήσιμη, χαλαρωτική επίδραση στα γραφεία γιατρών και οδοντιάτρων. Το ορθό είδος μουσικής λέγεται πως έχει βοηθήσει εργάτες εργοστασίων να κάνουν καλύτερη και περισσότερη εργασία. Είναι ενδιαφέρον ότι η θεραπευτική αξία της μουσικής αναγνωρίστηκε 3.000 και πλέον χρόνια νωρίτερα από τον Βασιλιά Σαούλ του Ισραήλ.—1 Σαμουήλ 16:14-23.

Φυσικά, ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μουσική είναι για τον αίνο του Ιεχωβά Θεού. Η υμνολογία με την οποία αναπέμπεται τέτοιος αίνος ανάγεται περίπου 3.500 χρόνια στο παρελθόν, όταν οι Ισραηλίτες έψαλαν τον αίνο του Ιεχωβά μετά τη διάσωσή τους στην Ερυθρά Θάλασσα. (Έξοδος 15:1-21) Η απόδοση αίνου στον Ιεχωβά μέσω ύμνων και μουσικών οργάνων έγινε πολύ εξέχον χαρακτηριστικό της λατρείας στο ναό του Θεού. Στη μουσική του ναού συμμετείχαν περισσότεροι από το ένα δέκατο του συνολικού αριθμού των Λευιτών. (1 Χρονικών 23:3, 5) Μια τεράστια ορχήστρα και χορωδία παρευρέθηκε στην αφιέρωση του ναού του Σολομώντα. (2 Χρονικών 5:12, 13) Πολύ κατάλληλα, οι Εβραϊκές Γραφές (ειδικά το βιβλίο των Ψαλμών) μας παροτρύνουν επανειλημμένα να ψάλλουμε και να αναπέμπουμε μελωδία στον Ιεχωβά Θεό.

Περνώντας στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, διαβάζουμε ότι ο Ιησούς και οι απόστολοί του έψαλαν στο Δείπνο του Κυρίου. Ο απόστολος Παύλος και ο Σίλας έψαλαν όταν βρίσκονταν στη φυλακή στους Φιλίππους.  (Ματθαίος 26:30· Πράξεις 16:25) Το εδάφιο 1 Κορινθίους 14:15 δείχνει ότι η υμνολογία ήταν τακτικό μέρος της λατρείας της εκκλησίας στους αποστολικούς χρόνους. Πολύ κατάλληλα, ο Παύλος συμβούλεψε, όπως διαβάζουμε στο εδάφιο Κολοσσαείς 3:16: «Να διδάσκετε και να νουθετείτε ο ένας τον άλλον με ψαλμούς, αίνους προς τον Θεό, πνευματικούς ύμνους με χάρη, υμνώντας στην καρδιά σας τον Ιεχωβά». Θα βρείτε παρόμοιες οδηγίες στα εδάφια Εφεσίους 5:18-20.

Σε αρμονία με αυτές τις εντολές, οι σύγχρονοι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά έκαναν εξαρχής καλή χρήση του δώρου της μουσικής στην επίσημη λατρεία τους. Τον πρώτο κιόλας χρόνο που εκδόθηκε Η Σκοπιά της Σιών (1879) εκδόθηκε επίσης ένα υμνολόγιο, οι Ύμνοι της Νύμφης. Το 1896 η οργάνωση εξέδωσε ένα τεύχος της Σκοπιάς της Σιών το οποίο αποτελούνταν εξ ολοκλήρου από ύμνους που είχαν συνθέσει Σπουδαστές της Γραφής. Το επόμενο τεύχος του περιοδικού δήλωσε: «Η υμνολογία είναι καλός τρόπος για να εισέρχεται η αλήθεια στο νου και στην καρδιά του λαού του Θεού. . . . Ευχαριστούμε τον Θεό για το μουσικό και το ποιητικό ταλέντο που χορήγησε σε κάποιους αγίους του». Έπειτα από εκατό χρόνια έκδοσης υμνολογίων, εκείνο που φανερώνει το μεγαλύτερο μουσικό και ποιητικό ταλέντο εκδόθηκε στην αγγλική το 1984 με τίτλο Ψάλλετε Αίνους στον Ιεχωβά.

Μελωδικά Στοιχεία

Αυτό το υμνολόγιο περιέχει διπλάσιες σελίδες από το προηγούμενο. Διατίθεται σε βολικό μέγεθος τσέπης και σε μεγάλο μέγεθος με λόγια και μουσική που είναι ιδιαίτερα ευανάγνωστα. Τόσο τους στίχους όσο και τις μελωδίες τα έχουν γράψει Μάρτυρες από τις τέσσερις γωνιές της γης, περιλαμβανομένης της Αγγλίας, της Αυστραλίας, της Βραζιλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Δανίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ιαπωνίας, της Ιταλίας, του Καναδά και της Φινλανδίας.

Σε αντίθεση με όλα τα προηγούμενα υμνολόγια που εκδόθηκαν από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, η παραδοσιακή τετραφωνία έχει καταργηθεί. Απεναντίας, ετοιμάστηκε για τα μουσικά θέματα των ύμνων συνοδεία που είναι πιο μελωδική και εκτελείται πιο εύκολα. Έχει επίσης προστεθεί σημειογραφία για κιθάρα.

Δύο ύμνοι με αγαπημένους στίχους μελοποιήθηκαν εκ νέου, επειδή έγινε γνωστό ότι τις προηγούμενες μελωδίες αυτών των ύμνων δεν τις είχαν συνθέσει Μάρτυρες. Πώς θα μπορούσε να έχει συμβεί αυτό; Κάποιος συνθέτης μπορεί να ακούσει μια σχεδόν άγνωστη μελωδία. Όταν αργότερα αυτή έρχεται στο νου του, εκείνος μπορεί να νομίζει ότι την είχε συνθέσει ο ίδιος.

Πνευματικοί Θησαυροί

Αυτό το υμνολόγιο τιτλοφορείται κατάλληλα Ψάλλετε Αίνους στον Ιεχωβά, με βάση τα εδάφια Ψαλμός 96:1, 4. Πολλοί ύμνοι απευθύνονται στον Ιεχωβά και εγκωμιάζουν τις ιδιότητές του. Προσέξτε μερικούς: «Μεγάλε Θεέ, Ιεχωβά!» (εμπεριέχει περίπου 20 ιδιότητες ή τίτλους του Ιεχωβά), «Ιεχωβά, Ο Καλύτερος Φίλος Μας», «Ο Ιεχωβά Πράγματι Φροντίζει», «Η Ευλογία του Ιεχωβά Πλουτίζει», «Ο Ιεχωβά Προμηθεύει Διάσωση», «Η Δημιουργία Αποκαλύπτει τη Δόξα του Ιεχωβά» και «Ιεχωβά, “ο Θεός Κάθε Παρηγοριάς”».

Προτρεπόμαστε να “διδάσκουμε και να νουθετούμε ο ένας τον άλλον με ψαλμούς, αίνους προς τον Θεό και πνευματικούς ύμνους,” κάτι που αυτό το υμνολόγιο ασφαλώς το επιτυγχάνει. (Κολοσσαείς 3:16) Μπορείτε να το διαπιστώσετε αυτό από τίτλους όπως οι εξής: «Να Είστε Ακλόνητοι, Αμετακίνητοι!», «Να Φέρεστε σαν Άντρες», «Κάντε Περισσότερα—Όπως οι Ναζηραίοι», «Εμπρός, Σεις Διάκονοι της Βασιλείας!», «Ας Υποτασσόμαστε με Οσιότητα στη Θεοκρατική Διάταξη» και «Αγρυπνείτε, Μείνετε Στερεοί, Να Είστε Δυνατοί».

Για να βοηθούμαστε να δίνουμε προσοχή στην παρότρυνση του αποστόλου Παύλου: «Πάντοτε να χαίρεστε σε σχέση με τον Κύριο» (Φιλιππησίους 4:4), έχουμε τους ύμνους: «Ένας Ύμνος Αγαλλίασης», «Χαρείτε για την Ελπίδα της Βασιλείας!», «Χαρούμενοι Όλη τη Μέρα», «Ψάλλετε το Άσμα της Χαράς της Βασιλείας», «Συμμετέχουμε Χαρούμενα στο Θερισμό» και «Χαρές και Καρποί Από την Υπηρεσία της Βασιλείας».

Και οι ευλογίες της Βασιλείας επίσης εξαίρονται στο υμνολόγιο: «Η Χιλιετής Βασιλεία του Θεού», «Η Υπόσχεση του Θεού για τον Παράδεισο», «Επιτέλους—Ζωή Δίχως Τελειωμό!», «Με τον Χριστό στον Παράδεισο».

Οι νεαροί μας απολαμβάνουν ιδιαίτερα ορισμένους ύμνους όπως: «Νεαροί! Μιμηθείτε την Πίστη Τους», «Η Θέση των Νεαρών στη Διευθέτηση του Θεού» και «Παιδιά—Πολύτιμα Δώρα Από τον Θεό». Ένας ύμνος που εκφράζει εκτίμηση για το έξοχο έργο των γυναικών αδελφών μας έχει το θέμα «Οι Γυναίκες Είναι Ένα Μεγάλο Στράτευμα».

Πώς μπορούμε να δείχνουμε εκτίμηση για αυτούς τους θαυμάσιους ύμνους; Εν μέρει, με το να παίρνουμε στα σοβαρά το προνόμιο και την υποχρέωση που έχουμε να τους ψάλλουμε ως μέρος της επίσημης λατρείας μας στις Αίθουσες Βασιλείας μας. Πρέπει να προσπαθούμε να φτάνουμε στις συναθροίσεις εγκαίρως και να παραμένουμε ως το τέλος ώστε να συμμετέχουμε στην υμνολογία. Ας ψάλλουμε με όλη μας την καρδιά, με το στόμα μας διάπλατα ανοιχτό, καθώς και με θέρμη και ενθουσιασμό. Μπορούμε επίσης να δείχνουμε εκτίμηση για τους ύμνους χρησιμοποιώντας τους σε κοινωνικές συγκεντρώσεις. Μπορούμε να αποκτήσουμε ηχογραφήσεις με μουσική του υμνολογίου για να τις ακούμε οποτεδήποτε θέλουμε να απολαύσουμε μουσική υπόκρουση. Έτσι μπορούμε να εποικοδομούμαστε πνευματικά όποτε απολαμβάνουμε τέτοια ωραία μουσική.

Πάνω από όλα, ας δείχνουμε εκτίμηση για αυτούς τους ωραίους ύμνους ζώντας κάθε μέρα σύμφωνα με τα υπέροχα συναισθήματα που μεταδίδουν—τόσο με την καθημερινή μας διαγωγή όσο και με την τήρηση των υποχρεώσεών μας ως διακόνων.