Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Μήπως το γεγονός ότι ο Δαβίδ και οι άντρες του έφαγαν τα ψωμιά της παρουσίασης υποδηλώνει ότι ο νόμος του Θεού μπορεί να παραβιάζεται ατιμωρητί κάτω από δύσκολες περιστάσεις;—1 Σαμουήλ 21:1-6.

Σύμφωνα με τα εδάφια Λευιτικό 24:5-9, τα ψωμιά της παρουσίασης τα οποία αντικαθιστούνταν κάθε Σάββατο, καταναλώνονταν στη συνέχεια από τους ιερείς. Η χρήση αυτή γινόταν βάσει της αρχής ότι τα ψωμιά ήταν ιερά και έπρεπε να αποτελούν τροφή των αντρών που ασχολούνταν με την υπηρεσία του Θεού—των ιερέων. Το να τα δώσουν σε κάποιον κοινό εργάτη ή να τα φάνε απλώς για ευχαρίστηση θα ήταν οπωσδήποτε λάθος. Ωστόσο, ο ιερέας Αχιμέλεχ δεν διέπραξε αμαρτία όταν έδωσε στον Δαβίδ και στους άντρες του το ψωμί της πρόθεσης.

Ο Δαβίδ φαινόταν να βρίσκεται σε ειδικό διορισμό τον οποίο του είχε αναθέσει ο Βασιλιάς Σαούλ. Ο Δαβίδ και οι άντρες του πεινούσαν. Ο Αχιμέλεχ αποφάνθηκε ότι ήταν τελετουργικά καθαροί. Αν και το ότι έφαγαν τα ψωμιά της παρουσίασης ήταν τυπικά παράνομο, η ενέργεια αυτή βρισκόταν σε αρμονία με τη χρήση για την οποία βασικά προοριζόταν το ψωμί της πρόθεσης. Λαβαίνοντας αυτά υπόψη του, ο Αχιμέλεχ θεώρησε ότι μπορούσε να κάνει μια εξαίρεση στον κανόνα. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός χρησιμοποίησε αυτό το περιστατικό για να καταδείξει πόσο εσφαλμένη ήταν η υπερβολικά αυστηρή εφαρμογή του νόμου του Σαββάτου την οποία απαιτούσε η φαρισαϊκή ερμηνεία του νόμου αυτού.—Ματθαίος 12:1-8.

Τα παραπάνω, όμως, δεν σημαίνουν ότι ο νόμος του Θεού μπορεί να παραβιάζεται όταν οι περιστάσεις γίνονται δύσκολες. Για παράδειγμα, μια φαινομενικά κρίσιμη κατάσταση δημιουργήθηκε όταν οι Ισραηλίτες πολεμιστές μάχονταν με τους Φιλισταίους. Ο Βασιλιάς Σαούλ είχε πει: «Καταραμένος είναι ο άνθρωπος που θα φάει ψωμί πριν από το βράδυ και μέχρι να εκδικηθώ τους εχθρούς μου!» Η Γραφή λέει: «Εκείνη την ημέρα πάτασσαν τους Φιλισταίους». Οι στρατιώτες είχαν κουραστεί από τη μάχη και πεινούσαν, “και άρχισε ο λαός να σφάζει ζώα καταγής και να τρώει μαζί με το αίμα”. (1 Σαμουήλ 14:24, 31-33) Αμάρτησαν εναντίον του Ιεχωβά παραβιάζοντας το νόμο του σχετικά με το αίμα. Οι ενέργειές τους δεν ήταν σύμφωνες με το μόνο τρόπο με τον οποίο είχε ορίσει ο Θεός ότι έπρεπε να χρησιμοποιείται το αίμα, δηλαδή προκειμένου «να γίνεται εξιλέωση» για αμαρτίες. (Λευιτικό 17:10-12· Γένεση 9:3, 4) Εκδηλώνοντας έλεος, ο Ιεχωβά δέχτηκε ειδικές θυσίες υπέρ εκείνων που είχαν αμαρτήσει.—1 Σαμουήλ 14:34, 35.

Ναι, ο Ιεχωβά αναμένει να υπακούμε στους νόμους του κάτω από όλες τις περιστάσεις. «Αυτό σημαίνει η αγάπη του Θεού», λέει ο απόστολος Ιωάννης, «να τηρούμε τις εντολές του».—1 Ιωάννη 5:3.

[Εικόνα στη σελίδα 30]

Καινούρια ψωμιά της παρουσίασης τοποθετούνταν μέσα στη σκηνή της μαρτυρίας κάθε Σάββατο