Τα Παιδιά Μας—Πολύτιμη Κληρονομιά
Τα Παιδιά Μας—Πολύτιμη Κληρονομιά
«Δείτε! Οι γιοι είναι κληρονομιά από τον Ιεχωβά· ο καρπός της κοιλιάς είναι ανταμοιβή».—ΨΑΛΜΟΣ 127:3.
1.Πώς γεννήθηκε το πρώτο ανθρώπινο βρέφος;
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ τα θαυματουργικά γεγονότα που κατέστησε δυνατά ο Ιεχωβά Θεός με τον τρόπο με τον οποίο δημιούργησε τον πρώτο άντρα και την πρώτη γυναίκα. Τόσο ο πατέρας, ο Αδάμ, όσο και η μητέρα, η Εύα, πρόσφεραν ένα μέρος του εαυτού τους το οποίο αναπτύχθηκε μέσα στη μήτρα της Εύας και έγινε ένα πλήρως διαμορφωμένο καινούριο άτομο—το πρώτο ανθρώπινο βρέφος. (Γένεση 4:1) Μέχρι σήμερα, η σύλληψη και η γέννηση ενός παιδιού μάς γεμίζουν θαυμασμό και περιγράφονται από πολλούς ως πραγματικό θαύμα.
2. Γιατί θα λέγατε ότι αυτό που συμβαίνει στη μήτρα μιας εγκύου αποτελεί θαύμα;
2 Μέσα σε 270 περίπου ημέρες, το αρχικό κύτταρο που δημιουργήθηκε μέσα στη μητέρα ως αποτέλεσμα της ένωσής της με τον πατέρα μεγαλώνει και γίνεται ένα βρέφος το οποίο αποτελείται από τρισεκατομμύρια κύτταρα. Μέσα στο αρχικό εκείνο κύτταρο υπάρχουν οι απαραίτητες οδηγίες για να παραχθούν περισσότερα από 200 είδη κυττάρων. Ακολουθώντας αυτές τις θαυμαστές οδηγίες, οι οποίες είναι πέρα από την ανθρώπινη κατανόηση, αυτά τα εκπληκτικής πολυπλοκότητας κύτταρα αναπτύσσονται ακριβώς με τη σωστή σειρά και με το σωστό τρόπο ώστε να σχηματίσουν ένα νέο ζωντανό πλάσμα!
3. Γιατί πολλοί σκεπτόμενοι άνθρωποι συμφωνούν ότι ο Θεός πρέπει να είναι υπεύθυνος για τη γέννηση ενός νέου ζωντανού ανθρώπου;
3 Ποιος, κατά τη γνώμη σας, είναι ο πραγματικός πλάστης του βρέφους; Είναι ασφαλώς Εκείνος ο οποίος δημιούργησε αρχικά τη ζωή. Ο Βιβλικός ψαλμωδός έψαλε: «Γνωρίστε ότι ο Ιεχωβά είναι ο Θεός. Αυτός μας έφτιαξε και όχι εμείς». (Ψαλμός 100:3) Γονείς, γνωρίζετε καλά ότι αυτό το πολύτιμο πλασματάκι δεν το δημιουργήσατε χάρη στη δική σας ιδιοφυΐα. Μόνο ένας Θεός με άπειρη σοφία θα μπορούσε να είναι υπεύθυνος για το θαυματουργικό σχηματισμό ενός νέου ζωντανού ανθρώπου. Εδώ και χιλιάδες χρόνια, σκεπτόμενοι άνθρωποι αποδίδουν το σχηματισμό ενός παιδιού στη μήτρα της μητέρας του στον Μεγαλειώδη Δημιουργό. Εσείς το κάνετε αυτό;—Ψαλμός 139:13-16.
4. Ποιο ανθρώπινο ελάττωμα δεν θα μπορούσε ποτέ να αποδοθεί στον Ιεχωβά;
4 Ωστόσο, μήπως ο Ιεχωβά είναι ένας ψυχρός Δημιουργός που απλώς έθεσε σε λειτουργία μια βιολογική διαδικασία με την οποία οι άντρες και οι γυναίκες θα μπορούσαν να αποκτούν απογόνους; Ορισμένοι άνθρωποι είναι ψυχροί, αλλά ο Ιεχωβά δεν είναι ποτέ. (Ψαλμός 78:38-40) Η Αγία Γραφή λέει στο εδάφιο Ψαλμός 127:3: «Δείτε! Οι γιοι [καθώς και οι κόρες] είναι κληρονομιά από τον Ιεχωβά· ο καρπός της κοιλιάς είναι ανταμοιβή». Ας εξετάσουμε τώρα τι είναι κληρονομιά και τι αποδεικνύει.
Κληρονομιά και Ανταμοιβή
5. Γιατί αποτελούν τα παιδιά κληρονομιά;
5 Η κληρονομιά μοιάζει με δώρο. Οι γονείς σε πολλές περιπτώσεις εργάζονται σκληρά επί μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να αφήσουν κληρονομιά στα παιδιά τους. Αυτή μπορεί να αποτελείται από χρήματα, ακίνητη περιουσία ή ίσως κάποιο πολύτιμο απόκτημα. Σε κάθε περίπτωση, η κληρονομιά είναι απόδειξη της αγάπης του γονέα. Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Θεός έχει δώσει στους γονείς τα παιδιά τους ως κληρονομιά. Αυτά αποτελούν δώρα αγάπης από εκείνον. Αν είστε γονέας, πιστεύετε πως οι ενέργειές σας δείχνουν ότι βλέπετε τα παιδιά σας ως δώρο που σας έχει εμπιστευτεί ο Δημιουργός του σύμπαντος;
6. Για ποιο σκοπό έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους την ικανότητα να αποκτούν παιδιά;
6 Ο σκοπός για τον οποίο ο Ιεχωβά χορήγησε αυτό το δώρο ήταν να κατοικηθεί η γη από τους απογόνους του Αδάμ και της Εύας. (Γένεση 1:27, 28· Ησαΐας 45:18) Ο Ιεχωβά δεν δημιούργησε κάθε άνθρωπο ατομικά, όπως δημιούργησε τα εκατομμύρια των αγγέλων. (Ψαλμός 104:4· Αποκάλυψη 4:11) Απεναντίας, ο Θεός επέλεξε να δημιουργήσει τους ανθρώπους με την ικανότητα να αποκτούν παιδιά τα οποία θα είχαν αναγνωρίσιμες ομοιότητες με τους γονείς τους. Τι θαυμάσιο προνόμιο είναι για έναν πατέρα και μια μητέρα να φέρουν στον κόσμο και να φροντίσουν έναν τέτοιον καινούριο άνθρωπο! Ως γονείς, ευχαριστείτε τον Ιεχωβά για τη δυνατότητα που σας έδωσε να χαρείτε αυτή την πολύτιμη κληρονομιά;
Μάθετε από το Παράδειγμα του Ιησού
7. Σε αντίθεση με ορισμένους γονείς, πώς έδειχνε ο Ιησούς ενδιαφέρον και συμπόνια για «τους γιους των ανθρώπων»;
7 Δυστυχώς, δεν θεωρούν όλοι οι γονείς ανταμοιβή τα παιδιά. Πολλοί δείχνουν λίγη συμπόνια για τα παιδιά τους. Τέτοιοι γονείς δεν αντανακλούν τη στάση του Ιεχωβά ή του Γιου του. (Ψαλμός 27:10· Ησαΐας 49:15) Αντίθετα, αναλογιστείτε το ενδιαφέρον που εκδήλωνε ο Ιησούς για τα νεαρά άτομα. Ακόμα και πριν έρθει ο Ιησούς στη γη ως άνθρωπος—όταν ήταν ισχυρό πνευματικό πρόσωπο στον ουρανό—η Γραφή λέει ότι “τα πράγματα για τα οποία έτρεφε συμπάθεια αφορούσαν τους γιους των ανθρώπων”. (Παροιμίες 8:31) Η αγάπη του για τους ανθρώπους ήταν τόσο μεγάλη ώστε έδωσε πρόθυμα τη ζωή του ως λύτρο για να μπορέσουμε εμείς να λάβουμε αιώνια ζωή.—Ματθαίος 20:28· Ιωάννης 10:18.
8. Πώς έθεσε ο Ιησούς καλό παράδειγμα για τους γονείς;
8 Ενόσω βρισκόταν στη γη, ο Ιησούς έθεσε ιδιαίτερα καλό παράδειγμα για τους γονείς. Σκεφτείτε τι έκανε. Αφιέρωνε χρόνο για τα παιδιά, ακόμα και όταν ήταν πολύ απασχολημένος και πιεσμένος. Τα παρατηρούσε καθώς έπαιζαν στην αγορά και χρησιμοποίησε κάποιες πλευρές της συμπεριφοράς τους στη διδασκαλία του. (Ματθαίος 11:16, 17) Στη διάρκεια του τελευταίου του ταξιδιού προς την Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς γνώριζε ότι επρόκειτο να υποφέρει και να θανατωθεί. Γι’ αυτό, όταν οι άνθρωποι έφεραν παιδάκια για να τον δουν, οι μαθητές του Ιησού, επιδιώκοντας ίσως να τον προστατέψουν από επιπρόσθετη πίεση, προσπάθησαν να απομακρύνουν τα παιδιά. Αλλά ο Ιησούς επιτίμησε τους μαθητές του. Δείχνοντας ότι “έτρεφε συμπάθεια” για τα μικρά παιδιά, είπε: «Αφήστε τα παιδάκια να έρχονται σε εμένα· μην προσπαθείτε να τα σταματήσετε».—Μάρκος 10:13, 14.
9. Γιατί αυτά που κάνουμε μπορεί να είναι πιο σημαντικά από αυτά που λέμε;
9 Μπορούμε να διδαχτούμε από το παράδειγμα του Ιησού. Όταν μας πλησιάζουν νεαρά άτομα, πώς αντιδρούμε—ακόμα και όταν είμαστε απασχολημένοι; Αντιδρούμε όπως ο Ιησούς; Αυτό που χρειάζονται τα παιδιά, ιδιαίτερα από τους γονείς τους, είναι αυτό που ο Ιησούς ήταν πρόθυμος να τους δώσει—το χρόνο και την προσοχή του. Ομολογουμένως, λόγια όπως «σ’ αγαπώ» είναι σημαντικά. Εντούτοις, οι πράξεις μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια. Η αγάπη σας εκδηλώνεται όχι μόνο με αυτά που λέτε αλλά ακόμα περισσότερο με αυτά που κάνετε. Φαίνεται από το χρόνο, την προσοχή και τη φροντίδα που δίνετε στα παιδιά σας. Όλα αυτά, όμως, ίσως να μην αποφέρουν απτά αποτελέσματα, τουλάχιστον όχι τόσο γρήγορα όσο θα ελπίζατε. Απαιτείται υπομονή. Μπορούμε να μάθουμε την υπομονή αν μιμούμαστε τον τρόπο με τον οποίο φερόταν ο Ιησούς στους μαθητές του.
Η Υπομονή και η Στοργή του Ιησού
10. Πώς έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης, και πόση επιτυχία είχε αυτό αρχικά;
10 Ο Ιησούς ήξερε ότι μεταξύ των μαθητών του υπήρχε συνεχής ανταγωνισμός για εξοχότητα. Μια ημέρα, όταν έφτασε στην Καπερναούμ με τους μαθητές του, τους ρώτησε: «“Για ποιο πράγμα λογοφέρνατε στο δρόμο;” Αυτοί έμεναν σιωπηλοί, γιατί στο δρόμο είχαν λογοφέρει μεταξύ τους για το ποιος είναι ο μεγαλύτερος». Αντί να τους επιτιμήσει με σκληρότητα, ο Ιησούς τούς έδωσε ένα πρακτικό μάθημα προσπαθώντας να τους διδάξει την ταπεινοφροσύνη. (Μάρκος 9:33-37) Απέφερε αυτό το μάθημα τα επιθυμητά αποτελέσματα; Όχι αμέσως. Περίπου έξι μήνες αργότερα, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης έβαλαν τη μητέρα τους να ζητήσει από τον Ιησού εξέχουσες θέσεις στη Βασιλεία. Και πάλι, ο Ιησούς διόρθωσε υπομονετικά τον τρόπο σκέψης τους.—Ματθαίος 20:20-28.
11. (α) Ποια καθιερωμένη εργασία δεν έκαναν οι απόστολοι του Ιησού όταν πήγαν στο ανώγειο μαζί του; (β) Τι έκανε ο Ιησούς, και είχαν επιτυχία οι προσπάθειές του εκείνη τη φορά;
11 Σύντομα ήρθε το Πάσχα του 33 Κ.Χ., και ο Ιησούς συναντήθηκε ιδιαιτέρως με τους αποστόλους του για να τηρήσει τη γιορτή. Όταν πήγαν στο ανώγειο, ούτε ένας από τους 12 αποστόλους δεν πήρε την πρωτοβουλία να προσφέρει την καθιερωμένη υπηρεσία, δηλαδή να πλύνει τα σκονισμένα πόδια των άλλων—μια ταπεινή εργασία την οποία έκανε συνήθως κάποιος υπηρέτης ή μια γυναίκα του σπιτιού. (1 Σαμουήλ 25:41· 1 Τιμόθεο 5:10) Πόσο θα πρέπει να λυπήθηκε ο Ιησούς όταν είδε ότι οι μαθητές του εξακολουθούσαν να δείχνουν πως επιζητούσαν υψηλές θέσεις! Γι’ αυτό, ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια του καθενός από αυτούς και κατόπιν τους απηύθυνε θερμή έκκληση να ακολουθήσουν το παράδειγμά του υπηρετώντας τους άλλους. (Ιωάννης 13:4-17) Το έκαναν αυτό; Η Γραφή δείχνει ότι αργότερα το ίδιο βράδυ «έγινε μεταξύ τους και έντονη λογομαχία για το ποιος από αυτούς φαινόταν να είναι ο μεγαλύτερος».—Λουκάς 22:24.
12. Πώς μπορούν οι γονείς να μιμούνται τον Ιησού καθώς προσπαθούν να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους;
12 Όταν τα παιδιά σας δεν ανταποκρίνονται στις συμβουλές σας, αντιλαμβάνεστε εσείς οι γονείς πώς πρέπει να ένιωθε ο Ιησούς; Προσέξτε ότι ο Ιησούς δεν παραιτήθηκε των προσπαθειών όσον αφορά τους αποστόλους του, μολονότι εκείνοι αργούσαν να διορθώσουν τα ελαττώματά τους. Η υπομονή του τελικά απέφερε καρπούς. (1 Ιωάννη 3:14, 18) Γονείς, θα κάνετε καλά να μιμείστε την αγάπη και την υπομονή του Ιησού, χωρίς ποτέ να παραιτείστε των προσπαθειών που καταβάλλετε για να εκπαιδεύσετε τα παιδιά σας.
13. Γιατί δεν πρέπει ο γονέας να διώχνει απότομα το παιδί του όταν αυτό θέλει να ρωτήσει κάτι;
13 Τα νεαρά άτομα χρειάζεται να καταλαβαίνουν ότι οι γονείς τους τα αγαπούν και ενδιαφέρονται για αυτά. Ο Ιησούς ήθελε να ξέρει τι σκέφτονταν οι μαθητές του, γι’ αυτό και άκουγε όταν είχαν ερωτήματα. Τους ρωτούσε τι νόμιζαν για ορισμένα ζητήματα. (Ματθαίος 17:25-27) Ναι, η καλή διδασκαλία περιλαμβάνει το να ακούμε προσεκτικά και να εκδηλώνουμε γνήσιο ενδιαφέρον. Όταν το παιδί θέλει να ρωτήσει κάτι, ο γονέας πρέπει να αντισταθεί στην τάση να το διώξει λέγοντας απότομα: «Φύγε από εδώ! Δεν βλέπεις ότι έχω δουλειά;» Αν ο γονέας είναι όντως απασχολημένος, θα πρέπει να πει στο παιδί ότι θα συζητήσουν το ζήτημα αργότερα. Κατόπιν, οι γονείς πρέπει να φροντίσουν να γίνει η συγκεκριμένη συζήτηση. Το παιδί θα καταλάβει έτσι ότι ο γονέας ενδιαφέρεται πραγματικά για αυτό και θα του ανοίγει πιο εύκολα την καρδιά του.
14. Τι μπορούν να μάθουν οι γονείς από τον Ιησού όσον αφορά την εκδήλωση στοργής στα παιδιά τους;
14 Είναι κατάλληλο να εκδηλώνουν οι γονείς τη στοργή τους αγκαλιάζοντας τα παιδιά τους; Και πάλι, οι γονείς μπορούν να μάθουν από τον Ιησού. Η Γραφή λέει ότι «πήρε τα παιδιά στην αγκαλιά του και άρχισε να τα ευλογεί, θέτοντας τα χέρια του πάνω σε αυτά». (Μάρκος 10:16) Πώς νομίζετε ότι ανταποκρίθηκαν τα παιδάκια; Αναμφίβολα, συγκινήθηκαν οι καρδιές τους, και ελκύστηκαν στον Ιησού! Αν υπάρχει γνήσια στοργή και αγάπη ανάμεσα σε εσάς τους γονείς και στα παιδιά σας, εκείνα θα ανταποκρίνονται πιο εύκολα στις προσπάθειες που καταβάλλετε για να τα διαπαιδαγωγήσετε και να τα διδάξετε.
Το Ζήτημα της Ποσότητας του Χρόνου
15, 16. Ποια είναι μια δημοφιλής αντίληψη περί ανατροφής των παιδιών, και ποιο ήταν προφανώς το έναυσμα για αυτήν;
15 Ορισμένοι αμφισβητούν το αν τα παιδιά χρειάζονται πραγματικά πολύ χρόνο και στοργική προσοχή από πλευράς των γονέων τους. Μια θεωρία περί ανατροφής των παιδιών η οποία έχει προωθηθεί τεχνηέντως λέγεται ποιοτικός χρόνος. Οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας ισχυρίζονται ότι τα παιδιά δεν χρειάζονται πολύ από το χρόνο των γονέων τους αρκεί ο λίγος χρόνος που δαπανάται μαζί τους να είναι ουσιαστικός, καλά προετοιμασμένος και προγραμματισμένος. Είναι άραγε σωστή η αντίληψη περί ποιοτικού χρόνου, και επινοήθηκε έχοντας υπόψη την ευημερία των νεαρών ατόμων;
16 Κάποιος συγγραφέας, ο οποίος είχε μιλήσει με πολλά παιδιά, είπε ότι αυτό που «ήθελαν πιο πολύ από τους γονείς τους ήταν περισσότερος χρόνος» καθώς και «αμέριστη προσοχή». Είναι αξιοσημείωτο ότι ένας καθηγητής παρατήρησε: «Ο όρος [ποιοτικός χρόνος] δημιουργήθηκε επειδή οι γονείς ένιωθαν ενοχές. Οι άνθρωποι έδωσαν στον εαυτό τους την άδεια να δαπανούν λιγότερο χρόνο με τα παιδιά τους». Πόσο χρόνο πρέπει να δαπανούν οι γονείς με τα παιδιά τους;
17. Τι χρειάζονται τα παιδιά από τους γονείς τους;
17 Η Αγία Γραφή δεν λέει. Ωστόσο, στους Ισραηλίτες γονείς δόθηκε η παρότρυνση να μιλούν με τα παιδιά τους όταν βρίσκονταν στο σπίτι τους, όταν περπατούσαν στο δρόμο, όταν ξάπλωναν και όταν σηκώνονταν. (Δευτερονόμιο 6:7) Αυτό σημαίνει σαφώς ότι οι γονείς χρειάζεται να επικοινωνούν με τα παιδιά τους και να τα διδάσκουν συνεχώς κάθε μέρα.
18. Πώς αξιοποιούσε ο Ιησούς τις ευκαιρίες για να εκπαιδεύει τους μαθητές του, και τι μπορούν να μάθουν από αυτό οι γονείς;
18 Ο Ιησούς εκπαίδευε επιτυχώς τους μαθητές του ενόσω έτρωγε μαζί τους, ταξίδευε μαζί τους, ακόμα και όταν ξεκουραζόταν μαζί τους. Με αυτόν τον τρόπο αξιοποιούσε κάθε ευκαιρία για να τους διδάσκει. (Μάρκος 6:31, 32· Λουκάς 8:1· 22:14) Παρόμοια, οι Χριστιανοί γονείς πρέπει να είναι άγρυπνοι ώστε να χρησιμοποιούν κάθε ευκαιρία για να εδραιώνουν και να διατηρούν καλή επικοινωνία με τα παιδιά τους και για να τα εκπαιδεύουν στις οδούς του Ιεχωβά.
Τι να Διδάσκετε και Πώς
19. (α) Τι άλλο χρειάζεται εκτός από το να δαπανάμε χρόνο με τα παιδιά; (β) Τι χρειάζεται πρωτίστως να διδάσκουν οι γονείς τα νεαρά άτομα;
19 Το να δαπανάτε απλώς χρόνο με τα παιδιά, ακόμα και το να τα διδάσκετε, δεν αρκεί για να τα αναθρέψετε με επιτυχία. Ζωτική σημασία έχει και το τι τα διδάσκετε. Προσέξτε πώς τονίζει η Αγία Γραφή ποιο πρέπει να είναι το αντικείμενο της διδασκαλίας. «Αυτά τα λόγια τα οποία σε προστάζω σήμερα», λέει, «πρέπει να τα ενσταλάζεις στους γιους σου». Ποια είναι «αυτά τα λόγια» τα οποία χρειάζεται να διδαχτούν τα παιδιά; Προφανώς, είναι τα λόγια που είχαν μόλις αναφερθεί, δηλαδή: «Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη τη ζωτική σου δύναμη». (Δευτερονόμιο 6:5-7) Ο Ιησούς είπε ότι αυτή είναι η σημαντικότερη από όλες τις εντολές του Θεού. (Μάρκος 12:28-30) Οι γονείς χρειάζεται πρωτίστως να διδάσκουν τα νεαρά άτομα για τον Ιεχωβά, εξηγώντας γιατί μόνο αυτός αξίζει την ολόψυχη αγάπη και αφοσίωσή μας.
20. Τι πρόσταξε ο Θεός τους γονείς των αρχαίων χρόνων να διδάσκουν στα παιδιά τους;
20 Ωστόσο, «αυτά τα λόγια» τα οποία παροτρύνονται οι γονείς να διδάσκουν στα παιδιά τους περιλαμβάνουν περισσότερα από το να αγαπάει κάποιος τον Θεό με όλο του το είναι. Θα παρατηρήσετε ότι στο προηγούμενο κεφάλαιο του Δευτερονομίου ο Μωυσής επαναλαμβάνει τους νόμους που έγραψε ο Θεός στις πέτρινες πλάκες—τις Δέκα Εντολές. Αυτοί οι νόμοι περιλαμβάνουν εντολές οι οποίες απαγορεύουν το ψέμα, την κλοπή, το φόνο και τη μοιχεία. (Δευτερονόμιο 5:11-22) Άρα λοιπόν, η ανάγκη να μεταδίδουν ηθικές αξίες στα παιδιά τους εντυπωνόταν στους γονείς των αρχαίων χρόνων. Οι Χριστιανοί γονείς σήμερα χρειάζεται να παρέχουν στα παιδιά τους παρόμοια εκπαίδευση προκειμένου να τα βοηθήσουν να έχουν ασφαλές, ευτυχισμένο μέλλον.
21. Τι σήμαινε η οδηγία σύμφωνα με την οποία ο λόγος του Θεού έπρεπε να “ενσταλάζεται” στα νεαρά άτομα;
21 Προσέξτε ότι λέγεται στους γονείς πώς πρέπει να διδάσκουν «αυτά τα λόγια», δηλαδή τις εντολές, στα παιδιά τους: «Πρέπει να τα ενσταλάζεις στους γιους σου». Η λέξη «ενσταλάζω» σημαίνει «διδάσκω και εντυπώνω με συχνές επαναλήψεις ή νουθεσίες· προτρέπω ή εμφυτεύω κάτι στη διάνοια». Στην ουσία, λοιπόν, ο Θεός λέει στους γονείς να καταρτίσουν ένα καθορισμένο πρόγραμμα Βιβλικής εκπαίδευσης, το οποίο θα αποσκοπεί συγκεκριμένα στο να εντυπωθούν τα πνευματικά ζητήματα στις διάνοιες των παιδιών τους.
22. Τι ειπώθηκε στους Ισραηλίτες γονείς να κάνουν για να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους, και τι σήμαινε αυτό;
22 Για ένα τέτοιο καθορισμένο πρόγραμμα απαιτείται πρωτοβουλία από την πλευρά των γονέων. Η Αγία Γραφή λέει: «Πρέπει να τα δέσεις [«αυτά τα λόγια», δηλαδή τις εντολές του Θεού] ως σημείο πάνω στο χέρι σου, και θα είναι κορδέλα στο μέτωπο, ανάμεσα στα μάτια σου· και πρέπει να τα γράψεις πάνω στους παραστάτες του σπιτιού σου και στις πύλες σου». (Δευτερονόμιο 6:8, 9) Αυτό δεν σημαίνει ότι οι γονείς πρέπει κυριολεκτικά να γράψουν τους νόμους του Θεού σε παραστάτες και πύλες, να δέσουν ένα αντίγραφο των νόμων στα χέρια των παιδιών τους και να βάλουν ένα ανάμεσα στα μάτια τους. Απεναντίας, το σημείο είναι ότι οι γονείς πρέπει να κρατούν την προσοχή των παιδιών τους διαρκώς στραμμένη στις διδασκαλίες του Θεού. Η διδασκαλία των παιδιών τους πρέπει να γίνεται με τέτοια τακτικότητα και συνέπεια σαν να βρίσκονταν οι διδασκαλίες του Θεού μπροστά στα παιδιά συνεχώς.
23. Τι θα εξεταστεί στη μελέτη της επόμενης εβδομάδας;
23 Ποια είναι μερικά ιδιαιτέρως σημαντικά πράγματα που χρειάζεται να διδάσκουν οι γονείς στα παιδιά τους; Γιατί είναι ζωτικό σήμερα τόσο να διδάσκονται όσο και να εκπαιδεύονται τα παιδιά να προστατεύουν τον εαυτό τους; Ποια βοήθεια είναι τώρα διαθέσιμη για τους γονείς, η οποία συμβάλλει στην αποτελεσματική διδασκαλία των παιδιών τους; Αυτά και άλλα ερωτήματα τα οποία απασχολούν πολλούς γονείς θα εξεταστούν στο επόμενο άρθρο.
Πώς θα Απαντούσατε;
• Γιατί πρέπει να θεωρούν οι γονείς πολύτιμα τα παιδιά τους;
• Τι μπορούν να μάθουν οι γονείς καθώς και άλλοι από τον Ιησού;
• Πόσο χρόνο πρέπει να αφιερώνουν οι γονείς στα παιδιά τους;
• Τι πρέπει να διδάσκονται τα παιδιά, και πώς πρέπει να γίνεται η διδασκαλία;
[Ερωτήσεις Μελέτης]
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Τι μπορούν να μάθουν οι γονείς από τον τρόπο διδασκαλίας του Ιησού;
[Εικόνες στη σελίδα 11]
Πότε και πώς έπρεπε να διδάσκουν τα παιδιά τους οι Ισραηλίτες γονείς;
[Εικόνες στη σελίδα 12]
Οι γονείς πρέπει να κρατούν την προσοχή των παιδιών τους στραμμένη στις διδασκαλίες του Θεού