Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός

Κύρια Σημεία από το Βιβλίο Δεύτερο Σαμουήλ

ΑΠΑΙΤΕΙ άραγε η αναγνώριση της κυριαρχίας του Ιεχωβά την τέλεια υπακοή μας; Κάνει ένας άνθρωπος ακεραιότητας πάντοτε το ορθό στα μάτια του Θεού; Τι είδους άτομα βρίσκει ο αληθινός Θεός ότι είναι «σε αρμονία με την καρδιά του»; (1 Σαμουήλ 13:14) Το Γραφικό βιβλίο Δεύτερο Σαμουήλ δίνει ικανοποιητικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.

Το βιβλίο Δεύτερο Σαμουήλ γράφτηκε από τον Γαδ και τον Νάθαν, δύο προφήτες που είχαν στενή σχέση με τον Βασιλιά Δαβίδ του αρχαίου Ισραήλ. * Το βιβλίο, το οποίο ολοκληρώθηκε περίπου το 1040 Π.Κ.Χ., προς το τέλος της 40χρονης βασιλείας του Δαβίδ, ασχολείται κυρίως με τον Δαβίδ και τη σχέση του με τον Ιεχωβά. Αυτή η συγκινητική αφήγηση αναφέρει πώς ένα σπαρασσόμενο από διαμάχες έθνος γίνεται ακμάζον ενωμένο βασίλειο υπό έναν γενναίο βασιλιά. Η συναρπαστική εξιστόρηση ξεχειλίζει από ανθρώπινα συναισθήματα τα οποία εκφράζονται με μεγάλη ένταση.

Ο ΔΑΒΙΔ ΜΕΓΑΛΥΝΕΤΑΙ «ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ»

(2 Σαμουήλ 1:1–10:19)

Η αντίδραση του Δαβίδ στην είδηση σχετικά με το θάνατο του Σαούλ και του Ιωνάθαν αποκαλύπτει τα αισθήματά του για αυτούς και για τον Ιεχωβά. Στη Χεβρών, ο Δαβίδ διορίζεται βασιλιάς της φυλής του Ιούδα. Ο γιος του Σαούλ, ο Ις-βοσθέ, γίνεται βασιλιάς του υπόλοιπου Ισραήλ. Ο Δαβίδ μεγαλύνεται «όλο και περισσότερο» και περίπου εφτάμισι χρόνια αργότερα γίνεται βασιλιάς όλου του Ισραήλ.—2 Σαμουήλ 5:10.

Ο Δαβίδ καταλαμβάνει την Ιερουσαλήμ παίρνοντάς την από τους Ιεβουσαίους και την κάνει πρωτεύουσα του βασιλείου του. Η πρώτη του απόπειρα να μεταφέρει την κιβωτό της διαθήκης στην Ιερουσαλήμ καταλήγει σε συμφορά. Ωστόσο, η δεύτερη απόπειρα έχει επιτυχία και ο Δαβίδ χορεύει από χαρά. Ο Ιεχωβά συνάπτει διαθήκη με τον Δαβίδ για μια βασιλεία. Ο Δαβίδ καθυποτάσσει τους εχθρούς του καθώς ο Θεός συνεχίζει να είναι μαζί του.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

2:18—Γιατί ήταν γνωστοί ο Ιωάβ και οι δύο αδελφοί του ως οι τρεις γιοι της Σερουίας, της μητέρας τους; Στις Εβραϊκές Γραφές, οι γενεαλογίες προσδιορίζονταν συνήθως μέσω του πατέρα. Ο σύζυγος της Σερουίας ίσως είχε πεθάνει πρόωρα ή μπορεί να θεωρήθηκε ακατάλληλος να περιληφθεί στο Ιερό Υπόμνημα. Είναι πιθανό να συμπεριλήφθηκε η Σερουία επειδή ήταν αδελφή ή ετεροθαλής αδελφή του Δαβίδ. (1 Χρονικών 2:15, 16) Η μόνη αναφορά στον πατέρα των τριών αδελφών έχει να κάνει με τον τάφο του στη Βηθλεέμ.—2 Σαμουήλ 2:32.

3:29—Τι σημαίνει η φράση «άνθρωπος που να κρατάει το περιστρεφόμενο αδράχτι»; Ως επί το πλείστον, οι γυναίκες ασχολούνταν με την  ύφανση. Επομένως, αυτή η έκφραση ίσως αναφέρεται σε άντρες οι οποίοι ήταν ανίκανοι για δραστηριότητες όπως ο πόλεμος και έτσι υποχρεώνονταν να κάνουν δουλειές που γίνονταν συνήθως από γυναίκες.

5:1, 2—Πόσο καιρό μετά τη δολοφονία του Ις-βοσθέ έγινε ο Δαβίδ βασιλιάς όλου του Ισραήλ; Φαίνεται λογικό να συμπεράνουμε ότι ο Ις-βοσθέ άρχισε τη διετή βασιλεία του λίγο μετά το θάνατο του Σαούλ, περίπου τον ίδιο καιρό κατά τον οποίο άρχισε η βασιλεία του Δαβίδ στη Χεβρών. Ο Δαβίδ κυβέρνησε τον Ιούδα από τη Χεβρών εφτάμισι χρόνια. Σύντομα αφότου έγινε βασιλιάς όλου του Ισραήλ, μετέφερε την πρωτεύουσά του στην Ιερουσαλήμ. Επομένως, πέρασαν περίπου πέντε χρόνια μετά το θάνατο του Ις-βοσθέ προτού γίνει ο Δαβίδ βασιλιάς όλου του Ισραήλ.—2 Σαμουήλ 2:3, 4, 8-11· 5:4, 5.

8:2—Πόσοι Μωαβίτες εκτελέστηκαν μετά τη σύγκρουση του Ισραήλ με τον Μωάβ; Αυτό ίσως καθορίστηκε με τη χρήση κάποιου μέτρου παρά μέσω καταρίθμησης. Φαίνεται ότι ο Δαβίδ έβαλε τους Μωαβίτες να ξαπλώσουν στο έδαφος ο ένας δίπλα στον άλλον σχηματίζοντας μια σειρά. Κατόπιν, μέτρησε τη σειρά με σχοινί. Προφανώς τα δύο τρίτα των Μωαβιτών, που αντιστοιχούσαν σε δύο σχοινιά, θανατώθηκαν και το ένα τρίτο, που αντιστοιχούσε σε ένα σχοινί, αφέθηκαν ζωντανοί.

Μαθήματα για Εμάς:

2:1· 5:19, 23. Ο Δαβίδ ρώτησε τον Ιεχωβά προτού κατοικήσει στη Χεβρών και ανεβεί εναντίον των εχθρών του. Και εμείς επίσης πρέπει να επιζητούμε την καθοδηγία του Ιεχωβά προτού πάρουμε αποφάσεις που επηρεάζουν την πνευματικότητά μας.

3:26-30. Η εκδίκηση επιφέρει θλιβερές συνέπειες.—Ρωμαίους 12:17-19.

3:31-34· 4:9-12. Η έλλειψη εκδικητικότητας και εχθρότητας από μέρους του Δαβίδ είναι υποδειγματική.

5:12. Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Ιεχωβά μάς έχει εκπαιδεύσει στις οδούς του και καθιστά εφικτό το να έχουμε καλή σχέση μαζί του.

6:1-7. Παρότι ο Δαβίδ ήταν καλοπροαίρετος, η απόπειρά του να μεταφέρει την Κιβωτό με άμαξα αποτελούσε παραβίαση της προσταγής του Θεού και κατέληξε σε αποτυχία. (Έξοδος 25:13, 14· Αριθμοί 4:15, 19· 7:7-9) Το γεγονός ότι ο Ουζά έπιασε την Κιβωτό δείχνει επίσης ότι οι καλές προθέσεις δεν αναιρούν τις απαιτήσεις του Θεού.

6:8, 9. Καθώς βρέθηκε σε αντίξοη κατάσταση, ο Δαβίδ αρχικά εξοργίστηκε και κατόπιν φοβήθηκε—ίσως μάλιστα επιρρίπτοντας στον Ιεχωβά την ευθύνη για την τραγωδία. Πρέπει να φυλαγόμαστε ώστε να μην επιρρίπτουμε στον Ιεχωβά την ευθύνη για προβλήματα που προκύπτουν όταν αψηφούμε τις εντολές του.

7:18, 22, 23, 26. Η ταπεινοφροσύνη του Δαβίδ, η αποκλειστική του αφοσίωση στον Ιεχωβά και το ενδιαφέρον του για την εξύψωση του ονόματος του Θεού είναι ιδιότητες που πρέπει να μιμούμαστε.

8:2. Μια προφητεία που λέχθηκε περίπου 400 χρόνια νωρίτερα εκπληρώνεται. (Αριθμοί 24:17) Ο λόγος του Ιεχωβά βγαίνει πάντοτε αληθινός.

9:1, 6, 7. Ο Δαβίδ κράτησε την υπόσχεσή του. Και εμείς πρέπει να προσπαθούμε να κρατάμε το λόγο μας.

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΕΓΕΙΡΕΙ ΣΥΜΦΟΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΜΕΝΟΥ ΤΟΥ

(2 Σαμουήλ 11:1–20:26)

«Εγώ εγείρω εναντίον σου συμφορά μέσα από τον ίδιο σου τον οίκο», λέει ο Ιεχωβά στον Δαβίδ, «και θα πάρω τις συζύγους σου μπροστά στα μάτια σου και θα τις δώσω σε έναν συνάνθρωπό σου, και εκείνος θα πλαγιάσει με τις συζύγους σου μπροστά στα μάτια αυτού του ήλιου». (2 Σαμουήλ 12:11) Ποιος είναι ο λόγος για αυτή την εξαγγελία; Είναι η αμαρτία που έχει διαπράξει ο Δαβίδ με τη Βηθ-σαβεέ. Παρότι ο μετανοημένος Δαβίδ λαβαίνει συγχώρηση, δεν γλιτώνει από τις συνέπειες της αμαρτίας του.

Κατ’ αρχάς, το παιδί που γεννάει η Βηθ-σαβεέ πεθαίνει. Κατόπιν η παρθένα κόρη του Δαβίδ, η Θάμαρ, βιάζεται από τον ετεροθαλή αδελφό της, τον Αμνών. Ο αμφιθαλής αδελφός της, ο Αβεσσαλώμ, δολοφονεί τον Αμνών για εκδίκηση. Ο Αβεσσαλώμ συνωμοτεί εναντίον του ίδιου του πατέρα του και αυτοανακηρύσσεται βασιλιάς στη Χεβρών. Ο Δαβίδ αναγκάζεται να διαφύγει από την Ιερουσαλήμ. Ο Αβεσσαλώμ έχει σχέσεις με δέκα παλλακίδες του  πατέρα του οι οποίες έμειναν πίσω για να φροντίζουν το σπίτι. Ο Δαβίδ επιστρέφει στη βασιλεία του μόνο αφού θανατώνεται ο Αβεσσαλώμ. Μια ανταρσία του Βενιαμινίτη Σεβά καταλήγει στο θάνατό του.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

14:7—Τι συμβολίζει η φράση «όσα κάρβουνα μου έχουν απομείνει πυρωμένα»; Το πυρωμένο κάρβουνο που σιγοκαίει χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει κάποιον ζωντανό απόγονο.

19:29—Γιατί αντέδρασε με το συγκεκριμένο τρόπο ο Δαβίδ όταν άκουσε την εξήγηση του Μεφιβοσθέ; Μόλις άκουσε τον Μεφιβοσθέ, ο Δαβίδ πρέπει να αντιλήφθηκε το λάθος που έκανε όταν δέχτηκε αβασάνιστα τα λόγια του Ζιβά. (2 Σαμουήλ 16:1-4· 19:24-28) Πιθανότατα, ο Δαβίδ εκνευρίστηκε από αυτό και δεν ήθελε να ακούσει τίποτα περαιτέρω για το ζήτημα.

Μαθήματα για Εμάς:

11:2-15. Η ειλικρινής αφήγηση σχετικά με τα ελαττώματα του Δαβίδ πιστοποιεί το γεγονός ότι η Αγία Γραφή είναι ο εμπνευσμένος Λόγος του Θεού.

11:16-27. Όταν διαπράξουμε σοβαρή αμαρτία, δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να τη συγκαλύψουμε όπως ο Δαβίδ. Αντίθετα, πρέπει να ομολογήσουμε την αμαρτία μας στον Ιεχωβά και να ζητήσουμε βοήθεια από τους πρεσβυτέρους στην εκκλησία.—Παροιμίες 28:13· Ιακώβου 5:13-16.

12:1-14. Ο Νάθαν έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα για τους διορισμένους πρεσβυτέρους στην εκκλησία. Αυτοί πρέπει να βοηθούν όσους αμαρτάνουν να διορθώνουν την πορεία τους. Οι πρεσβύτεροι πρέπει να εκπληρώνουν επιδέξια αυτή την ευθύνη.

12:15-23. Το ότι είχε την ορθή άποψη για ό,τι του συνέβαινε βοηθούσε τον Δαβίδ να αντιδρά κατάλληλα στις αντιξοότητες.

15:12· 16:15, 21, 23. Όταν φάνηκε ότι ο Αβεσσαλώμ επρόκειτο να ανεβεί στο θρόνο, η υπερηφάνεια και η φιλοδοξία οδήγησαν τον επιφανή σύμβουλο Αχιτόφελ να γίνει προδότης. Το να έχει κανείς ευφυΐα χωρίς ταπεινοφροσύνη και οσιότητα μπορεί να αποτελέσει παγίδα.

19:24, 30. Ο Μεφιβοσθέ εκτιμούσε πραγματικά τη στοργική καλοσύνη του Δαβίδ. Υποτάχθηκε πρόθυμα στην απόφαση του βασιλιά σχετικά με τον Ζιβά. Η εκτίμηση για τον Ιεχωβά και την οργάνωσή του πρέπει να μας υποκινεί να είμαστε υποτακτικοί.

20:21, 22. Η σοφία ενός ατόμου μπορεί να γλιτώσει πολλούς από συμφορά.—Εκκλησιαστής 9:14, 15.

ΑΣ ΠΕΣΟΥΜΕ «ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ»

(2 Σαμουήλ 21:1–24:25)

Υπάρχει πείνα επί τρία χρόνια εξαιτίας της ενοχής αίματος που επέσυρε ο Σαούλ θανατώνοντας τους Γαβαωνίτες. (Ιησούς του Ναυή 9:15) Για να εκδικηθούν αυτή την ενοχή αίματος, οι Γαβαωνίτες ζητούν την εκτέλεση εφτά γιων του  Σαούλ. Ο Δαβίδ τούς δίνει στα χέρια των Γαβαωνιτών και η ξηρασία τερματίζεται με βροχόπτωση. Τέσσερις Φιλισταίοι γίγαντες “πέφτουν από το χέρι του Δαβίδ και από το χέρι των υπηρετών του”.—2 Σαμουήλ 21:22.

Ο Δαβίδ διαπράττει σοβαρή αμαρτία δίνοντας εντολή να γίνει μια παράνομη απογραφή. Ο ίδιος μετανοεί και επιλέγει να πέσει «στο χέρι του Ιεχωβά». (2 Σαμουήλ 24:14) Ως αποτέλεσμα, 70.000 πεθαίνουν από επιδημία. Ο Δαβίδ ακολουθεί την εντολή του Ιεχωβά και η μάστιγα σταματάει.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

21:8—Γιατί λέγεται ότι η κόρη του Σαούλ, η Μιχάλ, είχε πέντε γιους ενώ το εδάφιο 2 Σαμουήλ 6:23 αναφέρει ότι πέθανε άτεκνη; Η πιο ευρέως αποδεκτή εξήγηση είναι ότι αυτοί ήταν οι γιοι της αδελφής της Μιχάλ, της Μεράβ, η οποία παντρεύτηκε τον Αδριήλ. Πιθανώς, η Μεράβ πέθανε νωρίς και η άτεκνη Μιχάλ ανέθρεψε τα αγόρια.

21:9, 10—Πόσο καιρό επαγρυπνούσε η Ρεσφά για τους δύο γιους της και τους πέντε εγγονούς του Σαούλ τους οποίους θανάτωσαν οι Γαβαωνίτες; Αυτοί οι εφτά κρεμάστηκαν «τις πρώτες ημέρες του θερισμού»—Μάρτιο ή Απρίλιο. Τα νεκρά τους σώματα αφέθηκαν εκτεθειμένα σε κάποιο βουνό. Η Ρεσφά φύλαγε τα εφτά σώματα μέρα νύχτα ωσότου ο Ιεχωβά έδειξε, τερματίζοντας την ξηρασία, ότι ο θυμός του είχε υποχωρήσει. Θα ήταν απίθανο να αρχίσει νεροποντή προτού ολοκληρωθεί η εποχή του θερισμού τον Οκτώβριο. Επομένως, η Ρεσφά ίσως να επαγρυπνούσε επί πέντε ή έξι μήνες. Κατόπιν, ο Δαβίδ φρόντισε να θάψουν τα κόκαλα των αντρών.

24:1—Γιατί η απαρίθμηση του λαού συνιστούσε σοβαρή αμαρτία από μέρους του Δαβίδ; Η απογραφή αυτή καθαυτή δεν απαγορευόταν στο Νόμο. (Αριθμοί 1:1-3· 26:1-4) Η Γραφή δεν αναφέρει με ποιο σκοπό υπόψη απαρίθμησε ο Δαβίδ το λαό. Ωστόσο, το εδάφιο 1 Χρονικών 21:1 δείχνει ότι ο Σατανάς τον υποκίνησε να το κάνει αυτό. Ούτως ή άλλως, ο αρχηγός του στρατεύματός του, ο Ιωάβ, γνώριζε ότι η απόφαση του Δαβίδ να απογράψει το λαό ήταν εσφαλμένη και προσπάθησε να μεταπείσει τον Δαβίδ ώστε να μην το κάνει αυτό.

Μαθήματα για Εμάς:

22:2-51. Πόσο ωραία περιγράφει ο ύμνος του Δαβίδ τον Ιεχωβά ως τον αληθινό Θεό, άξιο της απόλυτης εμπιστοσύνης μας!

23:15-17. Ο Δαβίδ είχε τόσο βαθύ σεβασμό για το νόμο του Θεού σχετικά με τη ζωή και το αίμα ώστε σε αυτή την περίπτωση δεν έκανε κάτι που θα έμοιαζε έστω με παραβίαση εκείνου του νόμου. Πρέπει να καλλιεργούμε τέτοια στάση απέναντι σε όλες τις εντολές του Θεού.

24:10. Η συνείδηση του Δαβίδ τον υποκίνησε να μετανοήσει. Είναι η δική μας συνείδηση αρκετά ευαίσθητη ώστε να ανταποκρινόμαστε με τον ίδιο τρόπο;

24:14. Ο Δαβίδ γνώριζε καλά ότι ο Ιεχωβά είναι πιο ελεήμων από τους ανθρώπους. Έχουμε εμείς αυτή την πεποίθηση;

24:17. Ο Δαβίδ λυπόταν που η αμαρτία του επέφερε παθήματα σε ολόκληρο το έθνος. Ένα μετανοημένο άτομο το οποίο έχει αδικοπραγήσει πρέπει να αισθάνεται μεταμέλεια για το όνειδος που μπορεί να επέφερε στην εκκλησία η ενέργειά του.

Το να Είμαστε “σε Αρμονία με την Καρδιά του Θεού” Είναι Εντός των Δυνατοτήτων Μας

Ο δεύτερος βασιλιάς του Ισραήλ αποδείχτηκε ότι ήταν “άντρας σε αρμονία με την καρδιά του Ιεχωβά”. (1 Σαμουήλ 13:14) Ο Δαβίδ ποτέ δεν αμφισβήτησε τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά και δεν επιδίωξε πορεία ανεξαρτησίας από τον Θεό. Κάθε φορά που ο Δαβίδ έσφαλλε, αναγνώριζε την αμαρτία του, δεχόταν διαπαιδαγώγηση και διόρθωνε τις οδούς του. Ο Δαβίδ ήταν άνθρωπος ακεραιότητας. Δεν είναι άραγε σοφό να ενεργούμε όπως αυτός, ιδιαίτερα όταν σφάλλουμε;

Η ιστορία της ζωής του Δαβίδ δείχνει παραστατικά ότι το να αναγνωρίζουμε την κυριαρχία του Ιεχωβά σημαίνει να δεχόμαστε τους κανόνες Του σχετικά με το καλό και το κακό και να αγωνιζόμαστε να συμμορφωνόμαστε με αυτούς ως τηρητές ακεραιότητας. Κάτι τέτοιο είναι εντός των δυνατοτήτων μας. Πόσο ευγνώμονες μπορούμε να είμαστε για όσα μαθαίνουμε από το βιβλίο Δεύτερο Σαμουήλ! Το θεόπνευστο άγγελμα που περιέχεται στις σελίδες του είναι όντως ζωντανό και ασκεί δύναμη.—Εβραίους 4:12.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Το ότι θυμόταν ποιος τον είχε εδραιώσει ως βασιλιά βοήθησε τον Δαβίδ να παραμείνει ταπεινός

[Εικόνες στη σελίδα 18]

«Εγώ εγείρω εναντίον σου συμφορά μέσα από τον ίδιο σου τον οίκο»

Βηθ-σαβεέ

Θάμαρ

Αμνών