Μην Παραιτείστε από το να Κάνετε το Καλό

«ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΕ καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη», πρότρεψε ο απόστολος Πέτρος. (1 Πέτρου 2:12) Το επίθετο καλός του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου αναφέρεται σε κάτι που είναι «ωραίο, ευγενές, έντιμο, εξαιρετικό». Στην εποχή μας, ίσως φαίνεται εντελώς εξωπραγματικό να αναμένει κανείς ευγενή ή έντιμη διαγωγή από τους ανθρώπους ως σύνολο. Γενικά, όμως, τα μέλη του λαού του Ιεχωβά σήμερα έχουν καταφέρει να ακολουθήσουν την προτροπή του Πέτρου. Μάλιστα, είναι παγκοσμίως γνωστοί για την καλή διαγωγή τους.

Αυτό είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο αν λάβουμε υπόψη το άγχος και τις πιέσεις που αντιμετωπίζουμε στη διάρκεια αυτών των “κρίσιμων, δύσκολων στην αντιμετώπισή τους καιρών”. (2 Τιμόθεο 3:1) Οι δοκιμασίες αποτελούν μέρος της καθημερινής μας ζωής, και η εναντίωση στο Χριστιανικό τρόπο ζωής είναι κάτι το συνηθισμένο. Επιπρόσθετα, ενώ κάποιες δοκιμασίες είναι προσωρινές, άλλες συνεχίζουν χωρίς ανάπαυλα, μάλιστα δε εντείνονται περισσότερο. Εντούτοις, ο απόστολος Παύλος νουθέτησε: «Ας μην παραιτούμαστε από το να κάνουμε το καλό, γιατί αν δεν αποκάμνουμε θα θερίσουμε στην κατάλληλη εποχή». (Γαλάτες 6:9) Πώς είναι, όμως, εφικτό να κάνουμε—και να συνεχίζουμε να κάνουμε—το καλό παρά τις οδυνηρές δοκιμασίες και την αμείλικτη εχθρότητα;

Βοήθεια για να Κάνουμε το Καλό

Το να είναι κανείς «ευγενής, έντιμος, εξαιρετικός» είναι σαφώς κατάσταση του εσωτερικού ανθρώπου, ιδιότητα της καρδιάς. Επομένως, η διατήρηση καλής διαγωγής παρά τις δοκιμασίες και τις δυσκολίες δεν είναι αντίδραση της στιγμής, αλλά το αποτέλεσμα που προκύπτει όταν ακολουθούμε και εφαρμόζουμε τις Γραφικές αρχές καθημερινά σε όλες τις πτυχές της ζωής. Ποια είναι μερικά πράγματα που μπορούν να βοηθήσουν σε σχέση με αυτό; Εξετάστε τα ακόλουθα.

Καλλιεργήστε τη διανοητική στάση του Χριστού. Χρειάζεται ταπεινοφροσύνη για να υπομένουμε ό,τι μπορεί να φαίνεται άδικο. Το άτομο που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του είναι απίθανο να ανεχτεί την κακομεταχείριση. Ο Ιησούς, όμως, «ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου». (Φιλιππησίους 2:5, 8) Με το να τον μιμούμαστε, δεν θα “κουραστούμε ούτε θα εξαντληθούμε” στην ιερή μας υπηρεσία. (Εβραίους 12:2, 3) Να δείχνετε ταπεινή υπακοή συνεργαζόμενοι πρόθυμα με εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία στην τοπική σας εκκλησία. (Εβραίους 13:17) Να μάθετε να βλέπετε τους άλλους ως «ανώτερους» από εσάς, θέτοντας τα συμφέροντά τους πάνω από τα δικά σας.—Φιλιππησίους 2:3, 4.

Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά σάς αγαπάει. Πρέπει να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά «είναι και ότι γίνεται μισθαποδότης σε εκείνους που τον εκζητούν ένθερμα». (Εβραίους 11:6) Ενδιαφέρεται γνήσια για εμάς και θέλει να αποκτήσουμε αιώνια ζωή. (1 Τιμόθεο 2:4· 1 Πέτρου 5:7) Το να θυμόμαστε ότι τίποτα δεν μπορεί να εκμηδενίσει την αγάπη που έχει ο Ιεχωβά για εμάς θα μας βοηθάει να μην παραιτούμαστε όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες.—Ρωμαίους 8:38, 39.

Να θέτετε πλήρη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά. Η εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά είναι ουσιώδης, ιδιαίτερα όταν οι δοκιμασίες φαίνονται ατέλειωτες ή απειλητικές για τη ζωή μας. Πρέπει να είμαστε απολύτως πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά δεν θα επιτρέψει οποιαδήποτε δοκιμασία “πέρα από  αυτό που μπορούμε να αντέξουμε”, ότι πάντοτε θα “προμηθεύει τη διέξοδο”. (1 Κορινθίους 10:13) Ακόμη και την απειλή του θανάτου μπορούμε να αντιμετωπίσουμε θαρραλέα όταν εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά.—2 Κορινθίους 1:8, 9.

Να εγκαρτερείτε στην προσευχή. Η εγκάρδια προσευχή είναι ζωτική. (Ρωμαίους 12:12) Η ειλικρινής προσευχή είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους πλησιάζουμε τον Ιεχωβά. (Ιακώβου 4:8) Μέσω προσωπικής πείρας, μαθαίνουμε πως «ό,τι και αν είναι αυτό που ζητάμε . . . αυτός μας ακούει». (1 Ιωάννη 5:14) Αν ο Ιεχωβά επιτρέπει να συνεχίζεται η δοκιμασία της ακεραιότητάς μας, προσευχόμαστε για να μας βοηθάει να υπομένουμε. (Λουκάς 22:41-43) Η προσευχή μάς διδάσκει ότι δεν είμαστε ποτέ μόνοι, ότι με τον Ιεχωβά στο πλευρό μας θα βγαίνουμε πάντα νικητές.—Ρωμαίους 8:31, 37.

Καλά Έργα—“Αιτία για Αίνο και Τιμή”

Από καιρό σε καιρό, όλοι οι Χριστιανοί είναι «λυπημένοι εξαιτίας διαφόρων δοκιμασιών». Ωστόσο, δεν πρέπει να «παραιτούμαστε από το να κάνουμε το καλό». Όταν βρίσκεστε υπό πίεση, να αντλείτε δύναμη γνωρίζοντας ότι η πιστότητά σας θα αποτελέσει τελικά «αιτία για αίνο και δόξα και τιμή». (1 Πέτρου 1:6, 7) Να επωφελείστε πλήρως από όλες τις πνευματικές προμήθειες που κάνει ο Ιεχωβά για την εποικοδόμησή σας. Όταν χρειάζεστε προσωπική προσοχή, να πηγαίνετε σε εκείνους που υπηρετούν ως ποιμένες, δάσκαλοι και σύμβουλοι στη Χριστιανική εκκλησία. (Πράξεις 20:28) Να είστε τακτικοί στην παρακολούθηση όλων των Χριστιανικών συναθροίσεων, οι οποίες “μας παρακινούν σε αγάπη και καλά έργα”. (Εβραίους 10:24) Ένα πρόγραμμα καθημερινής ανάγνωσης της Αγίας Γραφής και προσωπικής μελέτης καθώς και η τακτική συμμετοχή στη Χριστιανική διακονία θα σας βοηθήσουν να παραμένετε άγρυπνοι και πνευματικά ισχυροί.—Ψαλμός 1:1-3· Ματθαίος 24:14.

Όσο περισσότερο γεύεστε την αγάπη και τη φροντίδα του Ιεχωβά τόσο μεγαλύτερη θα είναι η επιθυμία σας να είστε “ζηλωτές για καλά έργα”. (Τίτο 2:14) Να θυμάστε, «εκείνος που θα έχει υπομείνει ως το τέλος, αυτός θα σωθεί». (Ματθαίος 24:13) Ναι, να είστε αποφασισμένοι “να μην παραιτείστε από το να κάνετε το καλό”!

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 29]

Πρέπει να είμαστε απολύτως πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά δεν θα επιτρέψει οποιαδήποτε δοκιμασία “πέρα από αυτό που μπορούμε να αντέξουμε”, ότι πάντοτε θα “προμηθεύει τη διέξοδο”

[Εικόνες στη σελίδα 30]

Το να παραμένουμε απασχολημένοι σε θεοκρατικές δραστηριότητες μπορεί να μας βοηθήσει να προετοιμαστούμε για να αντιμετωπίσουμε δοκιμασίες