Ο Ιεχωβά Διαφυλάττει Όσους Ελπίζουν σε Αυτόν
Ο Ιεχωβά Διαφυλάττει Όσους Ελπίζουν σε Αυτόν
«Η στοργική σου καλοσύνη και η φιλαλήθειά σου ας με διαφυλάττουν διαρκώς».—ΨΑΛΜΟΣ 40:11.
1. Τι ζήτησε ο Βασιλιάς Δαβίδ από τον Ιεχωβά, και πώς ικανοποιείται αυτό το αίτημα επί του παρόντος;
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΔΑΒΙΔ του αρχαίου Ισραήλ “έλπιζε ένθερμα στον Ιεχωβά” και υποκινήθηκε να πει ότι ο Ιεχωβά “έκλινε το αφτί του προς εκείνον και άκουσε την κραυγή που ύψωσε για βοήθεια”. (Ψαλμός 40:1) Ο Δαβίδ είδε επανειλημμένα από πρώτο χέρι πώς διαφύλαττε ο Ιεχωβά όσους Τον αγαπούσαν. Γι’ αυτό, μπορούσε να ζητήσει να τον διαφυλάττει διαρκώς ο Ιεχωβά. (Ψαλμός 40:11) Καθώς συγκαταλέγεται στους πιστούς άντρες και γυναίκες στους οποίους έχει δοθεί η υπόσχεση για «καλύτερη ανάσταση», ο Δαβίδ είναι τώρα ασφαλής στη μνήμη του Ιεχωβά ως άτομο που θα λάβει αυτή την ανταμοιβή. (Εβραίους 11:32-35) Συνεπώς, το μέλλον του είναι εξασφαλισμένο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το όνομά του είναι γραμμένο στο «βιβλίο ενθύμησης» του Ιεχωβά.—Μαλαχίας 3:16.
2. Πώς μας βοηθούν οι Γραφές να κατανοήσουμε τι σημαίνει το ότι μας διαφυλάττει ο Ιεχωβά;
2 Μολονότι τα πιστά άτομα που μνημονεύονται στο 11ο κεφάλαιο της επιστολής προς τους Εβραίους έζησαν πριν από την παραμονή του Ιησού Χριστού στη γη, η ζωή τους ήταν σε αρμονία με εκείνο που δίδαξε ο Ιησούς όταν είπε: «Αυτός που τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια για την ψυχή του την καταστρέφει, αλλά αυτός που μισεί την ψυχή του σε αυτόν τον κόσμο θα τη διαφυλάξει για αιώνια ζωή». (Ιωάννης 12:25) Άρα λοιπόν, το ότι μας διαφυλάττει ο Ιεχωβά σαφώς δεν σημαίνει πως είμαστε άτρωτοι από τα παθήματα ή το διωγμό. Σημαίνει ότι είμαστε προστατευμένοι από πνευματική άποψη ώστε να μπορούμε να διατηρούμε καλή υπόσταση ενώπιον του Θεού.
3. Τι αποδεικνύει ότι ο Χριστός Ιησούς διαφυλάχτηκε από τον Ιεχωβά, και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
3 Ο ίδιος ο Ιησούς αντιμετώπισε βάναυσο διωγμό και όνειδος, και οι εχθροί του κατάφεραν τελικά να τον θανατώσουν με άκρως ταπεινωτικό και οδυνηρό τρόπο. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί αντίφαση με την υπόσχεση του Θεού ότι θα διαφύλαττε τον Μεσσία. (Ησαΐας 42:1-6) Η ανάσταση του Ιησού την τρίτη ημέρα μετά τον ατιμωτικό του θάνατο αποδεικνύει ότι ο Ιεχωβά άκουσε την κραυγή του για βοήθεια—όπως ακριβώς είχε ακούσει την κραυγή του Δαβίδ. Ανταποκρινόμενος, ο Ιεχωβά έδωσε στον Ιησού τη δύναμη να διακρατήσει ακεραιότητα. (Ματθαίος 26:39) Έχοντας διαφυλαχτεί με αυτόν τον τρόπο, ο Ιησούς έλαβε αθανασία στους ουρανούς, και εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν ασκήσει πίστη στο λύτρο έχουν αποκτήσει την προοπτική της αιώνιας ζωής.
4. Ποια διαβεβαίωση δίνεται στους χρισμένους Χριστιανούς και στα «άλλα πρόβατα»;
4 Μπορούμε να έχουμε την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά είναι το ίδιο πρόθυμος και ικανός να διαφυλάττει τους υπηρέτες του τώρα όσο ήταν και στις ημέρες του Δαβίδ και του Ιησού. (Ιακώβου 1:17) Οι σχετικά λίγοι εναπομείναντες χρισμένοι αδελφοί του Ιησού στη γη μπορούν να βασίζονται στην υπόσχεση του Ιεχωβά: «Μια άφθαρτη και αμόλυντη και αμάραντη κληρονομιά . . . είναι φυλαγμένη στους ουρανούς για εσάς, οι οποίοι περιφρουρείστε από τη δύναμη του Θεού μέσω πίστης για σωτηρία που είναι έτοιμη να αποκαλυφτεί στην τελευταία χρονική περίοδο». (1 Πέτρου 1:4, 5) Τα «άλλα πρόβατα», τα οποία έχουν επίγεια ελπίδα, μπορούν επίσης να θέτουν την εμπιστοσύνη τους στον Θεό και στην υπόσχεση που έδωσε εκείνος μέσω του ψαλμωδού: «Να αγαπάτε τον Ιεχωβά, όλοι οι όσιοί του. Τους πιστούς ο Ιεχωβά τούς διαφυλάττει».—Ιωάννης 10:16· Ψαλμός 31:23.
Πνευματική Διαφύλαξη
5, 6. (α) Πώς έχει διαφυλαχτεί ο λαός του Θεού στη σύγχρονη εποχή; (β) Ποια σχέση έχουν οι χρισμένοι με τον Ιεχωβά, και τι μπορούμε να πούμε για όσους έχουν επίγεια ελπίδα;
5 Στη σύγχρονη εποχή, ο Ιεχωβά παρέχει προμήθειες για την πνευματική διαφύλαξη του λαού του. Αν και δεν τους προφυλάσσει από το διωγμό ή από τις δυσκολίες και τις τραγωδίες που συμβαίνουν συχνά στη ζωή, τους δίνει όσια τη βοήθεια και την υποκίνηση που χρειάζονται για να διαφυλάξουν τη στενή τους σχέση μαζί του. Το θεμέλιο πάνω στο οποίο έχουν οικοδομήσει αυτή τη σχέση είναι η πίστη τους στην προμήθεια του λύτρου που έχει παράσχει στοργικά ο Θεός. Ορισμένοι από αυτούς τους πιστούς Χριστιανούς έχουν χριστεί με το πνεύμα του Θεού για να γίνουν συγκυβερνήτες του Χριστού στον ουρανό. Έχουν ανακηρυχτεί δίκαιοι ως πνευματικοί γιοι του Θεού, και σε αυτούς εφαρμόζονται τα εξής λόγια: «Αυτός μας ελευθέρωσε από την εξουσία του σκοταδιού και μας μετέφερε στη βασιλεία του Γιου της αγάπης του, μέσω του οποίου έχουμε την απελευθέρωσή μας με λύτρο, τη συγχώρηση των αμαρτιών μας».—Κολοσσαείς 1:13, 14.
6 Εκατομμύρια άλλοι πιστοί Χριστιανοί λαβαίνουν τη διαβεβαίωση ότι μπορούν και αυτοί να ωφεληθούν από την προμήθεια του λύτρου που έχει παράσχει ο Θεός. Διαβάζουμε: «Ο Γιος του ανθρώπου ήρθε, όχι για να τον διακονήσουν, αλλά για να διακονήσει και να δώσει την ψυχή του λύτρο σε αντάλλαγμα για πολλούς». (Μάρκος 10:45) Εκείνοι οι Χριστιανοί προσμένουν να απολαύσουν «την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού» στον ορισμένο καιρό. (Ρωμαίους 8:21) Στο μεταξύ, θεωρούν την προσωπική τους φιλία με τον Θεό πολύτιμη και πασχίζουν ειλικρινά να ενισχύουν αυτή τη σχέση.
7. Με ποιους τρόπους διαφυλάττει ο Ιεχωβά σήμερα την πνευματική ευημερία του λαού του;
7 Ένας τρόπος με τον οποίο ο Ιεχωβά διαφυλάττει την πνευματική ευημερία του λαού του είναι το ότι προμηθεύει ένα πρόγραμμα προοδευτικής εκπαίδευσης. Αυτό τους επιτρέπει να αποκτούν ολοένα και πιο ακριβή γνώση της αλήθειας. Ο Ιεχωβά προμηθεύει επίσης συνεχή καθοδήγηση μέσω του Λόγου του, της οργάνωσής του και του αγίου πνεύματός του. Υπό την κατεύθυνση του “πιστού και φρόνιμου δούλου”, ο λαός του Θεού σε όλο τον κόσμο είναι σαν μια διεθνής οικογένεια. Η τάξη του δούλου φροντίζει για τις πνευματικές ανάγκες και, όταν είναι απαραίτητο, ακόμα και για τις υλικές ανάγκες της οικογένειας των υπηρετών του Ιεχωβά—ανεξάρτητα από την εθνική τους προέλευση ή την κοινωνική τους θέση.—Ματθαίος 24:45.
8. Ποια πεποίθηση έχει ο Ιεχωβά για τους οσίους του, και για ποιο πράγμα τούς διαβεβαιώνει;
8 Όπως ο Ιεχωβά δεν προφύλαξε σωματικά τον Ιησού από τις επιθέσεις των εχθρών του, έτσι δεν προφυλάσσει από αυτή την άποψη και τους Χριστιανούς σήμερα. Αυτό, όμως, δεν αποτελεί ένδειξη δυσαρέσκειας από μέρους του Θεού. Κάθε άλλο! Απεναντίας, υπογραμμίζει την πεποίθησή του ότι εκείνοι θα ταχθούν με το μέρος του στο μεγάλο παγκόσμιο ζήτημα. (Ιώβ 1:8-12· Παροιμίες 27:11) Ο Ιεχωβά δεν θα αφήσει ποτέ όσους είναι όσιοι σε αυτόν, «διότι ο Ιεχωβά αγαπάει τη δικαιοσύνη και δεν θα εγκαταλείψει τους οσίους του. Στον αιώνα θα διαφυλαχτούν».—Ψαλμός 37:28.
Διαφύλαξη Μέσω Στοργικής Καλοσύνης και Φιλαλήθειας
9, 10. (α) Πώς διαφυλάττει η φιλαλήθεια του Ιεχωβά το λαό του; (β) Πώς δείχνει η Γραφή ότι ο Ιεχωβά διαφυλάττει τους οσίους του μέσω της στοργικής του καλοσύνης;
9 Στην προσευχή του η οποία έχει καταγραφεί στον 40ό Ψαλμό, ο Δαβίδ ζήτησε να διαφυλαχτεί μέσω της στοργικής καλοσύνης και της φιλαλήθειας του Ιεχωβά. Η φιλαλήθεια του Ιεχωβά και η αγάπη του για τη δικαιοσύνη απαιτούν να διατυπώνει τους κανόνες του με σαφήνεια. Όσοι ζουν σε αρμονία με αυτούς τους κανόνες διαφυλάττονται σε μεγάλο βαθμό από τις στενοχώριες, τους φόβους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όσοι τους αψηφούν. Για παράδειγμα, μπορούμε να προστατέψουμε τον εαυτό μας και τους προσφιλείς μας από πολλά οδυνηρά προβλήματα αν αποφεύγουμε τη χρήση ναρκωτικών και την κατάχρηση αλκοόλ, την αχαλίνωτη σεξουαλική συμπεριφορά και το βίαιο τρόπο ζωής. Ακόμα και εκείνοι που παρεκκλίνουν από την οδό της φιλαλήθειας του Ιεχωβά—όπως έκανε ο Δαβίδ σε κάποιες περιπτώσεις—έχουν τη διαβεβαίωση ότι ο Θεός εξακολουθεί να αποτελεί «κρυψώνα» για τους μετανοημένους παραβάτες. Τέτοια άτομα μπορούν να κραυγάσουν με χαρά: «Θα με προφυλάξεις από τη στενοχώρια». (Ψαλμός 32:7) Τι έκφραση της στοργικής καλοσύνης του Θεού!
10 Ένα άλλο παράδειγμα της θεϊκής στοργικής καλοσύνης είναι το ότι ο Θεός προειδοποιεί τους υπηρέτες του να παραμένουν αποχωρισμένοι από τον πονηρό κόσμο, τον οποίο σύντομα θα καταστρέψει. Διαβάζουμε: «Μην αγαπάτε ούτε τον κόσμο ούτε τα πράγματα που είναι μέσα στον κόσμο. Αν κανείς αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη του Πατέρα δεν είναι σε αυτόν· επειδή το καθετί στον κόσμο—η επιθυμία της σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονική επίδειξη των μέσων διαβίωσης κάποιου—δεν προέρχεται από τον Πατέρα αλλά προέρχεται από τον κόσμο». Δίνοντας προσοχή σε αυτή την προειδοποίηση και ενεργώντας ανάλογα, μπορούμε κυριολεκτικά να διαφυλάξουμε τη ζωή μας για όλη την αιωνιότητα, διότι η περικοπή συνεχίζει ως εξής: «Και ο κόσμος παρέρχεται καθώς και η επιθυμία του, αλλά αυτός που κάνει το θέλημα του Θεού παραμένει για πάντα».—1 Ιωάννη 2:15-17.
Διαφύλαξη Μέσω Ικανότητας Σκέψης, Διάκρισης και Σοφίας
11, 12. Εξηγήστε πώς η ικανότητα σκέψης, η διάκριση και η σοφία μάς διαφυλάττουν.
11 Ο γιος του Δαβίδ, ο Σολομών, έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση τα εξής σε όσους ελπίζουν να αποκτήσουν την επιδοκιμασία του Θεού: «Η ικανότητα σκέψης θα σε φυλάει, η διάκριση θα σε διαφυλάττει». Έδωσε επίσης την παρότρυνση: «Απόκτησε σοφία . . . Μην την εγκαταλείπεις, και θα σε προστατεύει. Αγάπα την, και θα σε διαφυλάττει».—Παροιμίες 2:11· 4:5, 6.
12 Χρησιμοποιούμε ικανότητα σκέψης αν κάνουμε στοχασμούς για όσα μαθαίνουμε από το Λόγο του Θεού. Αυτό μας καθιστά ικανούς να αναπτύσσουμε μεγαλύτερη διάκριση ώστε να μπορούμε να θέτουμε σωστές προτεραιότητες. Κάτι τέτοιο είναι ζωτικό, εφόσον οι περισσότεροι γνωρίζουμε—ίσως από προσωπική πείρα—ότι δημιουργούνται προβλήματα όταν οι άνθρωποι είτε ηθελημένα είτε άθελα θέτουν άσοφες προτεραιότητες. Ο κόσμος του Σατανά βάζει μπροστά μας ως στόχους τα υλικά πλούτη, την εξοχότητα και την ισχύ, ενώ ο Ιεχωβά τονίζει τις πνευματικές αξίες, οι οποίες είναι πιο σημαντικές. Αν δεν δίνουμε σε αυτές τις αξίες προτεραιότητα έναντι των προαναφερθέντων στόχων, μπορεί να διαλυθούν οικογένειες, να καταρρεύσουν φιλίες και να ξεθωριάσουν οι πνευματικοί μας στόχοι. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να απομείνει κανείς μόνο με τη θλιβερή πραγματικότητα για την οποία κάνουν νύξη τα λόγια του Ιησού: «Τι ωφελεί τον άνθρωπο το να κερδίσει όλο τον κόσμο και να ζημιωθεί την ψυχή του;» (Μάρκος 8:36) Η σοφία υπαγορεύει να δίνουμε προσοχή στη συμβουλή του Ιησού: «Εξακολουθήστε, λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του, και όλα αυτά τα άλλα πράγματα θα σας προστεθούν».—Ματθαίος 6:33.
Ο Κίνδυνος του να Γίνουμε Εγωκεντρικοί
13, 14. Τι σημαίνει το να είναι κάποιος εγωκεντρικός, και γιατί είναι άσοφο να γίνει κάποιος τέτοιο άτομο;
13 Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται εκ φύσεως για τον εαυτό τους. Όταν, όμως, οι προσωπικές επιθυμίες και τα ενδιαφέροντα κάποιου γίνουν το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή του, προκύπτουν προβλήματα. Ως εκ τούτου, ο Ιεχωβά μάς συμβουλεύει ότι, για να διαφυλάξουμε τη φιλία μας μαζί του, δεν πρέπει να είμαστε εγωκεντρικοί. Το εγωκεντρικό άτομο ασχολείται αποκλειστικά με τις δικές του επιθυμίες και ανάγκες ή με τα δικά του ενδιαφέροντα. Δεν περιγράφει αυτό επακριβώς πολλούς ανθρώπους σήμερα; Είναι αξιοσημείωτο ότι η Αγία Γραφή προλέγει πως «στις τελευταίες ημέρες» του πονηρού συστήματος του Σατανά, «οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι», ή αλλιώς θα γίνουν εγωκεντρικοί.—2 Τιμόθεο 3:1, 2.
14 Οι Χριστιανοί αντιλαμβάνονται πόσο σοφό είναι να τηρούν τη Γραφική εντολή ότι πρέπει να ενδιαφέρονται για τους άλλους και να τους αγαπούν όπως τον εαυτό τους. (Λουκάς 10:27· Φιλιππησίους 2:4) Ο κόσμος γενικά ίσως πιστεύει ότι αυτό δεν είναι πρακτικό, ωστόσο είναι ουσιώδες προκειμένου να απολαμβάνουμε επιτυχημένους γάμους, ευτυχισμένες οικογενειακές σχέσεις και ικανοποιητικές φιλίες. Γι’ αυτό, λοιπόν, ο αληθινός υπηρέτης του Ιεχωβά δεν πρέπει ποτέ να επιτρέπει στο φυσιολογικό ενδιαφέρον για τον εαυτό του να κυριαρχεί στη ζωή του αποκλείοντας άλλα, πιο σημαντικά ενδιαφέροντα. Αυτό αφορά κατά πρώτο και κύριο λόγο τα συμφέροντα του Ιεχωβά, του Θεού τον οποίο λατρεύει.
15, 16. (α) Πού μπορεί να οδηγήσει η εγωκεντρική στάση, και ποια παραδείγματα το δείχνουν αυτό; (β) Τι κάνει στην πραγματικότητα ένα άτομο όταν σπεύδει να κρίνει άλλους;
15 Η εγωκεντρική στάση μπορεί να οδηγήσει στην αυτοδικαίωση, πράγμα που, με τη σειρά του, μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο στενόμυαλο, αυθάδη. Η Αγία Γραφή λέει εύστοχα: «Είσαι αδικαιολόγητος, άνθρωπε, όποιος και να είσαι, αν κρίνεις· διότι σε ό,τι κρίνεις κάποιον άλλον, καταδικάζεις τον εαυτό σου, εφόσον εσύ που κρίνεις πράττεις τα ίδια πράγματα». (Ρωμαίους 2:1· 14:4, 10) Οι θρησκευτικοί ηγέτες των ημερών του Ιησού ήταν τόσο πεπεισμένοι για τη δική τους δικαιοσύνη ώστε πίστευαν πως είχαν τα προσόντα να επικρίνουν τον Ιησού και τους ακολούθους του. Κάνοντάς το αυτό, αυτοδιορίστηκαν κριτές. Όντας τυφλοί ως προς τα δικά τους ελαττώματα, στην πραγματικότητα επέφεραν καταδίκη στον εαυτό τους.
16 Ο Ιούδας, ο ακόλουθος του Ιησού ο οποίος τον πρόδωσε, επέτρεψε στον εαυτό του να γίνει κριτής των άλλων. Στο περιστατικό που έλαβε χώρα στη Βηθανία όταν η Μαρία, η αδελφή του Λαζάρου, άλειψε τον Ιησού με αρωματικό λάδι, ο Ιούδας είχε έντονες αντιρρήσεις. Εξέφρασε δε την αγανάκτησή του με το επιχείρημα: «Γιατί να μην είχε πουληθεί αυτό το αρωματικό λάδι τριακόσια δηνάρια και να μην είχε δοθεί στους φτωχούς;» Αλλά η αφήγηση παρακάτω εξηγεί: «Το είπε όμως αυτό, όχι επειδή ενδιαφερόταν για τους φτωχούς, αλλά επειδή ήταν κλέφτης και είχε το κουτί με τα χρήματα και έπαιρνε τα χρήματα που έβαζαν σε αυτό». (Ιωάννης 12:1-6) Ας μη γίνουμε ποτέ σαν τον Ιούδα ή τους θρησκευτικούς ηγέτες, οι οποίοι έσπευδαν να κρίνουν άλλους, επιφέροντας απλώς και μόνο καταδίκη στον εαυτό τους.
17. Εξηγήστε με παράδειγμα ποιον κίνδυνο εγκυμονεί η αλαζονεία ή η υπερβολική αυτοπεποίθηση.
17 Δυστυχώς, ορισμένοι από τους πρώτους Χριστιανούς, μολονότι δεν ήταν κλέφτες σαν τον Ιούδα, έπεσαν θύματα της υπερηφάνειας και έγιναν αλαζόνες. Ο Ιάκωβος έγραψε σχετικά με αυτούς: «Υπερηφανεύεστε για τους αλαζονικούς κομπασμούς σας». Κατόπιν πρόσθεσε: «Κάθε τέτοια υπερηφάνεια είναι πονηρή». (Ιακώβου 4:16) Το να καυχιόμαστε για τα επιτεύγματά μας ή για τα προνόμιά μας στην υπηρεσία του Ιεχωβά ζημιώνει εμάς τους ίδιους. (Παροιμίες 14:16) Θυμόμαστε τι συνέβη στον απόστολο Πέτρο, ο οποίος σε μια στιγμή υπερβολικής αυτοπεποίθησης καυχήθηκε: «Και αν όλοι οι άλλοι σκανδαλιστούν σε σχέση με εσένα, εγώ ποτέ δεν θα σκανδαλιστώ! . . . Ακόμα και αν χρειαστεί να πεθάνω μαζί σου, δεν πρόκειται να σε απαρνηθώ». Στην πραγματικότητα, δεν έχουμε τίποτα για το οποίο να καυχιόμαστε. Όλα όσα έχουμε οφείλονται στη στοργική καλοσύνη του Ιεχωβά. Αν το θυμόμαστε αυτό, θα φυλαγόμαστε από την αλαζονεία.—Ματθαίος 26:33-35, 69-75.
18. Ποια είναι η άποψη του Ιεχωβά για την υπερηφάνεια;
18 «Η υπερηφάνεια προηγείται της συντριβής και το υπεροπτικό πνεύμα της πτώσης», μας λέει η Γραφή. Γιατί; Ο Ιεχωβά απαντάει: «Την αυτοεξύψωση και την υπερηφάνεια . . . έχω μισήσει». (Παροιμίες 8:13· 16:18) Δεν είναι άξιο απορίας που ο Ιεχωβά εξοργίστηκε με “τη θρασύτατη καρδιά του βασιλιά της Ασσυρίας και με την αλαζονεία των επηρμένων ματιών του”! (Ησαΐας 10:12) Ο Ιεχωβά τον κάλεσε να λογοδοτήσει. Σύντομα ολόκληρος ο κόσμος του Σατανά, μαζί με τους υπερήφανους, αλαζόνες ηγέτες του, ορατούς και αόρατους, θα κληθούν επίσης να λογοδοτήσουν. Είθε να μην αντανακλούμε ποτέ την ισχυρογνώμονα στάση των αντιδίκων του Ιεχωβά!
19. Με ποια έννοια είναι τα μέλη του λαού του Θεού περήφανα και εντούτοις ταπεινά;
19 Οι αληθινοί Χριστιανοί έχουν κάθε λόγο να νιώθουν περήφανοι που είναι υπηρέτες του Ιεχωβά. (Ιερεμίας 9:24) Ταυτόχρονα, έχουν κάθε λόγο να παραμένουν ταπεινοί. Γιατί; Επειδή «όλοι έχουν αμαρτήσει και υστερούν ως προς τη δόξα του Θεού». (Ρωμαίους 3:23) Έτσι λοιπόν, για να διαφυλάττουμε τη θέση μας ως υπηρέτες του Ιεχωβά, πρέπει να έχουμε τη στάση του αποστόλου Παύλου, ο οποίος είπε ότι «ο Χριστός Ιησούς ήρθε στον κόσμο για να σώσει αμαρτωλούς» και κατόπιν πρόσθεσε: «Από αυτούς κυριότερος είμαι εγώ».—1 Τιμόθεο 1:15.
20. Πώς διαφυλάττει ο Ιεχωβά το λαό του τώρα, και πώς θα τους διαφυλάξει στο μέλλον;
20 Εφόσον τα μέλη του λαού του Ιεχωβά βάζουν ευχαρίστως τον εαυτό τους σε δευτερεύουσα θέση προκειμένου να θέτουν τα θεϊκά συμφέροντα στο προσκήνιο, μπορούμε να έχουμε τη βεβαιότητα ότι ο Ιεχωβά θα εξακολουθήσει να τους διαφυλάττει από πνευματική άποψη. Μπορούμε επίσης να είμαστε βέβαιοι πως όταν ξεσπάσει η μεγάλη θλίψη, ο Ιεχωβά θα διαφυλάξει το λαό του όχι μόνο πνευματικά αλλά και σωματικά. Όταν περάσουν στο νέο κόσμο του Θεού, θα μπορούν να κραυγάσουν: «Αυτός είναι ο Θεός μας. Ελπίσαμε σε αυτόν και θα μας σώσει. Αυτός είναι ο Ιεχωβά. Ελπίσαμε σε αυτόν. Ας ευφρανθούμε και ας χαρούμε με τη σωτηρία του».—Ησαΐας 25:9.
Θυμάστε;
• Πώς διαφυλάχτηκαν ο Βασιλιάς Δαβίδ και ο Ιησούς Χριστός;
• Πώς διαφυλάττεται σήμερα ο λαός του Ιεχωβά;
• Γιατί δεν πρέπει να δίνουμε υπερβολική έμφαση στον εαυτό μας;
• Γιατί μπορούμε να είμαστε περήφανοι και εντούτοις ταπεινοί;
[Ερωτήσεις Μελέτης]
[Εικόνες στη σελίδα 9]
Πώς διαφύλαξε ο Ιεχωβά τον Δαβίδ και τον Ιησού;
[Εικόνες στη σελίδα 10, 11]
Με ποιους τρόπους διαφυλάττεται πνευματικά ο λαός του Θεού σήμερα;
[Εικόνες στη σελίδα 12]
Μολονότι είμαστε περήφανοι που υπηρετούμε τον Ιεχωβά, πρέπει πάντα να παραμένουμε ταπεινοί