Εργασία—Ευλογία ή Κατάρα;

«Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο για έναν άνθρωπο από το . . . να απολαμβάνει το καλό λόγω της σκληρής εργασίας του».—Εκκλησιαστής 2:24.

«ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟΣ στο τέλος της εργάσιμης μέρας». Σε κάποια πρόσφατη έρευνα, έτσι περιέγραψε 1 στους 3 υπαλλήλους το πώς ένιωθε πολλές φορές. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη σε ένα περιβάλλον όπου οι άνθρωποι υποφέρουν από άγχος, εργάζονται πιο πολύ και παίρνουν περισσότερη εργασία στο σπίτι—ενώ παράλληλα οι εργοδότες τους σπάνια απευθύνουν κάποιον λόγο εκτίμησης.

Η εμφάνιση της μαζικής παραγωγής έχει κάνει πολλούς εργαζομένους να νιώθουν σχεδόν σαν γρανάζια στους τροχούς μιας ογκώδους, απρόσωπης μηχανής. Συνήθως η επινοητικότητα και η δημιουργικότητα καταστέλλονται. Φυσικά, αυτό επηρεάζει τη στάση των ανθρώπων απέναντι στην εργασία. Το κίνητρο για να ενδιαφερθεί κάποιος προσωπικά για την εργασία του καταπνίγεται εύκολα. Η επιθυμία για επιδεξιότητα μπορεί να σβήσει. Τέτοιες συνέπειες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν δυσαρέσκεια για την εργασία αυτή καθαυτή, ίσως κάνοντας το άτομο να μισήσει τη δουλειά του.

 Εξέταση της Στάσης Μας

Ομολογουμένως, δεν μπορούμε πάντοτε να αλλάζουμε τις περιστάσεις μας. Δεν συμφωνείτε, όμως, ότι μπορούμε να προσαρμόζουμε τη στάση μας; Αν αντιληφθείτε ότι σας έχει επηρεάσει σε κάποιον βαθμό η αρνητική στάση για την εργασία, θα ήταν καλό να λάβετε υπόψη σας την άποψη και τις αρχές του Θεού που σχετίζονται με αυτό το θέμα. (Εκκλησιαστής 5:18) Πολλοί έχουν διαπιστώσει ότι μια τέτοια θεώρηση των πραγμάτων τούς έχει φέρει ως έναν βαθμό ευτυχία και ικανοποίηση στην εργασία τους.

Ο Θεός είναι ο Υπέρτατος Εργάτης. Ο Θεός είναι εργάτης. Ίσως να μην τον έχουμε φανταστεί με αυτόν τον τρόπο, αλλά έτσι παρουσιάζει για πρώτη φορά τον εαυτό του στην Αγία Γραφή. Η αφήγηση της Γένεσης ξεκινάει με τον Ιεχωβά να δημιουργεί τους ουρανούς και τη γη. (Γένεση 1:1) Σκεφτείτε τους διάφορους ρόλους που ανέλαβε ο Θεός όταν άρχισε να δημιουργεί—σχεδιαστής, οργανωτής, μηχανικός, καλλιτέχνης, ειδικός στα υλικά, εργολάβος, χημικός, βιολόγος, ζωολόγος, προγραμματιστής, γλωσσολόγος, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς.—Παροιμίες 8:12, 22-31.

Ποια ήταν η ποιότητα της εργασίας του Θεού; Το Βιβλικό υπόμνημα λέει ότι ήταν “καλή”, “πολύ καλή”. (Γένεση 1:4, 31) Πράγματι, η δημιουργία “διακηρύττει τη δόξα του Θεού”, και εμείς επίσης πρέπει να τον αινούμε!—Ψαλμός 19:1· 148:1.

Ωστόσο, η εργασία του Θεού δεν τερματίστηκε με τη δημιουργία των φυσικών ουρανών και της γης καθώς και του πρώτου ανθρώπινου ζευγαριού. Ο Γιος του Ιεχωβά, ο Ιησούς Χριστός, είπε: «Ο Πατέρας μου εργάζεται ως τώρα». (Ιωάννης 5:17) Ναι, ο Ιεχωβά εξακολουθεί να εργάζεται προμηθεύοντας για τα πλάσματά του, συντηρώντας τη δημιουργία του και σώζοντας τους πιστούς λάτρεις του. (Νεεμίας 9:6· Ψαλμός 36:6· 145:15, 16) Χρησιμοποιεί ακόμη και ανθρώπους, «συνεργάτες του Θεού», για να συμβάλλουν στην επιτέλεση ορισμένων εργασιών.—1 Κορινθίους 3:9.

Η εργασία μπορεί να αποτελεί ευλογία. Δεν λέει άραγε η Αγία Γραφή ότι η εργασία είναι κατάρα; Τα εδάφια Γένεση 3:17-19 ίσως φαίνεται να υπονοούν ότι ο Θεός τιμώρησε τον Αδάμ και την Εύα για το στασιασμό τους θέτοντας πάνω τους το φορτίο της εργασίας. Όταν καταδίκασε εκείνους τους πρώτους ανθρώπους, ο Θεός είπε στον Αδάμ: «Με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα τρως ψωμί μέχρι να επιστρέψεις στη γη». Μήπως επρόκειτο για ολοκληρωτική καταδίκη της εργασίας;

Όχι. Αυτά τα λόγια σήμαιναν ότι, εξαιτίας της απιστίας του Αδάμ και της Εύας, η επέκταση του Παραδείσου της Εδέμ δεν θα λάβαινε χώρα τότε. Η γη περιήλθε υπό την κατάρα του Θεού. Θα χρειαζόταν ιδρώτας και μόχθος για να βγάζει ο άνθρωπος τα προς το ζην από το έδαφος.—Ρωμαίους 8:20, 21.

Αντί να παρουσιάζει την εργασία ως κατάρα, η Αγία Γραφή δείχνει ότι είναι ευλογία που πρέπει να θεωρείται πολύτιμη. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο ίδιος ο Θεός είναι φιλόπονος. Έχοντας δημιουργήσει τους ανθρώπους κατά την εικόνα του, ο Ιεχωβά τούς έδωσε την ικανότητα και την εξουσία να διαχειρίζονται την επίγεια δημιουργία του. (Γένεση 1:26, 28· 2:15) Αυτός ο διορισμός εργασίας δόθηκε προτού ο Θεός απαγγείλει τα λόγια που είναι καταγραμμένα στο εδάφιο Γένεση 3:19. Αν η εργασία ήταν κατάρα, κάτι κακό, ο Ιεχωβά δεν θα παρακινούσε ποτέ τους ανθρώπους να επιδίδονται σε αυτήν. Ο Νώε και η οικογένειά του είχαν πολλή εργασία να κάνουν πριν και μετά τον Κατακλυσμό. Τη Χριστιανική εποχή, οι μαθητές του Ιησού παροτρύνθηκαν επίσης να εργάζονται.—1 Θεσσαλονικείς 4:11.

Εντούτοις, όλοι γνωρίζουμε ότι η εργασία μπορεί να μας καταβαρύνει σήμερα. Το άγχος, οι κίνδυνοι, η ανία, η απογοήτευση, ο ανταγωνισμός, η απάτη και η αδικία είναι μερικά μόνο από τα «αγκάθια και τριβόλια» που συνδέονται τώρα με αυτήν. Αλλά η εργασία από μόνη της δεν είναι κατάρα. Στο εδάφιο Εκκλησιαστής 3:13, η Αγία Γραφή αποκαλεί την εργασία και τους καρπούς της δώρο από τον Θεό.—Βλέπε το πλαίσιο «Αντιμετώπιση του Άγχους που Οφείλεται στην Εργασία».

Μπορείτε να δοξάζετε τον Θεό με την εργασία σας. Η ποιοτική και εξαιρετική εργασία εγκωμιαζόταν ανέκαθεν. Η καλή ποιότητα είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που δείχνουν  ότι κάποιος έχει τη Γραφική άποψη για την εργασία. Ο ίδιος ο Θεός είναι εξαιρετικός στην εργασία του. Μας έχει δώσει ταλέντα και ικανότητες, και θέλει να χρησιμοποιούμε τις επιδεξιότητές μας για καλό σκοπό. Παραδείγματος χάρη, όταν κατασκευαζόταν η σκηνή της μαρτυρίας στον αρχαίο Ισραήλ, ο Ιεχωβά γέμισε ανθρώπους όπως ο Βεσελεήλ και ο Οολιάβ με σοφία, κατανόηση και γνώση, καθιστώντας τους ικανούς να επιτελούν συγκεκριμένες εργασίες καλλιτεχνικής και πρακτικής φύσης. (Έξοδος 31:1-11) Αυτό δείχνει ότι ο Θεός εκδήλωνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη λειτουργία, την τέχνη, το σχεδιασμό και άλλες λεπτομέρειες της εργασίας τους.

Κάτι τέτοιο ασκεί βαθιά επίδραση στην αντίληψή μας σχετικά με τις προσωπικές ικανότητες και τις συνήθειες εργασίας. Μας βοηθάει να τις βλέπουμε κατά μία έννοια ως δώρα από τον Θεό, τα οποία δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως δεδομένα. Επομένως, οι Χριστιανοί νουθετούνται να κάνουν την εργασία τους σαν να επιθεωρούσε ο ίδιος ο Θεός την απόδοσή τους: «Οτιδήποτε κάνετε,  να εργάζεστε σε αυτό ολόψυχα όπως για τον Ιεχωβά, και όχι για ανθρώπους». (Κολοσσαείς 3:23) Στους υπηρέτες του Θεού δίνεται η εντολή να επιτελούν καλή εργασία, κάνοντας έτσι το Χριστιανικό άγγελμα πιο ελκυστικό σε συνεργάτες και άλλους.—Βλέπε το πλαίσιο «Εφαρμογή των Γραφικών Αρχών στον Εργασιακό Χώρο».

Έχοντας αυτό υπόψη, είναι καλό να αναρωτηθούμε πόσο ποιοτική και επιμελημένη είναι η εργασία μας. Θα ευαρεστούνταν ο Θεός με την απόδοσή μας; Είμαστε εμείς πλήρως ικανοποιημένοι από τον τρόπο με τον οποίο επιτελούμε τις εργασίες που μας ανατίθενται; Αν όχι, υπάρχει περιθώριο βελτίωσης.—Παροιμίες 10:4· 22:29.

Εξισορρόπηση της εργασίας με την πνευματικότητα. Παρότι το να εργαζόμαστε σκληρά είναι αξιέπαινο, υπάρχει και άλλο ένα βασικό στοιχείο που είναι απαραίτητο για να βρίσκουμε ικανοποίηση στην εργασία και στη ζωή: Η πνευματικότητα. Ο Βασιλιάς Σολομών, ο οποίος εργάστηκε σκληρά και απόλαυσε όλα τα πλούτη και τις ανέσεις που είχε να προσφέρει η ζωή, κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: «Να φοβάσαι τον αληθινό Θεό και να τηρείς τις εντολές του. Διότι αυτή είναι όλη η υποχρέωση του ανθρώπου».—Εκκλησιαστής 12:13.

Σαφώς, πρέπει να λαβαίνουμε υπόψη το θέλημα του Θεού σε οτιδήποτε κάνουμε. Εργαζόμαστε σε αρμονία με το θέλημά του ή μήπως εργαζόμαστε ενάντια σε αυτό; Προσπαθούμε να ευαρεστούμε τον Θεό ή προσπαθούμε απλώς να ευαρεστήσουμε τον εαυτό μας; Αν δεν κάνουμε το θέλημα του Θεού, θα υποφέρουμε τελικά από  τον πόνο της απόγνωσης, της μοναξιάς και της κενότητας.

Ο Στίβεν Μπέργκλας προτείνει στα εξαντλημένα διοικητικά στελέχη “να βρουν μια προσφιλέστατη για αυτούς ενασχόληση και να την ενσωματώσουν στη ζωή τους”. Δεν υπάρχει πιο αξιόλογη ενασχόληση από το να υπηρετεί κανείς Εκείνον που μας έδωσε τις επιδεξιότητες και τις ικανότητες για να κάνουμε ουσιαστική εργασία. Κάνοντας εργασία που ευαρεστεί τον Δημιουργό μας δεν θα μένουμε με ένα αίσθημα απογοήτευσης. Για τον Ιησού, το έργο που του είχε αναθέσει ο Ιεχωβά ήταν θρεπτικό, ικανοποιητικό και αναζωογονητικό σαν τροφή. (Ιωάννης 4:34· 5:36) Να θυμάστε επίσης ότι ο Θεός, ο Υπέρτατος Εργάτης, μας προσκαλεί να γίνουμε «συνεργάτες» του.—1 Κορινθίους 3:9.

Το να λατρεύουμε τον Θεό και να αναπτυσσόμαστε πνευματικά μας προετοιμάζει για ανταμειφτική εργασία και ευθύνη. Εφόσον ο εργασιακός χώρος είναι πολλές φορές γεμάτος πιέσεις, συγκρούσεις και απαιτήσεις, η βαθιά ριζωμένη πίστη μας και η πνευματικότητά μας μπορούν να μας παράσχουν τη δύναμη που χρειαζόμαστε τόσο πολύ καθώς αγωνιζόμαστε να είμαστε καλύτεροι εργαζόμενοι ή εργοδότες. Από την άλλη πλευρά, οι πραγματικότητες της ζωής σε αυτόν τον ασεβή κόσμο μπορούν να μας αφυπνίσουν ως προς τους τομείς όπου χρειάζεται να αναπτύξουμε την πίστη μας.—1 Κορινθίους 16:13, 14.

Όταν η Εργασία θα Αποτελεί Ευλογία

Όσοι εργάζονται σκληρά τώρα για να υπηρετούν τον Θεό μπορούν να αποβλέπουν στον καιρό κατά τον οποίο εκείνος θα αποκαταστήσει τον Παράδεισο και σε όλη τη γη θα υπάρχει πολλή και αξιόλογη εργασία. Ο Ησαΐας, ένας προφήτης του Ιεχωβά, προείπε τα εξής σχετικά με τη ζωή τότε: «Θα χτίσουν σπίτια και θα κατοικήσουν· θα φυτέψουν αμπέλια και θα φάνε τον καρπό τους. Δεν θα χτίζουν αυτοί και άλλος να κατοικεί· δεν θα φυτεύουν αυτοί και άλλος να τρώει. . . . Το έργο των χεριών τους οι εκλεγμένοι μου θα το χρησιμοποιούν στο πλήρες».—Ησαΐας 65:21-23.

Τι ευλογία θα αποτελεί η εργασία τότε! Καθώς μαθαίνετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού για εσάς και εργάζεστε σε αρμονία με αυτό, είθε να είστε ανάμεσα στα άτομα που ευλογεί ο Ιεχωβά και να “απολαμβάνετε το καλό για όλη τη σκληρή εργασία σας” πάντοτε.—Εκκλησιαστής 3:13.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]

Ο Θεός είναι ο Υπέρτατος Εργάτης: Γένεση 1:1, 4, 31· Ιωάννης 5:17

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]

Η εργασία μπορεί να αποτελεί ευλογία: Γένεση 1:28· 2:15· 1 Θεσσαλονικείς 4:11

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]

Μπορείτε να δοξάζετε τον Θεό με την εργασία σας: Έξοδος 31:1-11· Κολοσσαείς 3:23

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]

Εξισορρόπηση της εργασίας με την πνευματικότητα: Εκκλησιαστής 12:13· 1 Κορινθίους 3:9

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 6]

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

Οι γιατροί έχουν κατατάξει το άγχος που οφείλεται στην εργασία ανάμεσα στους επαγγελματικούς κινδύνους. Μπορεί να προκαλέσει έλκη και κατάθλιψη, ακόμη και να οδηγήσει σε αυτοκτονία. Οι Ιάπωνες έχουν έναν όρο για αυτό—καρόσι, που σημαίνει «θάνατος από υπερβολική εργασία».

Διάφοροι εργασιακοί παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν στο άγχος. Σε αυτούς συγκαταλέγονται οι αλλαγές στις ώρες ή στις συνθήκες εργασίας, τα προβλήματα με τους προϊσταμένους, η αλλαγή ευθυνών ή είδους εργασίας, η συνταξιοδότηση και η απόλυση. Αντιδρώντας σε αυτό το άγχος, μερικοί προσπαθούν να ξεφύγουν αλλάζοντας εργασία ή περιβάλλον. Άλλοι επιζητούν να καταπνίξουν αυτό το άγχος, μόνο και μόνο για να διαπιστώσουν ότι εκτονώνεται σε άλλους τομείς της ζωής, κυρίως πάνω στην οικογένεια. Μάλιστα, ορισμένοι άνθρωποι υποφέρουν συναισθηματικά, ενδίδοντας στην κατάθλιψη και στην απόγνωση.

Οι Χριστιανοί είναι καλά εξαρτισμένοι για να αντιμετωπίζουν το άγχος που δημιουργείται από την εργασία. Η Αγία Γραφή παρέχει πολλές θεμελιώδεις αρχές οι οποίες μπορούν να μας στηρίξουν σε δύσκολους καιρούς ασκώντας θετική επίδραση στην πνευματική και συναισθηματική μας ευημερία. Παραδείγματος χάρη, ο Ιησούς είπε: «Ποτέ μην ανησυχήσετε για την επόμενη ημέρα, γιατί η επόμενη ημέρα θα έχει τις δικές της ανησυχίες. Αρκετό είναι για την κάθε ημέρα το δικό της κακό». Η παρότρυνση που δίνεται εδώ είναι να επικεντρώνουμε την προσοχή μας στα προβλήματα του σήμερα, όχι του αύριο. Με αυτόν τον τρόπο δεν μεγαλοποιούμε τα προβλήματά μας, πράγμα που απλώς θα αύξανε το αίσθημα της πίεσης.—Ματθαίος 6:25-34.

Είναι ουσιώδες να βασίζονται οι Χριστιανοί στη δύναμη του Θεού και όχι στη δική τους. Όταν νιώθουμε ότι βρισκόμαστε σε οριακό σημείο, ο Θεός είναι σε θέση να δώσει ειρήνη και χαρά στην καρδιά μας και να μας παράσχει σοφία για να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε δυσκολία. «Να αποκτάτε δύναμη αναφορικά με τον Κύριο και την κραταιότητα της ισχύος του», έγραψε ο απόστολος Παύλος.—Εφεσίους 6:10· Φιλιππησίους 4:7.

Τελικά, ακόμη και οι πιεστικές καταστάσεις είναι δυνατόν να παραγάγουν θετικά αποτελέσματα. Οι δοκιμασίες μπορούν να μας κάνουν να στρεφόμαστε στον Ιεχωβά, να τον εκζητούμε και να εμπιστευόμαστε σε αυτόν. Μπορούν επίσης να μας υποκινήσουν να συνεχίσουμε να καλλιεργούμε Χριστιανική προσωπικότητα και την ικανότητα να εγκαρτερούμε υπό πίεση. Ο Παύλος μάς νουθετεί: «Ας αγαλλόμαστε ενώ βρισκόμαστε σε θλίψεις, αφού γνωρίζουμε ότι η θλίψη παράγει υπομονή, η δε υπομονή επιδοκιμασμένη κατάσταση, η δε επιδοκιμασμένη κατάσταση ελπίδα».—Ρωμαίους 5:3, 4.

Επομένως, ακόμη και το άγχος μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην πνευματική μας ανάπτυξη αντί να αποτελεί πηγή απόγνωσης και λύπης.

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 7]

ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ

Η στάση και η συμπεριφορά ενός Χριστιανού στην εργασία μπορούν να κάνουν το άγγελμα της Αγίας Γραφής ελκυστικό σε συνεργάτες και άλλους. Στην επιστολή του προς τον Τίτο, ο απόστολος Παύλος νουθετεί όσους βρίσκονται σε θέση όπως αυτή του υπαλλήλου να «υποτάσσονται στους [προϊσταμένους] τους σε όλα τα πράγματα και [να] τους ευαρεστούν, χωρίς να αντιμιλούν ή να διαπράττουν κλοπή, αλλά δείχνοντας καλή πιστότητα στο πλήρες, ώστε να στολίζουν τη διδασκαλία του Σωτήρα μας του Θεού σε όλα τα πράγματα».—Τίτο 2:9, 10.

Παραδείγματος χάρη, εξετάστε τι έγραψε κάποιος επιχειρηματίας στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά: «Σας γράφω για να ζητήσω άδεια να προσλάβω Μάρτυρες του Ιεχωβά. Θέλω να τους προσλάβω διότι γνωρίζω με βεβαιότητα ότι είναι έντιμοι, ειλικρινείς και αξιόπιστοι, και ότι δεν πρόκειται να σε εξαπατήσουν. Οι μοναδικοί άνθρωποι που εμπιστεύομαι πραγματικά είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Σας παρακαλώ, βοηθήστε με».

Η Κάιλ είναι μια Χριστιανή η οποία εργάζεται ως υπάλληλος υποδοχής σε ένα ιδιωτικό σχολείο. Λόγω κάποιας παρεξήγησης, μια συνεργάτιδα την εξύβρισε μπροστά σε μερικούς μαθητές. «Έπρεπε να προσέξω ώστε να μη φέρω όνειδος στο όνομα του Ιεχωβά», θυμάται η Κάιλ. Τις επόμενες πέντε μέρες, η Κάιλ σκεφτόταν πώς θα μπορούσε να εφαρμόσει τις Γραφικές αρχές. Μια τέτοια αρχή βρίσκεται στο εδάφιο Ρωμαίους 12:18: «Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να είστε ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους». Έστειλε μήνυμα μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στη συνεργάτιδά της και ζήτησε συγνώμη για την ένταση που υπήρξε ανάμεσά τους. Η Κάιλ παρακάλεσε τη συνεργάτιδά της να παραμείνει μετά την εργασία για να μιλήσουν και να ξεκαθαρίσουν το ζήτημα. Όταν το έκαναν αυτό, η συνάδελφος της Κάιλ μαλάκωσε και αναγνώρισε πόσο σοφή ήταν η προσέγγιση της Κάιλ, λέγοντάς της: «Αυτό μάλλον σχετίζεται με τη θρησκεία σου», και την αγκάλιασε θερμά όταν καληνύχτισαν η μία την άλλη. Ποιο ήταν το συμπέρασμα της Κάιλ; «Αποκλείεται να αποτύχουμε αν εφαρμόζουμε τις Γραφικές αρχές».

[Εικόνα στη σελίδα 4, 5]

Πολλοί εργαζόμενοι νιώθουν σχεδόν σαν γρανάζια στους τροχούς μιας απρόσωπης μηχανής

[Ευχαριστίες]

Japan Information Center, Consulate General of Japan in NY

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 8]

Globe: NASA photo