«Σπαθί του Ιεχωβά και του Γεδεών!»

ΕΙΝΑΙ πολυάριθμοι σαν ακρίδες και μετατρέπουν εύφορους αγρούς σε έρημη γη. Αυτό συμβαίνει στη διάρκεια της περιόδου κατά την οποία κυβερνούν κριτές τον Ισραήλ, και οι Ισραηλίτες βρίσκονται σε απόγνωση. Επί εφτά χρόνια, αμέσως μόλις αρχίζει να βλαστάνει ο σπαρμένος σπόρος, ορδές από λεηλατητές Μαδιανίτες, Αμαληκίτες και κατοίκους της Ανατολής εισβάλλουν στη γη πάνω σε καμήλες. Τα ποίμνια των ληστών απλώνονται σε αναζήτηση βοσκής, καταβροχθίζοντας καθετί χλωρό. Αλλά ο λαός Ισραήλ δεν έχει ούτε γαϊδούρι, ούτε ταύρο, ούτε πρόβατο. Τόσο αδυσώπητη είναι η κυριαρχία του Μαδιάμ η οποία σκορπίζει τον τρόμο, ώστε οι Ισραηλίτες, που μαστίζονται από τη φτώχεια, αναγκάζονται να χρησιμοποιούν υπόγειους χώρους αποθήκευσης στα βουνά, στις σπηλιές και σε δυσπρόσιτα μέρη.

Γιατί βρίσκονται σε αυτή τη δυσχερή θέση; Ο αποστατικός Ισραήλ υπηρετεί ψεύτικους θεούς. Με τη σειρά του, ο Ιεχωβά τούς έχει εγκαταλείψει στους δυνάστες. Όταν οι γιοι του Ισραήλ δεν μπορούν να αντέξουν άλλο, καλούν τον Ιεχωβά σε βοήθεια. Θα τους ακούσει; Τι μπορεί να μας διδάξει η εμπειρία του Ισραήλ;—Κριτές 6:1-6.

Επιφυλακτικός Γεωργός ή “Γενναίος, Κραταιός”;

Συνήθως οι Ισραηλίτες γεωργοί αλωνίζουν το σιτάρι χρησιμοποιώντας ένα βόδι και μια σβάρνα σε κάποιον ανοιχτό, προσήνεμο χώρο ώστε το αεράκι να μπορεί να πάρει το άχυρο και να το ξεχωρίσει από τα σιτηρά κατά τη διαδικασία του λιχνίσματος. Αλλά εξαιτίας της απειλής των ληστών οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να απογυμνώσουν τη γη, αυτή η διαδικασία δεν πρέπει να γίνεται τόσο φανερά. Μακριά από τα βλέμματα των Μαδιανιτών, ο Γεδεών αλωνίζει σιτάρι σε κάποιο πατητήρι—πιθανώς μια μεγάλη, σκεπαστή δεξαμενή λαξευμένη σε βράχο. (Κριτές 6:11) Εκεί ίσως μπορούν να κοπανίζουν τα σιτηρά με κάποιο ραβδί σε μικρές ποσότητες μόνο. Υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, ο Γεδεών αυτοσχεδιάζει.

Φανταστείτε την έκπληξη του Γεδεών όταν ο άγγελος του Ιεχωβά εμφανίζεται σε αυτόν και του λέει: «Ο Ιεχωβά είναι μαζί σου, γενναίε, κραταιέ». (Κριτές 6:12) Εφόσον ο Γεδεών αλωνίζει σιτηρά κρυφά σε πατητήρι, πρέπει να νιώθει κάθε άλλο παρά γενναίος. Ωστόσο, αυτά τα λόγια δείχνουν ότι ο Θεός είναι πεπεισμένος πως ο Γεδεών μπορεί να είναι γενναίος ηγέτης στον Ισραήλ. Παρ’ όλα αυτά, χρειάζεται να πειστεί και ο ίδιος ο Γεδεών.

Όταν ο Ιεχωβά τού αναθέτει την αποστολή να “σώσει τον Ισραήλ από την παλάμη του Μαδιάμ”, ο Γεδεών λέει με μετριοφροσύνη: «Συγχώρησέ με, Ιεχωβά. Με τι θα σώσω τον Ισραήλ; Δες! Η χιλιάδα μου είναι η πιο ασήμαντη στον Μανασσή και εγώ είμαι ο μικρότερος στον οίκο του πατέρα μου». Ο επιφυλακτικός Γεδεών ζητάει ένα σημείο το οποίο να δείχνει ότι ο Θεός θα είναι μαζί του για να πατάξει τον Μαδιάμ, και ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος να ικανοποιήσει τη λογική ανάγκη που έχει ο Γεδεών για διαβεβαίωση. Έτσι λοιπόν, ο Γεδεών προσφέρει τροφή ως δώρο στον αγγελικό του επισκέπτη και φωτιά ανεβαίνει από έναν βράχο κατατρώγοντας την προσφορά. Αφού ο Ιεχωβά καθησυχάζει το φόβο του Γεδεών, ο Γεδεών χτίζει ένα θυσιαστήριο σε εκείνη την τοποθεσία.—Κριτές 6:12-24.

«Ας Κάνει ο Βάαλ Νομική Υπεράσπιση»

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ισραήλ δεν είναι η καταδυνάστευση από τους Μαδιανίτες. Είναι η υποδούλωση στη λατρεία του Βάαλ. Ο Ιεχωβά είναι «ζηλότυπος Θεός» και κανείς δεν μπορεί να τον υπηρετεί με αποδεκτό τρόπο ενώ παράλληλα αποδίδει ευλαβικό σεβασμό σε άλλους θεούς. (Έξοδος 34:14) Γι’ αυτό, ο Ιεχωβά δίνει στον Γεδεών την εντολή να καταστρέψει το θυσιαστήριο του Βάαλ που έχει ο πατέρας του και να κόψει τον ιερό στύλο. Φοβούμενος την αντίδραση του  πατέρα του και των άλλων σε περίπτωση που το έκανε αυτό κατά τη διάρκεια της ημέρας, ο Γεδεών δρα τη νύχτα, με τη βοήθεια δέκα υπηρετών.

Η επιφυλακτικότητα του Γεδεών δικαιώνεται, διότι μόλις ανακαλύπτουν την «ιεροσυλία» του, οι ντόπιοι λάτρεις του Βάαλ απαιτούν τη ζωή του. Με αδιάσειστη λογική, όμως, ο πατέρας του Γεδεών, ο Ιεχωάς, συζητάει λογικά με το λαό λέγοντας ότι αν ο Βάαλ ήταν Θεός θα μπορούσε να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Τότε, ο Ιεχωάς ονομάζει κατάλληλα το γιο του Ιεροβάαλ, που σημαίνει «Ας Κάνει ο Βάαλ Νομική Υπεράσπιση Εναντίον Του».—Κριτές 6:25-32, υποσημείωση στη ΜΝΚ.

Ο Θεός ευλογεί πάντοτε τους υπηρέτες του όταν παίρνουν τολμηρή στάση υπέρ της αληθινής λατρείας. Μόλις οι Μαδιανίτες και οι σύμμαχοί τους εισβάλλουν ξανά στην περιοχή των Ισραηλιτών “το πνεύμα του Ιεχωβά περικαλύπτει τον Γεδεών”. (Κριτές 6:34) Υπό την επιρροή του πνεύματος του Θεού, δηλαδή της ενεργού του δύναμης, ο Γεδεών συγκεντρώνει στρατεύματα από τις φυλές του Μανασσή, του Ασήρ, του Ζαβουλών και του Νεφθαλί.—Κριτές 6:35.

Προετοιμασία για Δράση

Μολονότι ο Γεδεών έχει τώρα ένα στράτευμα 32.000 ατόμων, ζητά σημείο από τον Θεό. Αν βρεθεί υγρασία σε έναν πόκο μαλλιού αφημένο στο αλώνι ενώ το έδαφος παραμείνει ξηρό, αυτό θα δείξει ότι ο Θεός θα σώσει τον Ισραήλ μέσω του Γεδεών. Ο Ιεχωβά εκτελεί αυτό το θαύμα και ο Γεδεών επιζητεί και λαβαίνει επιβεβαίωση όταν το σημείο γίνεται αντίστροφα—υγρό έδαφος και ξηρός πόκος μαλλιού. Μήπως είναι ο Γεδεών υπερβολικά επιφυλακτικός; Προφανώς όχι, εφόσον ο Ιεχωβά ικανοποιεί το αίτημά του για διαβεβαίωση. (Κριτές 6:36-40) Εμείς δεν αναμένουμε τέτοια θαύματα σήμερα. Ωστόσο, μπορούμε να λαβαίνουμε καθοδήγηση και ενίσχυση από τον Ιεχωβά μέσω του Λόγου του.

Ο Θεός λέει τώρα ότι ο στρατός του Γεδεών είναι πολύ μεγάλος. Αν επικρατήσουν επί των εχθρών τους με τέτοια μεγάλη δύναμη, οι Ισραηλίτες μπορεί να κομπάσουν ότι σώθηκαν μόνοι τους. Αλλά ο Ιεχωβά πρέπει να λάβει την τιμή για την επικείμενη νίκη. Ποια είναι η λύση; Ο Γεδεών πρέπει να εφαρμόσει μια διάταξη του Μωσαϊκού Νόμου ζητώντας από εκείνους που φοβούνται να αποχωρήσουν. Τότε, 22.000 από τους άντρες του το κάνουν αυτό, και μένουν μόνο 10.000.—Δευτερονόμιο 20:8· Κριτές 7:2, 3.

Από την άποψη του Θεού είναι ακόμη πάρα πολλοί. Λέει στον Γεδεών να τους βάλει να κατεβούν στο νερό. Ο Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει ότι ο Θεός έβαλε τον Γεδεών να οδηγήσει τα στρατεύματά του σε κάποιον ποταμό την πιο ζεστή ώρα της ημέρας. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, ο Γεδεών παρατηρεί πώς πίνουν οι άντρες. Μόνο 300 βουτούν το ένα τους χέρι στο νερό και πίνουν από αυτό ενώ προσέχουν για ενδεχόμενη επίθεση του εχθρού. Μόνο οι 300 άγρυπνοι άντρες θα πάνε με τον Γεδεών. (Κριτές 7:4-8) Φανταστείτε τον εαυτό σας στη θέση τους. Εφόσον οι εχθροί σας αριθμούν 135.000, πρέπει ασφαλώς να συμπεράνετε ότι η νίκη μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη δύναμη του Ιεχωβά, όχι με τη δική σας!

Ο Θεός ζητάει από τον Γεδεών να πάρει μαζί έναν υπηρέτη και να πάει για ανίχνευση στο στρατόπεδο των Μαδιανιτών. Ενόσω βρίσκονται εκεί, ο Γεδεών ακούει κάποιον άνθρωπο να αφηγείται ένα όνειρο στο σύντροφό του ο οποίος το  ερμηνεύει χωρίς δισταγμό λέγοντας ότι ο Θεός έχει αποφασίσει να δώσει τον Μαδιάμ στο χέρι του Γεδεών. Αυτό ακριβώς χρειάζεται να ακούσει ο Γεδεών. Είναι βέβαιος ότι ο Ιεχωβά θα δώσει σε εκείνον και στους 300 άντρες του τη νίκη επί των Μαδιανιτών.—Κριτές 7:9-15.

Η Στρατηγική της Μάχης

Οι 300 χωρίζονται σε τρεις ομάδες των 100. Στον καθένα δίνεται ένα κέρας και μια μεγάλη άδεια στάμνα. Ένας πυρσός είναι κρυμμένος στη στάμνα. Η πρώτη οδηγία του Γεδεών είναι η εξής: “Να βλέπετε εμένα, και να κάνετε όπως κάνω εγώ. Αφού σαλπίσω με το κέρας, να σαλπίσετε και εσείς με τα δικά σας και να φωνάξετε: «Σπαθί του Ιεχωβά και του Γεδεών!»”—Κριτές 7:16-18, 20.

Οι 300 Ισραηλίτες πολεμιστές κινούνται κρυφά προς την άκρη του εχθρικού στρατοπέδου. Είναι περίπου δέκα η ώρα το βράδυ—αμέσως μετά την αλλαγή σκοπιάς. Αυτή φαίνεται να είναι η κατάλληλη στιγμή για να επιτεθούν, εφόσον θα χρειαστεί κάποιος χρόνος για να προσαρμοστούν τα μάτια των νέων σκοπών στο σκοτάδι.

Τι τρόμος κυριεύει τώρα τους Μαδιανίτες! Ξαφνικά, η γαλήνη διαταράσσεται από τη συντριβή 300 σταμνών, το σάλπισμα 300 κεράτων και τις κραυγές 300 αντρών. Σαστισμένοι, ιδιαίτερα εξαιτίας της ιαχής «σπαθί του Ιεχωβά και του Γεδεών!», οι Μαδιανίτες προσθέτουν τις δικές τους κραυγές στη βοή. Μέσα στο χάος, τους είναι αδύνατον να ξεχωρίσουν φίλο από εχθρό. Οι 300 στέκονται στις προσδιορισμένες τους θέσεις καθώς ο Θεός κάνει τους εχθρούς να χρησιμοποιούν τα ίδια τους τα σπαθιά για να αλληλοσφαχτούν. Το στρατόπεδο κατατροπώνεται, η διαφυγή ανακόπτεται και οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις, περιλαμβανομένης και μιας επίπονης καταδίωξης, απομακρύνουν οριστικά την απειλή των Μαδιανιτών. Η μακρά και φονική κατοχή έχει επιτέλους τερματιστεί.—Κριτές 7:19-25· 8:10-12, 28.

Ακόμη και έπειτα από αυτή τη νίκη, ο Γεδεών είναι μετριόφρων. Όταν οι Εφραϊμίτες—οι οποίοι νιώθουν προφανώς παραγκωνισμένοι επειδή δεν κλήθηκαν για τη μάχη—προσπαθούν να μαλώσουν μαζί του, εκείνος αποκρίνεται με πράο τρόπο. Η απάντησή του που δίνεται με πραότητα απομακρύνει την οργή τους και ηρεμεί το πνεύμα τους.—Κριτές 8:1-3· Παροιμίες 15:1.

Τώρα που η ειρήνη έχει εδραιωθεί, οι Ισραηλίτες παρακινούν τον Γεδεών να γίνει βασιλιάς τους. Τι πειρασμός! Αλλά ο Γεδεών τον απορρίπτει. Δεν έχει ξεχάσει ποιος πέτυχε τη νίκη επί των Μαδιανιτών. «Δεν θα σας κυβερνήσω εγώ ούτε ο γιος μου θα σας κυβερνήσει», δηλώνει ο ίδιος. «Ο Ιεχωβά θα σας κυβερνάει».—Κριτές 8:23.

Όντας ατελής, όμως, ο Γεδεών δεν ασκεί πάντοτε καλή κρίση. Για κάποιον λόγο που δεν αναφέρεται, φτιάχνει ένα εφόδ με τα λάφυρα του πολέμου και το εκθέτει στην πόλη του. Το υπόμνημα αναφέρει ότι όλος ο Ισραήλ αρχίζει να έχει «ανήθικες σχέσεις» με το εφόδ. Το λατρεύουν και αυτό γίνεται παγίδα ακόμη και για τον Γεδεών και το σπιτικό του. Εντούτοις, ο ίδιος δεν κατατάσσεται στην κατηγορία των ειδωλολατρών, εφόσον οι Γραφές τον θεωρούν άνθρωπο με πίστη στον Ιεχωβά.—Κριτές 8:27· Εβραίους 11:32-34.

Μαθήματα για Εμάς

Η ιστορία του Γεδεών δίνει τόσο προειδοποιητικά όσο και ενθαρρυντικά μαθήματα. Μας προειδοποιεί ότι, αν ο Ιεχωβά αποσύρει το πνεύμα του και την ευλογία του από εμάς εξαιτίας της ανάρμοστης διαγωγής μας, η πνευματική μας κατάσταση θα γίνει σαν εκείνη των κατοίκων μιας χώρας κατεστραμμένης από ακρίδες, οι οποίοι μαστίζονται από τη φτώχεια. Ζούμε σε κρίσιμους καιρούς και δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η ευλογία του Ιεχωβά «πλουτίζει, και εκείνος δεν προσθέτει πόνο σε αυτήν». (Παροιμίες 10:22) Απολαμβάνουμε την ευλογία του Θεού επειδή “τον υπηρετούμε με πλήρη καρδιά και με ψυχή γεμάτη ευχαρίστηση”. Ειδάλλως, εκείνος θα μας απέρριπτε.—1 Χρονικών 28:9.

Μπορούμε να αντλήσουμε ενθάρρυνση από την αφήγηση σχετικά με τον Γεδεών, διότι αυτή αποδεικνύει ότι ο Ιεχωβά είναι σε θέση να απελευθερώνει το λαό του από κάθε απειλή, χρησιμοποιώντας ακόμη και όσους φαίνονται αδύναμοι ή αβοήθητοι. Το γεγονός ότι ο Γεδεών και οι 300 άντρες του κατάφεραν να νικήσουν 135.000 Μαδιανίτες επιβεβαιώνει την απεριόριστη δύναμη του Θεού. Ίσως βρεθούμε σε απελπιστικά δύσκολη θέση και ίσως φαίνεται ότι οι εχθροί μας υπερτερούν αριθμητικά σε τέτοιον βαθμό ώστε δεν έχουμε ελπίδα. Εντούτοις, η Γραφική αφήγηση σχετικά με τον Γεδεών μάς παρακινεί να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά, ο οποίος θα ευλογήσει και θα απελευθερώσει όλους όσους ασκούν πίστη σε Αυτόν.