Θα Περπατάτε Εσείς με τον Θεό;

«Να είσαι μετριόφρων καθώς περπατάς με τον Θεό σου».—Μιχαίας 6:8.

1, 2. Πώς μοιάζουν τα αισθήματα του Ιεχωβά για εμάς με τα αισθήματα ενός γονέα που μαθαίνει στο παιδί του να περπατάει;

 ΕΝΑ παιδάκι στέκεται στα τρεμάμενα πόδια του, προσπαθεί να πιάσει τα απλωμένα χέρια του γονέα του και κάνει τα πρώτα του λίγα βήματα. Αυτό ίσως φαίνεται μικρό πράγμα, αλλά για τη μητέρα και τον πατέρα αποτελεί ορόσημο, μια στιγμή γεμάτη υποσχέσεις για το μέλλον. Οι γονείς ανυπομονούν να περπατήσουν χέρι χέρι με το παιδί τους στους μήνες και στα χρόνια που θα έρθουν. Ελπίζουν να προσφέρουν στο παιδί τους καθοδηγία και υποστήριξη με πολλούς τρόπους στο απώτερο μέλλον.

² Ο Ιεχωβά Θεός τρέφει παρόμοια αισθήματα για τα επίγεια παιδιά του. Είπε κάποτε σχετικά με το λαό του τον Ισραήλ, ή αλλιώς Εφραΐμ: «Εγώ δίδαξα τον Εφραΐμ να περπατάει παίρνοντάς τους πάνω στους βραχίονές μου . . . Με τα σχοινιά χωματένιου ανθρώπου τούς τραβούσα, με τους δεσμούς της αγάπης». (Ωσηέ 11:3, 4) Εδώ ο Ιεχωβά περιγράφει τον εαυτό του ως στοργικό γονέα ο οποίος μαθαίνει υπομονετικά στο παιδί του να περπατάει, ίσως μάλιστα παίρνοντάς το στα χέρια Του όταν πέφτει. Ο Ιεχωβά, ο καλύτερος Γονέας, είναι πρόθυμος να μας μάθει να περπατάμε. Ευαρεστείται επίσης να μας συνοδεύει καθώς συνεχίζουμε να κάνουμε πρόοδο. Όπως δείχνει το θεματικό μας εδάφιο, μπορούμε να περπατάμε με τον Θεό! (Μιχαίας 6:8) Αλλά τι σημαίνει το να περπατάμε με τον Θεό; Γιατί χρειάζεται να το κάνουμε αυτό; Πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο; Και ποιες ευλογίες προκύπτουν όταν περπατάμε με τον Θεό; Ας εξετάσουμε αυτά τα τέσσερα ερωτήματα ένα προς ένα.

Τι Σημαίνει το να Περπατάμε με τον Θεό;

3, 4. (α) Τι είναι εντυπωσιακό όσον αφορά τη λεκτική εικόνα τού να περπατάμε με τον Θεό; (β) Τι σημαίνει το να περπατάμε με τον Θεό;

³ Ασφαλώς, ένας άνθρωπος από σάρκα και αίμα δεν μπορεί να περπατήσει κυριολεκτικά με τον Ιεχωβά, ο οποίος είναι πνευματικό ον. (Έξοδος 33:20· Ιωάννης 4:24) Άρα λοιπόν, όταν η Γραφή κάνει λόγο για ανθρώπους που περπατούν με τον Θεό, χρησιμοποιεί μεταφορική γλώσσα. Συνθέτει μια εντυπωσιακή λεκτική εικόνα, μια εικόνα η οποία ξεπερνάει τα εθνικά και πολιτιστικά όρια και είναι μάλιστα διαχρονική. Εξάλλου, υπάρχει τόπος ή εποχή όπου οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν τι σημαίνει το να περπατάει ένα άτομο μαζί με κάποιο άλλο; Αυτή η λεκτική εικόνα μεταδίδει θέρμη και οικειότητα, έτσι δεν είναι; Τέτοια αισθήματα μας βοηθούν κατά κάποιον τρόπο να καταλάβουμε τι σημαίνει το να περπατάμε με τον Θεό. Ας γίνουμε, όμως, πιο συγκεκριμένοι.

⁴ Θυμηθείτε τους πιστούς άντρες Ενώχ και Νώε. Γιατί αναφέρεται ότι περπάτησαν με τον  Θεό; (Γένεση 5:24· 6:9) Στη Γραφή, το ρήμα «περπατάω» σημαίνει πολλές φορές «ακολουθώ μια συγκεκριμένη πορεία ενέργειας». Ο Ενώχ και ο Νώε επέλεξαν μια πορεία ζωής η οποία ήταν σε αρμονία με το θέλημα του Ιεχωβά Θεού. Ανόμοια με τον κόσμο που τους περιέβαλλε, απέβλεπαν στον Ιεχωβά για καθοδηγία και υπάκουαν στην κατεύθυνση που έδινε Εκείνος. Του είχαν εμπιστοσύνη. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ο Ιεχωβά έπαιρνε αποφάσεις για λογαριασμό τους; Όχι. Ο Ιεχωβά έχει δώσει στους ανθρώπους ελεύθερη βούληση και θέλει να χρησιμοποιούμε αυτό το δώρο σε συνδυασμό με τη δική μας «δύναμη της λογικής». (Ρωμαίους 12:1) Ωστόσο, καθώς παίρνουμε αποφάσεις, επιτρέπουμε ταπεινά στη δύναμη της λογικής μας να κατευθύνεται από την απείρως ανώτερη διάνοια του Ιεχωβά. (Παροιμίες 3:5, 6· Ησαΐας 55:8, 9) Στην ουσία, καθώς πορευόμαστε στη ζωή, κάνουμε αυτό το ταξίδι μαζί με τον Ιεχωβά.

5. Γιατί μίλησε ο Ιησούς για προσθήκη ενός πήχη στο μήκος της ζωής του ανθρώπου;

⁵ Η Γραφή παρομοιάζει συχνά τη ζωή με ταξίδι ή περίπατο. Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτή η παρομοίωση είναι άμεση, αλλά σε άλλες περιπτώσεις υπονοείται. Λόγου χάρη, ο Ιησούς είπε: «Ποιος από εσάς, με το να ανησυχεί, μπορεί να προσθέσει έναν πήχη στο μήκος της ζωής του;» (Ματθαίος 6:27) Αυτά τα λόγια ίσως σας φαίνονται κάπως παράξενα. Γιατί να μιλήσει ο Ιησούς για προσθήκη “ενός πήχη”, με τον οποίο μετριούνται αποστάσεις, «στο μήκος της ζωής» κάποιου, ενώ η ζωή μετριέται με μονάδες χρόνου; a Ο Ιησούς προφανώς παρουσίαζε τη ζωή σαν ταξίδι. Στην ουσία, δίδαξε ότι η ανησυχία δεν θα σας βοηθήσει να προσθέσετε ούτε ένα μικρό βήμα στον περίπατο της ζωής σας. Μήπως, όμως, πρέπει να συμπεράνουμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για το μήκος αυτού του περιπάτου; Κάθε άλλο! Αυτό μας φέρνει στο δεύτερο ερώτημά μας: Γιατί χρειάζεται να περπατάμε με τον Θεό;

Γιατί Χρειάζεται να Περπατάμε με τον Θεό;

6, 7. Ποια απελπιστική ανάγκη έχουν οι ατελείς άνθρωποι, και γιατί πρέπει να στρεφόμαστε στον Ιεχωβά για να ικανοποιήσουμε αυτή την ανάγκη;

⁶ Ένας λόγος για τον οποίο χρειάζεται να περπατάμε με τον Ιεχωβά Θεό εξηγείται στο εδάφιο Ιερεμίας 10:23: «Γνωρίζω καλά, Ιεχωβά, ότι δεν ανήκει στο χωματένιο άνθρωπο η οδός του. Στον άνθρωπο που περπατάει δεν ανήκει το να κατευθύνει το βήμα του». Συνεπώς, εμείς οι άνθρωποι δεν έχουμε ούτε την ικανότητα ούτε το δικαίωμα να κατευθύνουμε την πορεία της ζωής μας. Έχουμε απελπιστική ανάγκη για καθοδηγία. Όσοι επιμένουν να ακολουθούν τη δική τους πορεία, ανεξάρτητα από τον Θεό, κάνουν το ίδιο λάθος με τον Αδάμ και την Εύα. Το πρώτο εκείνο ζευγάρι διεκδίκησε το δικαίωμα να καθορίζουν μόνοι τους τι είναι καλό και τι κακό. (Γένεση 3:1-6) Αυτό το δικαίωμα απλώς «δεν ανήκει» σε εμάς.

⁷ Δεν νιώθετε εσείς την ανάγκη για καθοδηγία στο ταξίδι της ζωής; Κάθε μέρα, χρειάζεται να παίρνουμε μικρές και μεγάλες αποφάσεις. Μερικές από αυτές είναι δύσκολες και μπορούν να επηρεάσουν το μέλλον μας—καθώς και το μέλλον των προσφιλών μας. Σκεφτείτε, όμως, ότι κάποιος απείρως μεγαλύτερος και σοφότερος από εμάς χαίρεται να μας παρέχει στοργική καθοδηγία για τη λήψη αυτών των αποφάσεων! Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα προτιμούν να εμπιστεύονται στη δική τους κρίση και να κατευθύνουν μόνοι τους τα βήματά τους. Παραβλέπουν την αλήθεια που δηλώνεται στο εδάφιο Παροιμίες 28:26: «Όποιος εμπιστεύεται στη δική του καρδιά είναι άφρονας, αλλά όποιος περπατάει με σοφία θα διαφύγει». Ο Ιεχωβά θέλει να διαφύγουμε τις συμφορές που επέρχονται όταν κάποιος εμπιστεύεται τη δόλια ανθρώπινη καρδιά. (Ιερεμίας 17:9) Θέλει να περπατάμε με σοφία, να τον εμπιστευόμαστε ως τον σοφό Οδηγό και Εκπαιδευτή μας. Όταν το κάνουμε αυτό, ο περίπατός μας στη ζωή είναι ασφαλής, ικανοποιητικός και ανταμειφτικός.

8. Σε ποιον προορισμό οδηγούν φυσιολογικά τους ανθρώπους η αμαρτία και η ατέλεια, αλλά τι θέλει ο Ιεχωβά για εμάς;

⁸ Άλλος ένας λόγος για τον οποίο χρειάζεται να περπατάμε με τον Θεό περιλαμβάνει τη διάρκεια του περιπάτου που θέλουμε να κάνουμε. Η Γραφή αναφέρει μια θλιβερή αλήθεια. Κατά μία έννοια,  όλοι οι ατελείς άνθρωποι περπατούν προς τον ίδιο προορισμό. Περιγράφοντας τις θλίψεις που έρχονται με τα γηρατειά, το εδάφιο Εκκλησιαστής 12:5 λέει: «Ο άνθρωπος πορεύεται προς τη μακραίωνη κατοικία του και οι θρηνωδοί βαδίζουν ολόγυρα στο δρόμο». Ποια είναι αυτή η «μακραίωνη κατοικία»; Ο τάφος, όπου μας οδηγούν φυσιολογικά η αμαρτία και η ατέλεια. (Ρωμαίους 6:23) Εντούτοις, ο Ιεχωβά θέλει για εμάς κάτι περισσότερο από έναν σύντομο, ταραχώδη περίπατο από την κούνια ως τον τάφο. (Ιώβ 14:1) Μόνο αν περπατάμε με τον Θεό μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα περπατάμε όσο διάστημα είχε εξαρχής σκοπό του για εμάς—αιώνια. Αυτό δεν επιθυμείτε; Είναι, λοιπόν, σαφές ότι χρειάζεται να περπατάτε με τον Πατέρα σας.

Πώς Μπορούμε να Περπατάμε με τον Θεό;

9. Γιατί κρυβόταν μερικές φορές ο Ιεχωβά από το λαό του, αλλά ποια διαβεβαίωση έδωσε αυτός σύμφωνα με το εδάφιο Ησαΐας 30:20;

⁹ Το τρίτο ερώτημα της μελέτης μας αξίζει την αμέριστη προσοχή μας: Πώς μπορούμε να περπατάμε με τον Θεό; Την απάντηση τη βρίσκουμε στα εδάφια Ησαΐας 30:20, 21: «Ο Μεγάλος Εκπαιδευτής σου δεν θα κρυφτεί πια, και τα μάτια σου θα βλέπουν τον Μεγάλο Εκπαιδευτή σου. Και τα αφτιά σου θα ακούν έναν λόγο πίσω σου που θα λέει: “Αυτή είναι η οδός. Περπατάτε σε αυτήν”, σε περίπτωση που πάτε δεξιά ή σε περίπτωση που πάτε αριστερά». Σε τούτη την ενθαρρυντική περικοπή, τα λόγια του Ιεχωβά που είναι καταγραμμένα στο εδάφιο 20 ίσως υπενθύμιζαν στο λαό του πως, όταν στασίαζαν εναντίον του, εκείνος στην ουσία κρυβόταν από αυτούς. (Ησαΐας 1:15· 59:2) Εντούτοις, εδώ ο Ιεχωβά παρουσιάζεται, όχι σαν να κρύβεται, αλλά σαν να στέκεται φανερά μπροστά στον πιστό λαό του. Θα μπορούσαμε να φανταστούμε έναν εκπαιδευτή ο οποίος στέκεται μπροστά στους μαθητές του και τους παρουσιάζει αυτό που θέλει να μάθουν.

10. Με ποια έννοια μπορεί να “ακούτε έναν λόγο πίσω σας” από τον Μεγάλο Εκπαιδευτή σας;

¹⁰ Στο εδάφιο 21, παρουσιάζεται μια διαφορετική λεκτική εικόνα. Ο Ιεχωβά απεικονίζεται να περπατάει πίσω από το λαό του, δίνοντας κατεύθυνση σχετικά με την ορθή οδό στην οποία πρέπει να περπατούν. Λόγιοι της Αγίας Γραφής έχουν σχολιάσει ότι αυτή η έκφραση ίσως βασίζεται στον τρόπο με τον οποίο ο ποιμένας ακολουθεί μερικές φορές τα πρόβατά του, φωνάζοντας για να τα καθοδηγεί και να τα εμποδίζει να πάρουν λάθος δρόμο. Πώς εφαρμόζεται σε εμάς αυτή η λεκτική εικόνα; Όταν στρεφόμαστε στο Λόγο του Θεού για καθοδηγία, διαβάζουμε λόγια που γράφτηκαν πριν από χιλιάδες χρόνια. Έρχονται από πίσω μας, σαν να λέγαμε, μέσα από το ρεύμα του χρόνου. Μολαταύτα, είναι τόσο επίκαιρα σήμερα όσο ήταν και την ημέρα που γράφτηκαν. Οι Γραφικές συμβουλές μπορούν να μας καθοδηγούν στις καθημερινές μας αποφάσεις και να μας βοηθούν να χαράζουμε την πορεία της ζωής μας για τα χρόνια που θα έρθουν. (Ψαλμός 119:105) Όταν αναζητάμε επιμελώς τέτοιες συμβουλές και τις εφαρμόζουμε, τότε ο Ιεχωβά είναι ο Οδηγός μας. Περπατάμε με τον Θεό.

11. Σύμφωνα με το εδάφιο Ιερεμίας 6:16, ποια ελκυστική λεκτική εικόνα παρουσίασε ο Ιεχωβά στο λαό του, αλλά πώς αντέδρασαν εκείνοι;

¹¹ Επιτρέπουμε πράγματι στο Λόγο του Θεού  να μας κατευθύνει σε τέτοιον βαθμό; Αξίζει να στεκόμαστε κατά καιρούς και να κάνουμε έντιμη αυτοεξέταση. Προσέξτε ένα εδάφιο που θα μας βοηθήσει να ενεργούμε έτσι: «Αυτό είπε ο Ιεχωβά: “Σταθείτε στις οδούς και δείτε και ρωτήστε για τους αρχαίους δρόμους, πού βρίσκεται, τώρα, η καλή οδός· και περπατήστε σε αυτήν και βρείτε ηρεμία για την ψυχή σας”». (Ιερεμίας 6:16) Αυτά τα λόγια ίσως μας θυμίζουν έναν ταξιδιώτη ο οποίος σταματάει σε κάποιο σταυροδρόμι για να ζητήσει οδηγίες. Με πνευματική έννοια, ο στασιαστικός λαός του Ιεχωβά, ο Ισραήλ, χρειαζόταν να κάνει κάτι παρόμοιο. Ήταν ανάγκη να βρουν τον προσανατολισμό τους για να επιστρέψουν στους «αρχαίους δρόμους». Εκείνη η «καλή οδός» ήταν η οδός στην οποία είχαν περπατήσει οι πιστοί προπάτορές τους, η οδός από την οποία το έθνος, ενεργώντας ανόητα, είχε παρεκκλίνει. Δυστυχώς, ο Ισραήλ αντέδρασε πεισματικά σε αυτή τη στοργική υπενθύμιση του Ιεχωβά. Το ίδιο εδάφιο συνεχίζει: «Αυτοί, όμως, έλεγαν: “Δεν πρόκειται να περπατήσουμε”». Εντούτοις, στους σύγχρονους καιρούς ο λαός του Θεού έχει αντιδράσει διαφορετικά σε τέτοιες συμβουλές.

12, 13. (α) Πώς έχουν ανταποκριθεί οι χρισμένοι ακόλουθοι του Χριστού στη συμβουλή του εδαφίου Ιερεμίας 6:16; (β) Πώς μπορούμε εμείς να κάνουμε αυτοεξέταση αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο περπατάμε σήμερα;

¹² Από τα τέλη του 19ου αιώνα, οι χρισμένοι ακόλουθοι του Χριστού εφαρμόζουν τη συμβουλή του εδαφίου Ιερεμίας 6:16 στον εαυτό τους. Ως τάξη, έχουν ηγηθεί μιας ολόκαρδης επιστροφής στους «αρχαίους δρόμους». Ανόμοια με τον αποστάτη Χριστιανικό κόσμο, αυτοί έχουν προσκολληθεί πιστά στο «υπόδειγμα των υγιών λόγων» το οποίο έθεσε ο Ιησούς Χριστός και διακράτησαν οι πιστοί του ακόλουθοι τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. (2 Τιμόθεο 1:13) Μέχρι σήμερα, οι χρισμένοι βοηθούν ο ένας τον άλλον, καθώς και τους συντρόφους τους από τα «άλλα πρόβατα», να ακολουθούν την υγιή, ευτυχισμένη οδό ζωής την οποία έχει εγκαταλείψει ο Χριστιανικός κόσμος.—Ιωάννης 10:16.

¹³ Παρέχοντας πνευματική τροφή στον κατάλληλο καιρό, η τάξη του πιστού δούλου έχει βοηθήσει εκατομμύρια άτομα να βρουν «τους αρχαίους δρόμους» και να περπατήσουν με τον Θεό. (Ματθαίος 24:45-47) Είστε εσείς ένα από αυτά τα εκατομμύρια άτομα; Αν ναι, τι μπορείτε να κάνετε για να μην ξεμακρύνετε ακολουθώντας δική σας πορεία; Είναι σοφό να στέκεστε κατά καιρούς και να εξετάζετε τον τρόπο με τον οποίο περπατάτε στη ζωή. Αν διαβάζετε πιστά τη Γραφή και τα Γραφικά έντυπα και παρακολουθείτε τα εκπαιδευτικά προγράμματα που παρέχουν οι χρισμένοι σήμερα, τότε εκπαιδεύεστε για να περπατάτε με τον Θεό. Και όταν εφαρμόζετε ταπεινά τις συμβουλές που λαβαίνετε, τότε περπατάτε πράγματι με τον Θεό, ακολουθώντας «τους αρχαίους δρόμους».

Να Περπατάτε σαν να “Βλέπετε τον Αόρατο”

14. Αν ο Ιεχωβά είναι αληθινός για εμάς, πώς θα αντανακλάται αυτό στις προσωπικές αποφάσεις που παίρνουμε;

¹⁴ Για να περπατάμε με τον Ιεχωβά, αυτός πρέπει να είναι πραγματικός για εμάς. Θυμηθείτε ότι ο Ιεχωβά διαβεβαίωσε τα πιστά άτομα στον αρχαίο Ισραήλ πως δεν κρυβόταν από αυτούς. Σήμερα αποκαλύπτεται παρόμοια στο λαό του ως ο Μεγάλος Εκπαιδευτής. Είναι ο Ιεχωβά τόσο πραγματικός για εσάς, σαν να στεκόταν μπροστά σας για να σας εκπαιδεύσει; Αυτό είναι το είδος πίστης που χρειαζόμαστε προκειμένου να περπατάμε με τον Θεό. Ο Μωυσής είχε τέτοια πίστη, «γιατί παρέμεινε σταθερός σαν να έβλεπε τον Αόρατο». (Εβραίους 11:27) Αν ο Ιεχωβά είναι πραγματικός για εμάς, τότε θα λαβαίνουμε υπόψη μας τα αισθήματά του όταν παίρνουμε αποφάσεις. Για παράδειγμα, δεν θα σκεφτούμε καν να διαπράξουμε αδικοπραγία και κατόπιν να προσπαθήσουμε να κρύψουμε τις αμαρτίες μας από τους Χριστιανούς πρεσβυτέρους ή από τα μέλη της οικογένειάς μας. Απεναντίας, προσπαθούμε να περπατάμε με τον Θεό ακόμα και όταν δεν μπορεί να μας δει κανένας συνάνθρωπός  μας. Όπως ο Βασιλιάς Δαβίδ των αρχαίων χρόνων, λέμε με αποφασιστικότητα: «Θα περπατώ σύμφωνα με την ακεραιότητα της καρδιάς μου μέσα στο σπίτι μου».—Ψαλμός 101:2.

15. Πώς θα μας βοηθήσει η συναναστροφή με τους Χριστιανούς αδελφούς και αδελφές μας να θεωρούμε τον Ιεχωβά πραγματικό;

¹⁵ Ο Ιεχωβά κατανοεί ότι είμαστε ατελή, σάρκινα πλάσματα και ότι μερικές φορές δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ό,τι δεν βλέπουμε. (Ψαλμός 103:14) Εκείνος κάνει πολλά για να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε αυτή την αδυναμία. Για παράδειγμα, έχει συγκεντρώσει «έναν λαό για το όνομά του» από όλα τα έθνη της γης. (Πράξεις 15:14) Καθώς υπηρετούμε μαζί ενωμένοι, αντλούμε δύναμη ο ένας από τον άλλον. Όταν ακούμε πώς βοήθησε ο Ιεχωβά κάποιον πνευματικό αδελφό ή αδελφή να υπερνικήσει μια αδυναμία ή να περάσει μια δύσκολη δοκιμασία, αυτό κάνει τον Θεό μας ακόμα πιο πραγματικό για εμάς.—1 Πέτρου 5:9.

16. Πώς το να μαθαίνουμε για τον Ιησού θα μας βοηθήσει να περπατάμε με τον Θεό;

¹⁶ Πάνω από όλα, ο Ιεχωβά μάς έχει δώσει το παράδειγμα του Γιου του. Ο Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή. Κανείς δεν έρχεται στον Πατέρα παρά μόνο μέσω εμού». (Ιωάννης 14:6) Η μελέτη της επίγειας πορείας ζωής του Ιησού είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να κάνουμε τον Ιεχωβά πιο πραγματικό για εμάς. Όλα όσα είπε και έκανε ο Ιησούς αποτελούσαν τέλεια αντανάκλαση της προσωπικότητας και των οδών του ουράνιου Πατέρα του. (Ιωάννης 14:9) Καθώς παίρνουμε αποφάσεις, χρειάζεται να σκεφτόμαστε προσεκτικά πώς θα χειριζόταν τα ζητήματα ο Ιησούς. Όταν οι αποφάσεις μας αντανακλούν τέτοιου είδους προσεκτική και ευλαβική σκέψη συνοδευόμενη από προσευχή, τότε βαδίζουμε στα ίχνη του Χριστού. (1 Πέτρου 2:21) Ως αποτέλεσμα, περπατάμε με τον Θεό.

Ποιες Ευλογίες Προκύπτουν;

17. Αν περπατάμε στην οδό του Ιεχωβά, ποια «ηρεμία» θα βρούμε για την ψυχή μας;

¹⁷ Περπατώντας με τον Ιεχωβά Θεό ζούμε ευλογημένη ζωή. Να θυμάστε τι υποσχέθηκε ο Ιεχωβά στο λαό του σχετικά με την αναζήτηση “της καλής οδού”: «Περπατήστε σε αυτήν και βρείτε ηρεμία για την ψυχή σας». (Ιερεμίας 6:16) Τι σημαίνει αυτή η «ηρεμία»; Μήπως μια εύκολη ζωή γεμάτη απολαύσεις και πολυτέλειες; Όχι. Ο Ιεχωβά παρέχει κάτι πολύ καλύτερο, κάτι που και οι πλουσιότεροι άνθρωποι σπάνια βρίσκουν. Το να βρείτε ηρεμία για την ψυχή σας σημαίνει να βρείτε εσωτερική ειρήνη, χαρά, ικανοποίηση και πνευματική πληρότητα. Αυτού του είδους η ηρεμία σημαίνει ότι μπορείτε να είστε πεπεισμένοι πως έχετε επιλέξει την καλύτερη οδό ζωής. Τέτοια ειρήνη διάνοιας αποτελεί σπάνια ευλογία σε αυτόν το σκληρό κόσμο!

18. Ποια ευλογία θέλει να σας δώσει ο Ιεχωβά, και τι είστε αποφασισμένοι να κάνετε;

¹⁸ Ασφαλώς, η ζωή αυτή καθαυτή αποτελεί μεγάλη ευλογία. Ακόμα και ένας σύντομος περίπατος είναι καλύτερος από το να μην περπατήσει κανείς καθόλου. Ωστόσο, ο Ιεχωβά ποτέ δεν ήθελε να είναι το ταξίδι της ζωής σας απλώς ένας σύντομος περίπατος από το σφρίγος της νιότης ως τον πόνο των γηρατειών. Όχι, ο Ιεχωβά θέλει να έχετε τη μεγαλύτερη ευλογία από όλες. Θέλει να περπατάτε μαζί του για πάντα! Αυτό εκφράζεται ωραία στο εδάφιο Μιχαίας 4:5: «Όλοι μεν οι λαοί θα περπατούν ο καθένας σύμφωνα με το όνομα του θεού του· εμείς, όμως, θα περπατάμε σύμφωνα με το όνομα του Ιεχωβά του Θεού μας στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα». Θα αδράξετε εσείς αυτή την ευλογία; Θα ζήσετε τη ζωή που ο Ιεχωβά αποκαλεί με ελκυστικό τρόπο «πραγματική»; (1 Τιμόθεο 6:19) Οπωσδήποτε, λοιπόν, να είστε αποφασισμένοι να περπατάτε με τον Ιεχωβά σήμερα, αύριο και κάθε μέρα σε όλη την αιωνιότητα!

[Υποσημείωση]

Πώς θα Απαντούσατε;

• Τι σημαίνει το να περπατάμε με τον Θεό;

• Γιατί νιώθετε εσείς την ανάγκη να περπατάτε με τον Θεό;

• Τι θα σας βοηθήσει να περπατάτε με τον Θεό;

• Ποιες ευλογίες έρχονται σε εκείνους που περπατούν με τον Θεό;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνες στη σελίδα 23]

Μέσα από τις σελίδες της Γραφής, ακούμε τη φωνή του Ιεχωβά πίσω μας να λέει: «Αυτή είναι η οδός»

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Στις συναθροίσεις λαβαίνουμε πνευματική τροφή στον κατάλληλο καιρό