Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Κύρια Σημεία από το Βιβλίο Δεύτερο Χρονικών

Κύρια Σημεία από το Βιβλίο Δεύτερο Χρονικών

Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός

Κύρια Σημεία από το Βιβλίο Δεύτερο Χρονικών

ΣΤΗΝ αρχή της αφήγησης του Γραφικού βιβλίου Δεύτερο Χρονικών, ο Σολομών κυβερνάει ως βασιλιάς στον Ισραήλ. Το βιβλίο τελειώνει με τα εξής λόγια του Πέρση Βασιλιά Κύρου προς τους εξόριστους Ιουδαίους στη Βαβυλωνία: «Ο ίδιος [ο Ιεχωβά] με διόρισε να του χτίσω οίκο στην Ιερουσαλήμ, η οποία βρίσκεται στον Ιούδα. Όποιος από εσάς είναι από όλο το λαό του, είθε ο Ιεχωβά ο Θεός του να είναι μαζί του. Ας ανεβεί λοιπόν [στην Ιερουσαλήμ]». (2 Χρονικών 36:23) Το βιβλίο ολοκληρώθηκε από τον ιερέα Έσδρα το 460 Π.Κ.Χ. και καλύπτει 500 χρόνια—από το 1037 Π.Κ.Χ. ως το 537 Π.Κ.Χ.

Το διάταγμα του Κύρου επιτρέπει στους Ιουδαίους να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ και να αποκαταστήσουν τη λατρεία του Ιεχωβά εκεί. Ωστόσο, τα πολλά χρόνια βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας τούς έχουν επηρεάσει αρνητικά. Οι εξόριστοι που επιστρέφουν δεν γνωρίζουν την ιστορία του έθνους τους. Το βιβλίο Δεύτερο Χρονικών τούς παρέχει μια ζωντανή περίληψη γεγονότων που συνέβησαν υπό τους βασιλιάδες της βασιλικής γραμμής του Δαβίδ. Η αφήγηση ενδιαφέρει και εμάς επίσης διότι τονίζει τις ευλογίες που απορρέουν από την υπακοή στον αληθινό Θεό καθώς και τις συνέπειες της ανυπακοής.

ΕΝΑΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΧΤΙΖΕΙ ΟΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ

(2 Χρονικών 1:1–9:31)

Ο Ιεχωβά δίνει στον Βασιλιά Σολομώντα το αίτημα της καρδιάς του—σοφία και γνώση—καθώς και πλούτη και τιμή. Ο βασιλιάς χτίζει έναν μεγαλοπρεπή οίκο για τον Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ και ο λαός είναι “χαρούμενος και με εύθυμη καρδιά”. (2 Χρονικών 7:10) Ο Σολομών γίνεται «μεγαλύτερος από όλους τους άλλους βασιλιάδες της γης σε πλούτη και σοφία».—2 Χρονικών 9:22.

Αφού κυβερνάει τον Ισραήλ 40 χρόνια, ο Σολομών “πλαγιάζει με τους προπάτορές του και στη θέση του αρχίζει να βασιλεύει ο Ροβοάμ ο γιος του”. (2 Χρονικών 9:31) Ο Έσδρας δεν καταγράφει την παρέκκλιση του Σολομώντα από την αληθινή λατρεία. Τα μόνα αρνητικά σημεία που αναφέρονται σχετικά με το βασιλιά είναι η άσοφη απόκτηση πολλών αλόγων από την Αίγυπτο και ο γάμος του με την κόρη του Φαραώ. Ο χρονικογράφος παρουσιάζει, λοιπόν, την αφήγηση από θετική σκοπιά.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

2:14—Γιατί η καταγωγή του τεχνίτη όπως περιγράφεται εδώ διαφέρει από εκείνη που βρίσκεται στο εδάφιο 1 Βασιλέων 7:14; Το βιβλίο Πρώτο Βασιλέων αναφέρει τη μητέρα του τεχνίτη ως “χήρα γυναίκα από τη φυλή του Νεφθαλί” επειδή είχε παντρευτεί έναν άντρα από εκείνη τη φυλή. Η ίδια, όμως, προερχόταν από τη φυλή του Δαν. Μετά το θάνατο του συζύγου της, παντρεύτηκε κάποιον Τύριο και ο τεχνίτης γεννήθηκε από αυτόν το γάμο.

2:18· 8:10—Αυτά τα εδάφια δηλώνουν ότι ο αριθμός των διαχειριστών που υπηρετούσαν ως επιβλέποντες και επιστάτες της καταναγκαστικής εργασίας ήταν 3.600 συν 250, ενώ σύμφωνα με τα εδάφια 1 Βασιλέων 5:16 και 9:23, αυτοί αριθμούσαν 3.300 συν 550. Γιατί διαφέρουν αυτοί οι αριθμοί; Η διαφορά έγκειται προφανώς στον τρόπο με τον οποίο κατατάσσονται οι διαχειριστές. Ίσως το βιβλίο Δεύτερο Χρονικών κάνει διάκριση ανάμεσα στους 3.600 μη Ισραηλίτες και στους 250 Ισραηλίτες διαχειριστές, ενώ το βιβλίο Πρώτο Βασιλέων ξεχωρίζει τους 3.300 επιστάτες από τους 550 υψηλόβαθμους αρχιεπιτηρητές. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, ο συνολικός αριθμός εκείνων που υπηρετούσαν ως διαχειριστές ήταν 3.850.

4:2-4—Γιατί χρησιμοποιήθηκαν ομοιώματα ταύρων στην κατασκευή της βάσης της χυτής θάλασσας; Στις Γραφές, οι ταύροι συμβολίζουν τη δύναμη. (Ιεζεκιήλ 1:10· Αποκάλυψη 4:6, 7) Το ότι επιλέχθηκαν ομοιώματα ταύρων ήταν κατάλληλο επειδή οι 12 χάλκινοι ταύροι στήριζαν την τεράστια «θάλασσα», η οποία ζύγιζε περίπου 30 τόνους. Η κατασκευή των ταύρων γι’ αυτόν το σκοπό δεν παραβίαζε σε καμία περίπτωση τη δεύτερη εντολή, η οποία απαγόρευε την κατασκευή αντικειμένων για λατρεία.—Έξοδος 20:4, 5.

4:5—Ποια ήταν η συνολική χωρητικότητα της χυτής θάλασσας; Όταν γέμιζε, η θάλασσα μπορούσε να χωρέσει τρεις χιλιάδες βαθ, δηλαδή περίπου 66.000 λίτρα. Ωστόσο, η ποσότητα που έπαιρνε συνήθως ήταν πιθανότατα τα δύο τρίτα σχεδόν της χωρητικότητάς της. Το εδάφιο 1 Βασιλέων 7:26 αναφέρει: «[Η θάλασσα] χωρούσε δύο χιλιάδες βαθ [44.000 λίτρα]».

5:4, 5, 10—Ποιο μέρος του εξοπλισμού της αρχικής σκηνής της μαρτυρίας έγινε μέρος του ναού του Σολομώντα; Το μόνο αντικείμενο από την αρχική σκηνή της συνάντησης που κρατήθηκε στο ναό του Σολομώντα ήταν η Κιβωτός. Μετά την οικοδόμηση του ναού, η σκηνή της μαρτυρίας μεταφέρθηκε από τη Γαβαών στην Ιερουσαλήμ και προφανώς φυλάχτηκε εκεί.—2 Χρονικών 1:3, 4.

Μαθήματα για Εμάς:

1:11, 12. Το αίτημα του Σολομώντα έδειξε στον Ιεχωβά ότι επιθυμία της καρδιάς του βασιλιά ήταν η απόκτηση σοφίας και γνώσης. Οι προσευχές μας στον Θεό αποκαλύπτουν πράγματι τι έχουμε στην καρδιά μας. Είναι σοφό να αναλύουμε το περιεχόμενό τους.

6:4. Η εγκάρδια εκτίμηση για τη στοργική καλοσύνη και την αγαθότητα του Ιεχωβά πρέπει να μας υποκινεί να ευλογούμε τον Ιεχωβά—δηλαδή να τον αινούμε με αγάπη και ευγνωμοσύνη.

6:18-21. Παρότι ο Θεός δεν μπορεί να χωρέσει σε κανένα οικοδόμημα, ο ναός επρόκειτο να αποτελέσει το κέντρο της λατρείας του Ιεχωβά. Σήμερα, οι Αίθουσες Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά αποτελούν κέντρα της αληθινής λατρείας στην περιοχή όπου βρίσκονται.

6:19, 22, 32. Ο Ιεχωβά ήταν προσιτός σε όλους—από το βασιλιά ως τους πιο μικρούς του έθνους—ακόμη και στον αλλοεθνή που ερχόταν σε αυτόν με ειλικρίνεια. aΨαλμός 65:2.

ΔΙΑΔΟΧΗ ΒΑΣΙΛΙΑΔΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΔΑΒΙΔ

(2 Χρονικών 10:1–36:23)

Το ενωμένο βασίλειο του Ισραήλ διαιρείται σε δύο—στο βόρειο δεκάφυλο βασίλειο και στο νότιο δίφυλο βασίλειο του Ιούδα και του Βενιαμίν. Οι ιερείς και οι Λευίτες σε όλο τον Ισραήλ θέτουν την οσιότητά τους στη διαθήκη της Βασιλείας πάνω από τον εθνικισμό και τάσσονται με το γιο του Σολομώντα, τον Ροβοάμ. Λίγο περισσότερο από 30 χρόνια μετά την ολοκλήρωση του ναού, οι θησαυροί του λεηλατούνται.

Από τους 19 βασιλιάδες που έπονται του Ροβοάμ, 5 είναι πιστοί, 3 αρχίζουν καλά αλλά γίνονται άπιστοι και ένας μεταστρέφεται από την εσφαλμένη του πορεία. Οι υπόλοιποι ηγεμόνες πράττουν το κακό στα μάτια του Ιεχωβά. b Δίνεται έμφαση στις ενέργειες των πέντε βασιλιάδων που θέτουν την πεποίθησή τους στον Ιεχωβά. Οι αφηγήσεις σχετικά με την επαναφορά των υπηρεσιών του ναού από τον Εζεκία και σχετικά με τις διευθετήσεις τις οποίες έκανε ο Ιωσίας για έναν μεγάλο εορτασμό του Πάσχα πρέπει να ενθάρρυναν πολύ τους Ιουδαίους που ενδιαφέρονταν να αποκαταστήσουν τη λατρεία του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

13:5—Τι σημαίνει η έκφραση «διαθήκη αλατιού»; Λόγω των συντηρητικών του ιδιοτήτων, το αλάτι έγινε σύμβολο μονιμότητας και αμεταβλητότητας. Άρα λοιπόν, η έκφραση «διαθήκη αλατιού» υποδηλώνει δεσμευτική συμφωνία.

14:2-5· 15:17—Αφαίρεσε ο Βασιλιάς Ασά όλους «τους υψηλούς τόπους»; Προφανώς όχι. Ίσως ο Ασά αφαίρεσε μόνο τους υψηλούς τόπους που συνδέονταν με τη λατρεία ψεύτικων θεών αλλά όχι εκείνους στους οποίους ο λαός λάτρευε τον Ιεχωβά. Μπορεί επίσης να ξαναχτίστηκαν υψηλοί τόποι στο τελευταίο μέρος της βασιλείας του Ασά. Αυτούς τους αφαίρεσε ο γιος του, ο Ιωσαφάτ. Στην πραγματικότητα, οι υψηλοί τόποι δεν εξαλείφθηκαν τελείως, ακόμη και στη διάρκεια της βασιλείας του Ιωσαφάτ.—2 Χρονικών 17:5, 6· 20:31-33.

15:9· 34:6—Ποια ήταν η θέση της φυλής του Συμεών σε σχέση με τη διαίρεση του βασιλείου του Ισραήλ; Έχοντας λάβει ως κληρονομιά διάφορα εδάφη που παρεμβάλλονταν στον Ιούδα, η φυλή του Συμεών βρισκόταν γεωγραφικά εντός του βασιλείου του Ιούδα και του Βενιαμίν. (Ιησούς του Ναυή 19:1) Από θρησκευτική και πολιτική άποψη, όμως, η φυλή συντάχθηκε με το βόρειο βασίλειο. (1 Βασιλέων 11:30-33· 12:20-24) Επομένως, ο Συμεών υπολογίστηκε στο δεκάφυλο βασίλειο.

16:13, 14—Αποτεφρώθηκε ο Ασά; Όχι. Η «εξαιρετικά μεγάλη επικήδεια καύση» αναφέρεται, όχι στην αποτέφρωση του Ασά, αλλά στην καύση μυρωδικών.—Υποσημείωση στη ΜΝΚ.

35:3—Από πού έφερε ο Ιωσίας την άγια Κιβωτό μέσα στο ναό; Η Γραφή δεν λέει αν η Κιβωτός είχε απομακρυνθεί νωρίτερα από κάποιον πονηρό βασιλιά ή αν ο Ιωσίας την είχε μεταφέρει για να τη φυλάξει κατά τη διάρκεια του εκτεταμένου έργου επισκευής του ναού. Η μόνη ιστορική αναφορά στην Κιβωτό μετά τις μέρες του Σολομώντα είναι όταν ο Ιωσίας την έφερε μέσα στο ναό.

Μαθήματα για Εμάς:

13:13-18· 14:11, 12· 32:9-23. Τι υπέροχο μάθημα μπορούμε να αντλήσουμε σχετικά με το πόσο σημαντικό είναι να βασιζόμαστε στον Ιεχωβά!

16:1-5, 18:1-3, 28-32· 21:4-6· 22:10-12· 28:16-22. Οι συμμαχίες με αλλοεθνείς ή απίστους επιφέρουν τραγικές συνέπειες. Είναι σοφό να αποφεύγουμε οποιαδήποτε άσκοπη ανάμειξη με τον κόσμο.—Ιωάννης 17:14, 16· Ιακώβου 4:4.

16:7-12· 26:16-21· 32:25, 26. Η υπερηφάνεια έκανε τον Βασιλιά Ασά να συμπεριφέρεται άσχημα κατά τα τελευταία έτη της ζωής του. Το υπερήφανο πνεύμα οδήγησε στην πτώση του Οζία. Ο Εζεκίας ενήργησε άσοφα και ίσως υπερήφανα όταν έδειξε στους Βαβυλώνιους απεσταλμένους τους θησαυρούς του. (Ησαΐας 39:1-7) «Η υπερηφάνεια προηγείται της συντριβής», προειδοποιεί η Γραφή, «και το υπεροπτικό πνεύμα της πτώσης».—Παροιμίες 16:18.

16:9. Ο Ιεχωβά βοηθάει εκείνους που έχουν την καρδιά πλήρη προς αυτόν, και είναι πρόθυμος να χρησιμοποιεί τη δύναμή του για χάρη τους.

18:12, 13, 23, 24, 27. Όπως ο Μιχαΐας, έτσι και εμείς πρέπει να είμαστε θαρραλέοι και τολμηροί καθώς μιλάμε για τον Ιεχωβά και τους σκοπούς του.

19:1-3. Ο Ιεχωβά αναζητάει το καλό σε εμάς ακόμη και όταν του δίνουμε λόγους να είναι θυμωμένος μαζί μας.

20:1-28. Μπορούμε να είμαστε πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά θα μας αφήνει να τον βρίσκουμε όταν εμείς στρεφόμαστε ταπεινά σε αυτόν για κατεύθυνση.—Παροιμίες 15:29.

20:17. Για να “δούμε τη σωτηρία του Ιεχωβά”, χρειάζεται να “πάρουμε τη θέση μας” υποστηρίζοντας ενεργά τη Βασιλεία του Θεού. Αντί να παίρνουμε τα ζητήματα στα δικά μας χέρια, πρέπει να “σταθούμε”, δείχνοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά.

24:17-19· 25:14. Η ειδωλολατρία αποδείχτηκε παγίδα για τον Ιωάς και το γιο του, τον Αμαζία. Σήμερα, η ειδωλολατρία μπορεί να είναι εξίσου δελεαστική, ιδιαίτερα όταν εμφανίζεται συγκαλυμμένα με τη μορφή της πλεονεξίας ή του εθνικισμού.—Κολοσσαείς 3:5· Αποκάλυψη 13:4.

32:6, 7. Και εμείς πρέπει να είμαστε θαρραλέοι και ισχυροί καθώς “ντυνόμαστε ολόκληρη την πανοπλία του Θεού” και διεξάγουμε πνευματικό πόλεμο.—Εφεσίους 6:11-18.

33:2-9, 12, 13, 15, 16. Ένα άτομο δείχνει αληθινή μετάνοια εγκαταλείποντας την εσφαλμένη πορεία και καταβάλλοντας αποφασιστική προσπάθεια για να κάνει το ορθό. Με βάση τη γνήσια μετάνοια, ακόμη και ένα άτομο που έχει ενεργήσει τόσο πονηρά όσο ο Βασιλιάς Μανασσής μπορεί να λάβει το έλεος του Ιεχωβά.

34:1-3. Οποιεσδήποτε αντίξοες περιστάσεις της παιδικής μας ηλικίας δεν χρειάζεται να μας εμποδίζουν να γνωρίσουμε τον Θεό και να τον υπηρετούμε. Μια θετική επιρροή που ίσως δέχτηκε ο Ιωσίας τα πρώτα του χρόνια προερχόταν ενδεχομένως από το μετανοημένο παππού του, τον Μανασσή. Όποιες θετικές επιρροές και αν δέχτηκε ο Ιωσίας παρήγαγαν τελικά εξαιρετικά αποτελέσματα. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε εμάς.

36:15-17. Ο Ιεχωβά είναι συμπονετικός και υπομονετικός. Εντούτοις, η συμπόνια και η υπομονή του δεν είναι απεριόριστες. Οι άνθρωποι πρέπει να ανταποκριθούν ευνοϊκά στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας αν θέλουν να επιζήσουν όταν ο Ιεχωβά φέρει τέλος σε αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων.

36:17, 22, 23. Ο λόγος του Ιεχωβά βγαίνει πάντοτε αληθινός.—1 Βασιλέων 9:7, 8· Ιερεμίας 25:9-11.

Ένα Βιβλίο Υποκινεί σε Δράση

«Ο Ιωσίας αφαίρεσε όλα τα απεχθή πράγματα από όλους τους τόπους των γιων του Ισραήλ», δηλώνει το εδάφιο 2 Χρονικών 34:33, «και έβαλε όλους όσους βρίσκονταν στον Ισραήλ να αναλάβουν υπηρεσία, να υπηρετούν τον Ιεχωβά τον Θεό τους». Τι υποκίνησε τον Ιωσία να το κάνει αυτό; Όταν ο Σαφάν ο γραμματέας έφερε στον Βασιλιά Ιωσία το βιβλίο του Νόμου του Ιεχωβά, το οποίο είχε ανακαλυφτεί πρόσφατα, ο βασιλιάς ζήτησε να του το διαβάσουν. Αυτά που άκουσε ο Ιωσίας τον άγγιξαν τόσο πολύ ώστε προώθησε με ζήλο την αγνή λατρεία καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Το να διαβάζουμε το Λόγο του Θεού και να κάνουμε στοχασμούς γύρω από όσα διαβάζουμε είναι δυνατόν να μας επηρεάσει βαθιά. Δεν μας παρακινεί άραγε ο στοχασμός γύρω από την αφήγηση για τους βασιλιάδες της Δαβιδικής γραμμής να μιμούμαστε το παράδειγμα όσων έθεσαν την πεποίθησή τους στον Ιεχωβά και να αποφεύγουμε τη διαγωγή όσων δεν το έκαναν αυτό; Το βιβλίο Δεύτερο Χρονικών μάς υποκινεί να δίνουμε αποκλειστική αφοσίωση στον αληθινό Θεό και να παραμένουμε πιστοί σε αυτόν. Ασφαλώς, το άγγελμά του είναι ζωντανό και ασκεί δύναμη.—Εβραίους 4:12.

[Υποσημειώσεις]

a Για ερωτήσεις σχετικά με την εγκαινίαση του ναού καθώς και για άλλα διδάγματα από την προσευχή του Σολομώντα σε εκείνη την περίσταση, βλέπε Σκοπιά 1 Ιουλίου 2005, σελίδες 28-31.

b Για έναν χρονολογικό κατάλογο των βασιλιάδων του Ιούδα, βλέπε Σκοπιά 1 Αυγούστου 2005, σελίδα 12.

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Γνωρίζετε γιατί οι ταύροι στη βάση της χυτής θάλασσας αποτελούσαν κατάλληλο ομοίωμα;

[Εικόνες στη σελίδα 21]

Παρότι ο Ιωσίας έλαβε περιορισμένη βοήθεια ως παιδί, μεγαλώνοντας έγινε πιστός στον Ιεχωβά