Σε Ποιον Υπακούτε Εσείς—Στον Θεό ή στους Ανθρώπους;

«Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους».—ΠΡΑΞΕΙΣ 5:29.

1. (α) Ποιο είναι το θεματικό εδάφιο αυτής της μελέτης; (β) Γιατί συνελήφθησαν οι απόστολοι;

 ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ του Ιουδαϊκού ανώτατου δικαστηρίου πρέπει να ήταν έξαλλοι. Οι κρατούμενοι έλειπαν. Ήταν απόστολοι του Ιησού Χριστού, ενός ανθρώπου που λίγες εβδομάδες νωρίτερα είχε καταδικαστεί σε θάνατο από το ανώτατο δικαστήριο. Τώρα το δικαστήριο ήταν έτοιμο να ασχοληθεί με τους πιο στενούς του ακολούθους. Αλλά όταν οι φρουροί πήγαν να τους φέρουν, ανακάλυψαν ότι τα κελιά τους ήταν άδεια, μολονότι οι πόρτες ήταν κλειδωμένες. Οι φρουροί σύντομα έμαθαν ότι οι απόστολοι βρίσκονταν στο ναό στην Ιερουσαλήμ και δίδασκαν άφοβα το λαό για τον Ιησού Χριστό—έκαναν ακριβώς αυτό για το οποίο είχαν συλληφθεί! Οι φρουροί πήγαν κατευθείαν στο ναό, συνέλαβαν ξανά τους αποστόλους και τους οδήγησαν στο δικαστήριο.—Πράξεις 5:17-27.

2. Τι πρόσταξε ένας άγγελος τους αποστόλους να κάνουν;

² Ένας άγγελος είχε απελευθερώσει τους αποστόλους από τη φυλακή. Μήπως έγινε αυτό για να γλιτώσουν από περαιτέρω διωγμό; Όχι. Έγινε για να ακούσουν οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ τα καλά νέα σχετικά με τον Ιησού Χριστό. Ο άγγελος έδωσε στους αποστόλους την οδηγία να “λένε στο λαό όλα τα λόγια σχετικά με αυτή τη ζωή”. (Πράξεις 5:19, 20) Να γιατί όταν οι φρουροί του ναού εντόπισαν τους αποστόλους, τους βρήκαν να εκτελούν υπάκουα εκείνη την εντολή.

3, 4. (α) Πώς απάντησαν ο Πέτρος και ο Ιωάννης, όταν τους πρόσταξαν να σταματήσουν να κηρύττουν; (β) Πώς απάντησαν οι άλλοι απόστολοι;

 ³ Δύο από εκείνους τους αποφασιστικούς κήρυκες, οι απόστολοι Πέτρος και Ιωάννης, είχαν βρεθεί ξανά στο δικαστήριο, όπως τους υπενθύμισε με αυστηρότητα ο επικεφαλής του, ο Ιωσήφ Καϊάφας, λέγοντας: «Σας προστάξαμε κατηγορηματικά να μη διδάσκετε με βάση [το όνομα του Ιησού], και εντούτοις ορίστε! έχετε γεμίσει την Ιερουσαλήμ με τη διδασκαλία σας». (Πράξεις 5:28) Ο Καϊάφας δεν έπρεπε να εκπλαγεί βλέποντας τον Πέτρο και τον Ιωάννη και πάλι στο δικαστήριο. Την πρώτη φορά που τους πρόσταξαν να σταματήσουν να κηρύττουν, οι δύο απόστολοι απάντησαν: «Αν είναι δίκαιο στα μάτια του Θεού να ακούμε εσάς μάλλον παρά τον Θεό, κρίνετέ το μόνοι σας. Εμείς, όμως, δεν μπορούμε να σταματήσουμε να μιλάμε για αυτά που είδαμε και ακούσαμε». Σαν τον αρχαίο προφήτη Ιερεμία, ο Πέτρος και ο Ιωάννης δεν μπορούσαν να μην επιτελούν την αποστολή τους, το έργο κηρύγματος.—Πράξεις 4:18-20· Ιερεμίας 20:9.

⁴ Τώρα, όχι μόνο ο Πέτρος και ο Ιωάννης, αλλά όλοι οι απόστολοι—περιλαμβανομένου και του Ματθία, που είχε επιλεχθεί πρόσφατα—είχαν την ευκαιρία να δηλώσουν τη θέση τους στο δικαστήριο. (Πράξεις 1:21-26) Όταν τους πρόσταξαν να σταματήσουν να κηρύττουν, απάντησαν και εκείνοι με τόλμη: «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους».—Πράξεις 5:29.

Ο Θεός ως Άρχοντας σε Αντιδιαστολή με τον Άνθρωπο ως Άρχοντα

5, 6. Γιατί δεν υπάκουσαν οι απόστολοι στην εντολή του δικαστηρίου;

⁵ Οι απόστολοι ήταν νομοταγείς άνθρωποι οι οποίοι κανονικά δεν θα παρήκουαν μια δικαστική εντολή. Ωστόσο, κανένας άνθρωπος, όσο ισχυρός και αν είναι, δεν έχει την εξουσία να προστάξει κάποιον άλλον να παρακούσει μια εντολή του Θεού. Ο Ιεχωβά είναι ο «Ύψιστος όλης της γης». (Ψαλμός 83:18) Είναι όχι μόνο «ο Κριτής όλης της γης» αλλά και ο Ανώτατος Νομοθέτης, καθώς και ο Βασιλιάς της αιωνιότητας. Οποιαδήποτε δικαστική εντολή επιχειρεί να αναιρέσει κάποια εντολή του Θεού είναι άκυρη από την άποψη του Θεού.—Γένεση 18:25· Ησαΐας 33:22.

⁶ Αυτό το γεγονός το έχουν αναγνωρίσει μερικές από τις πιο λαμπρές νομικές διάνοιες. Για παράδειγμα, ο φημισμένος Άγγλος νομικός του 18ου αιώνα Ουίλιαμ Μπλάκστοουν έγραψε ότι δεν πρέπει να επιτρέπεται σε κανέναν ανθρώπινο νόμο να αντίκειται στο «νόμο της αποκάλυψης» ο οποίος διατυπώνεται στην Αγία Γραφή. Συνεπώς, το Σάνχεδριν ξεπέρασε τα όρια όταν πρόσταξε τους αποστόλους να σταματήσουν να κηρύττουν. Οι απόστολοι απλούστατα δεν μπορούσαν να συμμορφωθούν με εκείνη την εντολή.

7. Γιατί εξόργισε τους πρωθιερείς το έργο κηρύγματος;

⁷ Η αποφασιστικότητα των αποστόλων να συνεχίσουν να κηρύττουν εξόργισε τους πρωθιερείς. Ορισμένα μέλη του ιερατείου, μεταξύ αυτών και ο ίδιος ο Καϊάφας, ήταν Σαδδουκαίοι, οι οποίοι δεν πίστευαν στην ανάσταση. (Πράξεις 4:1, 2· 5:17) Οι απόστολοι, όμως, επέμεναν ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί από τους νεκρούς. Επιπρόσθετα, ορισμένοι πρωθιερείς είχαν καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να κερδίσουν την εύνοια των ρωμαϊκών αρχών. Στη δίκη του Ιησού, όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να αποδεχτούν τον Ιησού ως βασιλιά τους, οι πρωθιερείς έφτασαν στο σημείο να κραυγάσουν: «Δεν έχουμε βασιλιά εκτός από τον Καίσαρα». (Ιωάννης 19:15) a Οι απόστολοι, όχι μόνο διαβεβαίωναν ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί, αλλά δίδασκαν επίσης ότι, εκτός από το όνομα του Ιησού, «δεν υπάρχει άλλο όνομα κάτω από τον ουρανό που να έχει δοθεί μεταξύ των ανθρώπων, μέσω του οποίου πρέπει να σωθούμε». (Πράξεις 2:36· 4:12) Αν ο λαός άρχιζε να αποβλέπει στον αναστημένο Ιησού ως Ηγέτη του, οι ιερείς φοβούνταν ότι θα έρχονταν οι Ρωμαίοι και έτσι οι Ιουδαίοι ηγέτες θα έχαναν “και τον τόπο τους και το έθνος τους”.—Ιωάννης 11:48.

8. Ποια σοφή συμβουλή έδωσε ο Γαμαλιήλ στο Σάνχεδριν;

⁸ Το μέλλον φαινόταν ζοφερό για τους αποστόλους  του Ιησού Χριστού. Οι δικαστές του Σάνχεδριν ήταν αποφασισμένοι να τους θανατώσουν. (Πράξεις 5:33) Ωστόσο, τα πράγματα πήραν απροσδόκητη τροπή. Ο Γαμαλιήλ, ειδήμονας στο Νόμο, σηκώθηκε και προειδοποίησε τους συναδέλφους του να μην ενεργήσουν βιαστικά, κάνοντας την εξής σοφή παρατήρηση: «Αν αυτό το σχέδιο ή αυτό το έργο είναι από ανθρώπους, θα ανατραπεί· αλλά αν είναι από τον Θεό, δεν θα μπορέσετε να τους ανατρέψετε». Κατόπιν, ο Γαμαλιήλ πρόσθεσε κάτι σημαντικό: «Αλλιώς, μπορεί να βρεθείτε και θεομάχοι».—Πράξεις 5:34, 38, 39.

9. Τι αποδεικνύει ότι το έργο των αποστόλων ήταν από τον Θεό;

⁹ Το εκπληκτικό είναι ότι το δικαστήριο δέχτηκε τη συμβουλή του Γαμαλιήλ. Τα μέλη του Σάνχεδριν «κάλεσαν τους αποστόλους, τους έδειραν και τους πρόσταξαν να σταματήσουν να μιλούν με βάση το όνομα του Ιησού και τους άφησαν να φύγουν». Οι απόστολοι, όμως, αντί να τρομοκρατηθούν, ήταν αποφασισμένοι να υπακούν στην αγγελική εντολή να κηρύττουν. Γι’ αυτό, μετά την απελευθέρωσή τους, «κάθε ημέρα στο ναό και από σπίτι σε σπίτι συνέχισαν αδιάκοπα να διδάσκουν και να διακηρύττουν τα καλά νέα για τον Χριστό, τον Ιησού». (Πράξεις 5:40, 42) Ο Ιεχωβά ευλόγησε τις προσπάθειές τους. Σε ποιο βαθμό; «Ο λόγος του Θεού συνέχισε να αυξάνει, και ο αριθμός των μαθητών πλήθαινε στην Ιερουσαλήμ πάρα πολύ». Μάλιστα, «μεγάλο πλήθος ιερέων άρχισε να υπακούει στην πίστη». (Πράξεις 6:7) Τι πανωλεθρία πρέπει να ήταν αυτή για τους πρωθιερείς! Οι αποδείξεις συσσωρεύονταν: Το έργο των αποστόλων ήταν όντως από τον Θεό!

Οι Θεομάχοι Δεν Μπορούν να Επιτύχουν

10. Από ανθρώπινη άποψη, γιατί μπορεί να ένιωθε ασφαλής ο Καϊάφας για τη θέση του, αλλά γιατί ήταν άτοπη η πεποίθησή του;

¹⁰ Τον πρώτο αιώνα, οι Ιουδαίοι αρχιερείς διορίζονταν από τις ρωμαϊκές αρχές. Ο εύπορος Ιωσήφ Καϊάφας τοποθετήθηκε στη θέση του αρχιερέα από τον Βαλέριο Γράτο και διατήρησε αυτό το αξίωμα περισσότερο από πολλούς προκατόχους του. Ο Καϊάφας πιθανότατα απέδιδε αυτό το επίτευγμα στις διπλωματικές του ικανότητες και στην προσωπική του φιλία με τον Πιλάτο μάλλον παρά στη θεϊκή πρόνοια. Πάντως, η πεποίθησή του σε ανθρώπους αποδείχτηκε  άτοπη. Τρία μόλις χρόνια μετά την προσαγωγή των αποστόλων ενώπιον του Σάνχεδριν, ο Καϊάφας έχασε την εύνοια των ρωμαϊκών αρχών και καθαιρέθηκε από τη θέση του αρχιερέα.

11. Ποια ήταν η κατάληξη του Πόντιου Πιλάτου και του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων, και ποιο συμπέρασμα βγάζετε εσείς από αυτό;

¹¹ Η διαταγή για την καθαίρεση του Καϊάφα δόθηκε από τον αμέσως ανώτερο του Πιλάτου, τον Λούκιο Βιτέλλιο, κυβερνήτη της Συρίας, ενώ ο στενός φίλος του Καϊάφα, ο Πιλάτος, δεν μπόρεσε να την εμποδίσει. Μάλιστα, ένα μόνο έτος μετά την απομάκρυνση του Καϊάφα, καθαιρέθηκε και ο ίδιος ο Πιλάτος από το αξίωμά του και ανακλήθηκε στη Ρώμη ώστε να λογοδοτήσει για σοβαρές κατηγορίες. Όσο για τους Ιουδαίους ηγέτες που έθεταν την εμπιστοσύνη τους στον Καίσαρα, οι Ρωμαίοι όντως πήραν “και τον τόπο τους και το έθνος τους”. Αυτό συνέβη το 70 Κ.Χ., όταν τα ρωμαϊκά στρατεύματα κατέστρεψαν εντελώς την πόλη της Ιερουσαλήμ, περιλαμβανομένου του ναού και της αίθουσας του Σάνχεδριν. Πόσο αληθινά αποδείχτηκαν σε αυτή την περίπτωση τα λόγια του ψαλμωδού: «Μη θέτετε την εμπιστοσύνη σας σε ευγενείς ούτε σε γιο χωματένιου ανθρώπου, από τον οποίο δεν υπάρχει σωτηρία»!—Ιωάννης 11:48· Ψαλμός 146:3.

12. Πώς αποδεικνύει η περίπτωση του Ιησού ότι η υπακοή στον Θεό είναι η σοφή πορεία;

¹² Σε αντίθεση με αυτό, ο Θεός διόρισε τον αναστημένο Ιησού Χριστό Αρχιερέα ενός μεγάλου πνευματικού ναού. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ακυρώσει εκείνον το διορισμό. Πράγματι, ο Ιησούς «έχει την ιεροσύνη του χωρίς κανένα διάδοχο». (Εβραίους 2:9· 7:17, 24· 9:11) Ο Θεός διόρισε επίσης τον Ιησού Κριτή των ζωντανών και των νεκρών. (1 Πέτρου 4:5) Με αυτή την ιδιότητα, ο Ιησούς θα αποφασίσει αν ο Ιωσήφ Καϊάφας και ο Πόντιος Πιλάτος έχουν πιθανότητα μελλοντικής ζωής.—Ματθαίος 23:33· Πράξεις 24:15.

Άφοβοι Σύγχρονοι Κήρυκες της Βασιλείας

13. Στους σύγχρονους καιρούς, ποιο έργο αποδείχτηκε ότι ήταν από ανθρώπους, και ποιο έργο αποδείχτηκε ότι ήταν από τον Θεό; Πώς το ξέρετε;

¹³ Στις ημέρες μας, όπως και τον πρώτο αιώνα, δεν λείπουν οι «θεομάχοι». (Πράξεις 5:39) Για παράδειγμα, όταν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γερμανία αρνούνταν να χαιρετίσουν τον Αδόλφο Χίτλερ ως Ηγέτη (Φύρερ) τους, ο Χίτλερ ορκίστηκε να τους εξοντώσει. (Ματθαίος 23:10) Ο αποτελεσματικός μηχανισμός θανάτου που διέθετε φαινόταν ικανός και με το παραπάνω να το επιτύχει αυτό. Οι Ναζί μπόρεσαν να συλλάβουν χιλιάδες Μάρτυρες και να τους στείλουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κατάφεραν μάλιστα να σκοτώσουν μερικούς Μάρτυρες. Αλλά δεν μπόρεσαν να κάμψουν την αποφασιστικότητα των Μαρτύρων να λατρεύουν μόνο τον Θεό, ούτε και μπόρεσαν να εξαλείψουν τους υπηρέτες του Θεού ως ομάδα. Το έργο αυτών των Χριστιανών ήταν από τον Θεό, όχι από ανθρώπους, και το έργο του Θεού είναι αδύνατον να ανατραπεί. Εξήντα χρόνια αργότερα, πιστοί επιζώντες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Χίτλερ εξακολουθούν να υπηρετούν τον Ιεχωβά “με όλη τους την καρδιά και με όλη τους την ψυχή και με όλη τους τη διάνοια”, ενώ από τον Χίτλερ και το ναζιστικό του κόμμα απέμεινε μόνο η επονείδιστη μνήμη τους.—Ματθαίος 22:37.

14. (α) Ποιες προσπάθειες έχουν κάνει οι εναντιούμενοι για να συκοφαντήσουν τους υπηρέτες του Θεού, και με ποια αποτελέσματα; (β) Θα προξενήσουν αυτές οι προσπάθειες μόνιμη βλάβη στο λαό του Θεού; (Εβραίους 13:5, 6)

¹⁴ Στα χρόνια που έχουν περάσει από τις προσπάθειες των Ναζί, έχουν δώσει και άλλοι χαμένες μάχες εναντίον του Ιεχωβά και του λαού του. Σε κάποιες χώρες της Ευρώπης, πανούργα θρησκευτικά και πολιτικά στοιχεία έχουν προσπαθήσει να στιγματίσουν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά  ως “επικίνδυνη αίρεση”—κατηγορία ίδια με εκείνη που κυκλοφορούσε εναντίον των Χριστιανών του πρώτου αιώνα. (Πράξεις 28:22) Το γεγονός είναι ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει αναγνωρίσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ως θρησκεία, όχι ως αίρεση. Οι εναντιούμενοι ασφαλώς το γνωρίζουν αυτό. Εντούτοις, επιμένουν να συκοφαντούν τους Μάρτυρες. Ως άμεσο αποτέλεσμα αυτής της δυσφήμησης, μερικοί από αυτούς τους Χριστιανούς έχουν απολυθεί από την εργασία τους. Παιδιά που είναι Μάρτυρες έχουν αντιμετωπίσει παρενόχληση στο σχολείο. Φοβισμένοι ιδιοκτήτες έχουν ακυρώσει μισθωτήρια συμβόλαια για κτίρια που χρησιμοποιούσαν επί χρόνια οι Μάρτυρες για τις συναθροίσεις τους. Σε λίγες περιπτώσεις, κυβερνητικοί φορείς έχουν μάλιστα αρνηθεί την υπηκοότητα σε κάποια άτομα με μόνη αιτιολογία το ότι είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά! Ωστόσο, οι Μάρτυρες δεν πτοούνται.

15, 16. Πώς έχουν αντιδράσει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γαλλία απέναντι στην εναντίωση που εκδηλώνεται προς το Χριστιανικό έργο τους, και γιατί συνεχίζουν να κηρύττουν;

¹⁵ Στη Γαλλία, για παράδειγμα, οι άνθρωποι είναι γενικά λογικοί και αμερόληπτοι. Ωστόσο, μερικοί εναντιούμενοι έχουν προωθήσει κάποιους νόμους με στόχο να παραλύσουν το έργο της Βασιλείας. Πώς έχουν αντιδράσει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εκεί; Έχουν εντείνει τη δράση τους στον αγρό όσο ποτέ άλλοτε, με συναρπαστικά αποτελέσματα. (Ιακώβου 4:7) Μάλιστα, σε μια περίοδο μόλις έξι μηνών, ο αριθμός των οικιακών Γραφικών μελετών σε εκείνη τη χώρα αυξήθηκε κατά 33 τοις εκατό—εκπληκτικό ποσοστό! Ο Διάβολος πρέπει να εξοργίζεται βλέποντας τα άτομα που έχουν ειλικρινή καρδιά στη Γαλλία να ανταποκρίνονται στα καλά νέα. (Αποκάλυψη 12:17) Οι συγχριστιανοί μας στη Γαλλία έχουν την πεποίθηση ότι τα λόγια του προφήτη Ησαΐα θα επαληθευτούν στην περίπτωσή τους: «Οποιοδήποτε όπλο κατασκευαστεί εναντίον σου δεν θα έχει επιτυχία, και όποια γλώσσα και αν εγερθεί εναντίον σου στην κρίση, θα την καταδικάσεις».—Ησαΐας 54:17.

¹⁶ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν απολαμβάνουν το διωγμό. Ωστόσο, υπακούοντας στην εντολή του Θεού προς όλους τους Χριστιανούς, δεν μπορούν και δεν πρόκειται να σταματήσουν να μιλούν για αυτά που έχουν ακούσει. Προσπαθούν να είναι καλοί πολίτες. Όπου, όμως, υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα στο νόμο του Θεού και στο νόμο του ανθρώπου, πρέπει να υπακούν στον Θεό ως άρχοντα.

Μην τους Φοβάστε

17. (α) Γιατί δεν πρέπει να φοβόμαστε τους εχθρούς μας; (β) Ποια πρέπει να είναι η στάση μας απέναντι στους διώκτες;

¹⁷ Οι εχθροί μας είναι σε πολύ επισφαλή θέση. Μάχονται τον Θεό. Γι’ αυτό, σε αρμονία με την εντολή του Ιησού, αντί να φοβόμαστε εκείνους που μας διώκουν, πρέπει να προσευχόμαστε για αυτούς. (Ματθαίος 5:44) Προσευχόμαστε ώστε, αν κάποιοι εναντιώνονται στον Θεό από άγνοια, όπως ο Σαύλος από την Ταρσό, ο Ιεχωβά να ανοίξει φιλεύσπλαχνα τα μάτια τους για να δουν την αλήθεια. (2 Κορινθίους 4:4) Ο Σαύλος έγινε ο Χριστιανός απόστολος Παύλος και υπέφερε πολύ από τις εξουσίες των ημερών του. Μολαταύτα, υπενθύμιζε στους ομοπίστους του «να υποτάσσονται και να πειθαρχούν σε κυβερνήσεις και εξουσίες, να είναι έτοιμοι για κάθε καλό έργο, να μην κακολογούν κανέναν [ούτε καν τους πιο μανιώδεις διώκτες τους], να μην είναι εριστικοί, να είναι λογικοί, δείχνοντας κάθε πραότητα προς όλους τους ανθρώπους». (Τίτο 3:1, 2) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γαλλία και αλλού καταβάλλουν προσπάθειες να εφαρμόζουν αυτή τη συμβουλή.

18. (α) Με ποιους τρόπους μπορεί ο Ιεχωβά να ελευθερώσει το λαό του; (β) Ποια θα είναι η τελική έκβαση;

¹⁸ Ο Θεός είπε στον προφήτη Ιερεμία: «Εγώ  είμαι μαζί σου για να σε ελευθερώνω». (Ιερεμίας 1:8) Πώς μπορεί ο Ιεχωβά να μας ελευθερώσει από το διωγμό σήμερα; Μπορεί να εγείρει κάποιον αμερόληπτο δικαστή σαν τον Γαμαλιήλ. Ή ίσως να φροντίσει ώστε ένας διεφθαρμένος και εναντιούμενος αξιωματούχος να αντικατασταθεί απροσδόκητα από κάποιον πιο λογικό. Μερικές φορές, όμως, ο Ιεχωβά μπορεί να επιτρέψει να συνεχιστεί ο διωγμός του λαού του. (2 Τιμόθεο 3:12) Αν ο Θεός επιτρέπει να διωκόμαστε, θα μας δίνει πάντοτε τη δύναμη να υπομένουμε το διωγμό. (1 Κορινθίους 10:13) Ανεξάρτητα δε από το τι θα επιτρέψει ο Θεός, δεν έχουμε καμιά αμφιβολία για την τελική έκβαση: Όσοι μάχονται το λαό του Θεού μάχονται τον ίδιο τον Θεό, και οι θεομάχοι δεν θα υπερισχύσουν.

19. Ποιο είναι το εδάφιο του έτους για το 2006, και γιατί είναι κατάλληλο;

¹⁹ Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του να αναμένουν θλίψη. (Ιωάννης 16:33) Συνεπώς, τα λόγια που είναι καταγραμμένα στο εδάφιο Πράξεις 5:29 είναι πιο επίκαιρα από ποτέ: «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους». Γι’ αυτόν το λόγο, τα συναρπαστικά αυτά λόγια έχουν επιλεχθεί ως εδάφιο του έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά για το 2006. Ας είμαστε αποφασισμένοι στη διάρκεια του ερχόμενου έτους και σε όλη την αιωνιότητα να υπακούμε στον Θεό ως Άρχοντα πάση θυσία!

[Υποσημείωση]

Μπορείτε να Απαντήσετε;

• Ποιο ενθαρρυντικό παράδειγμα έθεσαν οι απόστολοι για εμάς με τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν την εναντίωση;

• Γιατί πρέπει να υπακούμε πάντα στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους;

• Στην πραγματικότητα ποιον μάχονται οι ενάντιοί μας;

• Ποια έκβαση μπορούμε να αναμένουμε για εκείνους που υπομένουν διωγμό;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 23]

Το εδάφιο του έτους για το 2006 θα είναι: «Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους».—Πράξεις 5:29

[Εικόνα στη σελίδα 19]

«Πρέπει να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους»

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Ο Καϊάφας έθεσε την εμπιστοσύνη του σε ανθρώπους και όχι στον Θεό