Συγκέντρωση των Πραγμάτων που Είναι στον Ουρανό και των Πραγμάτων που Είναι στη Γη

«Αυτό συμφωνεί με την ευαρέστησή του . . . να ξανασυγκεντρώσει όλα τα πράγματα στον Χριστό, τα πράγματα που είναι στους ουρανούς και τα πράγματα που είναι στη γη».—ΕΦΕΣΙΟΥΣ 1:9, 10.

1. Ποια είναι η «ευαρέστηση» του Ιεχωβά για τον ουρανό και τη γη;

 ΕΙΡΗΝΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ! Αυτός είναι ο ένδοξος σκοπός του Ιεχωβά, “του Θεού της ειρήνης”. (Εβραίους 13:20) Ο Ιεχωβά ενέπνευσε τον απόστολο Παύλο να γράψει ότι η «ευαρέστησή» Του είναι «να ξανασυγκεντρώσει όλα τα πράγματα στον Χριστό, τα πράγματα που είναι στους ουρανούς και τα πράγματα που είναι στη γη». (Εφεσίους 1:9, 10) Τι ακριβώς υποδηλώνει η λέξη ἀνακεφαλαιώσασθαι του πρωτότυπου κειμένου, η οποία αποδίδεται «να ξανασυγκεντρώσει» σε αυτό το εδάφιο; Ο λόγιος της Αγίας Γραφής Τζ. Μπ. Λάιτφουτ σχολιάζει: «Η έκφραση αυτή υποδηλώνει την πλήρη αρμονία του σύμπαντος, το οποίο δεν θα περιέχει πλέον ξένα και στασιαστικά στοιχεία, αλλά όλα τα μέρη του θα έχουν ως επίκεντρο και δεσμό ενότητας τον Χριστό. Η αμαρτία και ο θάνατος, η λύπη, η αποτυχία και τα παθήματα θα πάψουν».

«Τα Πράγματα που Είναι στους Ουρανούς»

2. Ποια είναι «τα πράγματα . . . στους ουρανούς» τα οποία χρειάζεται να συγκεντρωθούν;

² Ο απόστολος Πέτρος συνόψισε τη θαυμάσια ελπίδα των αληθινών Χριστιανών όταν έγραψε: «Νέους ουρανούς και νέα γη προσμένουμε σύμφωνα με την υπόσχεσή του, και σε αυτά δικαιοσύνη θα κατοικεί». (2 Πέτρου 3:13) Οι “νέοι ουρανοί” για τους οποίους δίνεται υπόσχεση εδώ αναφέρονται στη νέα κυβέρνηση, τη Μεσσιανική Βασιλεία. «Τα πράγματα που είναι στους ουρανούς», για τα οποία κάνει λόγο ο Παύλος στην επιστολή του προς τους Εφεσίους, πρόκειται να συγκεντρωθούν «στον Χριστό». Είναι ο περιορισμένος αριθμός ανθρώπων που επιλέχθηκαν να κυβερνήσουν μαζί με τον Χριστό στους ουρανούς. (1 Πέτρου 1:3, 4) Αυτοί οι 144.000 χρισμένοι Χριστιανοί έχουν «αγοραστεί από τη γη», «αγοράστηκαν ανάμεσα από την ανθρωπότητα» για να είναι συγκληρονόμοι του Χριστού στην ουράνια Βασιλεία του.—Αποκάλυψη 5:9, 10· 14:3, 4· 2 Κορινθίους 1:21· Εφεσίους 1:11· 3:6.

3. Γιατί μπορεί να ειπωθεί ότι οι χρισμένοι “κάθονται στους ουράνιους τόπους” ακόμα και ενόσω βρίσκονται στη γη;

³ Οι χρισμένοι Χριστιανοί αναγεννιούνται από το άγιο πνεύμα για να γίνουν πνευματικοί γιοι του Ιεχωβά. (Ιωάννης 1:12, 13· 3:5-7) Καθώς “υιοθετούνται” από τον Ιεχωβά, γίνονται αδελφοί του Ιησού. (Ρωμαίους 8:15· Εφεσίους 1:5) Επειδή έχουν αυτή την ιδιότητα, λέγεται για αυτούς, ακόμα και ενόσω βρίσκονται στη γη, ότι ο Θεός τούς “εγείρει και τους βάζει να καθήσουν μαζί στους ουράνιους τόπους σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού”. (Εφεσίους 1:3· 2:6) Κατέχουν αυτή την εξυψωμένη πνευματική θέση επειδή “σφραγίστηκαν με το υποσχεμένο άγιο πνεύμα, το οποίο είναι προκαταβολική εγγύηση της κληρονομιάς τους” που φυλάσσεται για αυτούς στους ουρανούς. (Εφεσίους 1:13, 14· Κολοσσαείς 1:5) Αυτοί, λοιπόν, αποτελούν «τα πράγματα που είναι στους ουρανούς», των οποίων ο συνολικός αριθμός που είχε προορίσει ο Ιεχωβά χρειαζόταν να συγκεντρωθεί.

Αρχίζει η Συγκέντρωση

4. Πότε και πώς άρχισε η συγκέντρωση “των πραγμάτων που είναι στους ουρανούς”;

⁴ Σε αρμονία με τη «διαχείριση» του Ιεχωβά, δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται  τα πράγματα, η συγκέντρωση “των πραγμάτων που είναι στους ουρανούς” επρόκειτο να αρχίσει «στο πλήρωμα των προσδιορισμένων καιρών». (Εφεσίους 1:10) Εκείνος ο ορισμένος καιρός ήρθε την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. Εκείνη την ημέρα εκχύθηκε άγιο πνεύμα στους αποστόλους και σε μια ομάδα μαθητών αποτελούμενη τόσο από άντρες όσο και από γυναίκες. (Πράξεις 1:13-15· 2:1-4) Αυτό απέδειξε ότι η νέα διαθήκη είχε τεθεί σε ισχύ σηματοδοτώντας τη γέννηση της Χριστιανικής εκκλησίας και του νέου έθνους του πνευματικού Ισραήλ, του «Ισραήλ του Θεού».—Γαλάτες 6:16· Εβραίους 9:15· 12:23, 24.

5. Γιατί δημιούργησε ο Ιεχωβά ένα νέο «έθνος» για να αντικαταστήσει τον σαρκικό Ισραήλ;

⁵ Η διαθήκη του Νόμου που συνάφθηκε με τον σαρκικό Ισραήλ δεν παρήγαγε «βασιλεία ιερέων και άγιο έθνος» που θα υπηρετούσε για πάντα στον ουρανό. (Έξοδος 19:5, 6) Ο Ιησούς είπε στους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες: «Η βασιλεία του Θεού θα αφαιρεθεί από εσάς και θα δοθεί σε έθνος που παράγει τους καρπούς της». (Ματθαίος 21:43) Εκείνο το έθνος, ο πνευματικός Ισραήλ, αποτελείται από χρισμένους Χριστιανούς οι οποίοι περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη. Σε αυτούς ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Εσείς είστε “εκλεγμένο γένος, βασιλικό ιερατείο, άγιο έθνος, λαός για ειδική ιδιοκτησία, για να διακηρύξετε εκτεταμένα τις αρετές” εκείνου που σας κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως. Διότι κάποτε δεν ήσασταν λαός, αλλά τώρα είστε λαός του Θεού». (1 Πέτρου 2:9, 10) Ο σαρκικός Ισραήλ δεν ήταν πλέον ο λαός της διαθήκης του Ιεχωβά. (Εβραίους 8:7-13) Όπως είχε προείπει ο Ιησούς, το προνόμιο του να αποτελέσουν μέρος της Μεσσιανικής Βασιλείας αφαιρέθηκε από αυτούς και δόθηκε στα 144.000 μέλη του πνευματικού Ισραήλ.—Αποκάλυψη 7:4-8.

Περιλαμβάνονται στη Διαθήκη της Βασιλείας

6, 7. Ποια ειδική διαθήκη σύναψε ο Ιησούς με τους γεννημένους από το πνεύμα αδελφούς του, και τι σημαίνει αυτό για εκείνους;

⁶ Τη νύχτα που ο Ιησούς θέσπισε την Ανάμνηση του θανάτου του, είπε στους πιστούς αποστόλους του: «Εσείς είστε που έχετε παραμείνει προσκολλημένοι σε εμένα κατά τις δοκιμασίες μου· και εγώ κάνω διαθήκη με εσάς, όπως ο Πατέρας μου έχει κάνει διαθήκη με εμένα, για μια βασιλεία, για να τρώτε και να πίνετε στο τραπέζι μου στη βασιλεία μου και να καθήσετε σε θρόνους για να κρίνετε τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ». (Λουκάς 22:28-30) Ο Ιησούς εδώ αναφερόταν σε μια ειδική διαθήκη την οποία σύναψε με τους 144.000 γεννημένους από το πνεύμα αδελφούς του, οι οποίοι θα παρέμεναν “πιστοί μέχρι θανάτου” και θα έβγαιναν “νικητές”.—Αποκάλυψη 2:10· 3:21.

⁷ Τα μέλη αυτής της περιορισμένης ομάδας παραιτούνται από κάθε ελπίδα να ζήσουν αιώνια στη γη ως άνθρωποι με σάρκα και αίμα. Θα βασιλέψουν με τον Χριστό στον ουρανό, όπου θα κάθονται σε θρόνους για να κρίνουν την ανθρωπότητα. (Αποκάλυψη 20:4, 6) Ας εξετάσουμε τώρα άλλες Γραφικές περικοπές οι οποίες εφαρμόζονται μόνο σε αυτούς τους χρισμένους και δείχνουν γιατί τα «άλλα πρόβατα» δεν παίρνουν από τα εμβλήματα της Ανάμνησης.—Ιωάννης 10:16.

8. Τι φανερώνουν οι χρισμένοι παίρνοντας από το ψωμί; (Βλέπε πλαίσιο στη σελίδα 23.)

⁸ Οι χρισμένοι συμμετέχουν στα παθήματα του Χριστού και είναι διατεθειμένοι να υποστούν θάνατο όμοιο με το δικό του. Ως μέλος εκείνης της ομάδας, ο Παύλος δήλωσε ότι ήταν έτοιμος να κάνει οποιαδήποτε θυσία για να “κερδίσει τον Χριστό . . . ώστε να γνωρίσει αυτόν και τη δύναμη της ανάστασής του και μια συμμετοχή στα παθήματά του”. Ναι, ο Παύλος ήταν διατεθειμένος να παραδώσει τον εαυτό του «σε θάνατο όμοιο με το δικό του». (Φιλιππησίους 3:8, 10) Πολλοί χρισμένοι Χριστιανοί έχουν υπομείνει στα σάρκινα σώματά τους «τη θανατηφόρα μεταχείριση που είχε ο Ιησούς».—2 Κορινθίους 4:10.

9. Ποιο σώμα εξεικονίζεται από το ψωμί της Ανάμνησης;

⁹ Όταν ο Ιησούς θέσπισε το Δείπνο του Κυρίου, είπε: «Αυτό σημαίνει το σώμα μου». (Μάρκος 14:22) Ο Ιησούς αναφερόταν στο κατά γράμμα σώμα του, το οποίο επρόκειτο σύντομα να κακοποιηθεί και να ματώσει. Το ψωμί χωρίς προζύμι ήταν κατάλληλο σύμβολο εκείνου του σώματος. Γιατί; Επειδή στη Γραφή το ζυμάρι μπορεί να υποδηλώνει την αμαρτία ή την πονηρία. (Ματθαίος 16:4, 11, 12· 1 Κορινθίους 5:6-8) Ο  Ιησούς ήταν τέλειος και το ανθρώπινο σώμα του ήταν αναμάρτητο. Μπορούσε να προσφέρει εκείνο το τέλειο σώμα ως εξιλαστήρια θυσία. (Εβραίους 7:26· 1 Ιωάννη 2:2) Αυτό θα ωφελούσε όλους τους πιστούς Χριστιανούς, είτε η ελπίδα τους ήταν ζωή στον ουρανό είτε αιώνια ζωή σε μια παραδεισιακή γη.—Ιωάννης 6:51.

10. Με ποιον τρόπο “συμμετέχουν στο αίμα του Χριστού” εκείνοι που πίνουν από το κρασί της Ανάμνησης;

¹⁰ Αναφορικά με το κρασί από το οποίο πίνουν οι χρισμένοι Χριστιανοί στην Ανάμνηση, ο Παύλος έγραψε: «Το ποτήρι της ευλογίας το οποίο ευλογούμε, δεν είναι συμμετοχή στο αίμα του Χριστού;» (1 Κορινθίους 10:16) Με ποιον τρόπο εκείνοι που πίνουν από το κρασί “συμμετέχουν στο αίμα του Χριστού”; Ασφαλώς δεν συμμετέχουν στην παροχή της λυτρωτικής θυσίας, εφόσον οι ίδιοι χρειάζονται απολύτρωση. Μέσω της πίστης τους στην απολυτρωτική δύναμη του αίματος του Χριστού, οι αμαρτίες τους συγχωρούνται και αυτοί ανακηρύσσονται δίκαιοι για ζωή στον ουρανό. (Ρωμαίους 5:8, 9· Τίτο 3:4-7) Το χυμένο αίμα του Χριστού είναι αυτό που κάνει τους 144.000 συγκληρονόμους του Χριστού να “αγιάζονται”, να ξεχωρίζονται, να καθαρίζονται από την αμαρτία για να είναι «άγιοι». (Εβραίους 10:29· Δανιήλ 7:18, 27· Εφεσίους 2:19) Ναι, με το χυμένο αίμα του ο Χριστός “αγόρασε άτομα για τον Θεό από κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος, και τους έκανε να είναι βασιλεία και ιερείς στον Θεό μας, και αυτοί θα κυβερνήσουν τη γη ως βασιλιάδες”.—Αποκάλυψη 5:9, 10.

11. Τι δείχνουν οι χρισμένοι όταν πίνουν από το κρασί της Ανάμνησης;

¹¹ Όταν ο Ιησούς θέσπισε την Ανάμνηση του θανάτου του, έδωσε το ποτήρι με το κρασί στους πιστούς αποστόλους του και είπε: «Πιείτε από αυτό, όλοι σας· διότι αυτό σημαίνει το “αίμα μου της διαθήκης”, το οποίο θα χυθεί χάρη πολλών για συγχώρηση αμαρτιών». (Ματθαίος 26:27, 28) Όπως ακριβώς το αίμα ταύρων και κατσικιών επικύρωσε τη διαθήκη του Νόμου ανάμεσα στον Θεό και στο έθνος του Ισραήλ, το αίμα του Ιησού επικύρωσε τη νέα διαθήκη που επρόκειτο να συνάψει ο Ιεχωβά με τον πνευματικό Ισραήλ, η οποία άρχισε την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. (Έξοδος 24:5-8· Λουκάς 22:20· Εβραίους 9:14, 15) Πίνοντας από το κρασί που συμβολίζει το “αίμα της διαθήκης”, οι χρισμένοι δείχνουν ότι έχουν περιληφθεί στη νέα διαθήκη και ωφελούνται από αυτήν.

12. Πώς βαφτίζονται οι χρισμένοι στο θάνατο του Χριστού;

 ¹² Στους χρισμένους υπενθυμίζεται κάτι ακόμη. Ο Ιησούς είπε στους πιστούς μαθητές του: «Το ποτήρι που εγώ πίνω θα το πιείτε, και με το βάφτισμα με το οποίο εγώ βαφτίζομαι θα βαφτιστείτε». (Μάρκος 10:38, 39) Ο απόστολος Παύλος ανέφερε αργότερα ότι οι Χριστιανοί “βαφτίζονται στο θάνατο του [Χριστού]”. (Ρωμαίους 6:3) Οι χρισμένοι ζουν θυσιαστική ζωή. Ο θάνατός τους είναι θυσιαστικός με την έννοια ότι παραιτούνται από οποιαδήποτε ελπίδα αιώνιας ζωής στη γη. Το βάφτισμα αυτών των χρισμένων Χριστιανών στο θάνατο του Χριστού ολοκληρώνεται όταν, αφού πεθάνουν πιστοί, ανασταίνονται ως πνευματικά πλάσματα για να “βασιλέψουν μαζί” με τον Χριστό στον ουρανό.—2 Τιμόθεο 2:10-12· Ρωμαίους 6:5· 1 Κορινθίους 15:42-44, 50.

Συμμετοχή στα Εμβλήματα

13. Γιατί όσοι έχουν επίγεια ελπίδα δεν παίρνουν από τα εμβλήματα της Ανάμνησης, αλλά γιατί παρευρίσκονται στην Ανάμνηση;

¹³ Εφόσον το να πάρει κάποιος από το ψωμί και το κρασί κατά την περιφορά τους στην Ανάμνηση περιλαμβάνει όλα αυτά τα πράγματα, θα ήταν ολοφάνερα ακατάλληλο για εκείνους που έχουν επίγεια ελπίδα να πάρουν από τα εμβλήματα. Όσοι έχουν επίγεια ελπίδα διακρίνουν ότι οι ίδιοι δεν είναι χρισμένα μέλη του σώματος του Χριστού ούτε περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη την οποία σύναψε ο Ιεχωβά με εκείνους που θα κυβερνήσουν μαζί με τον Ιησού Χριστό. Εφόσον «το ποτήρι» αντιπροσωπεύει τη νέα διαθήκη, μόνο όσοι περιλαμβάνονται στη νέα διαθήκη παίρνουν από τα εμβλήματα. Όσοι αποβλέπουν σε αιώνια ζωή με ανθρώπινη τελειότητα πάνω στη γη υπό τη Βασιλεία, δεν βαφτίζονται στο θάνατο του Ιησού ούτε καλούνται να κυβερνήσουν μαζί του στον ουρανό. Αν έπαιρναν από τα εμβλήματα, αυτό θα υποδήλωνε κάτι το οποίο δεν αληθεύει στην περίπτωσή τους. Γι’ αυτόν το λόγο, δεν παίρνουν από τα εμβλήματα, μολονότι παρευρίσκονται με σεβασμό στην Ανάμνηση ως παρατηρητές. Είναι ευγνώμονες για όλα όσα έχει κάνει ο Ιεχωβά για αυτούς μέσω του Γιου του, περιλαμβανομένης και της συγχώρησης που τους δίνει με βάση το χυμένο αίμα του Χριστού.

14. Πώς ενισχύονται πνευματικά οι χρισμένοι με το να παίρνουν από το ψωμί και το κρασί;

¹⁴ Το τελικό σφράγισμα των σχετικά λίγων Χριστιανών που έχουν κληθεί να βασιλέψουν με τον Χριστό στον ουρανό κοντεύει να ολοκληρωθεί. Μέχρι το τέλος της θυσιαστικής τους ζωής στη γη, οι χρισμένοι ενισχύονται πνευματικά με το να παίρνουν από τα εμβλήματα της Ανάμνησης. Νιώθουν έναν δεσμό ενότητας με τους αδελφούς και τις αδελφές τους ως μέλη του σώματος του Χριστού. Το γεγονός ότι παίρνουν από τα εμβλήματα, το ψωμί και το κρασί, τους υπενθυμίζει την ευθύνη που έχουν να παραμείνουν πιστοί μέχρι το θάνατο.—2 Πέτρου 1:10, 11.

Συγκέντρωση των “Πραγμάτων που Είναι στη Γη”

15. Ποιοι έχουν συναχθεί στο πλευρό των χρισμένων Χριστιανών;

¹⁵ Από τα μέσα της δεκαετίας του 1930, ολοένα και περισσότεροι από τα «άλλα πρόβατα», που δεν ανήκουν στο «μικρό ποίμνιο» και έχουν την ελπίδα της αιώνιας ζωής στη γη, τάσσονται στο πλευρό των χρισμένων. (Ιωάννης 10:16· Λουκάς 12:32· Ζαχαρίας 8:23) Έχουν γίνει όσιοι σύντροφοι των αδελφών του Χριστού, προσφέροντας πολύτιμη βοήθεια ώστε να κηρυχτούν «αυτά τα καλά νέα της βασιλείας» για μαρτυρία σε όλα τα έθνη. (Ματθαίος 24:14· 25:40) Κάνοντάς το αυτό, έχουν την προοπτική να κριθούν από τον Χριστό ως «πρόβατά» του και να τεθούν «στα δεξιά» του, σε θέση εύνοιας, όταν έρθει να κρίνει τα έθνη. (Ματθαίος 25:33-36, 46) Μέσω πίστης στο αίμα του Χριστού, θα αποτελέσουν το «μεγάλο πλήθος» που θα  επιζήσει από «τη μεγάλη θλίψη».—Αποκάλυψη 7:9-14.

16. Ποιους θα περιλαμβάνουν «τα πράγματα που είναι στη γη», και πώς θα έχουν όλοι αυτοί την ευκαιρία να γίνουν “παιδιά του Θεού”;

¹⁶ Το τελικό σφράγισμα των 144.000 θα ανοίξει το δρόμο ώστε να ξεσπάσουν οι “άνεμοι” της καταστροφής πάνω στο πονηρό σύστημα πραγμάτων του Σατανά στη γη. (Αποκάλυψη 7:1-4) Κατά τη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού και των συμβασιλέων και συνιερέων του, στο μεγάλο πλήθος θα προστεθούν αμέτρητοι αναστημένοι. (Αποκάλυψη 20:12, 13) Αυτοί θα έχουν την ευκαιρία να γίνουν μόνιμοι επίγειοι υπήκοοι του Μεσσιανικού Βασιλιά, του Χριστού Ιησού. Στο τέλος της Χιλιετούς Βασιλείας, όλα αυτά «τα πράγματα που είναι στη γη» θα υποβληθούν σε τελική δοκιμασία. Όσοι αποδειχτούν πιστοί θα υιοθετηθούν ως επίγεια “παιδιά του Θεού”.—Εφεσίους 1:10· Ρωμαίους 8:21· Αποκάλυψη 20:7, 8.

17. Πώς θα εκπληρωθεί ο σκοπός του Ιεχωβά;

¹⁷ Έτσι λοιπόν, ο Ιεχωβά μέσω της απείρως σοφής “διαχείρισής του”, δηλαδή του τρόπου με τον οποίο χειρίζεται τα πράγματα, θα έχει εκπληρώσει το σκοπό του «να ξανασυγκεντρώσει όλα τα πράγματα στον Χριστό, τα πράγματα που είναι στους ουρανούς και τα πράγματα που είναι στη γη». Όλα τα νοήμονα πλάσματα στον ουρανό και στη γη θα έχουν συγκεντρωθεί σε παγκόσμια ειρήνη και θα υποτάσσονται με χαρά στη δίκαιη κυριαρχία του Ιεχωβά, του Υψίστου ο οποίος έχει σκοπό.

18. Πώς θα ωφεληθούν τόσο οι χρισμένοι όσο και οι σύντροφοί τους από την παρακολούθηση της Ανάμνησης;

¹⁸ Πόσο θα ενισχυθεί η πίστη των λιγοστών χρισμένων και των εκατομμυρίων συντρόφων τους από τα άλλα πρόβατα όταν συναθροιστούν στις 12 Απριλίου 2006! Θα τηρήσουν την Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού, όπως ακριβώς πρόσταξε ο Ιησούς: «Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό σε ανάμνησή μου». (Λουκάς 22:19) Όλοι οι παρόντες θα πρέπει να θυμούνται τι έχει κάνει για αυτούς ο Ιεχωβά μέσω του αγαπητού του Γιου, του Χριστού Ιησού.

Ως Ανασκόπηση

• Ποιος είναι ο σκοπός του Ιεχωβά για τα πράγματα που είναι στον ουρανό και για τα πράγματα που είναι στη γη;

• Ποιοι αποτελούν «τα πράγματα που είναι στους ουρανούς», και πώς έχουν συγκεντρωθεί αυτοί;

• Ποιοι αποτελούν «τα πράγματα που είναι στη γη», και ποια ελπίδα περιλαμβάνεται;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Πλαίσιο στη σελίδα 23]

“Το Σώμα του Χριστού”

Στα εδάφια 1 Κορινθίους 10:16, 17 ο Παύλος, αναλύοντας την ξεχωριστή σημασία του ψωμιού για τους χρισμένους με το πνεύμα αδελφούς του Χριστού, αναφέρθηκε στο «σώμα» με μια ιδιαίτερη έννοια, λέγοντας: «Το ψωμί το οποίο σπάζουμε, δεν είναι συμμετοχή στο σώμα του Χριστού; Επειδή υπάρχει ένα ψωμί, εμείς, αν και πολλοί, είμαστε ένα σώμα, γιατί όλοι τρώμε από αυτό το ένα ψωμί». Όταν οι χρισμένοι Χριστιανοί παίρνουν από το ψωμί της Ανάμνησης, δηλώνουν την ενότητά τους με την εκκλησία των χρισμένων, η οποία είναι σαν ένα σώμα με τον Χριστό ως Κεφαλή.—Ματθαίος 23:10· 1 Κορινθίους 12:12, 13, 18.

[Εικόνες στη σελίδα 23]

Γιατί μόνο οι χρισμένοι παίρνουν από το ψωμί και το κρασί;

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Μέσω της διαχείρισης του Ιεχωβά, θα ενωθούν όλα τα πλάσματα στον ουρανό και στη γη