Χρειαζόμαστε Κάποιον Μεσσία;

ΙΣΩΣ να απασχολεί και εσάς η ερώτηση: «Χρειαζόμαστε κάποιον Μεσσία;» Ασφαλώς δεν θα ήταν παράλογο να αναρωτιέται κανείς αν κάποιος Μεσσίας θα μπορούσε να επηρεάσει πραγματικά τη ζωή του.

Μερικοί, των οποίων τη γνώμη μπορεί να σέβεστε, θα σας διαβεβαίωναν ότι η απάντηση είναι σαφής και κατηγορηματική: Χρειάζεστε όντως κάποιον Μεσσία, τόσο εσείς όσο και όλοι οι άλλοι. Ένας ειδήμονας στον Ιουδαϊκό νόμο τον πρώτο αιώνα έγραψε σχετικά με τον Μεσσία: «Όσες και αν είναι οι υποσχέσεις του Θεού, έχουν γίνει Ναι μέσω αυτού». Με αυτόν τον τρόπο τόνισε το βασικό ρόλο που παίζει ο Μεσσίας στο σκοπό τον οποίο έχει ο Δημιουργός μας να ευλογήσει όλα τα έθνη της γης. (2 Κορινθίους 1:20) Ο ρόλος του Μεσσία είναι τόσο ζωτικός ώστε ο ερχομός του και η ζωή του αποτελούν το επίκεντρο των Βιβλικών προφητειών. Σε κάποιο εγχειρίδιο που χρησιμοποιήθηκε από εκατομμύρια ανθρώπους τα περασμένα 70 χρόνια, ο Χένρι Χ. Χάλεϊ δήλωσε: «Η Παλαιά Διαθήκη γράφτηκε προκειμένου να δημιουργήσει αναμονή και να προετοιμάσει το δρόμο για την Έλευση του [Μεσσία]». Αλλά είναι η έλευσή του απαραίτητη; Γιατί πρέπει να σας ενδιαφέρει;

«Μεσσίας» σημαίνει στην πραγματικότητα «Χρισμένος» και είναι το αντίστοιχο του πασίγνωστου όρου «Χριστός». Αυτός ο Μεσσίας, τον οποίο η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica), Έκδοση 1970, αναφέρει ως «απόλυτο λυτρωτή», έπρεπε να έρθει εξαιτίας των ανευλαβών πράξεων του πρώτου ανθρώπινου ζευγαριού, του Αδάμ και της Εύας. Εκείνοι δημιουργήθηκαν τέλειοι, με την υπέροχη προοπτική της αιώνιας ζωής στον Παράδεισο, αλλά έχασαν αυτή την προοπτική. Ένας στασιαστής άγγελος, ο οποίος έγινε γνωστός ως Σατανάς ο Διάβολος, υπαινίχθηκε ότι ο Δημιουργός τους ήταν πολύ περιοριστικός και ότι θα τα κατάφερναν καλύτερα αν αποφάσιζαν μόνοι τους τι ήταν καλό και τι κακό.—Γένεση 3:1-5.

Η Εύα απατήθηκε και πίστεψε εκείνο το ψέμα. Ο Αδάμ, ο οποίος θεωρούσε προφανώς τη συντροφιά της συζύγου του πολυτιμότερη από την οσιότητα στον Θεό, έγινε συνένοχος σε αυτόν τον υποκινούμενο από τον Διάβολο στασιασμό. (Γένεση 3:6· 1 Τιμόθεο 2:14) Με τις πράξεις τους δεν έχασαν απλώς τη δική τους προοπτική για αιώνια ζωή σε παραδεισιακό περιβάλλον. Κληροδότησαν στους αγέννητους απογόνους τους την αμαρτία και το επακόλουθό της, το θάνατο.—Ρωμαίους 5:12.

Ο Δημιουργός μας, ο Ιεχωβά, καθόρισε αμέσως το μέσο για να αντιστραφούν οι κακές συνέπειες των αλυσιδωτών γεγονότων που ξεκίνησαν με το στασιασμό. Θα επιτύγχανε τη συμφιλίωση εφαρμόζοντας μια αρχή που θα ενσωματωνόταν αργότερα στο Μωσαϊκό Νόμο—όμοιο αντί ομοίου. (Δευτερονόμιο 19:21· 1 Ιωάννη 3:8) Αυτή η νομική αρχή έπρεπε να τεθεί σε ισχύ προκειμένου κάποιοι από τους δύστυχους απογόνους του Αδάμ και της Εύας να λάβουν κάποτε αιώνια ζωή σε παραδεισιακή γη, σύμφωνα με το  σκοπό που είχε ο Δημιουργός για την ανθρώπινη οικογένεια. Αυτό μας οδηγεί στον Μεσσία.

Όταν ο Ιεχωβά Θεός καταδίκασε τον Διάβολο, δήλωσε τα εξής στην πρώτη προφητεία της Αγίας Γραφής: «Θα βάλω έχθρα ανάμεσα σε εσένα και στη γυναίκα και ανάμεσα στο σπέρμα σου και στο σπέρμα της. Εκείνος θα σε πλήξει στο κεφάλι και εσύ θα τον πλήξεις στη φτέρνα». (Γένεση 3:15) Ένας Βιβλικός λόγιος επισήμανε ότι «η ιστορία των μεσσιανικών υποσχέσεων όπως παρουσιάζεται στις Γραφές αρχίζει με [αυτή] τη δήλωση». Κάποιος άλλος παρατήρησε ότι ο Μεσσίας είναι το όργανο με το οποίο ο Θεός «θα αντιστρέψει ολόκληρη τη συμφορά που προξένησε η πτώση» και παράλληλα θα φέρει ευλογίες στην ανθρωπότητα.—Εβραίους 2:14, 15.

Ίσως αντιλαμβάνεστε, όμως, ότι τώρα η ανθρωπότητα είναι κάθε άλλο παρά ευλογημένη. Απεναντίας, το ανθρώπινο γένος είναι βουτηγμένο στην απελπισία και στην απόγνωση. Γι’ αυτό, Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia) λέει ότι «πολλοί Εβραίοι περιμένουν ακόμη να έρθει ο Μεσσίας» και ότι «αυτός θα διορθώσει τα κακώς κείμενα και θα νικήσει τους εχθρούς των ανθρώπων». Εντούτοις, η Γραφή αναφέρει ότι ο Μεσσίας έχει ήδη έρθει. Υπάρχει λόγος να πιστεύετε όσα λέει η Γραφή; Το ακόλουθο άρθρο θα απαντήσει.