Ανταπόκριση στις Απαιτήσεις για το Χριστιανικό Βάφτισμα

«Τι με εμποδίζει να βαφτιστώ;»—ΠΡΑΞΕΙΣ 8:36.

1, 2. Πώς άρχισε συζήτηση ο Φίλιππος με κάποιον Αιθίοπα αξιωματούχο, και τι δείχνει ότι εκείνος ο άνθρωπος είχε πνευματικά ενδιαφέροντα;

ΕΝΑ ή δύο χρόνια μετά το θάνατο του Ιησού, κάποιος κυβερνητικός αξιωματούχος ταξίδευε προς τα νότια στο δρόμο που οδηγούσε από την Ιερουσαλήμ στη Γάζα. Είχε μπροστά του κουραστικό ταξίδι—έπρεπε να διανύσει με άρμα απόσταση περίπου χιλίων πεντακοσίων χιλιομέτρων. Αυτός ο ευλαβής άνθρωπος είχε ταξιδέψει από την Αιθιοπία στην Ιερουσαλήμ για να λατρέψει τον Ιεχωβά. Στο μακρύ ταξίδι της επιστροφής, αξιοποιούσε σοφά το χρόνο του διαβάζοντας το Λόγο του Θεού—τέτοια πίστη είχε. Ο Ιεχωβά πρόσεξε αυτόν τον ειλικρινή άνθρωπο και, μέσω ενός αγγέλου, κατηύθυνε τον μαθητή Φίλιππο να του κηρύξει.—Πράξεις 8:26-28.

² Ο Φίλιππος δεν δυσκολεύτηκε να αρχίσει συζήτηση, επειδή ο Αιθίοπας αξιωματούχος διάβαζε μεγαλόφωνα, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή. Ως εκ τούτου, ο Φίλιππος μπόρεσε να ακούσει ότι διάβαζε από το ρόλο του Ησαΐα. Μια απλή ερώτηση που έκανε ο Φίλιππος κίνησε το ενδιαφέρον του αξιωματούχου: «Καταλαβαίνεις πραγματικά αυτά που διαβάζεις;» Αυτό οδήγησε σε μια συζήτηση γύρω από τα εδάφια Ησαΐας 53:7, 8. Τελικά, ο Φίλιππος «του διακήρυξε τα καλά νέα σχετικά με τον Ιησού».—Πράξεις 8:29-35.

3, 4. (α) Γιατί βάφτισε ο Φίλιππος τον Αιθίοπα χωρίς καθυστέρηση; (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε τώρα;

³ Μέσα σε λίγη ώρα, ο Αιθίοπας κατανόησε το ρόλο του Ιησού στο σκοπό του Θεού, καθώς και την ανάγκη που υπήρχε να γίνει βαφτισμένος μαθητής του Χριστού. «Τι με εμποδίζει να βαφτιστώ;» ρώτησε τον Φίλιππο μόλις είδε ένα βολικό μέρος με νερό. Βέβαια, εκείνες οι περιστάσεις  ήταν ιδιαίτερες. Επρόκειτο για έναν άνθρωπο πίστης ο οποίος ήδη λάτρευε τον Θεό ως προσήλυτος στον Ιουδαϊσμό. Πιθανότατα για πολύ καιρό δεν θα του δινόταν άλλη ευκαιρία να βαφτιστεί. Κάτι ακόμα σημαντικότερο είναι ότι εκείνος ο άνθρωπος κατανοούσε τι απαιτούσε ο Θεός από αυτόν και ήθελε να ανταποκριθεί ανεπιφύλακτα. Ο Φίλιππος συναίνεσε με χαρά στο αίτημά του, και ο Αιθίοπας, αφού βαφτίστηκε, «εξακολούθησε να προχωρεί στο δρόμο του χαρούμενος». Αναμφίβολα έγινε ενθουσιώδης κήρυκας των καλών νέων στην πατρίδα του.—Πράξεις 8:36-39.

⁴ Μολονότι τα βήματα της αφιέρωσης και του βαφτίσματος δεν πρέπει να τα παίρνουμε στα ελαφρά ούτε να τα πραγματοποιούμε βιαστικά, το παράδειγμα του Αιθίοπα αξιωματούχου δείχνει ότι έχουν υπάρξει περιπτώσεις όπου κάποια άτομα βαφτίστηκαν σύντομα αφότου άκουσαν την αλήθεια του Λόγου του Θεού. * Γι’ αυτό, είναι κατάλληλο να εξετάσουμε τα ακόλουθα ερωτήματα: Τι είδους προετοιμασία πρέπει να προηγείται του βαφτίσματος; Σε ποιο βαθμό πρέπει να παίζει ρόλο η ηλικία; Ποια πνευματική πρόοδος πρέπει να είναι φανερή προτού βαφτιστεί ένα άτομο; Πάνω από όλα, γιατί απαιτεί ο Ιεχωβά να κάνουν οι υπηρέτες του αυτό το βήμα;

Επίσημη Συμφωνία

5, 6. (α) Πώς ανταποκρίθηκε στην αγάπη του Ιεχωβά ο λαός του στο παρελθόν; (β) Ποια στενή σχέση μπορούμε να απολαμβάνουμε με τον Θεό αφού βαφτιστούμε;

⁵ Όταν ο Ιεχωβά απελευθέρωσε τους Ισραηλίτες από την Αίγυπτο, προσφέρθηκε να τους δεχτεί ως «ειδική ιδιοκτησία» του, να τους αγαπάει και να τους προστατεύει, καθώς και να τους καταστήσει «άγιο έθνος». Για να λάβει, όμως, ο λαός αυτές τις ευλογίες, έπρεπε να ανταποκριθεί στην αγάπη του Θεού με συγκεκριμένο τρόπο. Το έκαναν αυτό με το να συμφωνήσουν να εκτελούν “όλα όσα είχε πει ο Ιεχωβά” και να συνάψουν διαθήκη μαζί του. (Έξοδος 19:4-9) Τον πρώτο αιώνα, ο Ιησούς έδωσε στους ακολούθους του την εντολή να κάνουν μαθητές από όλα τα έθνη, και όσοι ενστερνίζονταν τη διδασκαλία του βαφτίζονταν. Η καλή σχέση με τον Θεό εξαρτόταν από την εκδήλωση πίστης στον Ιησού Χριστό η οποία ακολουθούνταν από το βάφτισμα.—Ματθαίος 28:19, 20· Πράξεις 2:38, 41.

⁶ Αυτές οι Γραφικές αφηγήσεις δείχνουν ότι ο Ιεχωβά ευλογεί εκείνους που κάνουν επίσημη συμφωνία να τον υπηρετούν και τηρούν αυτή τη συμφωνία. Για τους Χριστιανούς, η αφιέρωση και το βάφτισμα είναι απαραίτητα βήματα που οδηγούν στην ευλογία του Ιεχωβά. Είμαστε αποφασισμένοι να ακολουθούμε τις οδούς του και να εκζητούμε την καθοδηγία του. (Ψαλμός 48:14) Ο Ιεχωβά, με τη σειρά του, μας πιάνει σφιχτά από το χέρι, με μεταφορική έννοια, και μας οδηγεί στην οδό στην οποία πρέπει να περπατάμε.—Ψαλμός 73:23· Ησαΐας 30:21· 41:10, 13.

7. Γιατί πρέπει η αφιέρωση και το βάφτισμα να αποτελούν προσωπική απόφαση;

⁷ Το κίνητρο για να κάνουμε αυτά τα βήματα πρέπει να είναι η αγάπη για τον Ιεχωβά και η επιθυμία να τον υπηρετούμε. Κανείς δεν πρέπει να βαφτίζεται απλώς και μόνο επειδή κάποιος του λέει ότι έχει μελετήσει αρκετά ούτε επειδή βαφτίζονται οι φίλοι του. Φυσικά, οι γονείς και άλλοι ώριμοι Χριστιανοί μπορεί να παροτρύνουν ένα άτομο να σκεφτεί την αφιέρωση και το βάφτισμα. Ο απόστολος Πέτρος πρότρεψε εκείνους που τον άκουγαν την Πεντηκοστή να “βαφτιστούν”. (Πράξεις 2:38) Εντούτοις, η αφιέρωσή μας είναι προσωπικό ζήτημα, και κανείς άλλος δεν μπορεί να την κάνει για λογαριασμό μας. Η απόφαση που αφορά την επιτέλεση του θελήματος του Θεού πρέπει να είναι δική μας.—Ψαλμός 40:8.

Επαρκής Προετοιμασία για το Βάφτισμα

8, 9. (α) Γιατί είναι Γραφικά απαράδεκτος ο νηπιοβαφτισμός; (β) Ποια πνευματική πρόοδο πρέπει να έχουν κάνει τα νεαρά άτομα προτού βαφτιστούν;

⁸ Είναι τα παιδιά σε θέση να κάνουν συνειδητή αφιέρωση; Οι Γραφές δεν αναφέρουν κάποιο όριο ηλικίας για το βάφτισμα. Ωστόσο, τα νήπια ασφαλώς δεν θα μπορούσαν να γίνουν πιστοί, να ασκήσουν πίστη και να αφιερωθούν στον Θεό. (Πράξεις 8:12) Αναφορικά με τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα, ο ιστορικός Αύγουστος Νέανδρος δηλώνει στο βιβλίο του Γενική  Ιστορία της Χριστιανικής Θρησκείας και Εκκλησίας (General History of the Christian Religion and Church): «Αρχικά βαφτίζονταν μόνο ενήλικοι, καθώς ήταν κοινή η αντίληψη ότι το βάφτισμα και η πίστη είναι αλληλένδετα».

⁹ Όσον αφορά τα νεαρά άτομα, μερικά αναπτύσσουν κάποιον βαθμό πνευματικότητας σε σχετικά τρυφερή ηλικία, ενώ άλλα χρειάζονται περισσότερο χρόνο. Προτού, όμως, βαφτιστεί ένα νεαρό άτομο, πρέπει να έχει προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά, ορθή κατανόηση των θεμελιωδών διδασκαλιών της Γραφής και σαφή κατανόηση του τι περιλαμβάνει η αφιέρωση, όπως συμβαίνει και με τους ενηλίκους.

10. Ποια βήματα πρέπει να προηγηθούν της αφιέρωσης και του βαφτίσματος;

¹⁰ Ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές του την οδηγία να διδάσκουν στα καινούρια άτομα όλα όσα είχε παραγγείλει. (Ματθαίος 28:20) Συνεπώς, τα καινούρια άτομα πρέπει πρώτα από όλα να αποκτήσουν ακριβή γνώση της αλήθειας, η οποία με τη σειρά της θα τους καταστήσει ικανούς να αναπτύξουν πίστη στον Ιεχωβά και στο Λόγο του. (Ρωμαίους 10:17· 1 Τιμόθεο 2:4· Εβραίους 11:6) Κατόπιν, όταν η Γραφική αλήθεια αγγίξει την καρδιά ενός ατόμου, το υποκινεί να μετανοήσει και να μεταστραφεί από τον προηγούμενο τρόπο ζωής του. (Πράξεις 3:19) Τελικά, το άτομο φτάνει στο σημείο να επιθυμεί να αφιερωθεί στον Ιεχωβά και να βαφτιστεί, όπως πρόσταξε ο Ιησούς.

11. Γιατί είναι σημαντικό να συμμετέχουμε τακτικά στο έργο κηρύγματος πριν από το βάφτισμα;

¹¹ Ένα άλλο σημαντικό βήμα προόδου προς το βάφτισμα είναι η συμμετοχή στο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας. Αυτό είναι το κυριότερο έργο που έχει αναθέσει ο Ιεχωβά στο λαό του σε αυτές τις τελευταίες ημέρες. (Ματθαίος 24:14) Οι αβάφτιστοι ευαγγελιζόμενοι μπορούν έτσι να έχουν τη χαρά να μιλούν για την πίστη τους σε άλλους. Η συμμετοχή σε αυτό το έργο τούς εξαρτίζει επίσης ώστε να επιδίδονται τακτικά και με ζήλο στη διακονία αγρού μετά το βάφτισμα.—Ρωμαίους 10:9, 10, 14, 15.

Μήπως σας Εμποδίζει Κάτι να Βαφτιστείτε;

12. Τι εμποδίζει ενδεχομένως μερικούς να βαφτιστούν;

¹² Ορισμένοι ίσως διστάζουν να βαφτιστούν επειδή είναι απρόθυμοι να αποδεχτούν την ευθύνη που φέρνει το βάφτισμα. Αντιλαμβάνονται ότι για να ανταποκριθούν στους κανόνες του Ιεχωβά θα πρέπει να κάνουν σημαντικές αλλαγές στη ζωή τους. Ή ίσως φοβούνται ότι θα δυσκολευτούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του Θεού μετά το βάφτισμα. Μάλιστα, ορισμένοι ίσως συλλογίζονται το εξής: «Μπορεί μια μέρα να κάνω κάτι κακό και να αποκοπώ από την εκκλησία».

13. Στις ημέρες του Ιησού, τι εμπόδιζε μερικούς να γίνουν ακόλουθοί του;

¹³ Στις ημέρες του Ιησού, μερικοί επέτρεπαν σε προσωπικά ενδιαφέροντα και οικογενειακούς δεσμούς να τους εμποδίζουν να γίνουν μαθητές του. Κάποιος από τους γραμματείς δήλωσε ότι θα ακολουθούσε τον Ιησού οπουδήποτε και αν πήγαινε. Αλλά ο Ιησούς ανέφερε ότι ο ίδιος πολλές φορές δεν είχε μέρος να περάσει τη νύχτα. Όταν ο Ιησούς κάλεσε έναν άλλον ακροατή να γίνει ακόλουθός του, εκείνος απάντησε ότι έπρεπε πρώτα να “θάψει” τον πατέρα του. Πιθανότατα προτιμούσε να μείνει στο σπίτι του και να περιμένει ώσπου να πεθάνει ο πατέρας του αντί να ακολουθήσει τον Ιησού και να φροντίσει για εκείνη την οικογενειακή ευθύνη όταν θα προέκυπτε ανάγκη. Τελικά, ένα τρίτο άτομο είπε ότι προτού ακολουθήσει τον Ιησού έπρεπε να “αποχαιρετήσει” το σπιτικό του. Για τον Ιησού, τέτοια αναβλητικότητα ήταν σαν να “κοιτάζει κάποιος τα πράγματα που βρίσκονται πίσω”. Άρα  λοιπόν, είναι προφανές ότι όσοι θέλουν να αποφεύγουν τη Χριστιανική τους ευθύνη θα καταφέρνουν πάντοτε να βρίσκουν δικαιολογίες για να το κάνουν αυτό.—Λουκάς 9:57-62.

14. (α) Πώς αντέδρασαν ο Πέτρος, ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης όταν ο Ιησούς τούς κάλεσε να γίνουν ψαράδες ανθρώπων; (β) Γιατί δεν πρέπει να διστάζουμε να δεχτούμε το ζυγό του Ιησού;

¹⁴ Το παράδειγμα του Πέτρου, του Ανδρέα, του Ιακώβου και του Ιωάννη είναι εκ διαμέτρου αντίθετο. Όταν ο Ιησούς τούς προσκάλεσε να τον ακολουθήσουν και να γίνουν ψαράδες ανθρώπων, «εκείνοι, εγκαταλείποντας αμέσως τα δίχτυα, τον ακολούθησαν», δηλώνει η Γραφή. (Ματθαίος 4:19-22) Παίρνοντας αμέσως εκείνη την απόφαση, γεύτηκαν προσωπικά αυτό που τους είπε αργότερα ο Ιησούς: «Βάλτε το ζυγό μου πάνω σας και μάθετε από εμένα, διότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε αναζωογόνηση για τις ψυχές σας. Διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίο μου είναι ελαφρό». (Ματθαίος 11:29, 30) Αν και το βάφτισμα φέρνει έναν ζυγό ευθύνης, ο Ιησούς μάς διαβεβαιώνει ότι είναι καλός και υποφερτός ζυγός ο οποίος θα μας αναζωογονήσει πάρα πολύ.

15. Πώς δείχνουν τα παραδείγματα του Μωυσή και του Ιερεμία ότι μπορούμε να αποβλέπουμε στην υποστήριξη του Θεού;

¹⁵ Τα αισθήματα ανεπάρκειας, βέβαια, είναι φυσιολογικά. Τόσο ο Μωυσής όσο και ο Ιερεμίας αρχικά ένιωθαν ανίκανοι να διεκπεραιώσουν τους διορισμούς που τους έδωσε ο Ιεχωβά. (Έξοδος 3:11· Ιερεμίας 1:6) Πώς τους καθησύχασε ο Θεός; «Εγώ θα είμαι μαζί σου», είπε στον Μωυσή. «Εγώ είμαι μαζί σου για να σε ελευθερώνω», υποσχέθηκε στον Ιερεμία. (Έξοδος 3:12· Ιερεμίας 1:8) Μπορούμε και εμείς να έχουμε πεποίθηση στη θεϊκή υποστήριξη. Η αγάπη για τον Θεό και η εμπιστοσύνη σε αυτόν μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τις επίμονες αμφιβολίες για το αν θα καταφέρουμε να ζήσουμε σύμφωνα με την αφιέρωσή μας. «Δεν υπάρχει φόβος στην αγάπη», έγραψε ο απόστολος Ιωάννης, «αλλά η τέλεια αγάπη διώχνει έξω το φόβο». (1 Ιωάννη 4:18) Ένα μικρό παιδάκι ίσως φοβάται να περπατήσει μόνο του, αλλά νιώθει σιγουριά όταν περπατάει χέρι χέρι με τον πατέρα του. Παρόμοια, αν εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά με όλη μας την καρδιά, εκείνος υπόσχεται να «κάνει ευθείς τους δρόμους» μας καθώς περπατάμε δίπλα του.—Παροιμίες 3:5, 6.

Αξιοπρεπής Περίσταση

16. Γιατί περιλαμβάνει το βάφτισμα πλήρη κατάδυση στο νερό;

¹⁶ Πριν από το βάφτισμα αυτό καθαυτό εκφωνείται συνήθως μια Γραφική ομιλία η οποία εξηγεί τη σημασία του Χριστιανικού βαφτίσματος. Στο τέλος αυτής της ομιλίας οι υποψήφιοι καλούνται να κάνουν δημόσια διακήρυξη της πίστης τους απαντώντας στις δύο ερωτήσεις για το βάφτισμα. (Ρωμαίους 10:10· βλέπε πλαίσιο στη σελίδα 22.) Κατόπιν οι υποψήφιοι βυθίζονται στο νερό, ακολουθώντας το υπόδειγμα που έθεσε ο ίδιος ο Ιησούς. Η Γραφή δείχνει ότι μετά το βάφτισμά του ο Ιησούς “ανέβηκε από το νερό”.  (Ματθαίος 3:16· Μάρκος 1:10) Είναι σαφές ότι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής είχε βυθίσει τον Ιησού εντελώς. * Η πλήρης κατάδυση συμβολίζει κατάλληλα τη ριζική αλλαγή που έχουμε κάνει στη ζωή μας—πεθαίνουμε, με μεταφορική έννοια, ως προς την προηγούμενη πορεία ζωής μας και αρχίζουμε τη ζωή μας ξανά στην υπηρεσία του Θεού.

17. Πώς μπορούν τόσο οι υποψήφιοι για βάφτισμα όσο και οι παρατηρητές να συμβάλλουν στην αξιοπρέπεια της περίστασης;

¹⁷ Το βάφτισμα αποτελεί σοβαρή αλλά και χαρωπή περίσταση. Η Γραφή δείχνει ότι ο Ιησούς προσευχόταν όταν ο Ιωάννης τον βύθισε στον Ιορδάνη Ποταμό. (Λουκάς 3:21, 22) Σε αρμονία με αυτό το παράδειγμα, οι υποψήφιοι για βάφτισμα σήμερα πρέπει να δείχνουν την κατάλληλη ευπρέπεια. Εφόσον δε η Γραφή μάς παροτρύνει να ντυνόμαστε με σεμνότητα στην καθημερινή ζωή, πόσο περισσότερο πρέπει να εφαρμόζουμε αυτή τη συμβουλή την ημέρα του βαφτίσματός μας! (1 Τιμόθεο 2:9) Οι παρατηρητές μπορούν επίσης να δείχνουν τον πρέποντα σεβασμό με το να ακούν προσεκτικά την ομιλία του βαφτίσματος και να παρακολουθούν το βάφτισμα με εύτακτο τρόπο.—1 Κορινθίους 14:40.

Ευλογίες που Απολαμβάνουν οι Βαφτισμένοι Μαθητές

18, 19. Ποια προνόμια και ποιες ευλογίες φέρνει το βάφτισμα;

¹⁸ Από τη στιγμή που έχουμε αφιερωθεί στον Θεό και βαφτιζόμαστε, γινόμαστε μέρος μιας μοναδικής οικογένειας. Πρώτα από όλα, ο Ιεχωβά γίνεται Πατέρας και Φίλος μας. Ήμασταν αποξενωμένοι από τον Θεό προτού βαφτιστούμε, ενώ τώρα συμφιλιωνόμαστε. (2 Κορινθίους 5:19· Κολοσσαείς 1:20) Μέσω της θυσίας του Χριστού, έχουμε πλησιάσει τον Θεό και εκείνος πλησιάζει εμάς. (Ιακώβου 4:8) Ο προφήτης Μαλαχίας περιγράφει πώς ο Ιεχωβά δίνει προσοχή και ακούει εκείνους που χρησιμοποιούν και φέρουν το όνομά του, και συμπεριλαμβάνει τα ονόματά τους στο βιβλίο ενθύμησής του. «Αυτοί θα γίνουν δικοί μου», λέει ο Θεός, «και θα δείξω συμπόνια σε αυτούς, όπως ακριβώς ένας άνθρωπος δείχνει συμπόνια στο γιο του ο οποίος τον υπηρετεί».—Μαλαχίας 3:16-18.

¹⁹ Το βάφτισμα μας δίνει επίσης τη δυνατότητα να γίνουμε μέρος μιας παγκόσμιας αδελφότητας. Όταν ο απόστολος Πέτρος ρώτησε ποιες ευλογίες θα λάβαιναν οι μαθητές του Χριστού για τις θυσίες που είχαν κάνει, ο Ιησούς υποσχέθηκε: «Όποιος άφησε σπίτια ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή παιδιά ή κτήματα για χάρη του ονόματός μου θα λάβει πολλές φορές περισσότερα και θα κληρονομήσει αιώνια ζωή». (Ματθαίος 19:29) Χρόνια αργότερα, ο Πέτρος έγραψε σχετικά με «ολόκληρη την αδελφότητα» η οποία είχε εμφανιστεί «στον κόσμο». Ο Πέτρος είχε γευτεί προσωπικά την υποστήριξη και τις ευλογίες της στοργικής αδελφότητας, κάτι που μπορούμε να γευτούμε και εμείς.—1 Πέτρου 2:17· 5:9.

20. Ποια ευλογητή προοπτική προσφέρει το βάφτισμα;

²⁰ Επιπρόσθετα, ο Ιησούς έδειξε ότι εκείνοι που τον ακολουθούν “θα κληρονομήσουν αιώνια ζωή”. Ναι, η αφιέρωση και το βάφτισμα προσφέρουν την προοπτική να “κρατήσουμε γερά την πραγματική ζωή”—αιώνια ζωή στο νέο κόσμο του Θεού. (1 Τιμόθεο 6:19) Ποιο καλύτερο θεμέλιο για το μέλλον θα μπορούσαμε να οικοδομήσουμε για τον εαυτό μας και για τις οικογένειές μας; Αυτή η ευλογητή προοπτική θα μας καταστήσει ικανούς να «περπατάμε σύμφωνα με το όνομα του Ιεχωβά του Θεού μας στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα».—Μιχαίας 4:5.

[Υποσημειώσεις]

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

• Πώς και γιατί πρέπει να ανταποκρινόμαστε στην αγάπη του Ιεχωβά;

• Ποια πνευματική πρόοδος πρέπει να προηγηθεί του βαφτίσματος;

• Γιατί δεν πρέπει να επιτρέπουμε στο φόβο της αποτυχίας ή στην απροθυμία για αποδοχή ευθύνης να μας εμποδίζουν να βαφτιστούμε;

• Ποιες μοναδικές ευλογίες μπορούν να απολαμβάνουν οι βαφτισμένοι μαθητές του Ιησού Χριστού;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 26]

«Τι με εμποδίζει να βαφτιστώ;»

[Εικόνες στη σελίδα 29]

Το βάφτισμα αποτελεί σοβαρή αλλά και χαρωπή περίσταση