Γονείς—Να Είστε Καλό Παράδειγμα για τα Παιδιά Σας

«ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ οι οποίοι αναζητούν εδώ και έναν αιώνα το κλειδί της ανατροφής ενός καλού παιδιού μπορούν να σταματήσουν—όχι επειδή το έχουν βρει αλλά επειδή δεν υπάρχει». Αυτό ανέφερε μια κριτική που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Τάιμ (Time) για ένα βιβλίο περί ανατροφής παιδιών. Το βιβλίο υποστηρίζει ότι τα παιδιά υιοθετούν πρωτίστως τις αξίες των συνομηλίκων τους και όχι των γονέων τους.

Αναντίρρητα, η πίεση των συνομηλίκων είναι μια ισχυρή δύναμη που πρέπει να λαβαίνεται υπόψη. (Παροιμίες 13:20· 1 Κορινθίους 15:33) Ο αρθρογράφος Γουίλιαμ Μπράουν παρατήρησε: «Αν υπάρχει κάποιος μοναδικός, κοσμικός Θεός για τον έφηβο, αυτός είναι ο Θεός της συμμόρφωσης. . . . Για τους εφήβους, το να είναι διαφορετικοί αποτελεί μοίρα χειρότερη από το θάνατο». Όταν οι γονείς δεν κάνουν την οικογενειακή ζωή θερμή και ελκυστική ή δεν περνούν αρκετό χρόνο με τα παιδιά τους—δύο καταστάσεις που είναι συνηθισμένες στο σημερινό πολυάσχολο κόσμο—επιτρέπουν ουσιαστικά στην επιρροή των συνομηλίκων να επιδράσει καταστροφικά στα παιδιά τους.

Επιπλέον, σε αυτές τις «τελευταίες ημέρες», η οικογένεια δέχεται επίθεση επειδή, όπως προείπε η Γραφή, οι άνθρωποι ασχολούνται υπερβολικά με το χρήμα, τις απολαύσεις και τον εαυτό τους. Πρέπει άραγε να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι βλέπουμε παιδιά να γίνονται “ανυπάκουα στους γονείς, αχάριστα, χωρίς οσιότητα, άστοργα”;—2 Τιμόθεο 3:1-3.

Ο όρος «στοργή», όπως χρησιμοποιείται στην Αγία Γραφή, περιγράφει την οικογενειακή αγάπη. Αυτή η αγάπη αποτελεί φυσικό δεσμό που υποκινεί τους γονείς να φροντίζουν τα παιδιά τους και τα παιδιά να προσκολλώνται στους γονείς τους. Αλλά αν οι γονείς δεν δείχνουν στοργή, τα παιδιά θα αναζητήσουν αλλού συναισθηματική υποστήριξη—συνήθως στους συνομηλίκους τους, των οποίων τις αξίες και τη στάση πιθανότατα θα υιοθετήσουν. Ωστόσο, αυτή η κατάσταση μπορεί συνήθως να αποφευχθεί αν οι γονείς επιτρέπουν στις Γραφικές αρχές να διέπουν την οικογενειακή τους ζωή.—Παροιμίες 3:5, 6.

Η Οικογένεια—Θεϊκός Θεσμός

Αφού ένωσε τον Αδάμ και την Εύα ως αντρόγυνο, ο Θεός τούς έδωσε την εξής εντολή: «Να είστε καρποφόροι και να πληθυνθείτε και να γεμίσετε τη γη». Στη συνέχεια, ήρθε σε ύπαρξη η οικογένεια—ο πατέρας, η μητέρα και τα παιδιά. (Γένεση 1:28· 5:3, 4· Εφεσίους 3:14, 15) Για να βοηθήσει τους ανθρώπους να ανατρέφουν τα παιδιά τους, ο Ιεχωβά τούς έκανε να εκπληρώνουν ενστικτωδώς κάποιες βασικές πτυχές του ρόλου τους ως γονέων. Ανόμοια με τα ζώα, όμως, οι άνθρωποι χρειάζονται επιπρόσθετη βοήθεια, γι’ αυτό ο Ιεχωβά τούς έδωσε γραπτές κατευθυντήριες γραμμές. Σε αυτές περιλαμβάνονται οδηγίες που αφορούν ηθικά και πνευματικά ζητήματα καθώς και την κατάλληλη διαπαιδαγώγηση των παιδιών.—Παροιμίες 4:1-4.

Απευθυνόμενος ιδιαίτερα στους πατέρες, ο Θεός είπε: «Αυτά τα λόγια τα οποία σε προστάζω σήμερα πρέπει να είναι στην καρδιά σου· και πρέπει να τα ενσταλάζεις στους γιους σου και να μιλάς για αυτά όταν κάθεσαι στο σπίτι σου και  όταν περπατάς στο δρόμο και όταν ξαπλώνεις και όταν σηκώνεσαι». (Δευτερονόμιο 6:6, 7· Παροιμίες 1:8, 9) Προσέξτε ότι οι γονείς έπρεπε να βάλουν το νόμο του Θεού στη δική τους καρδιά πρώτα. Γιατί ήταν σημαντικό αυτό; Επειδή το είδος της διδασκαλίας που υποκινεί πραγματικά τους άλλους δεν προέρχεται από το στόμα αλλά από την καρδιά. Μόνο όταν οι γονείς διδάσκουν από την καρδιά τους θα φτάνουν στην καρδιά των παιδιών τους. Τέτοιοι γονείς θα αποτελούν επίσης καλά παραδείγματα για τα παιδιά τους, τα οποία αντιλαμβάνονται εύκολα την ανειλικρίνεια.—Ρωμαίους 2:21.

Οι Χριστιανοί γονείς προτρέπονται να διδάσκουν τα παιδιά τους από τη βρεφική ηλικία με “την εκπαίδευση, τη διαπαιδαγώγηση, τη συμβουλή και τη νουθεσία του Κυρίου”. (Εφεσίους 6:4, Η Επαυξημένη Βίβλος [The Amplified Bible]· 2 Τιμόθεο 3:15) Από τη βρεφική ηλικία; Ναι! «Μερικές φορές εμείς οι γονείς δεν δίνουμε στα παιδιά την αναγνώριση που τους αξίζει», έγραψε μια μητέρα. «Υποτιμούμε τις ικανότητές τους. Οι δυνατότητες υπάρχουν. Εμείς οι γονείς πρέπει να τις αξιοποιήσουμε». Ναι, στα παιδιά αρέσει να μαθαίνουν και αν διδάσκονται από θεοσεβείς γονείς θα μάθουν και να αγαπούν. Αυτά τα παιδιά θα νιώθουν ασφαλή εντός των ορίων που έχουν τεθεί για αυτά. Ως εκ τούτου, οι επιτυχημένοι γονείς πασχίζουν να είναι στοργικοί σύντροφοι, καλοί στην επικοινωνία και υπομονετικοί αλλά σταθεροί δάσκαλοι, παρέχοντας ένα ευεργετικό περιβάλλον μέσα στο οποίο τα παιδιά τους θα ευημερούν. *

Προστατέψτε τα Παιδιά Σας

Σε μια επιστολή προς τους γονείς, ένας προβληματισμένος διευθυντής σχολείου στη Γερμανία έγραψε: «Θα θέλαμε να σας ενθαρρύνουμε αγαπητοί γονείς να επιχειρήσετε να παίξετε μεγαλύτερο ρόλο εσείς οι ίδιοι όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών σας και να μην παραδίδετε στην τηλεόραση ή στο δρόμο αυτό που ουσιαστικά είναι δικό σας μερίδιο [ευθύνης για] την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους».

Αν κάποιος παραδίδει το παιδί του στην τηλεόραση ή στο δρόμο, στην ουσία επιτρέπει στο πνεύμα του κόσμου να επηρεάζει την ανατροφή του παιδιού. (Εφεσίους 2:1, 2) Σε διαμετρική αντίθεση με το πνεύμα του Θεού, αυτό το κοσμικό πνεύμα, σαν ισχυρός άνεμος, μεταφέρει τους σπόρους του “επίγειου, ζωώδους, δαιμονικού” τρόπου σκέψης και τους εναποθέτει αφειδώς στη διάνοια και στην καρδιά των άπειρων ή των ανόητων. (Ιακώβου 3:15) Αυτή η επιρροή, που μοιάζει με σπορά ζιζανίων, διαφθείρει τελικά την καρδιά. Ο Ιησούς έδειξε παραστατικά την επίδραση που ασκεί ό,τι σπέρνεται στην καρδιά, λέγοντας: «Ο αγαθός άνθρωπος βγάζει το αγαθό από τον αγαθό θησαυρό της καρδιάς του, αλλά ο πονηρός άνθρωπος βγάζει το πονηρό από τον πονηρό θησαυρό του· διότι από την αφθονία της καρδιάς μιλάει το στόμα του». (Λουκάς 6:45) Γι’ αυτό, η Γραφή μάς προτρέπει: «Περισσότερο από όλα όσα πρέπει να φυλαχτούν, προφύλασσε την καρδιά σου, γιατί από αυτήν εξέρχονται οι πηγές της ζωής».—Παροιμίες 4:23.

Βέβαια, τα παιδιά είναι παιδιά και μερικά έχουν την τάση να είναι πεισματικά, ακόμη και στασιαστικά. (Γένεση 8:21) Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς; «Η ανοησία είναι συνδεδεμένη με την καρδιά του αγοριού· το ραβδί της διαπαιδαγώγησης θα την απομακρύνει από αυτό», αναφέρει η Γραφή. (Παροιμίες 22:15) Μερικοί το θεωρούν αυτό σκληρή και απαρχαιωμένη αντιμετώπιση. Στην πραγματικότητα, η Γραφή αντιτίθεται στη βία και στην κακοποίηση οποιουδήποτε είδους. Η λέξη «ραβδί», αν και μερικές φορές σημαίνει την κατά  γράμμα χρήση του, υποδηλώνει τη γονική εξουσία που ασκείται σταθερά αλλά με στοργικό και ορθό τρόπο από ενδιαφέρον για την αιώνια ευημερία του παιδιού.—Εβραίους 12:7-11.

Να Απολαμβάνετε Αναψυχή με τα Παιδιά Σας

Είναι ευρέως γνωστό ότι για να αναπτυχθούν τα παιδιά σωστά χρειάζονται παιχνίδι και ψυχαγωγία. Οι σοφοί γονείς αξιοποιούν τις ευκαιρίες που έχουν για να ενισχύουν το δεσμό γονέα-παιδιού απολαμβάνοντας αναψυχή με τα παιδιά τους οποτεδήποτε είναι δυνατόν. Έτσι οι γονείς μπορούν, όχι μόνο να καθοδηγούν τα παιδιά τους ώστε να επιλέγουν το ορθό είδος αναψυχής, αλλά και να δείχνουν στα παιδιά πόσο πολύτιμη θεωρούν τη συντροφιά τους.

Ένας πατέρας που είναι Μάρτυρας λέει ότι έπαιζε συχνά μπάλα με το γιο του όταν γύριζε σπίτι από τη δουλειά. Μια μητέρα θυμάται ότι στα παιδιά της άρεσαν τα επιτραπέζια παιχνίδια. Κάποια ενήλικη κόρη αναπολεί τη χαρά που ένιωθε η οικογένειά της όταν έκαναν ποδήλατο μαζί. Όλα αυτά τα παιδιά έχουν τώρα ενηλικιωθεί, αλλά η αγάπη τους για τους γονείς τους—και για τον Ιεχωβά—είναι το ίδιο ισχυρή όπως πάντα, αν όχι ισχυρότερη.

Πράγματι, οι γονείς που δείχνουν με λόγια και έργα ότι αγαπούν τα παιδιά τους και ότι θέλουν να είναι μαζί τους δημιουργούν βαθιά εντύπωση η οποία πολλές φορές διαρκεί μια ολόκληρη ζωή. Παραδείγματος χάρη, πολλοί από τους αποφοίτους μιας τάξης της Βιβλικής Σχολής Γαλαάδ της Σκοπιάς ανέφεραν ότι η επιθυμία τους να επιδιώξουν την ολοχρόνια διακονία μπορούσε να αποδοθεί στο παράδειγμα και στην υποκίνηση των γονέων τους. Τι θαυμάσια κληρονομιά για τα παιδιά και τι ευλογία για τους γονείς! Ομολογουμένως, δεν μπορούν όλα τα παιδιά να αναλάβουν την ολοχρόνια διακονία όταν μεγαλώσουν, αλλά όλα θα ωφεληθούν οπωσδήποτε αν έχουν θεοφοβούμενους γονείς που γίνονται οι στενότεροι φίλοι τους και το πρότυπό τους, και θα αποδίδουν τιμή σε αυτούς.—Παροιμίες 22:6· Εφεσίους 6:2, 3.

Οι Μεμονωμένοι Γονείς Μπορούν να Επιτύχουν

Σήμερα, πολλά παιδιά μεγαλώνουν σε μονογονεϊκά σπιτικά. Αν και αυτό αυξάνει τις δυσκολίες της ανατροφής ενός παιδιού, είναι δυνατόν να υπάρξει επιτυχία. Οι μεμονωμένοι γονείς μπορούν να αντλήσουν ενθάρρυνση από το Γραφικό παράδειγμα της Ευνίκης, μιας Ιουδαίας Χριστιανής του πρώτου αιώνα. Η Ευνίκη ήταν παντρεμένη με κάποιον μη ομόπιστο, οπότε πιθανότατα δεν είχε καμιά πνευματική υποστήριξη από το σύζυγό της. Παρ’ όλα αυτά, δίδαξε τον Τιμόθεο με υποδειγματικό τρόπο. Η καλή επιρροή που ασκούσε στον Τιμόθεο από τη βρεφική του ηλικία, καθώς και η επιρροή της Λωίδας, της γιαγιάς του Τιμόθεου, αποδείχτηκαν πολύ πιο ισχυρές από οποιαδήποτε αρνητική επιρροή που θα μπορούσε να προέλθει από κάποιους συνομηλίκους του Τιμόθεου.—Πράξεις 16:1, 2· 2 Τιμόθεο 1:5· 3:15.

Πολλά νεαρά άτομα σήμερα που έχουν μεγαλώσει με μη ομόπιστο γονέα ή σε μονογονεϊκά σπιτικά εκδηλώνουν τις ίδιες έξοχες ιδιότητες με τον νεαρό Τιμόθεο. Παραδείγματος χάρη, ο Ράιαν, ο οποίος είναι τώρα 22 ετών και ολοχρόνιος διάκονος, μεγάλωσε σε μονογονεϊκό σπιτικό μαζί με το μεγαλύτερο αδελφό του και τη μεγαλύτερη αδελφή του. Ο πατέρας τους ήταν αλκοολικός και εγκατέλειψε την οικογένεια όταν ο  Ράιαν βρισκόταν σε ηλικία τεσσάρων ετών. «Η μαμά μου ήταν αποφασισμένη να συνεχίσει το σπιτικό μας να υπηρετεί τον Ιεχωβά», θυμάται ο Ράιαν, «και υποστήριζε αυτή την απόφαση με όλη της την καρδιά».

«Κατ’ αρχάς», είπε ο Ράιαν, «η μητέρα μου φρόντιζε ώστε εμείς τα παιδιά να δεχόμαστε θετικές επιρροές από συνομηλίκους. Δεν μας άφηνε ποτέ να συναναστρεφόμαστε με εκείνους που η Γραφή περιγράφει ως κακές συναναστροφές, είτε εκτός είτε εντός της εκκλησίας. Μας ενστάλαζε επίσης την ορθή άποψη για την κοσμική εκπαίδευση». Παρότι η μητέρα του Ράιαν ήταν συνήθως πολυάσχολη και κουρασμένη από την εργασία, αυτό δεν την εμπόδιζε να δείχνει στοργικό ενδιαφέρον για τα παιδιά της. «Ήθελε πάντοτε να είναι μαζί μας και να μας μιλάει», ανέφερε ο Ράιαν. «Ήταν υπομονετική αλλά και σταθερή δασκάλα, κάνοντας το καλύτερο που μπορούσε για να διασφαλίσει ότι η οικογενειακή Γραφική μελέτη θα γίνεται τακτικά. Όταν επρόκειτο για Γραφικές αρχές, η λέξη “συμβιβασμός” δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό της».

Αναπολώντας το παρελθόν, ο Ράιαν αντιλαμβάνεται ότι η πιο ισχυρή ανθρώπινη επιρροή στη ζωή του και στη ζωή των μεγαλύτερων αδελφών του προερχόταν από μια μητέρα η οποία αγαπούσε αληθινά τον Θεό και τα παιδιά της. Γι’ αυτό, Χριστιανοί γονείς—είτε είστε παντρεμένοι είτε έχετε χηρέψει, είτε έχετε ομόπιστο σύντροφο είτε όχι—μην ενδίδετε στην αποθάρρυνση ή σε προσωρινές αποτυχίες καθώς πασχίζετε να διδάξετε τα παιδιά σας. Μερικές φορές, κάποια νεαρά άτομα, όπως ο άσωτος γιος, ενδέχεται να απομακρυνθούν από την αλήθεια. Αλλά όταν δουν πόσο ρηχός και ψυχρός είναι στην πραγματικότητα ο κόσμος, μπορεί να επιστρέψουν. Ναι, «ο δίκαιος περπατάει με ακεραιότητα. Ευτυχισμένοι είναι οι γιοι του έπειτα από αυτόν».—Παροιμίες 20:7· 23:24, 25· Λουκάς 15:11-24.

[Υποσημείωση]

[Πλαίσιο/​Εικόνες στη σελίδα 11]

Οι Γονείς του Ιησού Επιλέχθηκαν από τον Θεό

Όταν έστειλε τον Γιο του για να γεννηθεί ως άνθρωπος, ο Ιεχωβά επέλεξε προσεκτικά τους γονείς του Ιησού. Είναι ενδιαφέρον ότι επέλεξε ένα ταπεινό αντρόγυνο με πνευματικό φρόνημα οι οποίοι δεν κακόμαθαν τον Ιησού αλλά του δίδαξαν το Λόγο του Θεού και την αξία της σκληρής εργασίας και της υπευθυνότητας. (Παροιμίες 29:21· Θρήνοι 3:27) Ο Ιωσήφ δίδαξε στον Ιησού το επάγγελμα του ξυλουργού και χωρίς αμφιβολία τόσο ο Ιωσήφ όσο και η Μαρία ζητούσαν από τον Ιησού, τον πρωτότοκο, να τους βοηθάει στη φροντίδα των άλλων παιδιών τους, που αριθμούσαν τουλάχιστον έξι.—Μάρκος 6:3.

Μπορείτε να φανταστείτε την οικογένεια του Ιωσήφ να συνεργάζεται κατά την περίοδο του Πάσχα προκειμένου να ετοιμαστεί για το ετήσιο ταξίδι της στην Ιερουσαλήμ—ένα ταξίδι 200 χιλιομέτρων μαζί με την επιστροφή χωρίς τα σύγχρονα μέσα μεταφοράς. Ασφαλώς, μια οικογένεια εννιά ή περισσότερων ατόμων θα χρειαζόταν να είναι καλά οργανωμένη για ένα τέτοιο μακρύ ταξίδι. (Λουκάς 2:39, 41) Παρά τις δυσκολίες, ο Ιωσήφ και η Μαρία θεωρούσαν αναμφισβήτητα πολύτιμες τέτοιες περιστάσεις και ενδεχομένως τις αξιοποιούσαν για να διδάξουν τα παιδιά τους σχετικά με Γραφικά γεγονότα του παρελθόντος.

Ενόσω βρισκόταν ακόμη στο σπίτι, ο Ιησούς «υποτασσόταν» στους γονείς του συνεχώς και “προόδευε σε σοφία και σε σωματική ανάπτυξη και σε εύνοια από Θεό και ανθρώπους”. (Λουκάς 2:51, 52) Ναι, ο Ιωσήφ και η Μαρία αποδείχτηκαν άξιοι της εμπιστοσύνης του Ιεχωβά. Τι καλό παράδειγμα αποτελούν για τους γονείς σήμερα!—Ψαλμός 127:3.