Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Κύρια Σημεία από το Πρώτο Βιβλίο των Ψαλμών

Κύρια Σημεία από το Πρώτο Βιβλίο των Ψαλμών

Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός

Κύρια Σημεία από το Πρώτο Βιβλίο των Ψαλμών

ΠΟΙΟΣ τίτλος θα ήταν κατάλληλος για ένα Γραφικό βιβλίο το οποίο αποτελείται κυρίως από αίνους προς τον Δημιουργό μας, τον Ιεχωβά Θεό; Κανένα όνομα δεν θα ταίριαζε περισσότερο από το όνομα Ψαλμοί, δηλαδή Αίνοι. Αυτό το βιβλίο, που είναι το μεγαλύτερο της Αγίας Γραφής, περιέχει ωραίους ύμνους οι οποίοι περιγράφουν τις θαυμαστές ιδιότητες και τις κραταιές πράξεις του Θεού και αναφέρουν αρκετές προφητείες. Πολλοί από τους ύμνους εκφράζουν τα αισθήματα που ένιωθαν οι συγγραφείς τους ενόσω περνούσαν δυσκολίες. Αυτές οι εκφράσεις καλύπτουν μια περίοδο χιλίων περίπου ετών—από τις ημέρες του προφήτη Μωυσή ως τον καιρό μετά την εξορία. Συγγραφείς ήταν ο Μωυσής, ο Βασιλιάς Δαβίδ και άλλοι. Πιστεύεται ότι ο ιερέας Έσδρας έδωσε στο βιβλίο την τελική του μορφή.

Από την αρχαιότητα, το βιβλίο των Ψαλμών έχει διαιρεθεί σε πέντε συλλογές, ή αλλιώς τμήματα, ύμνων: (1) Ψαλμοί 1-41, (2) Ψαλμοί 42-72, (3) Ψαλμοί 73-89, (4) Ψαλμοί 90-106 και (5) Ψαλμοί 107-150. Αυτό το άρθρο εξετάζει την πρώτη συλλογή. Όλοι οι ψαλμοί αυτού του τμήματος, εκτός από τρεις, αποδίδονται στον Βασιλιά Δαβίδ του αρχαίου Ισραήλ. Οι συνθέτες των Ψαλμών 1, 10 και 33 δεν προσδιορίζονται.

«Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΒΡΑΧΟΣ ΜΟΥ»

(Ψαλμός 1:1–24:10)

Ύστερα από τον πρώτο ψαλμό ο οποίος ανακηρύσσει ευτυχισμένο τον άνθρωπο που βρίσκει ευχαρίστηση στο νόμο του Ιεχωβά, ο δεύτερος εισάγει κατευθείαν το θέμα της Βασιλείας. a Αυτή η ομάδα ψαλμών αποτελείται ως επί το πλείστον από ικεσίες προς τον Θεό. Παραδείγματος χάρη, οι Ψαλμοί 3-5, 7, 12, 13 και 17 είναι ικεσίες για απελευθέρωση από εχθρούς. Ο 8ος Ψαλμός τονίζει τη μεγαλοσύνη του Ιεχωβά σε σύγκριση με τη μικρότητα του ανθρώπου.

Περιγράφοντας τον Ιεχωβά ως Προστάτη του λαού του, ο Δαβίδ ψάλλει: «Ο Θεός μου είναι ο βράχος μου· θα καταφεύγω σε αυτόν». (Ψαλμός 18:2) Ο Ιεχωβά αινείται ως ο Δημιουργός και ο Νομοθέτης στο 19ο Ψαλμό, ως ο Σωτήρας στον 20ό Ψαλμό και ως ο Σωτήρας του χρισμένου του Βασιλιά στον 21ο Ψαλμό. Ο 23ος Ψαλμός τον απεικονίζει ως τον Μεγάλο Ποιμένα, ενώ ο 24ος ως τον ένδοξο Βασιλιά.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

2:1, 2—Ποιο είναι το «κενό» πράγμα που εξακολουθούν να μουρμουρίζουν τα έθνη; Το «κενό» είναι η συνεχής ανησυχία των ανθρώπινων κυβερνήσεων για τη διαιώνιση της δικής τους εξουσίας. Αυτή η ανησυχία είναι κενή επειδή ο σκοπός τους είναι καταδικασμένος να αποτύχει. Μπορούν άραγε οι εθνότητες να ελπίζουν πραγματικά ότι θα επιτύχουν ενώ λαβαίνουν θέση «εναντίον του Ιεχωβά και εναντίον του χρισμένου του»;

2:7—Ποιο είναι το «διάταγμα του Ιεχωβά»; Αυτό το διάταγμα είναι η διαθήκη για μια Βασιλεία, την οποία έχει κάνει ο Ιεχωβά με τον αγαπητό του Γιο, τον Ιησού Χριστό.—Λουκάς 22:28, 29.

2:12—Με ποιον τρόπο μπορούν οι άρχοντες των εθνών να “φιλήσουν το γιο”; Στους Βιβλικούς χρόνους, το φίλημα αποτελούσε έκφραση φιλίας και πιστότητας. Ήταν ένας τρόπος να καλωσορίζουν τους επισκέπτες. Οι βασιλιάδες της γης προστάζονται να φιλήσουν τον Γιο—δηλαδή, να τον καλωσορίσουν ως τον Μεσσιανικό Βασιλιά.

3:επιγραφή—Ποιος είναι ο σκοπός της επικεφαλίδας που δίνεται σε ορισμένους ψαλμούς; Η επικεφαλίδα κατονομάζει μερικές φορές το συγγραφέα και/ή παρέχει πληροφορίες για τις περιστάσεις υπό τις οποίες έγινε η σύνθεση του ψαλμού, όπως στην περίπτωση του 3ου Ψαλμού. Η επιγραφή μπορεί επίσης να εξηγεί το σκοπό ή τη χρήση ενός συγκεκριμένου ύμνου (Ψαλμοί 4 και 5) καθώς και να δίνει μουσικές οδηγίες (Ψαλμός 6).

3:2—Τι είναι το «Σέλαχ»; Αυτός ο όρος πιστεύεται γενικά ότι υποδηλώνει παύση για σιωπηλό στοχασμό, είτε μόνο στην υμνολογία είτε στην υμνολογία και στην ενόργανη μουσική. Η παύση χρησιμοποιούνταν για να παρουσιάσει με πιο εντυπωσιακό τρόπο τη σκέψη ή το συναίσθημα που εκφραζόταν προηγουμένως. Δεν είναι ανάγκη να διαβάζεται αυτή η λέξη όταν γίνεται δημόσια ανάγνωση των Ψαλμών.

11:3—Ποια θεμέλια γκρεμίζονται; Αυτά τα θεμέλια είναι εκείνα ακριβώς στα οποία στηρίζεται η ανθρώπινη κοινωνία—ο νόμος, η τάξη και η δικαιοσύνη. Όταν αυτά βρίσκονται σε αποδιοργάνωση, επικρατεί κοινωνική αναταραχή και δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Υπό τέτοιες συνθήκες, «ο δίκαιος» πρέπει να εμπιστεύεται πλήρως στον Θεό.—Ψαλμός 11:4-7.

21:3—Τι είναι αξιοσημείωτο όσον αφορά το «στέμμα από καθαρό χρυσάφι»; Δεν αναφέρεται αν το στέμμα ήταν κυριολεκτικό ή συμβόλιζε επιπρόσθετη δόξα λόγω των πολλών νικών του Δαβίδ. Ωστόσο, αυτό το εδάφιο στρέφει προφητικά την προσοχή στο στέμμα της βασιλείας που έλαβε ο Ιησούς από τον Ιεχωβά το 1914. Το γεγονός ότι το στέμμα είναι φτιαγμένο από χρυσάφι υποδεικνύει ότι η βασιλεία του είναι ύψιστης ποιότητας.

22:1, 2—Γιατί μπορεί να ένιωθε ο Δαβίδ ότι ο Ιεχωβά τον είχε εγκαταλείψει; Ο Δαβίδ πιεζόταν τόσο έντονα από τους εχθρούς του ώστε “η καρδιά του έγινε σαν κερί και έλιωσε βαθιά μέσα στα σπλάχνα του”. (Ψαλμός 22:14) Ίσως του φαινόταν ότι ο Ιεχωβά τον είχε εγκαταλείψει. Όταν ο Ιησούς ήταν κρεμασμένος στο ξύλο, ένιωσε και εκείνος έτσι. (Ματθαίος 27:46) Τα λόγια του Δαβίδ αντανακλούν την ανθρώπινη αντίδρασή του στην απελπιστική του κατάσταση. Εντούτοις, από την προσευχή του η οποία έχει καταγραφεί στα εδάφια Ψαλμός 22:16-21, είναι φανερό ότι ο Δαβίδ δεν είχε χάσει την πίστη του στον Θεό.

Μαθήματα για Εμάς:

1:1. Η συναναστροφή με όσους δεν αγαπούν τον Ιεχωβά πρέπει να αποφεύγεται.—1 Κορινθίους 15:33.

1:2. Δεν πρέπει να αφήνουμε να περνάει ούτε μία ημέρα χωρίς να εξετάζουμε πνευματικά ζητήματα.—Ματθαίος 4:4.

4:4. Όταν είμαστε θυμωμένοι ή οργισμένοι, είναι σοφό να συγκρατούμε τη γλώσσα μας ώστε να μην πούμε κάτι για το οποίο θα μετανιώσουμε αργότερα.—Εφεσίους 4:26.

4:5. Οι πνευματικές μας θυσίες είναι «θυσίες της δικαιοσύνης» μόνο αν πηγάζουν από ορθά κίνητρα και αν η διαγωγή μας ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του Ιεχωβά.

6:5. Ποιος καλύτερος λόγος θα μπορούσε να υπάρχει για να συνεχίσουμε να ζούμε;—Ψαλμός 115:17.

9:12. Ο Ιεχωβά ψάχνει να βρει αιματοχυσία ώστε να τιμωρήσει τους ενόχους αίματος, αλλά θυμάται «την κραυγή των ταλαιπωρημένων».

15:2, 3· 24:3-5. Οι αληθινοί λάτρεις πρέπει να λένε την αλήθεια και να αποφεύγουν τους ψεύτικους όρκους και τη συκοφαντία.

15:4. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τηρούμε το λόγο μας, ακόμη και αν κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο, εκτός αν αντιληφθούμε ότι έχουμε δώσει μια αντιγραφική υπόσχεση.

15:5. Ως λάτρεις του Ιεχωβά, χρειάζεται να φυλαγόμαστε από την κακή χρήση του χρήματος.

17:14, 15. Οι “άνθρωποι αυτού του συστήματος πραγμάτων” αφοσιώνονται στο να εξασφαλίσουν ένα καλό βιοτικό επίπεδο, να κάνουν οικογένεια και να αφήσουν πίσω τους μια κληρονομιά. Το κύριο μέλημα στη ζωή του Δαβίδ ήταν το να δημιουργήσει ένα καλό όνομα με τον Θεό ώστε να “δει το πρόσωπό του”, δηλαδή να γευτεί την εύνοια του Ιεχωβά. Μόλις θα “ξυπνούσε”, ή αλλιώς θα αφυπνιζόταν ως προς τις υποσχέσεις και τις διαβεβαιώσεις του Ιεχωβά, ο Δαβίδ θα ένιωθε “χορτασμένος βλέποντας τη μορφή Του”, δηλαδή θα χαιρόταν επειδή η παρουσία του Ιεχωβά ήταν μαζί του. Όπως ο Δαβίδ, δεν πρέπει και εμείς άραγε να επιδιώκουμε πνευματικούς θησαυρούς;

19:1-6. Αν η δημιουργία, η οποία δεν μπορεί ούτε να μιλήσει ούτε να σκεφτεί, δίνει δόξα στον Ιεχωβά, πόσο περισσότερο πρέπει να το κάνουμε αυτό εμείς, που μπορούμε να σκεφτόμαστε, να μιλάμε και να αποδίδουμε λατρεία;—Αποκάλυψη 4:11.

19:7-11. Πόσο καλές είναι για εμάς οι απαιτήσεις του Ιεχωβά!

19:12, 13. Τα λάθη και οι αυθάδεις πράξεις είναι αμαρτίες από τις οποίες πρέπει να φυλαγόμαστε.

19:14. Πρέπει να μας απασχολεί, όχι μόνο το τι κάνουμε, αλλά και το τι λέμε και σκεφτόμαστε.

«ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΜΟΥ ΜΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΣ»

(Ψαλμός 25:1–41:13)

Τι εγκάρδια επιθυμία και ισχυρή αποφασιστικότητα να κρατήσει την ακεραιότητά του εκφράζει ο Δαβίδ στους πρώτους δύο ψαλμούς αυτής της ομάδας! «Εγώ, όμως, με ακεραιότητα θα περπατώ», ψάλλει. (Ψαλμός 26:11) Καθώς προσεύχεται για τη συγχώρηση των αμαρτιών του, παραδέχεται: «Όταν έμεινα σιωπηλός, τα κόκαλά μου φθάρηκαν εξαιτίας των στεναγμών μου όλη την ημέρα». (Ψαλμός 32:3) Στους οσίους του Ιεχωβά, ο Δαβίδ δίνει τη διαβεβαίωση: «Τα μάτια του Ιεχωβά είναι στραμμένα προς τους δικαίους και τα αφτιά του προς την κραυγή που υψώνουν για βοήθεια».—Ψαλμός 34:15.

Πόσο πολύτιμες ήταν για τους Ισραηλίτες όπως είναι και για εμάς οι συμβουλές που δίνονται στον 37ο Ψαλμό, εφόσον ζούμε «στις τελευταίες ημέρες» αυτού του συστήματος πραγμάτων! (2 Τιμόθεο 3:1-5) Μιλώντας προφητικά για τον Ιησού Χριστό, τα εδάφια Ψαλμός 40:7, 8 δηλώνουν: «Ορίστε! Έχω έρθει· στο ρόλο του βιβλίου είναι γραμμένο για εμένα. Το να κάνω το θέλημά σου, Θεέ μου, είναι ευχαρίστησή μου, και ο νόμος σου είναι μέσα στα σπλάχνα μου». Ο τελικός ψαλμός της συλλογής σχετίζεται με το αίτημα του Δαβίδ να τον βοηθήσει ο Ιεχωβά στη διάρκεια των ταραγμένων ετών μετά την αμαρτία του με τη Βηθ-σαβεέ. Ο Δαβίδ ψάλλει: «Εμένα, όμως, λόγω της ακεραιότητάς μου με υποστήριξες».—Ψαλμός 41:12.

Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:

26:6—Πώς μπορούμε και εμείς, όπως ο Δαβίδ, να βαδίζουμε συμβολικά γύρω από το θυσιαστήριο του Ιεχωβά; Το θυσιαστήριο αντιπροσωπεύει το θέλημα του Ιεχωβά να δεχτεί τη λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού για την απολύτρωση της ανθρωπότητας. (Εβραίους 8:5· 10:5-10) Βαδίζουμε γύρω από το θυσιαστήριο του Ιεχωβά ασκώντας πίστη σε αυτή τη θυσία.

29:3-9—Τι απεικονίζεται από την παρομοίωση της φωνής του Ιεχωβά με καταιγίδα η οποία εμπνέει δέος στο πέρασμά της; Ακριβώς αυτό: Η δύναμη του Ιεχωβά που προκαλεί δέος!

31:23—Πώς αμείβεται με το παραπάνω ένα υπεροπτικό άτομο; Η αμοιβή σε αυτή την περίπτωση είναι η τιμωρία. Ο δίκαιος λαβαίνει την αμοιβή του για τα ακούσια λάθη του με τη μορφή διαπαιδαγώγησης από τον Ιεχωβά. Εφόσον το υπεροπτικό άτομο δεν μεταστρέφεται από την εσφαλμένη του πορεία, αμείβεται με το παραπάνω με αυστηρή τιμωρία.—Παροιμίες 11:31· 1 Πέτρου 4:18.

33:6· υποσημείωση στη ΜΝΚ—Τι είναι «το πνεύμα», ή αλλιώς «πνοή», του στόματος του Ιεχωβά; Αυτό το πνεύμα είναι η ενεργός δύναμη του Θεού, δηλαδή το άγιο πνεύμα, το οποίο χρησιμοποίησε για να δημιουργήσει τους υλικούς ουρανούς. (Γένεση 1:1, 2) Ονομάζεται πνεύμα του στόματός του επειδή, σαν μια δυνατή πνοή, μπορεί να σταλεί για να επιτελέσει πράγματα από απόσταση.

35:19—Τι σημαίνει το αίτημα του Δαβίδ να μην κλείνουν το μάτι εκείνοι που τον μισούν; Το κλείσιμο του ματιού θα μπορούσε να δείχνει ότι οι εχθροί του Δαβίδ έβρισκαν ευχαρίστηση από την επιτυχία των μοχθηρών τους σχεδίων εναντίον του. Ο Δαβίδ ζήτησε να μη συμβεί αυτό.

Μαθήματα για Εμάς:

26:4. Είναι σοφό να μη συναναστρεφόμαστε με άτομα που κρύβουν την ταυτότητά τους σε χώρους συνομιλίας στο Ιντερνέτ, με άτομα στο σχολείο ή στο χώρο εργασίας μας που προσποιούνται ότι είναι φίλοι μας έχοντας ύπουλο σκοπό, με αποστάτες που φορούν ένα προσωπείο ειλικρίνειας και με άτομα που ζουν διπλή ζωή.

26:7, 12· 35:18· 40:9. Πρέπει να αινούμε τον Ιεχωβά δημόσια στις Χριστιανικές συνάξεις.

26:8· 27:4. Μας αρέσει να παρευρισκόμαστε στις Χριστιανικές συναθροίσεις;

26:11. Ενώ εξέφραζε την αποφασιστικότητά του να διακρατήσει ακεραιότητα, ο Δαβίδ υπέβαλε επίσης αίτημα για απολύτρωση. Ναι, μπορούμε να διατηρήσουμε την ακεραιότητά μας παρά την ατέλειά μας.

29:10· υποσημείωση στη ΜΝΚ. Το ότι ο Ιεχωβά κάθεται πάνω στον «κατακλυσμό», ή αλλιώς στον «ουράνιο ωκεανό», δείχνει ότι έχει πλήρη έλεγχο της δύναμής του.

30:5. Η κυρίαρχη ιδιότητα του Ιεχωβά είναι η αγάπη—όχι ο θυμός.

32:9. Ο Ιεχωβά δεν θέλει να είμαστε σαν το μουλάρι ή το γαϊδούρι τα οποία υπακούν λόγω του χαλιναριού ή του μαστιγίου. Αντίθετα, εκείνος επιθυμεί να επιλέγουμε να τον υπακούμε επειδή κατανοούμε το θέλημά του.

33:17-19. Κανένα ανθρωποποίητο σύστημα, όσο ισχυρό και αν είναι, δεν μπορεί να φέρει σωτηρία. Εμείς πρέπει να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά και στη διευθέτηση της Βασιλείας του.

34:10. Τι διαβεβαίωση είναι αυτή για όσους θέτουν τα συμφέροντα της Βασιλείας πρώτα στη ζωή τους!

39:1, 2. Όταν ο πονηρός αναζητάει πληροφορίες για να βλάψει τους ομοπίστους μας, είναι σοφό να “βάζουμε φίμωτρο για φύλακα στο στόμα μας” και να παραμένουμε σιωπηλοί.

40:1, 2. Το να ελπίζουμε στον Ιεχωβά μπορεί να μας βοηθήσει να αντεπεξέλθουμε στην κατάθλιψη και να βγούμε «από πολύβουο λάκκο, από τη λάσπη του βόρβορου».

40:5, 12. Ούτε οι συμφορές ούτε τα προσωπικά ελαττώματα, άσχετα από το πόσο πολλά είναι, θα μας καταβάλλουν αν δεν μας διαφεύγει το γεγονός ότι οι ευλογίες μας “είναι περισσότερες από όσες μπορούμε να διηγηθούμε”.

«Ευλογημένος να Είναι ο Ιεχωβά»

Πόσο παρηγορητικοί και ενθαρρυντικοί είναι οι 41 ψαλμοί της πρώτης συλλογής! Είτε υφιστάμεθα δοκιμασίες είτε υποφέρουμε από κακή συνείδηση, μπορούμε να αντλούμε δύναμη και ενθάρρυνση από αυτό το τμήμα του δυναμικού Λόγου του Θεού. (Εβραίους 4:12) Αυτοί οι ψαλμοί περιέχουν πληροφορίες οι οποίες παρέχουν αξιόπιστη καθοδηγία για τη ζωή. Μας δίνουν επανειλημμένα τη διαβεβαίωση ότι, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, ο Ιεχωβά δεν θα μας εγκαταλείψει.

Η πρώτη συλλογή των ψαλμών τελειώνει με τα εξής λόγια: «Ευλογημένος να είναι ο Ιεχωβά, ο Θεός του Ισραήλ, από τους αιώνες και μέχρι τους αιώνες. Αμήν και Αμήν». (Ψαλμός 41:13) Μετά την εξέτασή τους, δεν υποκινούμαστε να ευλογούμε, δηλαδή να αινούμε, τον Ιεχωβά;

[Υποσημείωση]

a Ο 2ος Ψαλμός έχει μια αρχική εκπλήρωση στις ημέρες του Δαβίδ.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 19]

Αν η άψυχη δημιουργία δίνει δόξα στον Ιεχωβά, πόσο περισσότερο πρέπει να το κάνουμε αυτό εμείς!

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Ο Δαβίδ συνέθεσε τους περισσότερους από τους πρώτους 41 ψαλμούς

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Γνωρίζετε ποιος ψαλμός απεικονίζει τον Ιεχωβά ως τον Μεγάλο Ποιμένα;

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Μην αφήνετε να περνάει ούτε μία ημέρα χωρίς να εξετάζετε πνευματικά ζητήματα

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 17]

Stars: Courtesy United States Naval Observatory

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 19]

Stars, pages 18 and 19: Courtesy United States Naval Observatory

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 20]

Stars: Courtesy United States Naval Observatory