Παραμέληση και Κακομεταχείριση των Ηλικιωμένων

ΚΑΘΩΣ έκανε περιπολίες, ο νυχτοφύλακας δεν ήταν προετοιμασμένος για το ανατριχιαστικό θέαμα που τον περίμενε. Εκεί, έξω από ένα πολυτελές συγκρότημα κατοικιών, βρέθηκε μπροστά σε δύο πτώματα—ένα ηλικιωμένο αντρόγυνο που είχε πηδήξει από το παράθυρο του διαμερίσματός του στον όγδοο όροφο. Όσο συνταρακτική και αν ήταν η αυτοκτονία τους, το κίνητρό τους ήταν ακόμη πιο συγκλονιστικό. Ένα σημείωμα που βρέθηκε στην τσέπη του συζύγου ανέφερε: «Βάζουμε τέλος στη ζωή μας εξαιτίας της συνεχούς κακοποίησης και της εχθρικής συμπεριφοράς του γιου μας και της νύφης μας».

Οι λεπτομέρειες αυτής της ιστορίας ίσως είναι ασυνήθιστες, αλλά οι κύριες αιτίες είναι κοινές σε ανησυχητικό βαθμό. Πράγματι, η κακομεταχείριση των ηλικιωμένων εξαπλώνεται ουσιαστικά σε κάθε μέρος της υδρογείου. Εξετάστε τα ακόλουθα:

• Σε μια μελέτη, το 4 τοις εκατό των Καναδών ηλικιωμένων ανέφεραν ότι υφίσταντο κακοποίηση ή εκμετάλλευση—συνήθως από κάποιο μέλος της οικογένειάς τους. Ωστόσο, πολλοί ηλικιωμένοι ντρέπονται ή φοβούνται τόσο πολύ ώστε δεν μιλούν για τη θλιβερή τους κατάσταση. Όπως λένε οι ειδικοί, το πραγματικό ποσοστό ίσως πλησιάζει το 10 τοις εκατό.

• «Το έθνος της Ινδίας, πίσω από το προσωπείο των ισχυρών οικογενειακών δεσμών, καταρρέει εξαιτίας ενός αυξανόμενου αριθμού ηλικιωμένων οι οποίοι είναι ανεπιθύμητοι στα παιδιά τους», αναφέρει το περιοδικό Η Ινδία Σήμερα (India Today).

• Σύμφωνα με τους πιο έγκυρους διαθέσιμους υπολογισμούς, «1 ως 2 εκατομμύρια Αμερικανοί ηλικίας 65 ετών και άνω έχουν υποστεί τραυματισμούς, εκμετάλλευση ή άλλου είδους κακομεταχείριση από κάποιο άτομο στο οποίο βασίζονταν για φροντίδα και προστασία», λέει το Εθνικό Κέντρο για την Κακοποίηση των Ηλικιωμένων. Κάποιος περιφερειακός αντεισαγγελέας στο Σαν Ντιέγκο, στην Καλιφόρνια, αποκαλεί την κακοποίηση ηλικιωμένων «ένα από τα πιο σοβαρά ζητήματα που σχετίζονται με την επιβολή του νόμου σήμερα», και προσθέτει: «Διακρίνω ότι το πρόβλημα θα διογκωθεί μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια».

• Στο Καντέρμπουρι, στη Νέα Ζηλανδία, υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία για το ότι οι ηλικιωμένοι γίνονται στόχος μελών της οικογένειάς τους—ιδιαίτερα εκείνων που έχουν προβλήματα με τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και τα τυχερά παιχνίδια. Ο αριθμός των περιπτώσεων κακοποίησης ηλικιωμένων που έχουν αναφερθεί στο Καντέρμπουρι ανήλθε κατακόρυφα από 65 το 2002 σε 107 το 2003. Ο διευθυντής ενός φορέα που ιδρύθηκε για την πρόληψη τέτοιας κακομεταχείρισης λέει ότι αυτός ο αριθμός ίσως αντιπροσωπεύει μόνο την «κορυφή του παγόβουνου».

• Η Ιαπωνική Ομοσπονδία Δικηγορικών Συλλόγων προειδοποίησε ότι «τα ηλικιωμένα θύματα  χρειάζεται να λάβουν ακόμη περισσότερη προσοχή από ό,τι τα θύματα παιδικής κακοποίησης ή άλλων μορφών ενδοοικογενειακής βίας», αναφέρει η εφημερίδα Δε Τζαπάν Τάιμς (The Japan Times). Γιατί; Ένας λόγος, σύμφωνα με την εφημερίδα, είναι ότι «συγκρινόμενη με την κακοποίηση παιδιών ή συζύγων, η κακοποίηση των ηλικιωμένων συχνά αργεί περισσότερο να αναδυθεί στην επιφάνεια, εν μέρει επειδή οι ηλικιωμένοι πιστεύουν ότι ευθύνονται οι ίδιοι όταν υφίστανται βία από τα παιδιά τους, καθώς και επειδή οι κρατικοί και τοπικοί παράγοντες δεν έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα».

Αυτά τα λίγα παραδείγματα σχετικά με όσα συμβαίνουν ανά τον κόσμο μάς οδηγούν στο ερώτημα: Γιατί τόσο πολλά ηλικιωμένα άτομα παραμελούνται και υφίστανται κακομεταχείριση; Υπάρχει κάποια ελπίδα ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν; Ποια παρηγοριά προσφέρεται στους ηλικιωμένους;