Να Προσηλώνεστε στην Αγαθότητα της Οργάνωσης του Ιεχωβά

«Σίγουρα θα χορτάσουμε από τα αγαθά του οίκου σου».—ΨΑΛΜΟΣ 65:4.

1, 2. (α) Πώς θα επηρέαζαν το λαό του Θεού οι διευθετήσεις που σχετίζονταν με το ναό; (β) Ποιες προμήθειες έκανε ο Δαβίδ για την οικοδόμηση του ναού;

Ο ΔΑΒΙΔ του αρχαίου Ισραήλ είναι ένα από τα πιο εξέχοντα άτομα που αναφέρονται στις Εβραϊκές Γραφές. Αυτός ο ποιμένας, μουσικός, προφήτης και βασιλιάς έθετε ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά Θεό. Η βαθιά προσωπική προσκόλληση του Δαβίδ στον Ιεχωβά γέννησε μέσα του την επιθυμία να οικοδομήσει έναν οίκο για τον Θεό. Αυτός ο οίκος, ή ναός, θα γινόταν το κέντρο της αληθινής λατρείας στον Ισραήλ. Ο Δαβίδ γνώριζε ότι οι διευθετήσεις που θα σχετίζονταν με το ναό θα έφερναν χαρά και ευλογίες στο λαό του Θεού. Γι’ αυτό, ο Δαβίδ έψαλε: «Ευτυχισμένος είναι εκείνος τον οποίο εκλέγεις [Ιεχωβά] και φέρνεις κοντά για να κατοικεί στις αυλές σου. Σίγουρα θα χορτάσουμε από τα αγαθά του οίκου σου, του αγίου τόπου του ναού σου».—Ψαλμός 65:4.

² Στον Δαβίδ δεν επιτράπηκε να επιβλέψει την οικοδόμηση του οίκου του Ιεχωβά. Αντίθετα, το προνόμιο αυτό επρόκειτο να δοθεί στο γιο του, τον Σολομώντα. Ο Δαβίδ δεν γόγγυσε για το γεγονός ότι το προνόμιο που επιθυμούσε τόσο ένθερμα παραχωρήθηκε σε κάποιον άλλον. Το σημαντικότερο για αυτόν ήταν να οικοδομηθεί ο ναός. Υποστήριξε ολόκαρδα το έργο της οικοδόμησης παραδίδοντας στον Σολομώντα τα αρχιτεκτονικά σχέδια τα οποία είχε λάβει από τον Ιεχωβά. Επιπρόσθετα, ο Δαβίδ οργάνωσε χιλιάδες Λευίτες σε υποδιαιρέσεις υπηρεσίας και πρόσφερε μεγάλη ποσότητα από χρυσάφι και ασήμι για την οικοδόμηση του ναού.—1 Χρονικών 17:1, 4, 11, 12· 23:3-6· 28:11, 12· 29:1-5.

3. Ποια στάση έχουν οι υπηρέτες του Θεού όσον αφορά τις διευθετήσεις για την αληθινή λατρεία;

³ Οι πιστοί Ισραηλίτες υποστήριζαν τις διευθετήσεις που γίνονταν για την αληθινή λατρεία στον οίκο του Θεού. Παρόμοια, εμείς σήμερα  ως υπηρέτες του Ιεχωβά υποστηρίζουμε τις διευθετήσεις για λατρεία στο επίγειο μέρος της οργάνωσής του. Με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε ότι έχουμε την ίδια διανοητική διάθεση που είχε ο Δαβίδ. Δεν μας διακατέχει πνεύμα παραπόνων. Απεναντίας, είμαστε προσηλωμένοι στην αγαθότητα της οργάνωσης του Θεού. Έχετε αναλογιστεί τα πολλά πράγματα για τα οποία μπορούμε να είμαστε αληθινά ευγνώμονες; Ας εξετάσουμε μερικά από αυτά.

Ευγνώμονες για Εκείνους που Αναλαμβάνουν την Ηγεσία

4, 5. (α) Πώς εκπληρώνει «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» την αποστολή του; (β) Πώς νιώθουν μερικοί Μάρτυρες για την πνευματική τροφή που λαβαίνουν;

⁴ Έχουμε βάσιμους λόγους να είμαστε ευγνώμονες για “τον πιστό και φρόνιμο δούλο” τον οποίο ο Ιησούς Χριστός διόρισε υπεύθυνο σε όλα τα υπάρχοντά του στη γη. Η τάξη του δούλου, που αποτελείται από χρισμένους με το πνεύμα Χριστιανούς, αναλαμβάνει την ηγεσία στο κήρυγμα των καλών νέων, διευθετεί συναθροίσεις για λατρεία και εκδίδει Γραφικά έντυπα σε 400 και πλέον γλώσσες. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη τη γη λαβαίνουν με ευγνωμοσύνη αυτή την πνευματική “τροφή στον κατάλληλο καιρό”. (Ματθαίος 24:45-47) Ασφαλώς δεν υπάρχει κανένας λόγος να γογγύζουμε για αυτό.

⁵ Επί πολλά χρόνια, μια ηλικιωμένη Μάρτυρας του Ιεχωβά ονόματι Έλφι βρίσκει παρηγοριά και υποστήριξη εφαρμόζοντας ολόκαρδα τις Γραφικές συμβουλές που περιέχονται στα έντυπα της τάξης του δούλου. Η βαθιά εκτίμηση υποκίνησε την Έλφι να γράψει: «Τι θα έκανα χωρίς την οργάνωση του Ιεχωβά;» Ο Πέτερ και η Ίρμγκαρντ είναι επίσης υπηρέτες του Θεού επί δεκαετίες. Η Ίρμγκαρντ εκφράζει ευγνωμοσύνη για όλες τις προμήθειες που κάνει η «στοργική και τρυφερή οργάνωση του Ιεχωβά». Σε αυτά τα έντυπα συγκαταλέγονται εκείνα που είναι σχεδιασμένα για άτομα με ειδικές ανάγκες, όπως προβλήματα όρασης ή ακοής.

6, 7. (α) Πώς επιβλέπονται οι δραστηριότητες των εκκλησιών σε όλη τη γη; (β) Τι έχει ειπωθεί για το επίγειο μέρος της οργάνωσης του Ιεχωβά;

⁶ Ο “πιστός δούλος” εκπροσωπείται από το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά, μια μικρή ομάδα χρισμένων με το πνεύμα αντρών οι οποίοι υπηρετούν στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Το Κυβερνών Σώμα διορίζει έμπειρους υπηρέτες του Ιεχωβά για να υπηρετούν στα γραφεία τμήματος τα οποία επιβλέπουν τις δραστηριότητες των 98.000 και πλέον εκκλησιών σε όλη τη γη. Άντρες που πληρούν τις Γραφικές απαιτήσεις διορίζονται πρεσβύτεροι και διακονικοί υπηρέτες σε αυτές τις εκκλησίες. (1 Τιμόθεο 3:1-9, 12, 13) Οι πρεσβύτεροι αναλαμβάνουν την ηγεσία και ποιμαίνουν στοργικά το ποίμνιο του Θεού που είναι στη φροντίδα τους. Τι ευλογία είναι να αποτελούμε μέρος αυτού του ποιμνίου και να γευόμαστε την αγάπη και την ενότητα  που υπάρχουν σε «ολόκληρη την αδελφότητα»!—1 Πέτρου 2:17· 5:2, 3.

⁷ Αντί να κάνουν παράπονα, κάποιοι εκφράζουν συχνά την εκτίμησή τους για τη στοργική πνευματική καθοδηγία που λαβαίνουν από τους πρεσβυτέρους. Πάρτε για παράδειγμα την Μπίργκιτ, μια Χριστιανή σύζυγο μεταξύ 30 και 40 ετών. Όταν ήταν έφηβη, έμπλεξε με κακές παρέες και λίγο έλειψε να πέσει σε αδικοπραγία. Αλλά οι σαφείς Γραφικές συμβουλές των πρεσβυτέρων και η υποστήριξη των ομοπίστων της τη βοήθησαν να ξεφύγει από μια κατάσταση η οποία θα μπορούσε να της επιφέρει βλάβη. Πώς νιώθει τώρα η Μπίργκιτ; Η ίδια λέει: «Είμαι βαθιά ευγνώμων για το ότι ανήκω ακόμη στη θαυμάσια οργάνωση του Ιεχωβά». Ένας 17χρονος ονόματι Αντρέας δηλώνει: «Αυτή είναι πραγματικά η οργάνωση του Ιεχωβά, η καλύτερη οργάνωση στον κόσμο». Δεν πρέπει άραγε να είμαστε ευγνώμονες για την αγαθότητα του επίγειου μέρους της οργάνωσης του Ιεχωβά;

Εκείνοι που Αναλαμβάνουν την Ηγεσία Είναι Ατελείς

8, 9. Πώς ενήργησαν μερικοί από τους συγχρόνους του Δαβίδ, και πώς αντέδρασε εκείνος σε αυτή τη συμπεριφορά;

⁸ Βέβαια, εκείνοι που είναι διορισμένοι να αναλαμβάνουν την ηγεσία στην αληθινή λατρεία είναι ατελείς. Όλοι τους κάνουν λάθη, και μερικοί έχουν επίμονες αδυναμίες τις οποίες αγωνίζονται να ελέγχουν. Χρειάζεται, μήπως, να αναστατωνόμαστε για αυτό; Όχι. Ακόμα και άτομα στα οποία ήταν εμπιστευμένες πολλές ευθύνες στον αρχαίο Ισραήλ έκαναν σοβαρά σφάλματα. Για παράδειγμα, όταν ο Δαβίδ ήταν ακόμα νεαρός, κλήθηκε να υπηρετήσει ως μουσικός για να ηρεμεί τον ταραγμένο Βασιλιά Σαούλ. Αργότερα, ο Σαούλ προσπάθησε να σκοτώσει τον Δαβίδ, ο οποίος αναγκάστηκε τελικά να φύγει για να σώσει τη ζωή του.—1 Σαμουήλ 16:14-23· 18:10-12· 19:18· 20:32, 33· 22:1-5.

⁹ Άλλοι Ισραηλίτες συμπεριφέρθηκαν με δολιότητα. Παραδείγματος χάρη, ο στρατιωτικός διοικητής του Δαβίδ, ο Ιωάβ, δολοφόνησε τον Αβενήρ, έναν συγγενή του Σαούλ. Ο Αβεσσαλώμ συνωμότησε εναντίον του πατέρα του, του Δαβίδ, για να του πάρει τη βασιλεία. Επίσης, ο έμπιστος σύμβουλος του Δαβίδ, ο Αχιτόφελ, τον πρόδωσε. (2 Σαμουήλ 3:22-30· 15:1-17, 31· 16:15, 21) Μολαταύτα, ο Δαβίδ δεν έγινε πικρόχολος παραπονιάρης, ούτε έστρεψε τα νώτα του στην αληθινή λατρεία. Μάλιστα, συνέβη το αντίθετο. Οι αντιξοότητες υποκίνησαν τον Δαβίδ να προσκολληθεί στον Ιεχωβά και να διακρατήσει τη θαυμάσια στάση που είχε όταν τράπηκε σε φυγή λόγω του Σαούλ. Εκείνον τον καιρό, ο Δαβίδ έψαλε: «Δείξε μου εύνοια, Θεέ, δείξε μου εύνοια, γιατί σε εσένα έχει καταφύγει η ψυχή μου· και στη σκιά των φτερούγων σου καταφεύγω ώσπου να περάσουν τα δεινά».—Ψαλμός 57:1.

10, 11. Ποια εμπειρία είχε μια Χριστιανή ονόματι Γκέρτρουτ όταν ήταν νεαρή, και τι είπε για τα ελαττώματα των ομοπίστων της;

¹⁰ Εμείς δεν έχουμε κανέναν λόγο να παραπονιόμαστε για δολιότητα μέσα στην οργάνωση του Θεού σήμερα. Ούτε ο Ιεχωβά ούτε οι άγγελοί του ούτε οι πνευματικοί ποιμένες ανέχονται την παρουσία δόλιων, πονηρών ατόμων στη Χριστιανική εκκλησία. Εντούτοις, όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ανθρώπινη ατέλεια—τη δική μας και των άλλων υπηρετών του Θεού.

¹¹ Όταν η Γκέρτρουτ, μια παλαίμαχη λάτρης του Ιεχωβά, ήταν νεαρή, κατηγορήθηκε ψευδώς ότι παρίστανε την ολοχρόνια διαγγελέα της Βασιλείας χωρίς να είναι πραγματικά. Πώς αντέδρασε η Γκέρτρουτ; Μήπως γόγγυσε για αυτή τη μεταχείριση; Όχι. Λίγο πριν από το θάνατό της το 2003 σε ηλικία 91 ετών, εξήγησε αναπολώντας τη ζωή της: «Αυτές καθώς και μεταγενέστερες εμπειρίες με δίδαξαν ότι παρά τα λάθη που κάνουν κάποια άτομα, ο Ιεχωβά κατευθύνει το μεγαλειώδες έργο του, στο οποίο χρησιμοποιεί εμάς τους ατελείς ανθρώπους». Όταν βρισκόταν αντιμέτωπη με τις ατέλειες άλλων υπηρετών του Θεού, η Γκέρτρουτ στρεφόταν στον Ιεχωβά με εγκάρδια προσευχή.

12. (α) Ποιο κακό παράδειγμα έθεσαν μερικοί Χριστιανοί του πρώτου αιώνα; (β) Σε τι πρέπει να προσηλώνουμε τις σκέψεις μας;

¹² Εφόσον ακόμα και οι πιο όσιοι και αφοσιωμένοι Χριστιανοί είναι ατελείς, όταν ένας διορισμένος υπηρέτης κάνει κάποιο λάθος, εμείς ας συνεχίσουμε να κάνουμε «τα πάντα χωρίς γογγυσμούς». (Φιλιππησίους 2:14) Πόσο  θλιβερό θα ήταν να ακολουθήσουμε το κακό παράδειγμα μερικών ατόμων στη Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνα! Σύμφωνα με τον μαθητή Ιούδα, οι ψευδοδιδάσκαλοι εκείνης της εποχής “αδιαφορούσαν για την κυριότητα και μιλούσαν υβριστικά για τους ενδόξους”. Επιπρόσθετα, εκείνοι οι αδικοπραγούντες ήταν “γογγυστές, που παραπονιούνταν για την κατάστασή τους στη ζωή”. (Ιούδα 8, 16) Είθε να απορρίπτουμε την οδό που ακολούθησαν οι παραπονούμενοι γογγυστές και να προσηλώνουμε τις σκέψεις μας στα θαυμάσια πράγματα τα οποία μας προσφέρονται μέσω του “πιστού δούλου”. Ας εκτιμούμε την αγαθότητα της οργάνωσης του Ιεχωβά και ας “κάνουμε τα πάντα χωρίς γογγυσμούς”.

«Αυτός ο Λόγος Είναι Συνταρακτικός»

13. Πώς αντέδρασαν κάποιοι σε ορισμένες διδασκαλίες του Ιησού Χριστού;

¹³ Ενώ μερικοί τον πρώτο αιώνα γόγγυζαν εναντίον των διορισμένων υπηρετών, άλλοι γόγγυζαν εναντίον των διδασκαλιών του Ιησού. Όπως είναι καταγραμμένο στα εδάφια Ιωάννης 6:48-69, ο Ιησούς δήλωσε: «Αυτός που τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου έχει αιώνια ζωή». Όταν άκουσαν αυτά τα λόγια, «πολλοί από τους μαθητές του . . . είπαν: “Αυτός ο λόγος είναι συνταρακτικός· ποιος μπορεί να τον ακούει;”» Ο Ιησούς γνώριζε ότι «οι μαθητές του γόγγυζαν σχετικά με αυτό». Επιπρόσθετα, «εξαιτίας αυτού, πολλοί από [εκείνους] γύρισαν στα πράγματα που βρίσκονταν πίσω και δεν περπατούσαν πια μαζί του». Αλλά δεν γόγγυζαν όλοι οι μαθητές. Προσέξτε τι συνέβη όταν ο Ιησούς ρώτησε τους 12 αποστόλους: «Μήπως θέλετε να πάτε και εσείς;» Ο απόστολος Πέτρος απάντησε: «Κύριε, σε ποιον να πάμε; Εσύ έχεις λόγια αιώνιας ζωής· και εμείς έχουμε πιστέψει και έχουμε γνωρίσει ότι εσύ είσαι ο Άγιος του Θεού».

14, 15. (α) Γιατί δυσαρεστούνται μερικοί με κάποιες πτυχές των Χριστιανικών διδασκαλιών; (β) Τι μαθαίνουμε από την περίπτωση ενός άντρα ονόματι Εμάνουελ;

¹⁴ Στους σύγχρονους καιρούς, ένας πολύ μικρός αριθμός ατόμων από το λαό του Θεού έχουν δυσαρεστηθεί με κάποια πτυχή των Χριστιανικών διδασκαλιών και έχουν γογγύσει εναντίον του επίγειου μέρους της οργάνωσης του Ιεχωβά. Γιατί συμβαίνει αυτό; Τέτοιου είδους γογγυσμός προξενείται πολλές φορές από έλλειψη κατανόησης του τρόπου με τον οποίο ενεργεί ο Θεός. Ο Δημιουργός αποκαλύπτει την αλήθεια στο λαό του προοδευτικά. Ως εκ τούτου, η κατανόησή μας για τις Γραφές είναι αναπόφευκτο να εκλεπτύνεται από καιρό σε καιρό. Η συντριπτική πλειονότητα του λαού του Ιεχωβά χαίρεται με τέτοιες εκλεπτύνσεις. Ορισμένοι γίνονται “πάρα πολύ δίκαιοι” και δυσανασχετούν με τις αλλαγές. (Εκκλησιαστής 7:16) Η υπερηφάνεια ίσως παίζει κάποιον ρόλο, ενώ μερικοί πέφτουν στην παγίδα του ανεξάρτητου τρόπου σκέψης. Οποιοσδήποτε και αν είναι ο λόγος, αυτός ο γογγυσμός είναι επικίνδυνος, εφόσον μπορεί να μας σύρει πίσω στον κόσμο και στις οδούς του.

¹⁵ Ο Εμάνουελ, για παράδειγμα, ήταν ένας Μάρτυρας ο οποίος επέκρινε κάποια πράγματα που διάβαζε στα έντυπα “του πιστού και φρόνιμου δούλου”. (Ματθαίος 24:45) Έπαψε να διαβάζει τα Χριστιανικά μας έντυπα και τελικά είπε στους πρεσβυτέρους της τοπικής εκκλησίας ότι δεν ήθελε πλέον να είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά. Μέσα σε λίγο καιρό, όμως, ο Εμάνουελ συνειδητοποίησε ότι οι διδασκαλίες της οργάνωσης του Ιεχωβά ήταν εν τέλει σωστές. Επικοινώνησε με τους Μάρτυρες, παραδέχτηκε το λάθος του και επανεντάχθηκε στις τάξεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ως αποτέλεσμα, έγινε και πάλι ευτυχισμένος.

16. Τι μπορεί να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τυχόν αμφιβολίες για ορισμένες Χριστιανικές διδασκαλίες;

¹⁶ Τι γίνεται αν μπαίνουμε στον πειρασμό να γογγύσουμε επειδή έχουμε αμφιβολίες για ορισμένες διδασκαλίες που διακρατεί ο λαός του Ιεχωβά ως σύνολο; Ας μην είμαστε ανυπόμονοι. Ο “πιστός δούλος” μπορεί αργότερα να δημοσιεύσει κάτι που θα απαντήσει στα ερωτήματά μας και θα διώξει τις αμφιβολίες μας. Είναι σοφό να ζητούμε τη βοήθεια των Χριστιανών πρεσβυτέρων. (Ιούδα 22, 23) Η προσευχή, η προσωπική μελέτη και η συναναστροφή με ομοπίστους που έχουν πνευματικό φρόνημα μπορούν επίσης να συμβάλουν στην απομάκρυνση των αμφιβολιών μας και να αυξήσουν την εκτίμησή μας για τις Γραφικές αλήθειες που  ενισχύουν την πίστη μας και τις οποίες έχουμε μάθει μέσω του αγωγού επικοινωνίας του Ιεχωβά.

Να Διακρατείτε Θετικό Πνεύμα

17, 18. Αντί να γογγύζουμε, ποια στάση πρέπει να έχουμε, και γιατί;

¹⁷ Ομολογουμένως, οι ατελείς άνθρωποι έχουν έμφυτη ροπή προς την αμαρτία, και ορισμένοι ίσως έχουν έντονη την τάση να κάνουν αδικαιολόγητα παράπονα. (Γένεση 8:21· Ρωμαίους 5:12) Αν, όμως, γίνουμε κατά συνήθεια γογγυστές, θα θέσουμε σε κίνδυνο τη σχέση μας με τον Ιεχωβά Θεό. Γι’ αυτό, χρειάζεται να ελέγχουμε οποιαδήποτε τάση τυχόν έχουμε να γογγύζουμε.

¹⁸ Αντί να γογγύζουμε για πράγματα μέσα στην εκκλησία, θα είναι καλό να διακρατούμε θετική στάση και να ακολουθούμε ένα πρόγραμμα το οποίο θα μας βοηθάει να παραμένουμε πολυάσχολοι, χαρούμενοι, ευλαβείς, ισορροπημένοι και υγιείς στην πίστη. (1 Κορινθίους 15:58· Τίτο 2:1-5) Ο Ιεχωβά έχει υπό έλεγχο τα πάντα μέσα στην οργάνωσή του, και ο Ιησούς είναι ενήμερος για τις εξελίξεις σε κάθε εκκλησία, όπως ακριβώς ήταν και τον πρώτο αιώνα. (Αποκάλυψη 1:10, 11) Να περιμένετε υπομονετικά τον Θεό και τον Χριστό, την Κεφαλή της εκκλησίας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν υπεύθυνοι ποιμένες για να διορθώσουν ζητήματα στα οποία ενδεχομένως χρειάζεται κάποια προσαρμογή.—Ψαλμός 43:5· Κολοσσαείς 1:18· Τίτο 1:5.

19. Μέχρις ότου η Βασιλεία αναλάβει τον πλήρη έλεγχο των υποθέσεων της ανθρωπότητας, πού πρέπει να εστιάζουμε την προσοχή μας;

¹⁹ Σύντομα αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων θα τελειώσει, και η Μεσσιανική Βασιλεία θα αναλάβει τον πλήρη έλεγχο των υποθέσεων της ανθρωπότητας. Μέχρι τότε, πόσο σημαντικό είναι να διακρατεί ο καθένας από εμάς θετικό πνεύμα! Αυτό θα μας βοηθήσει να αναγνωρίζουμε τις αρετές των ομοπίστων μας, αντί να εστιάζουμε την προσοχή μας στα ελαττώματά τους. Αν εστιάζουμε την προσοχή μας στις καλές πλευρές της προσωπικότητάς τους, θα είμαστε χαρούμενοι. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα εξαντλούμαστε συναισθηματικά από το γογγυσμό, αλλά θα ενθαρρυνόμαστε και θα εποικοδομούμαστε πνευματικά.

20. Ποιες ευλογίες θα μας επιτρέπει να απολαμβάνουμε η θετική στάση;

²⁰ Επίσης, το θετικό πνεύμα θα μας βοηθάει να θυμόμαστε τις πολλές ευλογίες που απολαμβάνουμε επειδή είμαστε συνταυτισμένοι με το επίγειο μέρος της οργάνωσης του Ιεχωβά. Πρόκειται για τη μόνη οργάνωση στον κόσμο που είναι όσια στον Κυρίαρχο του σύμπαντος. Πώς νιώθετε εσείς για αυτό το γεγονός και για το προνόμιο του να συμμετέχετε στη λατρεία του μόνου αληθινού Θεού, του Ιεχωβά; Είθε η στάση σας να είναι σαν του Δαβίδ, ο οποίος έψαλε: «Ω! Εσύ που ακούς προσευχή, σε εσένα θα έρχεται κάθε σάρκα. Ευτυχισμένος είναι εκείνος τον οποίο εκλέγεις και φέρνεις κοντά για να κατοικεί στις αυλές σου. Σίγουρα θα χορτάσουμε από τα αγαθά του οίκου σου».—Ψαλμός 65:2, 4.

Θυμάστε;

• Γιατί πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία στην εκκλησία;

• Ποια πρέπει να είναι η αντίδρασή μας όταν υπεύθυνοι αδελφοί κάνουν λάθη;

• Πώς πρέπει να βλέπουμε τις εκλεπτύνσεις στην κατανόηση των Γραφών;

• Τι μπορεί να βοηθήσει έναν Χριστιανό να ξεπεράσει τυχόν αμφιβολίες;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 20]

Ο Δαβίδ έδωσε στον Σολομώντα τα σχέδια του ναού και υποστήριξε την αληθινή λατρεία ολόκαρδα

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι δίνουν με χαρά πνευματική βοήθεια