Να Είστε Σοφοί—Να Φοβάστε τον Θεό!

«Ο φόβος του Ιεχωβά είναι η αρχή της σοφίας».—ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 9:10.

1. Γιατί δυσκολεύονται πολλοί να κατανοήσουν την έννοια του φόβου για τον Θεό;

ΥΠΗΡΧΕ μια εποχή κατά την οποία ο χαρακτηρισμός κάποιου ατόμου ως θεοφοβούμενου θεωρούνταν φιλοφρόνηση. Σήμερα, πολλοί πιστεύουν ότι η έννοια του φόβου για τον Θεό είναι απαρχαιωμένη, δύσκολη να την κατανοήσει κάποιος. “Αφού ο Θεός είναι αγάπη”, μπορεί να διερωτώνται, “γιατί πρέπει να τον φοβάμαι;” Για αυτούς, ο φόβος είναι αρνητικό, ακόμη και αδρανοποιητικό, συναίσθημα. Ο αληθινός φόβος του Θεού, όμως, έχει πολύ ευρύτερη έννοια και, όπως θα δούμε, δεν πρόκειται απλώς για κάποιο συναίσθημα.

2, 3. Τι περιλαμβάνει ο γνήσιος φόβος του Θεού;

² Στην Αγία Γραφή, ο φόβος του Θεού έχει θετική χροιά. (Ησαΐας 11:3) Είναι η βαθιά ευλάβεια και ο βαθύς σεβασμός για τον Θεό, μια ισχυρή επιθυμία να μην τον δυσαρεστήσουμε. (Ψαλμός 115:11) Περιλαμβάνει το να αποδεχόμαστε τους ηθικούς κανόνες του Θεού και να προσκολλούμαστε αυστηρά σε αυτούς καθώς και την επιθυμία να ζούμε σύμφωνα με ό,τι λέει ο Θεός πως είναι σωστό ή εσφαλμένο. Κάποιο σύγγραμμα τονίζει ότι αυτός ο υγιής φόβος εκφράζει «μια θεμελιώδη στάση απέναντι στον Θεό η οποία οδηγεί σε σοφή συμπεριφορά και στην αποφυγή κάθε μορφής κακού». Κατάλληλα, ο Λόγος του Θεού μάς λέει: «Ο φόβος του Ιεχωβά είναι η αρχή της σοφίας».—Παροιμίες 9:10.

³ Πράγματι, ο φόβος του Θεού περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα ανθρώπινων βιωμάτων. Σχετίζεται, όχι μόνο με τη σοφία, αλλά και με τη χαρά, την ειρήνη, την ευημερία, τη μακροβιότητα, την ελπίδα, την εμπιστοσύνη και την πεποίθηση. (Ψαλμός 2:11· Παροιμίες 1:7· 10:27· 14:26· 22:4· 23:17, 18· Πράξεις 9:31) Συνδέεται στενά με την πίστη και την αγάπη. Στην πραγματικότητα, εμπερικλείει ολόκληρη τη σχέση μας με τον Θεό και με τους συνανθρώπους μας. (Δευτερονόμιο 10:12· Ιώβ 6:14· Εβραίους 11:7) Ο φόβος του Θεού περιλαμβάνει τη βαθιά πεποίθηση ότι ο ουράνιος Πατέρας μας ενδιαφέρεται προσωπικά για εμάς και είναι πρόθυμος να συγχωρεί τις παραβάσεις μας. (Ψαλμός 130:4) Μόνο οι αμετανόητοι πονηροί έχουν λόγο να τρομάζουν μπροστά στον Θεό. *—Εβραίους 10:26-31.

Πώς Μαθαίνουμε να Φοβόμαστε τον Ιεχωβά

4. Τι μπορεί να μας βοηθήσει να “μάθουμε να φοβόμαστε τον Ιεχωβά”;

⁴ Εφόσον ο φόβος του Θεού παίζει βασικό ρόλο στο να παίρνουμε σοφές αποφάσεις και να λαβαίνουμε τις ευλογίες του Θεού, πώς μπορούμε να “μάθουμε να φοβόμαστε τον Ιεχωβά” κατάλληλα; (Δευτερονόμιο 17:19) Πολλά παραδείγματα θεοφοβούμενων αντρών και γυναικών έχουν καταγραφεί στις Γραφές «για την εκπαίδευσή μας». (Ρωμαίους 15:4) Για να βοηθηθούμε να κατανοήσουμε τι σημαίνει πραγματικά το να φοβόμαστε τον Θεό, ας κάνουμε σκέψεις γύρω από τη ζωή ενός από αυτά τα παραδείγματα, του Βασιλιά Δαβίδ του αρχαίου Ισραήλ.

5. Πώς το γεγονός ότι ο Δαβίδ ήταν ποιμένας τον δίδαξε να φοβάται τον Ιεχωβά;

⁵ Ο Ιεχωβά απέρριψε τον πρώτο βασιλιά του Ισραήλ, τον Σαούλ, επειδή αυτός φοβόταν το λαό και δεν είχε θεοσεβή φόβο. (1 Σαμουήλ 15:24-26) Από την άλλη πλευρά, η πορεία ζωής του Δαβίδ και η στενή του σχέση με τον Ιεχωβά τον χαρακτηρίζουν ως αληθινά θεοφοβούμενο άνθρωπο. Από τα πρώτα του χρόνια, ο Δαβίδ βρισκόταν συχνά έξω βόσκοντας τα πρόβατα του πατέρα του. (1 Σαμουήλ 16:11) Οι νύχτες που περνούσε ο Δαβίδ ποιμαίνοντας τα ζώα κάτω από τα άστρα θα πρέπει να τον βοήθησαν να κατανοήσει το φόβο του Ιεχωβά. Αν και μπορούσε να διακρίνει μόνο ένα μικρό μέρος της απεραντοσύνης του  σύμπαντος, κατέληξε στο σωστό συμπέρασμα—ο Θεός αξίζει το σεβασμό και τη λατρεία μας. «Όταν βλέπω τους ουρανούς σου, τα έργα των δαχτύλων σου, τη σελήνη και τα άστρα που ετοίμασες», έγραψε αργότερα, «τι είναι ο θνητός άνθρωπος και τον θυμάσαι, ή ο γιος του χωματένιου ανθρώπου και τον φροντίζεις;»—Ψαλμός 8:3, 4.

6. Πώς έκανε τον Δαβίδ να νιώθει η μεγαλοσύνη του Ιεχωβά;

⁶ Εύλογα, ο Δαβίδ εντυπωσιαζόταν όταν σύγκρινε τη μικρότητά του με τους αχανείς έναστρους ουρανούς. Αυτή η γνώση, αντί να τον τρομάζει, τον υποκινούσε να εξυμνεί τον Ιεχωβά και να λέει: «Οι ουρανοί διακηρύττουν τη δόξα του Θεού, και για το έργο των χεριών του μιλάει το εκπέτασμα». (Ψαλμός 19:1) Αυτή η ευλάβεια για τον Θεό έφερε τον Δαβίδ πιο κοντά στον Ιεχωβά και τον έκανε να θέλει να μαθαίνει τις τέλειες οδούς Του και να τις ακολουθεί. Φανταστείτε πώς ένιωθε ο Δαβίδ όταν έψαλλε στον Ιεχωβά: «Εσύ είσαι μεγάλος και κάνεις θαυμαστά πράγματα· εσύ είσαι ο Θεός, μόνο εσύ. Δίδαξέ με, Ιεχωβά, την οδό σου. Θα περπατώ στην αλήθεια σου. Ενοποίησε την καρδιά μου για να φοβάται το όνομά σου».—Ψαλμός 86:10, 11.

7. Πώς βοήθησε ο φόβος του Θεού τον Δαβίδ να πολεμήσει τον Γολιάθ;

⁷ Όταν οι Φιλισταίοι εισέβαλαν στη γη του Ισραήλ, ο πρόμαχός τους ο Γολιάθ, ο οποίος είχε ύψος περίπου τρία μέτρα, ενέπαιζε τους Ισραηλίτες λέγοντας στην ουσία: “Διαλέξτε έναν άντρα για να μονομαχήσουμε! Αν νικήσει εκείνος, εμείς θα σας υπηρετούμε”. (1 Σαμουήλ 17:4-10) Ο Σαούλ και ολόκληρος ο στρατός του είχαν τρομοκρατηθεί—αλλά όχι ο Δαβίδ. Εκείνος ήξερε ότι έπρεπε να φοβάται μόνο τον Ιεχωβά και κανέναν άνθρωπο, όσο δυνατός και αν ήταν αυτός. «Έρχομαι σε εσένα με το όνομα του Ιεχωβά των στρατευμάτων», είπε ο Δαβίδ στον Γολιάθ, «και όλη αυτή η σύναξη θα γνωρίσει ότι ούτε με σπαθί ούτε με δόρυ σώζει ο Ιεχωβά, επειδή του Ιεχωβά είναι η μάχη». Με τη σφεντόνα του και με μία και μόνο πέτρα—καθώς και με τη βοήθεια του Ιεχωβά—ο Δαβίδ πάταξε το γίγαντα.—1 Σαμουήλ 17:45-47.

8. Τι μας διδάσκουν τα Γραφικά παραδείγματα θεοφοβούμενων ατόμων;

⁸ Ίσως αντιμετωπίζουμε εμπόδια ή εχθρούς εξίσου φοβερούς με εκείνους τους οποίους αντιμετώπισε ο Δαβίδ. Τι μπορούμε να κάνουμε; Μπορούμε να χειριστούμε αυτές τις καταστάσεις με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο τις χειρίστηκε ο Δαβίδ καθώς και άλλα πιστά άτομα του παρελθόντος—με θεοσεβή φόβο. Ο φόβος του Θεού είναι δυνατόν να υπερνικήσει το φόβο του ανθρώπου. Ο Νεεμίας, ένας πιστός υπηρέτης του Θεού, παρότρυνε τους Ισραηλίτες συμπατριώτες του, οι οποίοι δέχονταν πιέσεις από εναντίους: «Μη φοβάστε εξαιτίας τους. Τον Ιεχωβά τον Μεγάλο και τον Φοβερό να έχετε στο νου σας». (Νεεμίας 4:14) Με την υποστήριξη του Ιεχωβά, ο Δαβίδ, ο Νεεμίας και άλλοι πιστοί υπηρέτες του Θεού έφεραν σε πέρας με επιτυχία τους θεόδοτους διορισμούς τους. Με θεοσεβή φόβο, μπορούμε να τα καταφέρουμε και εμείς.

Αντιμετώπιση Προβλημάτων με Θεοσεβή Φόβο

9. Υπό ποιες συνθήκες επέδειξε ο Δαβίδ φόβο για τον Θεό;

⁹ Αφότου ο Δαβίδ σκότωσε τον Γολιάθ, ο Ιεχωβά τού έδωσε περισσότερες νίκες. Ο ζηλόφθονος Σαούλ, όμως, προσπάθησε—πρώτα υποκινούμενος από παρόρμηση, έπειτα με πανουργία και τέλος χρησιμοποιώντας έναν στρατό—να σκοτώσει τον Δαβίδ. Μολονότι ο Ιεχωβά είχε διαβεβαιώσει τον Δαβίδ ότι θα γινόταν βασιλιάς, ο Δαβίδ έπρεπε επί χρόνια να τρέπεται σε φυγή, να μάχεται και να περιμένει τον καιρό που ο Ιεχωβά θα τον έκανε βασιλιά. Ενόσω συνέβαιναν όλα αυτά, ο Δαβίδ έδειξε ότι φοβόταν τον αληθινό Θεό.—1 Σαμουήλ 18:9, 11, 17· 24:2.

10. Πώς έδειξε ο Δαβίδ φόβο για τον Θεό όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τον κίνδυνο;

¹⁰ Σε κάποια περίπτωση, ο Δαβίδ κατέφυγε στον Αγχούς, το βασιλιά της Γαθ, η οποία ήταν πόλη των Φιλισταίων και πατρίδα του Γολιάθ. (1 Σαμουήλ 21:10-15) Οι υπηρέτες του βασιλιά κατήγγειλαν τον Δαβίδ ως εχθρό του έθνους τους. Πώς αντέδρασε ο Δαβίδ σε αυτή την επικίνδυνη κατάσταση; Άνοιξε την καρδιά του στον Ιεχωβά μέσω προσευχής. (Ψαλμός 56:1-4, 11-13) Αν και χρειάστηκε να προσποιηθεί ότι ήταν παράφρονας για να γλιτώσει, ο Δαβίδ ήξερε ότι στην πραγματικότητα ο Ιεχωβά ήταν εκείνος που τον είχε απελευθερώσει ευλογώντας τις προσπάθειές του. Η ολόκαρδη εμπιστοσύνη του Δαβίδ στον Ιεχωβά και η πεποίθησή του σε εκείνον έδειξαν ότι ο Δαβίδ ήταν όντως θεοφοβούμενο άτομο.—Ψαλμός 34:4-6, 9-11.

11. Πώς μπορούμε να δείχνουμε θεοσεβή φόβο υπό δοκιμασία, όπως έκανε ο Δαβίδ;

¹¹ Όπως ο Δαβίδ, έτσι και εμείς μπορούμε να δείχνουμε φόβο για τον Θεό με το να εμπιστευόμαστε  στην υπόσχεση που έχει δώσει ότι θα μας βοηθάει να τα βγάζουμε πέρα με τα προβλήματά μας. «Εναπόθεσε στον Ιεχωβά την οδό σου και βασίσου σε αυτόν, και αυτός θα ενεργήσει», είπε ο Δαβίδ. (Ψαλμός 37:5) Κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι αφήνουμε απλώς τα προβλήματά μας στα χέρια του Ιεχωβά χωρίς να κάνουμε ό,τι μπορούμε για αυτά αναμένοντας από εκείνον να ενεργήσει για χάρη μας. Όταν ο Δαβίδ προσευχήθηκε στον Θεό για βοήθεια δεν άφησε στη συνέχεια τα πράγματα χωρίς να κάνει τίποτα. Χρησιμοποίησε τις σωματικές και διανοητικές δυνάμεις που του είχε χορηγήσει ο Ιεχωβά και καταπιάστηκε με το πρόβλημα που τον απασχολούσε. Ωστόσο, ο Δαβίδ γνώριζε ότι οι ανθρώπινες προσπάθειες και μόνο δεν μπορούσαν να φέρουν επιτυχία. Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με εμάς. Έχοντας κάνει όλα όσα μπορούμε, πρέπει να αφήνουμε τα υπόλοιπα στον Ιεχωβά. Στην πραγματικότητα, συνήθως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να βασιστούμε στον Ιεχωβά. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο φόβος του Θεού έρχεται στο προσκήνιο με έναν πολύ προσωπικό τρόπο. Μπορούμε να λάβουμε παρηγοριά από την εγκάρδια έκφραση του Δαβίδ: «Η στενή σχέση με τον Ιεχωβά είναι για εκείνους που τον φοβούνται».—Ψαλμός 25:14.

12. Γιατί χρειάζεται να παίρνουμε στα σοβαρά τις προσευχές μας, και ποια στάση δεν πρέπει να έχουμε ποτέ;

¹² Πρέπει, λοιπόν, να παίρνουμε στα σοβαρά τις προσευχές μας και τη σχέση μας με τον Θεό. Όταν πλησιάζουμε τον Ιεχωβά, πρέπει να “πιστεύουμε ότι αυτός είναι και ότι γίνεται μισθαποδότης σε εκείνους που τον εκζητούν ένθερμα”. (Εβραίους 11:6· Ιακώβου 1:5-8) Και όταν εκείνος μας βοηθάει, εμείς πρέπει να “αποδεικνυόμαστε ευγνώμονες”, όπως μας συμβούλεψε ο απόστολος Παύλος. (Κολοσσαείς 3:15, 17) Δεν πρέπει ποτέ να είμαστε σαν τα άτομα που περιέγραψε ένας έμπειρος χρισμένος Χριστιανός: «Φαντάζονται τον Θεό σαν να είναι ένας ουράνιος σερβιτόρος», είπε. «Όταν χρειάζονται κάτι, θέλουν με ένα νεύμα να έρχεται κοντά τους. Και όταν αποκτήσουν αυτό που επιθυμούν, θέλουν να απομακρυνθεί». Μια τέτοια στάση προδίδει έλλειψη θεοσεβούς φόβου.

Όταν ο Φόβος του Θεού Χάθηκε

13. Σε ποια περίπτωση δεν έδειξε ο Δαβίδ σεβασμό για το Νόμο του Θεού;

¹³ Το γεγονός ότι ο Δαβίδ λάβαινε τη βοήθεια του Ιεχωβά όταν περνούσε στενοχώριες καθιστούσε βαθύτερο το φόβο του για τον Θεό και ενίσχυε την πεποίθησή του σε εκείνον. (Ψαλμός 31:22-24) Σε τρεις σημαντικές περιπτώσεις, όμως, ο φόβος του Δαβίδ για τον Θεό χάθηκε, πράγμα που οδήγησε σε σοβαρές συνέπειες. Η πρώτη περίπτωση περιλάμβανε τη διευθέτηση που έκανε για να μεταφερθεί η κιβωτός της διαθήκης του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ πάνω σε άμαξα και όχι στους ώμους των Λευιτών, όπως όριζε ο Νόμος του Θεού. Όταν ο Ουζά, ο οποίος  οδηγούσε την άμαξα, έπιασε την Κιβωτό για να τη σταθεροποιήσει, πέθανε επιτόπου για την «ανευλαβή πράξη» του. Ναι, ο Ουζά διέπραξε σοβαρή αμαρτία, αλλά στην ουσία εκείνο που προκάλεσε αυτό το τραγικό αποτέλεσμα ήταν το γεγονός ότι ο Δαβίδ δεν διατήρησε κατάλληλο σεβασμό για το Νόμο του Θεού. Το να φοβάται κάποιος τον Θεό σημαίνει να κάνει τα πράγματα σύμφωνα με το δικό Του τρόπο.—2 Σαμουήλ 6:2-9· Αριθμοί 4:15· 7:9.

14. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα όταν ο Δαβίδ απαρίθμησε τον Ισραήλ;

¹⁴ Αργότερα, υποκινούμενος από τον Σατανά, ο Δαβίδ απαρίθμησε τους στρατιώτες του Ισραήλ. (1 Χρονικών 21:1) Κάνοντάς το αυτό, ο Δαβίδ έδειξε ότι είχε χάσει το φόβο του για τον Θεό, με αποτέλεσμα να πεθάνουν 70.000 Ισραηλίτες. Μολονότι ο Δαβίδ μετάνιωσε ενώπιον του Ιεχωβά, εκείνος και οι γύρω του υπέφεραν πολύ.—2 Σαμουήλ 24:1-16.

15. Τι έκανε τον Δαβίδ να υποπέσει σε σεξουαλικό αμάρτημα;

¹⁵ Σε κάποια άλλη περίπτωση η προσωρινή απώλεια του φόβου του Θεού οδήγησε τον Δαβίδ σε ανήθικη σχέση με τη Βηθ-σαβεέ, τη σύζυγο του Ουρία. Ο Δαβίδ γνώριζε ότι η μοιχεία ή ακόμη και το να επιθυμήσει τη σύντροφο κάποιου άλλου ήταν κάτι το εσφαλμένο. (Έξοδος 20:14, 17) Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν ο Δαβίδ είδε τη Βηθ-σαβεέ να λούζεται. Ο κατάλληλος φόβος του Θεού έπρεπε να τον είχε υποκινήσει αμέσως να στρέψει τα μάτια του και τις σκέψεις του αλλού. Αντίθετα, ο Δαβίδ προφανώς “εξακολούθησε να την κοιτάζει” μέχρι που το πάθος υπερίσχυσε έναντι του φόβου του για τον Θεό. (Ματθαίος 5:28· 2 Σαμουήλ 11:1-4) Ο Δαβίδ ξέχασε ότι ο Ιεχωβά περιλαμβανόταν άμεσα στη ζωή του.—Ψαλμός 139:1-7.

16. Ποιες συνέπειες υπέστη ο Δαβίδ για την αδικοπραγία του;

¹⁶ Από τη σχέση του Δαβίδ με τη Βηθ-σαβεέ προήλθε ένας γιος. Σύντομα, ο Ιεχωβά έστειλε τον προφήτη του, τον Νάθαν, για να εκθέσει την αμαρτία του Δαβίδ. Όταν συνήλθε, ο Δαβίδ επανέκτησε το φόβο του για τον Θεό και μετάνιωσε. Ικέτευσε τον Ιεχωβά να μην τον απορρίψει ούτε να αφαιρέσει το άγιο πνεύμα Του από εκείνον. (Ψαλμός  51:7, 11) Ο Ιεχωβά συγχώρησε τον Δαβίδ και ελάφρυνε την τιμωρία αλλά δεν προφύλαξε τον Δαβίδ από όλες τις κακές συνέπειες των πράξεών του. Ο γιος του Δαβίδ πέθανε, ενώ έκτοτε οδύνες και τραγωδίες ταλαιπωρούσαν την οικογένειά του. Τι τίμημα πλήρωσε επειδή έχασε το φόβο του για τον Θεό!—2 Σαμουήλ 12:10-14· 13:10-14· 15:14.

17. Δείξτε με παράδειγμα την οδύνη που προκαλούν οι αμαρτωλές πράξεις.

¹⁷ Σήμερα, αν δεν δείχνουμε φόβο για τον Θεό σε ηθικά ζητήματα, μπορεί παρόμοια να υποστούμε σοβαρές και μόνιμες επιπτώσεις. Φανταστείτε τον πόνο που ένιωσε μια νεαρή σύζυγος όταν έμαθε ότι ο Χριστιανός σύζυγός της την απατούσε ενόσω βρισκόταν στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους. Συγκλονισμένη και βαθιά λυπημένη, διπλώθηκε στα δύο, έκρυψε το πρόσωπό της με τα χέρια της και ξέσπασε σε κλάματα. Πόσος χρόνος θα χρειαστεί να περάσει για να κερδίσει ξανά ο σύζυγός της την εμπιστοσύνη και το σεβασμό της; Μπορούμε να αποφύγουμε τέτοιες τραγικές συνέπειες με το να φοβόμαστε αληθινά τον Θεό.—1 Κορινθίους 6:18.

Ο Φόβος του Θεού μάς Συγκρατεί από την Αμαρτία

18. Ποιος είναι ο αντικειμενικός σκοπός και ο τρόπος ενέργειας του Σατανά;

¹⁸ Ο Σατανάς διαβρώνει με ραγδαίο ρυθμό τις ηθικές αξίες του κόσμου και θέλει ιδιαίτερα να διαφθείρει τους αληθινούς Χριστιανούς. Προς αυτόν το σκοπό, χρησιμοποιεί την πιο ευθεία οδό για να φτάσει στην καρδιά και στη διάνοιά μας—τις αισθήσεις μας, συγκεκριμένα τα μάτια και τα αφτιά μας. (Εφεσίους 4:17-19) Πώς θα αντιδράσετε εσείς αν βρεθείτε ξαφνικά αντιμέτωποι με ανήθικες εικόνες, λέξεις ή ανθρώπους;

19. Πώς βοήθησε ο θεοσεβής φόβος κάποιον Χριστιανό να αντισταθεί στον πειρασμό;

¹⁹ Εξετάστε την περίπτωση του Αντρέ, * ενός Χριστιανού πρεσβυτέρου, πατέρα και γιατρού από την Ευρώπη. Όταν ο Αντρέ είχε εφημερία στο νοσοκομείο, κάποιες συνάδελφοί του έβαζαν συνέχεια στο μαξιλάρι του σημειώματα—διακοσμημένα με καρδιές—προσκαλώντας τον να έχει σεξουαλικές σχέσεις μαζί τους. Ο Αντρέ αρνούνταν σταθερά να ενδώσει στις προτάσεις τους. Επιπλέον, για να απομακρυνθεί από το κακό περιβάλλον, βρήκε εργασία κάπου αλλού. Ο φόβος που έδειξε για τον Θεό αποδείχτηκε πολύ σοφή πορεία και οδήγησε σε ευλογίες, καθώς ο Αντρέ αφιερώνει σήμερα μέρος του χρόνου του υπηρετώντας στο γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη χώρα του.

20, 21. (α) Πώς μπορεί ο φόβος του Θεού να μας βοηθήσει να αποφεύγουμε την αμαρτία; (β) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

²⁰ Το να εμμένει κάποιο άτομο σε εσφαλμένες σκέψεις μπορεί να το οδηγήσει σε τέτοια διανοητική κατάσταση ώστε να είναι πρόθυμο να εγκαταλείψει την πολύτιμη σχέση του με τον Ιεχωβά με αντάλλαγμα κάτι το οποίο δεν δικαιούται. (Ιακώβου 1:14, 15) Από την άλλη πλευρά, αν φοβόμαστε τον Ιεχωβά, θα παραμένουμε μακριά—μάλιστα θα φεύγουμε στην κυριολεξία—από ανθρώπους, μέρη, δραστηριότητες και διασκέδαση που θα μπορούσαν να μας κάνουν να μειώσουμε την ηθική μας επαγρύπνηση. (Παροιμίες 22:3) Οποιαδήποτε στενοχώρια ή θυσία και αν περιλαμβάνεται, είναι ελάχιστη αν συγκριθεί με την απώλεια της επιδοκιμασίας του Θεού. (Ματθαίος 5:29, 30) Ο φόβος για τον Θεό ασφαλώς συνεπάγεται το να μην εκθέτουμε ποτέ εσκεμμένα τον εαυτό μας σε οτιδήποτε ανήθικο, περιλαμβανομένης κάθε μορφής πορνογραφίας, αλλά αντιθέτως να κάνουμε τα μάτια μας «να προσπερνούν και να μη βλέπουν ό,τι δεν έχει αξία». Αν ενεργούμε έτσι, μπορούμε να έχουμε πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα “μας διατηρήσει στη ζωή” και θα μας προμηθεύει οτιδήποτε χρειαζόμαστε πραγματικά.—Ψαλμός 84:11· 119:37.

²¹ Όντως, το να ενεργούμε με γνήσιο φόβο για τον Θεό αποτελεί πάντα πορεία σοφίας. Επίσης, είναι πηγή αληθινής ευτυχίας. (Ψαλμός 34:9) Αυτό θα διευκρινιστεί στο επόμενο άρθρο.

[Υποσημειώσεις]

Μπορείτε να Εξηγήσετε;

• Ποιες Χριστιανικές ιδιότητες περιλαμβάνει ο φόβος του Θεού;

• Πώς εξουδετερώνει ο φόβος του Θεού το φόβο του ανθρώπου;

• Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι έχουμε την κατάλληλη άποψη για την προσευχή;

• Πώς μπορεί ο φόβος του Θεού να μας συγκρατεί από την αμαρτία;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Ο Δαβίδ έμαθε το φόβο του Θεού καθώς παρατηρούσε τη δημιουργία του Ιεχωβά

[Εικόνες στη σελίδα 24]

Πώς θα αντιδράσετε εσείς αν βρεθείτε ξαφνικά αντιμέτωποι με μια κατάσταση που περιλαμβάνει πειρασμό;