«Έχετε Ακούσει για την Υπομονή του Ιώβ»

«Έχετε ακούσει για την υπομονή του Ιώβ και έχετε δει την έκβαση που έφερε ο Ιεχωβά, ότι ο Ιεχωβά είναι πολύ τρυφερός σε στοργή και ελεήμων».—ΙΑΚΩΒΟΥ 5:11.

1, 2. Ποια δοκιμασία αντιμετώπισε ένα αντρόγυνο στην Πολωνία;

 Ο ΧΑΡΑΛΝΤ ΑΜΠΤ ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά λιγότερο από έναν χρόνο όταν ο στρατός του Χίτλερ ανέλαβε τον έλεγχο του Ντάντσιγκ (σήμερα Γκντανσκ) στη βόρεια Πολωνία. Τότε η κατάσταση έγινε δύσκολη, στην πραγματικότητα επικίνδυνη, για τους αληθινούς Χριστιανούς εκεί. Η Γκεστάπο προσπάθησε να αναγκάσει τον Χάραλντ να υπογράψει κάποιο έγγραφο με το οποίο θα αποκήρυττε την πίστη του, αλλά εκείνος αρνήθηκε. Έπειτα από μερικές εβδομάδες στη φυλακή, ο Χάραλντ στάλθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Σαξενχάουζεν, όπου τον απείλησαν και τον ξυλοκόπησαν επανειλημμένα. Κάποιος αξιωματούχος έδειξε την καμινάδα του κρεματορίου στον Χάραλντ και του είπε: «Θα βρίσκεσαι εκεί ανεβαίνοντας προς τον Ιεχωβά σου μέσα σε 14 μέρες, αν επιμένεις στην πίστη σου».

² Όταν συνέλαβαν τον Χάραλντ, η σύζυγός του, η Έλζα, θήλαζε ακόμη το δέκα μηνών κοριτσάκι τους. Αλλά δεν ξέφυγε από την προσοχή της Γκεστάπο. Προτού περάσει πολύς καιρός, της πήραν το μωρό και την έστειλαν στο στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς. Ωστόσο, κατάφερε να επιβιώσει επί χρόνια, όπως και ο Χάραλντ. Στη Σκοπιά 15 Ιουλίου 1980, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το πώς υπέμειναν. Ο Χάραλντ έγραψε: «Συνολικά, δαπάνησα 14 χρόνια της ζωής μου σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και φυλακές λόγω της πίστεώς μου στον Θεό. Με είχαν ρωτήσει: “Σε βοήθησε η σύζυγός σου να υπομείνεις σε όλα αυτά;” Ναι, πράγματι με βοήθησε! Ήξερα από την αρχή ότι ποτέ δεν συμβίβασε την πίστη της, και η γνώσις αυτή με στήριξε. Γνώριζα ότι θα προτιμούσε να με δει νεκρό πάνω σε ένα ράντσο παρά να μάθει ότι είχα απελευθερωθεί επειδή συμβιβάσθηκα. . . . Η Έλζα υπέμεινε πολλές δοκιμασίες στη διάρκεια των ετών που έμεινε στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως στη Γερμανία».

3, 4. (α) Τίνων τα παραδείγματα μπορούν να ενθαρρύνουν τους Χριστιανούς να υπομένουν; (β) Γιατί μας προτρέπει η Γραφή να εξετάζουμε την εμπειρία του Ιώβ;

³ Η κακοπάθηση δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα, όπως μπορούν να επιβεβαιώσουν πολλοί Μάρτυρες. Γι’ αυτόν το λόγο, η Αγία Γραφή συμβουλεύει όλους τους Χριστιανούς: «Πάρτε ως υπόδειγμα της κακοπάθησης και της άσκησης υπομονής τους προφήτες, που  μίλησαν στο όνομα του Ιεχωβά». (Ιακώβου 5:10) Στο πέρασμα των αιώνων, πολλοί υπηρέτες του Θεού υπέστησαν διωγμό χωρίς αιτία. Τα παραδείγματα που παρέχει αυτό το μεγάλο «σύννεφο μαρτύρων» μπορούν να μας ενθαρρύνουν να συνεχίσουμε να τρέχουμε με υπομονή το Χριστιανικό μας αγώνα.—Εβραίους 11:32-38· 12:1.

⁴ Στο Γραφικό υπόμνημα ο Ιώβ ξεχωρίζει ως υπόδειγμα υπομονής. «Δείτε! Αποκαλούμε ευτυχισμένους εκείνους που έχουν υπομείνει», έγραψε ο Ιάκωβος. «Έχετε ακούσει για την υπομονή του Ιώβ και έχετε δει την έκβαση που έφερε ο Ιεχωβά, ότι ο Ιεχωβά είναι πολύ τρυφερός σε στοργή και ελεήμων». (Ιακώβου 5:11) Η εμπειρία του Ιώβ μάς παρέχει μια ιδέα της ανταμοιβής που περιμένει τους πιστούς, τους οποίους ευλογεί ο Ιεχωβά. Κάτι ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι αποκαλύπτει αλήθειες που θα μας ωφελήσουν σε καιρούς αντιξοοτήτων. Το βιβλίο του Ιώβ μάς βοηθάει να απαντήσουμε στα εξής ερωτήματα: Όταν περνάμε δοκιμασίες, γιατί πρέπει να προσπαθούμε να αντιλαμβανόμαστε τα πιο εξέχοντα ζητήματα που περιλαμβάνονται; Ποιες ιδιότητες και ποια στάση μάς βοηθούν να υπομένουμε; Πώς μπορούμε να ενισχύουμε τους συγχριστιανούς μας οι οποίοι υφίστανται ταλαιπωρίες;

Αντιλαμβανόμαστε την Πλήρη Εικόνα

5. Ποιο είναι το πιο εξέχον ζήτημα που πρέπει να έχουμε υπόψη όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες ή πειρασμούς;

⁵ Προκειμένου να διατηρούμε πνευματική ισορροπία όταν αντιμετωπίζουμε αντιξοότητες, χρειάζεται να κατανοούμε τη συνολική εικόνα. Διαφορετικά, τα προσωπικά μας προβλήματα ίσως να θολώσουν την πνευματική μας όραση. Το ζήτημα της οσιότητας στον Θεό είναι πρώτιστης σπουδαιότητας. Ο ουράνιος Πατέρας μας κάνει μια έκκληση την οποία μπορεί ο καθένας μας να βάλει στην καρδιά του: «Γίνε σοφός, γιε μου, και κάνε την καρδιά μου να χαίρεται, για να έχω τι να απαντήσω σε εκείνον που με εμπαίζει». (Παροιμίες 27:11) Τι απαράμιλλο προνόμιο είναι αυτό! Παρά τις αδυναμίες και τις ατέλειές μας, μπορούμε να κάνουμε τον Δημιουργό μας να χαίρεται. Το επιτυγχάνουμε αυτό όταν η αγάπη μας για τον Ιεχωβά μάς καθιστά ικανούς να αντιστεκόμαστε σε δοκιμασίες και πειρασμούς. Η αληθινή Χριστιανική αγάπη υπομένει τα πάντα. Ποτέ δεν χάνεται.—1 Κορινθίους 13:7, 8.

6. Πώς εμπαίζει ο Σατανάς τον Ιεχωβά, και μέχρι ποιου σημείου;

⁶ Το βιβλίο του Ιώβ προσδιορίζει ξεκάθαρα τον Σατανά ως εκείνον που εμπαίζει τον Ιεχωβά. Επίσης αποκαλύπτει την πονηρή φύση αυτού του αόρατου εχθρού καθώς και την επιθυμία που έχει να καταστρέψει τη σχέση μας με τον Θεό. Όπως φαίνεται χαρακτηριστικά στην περίπτωση του Ιώβ, ο Σατανάς στην ουσία κατηγορεί όλους τους υπηρέτες του Ιεχωβά ότι έχουν ιδιοτελή κίνητρα και προσπαθεί να αποδείξει ότι η αγάπη τους για τον Θεό είναι δυνατόν να ψυχρανθεί. Εμπαίζει τον Θεό εδώ και χιλιάδες χρόνια. Όταν ο Σατανάς εκδιώχθηκε από τον ουρανό, μια φωνή από τον ουρανό τον περιέγραψε ως “κατήγορο των αδελφών μας”, λέγοντας ότι εκτοξεύει τις κατηγορίες του «ημέρα και νύχτα ενώπιον του Θεού μας». (Αποκάλυψη 12:10) Με την πιστή μας υπομονή, εμείς μπορούμε να δείχνουμε ότι οι κατηγορίες του είναι αβάσιμες.

7. Πώς μπορούμε να αντιμετωπίζουμε με τον καλύτερο τρόπο τις σωματικές αδυναμίες;

⁷ Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Διάβολος θα εκμεταλλευτεί οποιαδήποτε θλίψη μπορεί να αντιμετωπίζουμε προσπαθώντας να μας απομακρύνει από τον Ιεχωβά. Πότε υπέβαλε σε πειρασμό τον Ιησού; Όταν ο Ιησούς ήταν πεινασμένος έπειτα από πολλές ημέρες νηστείας. (Λουκάς 4:1-3) Η πνευματική δύναμη του Ιησού, όμως, τον κατέστησε ικανό να απορρίψει αποφασιστικά τους πειρασμούς του Διαβόλου. Πόσο σημαντικό είναι να αντιμετωπίζουμε οποιαδήποτε σωματική  αδυναμία—η οποία ίσως είναι αποτέλεσμα ασθένειας ή γηρατειών—με πνευματική δύναμη! Ακόμη και αν «ο εξωτερικός μας άνθρωπος φθείρεται», δεν παραιτούμαστε επειδή «ο εσωτερικός μας άνθρωπος ανανεώνεται από ημέρα σε ημέρα».—2 Κορινθίους 4:16.

8. (α) Πώς μπορούν να επιδράσουν υπονομευτικά τα αρνητικά συναισθήματα; (β) Ποια στάση είχε ο Ιησούς;

⁸ Επιπρόσθετα, τα αρνητικά συναισθήματα μπορούν να βλάψουν ένα άτομο από πνευματική άποψη. “Γιατί το επιτρέπει αυτό ο Ιεχωβά;” μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος. “Πώς είναι δυνατόν ένας αδελφός να μου συμπεριφέρεται έτσι;” ίσως ρωτήσει κάποιος άλλος που τον μεταχειρίστηκαν χωρίς καλοσύνη. Τέτοια αισθήματα μπορεί να μας κάνουν να παραβλέπουμε τα πιο εξέχοντα ζητήματα και να συγκεντρώνουμε εξ ολοκλήρου την προσοχή μας στις προσωπικές μας περιστάσεις. Φαίνεται ότι η απογοήτευση που ένιωσε ο Ιώβ εξαιτίας των τριών παροδηγημένων συντρόφων του τον έβλαψε τόσο πολύ συναισθηματικά όσο τον έβλαψε σωματικά η πάθησή του. (Ιώβ 16:20· 19:2) Παρόμοια, ο απόστολος Παύλος έδειξε ότι ο παρατεταμένος θυμός μπορεί να “αφήσει τόπο [δηλαδή ευκαιρία] για τον Διάβολο”. (Εφεσίους 4:26, 27) Οι Χριστιανοί, αντί να εκφράζουν απογοήτευση ή θυμό για άτομα ή να συγκεντρώνουν σε υπέρμετρο βαθμό την προσοχή τους σε κάποια αδικία, είναι καλύτερο να μιμούνται τον Ιησού “παραδίδοντας τον εαυτό τους σε εκείνον που κρίνει δίκαια”, τον Ιεχωβά Θεό. (1 Πέτρου 2:21-23) Το να έχουμε τη «διανοητική διάθεση» του Ιησού μπορεί να αποδειχτεί ισχυρή άμυνα κατά των επιθέσεων του Σατανά.—1 Πέτρου 4:1.

9. Ποια διαβεβαίωση μας δίνει ο Θεός σχετικά με βάρη που πρέπει να σηκώνουμε ή με πειρασμούς που αντιμετωπίζουμε;

⁹ Πάνω από όλα, δεν πρέπει ποτέ να θεωρούμε τα προβλήματά μας βέβαιη απόδειξη δυσαρέσκειας από μέρους του Θεού. Μια τέτοια παρανόηση πλήγωσε τον Ιώβ όταν οι υποτιθέμενοι παρηγορητές του τού επιτέθηκαν με σκληρά λόγια. (Ιώβ 19:21, 22) Η Γραφή μάς διαβεβαιώνει: «Ο Θεός δεν μπορεί να δοκιμαστεί με κακά πράγματα ούτε και αυτός δοκιμάζει κανέναν». (Ιακώβου 1:13) Αντιθέτως, ο Ιεχωβά υπόσχεται να μας βοηθάει να σηκώνουμε οποιοδήποτε βάρος πέφτει πάνω μας και να προμηθεύει διαφυγή από οποιονδήποτε πειρασμό μάς ταλαιπωρεί. (Ψαλμός 55:22· 1 Κορινθίους 10:13) Αν πλησιάζουμε τον Θεό σε καιρούς στενοχώριας, θα μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα από τη σωστή οπτική γωνία και να εναντιωνόμαστε με επιτυχία στον Διάβολο.—Ιακώβου 4:7, 8.

Βοηθήματα για Υπομονή

10, 11. (α) Τι βοήθησε τον Ιώβ να υπομείνει; (β) Πώς βοήθησε τον Ιώβ το γεγονός ότι διακρατούσε καλή συνείδηση;

¹⁰ Ο Ιώβ, παρά τη δυσχερή του κατάσταση—περιλαμβανομένης της φραστικής κακομεταχείρισης από τους «παρηγορητές» του καθώς και της δικής του σύγχυσης αναφορικά με την αληθινή αιτία της συμφοράς του—διατήρησε την ακεραιότητά του. Τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από την υπομονή του; Αναμφίβολα, ο θεμελιώδης παράγοντας επιτυχίας ήταν η πίστη του στον Ιεχωβά. «Φοβόταν τον Θεό και απομακρυνόταν από το κακό». (Ιώβ 1:1) Αυτός ήταν ο τρόπος ζωής του. Ο Ιώβ αρνήθηκε να στρέψει τα νώτα του στον Ιεχωβά, ακόμη και όταν δεν κατανοούσε γιατί τα πράγματα πήραν ξαφνικά άσχημη τροπή. Ο Ιώβ πίστευε ότι έπρεπε να υπηρετεί τον Θεό τόσο σε καλές όσο και σε κακές στιγμές.—Ιώβ 1:21· 2:10.

¹¹ Το γεγονός ότι διακρατούσε καλή συνείδηση αποδείχτηκε επίσης παρηγορητικό για τον Ιώβ. Τον καιρό που φαινόταν ότι η ζωή του πλησίαζε στο τέλος της, τον παρηγορούσε η γνώση ότι είχε κάνει το καλύτερο που μπορούσε για να βοηθάει άλλους, ότι είχε προσκολληθεί στους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά και ότι είχε αποφύγει οποιαδήποτε μορφή ψεύτικης λατρείας.—Ιώβ 31:4-11, 26-28.

12. Πώς ανταποκρίθηκε ο Ιώβ στη βοήθεια που έλαβε από τον Ελιού;

¹² Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι ο Ιώβ χρειάστηκε βοήθεια για να αναπροσαρμόσει την άποψή του σε μερικά ζητήματα. Δέχτηκε δε ταπεινά αυτή τη βοήθεια—άλλο ένα βασικό στοιχείο που συντέλεσε στο να υπομείνει με επιτυχία. Ο Ιώβ άκουσε με σεβασμό τη σοφή συμβουλή του Ελιού, και ανταποκρίθηκε θετικά στη διόρθωση από τον Ιεχωβά. «Μίλησα . . . αλλά δεν κατανοούσα», παραδέχτηκε ο ίδιος. «Ανακαλώ και μετανοώ με χώμα και στάχτη». (Ιώβ 42:3, 6) Παρά την ασθένεια η οποία συνέχιζε να τον βασανίζει, ο Ιώβ χάρηκε για το ότι αυτή η προσαρμογή στον τρόπο σκέψης του τον έφερε πιο κοντά στον  Θεό. «Γνώρισα [Ιεχωβά] ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα», είπε ο Ιώβ. (Ιώβ 42:2) Χάρη στην περιγραφή που έδωσε ο Ιεχωβά για τη μεγαλειότητά Του, ο Ιώβ κατανόησε πολύ πιο καθαρά τη δική του θέση σε σχέση με τον Δημιουργό.

13. Πώς αποδείχτηκε ωφέλιμη για τον Ιώβ η εκδήλωση ελέους;

¹³ Τελικά, ο Ιώβ αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα εκδήλωσης ελέους. Μολονότι οι ψευτοπαρηγορητές του τον πλήγωσαν βαθιά, όταν ο Ιεχωβά τού ζήτησε να προσευχηθεί για εκείνους, ο Ιώβ το έκανε αυτό. Στη συνέχεια, ο Ιεχωβά αποκατέστησε την υγεία του Ιώβ. (Ιώβ 42:8, 10) Είναι ολοφάνερο ότι η πικρία δεν θα μας βοηθήσει να υπομείνουμε, ενώ η αγάπη και το έλεος θα μας βοηθήσουν. Το να μην κρατούμε μνησικακία μάς αναζωογονεί πνευματικά, και αποτελεί την πορεία που ευλογεί ο Ιεχωβά.—Μάρκος 11:25.

Σοφοί Σύμβουλοι οι Οποίοι μας Βοηθούν να Υπομένουμε

14, 15. (α) Ποιες ιδιότητες δίνουν τη δυνατότητα σε έναν σύμβουλο να γιατρεύει τους άλλους; (β) Εξηγήστε γιατί ο Ελιού βοήθησε αποτελεσματικά τον Ιώβ.

¹⁴ Ένα επιπλέον μάθημα που μπορούμε να πάρουμε από την αφήγηση σχετικά με τον Ιώβ είναι η αξία των σοφών συμβούλων. Αυτοί είναι αδελφοί “που γεννιούνται για καιρό στενοχώριας”. (Παροιμίες 17:17) Ωστόσο, όπως δείχνει η εμπειρία του Ιώβ, μερικοί σύμβουλοι μπορεί να πληγώνουν μάλλον παρά να γιατρεύουν. Ο καλός σύμβουλος πρέπει να δείχνει συμπόνια, σεβασμό και καλοσύνη, όπως έκανε ο Ελιού. Οι πρεσβύτεροι και άλλοι ώριμοι Χριστιανοί ίσως χρειαστεί να προσαρμόσουν τον τρόπο σκέψης αδελφών που είναι καταβαρημένοι από προβλήματα, και σε σχέση με αυτό τέτοιοι σύμβουλοι μπορούν να μάθουν πολλά από το βιβλίο του Ιώβ.—Γαλάτες 6:1· Εβραίους 12:12, 13.

¹⁵ Υπάρχουν πολλά θαυμάσια μαθήματα σχετικά με το πώς χειρίστηκε το ζήτημα ο Ελιού. Άκουσε υπομονετικά προτού απαντήσει στις εσφαλμένες παρατηρήσεις των τριών συντρόφων του Ιώβ. (Ιώβ 32:11· Παροιμίες 18:13) Ο Ελιού χρησιμοποίησε το όνομα του Ιώβ και απευθύνθηκε σε αυτόν ως φίλος. (Ιώβ 33:1) Ανόμοια με τους τρεις ψευτοπαρηγορητές, ο Ελιού δεν θεωρούσε τον εαυτό του ανώτερο από τον Ιώβ. «Από τον πηλό πλάστηκα και εγώ», είπε ο Ελιού. Δεν ήθελε να προσθέσει στα παθήματα του Ιώβ εκφέροντας αστόχαστα λόγια. (Ιώβ 33:6, 7· Παροιμίες 12:18) Αντί να επικρίνει την πρότερη διαγωγή του Ιώβ, ο Ελιού τον επαίνεσε για τη δικαιοσύνη του. (Ιώβ 33:32) Το σημαντικότερο είναι ότι ο Ελιού έβλεπε τα πράγματα από την άποψη του Θεού, και βοήθησε τον Ιώβ να επικεντρώσει την προσοχή του στο γεγονός ότι ο Ιεχωβά δεν θα ενεργούσε ποτέ με αδικία. (Ιώβ 34:10-12) Πρότρεψε τον Ιώβ να περιμένει τον Ιεχωβά αντί να αγωνίζεται να αποδείξει τη δική του δικαιοσύνη. (Ιώβ 35:2· 37:14, 23) Οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι καθώς και άλλοι μπορούν ασφαλώς να ωφεληθούν από τέτοια μαθήματα.

16. Πώς έγιναν οι τρεις ψευτοπαρηγορητές του Ιώβ όργανα του Σατανά;

¹⁶ Οι σοφές συμβουλές του Ελιού αντιδιαστέλλονται με τα δηκτικά λόγια του Ελιφάς, του Βιλδάδ και του Σωφάρ. «Δεν είπατε την αλήθεια σχετικά με εμένα», τους είπε ο Ιεχωβά. (Ιώβ 42:7) Ακόμη και αν ισχυρίζονταν ότι είχαν καλές προθέσεις, ενήργησαν ως όργανα του Σατανά μάλλον παρά ως πιστοί σύντροφοι. Και οι τρεις συμπέραναν εξαρχής ότι ο ίδιος ο Ιώβ ήταν υπεύθυνος για τις συμφορές που τον βρήκαν. (Ιώβ 4:7, 8· 8:6· 20:22, 29) Σύμφωνα με τον Ελιφάς, ο Θεός δεν εμπιστεύεται τους υπηρέτες του και δεν Τον ενδιαφέρει αν εμείς είμαστε δίκαιοι ή όχι. (Ιώβ 15:15· 22:2, 3) Ο Ελιφάς, μάλιστα, κατηγόρησε τον Ιώβ για λάθη τα οποία δεν είχε διαπράξει. (Ιώβ 22:5, 9) Ο Ελιού, από την άλλη  πλευρά, βοήθησε τον Ιώβ από πνευματική άποψη, πράγμα που αποτελεί πάντοτε στόχο ενός στοργικού συμβούλου.

17. Τι πρέπει να έχουμε υπόψη όταν περνάμε δοκιμασίες;

¹⁷ Υπάρχει ένα ακόμη μάθημα σχετικά με την υπομονή το οποίο μπορούμε να αντλήσουμε από το βιβλίο του Ιώβ. Ο στοργικός μας Θεός παρατηρεί την κατάστασή μας και έχει την προθυμία καθώς και την ικανότητα να μας βοηθάει με διάφορους τρόπους. Προηγουμένως, διαβάσαμε για την εμπειρία της Έλζας Αμπτ. Αναλογιστείτε το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε: «Προτού φυλακισθώ, είχα διαβάσει την επιστολή μιας αδελφής που έλεγε ότι κάτω από σοβαρή δοκιμασία το πνεύμα του Ιεχωβά επιφέρει μια ηρεμία στο άτομο. Σκεπτόμουν ότι η αδελφή αυτή θα πρέπει να μεγαλοποιούσε λίγο τα πράγματα. Αλλά όταν αντιμετώπισα και εγώ η ίδια δοκιμασίες, κατάλαβα ότι αυτό που είπε ήταν αληθινό. Πραγματικά, αυτό συμβαίνει. Είναι δύσκολο να το φαντασθείτε, αν δεν το έχετε δοκιμάσει. Ωστόσο, συνέβη πραγματικά σε εμένα. Ο Ιεχωβά βοηθεί». Η Έλζα δεν μιλούσε για αυτά που ο Ιεχωβά μπορούσε να κάνει ή όντως έκανε πριν από χιλιετίες, στις ημέρες του Ιώβ. Μιλούσε για την εποχή μας. Ναι, “ο Ιεχωβά βοηθάει”!

Ευτυχισμένος Είναι Αυτός που Υπομένει

18. Ποια οφέλη αποκόμισε ο Ιώβ επειδή άσκησε υπομονή;

¹⁸ Λίγοι από εμάς θα χρειαστεί να περάσουμε τόσο σοβαρές θλίψεις όπως αυτές του Ιώβ. Αλλά όποιες δοκιμασίες και αν φέρει πάνω μας αυτό το σύστημα πραγμάτων, έχουμε βάσιμους λόγους να διακρατούμε την ακεραιότητά μας, όπως έκανε ο Ιώβ. Στην πραγματικότητα, η υπομονή εμπλούτισε τη ζωή του Ιώβ. Τον τελειοποίησε, τον έκανε πλήρη. (Ιακώβου 1:2-4) Ενίσχυσε τη σχέση του με τον Θεό. «Από λόγια άλλων έχω ακούσει για εσένα αλλά τώρα σε βλέπουν τα ίδια μου τα μάτια», επιβεβαίωσε ο Ιώβ. (Ιώβ 42:5) Ο Σατανάς αποδείχτηκε ψεύτης επειδή δεν μπόρεσε να διασπάσει την ακεραιότητα του Ιώβ. Εκατοντάδες χρόνια αργότερα, ο Ιεχωβά εξακολουθούσε να αναφέρεται στον υπηρέτη του, τον Ιώβ, ως παράδειγμα δικαιοσύνης. (Ιεζεκιήλ 14:14) Το υπόμνημα ακεραιότητας και υπομονής του Ιώβ εμπνέει το λαό του Θεού ακόμη και σήμερα.

19. Γιατί πιστεύετε ότι αξίζει να υπομένουμε;

¹⁹ Όταν ο Ιάκωβος έγραψε στους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα για την υπομονή, αναφέρθηκε στην ικανοποίηση που φέρνει αυτή. Χρησιμοποίησε μάλιστα το παράδειγμα του Ιώβ για να τους υπενθυμίσει ότι ο Ιεχωβά ανταμείβει πλούσια τους πιστούς υπηρέτες του. (Ιακώβου 5:11) Στο εδάφιο Ιώβ 42:12 διαβάζουμε: «Ο δε Ιεχωβά ευλόγησε ύστερα το τέλος του Ιώβ περισσότερο από την αρχή του». Ο Θεός τού έδωσε διπλάσια από όσα είχε χάσει, και ο Ιώβ έζησε μακρόχρονη, ευτυχισμένη ζωή. (Ιώβ 42:16, 17) Παρόμοια, κάθε πόνος, παθήματα ή θλίψη που ίσως χρειαστεί να υπομείνουμε στη διάρκεια του τέλους αυτού του συστήματος πραγμάτων θα απαλειφθεί και θα ξεχαστεί στο νέο κόσμο του Θεού. (Ησαΐας 65:17· Αποκάλυψη 21:4) Έχουμε ακούσει για την υπομονή του Ιώβ και είμαστε αποφασισμένοι, με τη βοήθεια του Ιεχωβά, να μιμούμαστε το παράδειγμα του Ιώβ. Η Γραφή υπόσχεται: «Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που υπομένει δοκιμασία, επειδή, όταν γίνει επιδοκιμασμένος, θα λάβει το στεφάνι της ζωής, το οποίο υποσχέθηκε ο Ιεχωβά σε εκείνους που τον αγαπούν».—Ιακώβου 1:12.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Πώς μπορούμε να κάνουμε την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται;

• Γιατί δεν πρέπει να συμπεραίνουμε ότι τα προβλήματά μας αποτελούν απόδειξη δυσαρέσκειας από μέρους του Θεού;

• Ποιοι παράγοντες βοήθησαν τον Ιώβ να υπομείνει;

• Πώς μπορούμε να μιμηθούμε τον Ελιού καθώς ενισχύουμε τους ομοπίστους μας;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 28]

Ο καλός σύμβουλος δείχνει συμπόνια, σεβασμό και καλοσύνη

[Εικόνες στη σελίδα 29]

Έλζα και Χάραλντ Αμπτ