«Όπως στον Ουρανό, Έτσι και Πάνω στη Γη»

«Η Καθολική πίστη προσδιορίζει Τέσσερα Έσχατα Πράγματα: Θάνατος, Κρίση, Κόλαση, Ουρανός».—Καθολικισμός (Catholicism), έκδοση του Τζορτζ Μπραντλ.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ότι σε αυτόν τον κατάλογο με τις προοπτικές της ανθρωπότητας, η γη απουσιάζει. Αυτό δεν προξενεί έκπληξη διότι η Καθολική Εκκλησία, όπως και άλλες θρησκείες, υποστηρίζει την αντίληψη ότι η γη θα καταστραφεί κάποια μέρα. Το Λεξικό της Καθολικής Θεολογίας (Dictionnaire de Théologie Catholique) το διασαφηνίζει αυτό στο λήμμα «Τέλος του Κόσμου»: «Η Καθολική Εκκλησία πιστεύει και διδάσκει ότι ο παρών κόσμος, όπως τον δημιούργησε ο Θεός και όπως υφίσταται σήμερα, δεν θα διαρκέσει αιώνια». Επίσης ένα πρόσφατο εγχειρίδιο Καθολικής κατήχησης συμφωνεί με αυτή την άποψη: «Ο κόσμος μας . . . είναι προορισμένος για αφανισμό». Αλλά αν πρόκειται να αφανιστεί ο πλανήτης μας, τι θα λεχθεί για τις υποσχέσεις της Γραφής περί επίγειου παραδείσου;

Η Γραφή μιλάει ξεκάθαρα για έναν μελλοντικό παράδεισο στη γη. Παραδείγματος χάρη, ο προφήτης Ησαΐας περιέγραψε ως εξής τη γη και τους κατοίκους της: «Θα χτίσουν σπίτια και θα κατοικήσουν· θα φυτέψουν αμπέλια και  θα φάνε τον καρπό τους. Δεν θα χτίζουν αυτοί και άλλος να κατοικεί· δεν θα φυτεύουν αυτοί και άλλος να τρώει. Διότι σαν τις ημέρες του δέντρου θα είναι οι ημέρες του λαού μου· και το έργο των χεριών τους οι εκλεγμένοι μου θα το χρησιμοποιούν στο πλήρες». (Ησαΐας 65:21, 22) Οι Ιουδαίοι, στους οποίους ο Θεός έδωσε αυτές τις υποσχέσεις, ήταν βέβαιοι ότι η χώρα τους—στην πραγματικότητα, ολόκληρη η γη—θα γινόταν κάποια μέρα παράδεισος για το αιώνιο όφελος της ανθρωπότητας.

Ο 37ος Ψαλμός επιβεβαιώνει αυτή την ελπίδα. «Οι πράοι . . . θα γίνουν κάτοχοι της γης». (Ψαλμός 37:11) Αυτό το εδάφιο δεν κάνει λόγο μόνο για μια προσωρινή αποκατάσταση του έθνους του Ισραήλ στην Υποσχεμένη Γη. Ο ίδιος ψαλμός διευκρινίζει: «Οι δίκαιοι θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα κατοικούν για πάντα σε αυτήν». (Ψαλμός 37:29) * Προσέξτε ότι ο συγκεκριμένος ψαλμός λέει πως η αιώνια ζωή στη γη θα είναι η ανταμοιβή των “πράων”. Μια γαλλική Αγία Γραφή, σχολιάζοντας αυτό το εδάφιο, αναφέρει ότι η λέξη «πράοι» «έχει πολύ ευρύτερη σημασία από εκείνη που φαίνεται στις μεταφράσεις. Περιλαμβάνει τους ταλαιπωρημένους, όσους έχουν υποφέρει ή διωχθεί για χάρη του Γιαχβέ, ταπεινές καρδιές που υποτάσσονται στον Θεό».

Στη Γη ή στον Ουρανό;

Στην Επί του Όρους Ομιλία, ο Ιησούς έδωσε μια υπόσχεση η οποία μας θυμίζει τα εδάφια που αναφέρονται παραπάνω: «Ευτυχισμένοι είναι οι πράοι, επειδή αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη». (Ματθαίος 5:5) Και πάλι, βλέπουμε ότι η γη θα είναι η διαρκής ανταμοιβή των πιστών. Ωστόσο, ο Ιησούς διασαφήνισε στους αποστόλους του ότι ετοίμαζε τόπο για αυτούς «στο σπίτι του Πατέρα [του]» και ότι θα βρίσκονταν στον ουρανό μαζί του. (Ιωάννης 14:1, 2· Λουκάς 12:32· 1 Πέτρου 1:3, 4) Πώς πρέπει, λοιπόν, να κατανοούμε τις υποσχέσεις σχετικά με τις επίγειες ευλογίες; Έχουν ουσιαστικό νόημα σήμερα, και σε ποιους εφαρμόζονται;

Διάφοροι Βιβλικοί λόγιοι λένε ότι η «γη» την οποία ανέφερε ο Ιησούς στην Επί του Όρους Ομιλία, ακόμη δε και η «γη» για την οποία γίνεται μνεία στον 37ο Ψαλμό, έχει απλώς συμβολική σημασία. Στα σχόλιά του στη Βίβλο του Γκλερ (Bible de Glaire), ο Φ. Βιγκουρού διέκρινε σε αυτά τα εδάφια «ένα σύμβολο του ουρανού και της Εκκλησίας». Κατά τον Μ. Λαγκράνζ, Γάλλο Βιβλικό ερευνητή, αυτή η ευλογία «δεν αποτελεί υπόσχεση για το ότι οι πράοι θα πάρουν στην κατοχή τους τη γη στην οποία ζουν, είτε υπό το παρόν σύστημα είτε υπό κάποια τελειότερη τάξη πραγμάτων, αλλά τον τόπο, οπουδήποτε και αν είναι αυτός, στον οποίο βρίσκεται η βασιλεία των ουρανών». Σύμφωνα με κάποιον άλλον ερευνητή, πρόκειται για «συμβολική χρήση επίγειων αξιών αναφερόμενη στον ουρανό». Για άλλους πάλι, «η γη της υπόσχεσης, η Χαναάν, έχει πνευματική έννοια και συμβολίζει την ουράνια πατρίδα, τη βασιλεία του Θεού, της οποίας η κατοχή είναι εγγυημένη για τους πράους. Αυτή είναι και η σημασία της συγκεκριμένης εικόνας στον 37ο Ψαλμό και αλλού». Αλλά πρέπει να αποκλείσουμε αβίαστα την κατά γράμμα γη από τις υποσχέσεις του Θεού;

Ένας Αιώνιος Σκοπός για τη Γη

Στην αρχή, η γη συνδεόταν άμεσα με το σκοπό του Θεού για τους ανθρώπους. «Οι ουρανοί—στον Ιεχωβά ανήκουν οι ουρανοί, αλλά τη γη την έδωσε στους γιους των ανθρώπων», έγραψε ο ψαλμωδός. (Ψαλμός 115:16) Ο αρχικός σκοπός του Θεού για την ανθρωπότητα σχετιζόταν, λοιπόν, με τη γη, όχι με τον ουρανό. Ο Ιεχωβά έδωσε στο πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι την αποστολή να επεκτείνουν τον κήπο της Εδέμ για να καλύψει τη γη. (Γένεση 1:28) Αυτός ο σκοπός δεν ήταν προσωρινός. Ο Ιεχωβά διαβεβαιώνει στο Λόγο του ότι η γη θα υπάρχει για πάντα: «Γενιά φεύγει  και γενιά έρχεται· αλλά η γη παραμένει στον αιώνα».—Εκκλησιαστής 1:4· 1 Χρονικών 16:30· Ησαΐας 45:18.

Οι υποσχέσεις του Θεού δεν μένουν ποτέ απραγματοποίητες, διότι αυτός είναι ο Ύψιστος και διασφαλίζει την εκπλήρωσή τους. Χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το φυσικό κύκλο του νερού, η Γραφή εξηγεί ότι η εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού δεν μπορεί να αποτραπεί: «Όπως κατεβαίνει η δυνατή βροχή και το χιόνι από τους ουρανούς και δεν επιστρέφει εκεί, μέχρι να διαποτίσει τη γη και να την κάνει να παραγάγει και να βλαστήσει, . . . έτσι θα είναι και ο λόγος μου [ο λόγος του Θεού] ο οποίος βγαίνει από το στόμα μου. Δεν θα επιστρέψει σε εμένα χωρίς αποτελέσματα, αλλά θα εκτελέσει οπωσδήποτε αυτό που με ευχαριστεί, και θα έχει βέβαιη επιτυχία σε εκείνο για το οποίο τον έχω στείλει». (Ησαΐας 55:10, 11) Ο Θεός δίνει υποσχέσεις στους ανθρώπους. Μπορεί να περάσει κάποιος χρόνος ωσότου πραγματοποιηθούν αυτές οι υποσχέσεις, αλλά δεν πέφτουν στο κενό. “Επιστρέφουν” σε αυτόν έχοντας επιτελέσει όλα όσα ειπώθηκαν.

Ασφαλώς ο Ιεχωβά “ευχαριστήθηκε” δημιουργώντας τη γη για την ανθρωπότητα. Στο τέλος της έκτης δημιουργικής ημέρας, εκείνος διακήρυξε ότι καθετί ήταν «πολύ καλό». (Γένεση 1:31) Η μεταμόρφωση της γης σε διαρκή παράδεισο αποτελεί μέρος του θεϊκού σκοπού που δεν έχει επιτελεστεί ακόμη. Παρ’ όλα αυτά, οι υποσχέσεις του Θεού “δεν θα επιστρέψουν σε εκείνον χωρίς αποτελέσματα”. Όλες οι υποσχέσεις για τέλεια ζωή στη γη, όπου οι άνθρωποι θα ζουν αιώνια με ειρήνη και ασφάλεια, θα εκπληρωθούν.—Ψαλμός 135:6· Ησαΐας 46:10.

Ο Σκοπός του Θεού θα Πετύχει Οπωσδήποτε

Η αμαρτία των πρώτων μας γονέων, του Αδάμ και της Εύας, διατάραξε προσωρινά τον αρχικό σκοπό του Θεού να κάνει τη γη παράδεισο. Μετά την ανυπακοή τους, εκείνοι εκδιώχθηκαν από τον κήπο. Έχασαν έτσι το προνόμιο της συμμετοχής στην εκπλήρωση του θεϊκού σκοπού, ο οποίος είναι να κατοικούν τέλειοι άνθρωποι σε μια παραδεισιακή γη. Εντούτοις, ο Θεός διευθέτησε τα πράγματα έτσι ώστε να επιτελέσει το σκοπό του. Πώς;—Γένεση 3:17-19, 23.

Η κατάσταση στην Εδέμ ήταν παρόμοια με την κατάσταση κάποιου ανθρώπου ο οποίος αρχίζει να χτίζει ένα σπίτι σε μια όμορφη τοποθεσία. Μόλις θέτει το θεμέλιο, έρχεται κάποιος και καταστρέφει ό,τι έχει φτιάξει. Αντί να εγκαταλείψει το έργο του, ο άνθρωπος κάνει ενέργειες για να διασφαλίσει ότι το σπίτι θα ολοκληρωθεί. Ακόμη και αν αυτή η επιπρόσθετη εργασία συνεπάγεται επιπλέον κόστος, δεν θέτει υπό αμφισβήτηση τη σκοπιμότητα του αρχικού σχεδίου.

Παρόμοια, ο Θεός έκανε διευθετήσεις για να διασφαλίσει την επίτευξη του σκοπού του. Λίγο μετά την αμαρτία των πρώτων μας γονέων, ανήγγειλε μια ελπίδα για τους απογόνους τους—ένα «σπέρμα» το οποίο θα αποκαθιστούσε τη βλάβη που είχε προκληθεί. Σε εκπλήρωση αυτής της προφητείας, το πρωτεύον μέρος του σπέρματος αποδείχτηκε ότι ήταν ο Γιος του Θεού, ο Ιησούς, ο οποίος ήρθε στη γη και πρόσφερε τη ζωή του ως θυσία για την εξαγορά της ανθρωπότητας. (Γαλάτες 3:16· Ματθαίος 20:28) Μετά την ανάστασή του στον ουρανό, ο Ιησούς επρόκειτο να γίνει ο Βασιλιάς της Βασιλείας. Πρωταρχικά, αυτός είναι ο πράος που κληρονομεί τη γη μαζί με επιλεγμένα πιστά άτομα τα οποία ανασταίνονται στον ουρανό για να γίνουν συγκυβερνήτες στη Βασιλεία του. (Ψαλμός 2:6-9) Με τον καιρό, αυτή η κυβέρνηση θα αναλάβει τις υποθέσεις της γης για να επιτελέσει τον αρχικό σκοπό του Θεού και να μεταμορφώσει τη γη σε παράδεισο. Αναρίθμητα εκατομμύρια πράων “κληρονομούν τη γη” με την έννοια ότι ωφελούνται από τη διακυβέρνηση αυτής της Βασιλείας υπό τον Ιησού Χριστό και τους συγκυβερνήτες του.—Γένεση 3:15· Δανιήλ 2:44· Πράξεις 2:32, 33· Αποκάλυψη 20:5, 6.

«Όπως στον Ουρανό, Έτσι και Πάνω στη Γη»

Αυτή η σωτηρία με τους δύο προορισμούς, ουράνιο και επίγειο, αναφέρεται σε ένα όραμα  που είδε ο απόστολος Ιωάννης. Αντίκρισε βασιλιάδες οι οποίοι είχαν επιλεχθεί ανάμεσα από τους πιστούς μαθητές του Χριστού να κάθονται σε ουράνιους θρόνους. Η Γραφή δηλώνει συγκεκριμένα ότι αυτοί οι σύντροφοι του Χριστού «θα κυβερνήσουν τη γη ως βασιλιάδες». (Αποκάλυψη 5:9, 10) Προσέξτε το δίπτυχο που περιλαμβάνεται στην επιτέλεση του σκοπού του Θεού—μια αποκαταστημένη γη υπό τη διαχείριση μιας ουράνιας Βασιλείας που αποτελείται από τον Ιησού Χριστό και τους συγκληρονόμους του. Όλες αυτές οι θεϊκές διευθετήσεις καθιστούν δυνατή την τελική αποκατάσταση του επίγειου Παραδείσου σύμφωνα με τον αρχικό σκοπό του Θεού.

Στην υποδειγματική προσευχή του, ο Ιησούς πρότρεψε τους μαθητές του να προσεύχονται να γίνει το θέλημα του Θεού «όπως στον ουρανό, έτσι και πάνω στη γη». (Ματθαίος 6:9, 10) Θα είχαν νόημα αυτά τα λόγια αν η γη αφανιζόταν ή αν αποτελούσε απλώς σύμβολο του ουρανού; Παρόμοια, θα είχαν νόημα αν όλοι οι δίκαιοι πήγαιναν στον ουρανό; Το θέλημα του Θεού για τη γη είναι ολοφάνερο στις Γραφές, από την αφήγηση περί δημιουργίας μέχρι τα οράματα του βιβλίου της Αποκάλυψης. Η γη πρόκειται να γίνει παράδεισος, όπως ήταν ο σκοπός του Θεού. Αυτό είναι το θέλημα που υπόσχεται να επιτελέσει ο Θεός. Οι πιστοί που βρίσκονται στη γη προσεύχονται για την εκπλήρωση αυτού του θελήματος.

Η αιώνια ζωή στη γη αποτελεί τον αρχικό σκοπό του Δημιουργού, του Θεού, ο οποίος “δεν έχει αλλάξει”. (Μαλαχίας 3:6· Ιωάννης 17:3· Ιακώβου 1:17) Επί έναν και πλέον αιώνα, αυτό το περιοδικό, Η Σκοπιά, εξηγεί τις δύο πτυχές που περιλαμβάνονται στην επιτέλεση του θεϊκού σκοπού. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να κατανοήσουμε τις υποσχέσεις της Γραφής περί επίγειας αποκατάστασης. Σας προσκαλούμε να εξετάσετε το ζήτημα περαιτέρω, είτε συζητώντας με Μάρτυρες του Ιεχωβά είτε επικοινωνώντας με τους εκδότες αυτού του περιοδικού.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 4]

Η Γραφή μιλάει ξεκάθαρα για τη μελλοντική εγκαθίδρυση του Παραδείσου στη γη

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Θα είχε νόημα η υποδειγματική προσευχή του Ιησού αν η γη επρόκειτο να αφανιστεί;