Θαρραλέοι Μέσω Πίστης και Θεοσεβούς Φόβου

«Να είσαι θαρραλέος και ισχυρός . . . Ο Ιεχωβά ο Θεός σου είναι μαζί σου».—ΙΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΥΗ 1:9.

1, 2. (α) Από ανθρώπινη άποψη, ποιες προοπτικές είχε ο Ισραήλ να νικήσει τους Χαναναίους; (β) Ποια διαβεβαίωση έλαβε ο Ιησούς του Ναυή;

ΤΟ 1473 Π.Κ.Χ., το έθνος του Ισραήλ ήταν έτοιμο να μπει στην Υποσχεμένη Γη. Αναφερόμενος στις δυσκολίες που επρόκειτο να αντιμετωπίσουν, ο Μωυσής υπενθύμισε στο λαό: «Εσύ θα περάσεις σήμερα τον Ιορδάνη για να μπεις και να εκδιώξεις έθνη μεγαλύτερα και κραταιότερα από εσένα, πόλεις μεγάλες και οχυρωμένες ως τους ουρανούς, λαό μεγάλο και ψηλό, τους γιους των Ανακίμ, σχετικά με τους οποίους ο ίδιος . . . άκουσες να λέγεται: “Ποιος μπορεί να προβάλει σταθερή αντίσταση μπροστά στους γιους του Ανάκ;”» (Δευτερονόμιο 9:1, 2) Ναι, εκείνοι οι γιγαντιαίοι πολεμιστές ήταν παροιμιώδεις! Επιπρόσθετα, μερικοί Χαναναίοι διέθεταν καλά εξοπλισμένα στρατεύματα, με άλογα και δρεπανηφόρα άρματα.—Κριτές 4:13.

² Ο Ισραήλ, από την άλλη πλευρά, ήταν προηγουμένως έθνος δούλων και είχε μόλις περάσει 40 χρόνια στην έρημο. Ως εκ τούτου, από ανθρώπινη άποψη οι πιθανότητες να νικήσει φαίνονταν ελάχιστες. Εντούτοις, ο Μωυσής είχε πίστη, «έβλεπε» τον Ιεχωβά να τους οδηγεί. (Εβραίους 11:27) «Ο Ιεχωβά ο Θεός σου θα περάσει απέναντι μπροστά από εσένα», είπε ο Μωυσής στο λαό. «Θα τους αφανίσει και θα τους καθυποτάξει μπροστά σου». (Δευτερονόμιο 9:3· Ψαλμός 33:16, 17) Μετά το θάνατο του Μωυσή, ο Ιεχωβά διαβεβαίωσε τον Ιησού του Ναυή για την υποστήριξή Του, λέγοντας: «Σήκω, πέρασε αυτόν τον Ιορδάνη, εσύ και όλος αυτός ο λαός, για να μπεις στη γη που δίνω σε αυτούς, στους γιους του Ισραήλ. Κανείς δεν θα προτάξει σταθερή αντίσταση μπροστά σου όλες τις ημέρες της ζωής σου. Όπως ήμουν μαζί με τον Μωυσή θα είμαι και μαζί σου».—Ιησούς του Ναυή 1:2, 5.

3. Τι συνέβαλε στην πίστη και στο θάρρος του Ιησού του Ναυή;

³ Για να έχει την υποστήριξη και την καθοδηγία του Ιεχωβά, ο Ιησούς του Ναυή έπρεπε να διαβάζει το Νόμο του Θεού, να στοχάζεται γύρω από αυτόν και να ζει με βάση τις υποδείξεις του. «Τότε θα έχεις επιτυχία στην οδό σου και τότε θα ενεργείς σοφά», είπε ο Ιεχωβά. «Δεν σε διέταξα εγώ; Να είσαι θαρραλέος και ισχυρός. Μη συνταραχτείς ούτε να τρομοκρατηθείς, επειδή ο Ιεχωβά ο Θεός σου είναι μαζί σου οπουδήποτε πηγαίνεις». (Ιησούς του Ναυή 1:8, 9) Επειδή ο Ιησούς του Ναυή άκουσε τον Θεό, αποδείχτηκε θαρραλέος, ισχυρός και είχε επιτυχία. Οι περισσότεροι από τη γενιά του, όμως, δεν άκουσαν. Ως αποτέλεσμα, δεν είχαν επιτυχία και πέθαναν στην έρημο.

Ένας Άπιστος Λαός που Δεν Είχε Θάρρος

4, 5. (α) Πώς αντιδιαστέλλεται η στάση των δέκα κατασκόπων με τη στάση του Ιησού του Ναυή και του Χάλεβ; (β) Πώς αντέδρασε ο Ιεχωβά στην έλλειψη πίστης του λαού;

⁴ Σαράντα χρόνια νωρίτερα, όταν ο Ισραήλ πλησίασε για πρώτη φορά στη Χαναάν, ο Μωυσής έστειλε 12 άντρες να κατασκοπεύσουν τη γη. Οι δέκα γύρισαν φοβισμένοι. «Όλος ο λαός που είδαμε στο μέσο της είναι άντρες υπερμεγέθεις», φώναζαν. «Εκεί είδαμε τους Νεφιλείμ, τους γιους του Ανάκ, που είναι από τους Νεφιλείμ, ώστε στα ίδια μας τα μάτια φαινόμασταν σαν ακρίδες». Ήταν άραγε «όλος ο λαός»—πέρα από τους Ανακίμ—γίγαντες; Όχι. Ήταν οι Ανακίμ απόγονοι των προκατακλυσμιαίων Νεφιλείμ; Ασφαλώς όχι! Ωστόσο, εξαιτίας αυτών των διαστρεβλωμένων πληροφοριών, ένα κύμα φόβου απλώθηκε στο στρατόπεδο. Ο λαός ήθελε μάλιστα να επιστρέψει στην Αίγυπτο, τη γη της δουλείας τους!—Αριθμοί 13:31–14:4.

 ⁵ Δύο από τους κατασκόπους, όμως, ο Ιησούς του Ναυή και ο Χάλεβ, αδημονούσαν να μπουν στην Υποσχεμένη Γη. Οι Χαναναίοι «είναι ψωμί για εμάς», είπαν. «Η σκέπη τους έχει απομακρυνθεί από πάνω τους, και ο Ιεχωβά είναι μαζί μας. Μην τους φοβάστε». (Αριθμοί 14:9) Μήπως ήταν ανόητο από μέρους του Ιησού του Ναυή και του Χάλεβ να είναι τόσο αισιόδοξοι; Κάθε άλλο! Μαζί με το υπόλοιπο έθνος, είχαν δει τον Ιεχωβά να ταπεινώνει την ισχυρή Αίγυπτο και τους θεούς της μέσω των Δέκα Πληγών. Κατόπιν είδαν τον Ιεχωβά να πνίγει τον Φαραώ και τη στρατιωτική του δύναμη στην Ερυθρά Θάλασσα. (Ψαλμός 136:15) Αναμφίβολα, ο φόβος που έδειξαν οι δέκα κατάσκοποι καθώς και όσοι επηρεάστηκαν από αυτούς ήταν αδικαιολόγητος. «Ως πότε δεν θα θέτει [αυτός ο λαός] πίστη σε εμένα για όλα τα σημεία που εκτέλεσα ανάμεσά τους;» είπε ο Ιεχωβά, δείχνοντας πόσο βαθιά είχε πληγωθεί.—Αριθμοί 14:11.

6. Με ποιον τρόπο συνδέεται το θάρρος με την πίστη, και πώς φαίνεται αυτό στους σύγχρονους καιρούς;

⁶ Ο Ιεχωβά έδειξε ποια ακριβώς ήταν η ρίζα του προβλήματος—η δειλία του λαού πρόδιδε την έλλειψη πίστης του. Ναι, η πίστη και το θάρρος είναι αλληλένδετα, και μάλιστα σε τέτοιον βαθμό που ο απόστολος Ιωάννης μπορούσε να γράψει τα εξής όσον αφορά τη Χριστιανική εκκλησία και τον πνευματικό της πόλεμο: «Αυτή είναι η νίκη που έχει νικήσει τον κόσμο, η πίστη μας». (1 Ιωάννη 5:4) Σήμερα, η πίστη σαν του Ιησού του Ναυή και του Χάλεβ έχει ως αποτέλεσμα να κηρύττονται τα καλά νέα της Βασιλείας παγκόσμια από έξι και πλέον εκατομμύρια Μάρτυρες του Ιεχωβά, νέους και ηλικιωμένους, δυνατούς και αδύναμους. Κανένας εχθρός δεν έχει καταφέρει να κατασιωπήσει αυτό το ισχυρό, θαρραλέο στράτευμα.—Ρωμαίους 8:31.

Μην “Οπισθοχωρείτε”

7. Τι σημαίνει το να “οπισθοχωρήσει” κάποιος;

⁷ Οι υπηρέτες του Ιεχωβά σήμερα κηρύττουν με θάρρος τα καλά νέα επειδή συμμερίζονται τη στάση του αποστόλου Παύλου, ο οποίος έγραψε: «Δεν είμαστε από εκείνους που οπισθοχωρούν για καταστροφή, αλλά από εκείνους που έχουν πίστη για τη διατήρηση της ψυχής ζωντανής». (Εβραίους 10:39) Το να “οπισθοχωρήσει” κάποιος, όπως ανέφερε ο Παύλος, δεν σημαίνει απλώς να περάσει μια παροδική κρίση φόβου, διότι πολλοί πιστοί υπηρέτες του Θεού έχουν νιώσει φόβο κατά καιρούς. (1 Σαμουήλ 21:12· 1 Βασιλέων 19:1-4) Απεναντίας, «οπισθοχωρώ» σημαίνει «κάνω πίσω, αποτραβιέμαι», «δείχνω αμέλεια στη διακράτηση της αλήθειας», όπως εξηγεί ένα λεξικό της Αγίας Γραφής. Το λεξικό προσθέτει ότι η λέξη ὑποστολή του πρωτότυπου κειμένου, η οποία αναφέρεται στο «κατέβασμα των ιστίων του πλοίου για επιβράδυνση της πορείας», ίσως χρησιμοποιείται εδώ μεταφορικά σε σχέση με την υπηρεσία του Θεού. Βέβαια, όσοι έχουν ισχυρή πίστη δεν σκέφτονται καν να “επιβραδύνουν την πορεία τους” όταν ανακύπτουν δυσκολίες—είτε διωγμός είτε κακή υγεία είτε κάποια  άλλη δοκιμασία. Αντίθετα, προχωρούν εντατικά στην υπηρεσία του Ιεχωβά, γνωρίζοντας ότι εκείνος ενδιαφέρεται βαθιά για αυτούς και ξέρει τους περιορισμούς τους. (Ψαλμός 55:22· 103:14) Έχετε εσείς τέτοιου είδους πίστη;

8, 9. (α) Πώς ενίσχυσε ο Ιεχωβά την πίστη των πρώτων Χριστιανών; (β) Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να εποικοδομούμε την πίστη μας;

⁸ Σε κάποια περίπτωση οι απόστολοι ένιωσαν ότι τους έλειπε η πίστη, γι’ αυτό είπαν στον Ιησού: «Δώσε μας περισσότερη πίστη». (Λουκάς 17:5) Το ειλικρινές τους αίτημα απαντήθηκε, ιδιαίτερα την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., όταν το υποσχεμένο άγιο πνεύμα ήρθε πάνω στους μαθητές και τους έδωσε βαθύτερη ενόραση στο Λόγο και στο σκοπό του Θεού. (Ιωάννης 14:26· Πράξεις 2:1-4) Οι μαθητές, με ενισχυμένη πίστη, ξεκίνησαν μια εκστρατεία κηρύγματος η οποία παρά την εναντίωση έφερε τα καλά νέα σε «όλη τη δημιουργία που είναι κάτω από τον ουρανό».—Κολοσσαείς 1:23· Πράξεις 1:8· 28:22.

⁹ Για να εποικοδομούμε την πίστη μας και να προχωρούμε εντατικά στη διακονία μας, πρέπει και εμείς να μελετάμε τις Γραφές και να στοχαζόμαστε γύρω από αυτές, καθώς και να προσευχόμαστε για άγιο πνεύμα. Μόνο αν εντυπώνουμε την αλήθεια του Θεού στη διάνοια και στην καρδιά μας—όπως έκαναν ο Ιησούς του Ναυή, ο Χάλεβ και οι πρώτοι Χριστιανοί μαθητές—θα έχουμε πίστη η οποία μας δίνει το απαραίτητο θάρρος για να υπομείνουμε στον πνευματικό μας πόλεμο και να βγούμε νικητές.—Ρωμαίους 10:17.

Δεν Αρκεί Απλώς να Πιστεύουμε στην Ύπαρξη του Θεού

10. Τι περιλαμβάνει η αληθινή πίστη;

¹⁰ Όπως έδειξαν οι τηρητές ακεραιότητας του παρελθόντος, η πίστη που οδηγεί σε θάρρος και υπομονή περιλαμβάνει περισσότερα από το να πιστεύουμε απλώς ότι υπάρχει Θεός. (Ιακώβου 2:19) Απαιτεί να γνωρίσουμε τον Ιεχωβά ως πρόσωπο και να έχουμε πλήρη πεποίθηση σε αυτόν. (Ψαλμός 78:5-8· Παροιμίες 3:5, 6) Σημαίνει να πιστεύουμε με όλη μας την καρδιά ότι η υπακοή στους νόμους και στις αρχές του Θεού είναι εξαιρετικά ωφέλιμη για εμάς. (Ησαΐας 48:17, 18) Η πίστη περιλαμβάνει επίσης το να είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα εκπληρώσει όλες τις υποσχέσεις του και θα γίνει «μισθαποδότης σε εκείνους που τον εκζητούν ένθερμα».—Εβραίους 11:1, 6· Ησαΐας 55:11.

11. Με ποιον τρόπο ευλογήθηκαν ο Ιησούς του Ναυή και ο Χάλεβ για την πίστη και το θάρρος τους;

¹¹ Αυτή η πίστη δεν είναι στατική. Αυξάνεται καθώς ζούμε την αλήθεια, “γευόμαστε” τα οφέλη, “βλέπουμε” απαντήσεις στις προσευχές μας και νιώθουμε την κατεύθυνση του Ιεχωβά στη ζωή μας με άλλους τρόπους. (Ψαλμός 34:8· 1 Ιωάννη 5:14, 15) Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η πίστη του Ιησού του Ναυή και του Χάλεβ γινόταν βαθύτερη καθώς γεύονταν την αγαθότητα του Θεού. (Ιησούς του Ναυή 23:14) Σκεφτείτε τα εξής: Επέζησαν από τη 40χρονη οδοιπορία στην έρημο, όπως είχε υποσχεθεί ο Θεός. (Αριθμοί 14:27-30· 32:11, 12) Τους δόθηκε ενεργός  ρόλος στην εξαετή κατάκτηση της Χαναάν. Τέλος, απόλαυσαν μακροζωία και καλή υγεία και μάλιστα ο καθένας τους έλαβε την προσωπική του κληρονομιά. Πώς ανταμείβει ο Ιεχωβά όσους τον υπηρετούν με πίστη και θάρρος!—Ιησούς του Ναυή 14:6, 9-14· 19:49, 50· 24:29.

12. Πώς “μεγαλύνει το λόγο του” ο Ιεχωβά;

¹² Η στοργική καλοσύνη που έδειξε ο Θεός στον Ιησού του Ναυή και στον Χάλεβ μάς υπενθυμίζει τα λόγια του ψαλμωδού: «Μεγάλυνες το λόγο σου πιο πάνω και από όλο το όνομά σου». (Ψαλμός 138:2) Όταν ο Ιεχωβά συνδέει το όνομά του με μια υπόσχεση, η εκπλήρωση εκείνης της υπόσχεσης “μεγαλύνεται” με την έννοια ότι ξεπερνάει κάθε προσδοκία. (Εφεσίους 3:20) Ναι, ο Ιεχωβά δεν απογοητεύει ποτέ εκείνους που “βρίσκουν εξαιρετική ευχαρίστηση” σε αυτόν.—Ψαλμός 37:3, 4.

Ένας Άνθρωπος που “Ευαρέστησε τον Θεό”

13, 14. Γιατί χρειαζόταν ο Ενώχ πίστη και θάρρος;

¹³ Μπορούμε να μάθουμε πολλά σχετικά με την πίστη και το θάρρος εξετάζοντας το παράδειγμα που έθεσε ένας άλλος μάρτυρας της προχριστιανικής εποχής—ο Ενώχ. Ακόμα και προτού αρχίσει να προφητεύει, ο Ενώχ πιθανότατα ήξερε ότι η πίστη και το θάρρος του επρόκειτο να δοκιμαστούν. Πώς; Επειδή ο Ιεχωβά είχε δηλώσει στην Εδέμ ότι θα υπήρχε έχθρα, ή αλλιώς μίσος, ανάμεσα σε εκείνους που υπηρετούν τον Θεό και σε εκείνους που υπηρετούν τον Σατανά τον Διάβολο. (Γένεση 3:15) Ο Ενώχ γνώριζε επίσης ότι αυτό το μίσος εκδηλώθηκε στην αρχή της ανθρώπινης ιστορίας όταν ο Κάιν δολοφόνησε τον αδελφό του τον Άβελ. Στην πραγματικότητα ο πατέρας τους, ο Αδάμ, έζησε σχεδόν άλλα 310 χρόνια μετά τη γέννηση του Ενώχ.—Γένεση 5:3-18.

¹⁴ Μολαταύτα, ο Ενώχ «συνέχισε να περπατάει με τον αληθινό Θεό» θαρραλέα και καταδίκασε «τα συνταρακτικά πράγματα» που έλεγαν οι άνθρωποι εναντίον του Ιεχωβά. (Γένεση 5:22· Ιούδα 14, 15) Λόγω αυτής της άφοβης στάσης του υπέρ της αληθινής λατρείας, ο Ενώχ απέκτησε προφανώς πολλούς εχθρούς, πράγμα που έθετε τη ζωή του σε κίνδυνο. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Ιεχωβά γλίτωσε τον προφήτη του από τις οδύνες του θανάτου. Αφού αποκάλυψε στον Ενώχ «ότι είχε ευαρεστήσει τον Θεό», τον “μετέθεσε” από τη ζωή στο θάνατο, ίσως στη διάρκεια κάποιας προφητικής έκστασης.—Εβραίους 11:5, 13· Γένεση 5:24.

15. Ποιο θαυμάσιο παράδειγμα έθεσε ο Ενώχ για τους υπηρέτες του Ιεχωβά σήμερα;

¹⁵ Ο Παύλος τόνισε και πάλι τη σπουδαιότητα της πίστης, αμέσως μετά τη μνεία που έκανε για τη μετάθεση του Ενώχ, λέγοντας: «Μάλιστα, χωρίς πίστη είναι αδύνατον να . . . ευαρεστήσει κανείς [τον Θεό]». (Εβραίους 11:6) Ναι, η πίστη έδινε στον Ενώχ το θάρρος να περπατάει με τον Ιεχωβά και να διακηρύττει το δικό Του άγγελμα κρίσης σε έναν ασεβή κόσμο. Ο Ενώχ έθεσε θαυμάσιο παράδειγμα για εμάς σε αυτόν τον τομέα. Εμείς πρέπει να κάνουμε παρόμοιο έργο μέσα σε έναν κόσμο ο οποίος εναντιώνεται στην αληθινή λατρεία και βρίθει από κάθε μορφή κακίας.—Ψαλμός 92:7· Ματθαίος 24:14· Αποκάλυψη 12:17.

Θάρρος που Πηγάζει από Θεοσεβή Φόβο

16, 17. Ποιος ήταν ο Αβδιού, και σε ποιες περιστάσεις βρέθηκε;

¹⁶ Εκτός από την πίστη, υπάρχει άλλη μια ιδιότητα η οποία συμβάλλει στο θάρρος: Ο ευλαβικός φόβος του Θεού. Ας εξετάσουμε το εξαίρετο παράδειγμα ενός θεοφοβούμενου ανθρώπου που έζησε στις ημέρες του προφήτη Ηλία και  του Βασιλιά Αχαάβ, ο οποίος κυβερνούσε το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Αχαάβ, η λατρεία του Βάαλ μόλυνε το βόρειο βασίλειο σε άνευ προηγουμένου κλίμακα. Μάλιστα, 450 προφήτες του Βάαλ και 400 προφήτες του ιερού στύλου “έτρωγαν στο τραπέζι της Ιεζάβελ”, της συζύγου του Αχαάβ.—1 Βασιλέων 16:30-33· 18:19.

¹⁷ Η Ιεζάβελ, αμείλικτη εχθρά του Ιεχωβά, προσπάθησε να ξεριζώσει την αληθινή λατρεία από τη χώρα. Δολοφόνησε μερικούς προφήτες του Ιεχωβά και προσπάθησε μάλιστα να σκοτώσει τον Ηλία, ο οποίος υπό θεϊκή κατεύθυνση διέφυγε στην άλλη πλευρά του Ιορδάνη. (1 Βασιλέων 17:1-3· 18:13) Μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο θα ήταν να υποστηρίζετε την αγνή λατρεία στο βόρειο βασίλειο εκείνη την εποχή; Και το χειρότερο, τι θα γινόταν αν εργαζόσασταν στα ίδια τα ανάκτορα; Αυτή ήταν η κατάσταση στην οποία βρέθηκε ο θεοφοβούμενος Αβδιού, * ο οικονόμος του Αχαάβ.—1 Βασιλέων 18:3.

18. Τι το ιδιαίτερο είχε ο Αβδιού ως λάτρης του Ιεχωβά;

¹⁸ Αναμφίβολα, ο Αβδιού ήταν προσεκτικός αλλά και επιφυλακτικός όσον αφορά τη λατρεία του προς τον Ιεχωβά. Ωστόσο, δεν συμβιβάστηκε. Μάλιστα, το εδάφιο 1 Βασιλέων 18:3 μας λέει: «Ο Αβδιού φοβόταν πολύ τον Ιεχωβά». Ναι, ο Αβδιού είχε ιδιαίτερο φόβο για τον Θεό! Αυτός ο υγιής φόβος, με τη σειρά του, του έδωσε εξαιρετικό θάρρος, όπως καταδείχτηκε αμέσως μετά τη δολοφονία των προφητών του Ιεχωβά από την Ιεζάβελ.

19. Ποια πράξη του Αβδιού κατέδειξε το θάρρος του;

¹⁹ Διαβάζουμε: «Όταν η Ιεζάβελ άρχισε να εκκόπτει τους προφήτες του Ιεχωβά, ο Αβδιού πήρε εκατό προφήτες και τους έκρυψε ανά πενήντα μέσα σε μια σπηλιά, και τους εφοδίαζε με ψωμί και νερό». (1 Βασιλέων 18:4) Όπως φαντάζεστε, το να τρέφει κρυφά εκατό άτομα ήταν πολύ επικίνδυνο εγχείρημα. Ο Αβδιού έπρεπε να προσέχει, όχι μόνο να μην τον πιάσουν ο Αχαάβ και η Ιεζάβελ, αλλά και να μην τον αντιληφθούν οι 850 ψευδοπροφήτες που σύχναζαν στα ανάκτορα. Επιπλέον, οι πολλοί άλλοι οπαδοί της ψεύτικης λατρείας στη χώρα, από τους χωρικούς μέχρι τους άρχοντες, αναμφίβολα θα είχαν αδράξει κάθε ευκαιρία να εκθέσουν τον Αβδιού για να κερδίσουν την εύνοια του βασιλιά και της βασίλισσας. Μολαταύτα, κάτω από τη μύτη όλων αυτών των ειδωλολατρών, ο Αβδιού φρόντιζε θαρραλέα για τις ανάγκες των προφητών του Ιεχωβά. Πόσο ισχυρός μπορεί να είναι ο φόβος του Θεού!

20. Πώς βοήθησε τον Αβδιού ο θεοσεβής φόβος του, και πώς βοηθάει εσάς το παράδειγμά του;

²⁰ Επειδή ο Αβδιού έδειξε θάρρος μέσω θεοσεβούς φόβου, ο Ιεχωβά προφανώς τον προστάτεψε από τους εχθρούς του. Το εδάφιο Παροιμίες 29:25 λέει: «Το να τρέμει κάποιος ανθρώπους στήνει παγίδα, αλλά όποιος εμπιστεύεται στον Ιεχωβά θα προστατευτεί». Ο Αβδιού δεν ήταν υπεράνθρωπος. Φοβόταν μη τυχόν τον πιάσουν και τον σκοτώσουν, όπως θα φοβόμασταν και εμείς. (1 Βασιλέων 18:7-9, 12) Εντούτοις, ο θεοσεβής φόβος τού έδωσε το θάρρος να ξεπεράσει οποιονδήποτε φόβο ανθρώπου ίσως είχε. Ο Αβδιού αποτελεί θαυμάσιο παράδειγμα για όλους εμάς, ιδιαίτερα για εκείνους που υπηρετούν τον Ιεχωβά με κίνδυνο της ελευθερίας τους ή ακόμα και της ζωής τους. (Ματθαίος 24:9) Ναι, είθε όλοι μας να αγωνιζόμαστε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά «με θεοσεβή φόβο και δέος».—Εβραίους 12:28.

21. Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

²¹ Η πίστη και ο θεοσεβής φόβος δεν είναι οι μόνες ιδιότητες που αυξάνουν το θάρρος. Η αγάπη μπορεί να αποτελέσει ακόμα μεγαλύτερη δύναμη. «Ο Θεός μάς έδωσε, όχι πνεύμα δειλίας, αλλά δύναμης και αγάπης και σωφροσύνης», έγραψε ο Παύλος. (2 Τιμόθεο 1:7) Στο επόμενο άρθρο, θα δούμε πώς μπορεί η αγάπη να μας βοηθήσει να υπηρετούμε τον Ιεχωβά θαρραλέα σε αυτές τις κρίσιμες τελευταίες ημέρες.—2 Τιμόθεο 3:1.

[Υποσημείωση]

Μπορείτε να Απαντήσετε;

• Τι συνέβαλε στο θάρρος του Ιησού του Ναυή και του Χάλεβ;

• Τι περιλαμβάνει η αληθινή πίστη;

• Γιατί διακήρυττε ο Ενώχ άφοβα το άγγελμα κρίσης του Θεού;

• Πώς συμβάλλει ο θεοσεβής φόβος στο θάρρος;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 16, 17]

Ο Ιεχωβά πρόσταξε τον Ιησού του Ναυή: «Να είσαι θαρραλέος και ισχυρός»

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Ο Αβδιού φρόντισε και προστάτεψε τους προφήτες του Θεού

[Εικόνες στη σελίδα 19]

Ο Ενώχ ανήγγειλε το λόγο του Θεού με τόλμη