Να Ελπίζετε στον Ιεχωβά και να Είστε Θαρραλέοι

«Έλπιζε στον Ιεχωβά· να είσαι θαρραλέος, και ας είναι ισχυρή η καρδιά σου. Ναι, έλπιζε στον Ιεχωβά».​—ΨΑΛΜΟΣ 27:14.

1. Πόσο σημαντική είναι η ελπίδα, και πώς χρησιμοποιείται αυτή η λέξη στις Γραφές;

Η ΓΝΗΣΙΑ ελπίδα είναι σαν λαμπρό φως. Μας βοηθάει να βλέπουμε πέρα από τις τωρινές δοκιμασίες και να ατενίζουμε το μέλλον με θάρρος και χαρά. Μόνο ο Ιεχωβά μπορεί να μας δώσει βέβαιη ελπίδα, πράγμα που κάνει μέσω του Λόγου του. (2 Τιμόθεο 3:16) Μάλιστα, οι λέξεις «ελπίδα» και «ελπίζω» εμφανίζονται περισσότερες από 200 φορές στην Αγία Γραφή και αναφέρονται τόσο στη ζωηρή και βέβαιη προσδοκία για κάτι καλό όσο και στο αντικείμενο αυτής της προσδοκίας. * Μια τέτοια ελπίδα είναι ανώτερη από μια απλή ευχή, η οποία μπορεί να μην έχει βάση ούτε προοπτική εκπλήρωσης.

2. Ποιο ρόλο έπαιξε η ελπίδα στη ζωή του Ιησού;

² Όταν ο Ιησούς αντιμετώπιζε δοκιμασίες και ταλαιπωρίες, έβλεπε πέρα από το παρόν και έλπιζε στον Ιεχωβά. «Για τη χαρά που είχε τεθεί μπροστά του αυτός υπέμεινε ξύλο βασανισμού, καταφρονώντας την ντροπή, και έχει καθήσει στα δεξιά του θρόνου του Θεού». (Εβραίους 12:2) Επειδή ήταν σταθερά προσηλωμένος στην προοπτική να δικαιώσει την κυριαρχία του Ιεχωβά και να αγιάσει το όνομά Του, δεν παρέκκλινε ποτέ από την πορεία υπακοής στον Θεό, όσο και αν του κόστιζε αυτό.

3. Ποιο ρόλο παίζει η ελπίδα στη ζωή των υπηρετών του Θεού;

³ Ο Βασιλιάς Δαβίδ δείχνει πώς συνδέεται η ελπίδα με το θάρρος, λέγοντας: «Έλπιζε στον Ιεχωβά· να είσαι θαρραλέος, και ας είναι ισχυρή η καρδιά σου. Ναι, έλπιζε στον Ιεχωβά». (Ψαλμός 27:14) Αν θέλουμε να είναι ισχυρή η καρδιά μας, δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψουμε να γίνει η ελπίδα μας αόριστη, αλλά πρέπει να την έχουμε πάντοτε ξεκάθαρη στη διάνοιά μας και να την κρατάμε μέσα στην καρδιά μας. Αυτό θα μας βοηθάει να μιμούμαστε τον Ιησού εκδηλώνοντας θάρρος και ζήλο καθώς συμμετέχουμε στο έργο που εκείνος ανέθεσε στους μαθητές του. (Ματθαίος 24:14· 28:19, 20) Πράγματι, η ελπίδα αναφέρεται  μαζί με την πίστη και την αγάπη ως ζωτική, σταθερή ιδιότητα η οποία χαρακτηρίζει τη ζωή των υπηρετών του Θεού.—1 Κορινθίους 13:13.

Έχετε Εσείς «Άφθονη Ελπίδα»;

4. Σε τι αποβλέπουν με προσμονή οι χρισμένοι Χριστιανοί και οι σύντροφοί τους από τα «άλλα πρόβατα»;

⁴ Ο λαός του Θεού έχει θαυμάσιο μέλλον μπροστά του. Οι χρισμένοι Χριστιανοί περιμένουν με λαχτάρα να υπηρετήσουν μαζί με τον Χριστό στον ουρανό, ενώ τα «άλλα πρόβατα» ελπίζουν να “ελευθερωθούν από την υποδούλωση στη φθορά και να έχουν την ένδοξη ελευθερία των [επίγειων] παιδιών του Θεού”. (Ιωάννης 10:16· Ρωμαίους 8:19-21· Φιλιππησίους 3:20) Αυτή η «ένδοξη ελευθερία» περιλαμβάνει την απελευθέρωση από την αμαρτία και τις φρικτές της συνέπειες. Πράγματι, ο Ιεχωβά—ο Δότης “κάθε καλού δώρου και κάθε τέλειου δωρήματος”—δεν θα πρόσφερε στους οσίους του κάτι λιγότερο από αυτό.—Ιακώβου 1:17· Ησαΐας 25:8.

5. Πώς μπορούμε “να έχουμε άφθονη ελπίδα”;

⁵ Πόσο μεγάλο ρόλο πρέπει να παίζει η Χριστιανική ελπίδα στη ζωή μας; Στο εδάφιο Ρωμαίους 15:13 διαβάζουμε: «Είθε ο Θεός που δίνει ελπίδα να σας γεμίσει με κάθε χαρά και ειρήνη εφόσον πιστεύετε, για να έχετε άφθονη ελπίδα με δύναμη αγίου πνεύματος». Ναι, η ελπίδα μπορεί να παρομοιαστεί, όχι με κερί στο σκοτάδι, αλλά με τις λαμπρές πρωινές ηλιαχτίδες, καθώς γεμίζει τη ζωή μας ειρήνη, ευτυχία, σκοπό και θάρρος. Προσέξτε ότι “έχουμε άφθονη ελπίδα” όταν πιστεύουμε στο γραπτό Λόγο του Θεού και λαβαίνουμε το άγιο πνεύμα Του. Το εδάφιο Ρωμαίους 15:4 λέει: «Όλα όσα γράφτηκαν παλιότερα γράφτηκαν για την εκπαίδευσή μας, ώστε, μέσω της υπομονής μας και μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές, να έχουμε ελπίδα». Γι’ αυτό, αναρωτηθείτε: “Διακρατώ εγώ λαμπρή την ελπίδα μου όντας καλός σπουδαστής της Γραφής, διαβάζοντάς την καθημερινά; Προσεύχομαι συχνά για το πνεύμα του Θεού;”—Λουκάς 11:13.

6. Για να διακρατούμε την ελπίδα μας λαμπρή, από τι πρέπει να φυλαγόμαστε;

⁶ Ο Ιησούς, το Πρότυπό μας, αντλούσε δύναμη από το Λόγο του Θεού. Αν τον αναλογιζόμαστε, δεν θα “κουραστούμε ούτε θα εξαντληθούμε στις ψυχές μας”. (Εβραίους 12:3) Είναι λογικό ότι αν η θεόδοτη ελπίδα μας θολώσει στη διάνοια και στην καρδιά μας ή αν το επίκεντρο της προσοχής μας μετατοπιστεί—ίσως στα υλικά πράγματα ή σε κοσμικούς στόχους—η πνευματική κούραση μπορεί σύντομα να μας καταβάλει, οδηγώντας τελικά σε απώλεια ηθικής δύναμης και θάρρους. Με τέτοια στάση, μπορεί ακόμα και να “ναυαγήσουμε σχετικά με την πίστη μας”. (1 Τιμόθεο 1:19) Από την άλλη πλευρά, η αληθινή ελπίδα ενισχύει την πίστη μας.

Ελπίδα—Ουσιώδης για την Πίστη

7. Με ποια έννοια είναι η ελπίδα ουσιώδης για την πίστη;

⁷ «Πίστη είναι η βεβαιωμένη προσδοκία πραγμάτων για τα οποία ελπίζει κανείς, η φανερή απόδειξη πραγματικοτήτων, τις οποίες όμως δεν βλέπουμε», λέει η Γραφή. (Εβραίους 11:1) Συνεπώς, η ελπίδα δεν είναι απλώς παρελκόμενο της πίστης. Είναι ουσιώδες στοιχείο της. Αναλογιστείτε τον Αβραάμ. Από ανθρώπινη άποψη, αυτός και η σύζυγός του, η Σάρρα, είχαν περάσει την ηλικία τεκνοποίησης όταν ο Ιεχωβά τούς υποσχέθηκε κληρονόμο. (Γένεση 17:15-17) Πώς ανταποκρίθηκε ο Αβραάμ; «Μολονότι δεν είχε πια ελπίδα, βασισμένος σε ελπίδα είχε πίστη προκειμένου να γίνει ο πατέρας πολλών εθνών». (Ρωμαίους 4:18) Ναι, η θεόδοτη ελπίδα του Αβραάμ προσέδιδε στερεό θεμέλιο στην πίστη που είχε ότι θα αποκτούσε απογόνους. Η πίστη του, με τη σειρά της, έκανε την ελπίδα του λαμπρή και ισχυρή. Μάλιστα ο Αβραάμ και η Σάρρα είχαν το θάρρος να φύγουν από την πατρίδα τους και από τους συγγενείς τους και να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους σε σκηνές σε μια ξένη χώρα!

8. Πώς ενισχύει την ελπίδα η πιστή υπομονή;

⁸ Ο Αβραάμ διατήρησε την ελπίδα του βέβαιη υπακούοντας ανεπιφύλακτα στον Ιεχωβά, ακόμα και όταν αυτό ήταν δύσκολο. (Γένεση 22:2, 12) Παρόμοια και εμείς, αν είμαστε υπάκουοι και εγκαρτερούμε στην υπηρεσία του Ιεχωβά, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την ανταμοιβή μας. «Η υπομονή», έγραψε ο Παύλος, οδηγεί σε «επιδοκιμασμένη κατάσταση», η οποία με τη σειρά της παράγει ελπίδα, «και η ελπίδα δεν οδηγεί σε απογοήτευση». (Ρωμαίους 5:4, 5) Να γιατί ο  Παύλος έγραψε επίσης: «Θέλουμε . . . ο καθένας σας να δείχνει την ίδια φιλοπονία, ώστε να έχει την πλήρη βεβαιότητα της ελπίδας μέχρι το τέλος». (Εβραίους 6:11) Μια τέτοια θετική στάση, η οποία βασίζεται σε στενή σχέση με τον Ιεχωβά, μπορεί να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε ταλαιπωρία με θάρρος, ακόμα και με χαρά.

«Να Χαίρεστε σε Σχέση με την Ελπίδα»

9. Τι μπορούμε να κάνουμε τακτικά για να βοηθηθούμε να “χαιρόμαστε σε σχέση με την ελπίδα”;

⁹ Η θεόδοτη ελπίδα μας είναι απείρως ανώτερη από οτιδήποτε μπορεί να προσφέρει ο κόσμος. Το εδάφιο Ψαλμός 37:34 λέει: «Να ελπίζεις στον Ιεχωβά και να τηρείς την οδό του, και εκείνος θα σε εξυψώσει για να γίνεις κάτοχος της γης. Όταν εκκοπούν οι πονηροί, θα το δεις». Ναι, έχουμε κάθε λόγο να “χαιρόμαστε σε σχέση με την ελπίδα”. (Ρωμαίους 12:12) Για να το επιτύχουμε αυτό, όμως, πρέπει να κρατάμε την ελπίδα μας ζωντανή στη διάνοιά μας. Συλλογίζεστε εσείς τακτικά τη θεόδοτη ελπίδα σας; Βλέπετε τον εαυτό σας στον Παράδεισο, να σφύζει από υγεία, χωρίς ανησυχίες, να περιβάλλεται από αγαπημένα πρόσωπα και να έχει πραγματικά ικανοποιητική εργασία; Κάνετε στοχασμούς γύρω από τις σκηνές του Παραδείσου που απεικονίζονται στα έντυπά μας; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αν κάνουμε τακτικά τέτοιους στοχασμούς είναι σαν να καθαρίζουμε ένα παράθυρο από το οποίο έχουμε υπέροχη θέα. Αν αμελήσουμε να καθαρίσουμε το τζάμι, σε λίγο η βρωμιά θα μας εμποδίζει να βλέπουμε καθαρά την ωραία θέα. Τότε άλλα πράγματα ίσως τραβήξουν την προσοχή μας. Ας μην επιτρέψουμε ποτέ να συμβεί αυτό!

10. Γιατί το να αποβλέπουμε στην ανταμοιβή επιδρά θετικά στη σχέση μας με τον Ιεχωβά;

¹⁰ Βέβαια, ο κυριότερος λόγος για τον οποίο υπηρετούμε τον Ιεχωβά είναι η αγάπη μας για αυτόν. (Μάρκος 12:30) Ωστόσο, πρέπει να αποβλέπουμε με προσμονή στην ανταμοιβή. Μάλιστα, ο Ιεχωβά αναμένει να το κάνουμε αυτό! Το εδάφιο Εβραίους 11:6 αναφέρει: «Χωρίς πίστη είναι αδύνατον να τον ευαρεστήσει κανείς, γιατί εκείνος που πλησιάζει τον Θεό πρέπει να πιστέψει ότι αυτός είναι και ότι γίνεται μισθαποδότης σε εκείνους που τον εκζητούν ένθερμα». Γιατί θέλει ο Ιεχωβά να τον βλέπουμε ως Μισθαποδότη; Επειδή έτσι δείχνουμε ότι γνωρίζουμε καλά τον ουράνιο Πατέρα μας. Αυτός είναι γενναιόδωρος και αγαπάει τα παιδιά του. Σκεφτείτε πόσο δυστυχισμένοι θα ήμασταν και πόσο εύκολα θα αποθαρρυνόμασταν αν δεν είχαμε «μέλλον και ελπίδα».—Ιερεμίας 29:11.

11. Πώς βοήθησε τον Μωυσή η θεόδοτη ελπίδα του να πάρει σοφές αποφάσεις;

¹¹ Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα ατόμου που παρέμεινε προσηλωμένο στη θεόδοτη ελπίδα του ήταν ο Μωυσής. Ως «γιος της κόρης του Φαραώ», ο Μωυσής είχε εξουσία, γόητρο και τον πλούτο της Αιγύπτου στη διάθεσή του. Θα επιδίωκε αυτά τα πράγματα ή θα υπηρετούσε τον Ιεχωβά; Ο Μωυσής επέλεξε θαρραλέα το δεύτερο. Γιατί; Επειδή «είχε το βλέμμα του προσηλωμένο  στην απόδοση της ανταμοιβής». (Εβραίους 11:24-26) Ναι, ο Μωυσής ασφαλώς δεν αδιαφορούσε για την ελπίδα που είχε θέσει ενώπιόν του ο Ιεχωβά.

12. Γιατί είναι η Χριστιανική ελπίδα σαν περικεφαλαία;

¹² Ο απόστολος Παύλος παρομοίασε την ελπίδα με περικεφαλαία. Η συμβολική μας περικεφαλαία προστατεύει τις διανοητικές μας δυνάμεις, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να παίρνουμε σοφές αποφάσεις, να θέτουμε σωστές προτεραιότητες και να διακρατούμε ακεραιότητα. (1 Θεσσαλονικείς 5:8) Φοράτε εσείς πάντοτε τη συμβολική σας περικεφαλαία; Αν ναι, τότε όπως ο Μωυσής και ο Παύλος, έτσι και εσείς θα στηρίζετε την ελπίδα σας, «όχι σε αβέβαιο πλούτο, αλλά στον Θεό, ο οποίος χορηγεί τα πάντα πλουσιοπάροχα για την απόλαυσή μας». Είναι αλήθεια ότι για να ενεργούμε αντίθετα με τις δημοφιλείς τάσεις και να απορρίπτουμε τις ιδιοτελείς επιδιώξεις απαιτείται θάρρος, αλλά η προσπάθεια αξίζει τον κόπο! Άλλωστε, γιατί να συμβιβαστείτε με κάτι λιγότερο από «την πραγματική ζωή», η οποία επιφυλάσσεται για εκείνους που ελπίζουν στον Ιεχωβά και τον αγαπούν;—1 Τιμόθεο 6:17, 19.

«Δεν Πρόκειται να σε Αφήσω»

13. Ποια διαβεβαίωση δίνει ο Ιεχωβά στους όσιους υπηρέτες του;

¹³ Οι άνθρωποι που στηρίζουν την ελπίδα τους στο παρόν σύστημα πραγμάτων πρέπει να αντιμετωπίζουν το αύριο με δυσοίωνο προαίσθημα, καθώς ο κόσμος υποφέρει από αυξανόμενους “βασανιστικούς πόνους”. (Ματθαίος 24:8) Αλλά όσοι ελπίζουν στον Ιεχωβά δεν έχουν τέτοιους φόβους. Θα συνεχίζουν να “κατοικούν με ασφάλεια και θα είναι αδιατάρακτοι από τον τρόμο της συμφοράς”. (Παροιμίες 1:33) Επειδή δεν εναποθέτουν την ελπίδα τους στο παρόν σύστημα, δίνουν με χαρά προσοχή στη συμβουλή του Παύλου: «Ο τρόπος της ζωής σας ας είναι απαλλαγμένος από τη φιλαργυρία, καθώς μένετε ικανοποιημένοι με τα παρόντα πράγματα. Διότι εκείνος έχει πει: “Δεν πρόκειται να σε αφήσω ούτε πρόκειται να σε εγκαταλείψω”».—Εβραίους 13:5.

14. Γιατί δεν χρειάζεται να ανησυχούν υπερβολικά οι Χριστιανοί για τις υλικές τους ανάγκες;

¹⁴ «Δεν πρόκειται», «ούτε πρόκειται»—αυτές οι εμφατικές εκφράσεις δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για το ότι ο Θεός θα μας φροντίσει. Ο Ιησούς επίσης μας διαβεβαίωσε για το στοργικό ενδιαφέρον του Θεού όταν είπε: «Εξακολουθήστε, λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του, και όλα αυτά τα άλλα πράγματα [τα υλικά πράγματα που είναι απαραίτητα για τη ζωή] θα σας προστεθούν. Γι’ αυτό, ποτέ μην ανησυχήσετε για την επόμενη ημέρα, γιατί η επόμενη ημέρα θα έχει τις δικές της ανησυχίες». (Ματθαίος 6:33, 34) Ο Ιεχωβά γνωρίζει ότι είναι δύσκολο να είμαστε ζηλωτές για τη Βασιλεία του και ταυτόχρονα να σηκώνουμε όλο το βάρος της ευθύνης για την κάλυψη των υλικών μας αναγκών. Γι’ αυτό, ας έχουμε πλήρη πεποίθηση ότι εκείνος μπορεί και θέλει να φροντίζει για τις ανάγκες μας.—Ματθαίος 6:25-32· 11:28-30.

15. Πώς κρατούν οι Χριστιανοί “το μάτι τους απλό”;

¹⁵ Δείχνουμε ότι στηριζόμαστε στον Ιεχωβά όταν κρατάμε “το μάτι μας απλό”. (Ματθαίος 6:22, 23) Το απλό μάτι είναι ειλικρινές, έχει αγνά κίνητρα και δεν διακατέχεται από απληστία και ιδιοτελείς φιλοδοξίες. Το να έχουμε απλό μάτι δεν σημαίνει να ζούμε σε απόλυτη φτώχεια ή να παραμελούμε τις Χριστιανικές μας ευθύνες. Απεναντίας, σημαίνει να δείχνουμε “σωφροσύνη” καθώς κρατάμε την υπηρεσία του Ιεχωβά στην πρώτη θέση.—2 Τιμόθεο 1:7.

16. Γιατί χρειάζεται πίστη και θάρρος για να κρατάμε το μάτι μας απλό;

¹⁶ Για να κρατάμε το μάτι μας απλό απαιτείται πίστη και θάρρος. Λόγου χάρη, αν ο εργοδότης σας επιμένει να εργάζεστε τακτικά την ώρα που είναι προγραμματισμένες οι Χριστιανικές συναθροίσεις, θα προσκολληθείτε με θάρρος στις πνευματικές σας προτεραιότητες; Αν κάποιο άτομο αμφιβάλλει ότι ο Ιεχωβά θα τηρήσει την υπόσχεση που έχει δώσει να φροντίζει τους υπηρέτες Του, τότε το μόνο που χρειάζεται να κάνει ο Σατανάς είναι να συνεχίσει την πίεση, και αυτό το άτομο μπορεί να πάψει εντελώς να παρακολουθεί τις συναθροίσεις. Ναι, η έλλειψη πίστης από μέρους μας μπορεί να επιτρέψει στον Σατανά να μας ελέγχει ώστε να θέτει αυτός τις προτεραιότητές μας, και όχι ο Ιεχωβά. Τι τραγωδία θα ήταν αυτή!—2 Κορινθίους 13:5.

 «Να Ελπίζεις στον Ιεχωβά»

17. Πώς ευλογούνται ακόμα και τώρα εκείνοι που εμπιστεύονται στον Ιεχωβά;

¹⁷ Οι Γραφές δείχνουν επανειλημμένα ότι εκείνοι που ελπίζουν και εμπιστεύονται στον Ιεχωβά δεν βγαίνουν ποτέ ζημιωμένοι. (Παροιμίες 3:5, 6· Ιερεμίας 17:7) Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές ίσως χρειάζεται να μένουν ικανοποιημένοι με λιγότερα, αλλά αυτό το θεωρούν μικρή θυσία σε σύγκριση με τις ευλογίες που τους επιφυλάσσονται. Με αυτόν τον τρόπο δείχνουν ότι “ελπίζουν στον Ιεχωβά” και έχουν την πεποίθηση ότι εκείνος τελικά θα ικανοποιήσει όλες τις δίκαιες επιθυμίες που έχουν οι όσιοί του στην καρδιά τους. (Ψαλμός 37:4, 34) Κατά συνέπεια, είναι αληθινά ευτυχισμένοι ακόμα και τώρα. «Η προσδοκία των δικαίων είναι χαρά, αλλά η ελπίδα των πονηρών θα χαθεί».—Παροιμίες 10:28.

18, 19. (α) Ποια στοργική διαβεβαίωση μας δίνει ο Ιεχωβά; (β) Πώς κρατάμε τον Ιεχωβά στα «δεξιά» μας;

¹⁸ Όταν ένα παιδάκι περπατάει χέρι χέρι με τον πατέρα του, νιώθει ασφάλεια. Το ίδιο αληθεύει και για εμάς καθώς περπατάμε με τον ουράνιο Πατέρα μας. «Μη φοβάσαι», είπε ο Ιεχωβά στον Ισραήλ, «γιατί εγώ είμαι μαζί σου . . . Μάλιστα θα σε βοηθήσω. . . . Διότι εγώ, ο Ιεχωβά ο Θεός σου, πιάνω σφιχτά το δεξί σου χέρι, και σου λέω: “Μη φοβάσαι. Εγώ θα σε βοηθήσω”».—Ησαΐας 41:10, 13.

¹⁹ Τι συγκινητική εικόνα μεταδίδει αυτό—ο Ιεχωβά να πιάνει σφιχτά το χέρι μας! «Έχω θέσει μόνιμα τον Ιεχωβά μπροστά μου», έγραψε ο Δαβίδ. «Επειδή αυτός είναι στα δεξιά μου, δεν θα κλονιστώ». (Ψαλμός 16:8) Πώς κρατάμε τον Ιεχωβά στα «δεξιά» μας; Με δύο τουλάχιστον τρόπους. Πρώτον, αφήνουμε το Λόγο του να μας καθοδηγεί σε κάθε πτυχή της ζωής. Δεύτερον, αποβλέπουμε στο ένδοξο βραβείο που έχει θέσει ενώπιόν μας ο Ιεχωβά. Ο ψαλμωδός Ασάφ έψαλε: «Εγώ είμαι διαρκώς μαζί σου· έχεις πιάσει το δεξί μου χέρι. Με τη συμβουλή σου θα με οδηγήσεις, και ύστερα θα με φέρεις στη δόξα». (Ψαλμός 73:23, 24) Με τέτοια διαβεβαίωση, μπορούμε αληθινά να ατενίζουμε το μέλλον με πεποίθηση.

«Πλησιάζει η Απελευθέρωσή Σας»

20, 21. Ποιο μέλλον επιφυλάσσεται για εκείνους που ελπίζουν στον Ιεχωβά;

²⁰ Κάθε μέρα που περνάει, γίνεται ολοένα και πιο επείγον να κρατάμε τον Ιεχωβά στα δεξιά μας. Σύντομα, αρχής γενομένης με την καταστροφή της ψεύτικης θρησκείας, ο κόσμος του Σατανά θα περάσει μια θλίψη που όμοιά της δεν έχει περάσει ποτέ προηγουμένως. (Ματθαίος 24:21) Φόβος θα τυλίξει την άπιστη ανθρωπότητα. Ωστόσο, μέσα σε εκείνη τη χαώδη περίοδο, οι θαρραλέοι υπηρέτες του Ιεχωβά θα χαίρονται με την ελπίδα τους! «Καθώς αυτά θα αρχίσουν να γίνονται», είπε ο Ιησούς, «ανορθωθείτε και σηκώστε τα κεφάλια σας, επειδή πλησιάζει η απελευθέρωσή σας».—Λουκάς 21:28.

²¹ Γι’ αυτό, ας χαιρόμαστε με τη θεόδοτη ελπίδα μας και ας μην εξαπατηθούμε ούτε να μπούμε σε πειρασμό από τους πανούργους περισπασμούς του Σατανά. Ταυτόχρονα, ας εργαζόμαστε σκληρά για να καλλιεργούμε πίστη, αγάπη και θεοσεβή φόβο. Αν ενεργούμε έτσι, θα έχουμε το θάρρος να υπακούμε στον Ιεχωβά υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, καθώς και να εναντιωνόμαστε στον Διάβολο. (Ιακώβου 4:7, 8) Ναι, «να είστε θαρραλέοι, και ας είναι ισχυρή η καρδιά σας, όλοι όσοι προσμένετε τον Ιεχωβά».—Ψαλμός 31:24.

[Υποσημείωση]

Μπορείτε να Απαντήσετε;

• Με ποιον τρόπο συνέβαλε η ελπίδα του Ιησού στο θάρρος του;

• Πώς σχετίζονται μεταξύ τους η πίστη και η ελπίδα;

• Πώς μπορεί η ελπίδα μαζί με την πίστη να δώσει σε έναν Χριστιανό το θάρρος να θέσει σωστές προτεραιότητες στη ζωή;

• Γιατί μπορούν εκείνοι που “ελπίζουν στον Ιεχωβά” να αποβλέπουν στο μέλλον με πεποίθηση;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 28]

Είτε είστε νέοι είτε μεγαλύτεροι σε ηλικία, βλέπετε τον εαυτό σας στον Παράδεισο;