«Η Μεγάλη Ημέρα του Ιεχωβά Πλησιάζει»

«Η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά πλησιάζει. Πλησιάζει και σπεύδει ολοταχώς».—ΣΟΦΟΝΙΑΣ 1:14.

1, 2. (α) Ποια ξεχωριστή ημέρα προσμένουν οι Χριστιανοί; (β) Ποια ερωτήματα χρειάζεται να κάνουμε, και γιατί;

 ΜΙΑ κοπέλα που λάμπει από χαρά προσμένει με ανυπομονησία να έρθει η ημέρα του γάμου της. Μια μέλλουσα μητέρα αποβλέπει γεμάτη αισθήματα αγάπης στη γέννηση του μωρού της. Ένας εξαντλημένος εργάτης αδημονεί να αρχίσουν οι από πολλού αναμενόμενες διακοπές του. Τι κοινό έχουν αυτοί οι άνθρωποι; Όλοι περιμένουν μια ξεχωριστή ημέρα—μια ημέρα που θα επηρεάσει τη ζωή τους. Έχουν βαθιά αλλά πολύ διαφορετικά συναισθήματα. Η ημέρα που προσμένουν θα έρθει τελικά, και ελπίζουν να είναι τότε έτοιμοι για αυτήν.

² Παρόμοια, οι αληθινοί Χριστιανοί σήμερα προσμένουν με ανυπομονησία την έλευση μιας ξεχωριστής ημέρας. Πρόκειται για τη μεγάλη «ημέρα του Ιεχωβά». (Ησαΐας 13:9· Ιωήλ 2:1· 2 Πέτρου 3:12) Ποια είναι αυτή η επερχόμενη «ημέρα του Ιεχωβά», και πώς θα επηρεάσει η έλευσή της την ανθρωπότητα; Επιπλέον, πώς μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι είμαστε έτοιμοι για την έλευσή της; Είναι επιτακτικό να αναζητήσουμε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα τώρα, επειδή τα στοιχεία δείχνουν πόσο αληθινά είναι τα ακόλουθα λόγια της Αγίας Γραφής: «Η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά πλησιάζει. Πλησιάζει και σπεύδει ολοταχώς».—Σοφονίας 1:14.

«Η Μεγάλη Ημέρα του Ιεχωβά»

3. Τι είναι «η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά»;

³ Τι είναι «η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά»; Σε ολόκληρη τη Γραφή η έκφραση «η ημέρα του Ιεχωβά» αναφέρεται σε ιδιαίτερες περιόδους κατά τις οποίες ο Ιεχωβά εκτέλεσε κρίση εναντίον των εχθρών του και δόξασε το μεγάλο όνομά του. Ο άπιστος λαός του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ καθώς και οι καταπιεστικοί κάτοικοι της Βαβυλώνας και της Αιγύπτου αντιμετώπισαν όλοι “ημέρες του Ιεχωβά” όταν υπέστησαν την εκτέλεση των κρίσεών Του. (Ησαΐας 2:1, 10-12· 13:1-6· Ιερεμίας 46:7-10) Ωστόσο, η μεγαλύτερη «ημέρα του Ιεχωβά» είναι ακόμη μελλοντική. Είναι η «ημέρα» κατά την οποία η κρίση του Ιεχωβά θα εκτελεστεί εναντίον εκείνων που έχουν δυσφημίσει το όνομά του. Θα αρχίσει με την καταστροφή της “Βαβυλώνας της Μεγάλης”, της παγκόσμιας αυτοκρατορίας της ψεύτικης θρησκείας, και θα αποκορυφωθεί με την εξάλειψη του υπόλοιπου πονηρού συστήματος πραγμάτων στον πόλεμο του Αρμαγεδδώνα.—Αποκάλυψη 16:14, 16· 17:5, 15-17· 19:11-21.

4. Γιατί θα έπρεπε να φοβούνται οι περισσότεροι άνθρωποι την ημέρα του Ιεχωβά που πλησιάζει γοργά;

⁴ Είτε το αντιλαμβάνονται είτε όχι, οι περισσότεροι άνθρωποι θα έπρεπε να φοβούνται αυτή την ημέρα που πλησιάζει γοργά. Γιατί; Μέσω του προφήτη Σοφονία, ο Ιεχωβά απαντάει: «Εκείνη η ημέρα είναι ημέρα σφοδρής οργής, ημέρα στενοχώριας και οδύνης, ημέρα θύελλας και ερήμωσης, ημέρα σκοταδιού και ζοφερότητας, ημέρα σύννεφων και ζόφου». Τι τρομακτική περιγραφή! Επιπρόσθετα, ο προφήτης αναφέρει: «Θα προξενήσω στενοχώρια στους ανθρώπους . . . επειδή εναντίον του Ιεχωβά έχουν αμαρτήσει».—Σοφονίας 1:15, 17.

5. Ποια θετική άποψη έχουν εκατομμύρια άνθρωποι για την ημέρα του Ιεχωβά, και γιατί;

⁵ Εκατομμύρια άλλοι, όμως, προσδοκούν με ανυπομονησία την έλευση της ημέρας του Ιεχωβά. Γιατί; Γνωρίζουν ότι είναι καιρός σωτηρίας και απελευθέρωσης για τους δίκαιους, μια ημέρα κατά την οποία ο ίδιος ο Ιεχωβά θα εξυψωθεί υπέρτατα και το ένδοξο όνομά του  θα αγιαστεί. (Ιωήλ 3:16, 17· Σοφονίας 3:12-17) Το αν οι άνθρωποι πρέπει να φοβούνται αυτή την ημέρα ή να την προσδοκούν με ανυπομονησία εξαρτάται κυρίως από το πώς χρησιμοποιούν τη ζωή τους τώρα. Πώς βλέπετε εσείς την εγγύτητα εκείνης της ημέρας; Είστε έτοιμοι για αυτήν; Επηρεάζει την καθημερινή σας ζωή τώρα το γεγονός ότι η ημέρα του Ιεχωβά φαίνεται στον ορίζοντα;

«Θα Έρθουν Εμπαίκτες με τον Εμπαιγμό Τους»

6. Πώς βλέπουν οι περισσότεροι άνθρωποι την «ημέρα του Ιεχωβά», και γιατί δεν εκπλήσσονται από αυτό οι αληθινοί Χριστιανοί;

⁶ Παρά το επείγον της κατάστασης, τους περισσότερους κατοίκους της γης δεν τους απασχολεί η «ημέρα του Ιεχωβά» η οποία πλησιάζει. Χλευάζουν και εμπαίζουν εκείνους που τους προειδοποιούν για την επικείμενη έλευσή της. Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν εκπλήσσονται από αυτό. Θυμούνται την προειδοποίηση που κατέγραψε ο απόστολος Πέτρος: «Γνωρίζετε αυτό πρώτα, ότι στις τελευταίες ημέρες θα έρθουν εμπαίκτες με τον εμπαιγμό τους, που θα περπατούν σύμφωνα με τις επιθυμίες τους και θα λένε: “Πού είναι αυτή η υποσχεμένη παρουσία του; Διότι από την ημέρα που οι προπάτορές μας κοιμήθηκαν τον ύπνο του θανάτου, τα πάντα παραμένουν ακριβώς όπως ήταν από την αρχή της δημιουργίας”».—2 Πέτρου 3:3, 4.

7. Τι θα μας βοηθήσει να διατηρούμε το αίσθημα του επείγοντος;

⁷ Τι θα μας βοηθήσει να αντιστεκόμαστε σε αυτόν τον αρνητικό τρόπο σκέψης και έτσι να διατηρούμε το αίσθημα του επείγοντος; Ο Πέτρος μάς λέει: «Αφυπνίζω μέσω υπενθύμισης τις καθαρές σας ικανότητες σκέψης, για να θυμηθείτε τα λόγια που προειπώθηκαν από τους αγίους προφήτες και την εντολή του Κυρίου και Σωτήρα μέσω των αποστόλων σας». (2 Πέτρου 3:1, 2) Το να δίνουμε προσοχή στις προφητικές προειδοποιήσεις θα μας βοηθήσει να “αφυπνίζουμε τις καθαρές μας ικανότητες σκέψης”. Ίσως έχουμε ακούσει επανειλημμένα αυτές τις υπενθυμίσεις, αλλά τώρα περισσότερο από ποτέ είναι ζωτικό να συνεχίσουμε να δίνουμε προσοχή στις συγκεκριμένες προειδοποιήσεις.—Ησαΐας 34:1-4· Λουκάς 21:34-36.

8. Γιατί παραβλέπουν πολλοί τις υπενθυμίσεις της Γραφής;

⁸ Γιατί παραβλέπουν μερικοί αυτές τις υπενθυμίσεις; Ο Πέτρος συνεχίζει: «Θεληματικά τους διαφεύγει αυτό το γεγονός, ότι υπήρχαν ουρανοί από παλιά και γη που στεκόταν συμπαγής έξω από νερό και ανάμεσα σε νερό με το λόγο του Θεού· και με εκείνα τα μέσα ο κόσμος εκείνου του καιρού υπέστη καταστροφή όταν κατακλύστηκε με νερό». (2 Πέτρου 3:5, 6) Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να έρθει η ημέρα του Ιεχωβά. Δεν θέλουν να διαταραχτεί η ζωή τους. Δεν θέλουν να είναι υπόλογοι στον Ιεχωβά για τον ιδιοτελή τρόπο ζωής τους! Όπως δηλώνει ο Πέτρος, ζουν «σύμφωνα με τις επιθυμίες τους».

9. Ποια στάση έδειξαν οι άνθρωποι στις ημέρες του Νώε και του Λωτ;

⁹ Αυτοί οι εμπαίκτες προτιμούν «θεληματικά» να παραβλέπουν το ότι ο Ιεχωβά έχει παρέμβει στις υποθέσεις της ανθρωπότητας στο παρελθόν. Τόσο ο Ιησούς Χριστός όσο και ο απόστολος Πέτρος αναφέρονται σε δύο τέτοια γεγονότα—«στις ημέρες του Νώε» και «στις ημέρες του Λωτ». (Λουκάς 17:26-30· 2 Πέτρου 2:5-9) Πριν από τον Κατακλυσμό, οι άνθρωποι δεν έδωσαν προσοχή στην προειδοποίηση που μετέδιδε ο Νώε. Παρόμοια, πριν από την καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων, στα μάτια των γαμπρών του, ο Λωτ «φάνηκε σαν να αστειεύεται».—Γένεση 19:14.

10. Ποια είναι η αντίδραση του Ιεχωβά απέναντι σε εκείνους που δεν δίνουν προσοχή;

 ¹⁰ Η κατάσταση δεν διαφέρει σήμερα. Ωστόσο, προσέξτε την αντίδραση του Ιεχωβά απέναντι σε εκείνους που δεν δίνουν προσοχή: «Θα στρέψω την προσοχή μου στους άντρες που μένουν κατασταλαγμένοι πάνω στην τρυγία τους και που λένε μέσα στην καρδιά τους: “Ο Ιεχωβά δεν θα κάνει καλό και δεν θα κάνει κακό”. Και ο πλούτος τους θα καταλήξει να είναι για λαφυραγώγηση και τα σπίτια τους για ολοσχερή ερήμωση. Και θα χτίσουν σπίτια, αλλά δεν θα κατοικήσουν· και θα φυτέψουν αμπέλια, αλλά δεν θα πιουν το κρασί τους». (Σοφονίας 1:12, 13) Οι άνθρωποι μπορεί να συνεχίζουν τις «φυσιολογικές» καθημερινές τους δραστηριότητες, αλλά δεν θα αποκομίσουν κανένα μόνιμο όφελος από τη σκληρή εργασία τους. Γιατί; Επειδή η ημέρα του Ιεχωβά θα έρθει ξαφνικά, και όσα υλικά πλούτη και αν έχουν συσσωρεύσει δεν θα τους σώσουν.—Σοφονίας 1:18.

«Συνέχισε να το Προσμένεις»

11. Ποια νουθεσία πρέπει να θυμόμαστε;

¹¹ Ανόμοια με τον πονηρό κόσμο που μας περιβάλλει, εμείς πρέπει να θυμόμαστε τη νουθεσία που κατέγραψε ο προφήτης Αββακούμ: «Το όραμα μένει για τον προσδιορισμένο καιρό και τρέχει ασθμαίνοντας προς το τέλος και δεν θα πει ψέματα. Ακόμη και αν καθυστερήσει, συνέχισε να το προσμένεις· διότι εξάπαντος θα βγει αληθινό. Δεν θα αργήσει». (Αββακούμ 2:3) Ακόμη και αν εκείνη η ημέρα φαίνεται πως καθυστερεί από τη δική μας ατελή άποψη, πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Ιεχωβά δεν αργοπορεί. Η ημέρα του θα έρθει ακριβώς στον κατάλληλο καιρό, σε μια ώρα που οι άνθρωποι δεν θα το περιμένουν.—Μάρκος 13:33· 2 Πέτρου 3:9, 10.

12. Για ποιο πράγμα προειδοποίησε ο Ιησούς, και πώς αντιδιαστέλλεται αυτό με τις πράξεις των πιστών ακολούθων του;

¹² Ο Ιησούς, τονίζοντας πόσο σημαντικό είναι να συνεχίσουμε να προσμένουμε την ημέρα του Ιεχωβά, προειδοποίησε ότι ακόμη και μερικοί από τους ακολούθους του θα έχαναν το αίσθημα του επείγοντος. Προείπε τα εξής σχετικά με αυτούς: «Αν πει ο κακός εκείνος δούλος μέσα στην καρδιά του: “Ο κύριός μου καθυστερεί”, και αρχίσει να χτυπάει τους συνδούλους του και να τρώει και να πίνει με τους αδιόρθωτους μέθυσους, ο κύριος εκείνου του δούλου θα έρθει μια ημέρα που αυτός δεν περιμένει και μια ώρα που αυτός δεν γνωρίζει, και θα τον τιμωρήσει με τη μεγαλύτερη αυστηρότητα». (Ματθαίος 24:48-51) Σε αντιδιαστολή με αυτό, η τάξη του πιστού και φρόνιμου δούλου διατηρεί με οσιότητα το αίσθημα του επείγοντος. Η τάξη του δούλου έχει παραμείνει σε εγρήγορση και έχει αποδειχτεί έτοιμη. Ο Ιησούς έχει διορίσει το δούλο «υπεύθυνο σε όλα τα υπάρχοντά του» εδώ στη γη.—Ματθαίος 24:42-47.

Ανάγκη για το Αίσθημα του Επείγοντος

13. Πώς τόνισε ο Ιησούς την ανάγκη για το αίσθημα του επείγοντος;

¹³ Για τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα ήταν επιτακτικό να διατηρούν το αίσθημα του επείγοντος. Ήταν απαραίτητο να ενεργήσουν αμέσως και να φύγουν από την Ιερουσαλήμ όταν είδαν εκείνη την πόλη «περικυκλωμένη από στρατόπεδα». (Λουκάς 21:20, 21) Αυτό συνέβη το έτος 66 Κ.Χ. Προσέξτε πώς τόνισε ο Ιησούς την ανάγκη να διατηρούν οι Χριστιανοί το αίσθημα του επείγοντος εκείνη την εποχή: «Αυτός που είναι στην ταράτσα ας μην κατεβεί να πάρει τα αγαθά από το σπίτι του· και αυτός που είναι στον αγρό ας μην  επιστρέψει στο σπίτι να πάρει το εξωτερικό του ένδυμα». (Ματθαίος 24:17, 18) Εφόσον η ιστορία δείχνει ότι η Ιερουσαλήμ συνέχισε να υπάρχει επί τέσσερα ακόμη χρόνια, γιατί ήταν τόσο επείγον να ενεργήσουν οι Χριστιανοί σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού το 66 Κ.Χ.;

14, 15. Γιατί ήταν επιτακτικό να ενεργήσουν χωρίς καθυστέρηση οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα όταν είδαν την Ιερουσαλήμ περικυκλωμένη από στρατόπεδα;

¹⁴ Μολονότι είναι αλήθεια ότι ο ρωμαϊκός στρατός κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ αργότερα, το 70 Κ.Χ., τα χρόνια που μεσολάβησαν δεν ήταν ανέμελα. Ούτε κατά διάνοια! Εκείνα τα χρόνια ήταν γεμάτα βία και αιματοχυσία. Κάποιος ιστορικός αναφέρει ότι η κατάσταση που επικρατούσε στην Ιερουσαλήμ εκείνη την εποχή ήταν «ένας τρομερά αιματηρός εμφύλιος πόλεμος, συνοδευόμενος από πράξεις φρικτής βαναυσότητας». Οι νεαροί επιστρατεύονταν για να ενισχύσουν τα οχυρώματα, να πάρουν τα όπλα και να υπηρετήσουν στο στρατό. Έκαναν στρατιωτικές ασκήσεις κάθε μέρα. Όσοι δεν επιδοκίμαζαν τα ακραία μέτρα θεωρούνταν προδότες. Αν οι Χριστιανοί είχαν αργήσει να φύγουν από την πόλη, θα είχαν βρεθεί σε άκρως επικίνδυνη θέση.—Ματθαίος 26:52· Μάρκος 12:17.

¹⁵ Πρέπει να σημειωθεί πως ο Ιησούς είπε ότι “εκείνοι που ήταν στην Ιουδαία”, όχι απλώς στην Ιερουσαλήμ, έπρεπε να αρχίσουν να φεύγουν. Αυτό ήταν σημαντικό επειδή τα ρωμαϊκά στρατεύματα, λίγους μήνες αφότου αποσύρθηκαν από την Ιερουσαλήμ, ξανάρχισαν τις πολεμικές τους επιχειρήσεις. Πρώτα υποτάχθηκε η Γαλιλαία το 67 Κ.Χ., και κατόπιν η Ιουδαία κατακτήθηκε μεθοδικά το επόμενο έτος. Αυτό προξένησε μεγάλη δυστυχία σε όλη την ύπαιθρο. Επίσης, γινόταν ολοένα και πιο δύσκολο για οποιονδήποτε Ιουδαίο να διαφύγει από την ίδια την Ιερουσαλήμ. Οι πύλες της πόλης φυλάσσονταν, και αν κάποιοι προσπαθούσαν να διαφύγουν θεωρούνταν ότι αυτομολούν στους Ρωμαίους.

16. Ποια στάση έπρεπε να έχουν οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα για να επιζήσουν από εκείνον τον καιρό της στενοχώριας;

¹⁶ Με όλους αυτούς τους παράγοντες υπόψη, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ο Ιησούς τόνισε το επείγον της κατάστασης. Οι Χριστιανοί έπρεπε να είναι διατεθειμένοι να κάνουν θυσίες και να μην επιτρέπουν στον εαυτό τους να παρεκκλίνει εξαιτίας των υλικών αποκτημάτων. Έπρεπε να είναι διατεθειμένοι “να αποχαιρετήσουν όλα τους τα υπάρχοντα” προκειμένου να υπακούσουν στην προειδοποίηση του Ιησού. (Λουκάς 14:33) Εκείνοι που υπάκουσαν αμέσως και διέφυγαν στην άλλη πλευρά του Ιορδάνη σώθηκαν.

Διατηρούμε το Αίσθημα του Επείγοντος

17. Γιατί πρέπει να ενισχύουμε το αίσθημά μας του επείγοντος;

¹⁷ Οι Γραφικές προφητείες αποκαλύπτουν ξεκάθαρα ότι ζούμε βαθιά στον καιρό του τέλους. Τώρα όσο ποτέ άλλοτε χρειάζεται να ενισχύουμε το αίσθημά μας του επείγοντος.  Ένας στρατιώτης σε καιρό ειρήνης δεν νιώθει την ένταση και τον κίνδυνο της μάχης. Εντούτοις, αν λόγω αυτού δεν νιώθει την επείγουσα ανάγκη για επαγρύπνηση και κληθεί ξαφνικά να αναλάβει δράση, μπορεί κάλλιστα να βρεθεί απροετοίμαστος, με μοιραίες συνέπειες. Το ίδιο αληθεύει και από πνευματική άποψη. Αν επιτρέψουμε να εξασθενήσει το αίσθημά μας του επείγοντος, μπορεί να βρεθούμε απροετοίμαστοι να αποκρούσουμε τις επιθέσεις που δεχόμαστε και ίσως αιφνιδιαστούμε όταν έρθει τελικά η ημέρα του Ιεχωβά. (Λουκάς 21:36· 1 Θεσσαλονικείς 5:4) Αν κάποιοι έχουν “αποτραβηχτεί από το να ακολουθούν τον Ιεχωβά”, τώρα είναι ο καιρός να τον εκζητήσουν ξανά.—Σοφονίας 1:3-6· 2 Θεσσαλονικείς 1:8, 9.

18, 19. Τι θα μας βοηθήσει να έχουμε διαρκώς στο νου «την παρουσία της ημέρας του Ιεχωβά»;

¹⁸ Δεν είναι άξιο απορίας που ο απόστολος Πέτρος μάς νουθετεί να έχουμε διαρκώς στο νου «την παρουσία της ημέρας του Ιεχωβά»! Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Ένας τρόπος είναι με το να επιδιδόμαστε «σε άγιες πράξεις διαγωγής και έργα θεοσεβούς αφοσίωσης». (2 Πέτρου 3:11, 12) Αν παραμένουμε απασχολημένοι με τέτοιες δραστηριότητες, αυτό θα μας βοηθάει να προσδοκούμε με ανυπομονησία την έλευση της «ημέρας του Ιεχωβά». Η λέξη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου που αποδίδεται «έχοντας διαρκώς στο νου» προέρχεται από το ρήμα σπεύδω, που κυριολεκτικά σημαίνει «επιταχύνω». Εννοείται ότι δεν μπορούμε να επιταχύνουμε το χρόνο που απομένει ως την έλευση της ημέρας του Ιεχωβά. Εντούτοις, καθώς προσμένουμε εκείνη την ημέρα, ο καιρός θα φαίνεται ότι περνάει πολύ πιο γρήγορα αν είμαστε πολυάσχολοι στην υπηρεσία του Θεού.—1 Κορινθίους 15:58.

¹⁹ Παρόμοια, αν κάνουμε στοχασμούς γύρω από το Λόγο του Θεού και συλλογιζόμαστε τις υπενθυμίσεις που βρίσκονται εκεί, θα είμαστε ικανοί ακριβώς για αυτό—να προσμένουμε «με ζήλο και λαχτάρα τον ερχομό» εκείνης της ημέρας, ναι, να είμαστε σε «διαρκή προσμονή» για αυτήν. (2 Πέτρου 3:12, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση· Η Καινή Διαθήκη [The New Testament], του Γουίλιαμ Μπάρκλεϊ) Μεταξύ των εν λόγω υπενθυμίσεων είναι οι πολλές προφητείες που προλέγουν όχι μόνο την έλευση της ημέρας του Ιεχωβά αλλά και τις άφθονες ευλογίες που θα παρασχεθούν σε όσους “προσμένουν τον Ιεχωβά”.—Σοφονίας 3:8.

20. Ποια προτροπή πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά;

²⁰ Τώρα είναι αληθινά ο καιρός να πάρουμε όλοι στα σοβαρά την προτροπή που δόθηκε μέσω του προφήτη Σοφονία: «Προτού έρθει πάνω σας ο φλογερός θυμός του Ιεχωβά, προτού έρθει πάνω σας η ημέρα του θυμού του Ιεχωβά, εκζητείτε τον Ιεχωβά, όλοι εσείς οι πράοι της γης, που έχετε εφαρμόσει τη δικαστική Του απόφαση. Εκζητείτε δικαιοσύνη, εκζητείτε πραότητα. Πιθανόν να καλυφτείτε την ημέρα του θυμού του Ιεχωβά».—Σοφονίας 2:2, 3.

21. Τι θα είναι αποφασισμένος να κάνει ο λαός του Θεού στη διάρκεια του 2007;

²¹ Πόσο κατάλληλο είναι, λοιπόν, το εδάφιο του έτους που έχει επιλεχθεί για το ημερολογιακό έτος 2007: «Η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά πλησιάζει». Ο λαός του Θεού είναι πεπεισμένος ότι «πλησιάζει και σπεύδει ολοταχώς». (Σοφονίας 1:14) «Δεν θα αργήσει». (Αββακούμ 2:3) Έτσι λοιπόν, καθώς προσμένουμε εκείνη την ημέρα, είθε να είμαστε πάντοτε άγρυπνοι ως προς τους καιρούς στους οποίους ζούμε, συνειδητοποιώντας ότι η τελική εκπλήρωση αυτών των προφητειών είναι πολύ κοντά!

Μπορείτε να Απαντήσετε;

• Τι είναι «η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά»;

• Γιατί παραβλέπουν πολλοί το επείγον των καιρών;

• Γιατί ήταν απαραίτητο να ενεργήσουν οι Χριστιανοί τον πρώτο αιώνα με το αίσθημα του επείγοντος;

• Πώς μπορούμε να εντείνουμε το αίσθημά μας του επείγοντος;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 19]

Το εδάφιο του έτους για το 2007 θα είναι: «Η μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά πλησιάζει».—Σοφονίας 1:14.

[Εικόνες στη σελίδα 16, 17]

Όπως και στις ημέρες του Νώε, οι εμπαίκτες θα αιφνιδιαστούν όταν ο Ιεχωβά αναλάβει δράση

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Οι Χριστιανοί έπρεπε να ενεργήσουν χωρίς καθυστέρηση όταν είδαν την Ιερουσαλήμ «περικυκλωμένη από στρατόπεδα»