Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Τι είναι το σφράγισμα που αναφέρεται στο εδάφιο Αποκάλυψη 7:3;

Τα εδάφια Αποκάλυψη 7:1-3 δηλώνουν: «Είδα τέσσερις αγγέλους να στέκονται πάνω στις τέσσερις γωνιές της γης, κρατώντας σφιχτά τους τέσσερις ανέμους της γης, για να μη φυσήξει άνεμος πάνω στη γη ούτε πάνω στη θάλασσα ούτε πάνω σε κανένα δέντρο. Και είδα άλλον άγγελο να ανεβαίνει από την ανατολή του ήλιου έχοντας σφραγίδα του ζωντανού Θεού· και αυτός φώναξε με δυνατή φωνή στους τέσσερις αγγέλους στους οποίους επιτράπηκε να βλάψουν τη γη και τη θάλασσα, λέγοντας: “Μη βλάψετε τη γη ούτε τη θάλασσα ούτε τα δέντρα, μέχρι να σφραγίσουμε τους δούλους του Θεού μας στα μέτωπά τους”».

Όταν εξαπολυθούν “οι τέσσερις άνεμοι”, το αποτέλεσμα θα είναι η «μεγάλη θλίψη», η καταστροφή της ψεύτικης θρησκείας και του υπόλοιπου παρόντος πονηρού κόσμου. (Αποκάλυψη 7:14) “Οι δούλοι του Θεού μας” είναι οι χρισμένοι αδελφοί του Χριστού στη γη. (1 Πέτρου 2:9, 16) Συνεπώς, αυτή η προφητεία δείχνει ότι το σφράγισμα των αδελφών του Χριστού θα έχει ολοκληρωθεί όταν ξεσπάσει η μεγάλη θλίψη. Ωστόσο, άλλα Γραφικά εδάφια δείχνουν ότι υπάρχει ένα σφράγισμα των χρισμένων το οποίο γίνεται νωρίτερα. Ως εκ τούτου, μερικές φορές μιλάμε για ένα αρχικό σφράγισμα και για ένα τελικό. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο;

Ας αναλογιστούμε τη σημασία της λέξης «σφράγισμα». Στους αρχαίους καιρούς, η σφραγίδα ήταν ένα όργανο που το χρησιμοποιούσαν για να κάνουν αποτύπωμα πάνω σε κάποιο έγγραφο. Η λέξη «σφραγίδα» μπορεί να αναφέρεται και στο ίδιο το αποτύπωμα. Εκείνες τις ημέρες, συνηθιζόταν να βάζουν σφραγίδα σε ένα έγγραφο ή σε άλλα αντικείμενα για να πιστοποιήσουν τη γνησιότητά τους ή για να δείξουν σε ποιον ανήκαν.—1 Βασιλέων 21:8· Ιώβ 14:17.

 Ο Παύλος παρομοίασε το άγιο πνεύμα με σφραγίδα όταν δήλωσε: «Εκείνος που εγγυάται ότι εσείς και εμείς ανήκουμε στον Χριστό και εκείνος που μας έχει χρίσει είναι ο Θεός. Και εκείνος έχει βάλει τη σφραγίδα του πάνω μας και μας έχει δώσει την εγγύηση εκείνου που θα έρθει, δηλαδή το πνεύμα, στις καρδιές μας». (2 Κορινθίους 1:21, 22) Συνεπώς, ο Ιεχωβά χρίει αυτούς τους Χριστιανούς με το άγιο πνεύμα του για να δείξει ότι αποτελούν ιδιοκτησία του.

Ωστόσο, το σφράγισμα των χρισμένων γίνεται σε δύο στάδια. Το αρχικό σφράγισμα διαφέρει από το τελικό σφράγισμα (1) ως προς το σκοπό και (2) ως προς το χρόνο. Το αρχικό σφράγισμα γίνεται για να επιλεχθεί ένα νέο μέλος το οποίο προστίθεται στον αριθμό των χρισμένων Χριστιανών. Το τελικό σφράγισμα γίνεται για να επιβεβαιωθεί ότι αυτό το εκλεγμένο και σφραγισμένο άτομο έχει δείξει πλήρως την οσιότητά του. Μόνο τότε, κατά το τελικό σφράγισμα, θα μπει η σφραγίδα μόνιμα “στο μέτωπο” του χρισμένου, προσδιορίζοντάς τον οριστικά ως δοκιμασμένο και πιστό “δούλο του Θεού μας”. Το σφράγισμα που αναφέρεται στο 7ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης είναι αυτό το τελικό στάδιο του σφραγίσματος.—Αποκάλυψη 7:3.

Όσον αφορά τη χρονική στιγμή του τελικού σφραγίσματος, ο απόστολος Παύλος έγραψε στους χρισμένους Χριστιανούς: «Και εσείς ελπίσατε σε αυτόν αφού πρώτα ακούσατε το λόγο της αλήθειας, τα καλά νέα σχετικά με τη σωτηρία σας. Μέσω αυτού, επίσης, αφού πρώτα πιστέψατε, σφραγιστήκατε με το υποσχεμένο άγιο πνεύμα». (Εφεσίους 1:13, 14) Σε πολλές περιπτώσεις, το Γραφικό υπόμνημα δείχνει ότι κάποιοι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα όντως σφραγίστηκαν λίγο καιρό αφότου άκουσαν τα καλά νέα και έγιναν πιστοί στον Χριστό. (Πράξεις 8:15-17· 10:44) Αυτό το σφράγισμα καταδείκνυε ότι ο Θεός τούς επιδοκίμαζε. Εντούτοις, δεν έδειχνε την τελική επιδοκιμασία του Θεού. Γιατί;

Ο Παύλος δήλωσε ότι οι χρισμένοι Χριστιανοί έχουν «σφραγιστεί για μια ημέρα απελευθέρωσης». (Εφεσίους 4:30) Αυτό υποδηλώνει ότι απαιτείται να περάσει καιρός, συνήθως πολλά χρόνια, έπειτα από εκείνο το αρχικό σφράγισμα. Οι χρισμένοι πρέπει να παραμείνουν πιστοί από την ημέρα που σφραγίζονται με άγιο πνεύμα ως την “ημέρα που απελευθερώνονται” από τα σάρκινα σώματά τους—δηλαδή ως το θάνατό τους. (Ρωμαίους 8:23· Φιλιππησίους 1:23· 2 Πέτρου 1:10) Γι’ αυτό, ο Παύλος μόνο στο τέλος της ζωής του μπορούσε να πει: «Έχω τρέξει τη διαδρομή μέχρι το τέρμα, έχω τηρήσει την πίστη. Από τώρα και στο εξής μου επιφυλάσσεται το στεφάνι της δικαιοσύνης». (2 Τιμόθεο 4:6-8) Επιπρόσθετα, ο Ιησούς είπε σε μια εκκλησία χρισμένων Χριστιανών: «Αποδείξου πιστός μέχρι θανάτου, και εγώ θα σου δώσω το στεφάνι της ζωής».—Αποκάλυψη 2:10· 17:14.

Η λέξη «στεφάνι» δίνει περαιτέρω αποδείξεις για το ότι περνάει κάποιο χρονικό διάστημα από το αρχικό σφράγισμα ως το τελικό. Γιατί το λέμε αυτό; Στους αρχαίους καιρούς, συνηθιζόταν να δίνουν στεφάνι στο δρομέα που κέρδιζε έναν αγώνα. Για να λάβει το στεφάνι, έπρεπε να κάνει περισσότερα από το να ξεκινήσει απλώς τον αγώνα. Έπρεπε να τρέξει μέχρι το τέρμα. Παρόμοια, μόνο αν οι χρισμένοι Χριστιανοί εγκαρτερήσουν μέχρι το τέλος της πορείας τους—από το αρχικό σφράγισμα μέχρι το τελικό—θα στεφθούν με αθάνατη ζωή στον ουρανό.—Ματθαίος 10:22· Ιακώβου 1:12.

Πότε θα λάβουν το τελικό τους σφράγισμα τα μέλη του υπολοίπου των χρισμένων Χριστιανών που έχουν σφραγιστεί αρχικά; Όσοι είναι ακόμα ζωντανοί στη γη θα σφραγιστούν «στα μέτωπά τους» προτού ξεσπάσει η μεγάλη θλίψη. Όταν εξαπολυθούν οι τέσσερις άνεμοι της θλίψης, ολόκληρος ο πνευματικός Ισραήλ θα έχει σφραγιστεί οριστικά, μολονότι μερικά μέλη του θα εξακολουθούν να είναι ζωντανά στη σάρκα και θα πρέπει ακόμα να τελειώσουν την επίγεια πορεία τους.