Ο Ιεχωβά Είναι Θεός που Δείχνει Εκτίμηση

«Ο Θεός δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο σας και την αγάπη που δείξατε για το όνομά του».—ΕΒΡΑΙΟΥΣ 6:10.

1. Πώς έδειξε ο Ιεχωβά την εκτίμησή του για τη Μωαβίτισσα Ρουθ;

 Ο ΙΕΧΩΒΑ εκτιμάει βαθιά τις προσπάθειες εκείνων που επιδιώκουν ειλικρινά να κάνουν το θέλημά του, και τους ανταμείβει πλούσια. (Εβραίους 11:6) Ο πιστός Βοόζ ήταν εξοικειωμένος με αυτή την εξαίρετη πλευρά της προσωπικότητας του Θεού, διότι είπε τα εξής στη Μωαβίτισσα Ρουθ, η οποία φρόντιζε στοργικά τη χήρα πεθερά της: «Είθε ο Ιεχωβά να ανταμείψει τον τρόπο με τον οποίο ενεργείς και είθε να υπάρξει για εσένα τέλειος μισθός από τον Ιεχωβά». (Ρουθ 2:12) Ευλογήθηκε η Ρουθ από τον Θεό; Ασφαλώς! Η ιστορία της είναι γραμμένη στην Αγία Γραφή! Επιπρόσθετα, παντρεύτηκε τον Βοόζ και έγινε πρόγονος και του Βασιλιά Δαβίδ και του Ιησού Χριστού. (Ρουθ 4:13, 17· Ματθαίος 1:5, 6, 16) Αυτό είναι ένα μόνο από τα πολλά Γραφικά παραδείγματα τα οποία δείχνουν την εκτίμηση που τρέφει ο Ιεχωβά για τους υπηρέτες του.

2, 3. (α) Τι είναι αυτό που κάνει αξιοσημείωτες τις εκφράσεις εκτίμησης του Ιεχωβά; (β) Γιατί είναι ο Ιεχωβά σε θέση να εκφράζει αληθινή εκτίμηση; Δώστε παράδειγμα.

² Ο Ιεχωβά θα θεωρούσε άδικο το να δείξει έλλειψη εκτίμησης. Το εδάφιο Εβραίους 6:10 λέει: «Ο Θεός δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο σας και την αγάπη που δείξατε για το όνομά του, εφόσον έχετε διακονήσει τους αγίους και συνεχίζετε να διακονείτε». Αυτό που κάνει αξιοσημείωτη την παραπάνω δήλωση είναι ότι ο Θεός δείχνει εκτίμηση για τους αφοσιωμένους ανθρώπους παρότι είναι αμαρτωλοί και υστερούν ως προς τη δόξα του.—Ρωμαίους 3:23.

³ Λόγω της ατέλειάς μας, ίσως θεωρούμε τις πράξεις μας θεοσεβούς αφοσίωσης ασήμαντες και ανάξιες της ευλογίας του Θεού. Ο Ιεχωβά, όμως, κατανοεί πλήρως τα κίνητρα και τις περιστάσεις μας και θεωρεί πραγματικά πολύτιμη την ολόψυχη υπηρεσία μας. (Ματθαίος 22:37) Σκεφτείτε το εξής παράδειγμα: Μια μητέρα βρίσκει στο κομοδίνο της ένα δώρο—ένα φτηνό κολιέ. Θα μπορούσε να το θεωρήσει μικρής αξίας και να το πετάξει στην άκρη. Εντούτοις, η συνοδευτική κάρτα αποκαλύπτει ότι το δώρο είναι από την κορούλα της, η οποία ξόδεψε όλες τις οικονομίες της για να το αγοράσει. Η μητέρα βλέπει τώρα το δώρο από άλλη οπτική γωνία. Ίσως με δάκρυα στα μάτια, αγκαλιάζει το παιδί της και εκφράζει την εγκάρδια εκτίμησή της.

4, 5. Πώς μιμούνταν ο Ιησούς τον Ιεχωβά ως προς την εκδήλωση εκτίμησης;

⁴ Ο Ιεχωβά, έχοντας πλήρη γνώση των κινήτρων και των περιορισμών μας, δείχνει εκτίμηση όταν του δίνουμε ό,τι καλύτερο έχουμε, είτε αυτό είναι λίγο είτε πολύ. Από αυτή την άποψη, ο Ιησούς αποτελούσε τέλεια αντανάκλαση του Πατέρα του. Θυμηθείτε  τη Γραφική αφήγηση για το δίλεπτο της χήρας. «Καθώς [ο Ιησούς] σήκωσε τα μάτια του, είδε τους πλουσίους να ρίχνουν τα δώρα τους στα χρηματοφυλάκια. Κατόπιν είδε μια άπορη χήρα να ρίχνει εκεί δύο μικρά νομίσματα ελάχιστης αξίας και είπε: “Σας λέω αληθινά: Αυτή η χήρα, αν και φτωχή, έριξε περισσότερα από όσα έριξαν όλοι. Διότι όλοι αυτοί έριξαν δώρα από το περίσσευμά τους, αυτή όμως από το υστέρημά της έριξε όλο το βιος που είχε”».—Λουκάς 21:1-4.

⁵ Ναι, επειδή ο Ιησούς γνώριζε τις περιστάσεις της γυναίκας—ότι ήταν χήρα και φτωχή—κατανόησε την αληθινή αξία του δώρου της και εκδήλωσε εκτίμηση για αυτό. Το ίδιο μπορεί να λεχθεί για τον Ιεχωβά. (Ιωάννης 14:9) Δεν είναι ενθαρρυντικό να γνωρίζετε ότι, όποιες και αν είναι οι περιστάσεις σας, μπορείτε να βρείτε εύνοια στα μάτια του Θεού μας ο οποίος δείχνει εκτίμηση, καθώς και στα μάτια του Γιου του;

Ο Ιεχωβά Ανταμείβει έναν Θεοφοβούμενο Αιθίοπα

6, 7. Γιατί και πώς έδειξε ο Ιεχωβά την εκτίμησή του για τον Αβδέ-μέλεχ;

⁶ Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά δείχνει την εκτίμησή του για εκείνους που κάνουν το θέλημά του καταδεικνύεται επανειλημμένα στις Γραφές. Αναλογιστείτε την πολιτεία του με τον θεοφοβούμενο Αιθίοπα Αβδέ-μέλεχ, σύγχρονο του Ιερεμία και υπηρέτη στο σπιτικό του άπιστου Βασιλιά Σεδεκία του Ιούδα. Ο Αβδέ-μέλεχ έμαθε ότι οι άρχοντες του Ιούδα είχαν κατηγορήσει άδικα τον προφήτη Ιερεμία για στασιασμό και τον είχαν ρίξει σε μια στέρνα για να πεθάνει εκεί από την πείνα. (Ιερεμίας 38:1-7) Ο Αβδέ-μέλεχ, γνωρίζοντας ότι τον Ιερεμία τον μισούσαν θανάσιμα λόγω του αγγέλματος που κήρυττε, διακινδύνευσε την ίδια του τη ζωή και έκανε έκκληση στο βασιλιά. Ο Αιθίοπας είπε με θάρρος: «Κύριέ μου βασιλιά, αυτοί οι άνθρωποι έκαναν κακό με όλα όσα προξένησαν στον Ιερεμία τον προφήτη, τον οποίο έριξαν στη στέρνα, και έτσι θα πεθάνει εκεί που είναι από την πείνα». Με εντολή του βασιλιά, ο Αβδέ-μέλεχ πήρε 30 άντρες και διέσωσε τον προφήτη του Θεού.—Ιερεμίας 38:8-13.

 ⁷ Ο Ιεχωβά είδε ότι ο Αβδέ-μέλεχ ενήργησε με πίστη, η οποία τον βοήθησε να ξεπεράσει οποιονδήποτε φόβο ίσως είχε. Έτσι λοιπόν, ο Ιεχωβά έδειξε την εκτίμησή του και είπε στον Αβδέ-μέλεχ μέσω του Ιερεμία: «Εγώ θα κάνω τα λόγια μου να βγουν αληθινά σε αυτή την πόλη για συμφορά και όχι για καλό . . . Και θα σε διασώσω εκείνη την ημέρα, . . . και δεν θα δοθείς στο χέρι των ανθρώπων τους οποίους εσύ φοβάσαι. Διότι εξάπαντος θα σου προμηθεύσω διαφυγή . . . · και θα έχεις την ψυχή σου ως λάφυρο, επειδή εμπιστεύτηκες σε εμένα». (Ιερεμίας 39:16-18) Ναι, ο Ιεχωβά διέσωσε τον Αβδέ-μέλεχ, καθώς και τον Ιερεμία, από τους πονηρούς άρχοντες του Ιούδα και αργότερα από τους Βαβυλωνίους, οι οποίοι κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ. «[Ο Ιεχωβά] φυλάει την ψυχή των οσίων του· τους ελευθερώνει από το χέρι των πονηρών», λέει το εδάφιο Ψαλμός 97:10.

«Ο Πατέρας σου, ο Οποίος Βλέπει στα Κρυφά, θα σου Ανταποδώσει»

8, 9. Όπως έδειξε ο Ιησούς, τι είδους προσευχές εκτιμάει ο Ιεχωβά;

⁸ Άλλη μια απόδειξη ότι ο Ιεχωβά εκτιμάει τις εκδηλώσεις της θεοσεβούς αφοσίωσής μας και τις θεωρεί πολύτιμες μπορεί να βρεθεί στα όσα λέει η Γραφή για την προσευχή. «Η προσευχή εκείνων που είναι ευθείς . . . φέρνει ευχαρίστηση [στον Θεό]», επισήμανε ο σοφός άντρας. (Παροιμίες 15:8) Στις ημέρες του Ιησού πολλοί θρησκευτικοί ηγέτες προσεύχονταν δημοσίως, όχι από γνήσια ευλάβεια, αλλά από επιθυμία να εντυπωσιάσουν τους ανθρώπους. «Αυτοί έχουν την ανταμοιβή τους στο πλήρες», είπε ο Ιησούς. «Εσύ, ωστόσο, όταν προσεύχεσαι», δίδαξε τους ακολούθους του, «πήγαινε μέσα στο ιδιαίτερο δωμάτιό σου και, αφού κλείσεις την πόρτα σου, προσευχήσου στον Πατέρα σου, ο οποίος είναι στα κρυφά· τότε ο Πατέρας σου, ο οποίος βλέπει στα κρυφά, θα σου ανταποδώσει».—Ματθαίος 6:5, 6.

⁹ Βέβαια, ο Ιησούς δεν καταδίκαζε τις δημόσιες προσευχές, διότι και ο ίδιος προσευχήθηκε δημοσίως σε ορισμένες περιπτώσεις. (Λουκάς 9:16) Ο Ιεχωβά εκτιμάει βαθιά το να προσευχόμαστε σε αυτόν με ειλικρινή καρδιά, χωρίς την πρόθεση να εντυπωσιάσουμε τους άλλους. Μάλιστα, οι προσευχές που κάνουμε κατ’ ιδίαν αποτελούν καλό δείκτη του βάθους της αγάπης μας για τον Θεό και της εμπιστοσύνης μας σε αυτόν. Συνεπώς, δεν είναι παράξενο που ο Ιησούς συχνά αναζητούσε απομονωμένα μέρη για να προσευχηθεί. Κάποια φορά το έκανε αυτό «νωρίς το πρωί, ενώ ήταν ακόμη σκοτάδι». Σε μια άλλη περίπτωση, «ανέβηκε ιδιαιτέρως στο βουνό για να προσευχηθεί». Επίσης, προτού επιλέξει τους 12 αποστόλους του, πέρασε ολόκληρη τη νύχτα μόνος του, προσευχόμενος.—Μάρκος 1:35· Ματθαίος 14:23· Λουκάς 6:12, 13.

10. Όταν οι προσευχές μας φανερώνουν ειλικρινή και βαθιά αισθήματα, για ποιο πράγμα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι;

¹⁰ Φανταστείτε πόσο προσεκτικά θα άκουγε ο Ιεχωβά τις εγκάρδιες εκφράσεις του Γιου του! Πράγματι, ο Ιησούς κάποιες φορές προσευχήθηκε «με δυνατές κραυγές και δάκρυα, και εισακούστηκε χάρη στο θεοσεβή του φόβο». (Εβραίους 5:7· Λουκάς 22:41-44) Όταν οι προσευχές μας φανερώνουν τόσο ειλικρινή και βαθιά αισθήματα, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο ουράνιος Πατέρας μας ακούει προσεκτικά και με εκτίμηση. Ναι, «ο Ιεχωβά είναι κοντά σε όλους όσους . . . τον επικαλούνται με αλήθεια».—Ψαλμός 145:18.

11. Πώς νιώθει ο Ιεχωβά για αυτά που κάνουμε κατ’ ιδίαν;

¹¹ Αν ο Ιεχωβά δείχνει εκτίμηση όταν εμείς προσευχόμαστε σε αυτόν στα κρυφά, πόση εκτίμηση πρέπει να δείχνει όταν τον υπακούμε στα κρυφά! Ναι, ο Ιεχωβά γνωρίζει τι κάνουμε κατ’ ιδίαν. (1 Πέτρου 3:12) Πράγματι, αν παραμένουμε πιστοί και υπάκουοι όταν είμαστε μόνοι μας, αυτό αποτελεί καλή ένδειξη ότι έχουμε «πλήρη καρδιά» προς τον Ιεχωβά, καρδιά με αγνά κίνητρα η οποία υποστηρίζει σταθερά αυτό που είναι σωστό. (1 Χρονικών 28:9) Πόσο χαροποιεί την καρδιά του Ιεχωβά αυτή η διαγωγή!—Παροιμίες 27:11· 1 Ιωάννη 3:22.

12, 13. Πώς μπορούμε να προφυλάσσουμε τη διάνοια και την καρδιά μας και να είμαστε σαν τον πιστό μαθητή Ναθαναήλ;

¹² Συνεπώς, οι πιστοί Χριστιανοί φυλάγονται από τις κρυφές αμαρτίες που διαφθείρουν τη  διάνοια και την καρδιά, όπως η παρακολούθηση πορνογραφικής ύλης και σκηνών βίας. Μολονότι ορισμένες αμαρτίες μπορούμε να τις κρύψουμε από τους ανθρώπους, αντιλαμβανόμαστε ότι «τα πάντα είναι γυμνά και τελείως εκτεθειμένα στα μάτια εκείνου στον οποίο έχουμε να δώσουμε λογαριασμό». (Εβραίους 4:13· Λουκάς 8:17) Αν αγωνιζόμαστε να αποφεύγουμε τα πράγματα που δυσαρεστούν τον Ιεχωβά, διακρατούμε καθαρή συνείδηση και χαιρόμαστε γνωρίζοντας ότι έχουμε την επιδοκιμασία του Θεού. Ναι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ιεχωβά εκτιμάει αληθινά το άτομο «που περπατάει άψογα και πράττει τη δικαιοσύνη και λέει την αλήθεια μέσα στην καρδιά του».—Ψαλμός 15:1, 2.

¹³ Πώς, όμως, μπορούμε να προφυλάσσουμε τη διάνοια και την καρδιά μας μέσα σε έναν κόσμο βουτηγμένο στην κακία; (Παροιμίες 4:23· Εφεσίους 2:2) Εκτός από το να αξιοποιούμε πλήρως όλες τις πνευματικές προμήθειες, πρέπει να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για να απορρίπτουμε το κακό και να κάνουμε το καλό, ενεργώντας γρήγορα ώστε οι ακατάλληλες επιθυμίες να μη “συλλαμβάνουν και γεννούν την αμαρτία”. (Ιακώβου 1:14, 15) Σκεφτείτε πόσο θα χαιρόσασταν αν ο Ιησούς έλεγε για εσάς αυτά που είπε για τον Ναθαναήλ: «Να κάποιος . . . στον οποίο δεν υπάρχει δόλος». (Ιωάννης 1:47) Ο Ναθαναήλ, που λεγόταν επίσης Βαρθολομαίος, είχε αργότερα το προνόμιο να γίνει ένας από τους 12 αποστόλους του Ιησού.—Μάρκος 3:16-19.

«Ελεήμων και Πιστός Αρχιερέας»

14. Πώς διέφερε η αντίδραση του Ιησού στη χειρονομία της Μαρίας από την αντίδραση των άλλων;

¹⁴ Ο Ιησούς, όντας «η εικόνα του αόρατου Θεού», του Ιεχωβά, μιμείται πάντοτε τέλεια τον Πατέρα του εκδηλώνοντας εκτίμηση για εκείνους που υπηρετούν τον Θεό υποκινούμενοι από καθαρή καρδιά. (Κολοσσαείς 1:15) Για παράδειγμα, πέντε ημέρες προτού καταθέσει ο Ιησούς τη ζωή του, φιλοξενήθηκε μαζί με μερικούς μαθητές του στο σπίτι του Σίμωνα από τη Βηθανία. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς, η Μαρία, η αδελφή του Λαζάρου και της Μάρθας, «πήρε μία λίτρα αρωματικό λάδι, γνήσιο νάρδο, πολύ ακριβό» (άξιζε περίπου τους μισθούς ενός έτους), και το έχυσε στο κεφάλι και στα πόδια του Ιησού. (Ιωάννης 12:3) «Γιατί αυτή η σπατάλη;» είπαν μερικοί. Ο Ιησούς, όμως, είδε τη χειρονομία της Μαρίας από πολύ διαφορετική σκοπιά. Τη θεώρησε πράξη μεγάλης γενναιοδωρίας και βαθιάς σημασίας ενόψει του επικείμενου θανάτου και της ταφής του. Γι’ αυτό, αντί να επικρίνει τη Μαρία, της απέδωσε τιμή λέγοντας: «Οπουδήποτε κηρυχτούν αυτά τα καλά νέα σε όλο τον κόσμο, θα ειπωθεί και αυτό που έκανε αυτή η γυναίκα, σε ανάμνησή της».—Ματθαίος 26:6-13.

15, 16. Πώς ωφελούμαστε από το γεγονός ότι ο Ιησούς έζησε και υπηρέτησε τον Θεό ως άνθρωπος;

¹⁵ Τι προνόμιο είναι να έχουμε Ηγέτη μας κάποιον σαν τον Ιησού, ο οποίος δείχνει τέτοια εκτίμηση! Στην πραγματικότητα, η ζωή του Ιησού ως ανθρώπου τον προετοίμασε για το έργο που του επιφύλασσε ο Ιεχωβά—να υπηρετήσει ως Αρχιερέας και Βασιλιάς, πρώτα για την εκκλησία των χρισμένων και έπειτα για τον κόσμο.—Κολοσσαείς 1:13· Εβραίους 7:26· Αποκάλυψη 11:15.

¹⁶ Προτού ο Ιησούς έρθει στη γη, έτρεφε ήδη βαθύ ενδιαφέρον και εξαιρετική συμπάθεια για την ανθρωπότητα. (Παροιμίες 8:31) Ζώντας ως άνθρωπος, κατανόησε πληρέστερα τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζουμε καθώς υπηρετούμε τον Θεό. «[Ο Ιησούς] ήταν υποχρεωμένος να γίνει όμοιος με τους “αδελφούς” του από όλες τις απόψεις», έγραψε ο απόστολος Παύλος, «για να γίνει ελεήμων και πιστός αρχιερέας . . . Διότι εφόσον ο ίδιος υπέφερε όταν υποβαλλόταν σε δοκιμή, είναι ικανός να προστρέξει σε βοήθεια εκείνων που υποβάλλονται σε δοκιμή». Ο Ιησούς είναι σε θέση να «αισθανθεί συμπόνια για τις αδυναμίες μας» επειδή «έχει δοκιμαστεί από όλες τις απόψεις όπως εμείς, αλλά χωρίς αμαρτία».—Εβραίους 2:17, 18· 4:15, 16.

17, 18. (α) Τι αποκαλύπτουν οι επιστολές προς τις εφτά εκκλησίες της Μικράς Ασίας ως προς το βάθος της εκτίμησης του Ιησού; (β) Για ποιο πράγμα προετοιμάζονταν εκείνοι οι χρισμένοι Χριστιανοί;

¹⁷ Η αυξημένη κατανόηση του Ιησού για τις δοκιμασίες των ακολούθων του έγινε φανερή μετά την ανάστασή του. Αναλογιστείτε τις επιστολές  του προς τις εφτά εκκλησίες της Μικράς Ασίας, όπως τις κατέγραψε ο απόστολος Ιωάννης. Στην εκκλησία της Σμύρνης, ο Ιησούς είπε: «Γνωρίζω τη θλίψη και τη φτώχεια σου». Με αυτά τα λόγια, ο Ιησούς στην ουσία είπε: “Κατανοώ πλήρως τα προβλήματά σου. Ξέρω πραγματικά τι περνάς”. Κατόπιν, με τη συμπόνια αλλά και με την εξουσία που διέθετε λόγω του ότι και ο ίδιος υπέφερε μέχρι θανάτου, ο Ιησούς πρόσθεσε: «Αποδείξου πιστός μέχρι θανάτου, και εγώ θα σου δώσω το στεφάνι της ζωής».—Αποκάλυψη 2:8-10.

¹⁸ Οι επιστολές προς τις εφτά εκκλησίες είναι γεμάτες εκφράσεις που δείχνουν ότι ο Ιησούς ήταν πλήρως ενήμερος για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι μαθητές του και ότι εκτιμούσε ειλικρινά τη ζωή ακεραιότητας που ζούσαν. (Αποκάλυψη 2:1–3:22) Να θυμάστε ότι εκείνοι στους οποίους απευθύνθηκε ο Ιησούς ήταν χρισμένοι Χριστιανοί με την ελπίδα να κυβερνήσουν μαζί του στον ουρανό. Ακολουθώντας τα βήματα του Κυρίου τους, αυτοί προετοιμάζονταν για τον εξυψωμένο ρόλο τους, ο οποίος είναι να βοηθήσουν ώστε να χορηγηθούν με τη μέγιστη συμπόνια τα οφέλη της λυτρωτικής θυσίας του Χριστού στην πάσχουσα ανθρωπότητα.—Αποκάλυψη 5:9, 10· 22:1-5.

19, 20. Πώς δείχνουν όσοι αποτελούν το «μεγάλο πλήθος» την εκτίμησή τους για τον Ιεχωβά και τον Γιο του;

¹⁹ Βέβαια, η αγάπη του Ιησού για τους χρισμένους ακολούθους του επεκτείνεται και στα όσια «άλλα πρόβατά» του, εκ των οποίων εκατομμύρια έχουν τώρα την προοπτική να αποτελέσουν το «μεγάλο πλήθος . . . από όλα τα έθνη» που θα επιζήσει από την επερχόμενη «μεγάλη θλίψη». (Ιωάννης 10:16· Αποκάλυψη 7:9, 14) Αυτοί συρρέουν στο πλευρό του Ιησού υποκινούμενοι από εκτίμηση για τη λυτρωτική θυσία του και για την ελπίδα της αιώνιας ζωής που τους έχει δοθεί. Πώς δείχνουν την εκτίμησή τους; Το κάνουν αυτό με το να «αποδίδουν [στον Θεό] ιερή υπηρεσία ημέρα και νύχτα».—Αποκάλυψη 7:15-17.

²⁰ Η παγκόσμια έκθεση για το υπηρεσιακό έτος 2006, η οποία παρουσιάζεται στις σελίδες 27 ως 30, παρέχει σαφείς αποδείξεις ότι αυτοί οι πιστοί διάκονοι αποδίδουν αληθινά στον Ιεχωβά «ιερή υπηρεσία ημέρα και νύχτα». Μάλιστα, στη διάρκεια αυτού του έτους, εκείνοι μαζί με τη σχετικά μικρή ομάδα των χρισμένων Χριστιανών που έχουν απομείνει αφιέρωσαν συνολικά 1.333.966.199 ώρες στη δημόσια διακονία—κάτι που ισοδυναμεί με πάνω από 150.000 χρόνια!

Συνεχίστε να Δείχνετε Εκτίμηση!

21, 22. (α) Αναφορικά με την εκδήλωση εκτίμησης, γιατί πρέπει οι Χριστιανοί να είναι ιδιαίτερα άγρυπνοι σήμερα; (β) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

²¹ Ο Ιεχωβά και ο Γιος του, όσον αφορά την πολιτεία τους με τους ατελείς ανθρώπους, έχουν δείξει βαθιά εκτίμηση η οποία όντως εντυπωσιάζει. Δυστυχώς, όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται και πολύ τον Θεό, αλλά επικεντρώνουν την προσοχή τους στις δικές τους έγνοιες. Περιγράφοντας τους ανθρώπους που θα ζούσαν στις «τελευταίες ημέρες», ο Παύλος έγραψε τα εξής: «Οι άνθρωποι θα γίνουν εντελώς εγωκεντρικοί, άπληστοι για χρήματα . . . Θα είναι εντελώς αγνώμονες». (2 Τιμόθεο 3:1-5, Φίλιπς [Phillips]) Πόσο διαφέρουν αυτά τα άτομα από τους αληθινούς Χριστιανούς, οι οποίοι μέσω εγκάρδιας προσευχής, πρόθυμης υπακοής και ολόψυχης υπηρεσίας δείχνουν την εκτίμησή τους για όλα όσα έχει κάνει ο Θεός για αυτούς!—Ψαλμός 62:8· Μάρκος 12:30· 1 Ιωάννη 5:3.

²² Στο επόμενο άρθρο, θα ανασκοπήσουμε μερικές από τις πολλές πνευματικές προμήθειες που έχει κάνει ο Ιεχωβά στοργικά για εμάς. Καθώς συλλογιζόμαστε αυτά τα “καλά δώρα”, είθε η εκτίμησή μας να γίνεται ακόμη πιο βαθιά.—Ιακώβου 1:17.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Πώς έχει αποδείξει ο Ιεχωβά ότι είναι Θεός που δείχνει εκτίμηση;

• Όταν είμαστε κατ’ ιδίαν, πώς μπορούμε να κάνουμε την καρδιά του Ιεχωβά να χαίρεται;

• Με ποιους τρόπους έδειξε ο Ιησούς εκτίμηση;

• Πώς το γεγονός ότι έζησε ως άνθρωπος βοήθησε τον Ιησού να γίνει συμπονετικός άρχοντας που δείχνει εκτίμηση;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Όπως μια μητέρα εκτιμάει την απλή χειρονομία του παιδιού της, έτσι και ο Ιεχωβά δείχνει εκτίμηση όταν του δίνουμε ό,τι καλύτερο έχουμε