Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Ας Εξυψώνουμε Όλοι Μαζί το Όνομα του Ιεχωβά

Ας Εξυψώνουμε Όλοι Μαζί το Όνομα του Ιεχωβά

Ας Εξυψώνουμε Όλοι Μαζί το Όνομα του Ιεχωβά

«Να μεγαλύνετε τον Ιεχωβά μαζί μου και ας εξυψώνουμε όλοι μαζί το όνομά του».—ΨΑΛΜΟΣ 34:3.

1. Ποιο θαυμάσιο παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του;

 ΤΗ ΝΥΧΤΑ της 14ης Νισάν του 33 Κ.Χ., ο Ιησούς και οι απόστολοί του έψαλαν μαζί αινώντας τον Ιεχωβά στο ανώγειο κάποιου σπιτιού στην Ιερουσαλήμ. (Ματθαίος 26:30) Ήταν η τελευταία φορά που ο Ιησούς το έκανε αυτό με τους αποστόλους του. Ωστόσο, ήταν κατάλληλο που ολοκλήρωσε τη συνάντησή του μαζί τους με το συγκεκριμένο τρόπο. Από την αρχή ως το τέλος της επίγειας διακονίας του, ο Ιησούς αινούσε τον Πατέρα του και γνωστοποιούσε με ζήλο το όνομά Του. (Ματθαίος 4:10· 6:9· 22:37, 38· Ιωάννης 12:28· 17:6) Στην ουσία, απηχούσε τη θερμή πρόσκληση που απηύθυνε ο ψαλμωδός: «Να μεγαλύνετε τον Ιεχωβά μαζί μου και ας εξυψώνουμε όλοι μαζί το όνομά του». (Ψαλμός 34:3) Τι θαυμάσιο παράδειγμα για εμάς!

2, 3. (α) Πώς γνωρίζουμε ότι ο 34ος Ψαλμός έχει προφητική σημασία; (β) Τι θα εξετάσουμε σε αυτό και στο επόμενο άρθρο;

2 Λίγες ώρες αφότου έψαλε αίνους με τον Ιησού, ο απόστολος Ιωάννης έγινε μάρτυρας ενός πολύ διαφορετικού γεγονότος. Είδε τον Κύριό του και δύο εγκληματίες να θανατώνονται σε ξύλο βασανισμού. Ρωμαίοι στρατιώτες έσπασαν τα πόδια των δύο εγκληματιών για να επισπεύσουν το θάνατό τους. Ωστόσο, ο Ιωάννης αναφέρει ότι δεν έσπασαν τα πόδια του Ιησού. Όταν οι στρατιώτες πήγαν στον Ιησού, αυτός ήταν ήδη νεκρός. Στο Ευαγγέλιό του ο Ιωάννης έδειξε ότι αυτό αποτέλεσε εκπλήρωση ενός άλλου τμήματος του 34ου Ψαλμού: «Κανένα κόκαλό του δεν θα συντριφτεί».—Ιωάννης 19:32-36· Ψαλμός 34:20.

3 Ο 34ος Ψαλμός περιέχει και πολλά άλλα ενδιαφέροντα σημεία για τους Χριστιανούς. Ως εκ τούτου, σε αυτό και στο επόμενο άρθρο, θα ανασκοπήσουμε τις συνθήκες υπό τις οποίες έγραψε ο Δαβίδ το συγκεκριμένο ψαλμό και κατόπιν θα εξετάσουμε το ενθαρρυντικό περιεχόμενο του ίδιου του ψαλμού.

Ο Δαβίδ Τρέπεται σε Φυγή Εξαιτίας του Σαούλ

4. (α) Γιατί χρίστηκε ο Δαβίδ ως ο μελλοντικός βασιλιάς του Ισραήλ; (β) Γιατί «αγάπησε» ο Σαούλ πάρα πολύ τον Δαβίδ;

4 Όταν ο Δαβίδ ήταν νεαρός, ο Σαούλ ήταν βασιλιάς στον Ισραήλ. Ωστόσο, ο Σαούλ έγινε ανυπάκουος και έχασε την εύνοια του Ιεχωβά. Γι’ αυτόν το λόγο, ο προφήτης Σαμουήλ τού είπε: «Ο Ιεχωβά απέσχισε τη βασιλική διακυβέρνηση του Ισραήλ από εσένα σήμερα και θα τη δώσει σε έναν συνάνθρωπό σου καλύτερο από εσένα». (1 Σαμουήλ 15:28) Αργότερα, ο Ιεχωβά κατηύθυνε τον Σαμουήλ να χρίσει τον Δαβίδ, το μικρότερο γιο του Ιεσσαί, ως τον επόμενο βασιλιά του Ισραήλ. Εν τω μεταξύ, ο Βασιλιάς Σαούλ είχε χάσει το πνεύμα του Θεού και λόγω αυτού υπέφερε κατά περιόδους από φοβερή δυσθυμία. Ο Δαβίδ που ήταν δεξιοτέχνης μουσικός πήγε στη Γαβαά, όπως του ζητήθηκε, για να υπηρετεί το βασιλιά, και η μουσική του έφερνε ανακούφιση στον Σαούλ, ο οποίος «τον αγάπησε πάρα πολύ».—1 Σαμουήλ 16:11, 13, 21, 23.

5. Γιατί άλλαξε η στάση του Σαούλ απέναντι στον Δαβίδ, και τι αναγκάστηκε να κάνει ο Δαβίδ;

5 Με το πέρασμα του χρόνου, αποδείχτηκε ότι ο Ιεχωβά ήταν με τον Δαβίδ. Τον βοήθησε να νικήσει τον Φιλισταίο γίγαντα Γολιάθ και τον υποστήριζε καθώς αποκτούσε φήμη στον Ισραήλ χάρη στη στρατιωτική του ανδρεία. Ωστόσο, η ευλογία του Ιεχωβά πάνω στον Δαβίδ έκανε τον Σαούλ να ζηλέψει, και να μισήσει τον Δαβίδ. Δύο φορές ενώ ο Δαβίδ έπαιζε άρπα ενώπιον του Σαούλ, ο βασιλιάς τού έριξε το δόρυ του. Και τις δύο φορές ο Δαβίδ κατάφερε να αποφύγει το δόρυ. Όταν ο Σαούλ έκανε και τρίτη απόπειρα να τον σκοτώσει, ο μελλοντικός βασιλιάς του Ισραήλ αντιλήφθηκε ότι έπρεπε να φύγει για να γλιτώσει. Τελικά, λόγω των συνεχιζόμενων προσπαθειών που κατέβαλλε ο Σαούλ για να τον συλλάβει και να τον σκοτώσει, ο Δαβίδ αποφάσισε να αναζητήσει καταφύγιο έξω από την επικράτεια του Ισραήλ.—1 Σαμουήλ 18:11· 19:9, 10.

6. Γιατί διέταξε ο Σαούλ να θανατωθούν οι κάτοικοι της Νωβ;

6 Καθ’ οδόν προς τα σύνορα του Ισραήλ, ο Δαβίδ σταμάτησε στην πόλη Νωβ, όπου βρισκόταν η σκηνή του Ιεχωβά. Προφανώς, μια ομάδα νεαρών αντρών συνόδευε τον Δαβίδ όταν εκείνος είχε τραπεί σε φυγή, και ο Δαβίδ έψαχνε να βρει κάτι για να φάνε εκείνοι και ο ίδιος. Ο Σαούλ έμαθε ότι ο αρχιερέας είχε δώσει στον Δαβίδ και στους άντρες του φαγητό καθώς και το σπαθί που είχε πάρει ο Δαβίδ από τον νεκρό Γολιάθ. Οργισμένος, πρόσταξε να θανατωθούν όλοι οι κάτοικοι της πόλης, μεταξύ αυτών και 85 ιερείς.—1 Σαμουήλ 21:1, 2· 22:12, 13, 18, 19· Ματθαίος 12:3, 4.

Γλιτώνει για Άλλη μια Φορά το Θάνατο

7. Γιατί δεν ήταν η Γαθ ασφαλής κρυψώνα για τον Δαβίδ;

7 Από τη Νωβ, ο Δαβίδ πήγε περίπου 40 χιλιόμετρα δυτικά στην επικράτεια των Φιλισταίων, και αναζήτησε καταφύγιο στον Βασιλιά Αγχούς στη γενέτειρα του Γολιάθ, τη Γαθ. Ο Δαβίδ ίσως σκέφτηκε ότι η Γαθ θα ήταν το τελευταίο μέρος όπου θα έψαχνε να τον βρει ο Σαούλ. Προτού περάσει πολύς καιρός, όμως, οι υπηρέτες του βασιλιά της Γαθ αναγνώρισαν τον Δαβίδ. Όταν ο Δαβίδ άκουσε ότι η ταυτότητά του είχε γίνει γνωστή, «φοβήθηκε πάρα πολύ εξαιτίας του Αγχούς, του βασιλιά της Γαθ».—1 Σαμουήλ 21:10-12.

8. (α) Τι μας λέει ο 56ος Ψαλμός σχετικά με την εμπειρία του Δαβίδ στη Γαθ; (β) Πώς γλίτωσε ο Δαβίδ από το θάνατο την τελευταία στιγμή;

8 Τότε οι Φιλισταίοι έπιασαν τον Δαβίδ. Ίσως εκείνον τον καιρό να συνέθεσε ο Δαβίδ τον εγκάρδιο ψαλμό με τον οποίο έκανε έκκληση στον Ιεχωβά: «Βάλε τα δάκρυά μου στο ασκί σου». (Ψαλμός 56:8 και επιγραφή) Με αυτόν τον τρόπο εξέφρασε την πεποίθησή του ότι ο Ιεχωβά δεν θα ξεχνούσε τη θλίψη του αλλά θα φρόντιζε για αυτόν στοργικά και θα τον προστάτευε. Ο Δαβίδ επινόησε επίσης ένα σχέδιο για να ξεγελάσει το Φιλισταίο βασιλιά. Άρχισε να παριστάνει τον παράφρονα. Όταν ο Βασιλιάς Αγχούς το είδε αυτό, επέπληξε τους υπηρέτες του που έφεραν έναν “τρελό” ενώπιόν του. Είναι σαφές ότι ο Ιεχωβά ευλόγησε το σχέδιο του Δαβίδ. Ο Δαβίδ διώχτηκε από την πόλη και έτσι για άλλη μια φορά γλίτωσε από το θάνατο την τελευταία στιγμή.—1 Σαμουήλ 21:13-15.

9, 10. Για ποιο λόγο έγραψε ο Δαβίδ τον 34ο Ψαλμό, και ποιους μπορεί να είχε υπόψη του ο Δαβίδ όταν τον συνέθεσε;

9 Η Γραφή δεν λέει αν οι υποστηρικτές του Δαβίδ κατέφυγαν στη Γαθ μαζί του ή αν βρίσκονταν σε επιφυλακή σε κοντινά χωριά του Ισραήλ για να τον προστατέψουν. Όπως και αν έγιναν τα πράγματα, πρέπει να χάρηκαν πολύ όταν αντάμωσαν ξανά και ο Δαβίδ τούς ανέφερε πώς τον είχε ελευθερώσει και πάλι ο Ιεχωβά. Με αφορμή αυτό το γεγονός συντέθηκε ο 34ος Ψαλμός, όπως δείχνει η επιγραφή. Στα πρώτα εφτά εδάφια του ψαλμού, ο Δαβίδ αινεί τον Θεό για το ότι τον ελευθέρωσε και καλεί τους υποστηρικτές του να εξυψώσουν μαζί του τον Ιεχωβά ως τον Μεγάλο Σωτήρα του λαού Του.—Ψαλμός 34:3, 4, 7.

10 Ο Δαβίδ και οι άντρες του βρήκαν ασφαλές καταφύγιο στη σπηλιά της Οδολλάμ σε μια ορεινή περιοχή του Ισραήλ, περίπου 15 χιλιόμετρα ανατολικά της Γαθ. Εκεί, Ισραηλίτες οι οποίοι ήταν δυσαρεστημένοι με τις συνθήκες που επικρατούσαν υπό τη διακυβέρνηση του Βασιλιά Σαούλ άρχισαν να συντάσσονται μαζί τους. (1 Σαμουήλ 22:1, 2) Όταν ο Δαβίδ συνέθεσε τα λόγια των εδαφίων Ψαλμός 34:8-22, ίσως είχε υπόψη του τέτοια άτομα. Οι υπενθυμίσεις που περιέχονται σε αυτά τα εδάφια είναι σημαντικές και για εμάς σήμερα, και ασφαλώς θα ωφεληθούμε από μια λεπτομερή εξέταση αυτού του όμορφου ψαλμού.

Συμμερίζεστε Εσείς το Πρώτιστο Μέλημα του Δαβίδ;

11, 12. Ποιους λόγους έχουμε να αινούμε τον Ιεχωβά διαρκώς;

11 «Θα ευλογώ τον Ιεχωβά σε κάθε καιρό· διαρκώς θα είναι στο στόμα μου ο αίνος του». (Ψαλμός 34:1) Καθώς ο Δαβίδ ζούσε στο περιθώριο, πρέπει να είχε πολλές υλικές ανησυχίες, αλλά όπως δείχνουν αυτά τα λόγια, οι καθημερινές του έγνοιες δεν επισκίαζαν την αποφασιστικότητά του να αινεί τον Ιεχωβά. Τι θαυμάσιο παράδειγμα για εμάς όταν αντιμετωπίζουμε αντιξοότητες! Είτε βρισκόμαστε στο σχολείο είτε στην εργασία είτε με συγχριστιανούς είτε στη δημόσια διακονία, η πρώτιστη επιθυμία μας πρέπει να είναι να αινούμε τον Ιεχωβά. Σκεφτείτε τους αμέτρητους λόγους που έχουμε για να τον αινούμε! Παραδείγματος χάρη, ανάμεσα στα θαυμαστά δημιουργικά έργα του Ιεχωβά υπάρχουν άπειρα πράγματα που μπορούμε να ανακαλύψουμε και να απολαύσουμε. Αναλογιστείτε επίσης τι έχει επιτελέσει ο Ιεχωβά μέσω του επίγειου μέρους της οργάνωσής του! Παρά την ατέλειά τους, έχει χρησιμοποιήσει με δυναμικό τρόπο πιστούς ανθρώπους στους σύγχρονους καιρούς. Υπάρχει καμιά σύγκριση ανάμεσα στα έργα του Θεού και στα έργα των ανθρώπων τους οποίους ειδωλοποιεί ο κόσμος; Δεν συμφωνείτε με τον Δαβίδ, ο οποίος έγραψε επίσης: «Κανείς δεν είναι όμοιός σου μεταξύ των θεών, Ιεχωβά, ούτε υπάρχουν έργα όμοια με τα δικά σου»;—Ψαλμός 86:8.

12 Όπως ο Δαβίδ, έτσι και εμείς νιώθουμε την ώθηση να αινούμε τον Ιεχωβά διαρκώς λόγω των ασύγκριτων έργων του. Επιπλέον, είναι συγκινητικό να γνωρίζουμε ότι η Βασιλεία του Θεού βρίσκεται τώρα στα χέρια του μόνιμου κληρονόμου του Δαβίδ, του Ιησού Χριστού. (Αποκάλυψη 11:15) Αυτό σημαίνει ότι το τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων είναι κοντά. Διακυβεύεται το αιώνιο μέλλον έξι και πλέον δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Ποτέ προηγουμένως δεν υπήρχε τόσο μεγάλη ανάγκη να πούμε στους άλλους για τη Βασιλεία του Θεού, καθώς και τι θα κάνει αυτή σύντομα για την ανθρωπότητα, και να τους βοηθήσουμε να αινούν τον Ιεχωβά μαζί μας. Ασφαλώς, προτεραιότητά μας στη ζωή πρέπει να είναι το να χρησιμοποιούμε κάθε ευκαιρία για να προτρέπουμε άλλους να δεχτούν αυτά τα «καλά νέα» προτού να είναι πολύ αργά.—Ματθαίος 24:14.

13. (α) Για ποιον καυχιόταν ο Δαβίδ, και τι είδους άνθρωποι ανταποκρίνονταν; (β) Πώς ελκύονται οι πράοι στη Χριστιανική εκκλησία σήμερα;

13 «Για τον Ιεχωβά θα καυχιέται η ψυχή μου· οι πράοι θα ακούσουν και θα χαρούν». (Ψαλμός 34:2) Εδώ ο Δαβίδ δεν καυχήθηκε για κάποια προσωπικά του επιτεύγματα. Παραδείγματος χάρη, δεν καυχήθηκε για τον τρόπο με τον οποίο ξεγέλασε το βασιλιά της Γαθ. Αντιλαμβανόταν ότι ο Ιεχωβά τον προστάτεψε όταν βρισκόταν στη Γαθ και ότι διέφυγε με τη δική Του βοήθεια. (Παροιμίες 21:1) Έτσι λοιπόν, ο Δαβίδ καυχιόταν όχι για τον εαυτό του αλλά για τον Ιεχωβά. Ως εκ τούτου, οι πράοι ελκύονταν στον Ιεχωβά. Παρόμοια, ο Ιησούς μεγάλυνε το όνομα του Ιεχωβά, και αυτό έλκυε τους ταπεινούς, ευδίδακτους ανθρώπους σε Εκείνον. Σήμερα, πράοι άνθρωποι από όλα τα έθνη ελκύονται στη διεθνή εκκλησία των χρισμένων Χριστιανών, Κεφαλή της οποίας είναι ο Ιησούς. (Κολοσσαείς 1:18) Η καρδιά αυτών των πράων συγκινείται όταν ακούν τους ταπεινούς υπηρέτες του Θεού να δοξάζουν το όνομά του καθώς και όταν ακούν το άγγελμα της Γραφής, το οποίο μπορούν να κατανοήσουν χάρη στη βοήθεια του αγίου πνεύματος του Θεού.—Ιωάννης 6:44· Πράξεις 16:14.

Οι Συναθροίσεις Ενισχύουν την Πίστη Μας

14. (α) Αρκούνταν ο Δαβίδ στο να αινεί τον Ιεχωβά μόνο κατ’ ιδίαν; (β) Ποιο παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς αναφορικά με τις συνάξεις για λατρεία;

14 «Να μεγαλύνετε τον Ιεχωβά μαζί μου και ας εξυψώνουμε όλοι μαζί το όνομά του». (Ψαλμός 34:3) Ο Δαβίδ δεν αρκούνταν στο να αινεί τον Ιεχωβά μόνο κατ’ ιδίαν. Προσκαλούσε θερμά τους συντρόφους του να εξυψώνουν μαζί του το όνομα του Θεού. Παρόμοια, ο Ιησούς Χριστός, ο Μεγαλύτερος Δαβίδ, χαιρόταν να αινεί τον Ιεχωβά δημόσια—στην τοπική συναγωγή, σε γιορτές στο ναό του Θεού στην Ιερουσαλήμ, καθώς και όταν συναναστρεφόταν με τους ακολούθους του. (Λουκάς 2:49· 4:16-19· 10:21· Ιωάννης 18:20) Τι χαρωπό προνόμιο είναι να ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού αινώντας τον Ιεχωβά κάθε φορά που μας δίνεται η ευκαιρία μαζί με τους ομοπίστους μας, ιδιαίτερα τώρα καθώς “βλέπουμε την ημέρα να πλησιάζει”!—Εβραίους 10:24, 25.

15. (α) Ποια επίδραση άσκησε η εμπειρία του Δαβίδ στους άντρες του; (β) Πώς ωφελούμαστε από την παρακολούθηση των συναθροίσεών μας;

15 «Ρώτησα τον Ιεχωβά και μου απάντησε, και από όλους τους φόβους μου με ελευθέρωσε». (Ψαλμός 34:4) Εκείνη η εμπειρία ήταν σημαντική για τον Δαβίδ. Να γιατί ο Δαβίδ είπε κατόπιν: «Αυτός ο ταλαιπωρημένος φώναξε και ο Ιεχωβά άκουσε. Και από όλες τις στενοχώριες του τον έσωσε». (Ψαλμός 34:6) Όταν συναναστρεφόμαστε με ομοπίστους, έχουμε πολλές ευκαιρίες να αφηγηθούμε εποικοδομητικές εμπειρίες για το πώς μάς έχει βοηθήσει ο Ιεχωβά να υπομείνουμε δύσκολες περιστάσεις. Αυτό ενισχύει την πίστη των συλλάτρεών μας, όπως οι εκφράσεις του Δαβίδ ενίσχυσαν την πίστη των υποστηρικτών του. Στην περίπτωση του Δαβίδ, οι σύντροφοί του «απέβλεψαν [στον Ιεχωβά] και έλαμψαν, και τα πρόσωπά τους δεν επρόκειτο να ντραπούν». (Ψαλμός 34:5) Παρότι κρύβονταν από τον Βασιλιά Σαούλ, δεν ένιωθαν ντροπή. Είχαν την πεποίθηση ότι ο Θεός υποστήριζε τον Δαβίδ, και τα πρόσωπά τους έλαμπαν. Με παρόμοιο τρόπο, τα νεοενδιαφερόμενα άτομα καθώς και εκείνοι που είναι αληθινοί Χριστιανοί εδώ και πολύ καιρό αποβλέπουν στον Ιεχωβά για υποστήριξη. Έχοντας γευτεί προσωπικά τη βοήθειά του, τα πρόσωπά τους λάμπουν και αντανακλούν την αποφασιστικότητά τους να παραμείνουν πιστοί.

Να Είστε Ευγνώμονες για τη Βοήθεια των Αγγέλων

16. Πώς έχει χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά τους αγγέλους του για να μας διαφυλάττουν;

16 «Ο άγγελος του Ιεχωβά στρατοπεδεύει γύρω από εκείνους που τον φοβούνται και τους διαφυλάττει». (Ψαλμός 34:7) Ο Δαβίδ δεν θεωρούσε τη διαφύλαξή του από τον Ιεχωβά κάτι που θα μπορούσε να συμβεί μόνο στον ίδιο. Ομολογουμένως, ο Δαβίδ ήταν ο χρισμένος του Ιεχωβά, ο μελλοντικός βασιλιάς του Ισραήλ. Αλλά γνώριζε ότι ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί τους αγγέλους του για να φυλάνε όλους τους πιστούς του λάτρεις, ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται σε επιφανή ή ταπεινή θέση. Στην εποχή μας, οι αληθινοί λάτρεις έχουν επίσης γευτεί την προστασία που παρέχει ο Ιεχωβά. Στη ναζιστική Γερμανία—καθώς και στην Ανγκόλα, στη Μαλάουι, στη Μοζαμβίκη και σε πολλές άλλες χώρες—οι αρχές έχουν κάνει εκστρατείες εξόντωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι προσπάθειές τους απέβησαν μάταιες. Ο λαός του Ιεχωβά σε εκείνες τις χώρες όχι μόνο δεν εξοντώθηκε αλλά συνεχίζει να ευημερεί, καθώς εξυψώνουν το όνομα του Θεού όλοι μαζί. Γιατί; Επειδή ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί τους αγίους αγγέλους του για να προστατεύει και να καθοδηγεί το λαό του.—Εβραίους 1:14.

17. Με ποιους τρόπους μάς βοηθούν οι άγγελοι του Θεού;

17 Επιπρόσθετα, οι άγγελοι του Ιεχωβά μπορούν να χειριστούν τα πράγματα με τέτοιον τρόπο ώστε οποιοιδήποτε σκανδαλίζουν άλλους να απομακρύνονται από το λαό του Ιεχωβά. (Ματθαίος 13:41· 18:6, 10) Επίσης, παρότι εμείς μπορεί να μην το γνωρίζουμε εκείνη τη στιγμή, οι άγγελοι απομακρύνουν εμπόδια που θα μπορούσαν να παρακωλύσουν την υπηρεσία μας στον Θεό και μας προστατεύουν από πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τη σχέση μας με τον Ιεχωβά. Το σημαντικότερο είναι ότι μας καθοδηγούν στο έργο της διακήρυξης “αιώνιων καλών νέων” σε όλους τους ανθρώπους, πράγμα που περιλαμβάνει και μέρη όπου το έργο κηρύγματος γίνεται υπό επικίνδυνες συνθήκες. (Αποκάλυψη 14:6) Αποδείξεις αγγελικής βοήθειας έχουν παρατεθεί επανειλημμένα στα Γραφικά έντυπα που εκδίδουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. a Αυτού του είδους οι εμπειρίες είναι πάρα πολλές για να θεωρηθούν συμπτώσεις.

18. (α) Τι απαιτείται για να ωφελούμαστε από τη βοήθεια των αγγέλων; (β) Τι θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

18 Για να εξακολουθήσουμε να ωφελούμαστε από την καθοδηγία και την προστασία των αγγέλων, πρέπει να συνεχίσουμε να εξυψώνουμε το όνομα του Ιεχωβά ακόμα και όταν αντιμετωπίζουμε διωγμό. Να θυμάστε ότι ο άγγελος του Θεού στρατοπεδεύει μόνο «γύρω από εκείνους που . . . φοβούνται [τον Ιεχωβά]». Τι υποδηλώνει αυτό; Τι είναι ο φόβος του Θεού, και πώς μπορούμε να τον καλλιεργούμε; Γιατί να θέλει ένας στοργικός Θεός να τον φοβόμαστε; Αυτά τα ερωτήματα θα εξεταστούν στο επόμενο άρθρο.

[Υποσημείωση]

a Βλέπε το βιβλίο Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά—Διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού, σελίδα 550· Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 2005, σελίδες 53, 54· Η Σκοπιά 1 Μαρτίου 2000, σελίδες 5, 6· 1 Ιανουαρίου 1991, σελίδα 27· και 15 Φεβρουαρίου 1991, σελίδα 26.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Ποιες δοκιμασίες υπέμεινε ο Δαβίδ όταν ήταν νεαρός;

• Όπως και ο Δαβίδ, τι κάνουμε εμείς πρώτιστο μέλημά μας;

• Πώς βλέπουμε τις Χριστιανικές συναθροίσεις;

• Πώς χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά τους αγγέλους του για να μας βοηθούν;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Χάρτης στη σελίδα 21]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Ραμά

Γαθ

Σικλάγ

Γαβαά

Νωβ

Ιερουσαλήμ

Βηθλεέμ

Οδολλάμ

Κεϊλά

Χεβρών

Ζιφ

Χορές

Κάρμηλος

Μαών

Εν-γαδί

Αλμυρή Θάλασσα

[Ευχαριστίες]

Map: Based on maps copyrighted by Pictorial Archive (Near Eastern History) Est. and Survey of Israel

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Ακόμα και όταν ήταν φυγάς, ο Δαβίδ εξύψωνε το όνομα του Ιεχωβά

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Η πίστη μας ενισχύεται όταν ακούμε εποικοδομητικές εμπειρίες στις Χριστιανικές μας συνάξεις