Πώς Βρήκε Ειρήνη η Άννα

ΜΙΑ πιστή γυναίκα υψώνει τη φωνή της εξυμνώντας τον Ιεχωβά μέσω προσευχής. Πιστεύει ότι ο Θεός τη σήκωσε από το χώμα, αντικαθιστώντας την κατήφεια της με αγαλλίαση.

Το όνομά της είναι Άννα. Πού οφείλεται η αξιοσημείωτη αλλαγή στα αισθήματά της; Γιατί είναι τώρα τόσο χαρούμενη; Πώς μπορούμε εμείς να ωφεληθούμε από την εμπειρία της; Για να βρούμε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, ας εξετάσουμε την ιστορία της Άννας.

Μια Οικογένεια σε Ένταση

Η Άννα είναι η μία από τις δύο συζύγους του Ελκανά, ενός Λευίτη που ζει στην περιοχή του Εφραΐμ. (1 Σαμουήλ 1:1, 2α· 1 Χρονικών 6:33, 34) Παρότι η πολυγαμία δεν αποτελούσε μέρος του αρχικού σκοπού του Θεού για την ανθρωπότητα, επιτρέπεται και ρυθμίζεται από το Μωσαϊκό Νόμο. Η οικογένεια του Ελκανά λατρεύει τον Ιεχωβά, αλλά η πολυγαμία οδηγεί συνήθως σε διαμάχες, όπως φαίνεται καθαρά από την οικογενειακή ζωή του Ελκανά.

Η Άννα είναι στείρα, ενώ η Φενίννα, η άλλη σύζυγος του Ελκανά, έχει αρκετά παιδιά. Η Φενίννα είναι αντίζηλος της Άννας.—1 Σαμουήλ 1:2β.

Η στειρότητα θεωρείται όνειδος ανάμεσα στις Ισραηλίτισσες, ακόμη και σημάδι αναξιότητας στα μάτια του Θεού. Αλλά δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η ανικανότητα της Άννας να κάνει παιδιά είναι απόδειξη θεϊκής δυσμένειας. Ωστόσο, αντί η Φενίννα να προσπαθεί να παρηγορήσει την Άννα, χρησιμοποιεί τη δική της ικανότητα τεκνοποίησης για να προξενεί μεγάλη στενοχώρια στην αντίζηλό της.

Ταξίδια στο Αγιαστήριο του Ιεχωβά

Παρά τις εντάσεις αυτές, η οικογένεια του Ελκανά κάνει ετησίως ένα ταξίδι για να προσφέρει θυσίες στο αγιαστήριο του Ιεχωβά στη Σηλώ. * Αυτό το ταξίδι των 60 χιλιομέτρων μετ’ επιστροφής πιθανώς γίνεται με τα πόδια. Οι συγκεκριμένες περιστάσεις πρέπει να είναι ιδιαίτερα δύσκολες για την Άννα επειδή δίνονται αρκετές μερίδες των θυσιών συμμετοχής στη Φενίννα και στα παιδιά της, ενώ η Άννα λαβαίνει μόνο μία μερίδα. Η Φενίννα εκμεταλλεύεται τέτοιες ευκαιρίες για να παροξύνει την Άννα και να την αναστατώνει επειδή φαίνεται ότι ο Ιεχωβά έχει «κλείσει τη μήτρα της». Αυτό το μαρτύριο επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, με αποτέλεσμα η Άννα να κλαίει και να μην τρώει. Ταξίδια που θα έπρεπε να της φέρνουν χαρά γίνονται περίοδοι οδύνης. Μολαταύτα, η Άννα κάνει αυτά τα ταξίδια στο αγιαστήριο του Ιεχωβά.—1 Σαμουήλ 1:3-7.

Διακρίνετε εσείς πώς θέτει η Άννα καλό παράδειγμα για εμάς; Όταν είστε αποκαρδιωμένοι, πώς αντιδράτε; Μήπως απομονώνεστε και παύετε να συναναστρέφεστε με ομοπίστους; Η Άννα δεν το έκανε αυτό. Είχε τη συνήθεια να βρίσκεται ανάμεσα στους λάτρεις του Ιεχωβά. Παρά τις δύσκολες περιστάσεις, πρέπει και εμείς να κάνουμε το ίδιο.—Ψαλμός 26:12· 122:1· Παροιμίες 18:1· Εβραίους 10:24, 25.

Ο Ελκανά προσπαθεί να παρηγορήσει την Άννα και να την κάνει να μιλήσει για τα αισθήματα της καρδιάς της. «Άννα, γιατί κλαις και γιατί  δεν τρως και γιατί νιώθει άσχημα η καρδιά σου;», τη ρωτάει. «Δεν είμαι εγώ για εσένα καλύτερος από δέκα γιους;» (1 Σαμουήλ 1:8) Ενδεχομένως ο Ελκανά δεν είναι ενήμερος για την ασπλαχνία της Φενίννας, και η Άννα ίσως προτιμάει να υποφέρει σιωπηλά αντί να παραπονιέται. Όπως και αν έχουν τα πράγματα η Άννα, η οποία έχει πνευματικό φρόνημα, επιζητεί την ειρήνη στρεφόμενη στον Ιεχωβά μέσω προσευχής.

Η Άννα Κάνει μια Ευχή

Τις θυσίες συμμετοχής τις έτρωγαν στο αγιαστήριο του Ιεχωβά. Αφού φεύγει από την τραπεζαρία, η Άννα προσεύχεται στον Θεό. (1 Σαμουήλ 1:9, 10) «Ιεχωβά των στρατευμάτων», ικετεύει, «αν όντως προσέξεις την ταλαιπωρία της δούλης σου και με θυμηθείς, και αν δεν ξεχάσεις τη δούλη σου και δώσεις στη δούλη σου αρσενικό απόγονο, εγώ θα τον δώσω στον Ιεχωβά όλες τις ημέρες της ζωής του και ξυράφι δεν θα ανεβεί στο κεφάλι του».—1 Σαμουήλ 1:11.

Η προσευχή της Άννας είναι συγκεκριμένη. Ζητάει ένα αρσενικό παιδί και υπόσχεται ότι θα το αφιερώσει στον Ιεχωβά ως ισόβιο Ναζηραίο. (Αριθμοί 6:1-5) Αυτού του είδους η ευχή πρέπει να εγκριθεί από το σύζυγό της, και οι μετέπειτα ενέργειες του Ελκανά δείχνουν ότι εγκρίνει την υπόσχεση της αγαπημένης του συζύγου.—Αριθμοί 30:6-8.

Λόγω του τρόπου με τον οποίο προσεύχεται η Άννα, ο Αρχιερέας Ηλεί νομίζει ότι είναι μεθυσμένη. Τα χείλη της τρέμουν, αλλά αυτός δεν ακούει λόγια, διότι η Άννα μιλάει μέσα στην καρδιά της. Η προσευχή είναι ιδιαίτερα ένθερμη. (1 Σαμουήλ 1:12-14) Φανταστείτε πώς νιώθει η Άννα όταν ο Ηλεί την επιπλήττει, λέγοντας ότι είναι μεθυσμένη! Ωστόσο, απαντάει με σεβασμό στον αρχιερέα. Όταν ο Ηλεί αντιλαμβάνεται ότι η Άννα προσεύχεται «από την αφθονία της ανησυχίας [της] και του παροξυσμού [της]», λέει: «Είθε ο Θεός του Ισραήλ να κάνει δεκτό το αίτημά σου». (1 Σαμουήλ 1:15-17) Τότε η Άννα φεύγει και τρώει, και «το πρόσωπό της δεν [δείχνει] πια ανησυχία».—1 Σαμουήλ 1:18.

Τι μαθαίνουμε εμείς από όλα αυτά; Όταν προσευχόμαστε στον Ιεχωβά για τις ανησυχίες μας, μπορούμε να του γνωστοποιούμε πώς νιώθουμε και να υποβάλλουμε εγκάρδια αιτήματα. Αν δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι περισσότερο για να λύσουμε το πρόβλημα, πρέπει να αφήνουμε το ζήτημα στα χέρια του. Δεν υπάρχει καλύτερη πορεία για να ακολουθήσουμε.—Παροιμίες 3:5, 6.

Αφού προσευχηθούν ένθερμα, οι υπηρέτες του Ιεχωβά πιθανότατα νιώθουν ειρήνη παρόμοια με αυτήν της Άννας. Σχετικά με την προσευχή, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού». (Φιλιππησίους 4:6, 7) Όταν ρίχνουμε στον Ιεχωβά το βάρος που σηκώνουμε, πρέπει να τον αφήνουμε να φροντίσει εκείνος για αυτό. Τότε, όπως η Άννα, δεν χρειάζεται να δείχνουμε πια ανησυχία.—Ψαλμός 55:22.

Γιος Δανεισμένος στον Ιεχωβά

Ο Θεός στρέφει τώρα την προσοχή του στην Άννα, η οποία μένει έγκυος και γεννάει γιο. (1 Σαμουήλ 1:19, 20) Αυτή είναι μία από τις λίγες περιπτώσεις στο Γραφικό υπόμνημα κατά τις οποίες ο Θεός αναλαμβάνει την ευθύνη για τη γέννηση κάποιου ατόμου που θα γίνει υπηρέτης του. Ο γιος του Ελκανά και της Άννας, ο Σαμουήλ, πρόκειται να γίνει προφήτης του Ιεχωβά, άτομο που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην εγκαθίδρυση της μοναρχίας του Ισραήλ.

Η Άννα αρχίζει αναμφίβολα να διδάσκει τον Σαμουήλ από τη βρεφική ηλικία σχετικά με τον Ιεχωβά. Αλλά μήπως ξεχνάει την ευχή που έχει κάνει; Ούτε κατά διάνοια! «Μόλις απογαλακτιστεί το αγόρι, τότε θα το φέρω, και θα εμφανιστεί ενώπιον του Ιεχωβά και θα κατοικεί εκεί πάντοτε», λέει η ίδια. Όταν ο Σαμουήλ απογαλακτίζεται, ενδεχομένως σε ηλικία τριών ετών ή λίγο μεγαλύτερος, η Άννα τον φέρνει να ζήσει στο αγιαστήριο του Ιεχωβά, σύμφωνα με την ευχή της.—1 Σαμουήλ 1:21-24· 2 Χρονικών 31:16.

Αφού η Άννα και ο σύζυγός της προσφέρουν θυσία στον Ιεχωβά, οδηγούν τον Σαμουήλ στον  Ηλεί. Η Άννα κρατάει πιθανότατα το αγοράκι της από το χέρι καθώς λέει στον Ηλεί: «Με συγχωρείς, κύριέ μου! Στη ζωή της ψυχής σου, κύριέ μου, εγώ είμαι η γυναίκα που στεκόταν μαζί σου σε αυτό το μέρος και προσευχόταν στον Ιεχωβά. Αναφορικά με αυτό το αγόρι προσευχόμουν να κάνει δεκτό ο Ιεχωβά το αίτημά μου το οποίο του υπέβαλα. Γι’ αυτό και εγώ τον δάνεισα στον Ιεχωβά. Όλες τις ημέρες που θα υπάρχει, αυτός θα είναι κάποιος που έχει ζητηθεί για τον Ιεχωβά». Με αυτόν τον τρόπο αρχίζει για τον Σαμουήλ μια ζωή ειδικής υπηρεσίας στον Θεό.—1 Σαμουήλ 1:25-28· 2:11.

Καθώς περνάει ο καιρός, η Άννα ασφαλώς δεν ξεχνάει τον Σαμουήλ. Οι Γραφές λένε: «Η μητέρα του τού έφτιαχνε ένα μικρό αμάνικο πανωφόρι και του το έφερνε κάθε χρόνο όταν ανέβαινε μαζί με το σύζυγό της να θυσιάσει την ετήσια θυσία». (1 Σαμουήλ 2:19) Είναι βέβαιο ότι η Άννα συνεχίζει να προσεύχεται για τον Σαμουήλ. Κατά τις ετήσιες επισκέψεις της, τον παροτρύνει αναμφίβολα να παραμείνει πιστός στην εκτέλεση της υπηρεσίας του προς τον Θεό.

Σε μια τέτοια περίπτωση, ο Ηλεί ευλογεί τους γονείς του Σαμουήλ και λέει στον Ελκανά: «Είθε ο Ιεχωβά να σου δώσει απόγονο από αυτή τη σύζυγο αντί για αυτό που δόθηκε δανεικό, το οποίο δανείστηκε στον Ιεχωβά». Σε αρμονία με αυτά τα λόγια, η Άννα και ο Ελκανά ευλογούνται με άλλους τρεις γιους και δύο κόρες.—1 Σαμουήλ 2:20, 21.

Τι έξοχο παράδειγμα θέτουν ο Ελκανά και η Άννα για τους Χριστιανούς γονείς! Πολλοί από αυτούς, μητέρες και πατέρες, έχουν δείξει προθυμία να δανείσουν, τρόπος του λέγειν, γιους και κόρες στον Ιεχωβά, παροτρύνοντάς τους να επιδιώξουν κάποια μορφή ολοχρόνιας διακονίας μακριά από το σπίτι. Τέτοιοι στοργικοί γονείς πρέπει να επαινούνται για τις θυσίες που κάνουν. Και ο Ιεχωβά θα τους ανταμείψει.

Η Χαρωπή Προσευχή της Άννας

Πόσο χαρούμενη γίνεται η άλλοτε στείρα Άννα! Ελάχιστες προσευχές γυναικών είναι καταγραμμένες στις Γραφές. Στην περίπτωση της Άννας, όμως, γνωρίζουμε για δύο από αυτές. Η πρώτη περιέχει τα αισθήματά της όταν παροξυνόταν και ταλαιπωρούνταν, και η δεύτερη είναι μια ευχαριστήρια προσευχή αγαλλίασης. «Η καρδιά μου αγάλλεται σε σχέση με τον Ιεχωβά», λέει στην αρχή η Άννα. Χαίρεται για το ότι ακόμη και «η στείρα γέννησε», και εξυμνεί τον Ιεχωβά ως κάποιον που «εξυψώνει, σηκώνει τον ασήμαντο από το χώμα». Πράγματι, «από τις στάχτες βγάζει τον φτωχό».—1 Σαμουήλ 2:1-10.

Η θεόπνευστη αφήγηση σχετικά με την Άννα δείχνει ότι μπορεί να πληγωθούμε από τις ατέλειες ή την κακεντρέχεια των άλλων. Ωστόσο, δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε τέτοιες δοκιμασίες να μας αφαιρούν τη χαρά της υπηρεσίας προς τον Ιεχωβά. Αυτός είναι ο μεγαλειώδης Θεός που Ακούει προσευχή και ανταποκρίνεται στις κραυγές του πιστού λαού του, απελευθερώνοντάς τους από την ταλαιπωρία και δίνοντάς τους άφθονη ειρήνη και άλλες ευλογίες.—Ψαλμός 22:23-26· 34:6-8· 65:2.

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Η Άννα δάνεισε τον Σαμουήλ στον Ιεχωβά