Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Η Πίστη στη Βιβλική Προφητεία Διατηρεί τη Ζωή

Η Πίστη στη Βιβλική Προφητεία Διατηρεί τη Ζωή

Η Πίστη στη Βιβλική Προφητεία Διατηρεί τη Ζωή

Ο ΙΗΣΟΥΣ φεύγει για τελευταία φορά από το ναό στην Ιερουσαλήμ όταν ένας από τους μαθητές του λέει με θαυμασμό: «Δάσκαλε, δες! τι πέτρες και τι οικοδομήματα!» Ο ναός είναι το καμάρι και η δόξα του Ιουδαϊκού έθνους. Ωστόσο, ο Ιησούς απαντάει: «Βλέπεις αυτά τα μεγάλα οικοδομήματα; Δεν πρόκειται να αφεθεί εδώ πέτρα πάνω σε πέτρα που να μην γκρεμιστεί».—Μάρκος 13:1, 2.

Και μόνο η σκέψη είναι απίστευτη! Μερικές από τις πέτρες του ναού είναι τεράστιες. Επιπλέον, όσα λέει ο Ιησούς για το ναό υποδηλώνουν την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και ενδεχομένως ακόμη και του Ιουδαϊκού έθνους, του οποίου ο ναός αποτελεί το πνευματικό κέντρο. Γι’ αυτό, οι μαθητές του Ιησού τον πιέζουν: «Πες μας: Πότε θα γίνουν αυτά, και ποιο θα είναι το σημείο όταν όλα αυτά μέλλουν να φτάσουν σε τελική περίοδο;»—Μάρκος 13:3, 4.

«Δεν είναι ακόμη το τέλος», προειδοποιεί ο Ιησούς. Πρώτα, οι μαθητές θα ακούσουν για πολέμους, σεισμούς, πείνες και επιδημίες στον έναν τόπο μετά τον άλλον. Κατόπιν, συνταρακτικά γεγονότα θα βυθίσουν το Ιουδαϊκό έθνος στη δίνη μιας άνευ προηγουμένου καταστροφής, ναι, σε μια «μεγάλη θλίψη». Ο Θεός, όμως, θα παρέμβει για να σώσει “τους εκλεγμένους”, δηλαδή τους πιστούς Χριστιανούς. Πώς;—Μάρκος 13:7· Ματθαίος 24:7, 21, 22· Λουκάς 21:10, 11.

Αντίσταση στη Ρώμη

Είκοσι οχτώ χρόνια περνούν, και οι Χριστιανοί στην Ιερουσαλήμ περιμένουν ακόμη το τέλος. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μαστίζεται από πολέμους, σεισμούς, πείνες και επιδημίες. (Βλέπε το πλαίσιο στη σελίδα 9.) Η Ιουδαία είναι εστία εμφύλιων και εθνοτικών συγκρούσεων. Εντούτοις, μέσα στην ασφάλεια που προσφέρουν τα τείχη της Ιερουσαλήμ επικρατεί σχετική ειρήνη. Οι άνθρωποι τρώνε, εργάζονται, παντρεύονται και γεννούν παιδιά, όπως έκαναν πάντοτε. Η επιβλητική παρουσία του ναού προσδίδει στην πόλη μια αίσθηση σταθερότητας και μονιμότητας.

Περίπου το 61 Κ.Χ., οι Χριστιανοί στην Ιερουσαλήμ λαβαίνουν μια επιστολή από τον απόστολο Παύλο. Αυτός τους επαινεί για την υπομονή τους αλλά ανησυχεί για το ότι κάποιοι στην εκκλησία φαίνεται πως δεν έχουν το αίσθημα του επείγοντος. Μερικοί ξεμακραίνουν από πνευματική άποψη ή υστερούν σε Χριστιανική ωριμότητα. (Εβραίους 2:1· 5:11, 12) Ο Παύλος τούς προτρέπει: «Γι’ αυτό, μην αποβάλετε την παρρησία σας . . . Διότι ακόμη “πολύ λίγο”, και “αυτός που έρχεται θα φτάσει και δεν θα καθυστερήσει”. “Αλλά ο δίκαιός μου θα ζήσει λόγω πίστης”, και “αν οπισθοχωρήσει, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται σε αυτόν”». (Εβραίους 10:35-38) Πραγματικά επίκαιρη συμβουλή! Αλλά θα ασκήσουν οι Χριστιανοί πίστη και θα παραμείνουν άγρυπνοι για να διακρίνουν την εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού; Επίκειται όντως το τέλος της Ιερουσαλήμ;

Τα επόμενα πέντε χρόνια, οι συνθήκες στην Ιερουσαλήμ επιδεινώνονται σταθερά. Τελικά, το 66 Κ.Χ., ο διεφθαρμένος Ρωμαίος Κυβερνήτης Φλώρος αρπάζει από τον ιερό θησαυρό του ναού 17 τάλαντα ως οφειλόμενο φόρο. Οι Ιουδαίοι εξαγριώνονται και εξεγείρονται. Ιουδαίοι στασιαστές, οι οποίοι αποκαλούνται Ζηλωτές, εισβάλλουν στην Ιερουσαλήμ και σφαγιάζουν τις ρωμαϊκές δυνάμεις που υπάρχουν εκεί. Κατόπιν κηρύττουν με τόλμη την ανεξαρτησία της Ιουδαίας από τη Ρώμη. Η Ιουδαία και η Ρώμη βρίσκονται τώρα σε πόλεμο!

Μέσα σε τρεις μήνες, ο Ρωμαίος κυβερνήτης της Συρίας Κέστιος Γάλλος, προελαύνει προς τα νότια με στρατό 30.000 αντρών για να καταπνίξει την εξέγερση των Ιουδαίων. Το στράτευμά του φτάνει στην Ιερουσαλήμ κατά τη Γιορτή των Σκηνών και εισβάλλει γρήγορα στα περίχωρα. Οι Ζηλωτές, οι οποίοι είναι λιγότεροι αριθμητικά, αναζητούν καταφύγιο μέσα στο φρούριο του ναού. Ρωμαίοι στρατιώτες αρχίζουν σε λίγο να υποσκάπτουν το τείχος του ναού. Οι Ιουδαίοι φρίττουν. Να που ειδωλολάτρες στρατιώτες μολύνουν τώρα τον ιερότερο τόπο του Ιουδαϊσμού! Ωστόσο, οι Χριστιανοί που βρίσκονται στην πόλη θυμούνται τα λόγια του Ιησού: “Όταν δείτε το αηδιαστικό πράγμα να στέκεται σε άγιο τόπο, τότε εκείνοι που είναι στην Ιουδαία ας αρχίσουν να φεύγουν στα βουνά”. (Ματθαίος 24:15, 16) Θα έδειχναν πίστη στα προφητικά λόγια του Ιησού και θα υποκινούνταν να ενεργήσουν ανάλογα; Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η ζωή τους εξαρτάται από το αν θα το κάνουν αυτό. Αλλά με ποιον τρόπο;

Ξαφνικά και χωρίς προφανή λόγο, ο Κέστιος Γάλλος αποσύρει τα στρατεύματά του και υποχωρεί προς την ακτή υπό την ξέφρενη καταδίωξη των Ζηλωτών. Κατά παράδοξο τρόπο, η θλίψη στην πόλη συντομεύτηκε! Δείχνοντας την πίστη τους στην προφητική προειδοποίηση του Ιησού, οι Χριστιανοί πηγαίνουν από την Ιερουσαλήμ στην Πέλλα, μια ουδέτερη πόλη που βρίσκεται στα βουνά στην απέναντι πλευρά του Ιορδάνη Ποταμού. Η διαφυγή τους είναι έγκαιρη. Οι Ζηλωτές επιστρέφουν σε λίγο στην Ιερουσαλήμ και υποχρεώνουν τους εναπομείναντες κατοίκους να προσχωρήσουν στο στασιασμό τους. * Στο μεταξύ, ασφαλείς στην Πέλλα, οι Χριστιανοί αναμένουν περαιτέρω εξελίξεις.

Πτώση στην Αναρχία

Μέσα σε λίγους μήνες, ένα νέο ρωμαϊκό στράτευμα βρίσκεται εν κινήσει. Το 67 Κ.Χ., ο στρατηγός Βεσπασιανός και ο γιος του, ο Τίτος, κινητοποιούν μια τεράστια στρατιωτική δύναμη 60.000 αντρών. Τα επόμενα δύο χρόνια, αυτή η στρατιωτική λαίλαπα προχωρεί προς την Ιερουσαλήμ, συντρίβοντας κάθε αντίσταση στο πέρασμά της. Στο μεταξύ, μέσα στην Ιερουσαλήμ, οι αντίπαλες φατρίες των Ιουδαίων εμπλέκονται σε άγριες μάχες. Τα αποθέματα σιτηρών της πόλης καταστρέφονται, η περιοχή γύρω από το ναό ισοπεδώνεται και 20.000 και πλέον Ιουδαίοι θανατώνονται. Ο Βεσπασιανός καθυστερεί την προέλασή του προς την Ιερουσαλήμ, λέγοντας: “Ο Θεός είναι καλύτερος Ρωμαίος στρατηγός από εμένα. Οι εχθροί μας αλληλοσκοτώνονται με τα ίδια τους τα χέρια”.

Όταν ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Νέρων πεθαίνει, ο Βεσπασιανός αναχωρεί για τη Ρώμη ώστε να εξασφαλίσει το θρόνο, αφήνοντας τον Τίτο να ολοκληρώσει την εκστρατεία στην Ιουδαία. Ο Τίτος προελαύνει προς την Ιερουσαλήμ γύρω στο Πάσχα του 70 Κ.Χ., παγιδεύοντας τους κατοίκους και τους προσκυνητές μέσα στην πόλη. Οι δυνάμεις του απογυμνώνουν την ύπαιθρο της Ιουδαίας από δέντρα ώστε να κατασκευαστεί ένα τείχος με αιχμηρούς πασσάλους μήκους 7 χιλιομέτρων γύρω από την πολιορκημένη πρωτεύουσα. Συμβαίνει ακριβώς αυτό που προείπε ο Ιησούς: «Οι εχθροί σου θα οικοδομήσουν γύρω σου οχύρωμα με αιχμηρούς πασσάλους και θα σε περικυκλώσουν και θα σου προκαλέσουν οδύνη από κάθε πλευρά».—Λουκάς 19:43.

Σύντομα, η πείνα κυριεύει την πόλη. Ένοπλοι όχλοι λεηλατούν τα σπίτια των νεκρών και των ετοιμοθάνατων. Τουλάχιστον μία απελπισμένη γυναίκα σκοτώνει και τρώει το βρέφος της, εκπληρώνοντας την πρόρρηση: «Θα φας τον καρπό της κοιλιάς σου, τη σάρκα των γιων σου και των θυγατέρων σου . . . εξαιτίας του ασφυκτικού κλοιού και της πίεσης με τα οποία θα σε έχει περικυκλωμένο ο εχθρός σου».—Δευτερονόμιο 28:53-57.

Τελικά, έπειτα από πολιορκία πέντε μηνών, η Ιερουσαλήμ πέφτει. Η πόλη και ο μεγαλειώδης ναός της λεηλατούνται και καίγονται ενώ στη συνέχεια δεν μένει πέτρα πάνω σε πέτρα. (Δανιήλ 9:26) Το σύνολο των νεκρών ανέρχεται σε περίπου 1.100.000. Άλλα 97.000 άτομα πουλιούνται ως δούλοι. * (Δευτερονόμιο 28:68) Η Ιουδαία ουσιαστικά αδειάζει από Ιουδαίους. Πραγματικά, πρόκειται για μια πρωτόγνωρη εθνική συμφορά, ένα σημείο στροφής για την πολιτική, θρησκευτική και πολιτιστική ζωή των Ιουδαίων. *

Στο μεταξύ, οι Χριστιανοί στην Πέλλα ευχαριστούν εγκάρδια τον Θεό για την απελευθέρωσή τους. Η πίστη τους στη Βιβλική προφητεία έχει διατηρήσει την ίδια τους τη ζωή!

Αναλογιζόμενος αυτά τα γεγονότα, ο καθένας από εμάς σήμερα θα είναι καλό να ρωτήσει: “Έχω εγώ την πίστη που θα διατηρήσει τη ζωή μου καθώς πλησιάζει η μεγάλη θλίψη; Είμαι «από εκείνους που έχουν πίστη για τη διατήρηση της ψυχής ζωντανής»;”—Εβραίους 10:39· Αποκάλυψη 7:14.

[Υποσημειώσεις]

^ παρ. 10 Ο Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει ότι οι Ζηλωτές καταδίωκαν τους Ρωμαίους επί εφτά ημέρες προτού επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ.

^ παρ. 15 Σύμφωνα με κάποιον υπολογισμό, πάνω από το ένα έβδομο όλων των Ιουδαίων που ζούσαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία θανατώθηκε.

^ παρ. 15 Ο Ιουδαίος Βιβλικός λόγιος Άλφρεντ Έντερσχαϊμ έγραψε: «[Αυτή] η θλίψη που έπληξε τον Ισραήλ δεν έμοιαζε με καμία θλίψη του φρικτού παρελθόντος του, ούτε είχε το όμοιό της ακόμη και στο αιματοβαμμένο μέλλον του».

[Πίνακας στη σελίδα 9]

Πτυχές του Σημείου που Εκπληρώθηκαν τον Πρώτο Αιώνα

ΠΟΛΕΜΟΙ:

Γαλατία (39-40 Κ.Χ.)

Βόρεια Αφρική (41 Κ.Χ.)

Βρετανία (43, 60 Κ.Χ.)

Αρμενία (58-62 Κ.Χ.)

Εμφύλιες και εθνοτικές συγκρούσεις στην Ιουδαία (50-66 Κ.Χ.)

ΣΕΙΣΜΟΙ:

Ρώμη (54 Κ.Χ.)

Πομπηία (62 Κ.Χ.)

Μικρά Ασία (53, 62 Κ.Χ.)

Κρήτη (62 Κ.Χ.)

ΠΕΙΝΕΣ:

Ρώμη, Ελλάδα, Αίγυπτος (περ. 42 Κ.Χ.)

Ιουδαία (περ. 46 Κ.Χ.)

ΕΠΙΔΗΜΙΕΣ:

Βαβυλωνία (40 Κ.Χ.)

Ρώμη (60, 65 Κ.Χ.)

ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ:

Ιουδαία (περ. 56 Κ.Χ.)

[Χάρτης/​Εικόνα στη σελίδα 10]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Εκστρατεία των Ρωμαίων στην Παλαιστίνη, 67-70 Κ.Χ.

Πτολεμαΐδα

Θάλασσα της Γαλιλαίας

Πέλλα

ΠΕΡΑΙΑ

ΣΑΜΑΡΕΙΑ

Ιερουσαλήμ

Αλμυρή Θάλασσα

ΙΟΥΔΑΙΑ

Καισάρεια

[Ευχαριστίες]

Map only: Based on maps copyrighted by Pictorial Archive (Near Eastern History) Est. and Survey of Israel

[Εικόνα στη σελίδα 11]

“Οι εχθροί μας αλληλοσκοτώνονται με τα ίδια τους τα χέρια ”.​—Βεσπασιανός

[Εικόνες στη σελίδα 11]

Το 70 Κ.Χ., οι ρωμαϊκές δυνάμεις κατέστρεψαν την Ιερουσαλήμ

[Ευχαριστίες για την προσφορά των εικόνων στη σελίδα 11]

Relief: Soprintendenza Archeologica di Roma; Vespasian: Bildarchiv Preussischer Kulturbesitz/​Art Resource, NY