Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Ο Σημερινός Άγριος Κόσμος

Ο Σημερινός Άγριος Κόσμος

Ο Σημερινός Άγριος Κόσμος

Η ΜΑΡΙΑ ήταν 64 ετών και ζούσε μόνη της. Βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της, χτυπημένη και στραγγαλισμένη με συρματόσχοινο.

Ένας οργισμένος όχλος έδειρε τρεις αστυνομικούς, κατηγορώντας τους για απαγωγή δύο ανηλίκων. Ο όχλος περιέλουσε τους δύο αστυνομικούς με βενζίνη και τους έβαλε φωτιά, με αποτέλεσμα να καούν ζωντανοί. Ο τρίτος κατάφερε να ξεφύγει.

Ένα ανώνυμο τηλεφώνημα οδήγησε σε μια συνταρακτική ανακάλυψη. Τα πτώματα τεσσάρων παραθεριστών βρέθηκαν θαμμένα μέσα σε έναν κήπο. Τα μάτια τους ήταν καλυμμένα και τα χέρια τους δεμένα. Η νεκροψία αποκάλυψε ότι είχαν θαφτεί ζωντανοί.

Αυτές οι ωμότητες δεν είναι σκηνές από άγριες και βίαιες ταινίες τρόμου. Είναι όλες αληθινές ειδήσεις οι οποίες πρόσφατα έγιναν πρωτοσέλιδα σε κάποια χώρα της Λατινικής Αμερικής. Ωστόσο, αυτή η χώρα ασφαλώς δεν αποτελεί εξαίρεση στο σημερινό κόσμο.

Οι πράξεις αγριότητας έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητας. Εκρήξεις βομβών, τρομοκρατικές επιθέσεις, δολοφονίες, βιαιοπραγίες, πυροβολισμοί και βιασμοί είναι μόνο ένα μικρό δείγμα τέτοιων περιστατικών. Επανειλημμένα, τα μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν με παραστατικό τρόπο ειδήσεις που αφορούν ωμότητες, και πολλοί άνθρωποι δεν συγκλονίζονται πια όταν βλέπουν τέτοιου είδους αγριότητα ή όταν ακούν για αυτήν.

Μπορεί κάλλιστα να αναρωτιέστε: “Τι συμβαίνει στον κόσμο σήμερα; Μήπως έχει χαθεί κάθε ενδιαφέρον για τα αισθήματα των άλλων καθώς και ο σεβασμός για τη ζωή;” Γιατί πρέπει να ζούμε σε έναν κόσμο σαν και αυτόν;

Τώρα σκεφτείτε τον Χάρι, έναν 69χρονο που έπαθε καρκίνο. Η σύζυγός του υποφέρει από σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά οι γείτονες και οι φίλοι του τους βοηθούν πρόθυμα. «Δεν ξέρω τι θα κάναμε χωρίς όλους αυτούς τους ανθρώπους που μας βοηθούν», λέει ο Χάρι. Στον Καναδά, όπου ζει αυτός, μια έρευνα αποκαλύπτει ότι το 50 και πλέον τοις εκατό όσων παρέχουν φροντίδα σε ηλικιωμένους βοηθούν κάποιο άτομο με το οποίο δεν είναι συγγενείς. Αναμφίβολα, γνωρίζετε συνηθισμένους ανθρώπους οι οποίοι κάθε μέρα δείχνουν καλοσύνη και φιλαλληλία. Ναι, οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να είναι συμπονετικοί και καλοσυνάτοι αντί να είναι άγριοι.

Τότε γιατί διαπράττονται ωμότητες; Τι κάνει τους ανθρώπους να ενεργούν με αγριότητα; Μπορούν να αλλάξουν όσοι συμπεριφέρονται έτσι στους άλλους; Θα τερματιστεί ποτέ η αγριότητα; Και αν ναι, πώς και πότε;

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 3]

Train: CORDON PRESS