Ακμάζουν Πνευματικά στον Καιρό των Γκρίζων Μαλλιών

«Αυτοί που έχουν φυτευτεί στον οίκο του Ιεχωβά . . . θα ακμάζουν ακόμη και στον καιρό των γκρίζων μαλλιών».—ΨΑΛΜΟΣ 92:13, 14.

1, 2. (α) Πώς περιγράφονται συνήθως τα γηρατειά; (β) Τι υπόσχονται οι Γραφές αναφορικά με τις συνέπειες της Αδαμιαίας αμαρτίας;

ΓΗΡΑΤΕΙΑ—τι φέρνει στο νου σας αυτή η έκφραση; Ρυτιδιασμένη επιδερμίδα; Εξασθενημένη ακοή; Αδύναμα άκρα; Ή μήπως κάποιο άλλο χαρακτηριστικό των “ημερών της συμφοράς” που απεικονίζονται με παραστατικές λεπτομέρειες στα εδάφια Εκκλησιαστής 12:1-7; Αν ναι, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η περιγραφή που βρίσκεται στο 12ο κεφάλαιο του Εκκλησιαστή απεικονίζει την προχωρημένη ηλικία, όχι όπως ήθελε αρχικά ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός, να είναι, αλλά ως τη συνέπεια της Αδαμιαίας αμαρτίας στο ανθρώπινο σώμα.—Ρωμαίους 5:12.

² Η προχωρημένη ηλικία αυτή καθαυτή δεν είναι κατάρα, διότι για να συνεχίσουμε να ζούμε πρέπει να περνούν τα χρόνια. Μάλιστα, η ανάπτυξη και η ωριμότητα αποτελούν επιθυμητά χαρακτηριστικά για όλα τα ζωντανά πλάσματα. Οι ολέθριες συνέπειες έξι χιλιάδων ετών αμαρτίας και ατέλειας τις οποίες βλέπουμε γύρω μας θα ανήκουν σύντομα στο παρελθόν, και όλοι οι υπάκουοι άνθρωποι θα απολαμβάνουν τη ζωή όπως προοριζόταν αρχικά, χωρίς τον πόνο των γηρατειών και του θανάτου. (Γένεση 1:28· Αποκάλυψη 21:4, 5) Εκείνον τον καιρό, «κανένας κάτοικος δεν θα λέει: “Είμαι άρρωστος”». (Ησαΐας 33:24) Οι ηλικιωμένοι θα επιστρέψουν στις ημέρες του “νεανικού τους σφρίγους”, και η σάρκα τους θα γίνει «πιο δροσερή από ό,τι στη νεότητα». (Ιώβ 33:25) Προς το παρόν, όμως, όλοι είναι αναγκασμένοι να παλεύουν με την κληρονομιά που άφησε ο Αδάμ. Ωστόσο, οι υπηρέτες του Ιεχωβά ευλογούνται με ιδιαίτερους τρόπους καθώς προχωρούν στη γεροντική ηλικία.

3. Με ποιους τρόπους μπορούν οι Χριστιανοί να «ακμάζουν ακόμη και στον καιρό των γκρίζων μαλλιών»;

³ Ο Λόγος του Θεού μάς διαβεβαιώνει ότι «αυτοί που έχουν φυτευτεί στον οίκο του Ιεχωβά . . . θα ακμάζουν ακόμη και στον καιρό των γκρίζων μαλλιών». (Ψαλμός 92:13, 14) Με μεταφορική γλώσσα, ο ψαλμωδός διατύπωσε τη θεμελιώδη αλήθεια ότι οι πιστοί υπηρέτες του Θεού μπορούν να συνεχίσουν να προοδεύουν, να ευδοκιμούν και να ευημερούν πνευματικά, ακόμα και αν φθείρονται σωματικά. Πολλά Βιβλικά και σύγχρονα παραδείγματα το πιστοποιούν αυτό.

“Δεν Λείπουν Ποτέ”

4. Πώς έδειχνε η ηλικιωμένη προφήτισσα Άννα την αφοσίωσή της στον Θεό, και πώς ανταμείφθηκε;

⁴ Αναλογιστείτε την προφήτισσα Άννα. Σε ηλικία 84 ετών, «δεν έλειπε ποτέ από το ναό, αποδίδοντας ιερή υπηρεσία νύχτα και ημέρα με νηστείες και δεήσεις». Εφόσον ο πατέρας της ήταν «από τη φυλή του Ασήρ» και όχι Λευίτης, η Άννα δεν μπορούσε να ζει κυριολεκτικά στο ναό. Φανταστείτε τι προσπάθεια πρέπει να έκανε για να βρίσκεται στο ναό καθημερινά  από την ώρα της πρωινής υπηρεσίας ως την ώρα της βραδινής! Για την αφοσίωσή της, όμως, ανταμείφθηκε πλούσια. Είχε το προνόμιο να είναι παρούσα όταν ο Ιωσήφ και η Μαρία έφεραν τον Ιησού ως βρέφος στο ναό για να τον παρουσιάσουν στον Ιεχωβά σύμφωνα με το Νόμο. Όταν είδε τον Ιησού, η Άννα «άρχισε να κάνει ευχαριστήρια προσευχή στον Θεό και να μιλάει για το παιδί σε όλους εκείνους που περίμεναν την απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ».—Λουκάς 2:22-24, 36-38· Αριθμοί 18:6, 7.

5, 6. Με ποιους τρόπους εκδηλώνουν πολλοί ηλικιωμένοι σήμερα πνεύμα παρόμοιο με της Άννας;

⁵ Πολλοί ηλικιωμένοι ανάμεσά μας σήμερα μοιάζουν με την Άννα καθώς παρακολουθούν τακτικά τις συναθροίσεις, αναπέμπουν ένθερμες δεήσεις για την προώθηση της αληθινής λατρείας και έχουν την ακατανίκητη επιθυμία να κηρύττουν τα καλά νέα. Ένας αδελφός που έχει περάσει τα 80 και παρακολουθεί τακτικά τις Χριστιανικές συναθροίσεις με τη σύζυγό του είπε: «Έχουμε καλλιεργήσει τη συνήθεια να πηγαίνουμε στις συναθροίσεις. Δεν θέλουμε να βρισκόμαστε πουθενά αλλού. Όπου είναι ο λαός του Θεού, εκεί θέλουμε να είμαστε και εμείς. Εκεί νιώθουμε άνετα». Τι ενθαρρυντικό παράδειγμα για όλους!—Εβραίους 10:24, 25.

⁶ «Όταν λαβαίνει χώρα μια πνευματική δραστηριότητα και μπορώ να συμμετάσχω, θέλω να συμμετάσχω». Αυτό είναι το σκεπτικό της Τζιν, μιας χήρας που έχει περάσει τα 80. «Βέβαια, υπάρχουν στιγμές που είμαι στενοχωρημένη», συνεχίζει, «αλλά γιατί να στενοχωριούνται και οι άλλοι γύρω μου όταν στενοχωριέμαι εγώ;» Με μάτια που έλαμπαν, εξέφρασε τη χαρά που νιώθει όταν επισκέπτεται άλλες χώρες για εποικοδομητικές πνευματικές περιστάσεις. Σε ένα πρόσφατο ταξίδι, είπε στην παρέα της: «Δεν θέλω να δω άλλα κάστρα. Θέλω να βγω στο έργο!» Παρότι δεν ήξερε την τοπική γλώσσα, η Τζιν κατάφερε να κινήσει το ενδιαφέρον κάποιων ανθρώπων για το άγγελμα της Αγίας Γραφής. Εκτός αυτού, επί αρκετά χρόνια συνεργαζόταν με κάποια εκκλησία που χρειαζόταν βοήθεια, αν και αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να μάθει μια νέα γλώσσα και να ταξιδεύει μία ώρα σε κάθε διαδρομή.

Κρατούν τη Διάνοια Δραστήρια

7. Όταν ο Μωυσής ήταν σε προχωρημένη ηλικία, πώς εξέφρασε την επιθυμία που είχε να αναπτύξει τη σχέση του με τον Θεό;

⁷ Η πείρα στη ζωή έρχεται με το πέρασμα του χρόνου. (Ιώβ 12:12) Από την άλλη πλευρά, η πνευματική πρόοδος δεν έρχεται αυτομάτως με την ηλικία. Συνεπώς, οι όσιοι υπηρέτες του Θεού, αντί να βασίζονται μόνο στη γνώση που απέκτησαν στο παρελθόν, αγωνίζονται να “αυξάνονται σε μάθηση” καθώς περνούν τα χρόνια. (Παροιμίες 9:9) Όταν ο Ιεχωβά ανέθεσε στον Μωυσή την αποστολή του, εκείνος ήταν 80 χρονών. (Έξοδος 7:7) Στην εποχή του, το να ζει κάποιος ως εκείνη την ηλικία προφανώς θεωρούνταν ασυνήθιστο, διότι ο ίδιος έγραψε: «Αυτές καθαυτές οι ημέρες των χρόνων μας είναι εβδομήντα χρόνια, και αν υπάρχει ευρωστία, ογδόντα χρόνια». (Ψαλμός 90:10) Εντούτοις, ο Μωυσής ποτέ δεν θεώρησε ότι ήταν τόσο ηλικιωμένος ώστε να μην μπορεί να μάθει. Αφού δαπάνησε δεκαετίες υπηρετώντας τον Θεό, απολαμβάνοντας πολλά προνόμια και εκπληρώνοντας βαριές ευθύνες, ο Μωυσής παρακάλεσε τον Ιεχωβά: «Κάνε με να γνωρίσω, σε παρακαλώ, τις οδούς σου, για να σε γνωρίσω». (Έξοδος 33:13) Ο Μωυσής επιθυμούσε πάντα να αναπτύσσει τη σχέση του με τον Ιεχωβά.

8. Πώς κρατούσε ο Δανιήλ τη διάνοιά του δραστήρια μέχρι και μετά τα 90 του, και με ποια αποτελέσματα;

⁸ Ο προφήτης Δανιήλ, όταν είχε πιθανότατα περάσει τα 90, εξακολουθούσε να μελετάει προσεκτικά τα άγια συγγράμματα. Τα όσα διέκρινε μελετώντας «τα βιβλία»—μεταξύ των οποίων πιθανώς ήταν το Λευιτικό, ο Ησαΐας, ο Ιερεμίας, ο Ωσηέ και ο Αμώς—τον υποκίνησαν να αναζητήσει τον Ιεχωβά με ένθερμη προσευχή. (Δανιήλ 9:1, 2) Αυτή η προσευχή απαντήθηκε με θεόπνευστες πληροφορίες σχετικά με την έλευση του Μεσσία και το μέλλον της αγνής λατρείας.—Δανιήλ 9:20-27.

9, 10. Τι έχουν κάνει μερικοί για να κρατούν τη διάνοιά τους δραστήρια;

⁹ Όπως ο Μωυσής και ο Δανιήλ, έτσι και εμείς μπορούμε να αγωνιζόμαστε να κρατάμε τη διάνοιά μας δραστήρια μένοντας προσηλωμένοι σε πνευματικά πράγματα για όσο διάστημα μπορούμε. Πολλοί κάνουν ακριβώς αυτό. Ο Γουέρθ, ένας Χριστιανός πρεσβύτερος  πάνω από 80 ετών, προσπαθεί να συμβαδίζει με τη ροή της πνευματικής τροφής που χορηγεί «ο πιστός και φρόνιμος δούλος». (Ματθαίος 24:45) Ο ίδιος λέει: «Αγαπώ πραγματικά πάρα πολύ την αλήθεια, και ενθουσιάζομαι βλέποντας το φως της αλήθειας να γίνεται όλο και πιο λαμπρό». (Παροιμίες 4:18) Παρόμοια ο Φρεντ, ο οποίος έχει δαπανήσει 60 και πλέον χρόνια στην ολοχρόνια διακονία, αναζωογονείται πνευματικά όταν αρχίζει Γραφικές συζητήσεις με ομοπίστους του. «Πρέπει να κρατώ τη Γραφή ζωντανή στο μυαλό μου», λέει. «Αν μπορείς να ζωντανεύεις τη Γραφή—να της προσδίδεις νόημα—και αν μπορείς να εντάσσεις τα όσα μαθαίνεις στο “υπόδειγμα των υγιών λόγων”, τότε δεν έχεις εντοπίσει απλώς μεμονωμένες πληροφορίες. Βλέπεις πώς λάμπει κάθε πετράδι αλήθειας στην αντίστοιχη θέση του».—2 Τιμόθεο 1:13.

¹⁰ Η προχωρημένη ηλικία δεν αποκλείει απαραιτήτως την εκμάθηση νέων και δύσκολων πραγμάτων. Άνθρωποι που έχουν περάσει τα 60, τα 70, ακόμα και τα 80 έχουν υπερνικήσει τον αναλφαβητισμό ή έχουν μάθει καινούριες γλώσσες. Μερικοί Μάρτυρες του Ιεχωβά το έχουν κάνει αυτό με σκοπό να μεταδίδουν τα καλά νέα σε ανθρώπους διαφόρων εθνικοτήτων. (Μάρκος 13:10) Ο Χάρι και η σύζυγός του κόντευαν τα 70 όταν αποφάσισαν να βοηθήσουν στον πορτογαλόφωνο αγρό. «Πρέπει να παραδεχτούμε», λέει ο Χάρι, «ότι οποιοδήποτε εγχείρημα στη ζωή γίνεται δυσκολότερο καθώς περνούν τα χρόνια». Μολαταύτα, με προσπάθεια και επιμονή, ήταν σε θέση να διεξάγουν Γραφικές μελέτες στην πορτογαλική. Επίσης, ο Χάρι εδώ και πολλά χρόνια εκφωνεί ομιλίες στις συνελεύσεις περιφερείας στην καινούρια του γλώσσα.

11. Γιατί εξετάζουμε τι έχουν πετύχει κάποιοι πιστοί ηλικιωμένοι;

¹¹ Βέβαια, δεν έχουν όλοι την υγεία ή τις περιστάσεις που θα τους επέτρεπαν να δεχτούν τέτοιες προκλήσεις. Τότε γιατί εξετάζουμε τι έχουν πετύχει μερικοί ηλικιωμένοι; Ασφαλώς, όχι για να υποδηλώσουμε ότι πρέπει όλοι να αγωνίζονται να πετύχουν τα ίδια πράγματα. Απεναντίας, αυτό γίνεται σύμφωνα με το πνεύμα των όσων έγραψε ο απόστολος Παύλος στους Εβραίους Χριστιανούς αναφορικά με τους πιστούς πρεσβυτέρους: «Καθώς συλλογίζεστε την έκβαση της διαγωγής τους, να μιμείστε την πίστη τους». (Εβραίους 13:7) Όταν συλλογιζόμαστε τέτοια παραδείγματα ζήλου, υποκινούμαστε να μιμηθούμε την ισχυρή πίστη που ωθεί αυτούς τους ηλικιωμένους στην υπηρεσία τους προς τον Θεό. Ο Χάρι, ο οποίος είναι τώρα 87 ετών, εξηγεί τι τον υποκινεί: «Θέλω να χρησιμοποιήσω σοφά τα χρόνια που μου απομένουν, και να είμαι όσο πιο χρήσιμος γίνεται στην υπηρεσία του Ιεχωβά». Ο Φρεντ, ο οποίος αναφέρθηκε νωρίτερα, βρίσκει μεγάλη ικανοποίηση επιτελώντας το διορισμό του στο Μπέθελ, και σχολιάζει: «Πρέπει να βρεις πώς μπορείς να υπηρετείς τον Ιεχωβά καλύτερα και να προσκολλάσαι στην υπηρεσία σου».

Αφοσιωμένοι Παρά την Αλλαγή Περιστάσεων

12, 13. Πώς εκδήλωσε ο Βαρζελαΐ θεοσεβή αφοσίωση παρότι οι περιστάσεις του είχαν αλλάξει;

¹² Η αντιμετώπιση των σωματικών αλλαγών μπορεί να είναι δύσκολη. Ωστόσο, είναι δυνατόν να εκδηλώνουμε θεοσεβή αφοσίωση παρά τις αλλαγές αυτές. Ο Βαρζελαΐ ο Γαλααδίτης αποτελεί θαυμάσιο παράδειγμα σε αυτόν τον τομέα. Στα 80 του χρόνια, πρόσφερε εξαιρετική φιλοξενία στον Δαβίδ και στο στράτευμά του, παρέχοντάς τους τροφή και κατάλυμα κατά τη διάρκεια της ανταρσίας του Αβεσσαλώμ.  Όταν ο Δαβίδ επέστρεφε στην Ιερουσαλήμ, ο Βαρζελαΐ συνόδευσε την ακολουθία του μέχρι τον Ιορδάνη Ποταμό. Ο Δαβίδ προσφέρθηκε να κάνει τον Βαρζελαΐ μέλος της βασιλικής του αυλής. Τι απάντησε ο Βαρζελαΐ; «Εγώ είμαι ογδόντα χρονών σήμερα. . . . Μήπως μπορώ εγώ ο υπηρέτης σου να γευτώ κάτι που έφαγα και κάτι που ήπια ή μήπως μπορώ να ακούω πια τη φωνή των τραγουδιστών και των τραγουδιστριών; . . . Ορίστε ο υπηρέτης σου ο Χιμάμ. Ας περάσει αυτός απέναντι μαζί με τον κύριό μου το βασιλιά· και κάνε για αυτόν ό,τι φαίνεται καλό στα μάτια σου».—2 Σαμουήλ 17:27-29· 19:31-40.

¹³ Παρότι οι περιστάσεις του είχαν αλλάξει, ο Βαρζελαΐ έκανε ό,τι μπορούσε για να υποστηρίξει το διορισμένο βασιλιά του Ιεχωβά. Μολονότι παραδεχόταν πως η αίσθηση της γεύσης και της ακοής του δεν ήταν πια όπως παλιά, δεν ένιωθε πικρία. Απεναντίας, προτείνοντας ανιδιοτελώς να λάβει ο Χιμάμ τα προσφερόμενα οφέλη, ο Βαρζελαΐ αποκάλυψε τι είδους άνθρωπος ήταν κατά βάθος. Όπως ο Βαρζελαΐ, έτσι και πολλοί ηλικιωμένοι σήμερα εκδηλώνουν πνεύμα ανιδιοτέλειας και γενναιοδωρίας. Κάνουν ό,τι μπορούν για να υποστηρίζουν την αληθινή λατρεία, γνωρίζοντας ότι «με τέτοιες θυσίες ευαρεστείται ο Θεός». Τι ευλογία είναι να έχουμε όσια άτομα ανάμεσά μας!—Εβραίους 13:16.

14. Πώς προσθέτει η προχωρημένη ηλικία του Δαβίδ νόημα στα λόγια που είναι καταγραμμένα στα εδάφια Ψαλμός 37:23-25;

¹⁴ Αν και οι περιστάσεις του Δαβίδ άλλαξαν πολλές φορές καθώς περνούσαν τα χρόνια, εκείνος διατήρησε την πεποίθηση ότι το ενδιαφέρον του Ιεχωβά για τους όσιους υπηρέτες του δεν αλλάζει ποτέ. Προς το τέλος της ζωής του, ο Δαβίδ συνέθεσε το άσμα που είναι σήμερα γνωστό ως ο 37ος Ψαλμός. Φανταστείτε τον Δαβίδ σε περισυλλογή, να παίζει άρπα και να ψάλλει τα λόγια: «Από τον Ιεχωβά έχουν ετοιμαστεί τα βήματα του ακμαίου άντρα, και στην οδό του βρίσκει Εκείνος ευχαρίστηση. Αν και μπορεί να πέσει, δεν θα σωριαστεί κάτω, γιατί ο Ιεχωβά στηρίζει το χέρι του. Νέος ήμουν και γέρασα, και όμως δεν είδα δίκαιο εγκαταλειμμένο ούτε κάποιον απόγονό του να ζητάει ψωμί». (Ψαλμός 37:23-25) Ο Ιεχωβά θεώρησε κατάλληλο να συμπεριληφθεί σε αυτόν το θεόπνευστο ψαλμό μια αναφορά στην ηλικία του Δαβίδ. Τι βαθύ συναίσθημα προσθέτει αυτό σε εκείνα τα εγκάρδια λόγια!

15. Πώς έθεσε ο απόστολος Ιωάννης θαυμάσιο παράδειγμα πιστότητας παρά την αλλαγή περιστάσεων και τα γηρατειά;

¹⁵ Ο απόστολος Ιωάννης είναι άλλο ένα εξαίρετο παράδειγμα πιστότητας παρά την αλλαγή περιστάσεων και την προχωρημένη ηλικία. Αφού υπηρέτησε τον Θεό επί σχεδόν 70 χρόνια, ο Ιωάννης εξορίστηκε στην Πάτμο “επειδή μιλούσε για τον Θεό και έδινε μαρτυρία για τον Ιησού”. (Αποκάλυψη 1:9) Εντούτοις, το έργο του δεν τερματίστηκε τότε. Στην πραγματικότητα, όλα τα Βιβλικά συγγράμματα που συνέταξε ο Ιωάννης γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ενόσω βρισκόταν στην Πάτμο, του δόθηκε το όραμα της Αποκάλυψης, ένα όραμα που προκαλεί δέος και το οποίο κατέγραψε προσεκτικά. (Αποκάλυψη 1:1, 2) Γενικά πιστεύεται ότι απελευθερώθηκε από την εξορία κατά τη βασιλεία του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Νέρβα. Έπειτα, γύρω στο 98 Κ.Χ., όταν ήταν πιθανώς 90 ή 100 ετών, ο Ιωάννης έγραψε το Ευαγγέλιο και τις τρεις επιστολές που φέρουν το όνομά του.

Ανεξίτηλο Υπόμνημα Υπομονής

16. Πώς μπορούν να δείχνουν την αφοσίωσή τους στον Ιεχωβά τα άτομα των οποίων έχει επηρεαστεί η ικανότητα επικοινωνίας;

¹⁶ Οι περιορισμοί μπορεί να έχουν πολλές μορφές και διαφορετικούς βαθμούς σοβαρότητας.  Για παράδειγμα, σε μερικά άτομα έχει επηρεαστεί ακόμα και η ικανότητα επικοινωνίας. Ωστόσο, εξακολουθούν να έχουν ευχάριστες αναμνήσεις για την αγάπη και την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού. Αν και έχουν περιορισμούς όσον αφορά αυτά που μπορούν να πουν με το στόμα τους, μέσα στην καρδιά τους λένε στον Ιεχωβά: «Πόσο αγαπώ το νόμο σου! Όλη την ημέρα είναι μέλημά μου». (Ψαλμός 119:97) Ο Ιεχωβά γνωρίζει εκείνους που κάνουν «σκέψεις γύρω από το όνομά του», και αντιλαμβάνεται πόσο διαφέρουν αυτά τα άτομα από τη συντριπτική πλειονότητα της ανθρωπότητας, που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τις οδούς του. (Μαλαχίας 3:16· Ψαλμός 10:4) Πόσο παρηγορητικό είναι να γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά ευαρεστείται με το στοχασμό της καρδιάς μας!—1 Χρονικών 28:9· Ψαλμός 19:14.

17. Τι το αληθινά μοναδικό έχουν πετύχει οι παλαίμαχοι υπηρέτες του Ιεχωβά;

¹⁷ Δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι εκείνοι που υπηρετούν πιστά τον Ιεχωβά επί δεκαετίες έχουν πετύχει κάτι αληθινά μοναδικό, κάτι που δεν μπορεί να αποκτηθεί με κανέναν άλλον τρόπο—ένα ανεξίτηλο υπόμνημα υπομονής. Ο Ιησούς είπε: «Μέσω της υπομονής σας θα αποκτήσετε τις ψυχές σας». (Λουκάς 21:19) Η υπομονή είναι ουσιώδης για να λάβουμε αιώνια ζωή. Εσείς που έχετε “κάνει το θέλημα του Θεού” και έχετε αποδείξει την οσιότητά σας με την πορεία της ζωής σας, μπορείτε να αποβλέπετε στο να λάβετε «την εκπλήρωση της υπόσχεσης».—Εβραίους 10:36.

18. (α) Τι ευαρεστείται να βλέπει ο Ιεχωβά όσον αφορά τους ηλικιωμένους; (β) Τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

¹⁸ Ο Ιεχωβά θεωρεί πολύτιμη την ολόψυχη υπηρεσία σας, ανεξάρτητα από το πόσο πολλά ή πόσο λίγα είστε σε θέση να κάνετε. Παρά τα όσα μπορεί να συμβαίνουν στον “εξωτερικό άνθρωπο” καθώς κάποιος γερνάει, “ο εσωτερικός άνθρωπος” είναι δυνατόν να ανανεώνεται από ημέρα σε ημέρα. (2 Κορινθίους 4:16) Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ιεχωβά εκτιμάει όσα έχετε επιτελέσει στο παρελθόν, αλλά είναι προφανέστατο ότι εκτιμάει και όσα κάνετε ακριβώς τώρα για το όνομά του. (Εβραίους 6:10) Στο επόμενο άρθρο, θα εξετάσουμε τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα αυτής της πιστότητας.

Πώς θα Απαντούσατε;

• Ποιο θαυμάσιο παράδειγμα έθεσε η Άννα για τους ηλικιωμένους Χριστιανούς σήμερα;

• Γιατί δεν αποτελεί απαραιτήτως η ηλικία περιοριστικό παράγοντα ως προς το τι μπορεί να επιτελέσει κάποιος;

• Πώς μπορούν οι ηλικιωμένοι να συνεχίσουν να δείχνουν θεοσεβή αφοσίωση;

• Πώς θεωρεί ο Ιεχωβά την υπηρεσία που του αποδίδουν οι ηλικιωμένοι;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Ο ηλικιωμένος Δανιήλ διέκρινε από «τα βιβλία» τη διάρκεια της εξορίας του Ιούδα

[Εικόνες στη σελίδα 25]

Πολλοί ηλικιωμένοι είναι υποδειγματικοί καθώς παρακολουθούν τακτικά τις συναθροίσεις, κηρύττουν με ζήλο και είναι πρόθυμοι να μαθαίνουν