Το Κακό—Είναι Εκτός Ελέγχου;

Ένα αγοράκι, γεμάτο περιέργεια, πιάνει σε κάποιο χωράφι ένα αντικείμενο—μια νάρκη—και μένει τυφλό και ακρωτηριασμένο για όλη του τη ζωή. Μια μητέρα εγκαταλείπει το νεογέννητο βρέφος της, κρύβοντάς το μέσα στα σκουπίδια στην άκρη του δρόμου. Ένας απολυμένος εργάτης επιστρέφει στον προηγούμενο χώρο εργασίας του, πυροβολεί όλους όσους βλέπει μπροστά του και κατόπιν αυτοκτονεί. Ένας ευυπόληπτος πολίτης υποβάλλει σε σεξουαλική κακοποίηση ανυπεράσπιστα παιδιά.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, οι ειδήσεις για τέτοιες κακές πράξεις έχουν γίνει πολύ συνηθισμένες στην εποχή μας. Ακόμη χειρότερα, αυτές οι ειδήσεις επισκιάζονται συχνά από όσα ακούμε για εθνικές εκκαθαρίσεις, γενοκτονίες, καθώς και για την τρομοκρατία. «Αν λάβουμε υπόψη τα χειρότερα χαρακτηριστικά του, αυτός ήταν ο αιώνας του Σατανά», αναφέρθηκε στη στήλη του εκδότη σε κάποια εφημερίδα το 1995. «Σε καμιά προηγούμενη εποχή δεν έδειξαν οι άνθρωποι τόσο μεγάλη ικανότητα και διάθεση να σκοτώνουν εκατομμύρια άλλους ανθρώπους εξαιτίας της φυλής, της θρησκείας ή της τάξης».

Παράλληλα, οι άνθρωποι ρυπαίνουν τον αέρα, μολύνουν τη γη, εξαντλούν τους φυσικούς της πόρους και οδηγούν αναρίθμητα είδη έμβιων όντων στην εξαφάνιση. Μπορεί η ανθρωπότητα να υπερνικήσει όλες αυτές τις εκδηλώσεις του κακού και να κάνει τον κόσμο καλύτερο και ασφαλέστερο; Ή μήπως το να το επιχειρήσει αυτό είναι σαν να προσπαθεί να αναχαιτίσει την παλίρροια με μια σκούπα; Ένας καθηγητής ο οποίος έχει γράψει εκτεταμένα γύρω από το θέμα του κακού είπε: «Ένιωθα έντονα την ανάγκη να κάνω ουσιαστικές αλλαγές στον κόσμο, να βελτιώσω τον κόσμο. Αλλά ο κόσμος δεν φαίνεται να βελτιώνεται». Ενδεχομένως πιστεύετε και εσείς το ίδιο.

Η πορεία του κόσμου μπορεί να παρομοιαστεί με ένα καράβι που πλέει σε θάλασσες οι οποίες γίνονται πιο τρικυμιώδεις και πιο επικίνδυνες μέρα με τη μέρα. Μολονότι κανένας δεν θέλει να πάει προς αυτή την κατεύθυνση, όλες οι προσπάθειες που καταβάλλονται για αλλαγή πορείας αποτυχαίνουν. Το σκάφος απλώς κατευθύνεται ολοταχώς προς τη φονική θύελλα.

Σε κάποιον βαθμό, αυτή η συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση μπορεί να αποδοθεί στην ανθρώπινη ατέλεια. (Ρωμαίους 3:23) Ωστόσο, η κλιμάκωση του κακού, η πανταχού παρουσία του και η σφοδρότητά του φανερώνουν μοχθηρία που δεν μπορεί να αποδοθεί σε ανθρώπους και μόνο. Υπάρχει άραγε η πιθανότητα να κατευθύνεται η ανθρωπότητα από κάποια αόρατη αλλά ισχυρή και μοχθηρή δύναμη; Αν ναι, ποια είναι αυτή η δύναμη και πώς μπορούμε να προστατευτούμε; Το ακόλουθο άρθρο θα απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα.

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 3]

© Heldur Netocny/Panos Pictures