Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Ιεζεκιήλ—Μέρος Α΄
Ο Λόγος του Ιεχωβά Είναι Ζωντανός
Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Ιεζεκιήλ—Μέρος Α΄
ΕΙΝΑΙ το έτος 613 Π.Κ.Χ. Ο προφήτης Ιερεμίας βρίσκεται στον Ιούδα, διακηρύττοντας άφοβα την επικείμενη καταστροφή της Ιερουσαλήμ και την ερήμωση της γης του Ιούδα. Ο Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ της Βαβυλώνας έχει ήδη οδηγήσει πολλούς Ιουδαίους στην αιχμαλωσία. Μεταξύ αυτών είναι ο νεαρός Δανιήλ και οι τρεις σύντροφοί του, οι οποίοι υπηρετούν στην αυλή των Χαλδαίων. Οι περισσότεροι από τους Ιουδαίους εξορίστους βρίσκονται δίπλα στον ποταμό Χεβάρ «στη γη των Χαλδαίων». (Ιεζεκιήλ 1:1-3) Ο Ιεχωβά δεν αφήνει εκείνους τους αιχμαλώτους χωρίς αγγελιοφόρο. Διορίζει τον 30χρονο Ιεζεκιήλ προφήτη.
Το βιβλίο του Ιεζεκιήλ, το οποίο ολοκληρώθηκε το 591 Π.Κ.Χ., καλύπτει μια περίοδο 22 ετών. Ο Ιεζεκιήλ είναι σχολαστικός συγγραφέας. Προσδιορίζει χρονικά τις προφητείες του, αναφέροντας συγκεκριμένα ακόμη και την ημέρα και το μήνα μαζί με το έτος. Το πρώτο τμήμα του αγγέλματος του Ιεζεκιήλ επικεντρώνεται στην πτώση και στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Το δεύτερο τμήμα περιέχει εξαγγελίες κατά των γύρω εθνών και το τελικό τμήμα σχετίζεται με την αποκατάσταση της λατρείας του Ιεχωβά. Αυτό το άρθρο εξετάζει κύρια σημεία από τα εδάφια Ιεζεκιήλ 1:1–24:27, και περιλαμβάνει οράματα, προφητείες και αναπαραστάσεις σχετικά με όσα θα συνέβαιναν στην Ιερουσαλήμ.
«ΣΕ ΚΑΤΕΣΤΗΣΑ ΦΡΟΥΡΟ»
Έπειτα από ένα όραμα του θρόνου του Ιεχωβά το οποίο προκαλεί δέος, ο Ιεζεκιήλ λαβαίνει την αποστολή του. «Σε κατέστησα φρουρό για τον οίκο του Ισραήλ», του λέει ο Ιεχωβά, «και πρέπει να ακούσεις λόγο από το στόμα μου και να τους προειδοποιήσεις εκ μέρους μου». (Ιεζεκιήλ 3:17) Για να προφητεύσει την πολιορκία της Ιερουσαλήμ και τις συνέπειές της, ο Ιεζεκιήλ παίρνει την εντολή να παρουσιάσει δύο παντομίμες. Ο Ιεχωβά, αναφερόμενος στη γη του Ιούδα, λέει μέσω του Ιεζεκιήλ: «Ορίστε! Φέρνω πάνω σας σπαθί και θα καταστρέψω οπωσδήποτε τους υψηλούς τόπους σας». (Ιεζεκιήλ 6:3) Στον κάτοικο του τόπου, ο Ιεχωβά λέει: «Το στεφάνι [της συμφοράς] θα έρθει σε εσένα».—Ιεζεκιήλ 7:7.
Το 612 Π.Κ.Χ., ένα όραμα μεταφέρει τον Ιεζεκιήλ στην Ιερουσαλήμ. Τι απεχθή πράγματα βλέπει να γίνονται στο ναό του Θεού! Όταν ο Ιεχωβά στείλει τις ουράνιες εκτελεστικές του δυνάμεις (οι οποίες συμβολίζονται από «έξι άντρες») για να εκφράσει το θυμό του κατά των αποστατών, μόνο όσοι έχουν λάβει “σημάδι στο μέτωπο” θα γλιτώσουν. (Ιεζεκιήλ 9:2-6) Πρώτα, όμως, «κάρβουνα φωτιάς»—το πύρινο άγγελμα καταστροφής του Θεού—πρέπει να σκορπιστούν πάνω στην πόλη. (Ιεζεκιήλ 10:2) Αν και “ο Ιεχωβά πάνω στο κεφάλι των πονηρών θα στρέψει την οδό τους”, υπόσχεται να ξανασυγκεντρώσει τους διασκορπισμένους του Ισραήλ.—Ιεζεκιήλ 11:17-21.
Το πνεύμα του Θεού μεταφέρει τον Ιεζεκιήλ πίσω στη Χαλδαία. Μια αναπαράσταση απεικονίζει τη φυγή του Βασιλιά Σεδεκία και του λαού από την Ιερουσαλήμ. Οι ψευδοπροφήτες και οι ψευδοπροφήτισσες κατακρίνονται. Οι ειδωλολάτρες απορρίπτονται. Ο Ιούδας παρομοιάζεται με άχρηστο κλήμα. Το αίνιγμα με τον αετό και το κλήμα δείχνει τις ολέθριες συνέπειες που θα υπάρξουν επειδή η Ιερουσαλήμ στρέφεται για βοήθεια στην Αίγυπτο. Το αίνιγμα ολοκληρώνεται με την υπόσχεση ότι “ο Ιεχωβά θα μεταφυτέψει ένα τρυφερό κλαδί πάνω σε ένα ψηλό βουνό”. (Ιεζεκιήλ 17:22) Στον Ιούδα, όμως, δεν θα υπάρχει «σκήπτρο για άρχοντες».—Ιεζεκιήλ 19:14.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
1:4-28—Τι απεικονίζει το ουράνιο άρμα; Το άρμα συμβολίζει το ουράνιο τμήμα της οργάνωσης του Ιεχωβά το οποίο αποτελείται από πιστά πνευματικά πλάσματα. Πηγή της δύναμης που το κινεί είναι το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά. Ο Αρματηλάτης, ο οποίος συμβολίζει τον Ιεχωβά, είναι απερίγραπτα ένδοξος. Η ηρεμία του φαίνεται παραστατικά από ένα εξαίσιο ουράνιο τόξο.
1:5-11—Ποια είναι τα τέσσερα ζωντανά πλάσματα; Στο δεύτερο όραμα που είδε σχετικά με το άρμα, ο Ιεζεκιήλ προσδιορίζει τα τέσσερα ζωντανά πλάσματα ως χερουβείμ. (Ιεζεκιήλ 10:1-11· 11:22) Σε αυτή τη μετέπειτα περιγραφή, αποκαλεί το πρόσωπο του ταύρου «πρόσωπο χερούβ». (Ιεζεκιήλ 10:14) Αυτό είναι κατάλληλο επειδή ο ταύρος συμβολίζει ισχύ και δύναμη, και τα χερουβείμ είναι ισχυρά πνευματικά πλάσματα.
2:6—Γιατί αποκαλείται ο Ιεζεκιήλ επανειλημμένα “γιος ανθρώπου”; Ο Ιεχωβά απευθύνεται στον Ιεζεκιήλ με αυτόν τον τρόπο για να υπενθυμίσει στον προφήτη ότι είναι φτιαγμένος από σάρκα και αίμα, τονίζοντας έτσι τη μεγάλη αντίθεση ανάμεσα στον ανθρώπινο αγγελιοφόρο και στον θεϊκό Εμπνευστή του αγγέλματος. Ο ίδιος χαρακτηρισμός προσδίδεται στον Ιησού Χριστό περίπου 80 φορές στα Ευαγγέλια, κάτι που δείχνει ξεκάθαρα ότι ο Γιος του Θεού είχε έρθει ως άνθρωπος, όχι ως ενσάρκωση.
2:9–3:3—Γιατί ήταν ο ρόλος με τις θρηνωδίες και τα βογκητά γλυκός για τον Ιεζεκιήλ; Αυτό που έκανε το ρόλο γλυκό για τον Ιεζεκιήλ ήταν η στάση του προφήτη απέναντι στην αποστολή του. Ο Ιεζεκιήλ ήταν ευγνώμων που υπηρετούσε τον Ιεχωβά ως προφήτης.
4:1-17—Αναπαρέστησε πραγματικά ο Ιεζεκιήλ τη σκηνή που απεικόνιζε την επικείμενη πολιορκία της Ιερουσαλήμ; Το αίτημα του Ιεζεκιήλ για αλλαγή της καύσιμης ύλης με την οποία θα μαγείρευε το φαγητό του και η ικανοποίηση του αιτήματός του από τον Ιεχωβά δείχνουν ότι ο προφήτης αναπαρέστησε πραγματικά τη σκηνή. Το ότι πλάγιασε πάνω στο αριστερό του πλευρό υποδήλωνε τα 390 χρόνια του σφάλματος του δεκάφυλου βασιλείου—από την έναρξή του το 997 Π.Κ.Χ. ως την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ. Το ότι πλάγιασε πάνω στο δεξί του πλευρό υποδήλωνε τα 40 χρόνια της αμαρτίας του Ιούδα, περίοδος που διήρκεσε από το διορισμό του Ιερεμία ως προφήτη το 647 Π.Κ.Χ. μέχρι το 607 Π.Κ.Χ. Ολόκληρη την περίοδο των 430 ημερών, ο Ιεζεκιήλ συντηρούνταν με ελάχιστο φαγητό και νερό, κάτι που έδειχνε προφητικά ότι θα υπήρχε πείνα στη διάρκεια της πολιορκίας της Ιερουσαλήμ.
5:1-3—Τι σημαίνει το γεγονός ότι ο Ιεζεκιήλ πήρε λίγες τρίχες από το τμήμα που θα σκόρπιζε στον άνεμο και τις τύλιξε στην άκρη της φορεσιάς του; Το έκανε αυτό για να δείξει ότι ένα υπόλοιπο θα επέστρεφε στον Ιούδα και θα ασκούσε την αληθινή λατρεία μετά την 70χρονη ερήμωση.—Ιεζεκιήλ 11:17-20.
17:1-24—Ποιοι είναι οι δύο μεγάλοι αετοί, πώς κόπηκαν τα τρυφερά κλωνάρια ενός κέδρου, και ποιος είναι το «τρυφερό κλαδί» το οποίο μεταφύτεψε ο Ιεχωβά; Οι δύο αετοί συμβολίζουν τους άρχοντες της Βαβυλώνας και της Αιγύπτου. Ο πρώτος αετός έρχεται στην κορυφή του κέδρου, δηλαδή σε αυτόν που ασκεί τη διακυβέρνηση στη βασιλική γραμμή του Δαβίδ. Αυτός ο αετός κόβει την κορυφή από τα τρυφερά κλωνάρια αντικαθιστώντας τον Βασιλιά Ιωαχίν του Ιούδα με τον Σεδεκία. Παρότι ο Σεδεκίας έχει κάνει όρκο οσιότητας, επιζητεί τη βοήθεια του άλλου αετού, του άρχοντα της Αιγύπτου, αλλά μάταια. Πρόκειται να παρθεί αιχμάλωτος και να πεθάνει στη Βαβυλώνα. Ο Ιεχωβά κόβει επίσης «ένα τρυφερό κλαδί», τον Μεσσιανικό Βασιλιά. Αυτός μεταφυτεύεται πάνω σε «ένα ψηλό και επιβλητικό βουνό», στο ουράνιο Όρος Σιών, όπου θα γίνει «μεγαλοπρεπής κέδρος», πηγή πραγματικών ευλογιών για τη γη.—Αποκάλυψη 14:1.
Μαθήματα για Εμάς:
2:6-8· 3:8, 9, 18-21. Δεν πρέπει ούτε να τρομοκρατούμαστε από τους πονηρούς ούτε να διστάζουμε να διακηρύττουμε το άγγελμα του Θεού, το οποίο περιλαμβάνει προειδοποίηση για αυτούς. Όταν αντιμετωπίζουμε αδιαφορία ή εναντίωση, χρειάζεται να είμαστε σκληροί σαν διαμάντια. Ωστόσο, πρέπει να προσέχουμε ώστε να μη γίνουμε σκληρόκαρδοι, αναίσθητοι ή άσπλαχνοι. Ο Ιησούς ένιωθε συμπόνια για τους ανθρώπους στους οποίους κήρυττε, και εμείς πρέπει παρόμοια να υποκινούμαστε από συμπόνια για να κηρύττουμε στους άλλους.—Ματθαίος 9:36.
3:15. Αφού έλαβε την αποστολή του, ο Ιεζεκιήλ κατοίκησε στο Τελ-αβίβ, “αποσβολωμένος επί εφτά ημέρες”, αφομοιώνοντας το άγγελμα που επρόκειτο να διακηρύξει. Δεν πρέπει και εμείς να αφιερώνουμε χρόνο για να μελετούμε επιμελώς και να στοχαζόμαστε ώστε να κατανοούμε βαθιές πνευματικές αλήθειες;
4:1–5:4. Ο Ιεζεκιήλ χρειαζόταν ταπεινοφροσύνη και θάρρος ώστε να παρουσιάσει τις δύο προφητικές παντομίμες. Και εμείς επίσης πρέπει να είμαστε ταπεινοί και θαρραλέοι καθώς φέρνουμε σε πέρας οποιονδήποτε θεόδοτο διορισμό.
7:4, 9· 8:18· 9:5, 10. Δεν χρειάζεται να λυπηθεί το μάτι μας όσους λαβαίνουν τη δυσμενή κρίση του Θεού ή να νιώσουμε συμπόνια για αυτούς.
7:19. Όταν ο Ιεχωβά εκτελέσει την κρίση του πάνω σε αυτό το σύστημα πραγμάτων, τα χρήματα δεν θα έχουν καμιά απολύτως αξία.
8:5-18. Η αποστασία είναι θανατηφόρα από πνευματική άποψη. «Με το στόμα του καταστρέφει το συνάνθρωπό του αυτός που είναι αποστάτης». (Παροιμίες 11:9) Είναι σοφό να αποστρεφόμαστε ακόμη και τη σκέψη τού να ακούσουμε αποστάτες.
9:3-6. Η απόκτηση του σημαδιού—της απόδειξης ότι είμαστε αφιερωμένοι, βαφτισμένοι υπηρέτες του Θεού και ότι έχουμε τη Χριστιανική προσωπικότητα—είναι ουσιώδης για την επιβίωση από τη «μεγάλη θλίψη». (Ματθαίος 24:21) Οι χρισμένοι Χριστιανοί, οι οποίοι συμβολίζονται από τον άντρα με το μελανοδοχείο του γραμματέα, αναλαμβάνουν την ηγεσία στο έργο σημειώματος, δηλαδή στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης. Αν θέλουμε να διατηρήσουμε το σημάδι μας, πρέπει να τους βοηθούμε με ζήλο σε αυτό το έργο.
12:26-28. Ακόμη και σε όσους χλεύαζαν το άγγελμά του, ο Ιεζεκιήλ έπρεπε να πει: «Δεν θα υπάρξει πια αναβολή σε κανέναν από τους λόγους [του Ιεχωβά]». Πρέπει να κάνουμε όλα όσα μπορούμε για να βοηθούμε άλλους να θέτουν την εμπιστοσύνη τους στον Ιεχωβά, προτού εκείνος τερματίσει αυτό το σύστημα πραγμάτων.
14:12-23. Η απόκτηση σωτηρίας αποτελεί προσωπική μας ευθύνη. Κανένας δεν μπορεί να το κάνει αυτό για εμάς.—Ρωμαίους 14:12.
18:1-29. Είμαστε υπεύθυνοι για τις συνέπειες των πράξεών μας.
«ΕΡΕΙΠΙΟ, ΕΡΕΙΠΙΟ, ΕΡΕΙΠΙΟ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ»
Το έβδομο έτος της εξορίας, το 611 Π.Κ.Χ., οι πρεσβύτεροι του Ισραήλ έρχονται στον Ιεζεκιήλ «για να ρωτήσουν τον Ιεχωβά». Ακούν ένα μακρύ ιστορικό του στασιασμού του Ισραήλ και μια προειδοποίηση για το ότι “ο Ιεχωβά θα βγάλει το σπαθί του” εναντίον τους. (Ιεζεκιήλ 20:1· 21:3) Απευθυνόμενος στον αρχηγό του Ισραήλ (τον Σεδεκία), ο Ιεχωβά λέει: «Βγάλε το τουρμπάνι και αφαίρεσε το στέμμα. Αυτό δεν θα είναι το ίδιο. Ανέβασε ψηλά το χαμηλό και ρίξε χαμηλά το υψηλό. Ερείπιο, ερείπιο, ερείπιο θα το κάνω. Και αυτό δεν πρόκειται να ανήκει σε κανέναν, ώσπου να έρθει εκείνος που έχει το νόμιμο δικαίωμα [ο Ιησούς Χριστός], και θα το δώσω σε αυτόν».—Ιεζεκιήλ 21:26, 27.
Η Ιερουσαλήμ κατηγορείται. Η ενοχή της Οολά (Ισραήλ) και της Οολιβά (Ιούδας) εκτίθεται. Η Οολά έχει ήδη δοθεί «στο χέρι των φλογερών εραστών της, στο χέρι των γιων της Ασσυρίας». (Ιεζεκιήλ 23:9) Η ερήμωση της Οολιβά διαφαίνεται στον ορίζοντα. Το 609 Π.Κ.Χ., αρχίζει η 18μηνη πολιορκία της Ιερουσαλήμ. Όταν η πόλη πέσει τελικά, οι Ιουδαίοι θα έχουν σαστίσει τόσο ώστε δεν θα μπορούν να εκφράσουν τη λύπη τους. Ο Ιεζεκιήλ δεν πρέπει να διαβιβάσει το άγγελμα του Θεού στους εξορίστους μέχρι να ειδοποιηθεί για την καταστροφή της πόλης από «εκείνον που θα έχει διαφύγει».—Ιεζεκιήλ 24:26, 27.
Απαντήσεις σε Γραφικά Ερωτήματα:
21:3—Ποιο είναι το «σπαθί» που βγάζει ο Ιεχωβά από τη θήκη του; Το «σπαθί» που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά για να εκτελέσει την κρίση του στην Ιερουσαλήμ και στον Ιούδα αποδεικνύεται ότι είναι ο Βαβυλώνιος Βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ και ο στρατός του. Θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει το ουράνιο τμήμα της οργάνωσης του Θεού το οποίο αποτελείται από ισχυρά πνευματικά πλάσματα.
24:6-14—Τι συμβολίζει η σκουριά της χύτρας; Η πολιορκημένη Ιερουσαλήμ παρομοιάζεται με πλατύστομη χύτρα. Η σκουριά της συμβολίζει την ηθική ρυπαρότητα της πόλης—την ακαθαρσία, τη χαλαρή, έκλυτη διαγωγή και την αιματοχυσία για την οποία ευθύνεται αυτή. Τόσο μεγάλη είναι η ακαθαρσία της ώστε, ακόμα και το να στήσει κάποιος τη χύτρα άδεια πάνω στα κάρβουνα ώσπου να πυρακτωθεί δεν απομακρύνει τη σκουριά.
Μαθήματα για Εμάς:
20:1, 49. Η αντίδραση των πρεσβυτέρων του Ισραήλ δείχνει ότι αντιμετώπιζαν με δυσπιστία όσα είχε πει ο Ιεζεκιήλ. Είθε να μην αναπτύξουμε ποτέ στάση αμφιβολίας απέναντι στις θεϊκές προειδοποιήσεις.
21:18-22. Παρότι ο Ναβουχοδονόσορ χρησιμοποίησε μαντεία, ο Ιεχωβά ήταν εκείνος που διασφάλισε ότι ο ειδωλολάτρης άρχοντας θα ερχόταν εναντίον της Ιερουσαλήμ. Αυτό δείχνει ότι ούτε καν οι δαίμονες δεν μπορούν να εμποδίσουν τα εκτελεστικά όργανα του Ιεχωβά να επιτελέσουν το σκοπό του.
22:6-16. Ο Ιεχωβά απεχθάνεται τη συκοφαντία, τη χαλαρή, έκλυτη διαγωγή, την κατάχρηση εξουσίας και τη δωροληψία. Πρέπει να είμαστε σταθεροί στην απόφασή μας να αποφεύγουμε αυτές τις αδικοπραγίες.
23:5-49. Η σύναψη πολιτικών συμμαχιών οδήγησε τον Ισραήλ και τον Ιούδα στην υιοθέτηση της ψεύτικης λατρείας των συμμάχων τους. Ας μη συνάπτουμε δεσμούς με τον κόσμο οι οποίοι μπορούν να καταστρέψουν την πίστη μας.—Ιακώβου 4:4.
Ένα Άγγελμα που Είναι Ζωντανό και Ασκεί Δύναμη
Τι ωραία μαθήματα αντλούμε από τα πρώτα 24 κεφάλαια του Γραφικού βιβλίου του Ιεζεκιήλ! Οι αρχές που εκτίθενται εκεί δείχνουν τι οδηγεί στη δυσμένεια του Θεού, πώς μπορούμε να λάβουμε το έλεός του και γιατί πρέπει να προειδοποιούμε τους πονηρούς. Η προφητεία σχετικά με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ παρουσιάζει ξεκάθαρα τον Ιεχωβά ως Θεό που “κάνει το λαό του να γνωρίσει νέα πράγματα προτού αρχίσουν να αναφύονται”.—Ησαΐας 42:9.
Προφητείες όπως αυτές που είναι καταγραμμένες στα εδάφια Ιεζεκιήλ 17:22-24 και 21:26, 27 έστρεφαν την προσοχή στην εγκαθίδρυση της Μεσσιανικής Βασιλείας στον ουρανό. Πολύ σύντομα, αυτή η διακυβέρνηση θα έχει ως αποτέλεσμα να γίνει το θέλημα του Θεού στη γη. (Ματθαίος 6:9, 10) Με ισχυρή πίστη και πεποίθηση, μπορούμε να αποβλέπουμε στις ευλογίες της Βασιλείας. Ναι, «ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός και ασκεί δύναμη».—Εβραίους 4:12.
[Εικόνα στη σελίδα 12]
Τι απεικονίζει το ουράνιο άρμα;
[Εικόνα στη σελίδα 14]
Η γεμάτη ζήλο συμμετοχή στο έργο κηρύγματος μας βοηθάει να διατηρούμε το «σημάδι» μας