Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μετάβαση στον πίνακα περιεχομένων

Αληθινή Πνευματικότητα—Πώς Μπορείτε να τη Βρείτε;

Αληθινή Πνευματικότητα—Πώς Μπορείτε να τη Βρείτε;

Αληθινή Πνευματικότητα—Πώς Μπορείτε να τη Βρείτε;

«ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ της σάρκας σημαίνει θάνατο, αλλά το φρόνημα του πνεύματος σημαίνει ζωή και ειρήνη», έγραψε ο απόστολος Παύλος. (Ρωμαίους 8:6) Με αυτά τα λόγια, ο απόστολος έδειχνε ότι το να είναι κάποιος πνευματικό άτομο δεν αποτελεί απλώς ζήτημα προσωπικής προτίμησης ή προδιάθεσης. Ουσιαστικά, είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Με ποια έννοια, όμως, ένα πνευματικό άτομο λαβαίνει «ζωή και ειρήνη»; Σύμφωνα με τη Γραφή, ένα τέτοιο άτομο απολαμβάνει ειρήνη τώρα—με τον εαυτό του και με τον Θεό—και θα ευλογηθεί με αιώνια ζωή στο μέλλον. (Ρωμαίους 6:23· Φιλιππησίους 4:7) Δεν προξενεί απορία η επισήμανση του Ιησού: «Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους ανάγκης»!—Ματθαίος 5:3.

Το γεγονός ότι διαβάζετε αυτό το περιοδικό δείχνει ότι ενδιαφέρεστε για την πνευματικότητα—πράγμα πολύ σοφό. Ωστόσο, οι απόψεις όσον αφορά αυτό το θέμα διαφέρουν πολύ, οπότε μπορεί να αναρωτιέστε: “Τι είναι η αληθινή πνευματικότητα; Και πώς μπορεί να την αποκτήσει κάποιος;”

“Ο Νους του Χριστού”

Ο απόστολος Παύλος δεν επισήμανε απλώς τη σπουδαιότητα και τα οφέλη του πνευματικού φρονήματος, αλλά είχε πολλά να πει και για το τι είναι η αληθινή πνευματικότητα. Στους Χριστιανούς της αρχαίας πόλης της Κορίνθου, ο Παύλος εξήγησε τη διαφορά ανάμεσα σε έναν φυσικό άνθρωπο, δηλαδή ένα άτομο που ακολουθεί τις παρορμήσεις της σάρκας, και σε έναν πνευματικό άνθρωπο, ένα άτομο που θεωρεί πολύτιμα τα πνευματικά πράγματα. Ο Παύλος έγραψε: «Ο φυσικός άνθρωπος . . . δεν δέχεται τα πράγματα του πνεύματος του Θεού, γιατί αυτά είναι ανοησία για αυτόν». Από την άλλη πλευρά, ο Παύλος εξήγησε πως χαρακτηριστικό του πνευματικού ανθρώπου είναι το ότι έχει «το νου του Χριστού».—1 Κορινθίους 2:14-16.

Το να έχει κάποιος «το νου του Χριστού» σημαίνει βασικά να έχει «την ίδια διανοητική στάση που είχε ο Χριστός Ιησούς». (Ρωμαίους 15:5· Φιλιππησίους 2:5) Με άλλα λόγια, πνευματικός άνθρωπος είναι αυτός που σκέφτεται όπως ο Ιησούς και περπατάει στα ίχνη Του. (1 Πέτρου 2:21· 4:1) Όσο περισσότερο μοιάζει ο νους ενός ατόμου με το νου του Χριστού, τόσο βαθύτερη είναι η πνευματικότητά του και τόσο πιο πιθανό είναι να αποκτήσει «ζωή και ειρήνη».—Ρωμαίους 13:14.

Πώς να Γνωρίσετε «το Νου του Χριστού»

Για να έχει, όμως, κάποιος το νου του Χριστού, πρέπει πρώτα να γνωρίσει αυτόν το νου. Επομένως, το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη πνευματικότητας είναι να γνωρίσετε τον τρόπο σκέψης του Ιησού. Αλλά πώς μπορείτε να γνωρίσετε το νου κάποιου που έζησε στη γη πριν από 2.000 χρόνια; Παραδείγματος χάρη, πώς μάθατε για τα ιστορικά πρόσωπα της χώρας σας; Πιθανώς διαβάζοντας για αυτά. Παρόμοια, το να διαβάσετε τη γραπτή ιστορία του Ιησού είναι ένας σημαντικός τρόπος για να γνωρίσετε το νου του Χριστού.—Ιωάννης 17:3.

Στην περίπτωση του Ιησού, υπάρχουν τέσσερις ζωντανές ιστορικές αφηγήσεις—τα Ευαγγέλια, τα οποία έγραψαν ο Ματθαίος, ο Μάρκος, ο Λουκάς και ο Ιωάννης. Η προσεκτική ανάγνωση αυτών των αφηγήσεων θα σας βοηθήσει να διακρίνετε τον τρόπο σκέψης του Ιησού, το βάθος των αισθημάτων του και τα κίνητρα των πράξεών του. Όταν αφιερώνετε χρόνο για να στοχάζεστε όσα διαβάζετε για τον Ιησού, δημιουργείτε μια εικόνα στη διάνοιά σας σχετικά με το τι άτομο ήταν εκείνος. Ακόμη και αν θεωρείτε ήδη τον εαυτό σας ακόλουθο του Χριστού, τέτοιου είδους ανάγνωση και στοχασμός θα σας βοηθήσουν να συνεχίσετε να «αυξάνετε στην παρ’ αξία καλοσύνη και γνώση του Κυρίου μας και Σωτήρα Ιησού Χριστού».—2 Πέτρου 3:18.

Με αυτό κατά νου, ας εξετάσουμε μερικές περικοπές από τα Ευαγγέλια για να διακρίνουμε τι ήταν εκείνο που έκανε τον Ιησού τόσο πνευματικό άτομο. Κατόπιν, ρωτήστε τον εαυτό σας πώς μπορείτε να μιμηθείτε το υπόδειγμα που έθεσε εκείνος.—Ιωάννης 13:15.

Πνευματικότητα και «Καρποί του Πνεύματος»

Ο Ευαγγελιστής Λουκάς δήλωσε ότι το άγιο πνεύμα του Θεού εκχύθηκε στον Ιησού κατά το βάφτισμά του καθώς και ότι ο Ιησούς ήταν «γεμάτος άγιο πνεύμα». (Λουκάς 3:21, 22· 4:1) Ο Ιησούς, με τη σειρά του, εντύπωσε στους ακολούθους του πόσο σημαντικό είναι να καθοδηγούνται από το άγιο πνεύμα του Θεού, δηλαδή την “ενεργό δύναμή” του. (Γένεση 1:2· Λουκάς 11:9-13) Γιατί είναι αυτό τόσο σημαντικό; Επειδή το πνεύμα του Θεού έχει τη δύναμη να μεταμορφώσει το νου ενός ατόμου ώστε να αρχίσει να μοιάζει με το νου του Χριστού. (Ρωμαίους 12:1, 2) Το άγιο πνεύμα παράγει σε ένα άτομο ιδιότητες όπως «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθότητα, πίστη, πραότητα, εγκράτεια». Αυτές οι ιδιότητες—τις οποίες η Γραφή αποκαλεί “καρπούς του πνεύματος”—χαρακτηρίζουν ένα αληθινά πνευματικό άτομο. (Γαλάτες 5:22, 23) Εν ολίγοις, το άτομο που έχει πνευματικό φρόνημα είναι αυτό που καθοδηγείται από το πνεύμα του Θεού.

Ο Ιησούς εκδήλωνε τους καρπούς του πνεύματος καθ’ όλη τη διάρκεια της διακονίας του. Ιδιότητες όπως η αγάπη, η καλοσύνη και η αγαθότητα γίνονταν ιδιαίτερα φανερές από τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφερόταν ο Ιησούς σε όσους θεωρούνταν ασήμαντα μέλη της κοινωνίας. (Ματθαίος 9:36) Παραδείγματος χάρη, προσέξτε ένα περιστατικό που περιγράφει ο απόστολος Ιωάννης. Διαβάζουμε: «Καθώς [ο Ιησούς] προχωρούσε είδε έναν άνθρωπο τυφλό εκ γενετής». Οι μαθητές του Ιησού παρατήρησαν και αυτοί τον άντρα αλλά τον έβλεπαν ως αμαρτωλό. «Ποιος αμάρτησε», ρώτησαν, «αυτός ή οι γονείς του;» Και οι γείτονες του ανθρώπου τον παρατηρούσαν, αλλά τον έβλεπαν μόνο ως ζητιάνο. «Αυτός δεν είναι που καθόταν και ζητιάνευε;» έλεγαν. Ο Ιησούς, όμως, έβλεπε τον τυφλό άνθρωπο ως άτομο που χρειαζόταν βοήθεια. Μίλησε στον τυφλό και τον θεράπευσε.—Ιωάννης 9:1-8.

Τι σας λέει αυτό το περιστατικό για το νου του Χριστού; Πρώτον, ο Ιησούς δεν παρέβλεπε τους ασήμαντους, αλλά τους συμπεριφερόταν με τρυφερή συμπόνια. Δεύτερον, έπαιρνε την πρωτοβουλία να βοηθάει άλλους. Πιστεύετε εσείς ότι ακολουθείτε αυτό το υπόδειγμα που έθεσε ο Ιησούς; Βλέπετε τους ανθρώπους όπως τους έβλεπε ο Ιησούς, δίνοντάς τους τη βοήθεια που χρειάζονται για να βελτιώσουν τη ζωή τους και να λαμπρύνουν το μέλλον τους; Ή μήπως έχετε την τάση να δείχνετε εύνοια σε όσους είναι επιφανείς και να παραβλέπετε όσους δεν είναι; Αν ισχύει το πρώτο, τότε καταφέρνετε να ακολουθείτε το παράδειγμα του Ιησού.—Ψαλμός 72:12-14.

Πνευματικότητα και Προσευχή

Οι αφηγήσεις των Ευαγγελίων δείχνουν ότι ο Ιησούς στρεφόταν συχνά στον Θεό μέσω προσευχής. (Μάρκος 1:35· Λουκάς 5:16· 22:41) Κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, ο Ιησούς ξεχώριζε συνειδητά χρόνο για να προσεύχεται. Ο μαθητής Ματθαίος έγραψε: «Αφού είπε στα πλήθη να φύγουν, [ο Ιησούς] ανέβηκε ιδιαιτέρως στο βουνό για να προσευχηθεί». (Ματθαίος 14:23) Ο Ιησούς αντλούσε δύναμη από αυτές τις στιγμές κατά τις οποίες επικοινωνούσε ήρεμα με τον ουράνιο Πατέρα του. (Ματθαίος 26:36-44) Παρόμοια, οι άνθρωποι που έχουν πνευματικό φρόνημα σήμερα αναζητούν ευκαιρίες για να επικοινωνούν με τον Θεό, γνωρίζοντας ότι αυτό θα ενισχύσει τη σχέση τους με τον Δημιουργό και θα τους βοηθήσει να μοιάσουν περισσότερο στον Χριστό ως προς τον τρόπο σκέψης τους.

Συχνά ο Ιησούς προσευχόταν για μεγάλα χρονικά διαστήματα. (Ιωάννης 17:1-26) Λόγου χάρη, προτού επιλέξει τους 12 άντρες που θα γίνονταν απόστολοί του, ο Ιησούς «βγήκε στο βουνό να προσευχηθεί, και πέρασε όλη τη νύχτα προσευχόμενος στον Θεό». (Λουκάς 6:12) Παρότι αυτοί που έχουν πνευματικό φρόνημα δεν περνούν απαραίτητα όλη τη νύχτα προσευχόμενοι, ακολουθούν το παράδειγμα του Ιησού. Προτού πάρουν σημαντικές αποφάσεις στη ζωή, αφιερώνουν επαρκή χρόνο για να προσευχηθούν στον Θεό, ζητώντας την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος ώστε να κάνουν επιλογές που θα καταστήσουν βαθύτερη την πνευματικότητά τους.

Οι προσευχές του Ιησού φανέρωναν βαθιά αισθήματα, και εμείς πρέπει να τον μιμούμαστε ως προς αυτό όταν προσευχόμαστε. Προσέξτε τι κατέγραψε ο Λουκάς σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο προσευχήθηκε ο Ιησούς το βράδυ πριν από το θάνατό του. «Καθώς τον κατέλαβε αγωνία, συνέχισε να προσεύχεται πιο ένθερμα· και ο ιδρώτας του έγινε σαν σταγόνες αίματος που έπεφταν στο έδαφος». (Λουκάς 22:44) Ο Ιησούς είχε προσευχηθεί ένθερμα και στο παρελθόν, αλλά σε αυτή την περίπτωση, καθώς αντιμετώπιζε την πιο σοβαρή δοκιμασία της επίγειας ζωής του, προσευχήθηκε «πιο ένθερμα»—και η προσευχή του απαντήθηκε. (Εβραίους 5:7) Οι άνθρωποι που έχουν πνευματικό φρόνημα ακολουθούν το παράδειγμα του Ιησού. Όταν αντιμετωπίζουν δοκιμασίες που είναι ιδιαίτερα σοβαρές, προσεύχονται «πιο ένθερμα» στον Θεό για άγιο πνεύμα, καθοδήγηση και υποστήριξη.

Εφόσον ο Ιησούς ήταν ολοφάνερα άνθρωπος προσευχής, δεν προξενεί έκπληξη το ότι οι μαθητές του ήθελαν να τον μιμούνται σε σχέση με αυτό. Τον ρώτησαν λοιπόν: «Κύριε, δίδαξέ μας πώς να προσευχόμαστε». (Λουκάς 11:1) Παρόμοια σήμερα, όσοι εκτιμούν τα πνευματικά ζητήματα και θέλουν να καθοδηγούνται από το άγιο πνεύμα του Θεού ακολουθούν το παράδειγμα του Ιησού όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο προσεύχονται στον Θεό. Η αληθινή πνευματικότητα και η προσευχή πάνε χέρι χέρι.

Πνευματικότητα και το Κήρυγμα των Καλών Νέων

Στο Ευαγγέλιο του Μάρκου διαβάζουμε ότι κάποιο βράδυ ο Ιησούς θεράπευσε πολλούς αρρώστους μέχρι αργά τη νύχτα. Νωρίς το επόμενο πρωί, όταν προσευχόταν μόνος του, οι απόστολοί του ήρθαν και του είπαν ότι πολλοί άνθρωποι τον έψαχναν, ίσως επειδή ήθελαν να τους θεραπεύσει. Ωστόσο, ο Ιησούς τούς είπε: «Ας πάμε κάπου αλλού, στις κοντινές κωμοπόλεις, για να κηρύξω και εκεί». Κατόπιν ο Ιησούς εξήγησε το λόγο: «Γι’ αυτόν το σκοπό έχω εξέλθει». (Μάρκος 1:32-38· Λουκάς 4:43) Μολονότι το να θεραπεύει ανθρώπους ήταν σημαντικό για τον Ιησού, το κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού ήταν η πρωταρχική του αποστολή.—Μάρκος 1:14, 15.

Σήμερα, εκείνοι που έχουν το νου του Χριστού εξακολουθούν να χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι μιλούν σε άλλους για τη Βασιλεία του Θεού. Σε όλους όσους θέλουν να είναι ακόλουθοί του, ο Ιησούς έδωσε την εντολή: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, . . . διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει». (Ματθαίος 28:19, 20) Επιπρόσθετα, ο Ιησούς προείπε: «Αυτά τα καλά νέα της βασιλείας θα κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη για μαρτυρία σε όλα τα έθνη· και τότε θα έρθει το τέλος». (Ματθαίος 24:14) Εφόσον ο Λόγος του Θεού δείχνει ότι το έργο κηρύγματος επιτελείται με τη δύναμη του αγίου πνεύματος, η ουσιαστική συμμετοχή σε αυτό το έργο αποτελεί ένδειξη αληθινής πνευματικότητας.—Πράξεις 1:8.

Το κήρυγμα του αγγέλματος της Βασιλείας σε ανθρώπους σε όλο τον κόσμο απαιτεί τις συγκροτημένες προσπάθειες εκατομμυρίων ατόμων. (Ιωάννης 17:20, 21) Όσοι συμμετέχουν σε αυτό το έργο χρειάζεται, όχι μόνο να έχουν πνευματικό φρόνημα, αλλά επίσης να είναι καλά οργανωμένοι σε παγκόσμια κλίμακα. Μπορείτε να προσδιορίσετε τους ανθρώπους που ακολουθούν τα ίχνη του Χριστού και κηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας σε όλο τον κόσμο;

Πώς τα Πάτε Εσείς;

Φυσικά, υπάρχουν και άλλα χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν ένα αληθινά πνευματικό άτομο, αλλά πώς τα πάτε εσείς σε σχέση με όσα αναφέρθηκαν ήδη; Για να το εξακριβώσετε αυτό, αναρωτηθείτε: “Διαβάζω τακτικά το Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, και στοχάζομαι όσα διαβάζω; Εκδηλώνω τους καρπούς του πνεύματος στη ζωή μου; Είμαι άνθρωπος προσευχής; Θέλω να συναναστρέφομαι με τους ανθρώπους που επιτελούν το παγκόσμιο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού;”

Μια ειλικρινής αυτοεξέταση ίσως σας βοηθήσει να διαπιστώσετε το βάθος της πνευματικότητάς σας. Σας προτρέπουμε να κάνετε τα απαραίτητα βήματα τώρα ώστε να απολαύσετε «ζωή και ειρήνη».—Ρωμαίους 8:6· Ματθαίος 7:13, 14· 2 Πέτρου 1:5-11.

[Πλαίσιο/​Εικόνες στη σελίδα 7]

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

◆ Αγάπη για το Λόγο του Θεού

◆ Εκδήλωση των καρπών του πνεύματος

◆ Προσευχή στον Θεό τακτικά και με ειλικρίνεια

◆ Μετάδοση των καλών νέων της Βασιλείας σε άλλους

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Η Αγία Γραφή σάς βοηθάει να γνωρίσετε «το νου του Χριστού»