«Να Φυλάγεστε από Κάθε Είδους Πλεονεξία»

«Ακόμη και όταν έχει κανείς αφθονία, η ζωή του δεν είναι αποτέλεσμα των υπαρχόντων του».—ΛΟΥΚΑΣ 12:15.

1, 2. (α) Τι έχετε παρατηρήσει σχετικά με τα ενδιαφέροντα και τις επιδιώξεις των ανθρώπων σήμερα; (β) Πώς μπορεί να επηρεαστούμε από αυτές τις τάσεις;

ΧΡΗΜΑΤΑ, περιουσία, κύρος, υψηλόμισθη εργασία, οικογένεια—αυτά είναι κάποια πράγματα τα οποία οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν δείκτες επιτυχίας ή παράγοντες που εγγυώνται ασφαλές μέλλον. Είναι προφανές ότι, τόσο σε πλούσιες όσο και σε φτωχές χώρες, τα ενδιαφέροντα και οι επιδιώξεις πολλών ανθρώπων επικεντρώνονται στα υλικά οφέλη και στην προσωπική ανέλιξη. Από την άλλη πλευρά, το ενδιαφέρον τους για τα πνευματικά πράγματα—αν υπάρχει καν—μειώνεται ραγδαία.

² Η κατάσταση είναι ακριβώς όπως προείπε η Αγία Γραφή: «Στις τελευταίες ημέρες οι καιροί θα είναι κρίσιμοι, δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους. Διότι οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, . . . άτομα που αγαπούν τις απολαύσεις μάλλον παρά τον Θεό, που έχουν μορφή θεοσεβούς αφοσίωσης, αλλά αποδεικνύονται ψευδείς ως προς τη δύναμή της». (2 Τιμόθεο 3:1-5) Οι αληθινοί Χριστιανοί, ζώντας ανάμεσα σε τέτοιους ανθρώπους τη μια ημέρα μετά την άλλη, υφίστανται διαρκώς πίεση να συμμορφωθούν με αυτού του είδους τη νοοτροπία και τον τρόπο ζωής. Τι μπορεί να μας βοηθήσει να αντισταθούμε στις προσπάθειες που κάνει ο κόσμος για να “μας βάλει στο δικό του καλούπι”;—Ρωμαίους 12:2, Η Καινή Διαθήκη στη Σύγχρονη Αγγλική (The New Testament in Modern English), του Τζ. Μπ. Φίλιπς.

3. Ποια συμβουλή του Ιησού θα εξετάσουμε τώρα;

³ Ως ο “Πρώτιστος Παράγοντας και Τελειοποιητής της πίστης μας”, ο Ιησούς Χριστός μάς έδωσε δυναμικά μαθήματα σχετικά με αυτό. (Εβραίους 12:2) Σε μια περίπτωση, ενώ ο Ιησούς μιλούσε στο πλήθος για βαθιά πνευματικά ζητήματα, κάποιος άνθρωπος διέκοψε την ομιλία υποβάλλοντας ένα αίτημα: «Δάσκαλε, πες στον αδελφό μου να μοιραστεί την κληρονομιά μαζί μου». Ο Ιησούς απάντησε δίνοντας σε εκείνον τον άνθρωπο—και σε όλους τους ακροατές—μια σοβαρή συμβουλή. Απηύθυνε αυστηρή προειδοποίηση σχετικά με την πλεονεξία και κατέδειξε τη σπουδαιότητα αυτής της προειδοποίησης με μια παραβολή η οποία υποκινεί σε σκέψεις. Είναι καλό να δώσουμε προσοχή σε αυτά που είπε ο Ιησούς σε εκείνη την περίπτωση και να δούμε πώς μπορούμε να ωφεληθούμε εφαρμόζοντάς τα στη δική μας ζωή.—Λουκάς 12:13-21.

Ένα Εσφαλμένο Αίτημα

4. Γιατί ήταν εσφαλμένο το ότι εκείνος ο άνθρωπος διέκοψε τον Ιησού;

⁴ Προτού τον διακόψει εκείνος ο άνθρωπος, ο Ιησούς έλεγε στους μαθητές του και στους άλλους να φυλάγονται από την υποκρισία, να έχουν το θάρρος να ομολογούν ενότητα με τον Γιο του ανθρώπου και να αναμένουν τη βοήθεια του αγίου πνεύματος. (Λουκάς 12:1-12) Ασφαλώς αυτά είναι ζωτικά θέματα και οι μαθητές έπρεπε να τα πάρουν στα σοβαρά. Ωστόσο, στη μέση μιας τόσο βαθιάς και υποκινητικής ομιλίας, εκείνος ο άνθρωπος διέκοψε απότομα τον Ιησού και του ζήτησε να ενεργήσει ως κριτής προφανώς σε μια οικογενειακή διαφωνία σχετικά με υλικά αποκτήματα. Εντούτοις, εμείς μπορούμε να πάρουμε ένα σημαντικό μάθημα από αυτό το περιστατικό.

5. Τι αποκάλυψε το αίτημα εκείνου του ανθρώπου σχετικά με το άτομό του;

⁵ Έχει λεχθεί ότι «ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου φαίνεται συχνά από το δρόμο που παίρνουν οι σκέψεις του όταν ακούει μια ομιλία με θρησκευτικές παραινέσεις». Ενόσω ο Ιησούς μιλούσε για σοβαρά πνευματικά ζητήματα, εκείνος ο άνθρωπος πιθανότατα σκεφτόταν τι μπορούσε να κάνει για να εξασφαλίσει ορισμένα οικονομικά  οφέλη. Το αν είχε βάσιμη αιτία για παράπονο σε σχέση με την κληρονομιά δεν αναφέρεται. Ίσως προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί την εξουσία του Ιησού και τη φήμη του ως σοφού κριτή στις ανθρώπινες υποθέσεις. (Ησαΐας 11:3, 4· Ματθαίος 22:16) Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το αίτημά του έδειξε ότι βαθιά μέσα του υπήρχε πρόβλημα—μεγάλη έλλειψη εκτίμησης για τα πνευματικά ζητήματα. Δεν είναι αυτός βάσιμος λόγος για να κάνουμε αυτοεξέταση; Στις Χριστιανικές συναθροίσεις, για παράδειγμα, είναι εύκολο να αφήσουμε τη διάνοιά μας να περιπλανιέται ή να συλλογίζεται αυτά που ίσως πρόκειται να κάνουμε αργότερα. Αντί για αυτό, θα πρέπει να δίνουμε προσοχή στα όσα λέγονται και να σκεφτόμαστε τρόπους με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε προσωπική εφαρμογή των πληροφοριών ώστε να βελτιώνουμε τη σχέση μας με τον ουράνιο Πατέρα μας, τον Ιεχωβά Θεό, και με τους συγχριστιανούς μας.—Ψαλμός 22:22· Μάρκος 4:24.

6. Γιατί αρνήθηκε ο Ιησούς να ικανοποιήσει το αίτημα εκείνου του ανθρώπου;

⁶ Ό,τι και αν υποκίνησε εκείνον τον άνθρωπο να υποβάλει το συγκεκριμένο αίτημα, ο Ιησούς αρνήθηκε να το ικανοποιήσει. Απεναντίας, του είπε: «Άνθρωπε, ποιος με διόρισε κριτή ή διαμεριστή σε εσάς;» (Λουκάς 12:14) Λέγοντάς το αυτό, ο Ιησούς αναφερόταν σε κάτι που ο λαός γνώριζε καλά, διότι σύμφωνα με το Μωσαϊκό Νόμο, οι κριτές στις πόλεις ήταν διορισμένοι για να κρίνουν ακριβώς τέτοιου είδους ζητήματα. (Δευτερονόμιο 16:18-20· 21:15-17· Ρουθ 4:1, 2) Τον Ιησού, από την άλλη πλευρά, τον απασχολούσαν πιο σημαντικά ζητήματα—το να δώσει μαρτυρία για την αλήθεια της Βασιλείας και να διδάξει στους ανθρώπους το θέλημα του Θεού. (Ιωάννης 18:37) Εμείς, ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιησού, δεν επιτρέπουμε στις καθημερινές υποθέσεις να μας αποσπάσουν την προσοχή, αλλά απεναντίας χρησιμοποιούμε το χρόνο και την ενεργητικότητά μας για να κηρύττουμε τα καλά νέα και να “κάνουμε μαθητές από όλα τα έθνη”.—Ματθαίος 24:14· 28:19.

Να Φυλάγεστε από την Πλεονεξία

7. Ποιο βαθυστόχαστο σχόλιο έκανε ο Ιησούς;

⁷ Ο Ιησούς, όντας ικανός να διακρίνει τις βαθύτερες προθέσεις της καρδιάς, γνώριζε ότι το αίτημα εκείνου του ανθρώπου για παρέμβαση του Ιησού σε ένα προσωπικό ζήτημα έκρυβε κάτι σοβαρότερο. Γι’ αυτό, αντί να απορρίψει απλώς το αίτημα, ο Ιησούς έθιξε την ουσία του ζητήματος και είπε: «Να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά και να φυλάγεστε από κάθε είδους πλεονεξία, επειδή, ακόμη και όταν έχει κανείς αφθονία, η ζωή του δεν είναι αποτέλεσμα των υπαρχόντων του».—Λουκάς 12:15.

8. Τι είναι η πλεονεξία, και πού μπορεί να οδηγήσει;

⁸ Η πλεονεξία είναι κάτι περισσότερο από την επιθυμία για χρήματα ή ορισμένα πράγματα, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν σωστά για κάποιον σκοπό. Είναι η «υπέρμετρη επιθυμία για πλούτο ή αποκτήματα ή για τα αποκτήματα κάποιου άλλου», σύμφωνα με ένα λεξικό. Μπορεί να περιλαμβάνει την ακόρεστη, άπληστη επιθυμία ενός ατόμου να έχει διάφορα πράγματα—ίσως αυτά που ανήκουν σε κάποιον άλλον—απλώς και μόνο για να τα έχει, ανεξάρτητα από το αν τα χρειάζεται ή από το πώς θα επηρεάσει αυτό τους άλλους. Ο πλεονέκτης επιτρέπει στο αντικείμενο που επιθυμεί να εξουσιάζει τη σκέψη και τις πράξεις του σε τέτοιον βαθμό ώστε ουσιαστικά αυτό γίνεται θεός του. Θυμηθείτε ότι ο απόστολος Παύλος εξομοιώνει το άπληστο άτομο με ειδωλολάτρη, ο οποίος δεν έχει θέση στη Βασιλεία του Θεού.—Εφεσίους 5:5· Κολοσσαείς 3:5.

9. Με ποιους τρόπους μπορεί να εκδηλωθεί η πλεονεξία; Αναφέρετε μερικά παραδείγματα.

⁹ Είναι ενδιαφέρον ότι η προειδοποίηση του Ιησού αφορούσε «κάθε είδους πλεονεξία». Η πλεονεξία έχει πολλές μορφές. Η τελευταία από τις Δέκα Εντολές απαρίθμησε μερικές από αυτές ως εξής: «Δεν πρέπει να επιθυμήσεις το σπίτι του συνανθρώπου σου. Δεν πρέπει να επιθυμήσεις τη σύζυγο του συνανθρώπου σου ούτε το δούλο του ούτε τη δούλη του ούτε τον ταύρο του ούτε το γαϊδούρι του ούτε οτιδήποτε ανήκει στο συνάνθρωπό σου». (Έξοδος 20:17) Η Αγία Γραφή είναι γεμάτη παραδείγματα ατόμων που έπεσαν σε σοβαρή αμαρτία εξαιτίας κάποιας μορφής πλεονεξίας. Ο Σατανάς ήταν ο πρώτος που επιθύμησε κάτι το οποίο ανήκε σε κάποιον άλλον—τη δόξα, την τιμή και την εξουσία που ανήκουν μόνο στον Ιεχωβά. (Αποκάλυψη 4:11) Η Εύα επιθύμησε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και, όταν εξαπατήθηκε σε σχέση  με αυτό, οδήγησε το ανθρώπινο γένος στην οδό της αμαρτίας και του θανάτου. (Γένεση 3:4-7) Οι δαίμονες ήταν άγγελοι οι οποίοι δυσαρεστήθηκαν με «την αρχική τους θέση [και] εγκατέλειψαν την κατοικία που τους άρμοζε», για να αποκτήσουν κάτι που δεν δικαιούνταν. (Ιούδα 6· Γένεση 6:2) Σκεφτείτε επίσης τον Βαλαάμ, τον Αχάν, τον Γιεζί και τον Ιούδα τον Ισκαριώτη. Αντί να είναι ικανοποιημένοι με την κατάστασή τους στη ζωή, επέτρεψαν στην υπέρμετρη επιθυμία για υλικά αποκτήματα να τους κάνει να καταχραστούν την υπεύθυνη θέση τους, πράγμα που τους οδήγησε σε συμφορά και καταστροφή.

10. Με ποια έννοια πρέπει να “έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά”, σύμφωνα με τη νουθεσία του Ιησού;

¹⁰ Πόσο εύστοχο ήταν που ο Ιησούς εισήγαγε την προειδοποίηση για την πλεονεξία με τα λόγια «να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά»! Γιατί; Επειδή οι άνθρωποι μπορούν πολύ εύκολα να διακρίνουν ότι κάποιος άλλος είναι πλεονέκτης ή άπληστος, αλλά σπάνια παραδέχονται ότι είναι οι ίδιοι ένοχοι για κάτι τέτοιο. Εντούτοις, ο απόστολος Παύλος τονίζει ότι «η φιλαργυρία είναι ρίζα κάθε είδους κακών πραγμάτων». (1 Τιμόθεο 6:9, 10) Ο μαθητής Ιάκωβος εξηγεί ότι η εσφαλμένη επιθυμία, «αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία». (Ιακώβου 1:15) Σε αρμονία με τη νουθεσία του Ιησού, πρέπει “να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά”, όχι για να παρατηρούμε τους άλλους ώστε να διαπιστώσουμε αν ταιριάζουν στην περιγραφή για τον πλεονέκτη, αλλά για να εξετάζουμε τον εαυτό μας με σκοπό να διαπιστώσουμε σε τι έχουμε προσηλώσει την καρδιά μας, ώστε “να φυλαγόμαστε από κάθε είδους πλεονεξία”.

Ζωή με Αφθονία

11, 12. (α) Ποια προειδοποίηση σχετικά με την πλεονεξία απηύθυνε ο Ιησούς; (β) Γιατί χρειάζεται να δώσουμε προσοχή στην προειδοποίηση του Ιησού;

¹¹ Υπάρχει άλλος ένας λόγος για τον οποίο πρέπει να φυλαγόμαστε από την πλεονεξία. Προσέξτε τι είπε κατόπιν ο Ιησούς: «Ακόμη και όταν έχει κανείς αφθονία, η ζωή του δεν είναι αποτέλεσμα των υπαρχόντων του». (Λουκάς 12:15) Αυτό ασφαλώς αποτελεί τροφή για σκέψη στην υλιστική εποχή μας, κατά την οποία οι άνθρωποι εξομοιώνουν την οικονομική ευμάρεια με την ευτυχία και την επιτυχία. Με εκείνα τα λόγια, ο Ιησούς τόνισε ότι μια ζωή αληθινά ικανοποιητική, γεμάτη νόημα, δεν είναι αποτέλεσμα των υλικών αποκτημάτων ούτε εξαρτάται από αυτά, όσο άφθονα και αν είναι.

¹² Ωστόσο, μερικοί μπορεί να διαφωνήσουν. Ίσως προβάλλουν το επιχείρημα ότι τα υλικά αποκτήματα κάνουν τη ζωή πιο άνετη και ευχάριστη, άρα και πιο αξιόλογη. Ως εκ τούτου, αφοσιώνονται σε επιδιώξεις οι οποίες ενδεχομένως θα τους δώσουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν όλα τα αγαθά και τις συσκευές που επιθυμούν. Νομίζουν ότι αυτό θα  έχει ως αποτέλεσμα μια καλή ζωή. Επειδή όμως σκέφτονται έτσι, τους διαφεύγει το σημείο που τόνισε ο Ιησούς.

13. Ποια είναι η ισορροπημένη άποψη για τη ζωή και τα αποκτήματα;

¹³ Αντί να ασχοληθεί με το αν είναι σωστό ή λάθος να έχει κάποιος αφθονία πραγμάτων, ο Ιησούς τόνισε ότι η ζωή ενός ανθρώπου δεν είναι αποτέλεσμα «των υπαρχόντων του», των πραγμάτων που ήδη έχει. Σε σχέση με αυτό, όλοι γνωρίζουμε ότι για να ζούμε, δηλαδή να συντηρούμαστε στη ζωή, στην πραγματικότητα δεν απαιτούνται πάρα πολλά. Χρειαζόμαστε μόνο λίγο φαγητό, κάτι για να φοράμε και ένα μέρος για να κοιμόμαστε. Οι πλούσιοι έχουν αυτά τα πράγματα σε αφθονία, ενώ οι φτωχοί ίσως πρέπει να αγωνίζονται για να εξασφαλίζουν τα απαραίτητα. Όποια διαφορά και αν υπάρχει, όμως, εξαλείφεται όταν η ζωή φτάνει στο τέλος της—όλα αποβαίνουν μάταια. (Εκκλησιαστής 9:5, 6) Επομένως, για να έχει η ζωή νόημα και αξία, δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνίσταται μόνο σε πράγματα τα οποία είναι σε θέση κάποιος να αποκτήσει ή να κατέχει. Αυτό γίνεται σαφές όταν αναλογιζόμαστε για ποια ζωή μιλούσε ο Ιησούς.

14. Τι μπορούμε να μάθουμε από τη λέξη ζωή που χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο κείμενο της Βιβλικής αφήγησης;

¹⁴ Όταν ο Ιησούς είπε ότι «η ζωή του [ατόμου] δεν είναι αποτέλεσμα των υπαρχόντων του», στο πρωτότυπο κείμενο του Ευαγγελίου του Λουκά χρησιμοποιήθηκε η λέξη ζωή, η οποία δεν αναφέρεται στον τρόπο ζωής αλλά στην ίδια τη ζωή, τη ζωή με την απόλυτη έννοια. * Ο Ιησούς εννοούσε πως είτε είμαστε πλούσιοι είτε φτωχοί, είτε ζούμε στην πολυτέλεια είτε δεινοπαθούμε για να βγάλουμε τα προς το ζην, δεν ελέγχουμε πλήρως το πόσο θα ζήσουμε ή ακόμα και το αν θα είμαστε ζωντανοί αύριο. Ο Ιησούς δήλωσε στην Επί του Όρους Ομιλία του: «Ποιος από εσάς, με το να ανησυχεί, μπορεί να προσθέσει έναν πήχη στο μήκος της ζωής του;» (Ματθαίος 6:27) Η Αγία Γραφή δείχνει καθαρά ότι ο Ιεχωβά και μόνο είναι «η πηγή της ζωής», και μόνο αυτός μπορεί να δώσει στους πιστούς «την πραγματική ζωή», δηλαδή «αιώνια ζωή», ζωή δίχως τελειωμό, είτε στον ουρανό είτε στη γη.—Ψαλμός 36:9· 1 Τιμόθεο 6:12, 19.

15. Γιατί θέτουν πολλοί την εμπιστοσύνη τους στα υλικά αποκτήματα;

¹⁵ Τα λόγια του Ιησού δείχνουν πόσο εύκολο είναι να έχουν οι άνθρωποι διαστρεβλωμένη άποψη για τη ζωή. Είτε πλούσιοι είτε φτωχοί, όλοι οι άνθρωποι είναι ατελείς και έχουν μία και μόνο κατάληξη. Ο Μωυσής παρατήρησε: «Αυτές καθαυτές οι ημέρες των χρόνων μας είναι εβδομήντα χρόνια, και αν υπάρχει ευρωστία, ογδόντα χρόνια· εντούτοις, εμμένουν σε προβλήματα και οδυνηρά πράγματα· διότι γρήγορα περνάει, και εμείς πετάμε μακριά». (Ψαλμός 90:10· Ιώβ 14:1, 2· 1 Πέτρου 1:24) Γι’ αυτόν το λόγο, οι άνθρωποι που δεν έχουν καλλιεργήσει καλή σχέση με τον Θεό πολλές φορές υιοθετούν τη νοοτροπία του «ας φάμε και ας πιούμε, γιατί αύριο θα πεθάνουμε», στην οποία αναφέρθηκε ο απόστολος Παύλος. (1 Κορινθίους 15:32) Άλλοι, νιώθοντας ότι η ζωή είναι εφήμερη και αβέβαιη, προσπαθούν να βρουν ασφάλεια και σταθερότητα στα υλικά αποκτήματα. Ίσως πιστεύουν ότι το να έχουν πολλά απτά, υλικά πράγματα θα κάνει κατά κάποιον τρόπο τη ζωή τους πιο ασφαλή. Γι’ αυτό, εργάζονται αδιάκοπα για να συσσωρεύσουν πλούτο και αποκτήματα, εξομοιώνοντας εσφαλμένα αυτά τα πράγματα με την ασφάλεια και την ευτυχία.—Ψαλμός 49:6, 11, 12.

 Ασφαλές Μέλλον

16. Σε τι δεν βασίζεται η αληθινή αξία της ζωής;

¹⁶ Ίσως αληθεύει ότι ένα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο—το να έχει κάποιος άφθονη τροφή και ρουχισμό, μεγάλο σπίτι και άλλες ευκολίες—θα μπορούσε να συμβάλει σε πιο άνετη ζωή ή ακόμα και να επιτρέψει σε κάποιον να έχει καλύτερη ιατρική περίθαλψη, προσθέτοντας έτσι μερικά χρόνια στη ζωή του. Έχει, όμως, μια τέτοια ζωή πραγματικά περισσότερο νόημα, και είναι πιο ασφαλής; Η αληθινή αξία της ζωής δεν μετριέται ούτε με τα χρόνια που μπορεί να ζήσει κάποιος ούτε με τα υλικά πράγματα που μπορεί να έχει ή να απολαμβάνει. Ο απόστολος Παύλος έστρεψε την προσοχή στον κίνδυνο που εγκυμονεί το να βασιζόμαστε υπερβολικά σε τέτοια πράγματα. Ο Παύλος έγραψε στον Τιμόθεο: «Να παραγγέλλεις σε εκείνους που είναι πλούσιοι στο παρόν σύστημα πραγμάτων να μην είναι υψηλόφρονες, και να στηρίζουν την ελπίδα τους, όχι σε αβέβαιο πλούτο, αλλά στον Θεό, ο οποίος χορηγεί τα πάντα πλουσιοπάροχα για την απόλαυσή μας».—1 Τιμόθεο 6:17.

17, 18. (α) Ποια εξαιρετικά παραδείγματα όσον αφορά τα υλικά αποκτήματα αξίζει να μιμούμαστε; (β) Ποια παραβολή του Ιησού θα εξεταστεί στο επόμενο άρθρο;

¹⁷ Το να στηρίζει κάποιος την ελπίδα του στον πλούτο είναι άσοφο, επειδή ο πλούτος είναι “αβέβαιος”. Ο πατριάρχης Ιώβ ήταν πολύ εύπορος, αλλά όταν τον έπληξε ξαφνικά η συμφορά, τα πλούτη του δεν μπόρεσαν να τον βοηθήσουν, διότι χάθηκαν μεμιάς. Η ισχυρή του σχέση με τον Θεό ήταν αυτή που τον διαφύλαξε μέσα σε όλες τις δοκιμασίες και τις θλίψεις. (Ιώβ 1:1, 3, 20-22) Ο Αβραάμ δεν επέτρεψε στα άφθονα υλικά του αποκτήματα να τον εμποδίσουν να δεχτεί έναν δύσκολο διορισμό από τον Ιεχωβά, και ευλογήθηκε με το να γίνει «πατέρας πλήθους εθνών». (Γένεση 12:1, 4· 17:4-6) Αυτά και άλλα παραδείγματα αξίζει να τα μιμούμαστε. Είτε είμαστε νέοι είτε ηλικιωμένοι, χρειάζεται να εξετάζουμε τον εαυτό μας για να διαπιστώνουμε τι είναι αληθινά σημαντικό στη ζωή μας και σε τι στηρίζουμε την ελπίδα μας.—Εφεσίους 5:10· Φιλιππησίους 1:10.

¹⁸ Τα λίγα λόγια που είπε ο Ιησούς σχετικά με την πλεονεξία και τη σωστή άποψη για τη ζωή είναι πράγματι γεμάτα νόημα και διδακτικά. Ωστόσο, ο Ιησούς είχε κάτι ακόμα υπόψη του, και συνέχισε αφηγούμενος μια παραβολή που υποκινούσε σε σκέψεις και η οποία αφορούσε έναν παράλογο πλούσιο. Πώς εφαρμόζεται εκείνη η παραβολή στη ζωή μας σήμερα, και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτήν; Το επόμενο άρθρο θα δώσει τις απαντήσεις.

[Υποσημείωση]

Ποια Είναι η Απάντησή Σας;

• Τι μπορούμε να μάθουμε από το γεγονός ότι ο Ιησούς αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημα ενός ανθρώπου από το πλήθος;

• Γιατί πρέπει να φυλαγόμαστε από την πλεονεξία, και πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό;

• Γιατί δεν είναι η ζωή αποτέλεσμα των υλικών αποκτημάτων;

• Τι μπορεί να κάνει τη ζωή πραγματικά αξιόλογη και ασφαλή;

[Ερωτήσεις Μελέτης]

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Γιατί απέρριψε ο Ιησούς το αίτημα ενός ανθρώπου;

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Η πλεονεξία μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα

[Εικόνες στη σελίδα 25]

Πώς έδειξε ο Αβραάμ ότι είχε σωστή άποψη για τα υλικά αποκτήματα;