Η Χριστιανοσύνη Εισχωρεί στη Μικρά Ασία

ΤΟΝ πρώτο αιώνα Κ.Χ., πολλές Χριστιανικές εκκλησίες άκμαζαν στη Μικρά Ασία. Πολλοί Ιουδαίοι και Εθνικοί ανταποκρίνονταν στο Χριστιανικό άγγελμα. Ένα Βιβλικό λεξικό δηλώνει: «Με εξαίρεση τη Συρία και την Παλαιστίνη, εδώ στη Μικρά Ασία ήταν που δόθηκε η πρώτη και πιο εκτεταμένη ώθηση στο Χριστιανικό κίνημα».

Μπορούμε να έχουμε πληρέστερη εικόνα της εξάπλωσης της Χριστιανοσύνης σε αυτή την περιοχή αν συνδέσουμε μεταξύ τους πληροφορίες από διαφορετικές πηγές. Ας δούμε πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από την εξέταση των διαθέσιμων πληροφοριών.

Οι Πρώτοι Χριστιανοί στη Μικρά Ασία

Το πρώτο αξιοσημείωτο γεγονός όσον αφορά την εξάπλωση της Χριστιανοσύνης στη Μικρά Ασία χρονολογείται στην Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., όταν ένα πολυγλωσσικό πλήθος που περιλάμβανε Ιουδαίους της Διασποράς (δηλαδή Ιουδαίους οι οποίοι ζούσαν εκτός Παλαιστίνης) καθώς και προσήλυτους στον Ιουδαϊσμό συγκεντρώθηκε στην Ιερουσαλήμ. Οι απόστολοι του Ιησού κήρυξαν τα καλά νέα σε εκείνους τους επισκέπτες. Το ιστορικό υπόμνημα λέει ότι διάφορα άτομα προέρχονταν από την Καππαδοκία, τον Πόντο, την περιφέρεια της Ασίας, a τη Φρυγία και την Παμφυλία—περιοχές που αποτελούσαν μεγάλο μέρος της Μικράς Ασίας. Περίπου 3.000 από όσους άκουσαν δέχτηκαν το Χριστιανικό άγγελμα και βαφτίστηκαν. Όταν επέστρεψαν στον τόπο τους, πήραν μαζί τους τη νέα τους πίστη.—Πράξεις 2:5-11, 41.

Την επόμενη πληροφορία τη βρίσκουμε στο Γραφικό υπόμνημα σχετικά με τα ιεραποστολικά ταξίδια του αποστόλου Παύλου στη Μικρά Ασία. Κατά το πρώτο του ταξίδι, το οποίο χρονολογείται γύρω στο 47/48 Κ.Χ., ο Παύλος απέπλευσε με τους συντρόφους του από την Κύπρο για τη Μικρά Ασία και αποβιβάστηκε στην Πέργη της Παμφυλίας. Στην Αντιόχεια της Πισιδίας, η οποία βρισκόταν στην ενδοχώρα, η επιτυχία τους στο κήρυγμα προκάλεσε τη ζήλια και την εναντίωση των Ιουδαίων. Όταν ο Παύλος κατευθύνθηκε νοτιοανατολικά προς το Ικόνιο, άλλοι Ιουδαίοι σχεδίαζαν να συμπεριφερθούν στους ιεραποστόλους με θρασύτητα. Κάποιοι παρορμητικοί ντόπιοι στα γειτονικά Λύστρα αρχικά αποκαλούσαν τον Παύλο θεό. Αλλά όταν έφτασαν εναντιούμενοι Ιουδαίοι από την Αντιόχεια και το Ικόνιο, το πλήθος των ντόπιων λιθοβόλησε τον Παύλο και τον εγκατέλειψε νομίζοντας ότι είναι νεκρός! Ύστερα από αυτή την εμπειρία, ο Παύλος και ο Βαρνάβας συνέχισαν το ταξίδι τους και  πήγαν στη Δέρβη, που βρισκόταν στη ρωμαϊκή επαρχία της Γαλατίας, μια περιοχή όπου οι άνθρωποι μιλούσαν τη λυκαονική γλώσσα. Οργανώθηκαν εκκλησίες και διορίστηκαν πρεσβύτεροι. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι περίπου 15 χρόνια μετά την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., η Χριστιανοσύνη ήταν καλά εδραιωμένη στη Μικρά Ασία.—Πράξεις 13:13–14:26.

Κατά το δεύτερο ταξίδι του Παύλου, το οποίο χρονολογείται περίπου από το 49 ως το 52 Κ.Χ., η ομάδα του ταξίδεψε πρώτα διά ξηράς στα Λύστρα, πιθανώς περνώντας από τη γενέτειρά του, την Ταρσό της Κιλικίας. Αφού επισκέφτηκε ξανά τους αδελφούς στα Λύστρα και κατευθύνθηκε προς τα βόρεια, ο Παύλος προσπάθησε να “αναγγείλει το λόγο” στις επαρχίες της Βιθυνίας και της Ασίας. Ωστόσο, το άγιο πνεύμα το απαγόρευσε αυτό. Σε εκείνες τις περιοχές τα καλά νέα θα κηρύττονταν αργότερα. Αντίθετα, ο Θεός κατηύθυνε τον Παύλο μέσω των βορειοδυτικών περιοχών της Μικράς Ασίας στην Τρωάδα, στα παράλια. Κατόπιν δόθηκε στον Παύλο σε όραμα η οδηγία να διακηρύξει τα καλά νέα στην Ευρώπη.—Πράξεις 16:1-12· 22:3.

Κατά το τρίτο ιεραποστολικό ταξίδι του, το οποίο χρονολογείται περίπου από το 52 ως το  56 Κ.Χ., ο Παύλος κινήθηκε ξανά μέσω της Μικράς Ασίας και έφτασε στην Έφεσο, μια σημαντική πόλη της Ασίας η οποία διέθετε λιμάνι. Είχε ήδη σταματήσει εκεί όταν επέστρεφε από το δεύτερο ταξίδι του. Ένας όμιλος Χριστιανών ήταν δραστήριος στην πόλη, και ο Παύλος με τους συντρόφους του συνεργάστηκαν μαζί τους επί τρία περίπου χρόνια. Εκείνο το χρονικό διάστημα σημαδεύτηκε από δυσκολίες και κινδύνους, όπως ήταν ο σάλος που δημιούργησαν οι Εφέσιοι αργυροχόοι επιδιώκοντας να υπερασπίσουν το επικερδές θρησκευτικό τους εμπόριο.—Πράξεις 18:19-26· 19:1, 8-41· 20:31.

Το ιεραποστολικό έργο που γινόταν με έδρα την Έφεσο είχε προφανώς εκτεταμένα αποτελέσματα. Το εδάφιο Πράξεις 19:10 δηλώνει: «Όλοι όσοι κατοικούσαν στην περιφέρεια της Ασίας άκουσαν το λόγο του Κυρίου, Ιουδαίοι και Έλληνες».

Εξελίξεις στη Μικρά Ασία

Προς το τέλος της παραμονής του στην Έφεσο, ο Παύλος έγραψε στους Κορινθίους: «Οι εκκλησίες της Ασίας σάς στέλνουν τους χαιρετισμούς τους». (1 Κορινθίους 16:19) Ποιες εκκλησίες είχε κατά νου ο Παύλος; Πιθανώς, συμπεριέλαβε τις εκκλησίες στις Κολοσσές, στη Λαοδίκεια και στην Ιεράπολη. (Κολοσσαείς 4:12-16) Το βιβλίο Παύλος—Η Ιστορία Του (Paul—His Story) παρατηρεί: «Από ό,τι φαίνεται η δημιουργία των κοινοτήτων στη Σμύρνη, στην Πέργαμο, στις Σάρδεις και στη Φιλαδέλφεια οφείλεται στην ιεραποστολική δραστηριότητα που είχε ως αφετηρία την Έφεσο. . . . Όλες βρίσκονταν σε ακτίνα 120 μιλίων (192 χιλιομέτρων) από την Έφεσο και συνδέονταν με εξαιρετικούς δρόμους».

Συνεπώς, περίπου 20 χρόνια μετά την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., υπήρχαν αρκετές Χριστιανικές εκκλησίες στα νότια και στα δυτικά της Μικράς Ασίας. Τι θα λεχθεί για άλλα μέρη αυτής της περιοχής;

Παραλήπτες των Επιστολών του Πέτρου

Ο απόστολος Πέτρος έγραψε την πρώτη του θεόπνευστη επιστολή μερικά χρόνια αργότερα, περίπου το 62 με 64 Κ.Χ. Την απηύθυνε στους Χριστιανούς του Πόντου, της Γαλατίας, της Καππαδοκίας, της Ασίας και της Βιθυνίας. Η επιστολή του Πέτρου δείχνει ότι πιθανότατα υπήρχαν Χριστιανικές εκκλησίες σε εκείνες τις περιοχές, ενώ οι πρεσβύτεροί τους παροτρύνθηκαν  να “ποιμαίνουν το ποίμνιο”. Πότε ιδρύθηκαν εκείνες οι εκκλησίες;—1 Πέτρου 1:1· 5:1-3.

Μερικές από τις περιοχές στις οποίες ζούσαν οι παραλήπτες των επιστολών του Πέτρου, όπως η Ασία και η Γαλατία, είχαν ακούσει τα καλά νέα από τον Παύλο. Ο ίδιος, όμως, δεν είχε φτάσει ως την Καππαδοκία ή τη Βιθυνία. Η Γραφή δεν μας αναφέρει πώς εξαπλώθηκε η Χριστιανοσύνη σε εκείνες τις περιοχές, αλλά αυτό μπορεί να έγινε μέσω Ιουδαίων ή προσηλύτων οι οποίοι ήταν παρόντες στην Ιερουσαλήμ την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. και οι οποίοι επέστρεψαν αργότερα στον τόπο τους. Ούτως ή άλλως, περίπου 30 χρόνια μετά την Πεντηκοστή, όταν ο Πέτρος έγραψε τις επιστολές του, από ό,τι φαίνεται υπήρχαν εκκλησίες «διάσπαρτες σε όλη τη Μικρά Ασία», όπως αναφέρει ένας λόγιος.

Οι Εφτά Εκκλησίες της Αποκάλυψης

Η εξέγερση των Ιουδαίων κατά των Ρωμαίων προκάλεσε την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ. Ενδεχομένως κάποιοι Ιουδαίοι Χριστιανοί κατέληξαν στη Μικρά Ασία. b

Προς το τέλος του πρώτου αιώνα Κ.Χ., ο Ιησούς Χριστός απηύθυνε επιστολές σε εφτά εκκλησίες της Μικράς Ασίας μέσω του αποστόλου Ιωάννη. Εκείνες οι επιστολές προς τις εκκλησίες της Εφέσου, της Σμύρνης, της Περγάμου, των Θυατείρων, των Σάρδεων, της Φιλαδέλφειας και της Λαοδίκειας, αποκαλύπτουν ότι οι Χριστιανοί σε αυτό το τμήμα της Μικράς Ασίας αντιμετώπιζαν τότε διάφορους κινδύνους όπως είναι η ανηθικότητα, η δημιουργία αιρέσεων και η αποστασία.—Αποκάλυψη 1:9, 11· 2:14, 15, 20.

Ολόψυχη Υπηρεσία με Μετριοφροσύνη

Η εξάπλωση της Χριστιανοσύνης του πρώτου αιώνα περιλάμβανε σαφώς περισσότερα πράγματα από όσα διαβάζουμε στις Πράξεις των Αποστόλων. Οι πασίγνωστοι απόστολοι Πέτρος και Παύλος συμμετείχαν σε γεγονότα που περιγράφονται στο βιβλίο των Πράξεων. Υπήρχε όμως και ένας άγνωστος αριθμός ατόμων που κήρυτταν αλλού. Οι εξελίξεις στη Μικρά Ασία επιβεβαιώνουν ότι οι πρώτοι Χριστιανοί πήραν στα σοβαρά την εντολή του Ιησού: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη».—Ματθαίος 28:19, 20.

Με παρόμοιο τρόπο σήμερα, μόνο σχετικά λίγες από τις πιστές πράξεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά παγκόσμια είναι γνωστές στη διεθνή αδελφότητα. Όπως συνέβαινε με τους περισσότερους πιστούς ευαγγελιστές του πρώτου αιώνα στη Μικρά Ασία, η πλειονότητα των σύγχρονων κηρύκων των καλών νέων είναι λίγο πολύ ανώνυμοι. Εντούτοις, και αυτοί επίσης ζουν γεμάτη, ανταμειφτική ζωή και νιώθουν βαθιά ικανοποίηση γνωρίζοντας ότι δίνουν υπάκουα από τον εαυτό τους για να σώσουν άλλους.—1 Τιμόθεο 2:3-6.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 11]

Η ΠΡΩΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΒΙΘΥΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ

Η ενιαία επαρχία Βιθυνίας και Πόντου βρισκόταν στην Ακτή της Μαύρης Θάλασσας στη Μικρά Ασία. Γνωρίζουμε πολλά για την καθημερινή ζωή σε αυτή την επαρχία από όσα έγραψε ο Πλίνιος ο Νεότερος, ένας από τους αξιωματούχους της, στον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Τραϊανό.

Περίπου 50 χρόνια από τότε που κυκλοφόρησαν οι επιστολές του Πέτρου στις εκκλησίες εκείνης της περιοχής, ο Πλίνιος ζήτησε από τον Τραϊανό συμβουλή σχετικά με το πώς να αντιμετωπίσει τους Χριστιανούς. «Ποτέ δεν βρέθηκα μπροστά σε ανάκριση Χριστιανών. Συνεπώς, δεν ξέρω τι είδους ποινές τους επιβάλλονται συνήθως», έγραψε ο Πλίνιος. «Πάρα πολλά άτομα από κάθε ηλικία και τάξη, τόσο άντρες όσο και γυναίκες, φέρνονται στο δικαστήριο και αυτό πιθανώς θα συνεχιστεί. Δεν μιαίνονται μόνο οι πόλεις από την επαφή με αυτή την άθλια θρησκεία, αλλά επίσης τα χωριά και οι αγροτικές περιφέρειες».

[Διάγραμμα/​Χάρτης στη σελίδα 9]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

Πρώτο Ιεραποστολικό Ταξίδι

ΚΥΠΡΟΣ

ΠΑΜΦΥΛΙΑ

Πέργη

Αντιόχεια (της Πισιδίας)

Ικόνιο

Λύστρα

Δέρβη

Δεύτερο Ιεραποστολικό Ταξίδι

ΚΙΛΙΚΙΑ

Ταρσός

Δέρβη

Λύστρα

Ικόνιο

Αντιόχεια (της Πισιδίας)

ΦΡΥΓΙΑ

ΓΑΛΑΤΙΑ

Τρωάδα

Τρίτο Ιεραποστολικό Ταξίδι

ΚΙΛΙΚΙΑ

Ταρσός

Δέρβη

Λύστρα

Ικόνιο

Αντιόχεια (της Πισιδίας)

Έφεσος

ΑΣΙΑ

Τρωάδα

[Εφτά εκκλησίες]

Πέργαμος

Θυάτειρα

Σάρδεις

Σμύρνη

Έφεσος

Φιλαδέλφεια

Λαοδίκεια

[Άλλες τοποθεσίες]

Ιεράπολη

Κολοσσές

ΛΥΚΙΑ

ΒΙΘΥΝΙΑ

ΠΟΝΤΟΣ

ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Αντιόχεια

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Τρωάδα

[Ευχαριστίες]

© 2003 BiblePlaces.com

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Θέατρο στην Έφεσο.—Πράξεις 19:29

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Η βάση του βωμού του Δία στην Πέργαμο. Οι Χριστιανοί στην πόλη κατοικούσαν “εκεί που ήταν ο θρόνος του Σατανά”.—Αποκάλυψη 2:13

[Ευχαριστίες]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.